241 - Part 12

"I saw the picture on your wallet... kailan pa yan?"

"Well... my dear... it's been a while... panahon na noon eh maayos pa ang lahat... can we talk for just a moment?"

"Sandali ha... kailangan ko kasing habulin muna si Amanda... I need to talk to her..."

"If you're looking for Amanda, she's already gone, nagpaalam na siya sa akin, well, pwede na naman kayong umuwi if you want,"

Ang sabi bigla ni Ms.Chloe at napansin niya din si Monica sa loob nang banyo

"No wonder... El Nunal... you know what... if I were you, di ko na susundan sa ngayon si Amanda, at siguradong hinde ka noon kakausapin"

Then she looked at Monica

"Ano ba naman kasi ginagawa mo dito Kaka? Wala ka bang pasok?"

"Wala Chloe, nakaleave ako today...so I decide to take a swim, at dito ako dinala nang paa ko"

"Kaka, don't make a fool out of me at alam mo naman kilalang kilala ko na kayo ni Natasha since highschool, bahala na kayo sa mga buhay nyo, ako eh nahihilo pa... El nunal... bukas wag kang malalate... and you can change you're clothes now..."

At umalis si Ms Chloe but before she leaves, tinignan niya muna si Monica nang mata sa mata at nang pinutol na nila ang tinginan sa isa't isa ay umalis na si Ms Chloe, ganun din si Monica but before siya makalayo, tumigil si Monica sa paglalakad and then she asked me again

"Ano... can we talk... doon tayo sa cottage na hinire ko, wala naman ako kasama doon eh, ok lang ba?"

"Alam mo Monica, this is not the right time, I need to follow her"

"Di mo ba narinig ang sinabi ni Chloe... wag mo muna siyang sundan, kahit ako, same thing din ang sasabihin ko sa iyo,hinde dahil asar ako sa kanya ha... ganun kasi si Natasha... di siya basta basta nagsasalita kung kanino, kahit sa karelasyon niya... mas gusto niyang kinikimkim ang nararamdaman nya at naghahanap nang ibang way to vent out her stress"

She then holds my hands and drag me papunta sa cottage niya, then may nilabas siya sa loob nang kanyang dalang bag,toperware at isang bote nang red wine

"Here, drink with me... saluhan mo na din muna ako sa pagkain... pwede? Di ko kasi mauubos tong dinala ko. inindyan kasi ako nang mga kasama ko, biglang nagkaroon nang kanya kanyang emergency... kaya eto, nagsosolo ako"

At nang nabuksan na niya ang red wine ay nagsalin siya sa dalawang baso at ang isa ay inabot niya sa akin. I saw the sadness and guilt in her eyes and then I saw her crying as well, di ko naiwasan na aluhin siya

"Tahana na Monica...:
Then she hugs me at biglang umiyak, hinde na ako nagtanong pa kung bakit o anong binabalak niya... instead I just let her cry.

"El nunal... may sasabihin ako..."

Bumitiw siya sa pagkakayakap sa akin at nagpunas nang kanyang mga luha, uminom nang konting wine at kasunod nito ang isang mahabang pananahimik, tila nagiisip si Monica nang malalim nang mga oras na iyon, bakas sa mukha niya ang kalungkutan, nang maubos na niya ang iniinom niya ay muli siyang nagsalin nang panibago, at doon siya nagsimulang magsalita

"Alam mo ba... simula pagkabata... magkaibigan na kami ni Natasha, since grade school, kami na lagi ang magkasama, maglaro, kumain, magpagupit, bumili nang kung ano ano, kung nasaan siya nandoon ako, at kung nasaan ako nandoon siya... akala nga nang ibang tao, magkapatid kami... well... ganoon naman talaga kami noon. Ang saya saya namin noon, alam mo yung, kahit minsan, halos di na umuwi sina nanay at tatay noon dahil sa kakatrabaho at naiiwan akong magisa, ayos lang sa akin, kasi lagi akong sinasamahan ni Natasha... lagi niya akong pinapatawa lalo na pagalam niya na iiyak na ako, at pinagtatangol niya ako sa lahat nang mga loko lokong nang aasar sa akin, kilos lalake pa nga siya noon eh, kaya napagkamalan din kami noong magshota, nakakatawa diba? Siya at ako, magjowa daw.. alam mo yun, akala mo wala nang magbabago... wala nang magkakahiwalay sa inyo, but I was wrong... unang kalbaryo na nangyari sa amin is when we're in highschool pa, first year ata yun... tama, first year nga... nagkaroon nang issue ang parents namin, naging close din kasi ang family namin ni Natasha noon since close nga kami ni Natasha nang sobra, then one time... may celebration noon oh... nagkaroon nang inuman yung mga magulang namin, then kitang kita noon, with my very own eyes, pumasok ang daddy ni Natasha sa kwarto ni nanay at tatay, nandoon si nanay noon, lasing din kaya doon na natulog, lasing na lasing na din kasi ang daddy ni Natasha noon, akala ko noon, maguusap lang si ni nanay pero nagulat ako sa sumunod na nangyari, naghalikan sila nanay at daddy ni Natasha, tapos, siguro, nagulat silang dalawa kasi parehas silang nagkamali, inakala ni nanay na si tatay ang humahalik sa kanya, ang daddy naman ni Natasha eh inakalang yun ang asawa niya, then, nakita sila nang mommy ni Natasha, di na nagawa ni nanay na magpaliwanag, gusto ko sanang sabihin ang totoo pero hinde ko nagawa, then, sa sobrang sama nang loob ni tatay sa nangyari, inatake siya sa puso, at kumalat ang kung ano anong tsismis sa barangay namin, pero di kami noon natinag ni Natasha, kahit nagaaway sila nang mommy niya pag pumupunta o nagkikita pa din kami noon, actually her stepmommy pala, hinde siya nagpapaapekto, at dumating sa point na naglayas kami, sumugal kami noon sa Maynila, buti na lang at meron siyang tiyahin sa side nang real mom niya doon sa may pasig, kaya nakapagtapos kami nang high school, akala ko, wala nang magiging problema, hanggang isang araw, enrollment namin noon, I meet this guy, kilala mo na naman ang BF ni Natasha noon diba?
At tumango ako and did not say a word

"Actually, I'm the first one na niligawan nang lalake na yun, but noon pasukan na at nakilala ni Natasha ang kumag na yun, sinabi na agad sa akin ni Natasha na inlove daw siya sa lalake na yun... the thing is... di niya alam na sinagot ko na ang lalakeng kinababaliwan nya that time... I'm at fault din that time... matapos kasi ang isang lingo, nakipagbreak ako sa kanya, nagulat na lamang ako wala pang dalawang araw ay sila na ni Natasha, nagbigay ako noon nang sulat sa lalake na yun, na magkita kami at magusap, pero hinde para makipagbalikan, para palayuin siya sa best friend ko... pero, di ko alam na sinundan pala kami noon ni Natasha, sinabi ko sa kanya na mahal ko pa din siya, pero mahal siya nang kaibigan ko, kaya sinabi ko sa kanya na sana ay mahalikan ko siya sa huling pagkakataon, pero nakita lang ni Natasha ang paghalik ko sa boyfriend niya that time, mas pinalala pa nang sitwasyon sa amin ang nangyaring pangaagaw daw ni Ate Sofia kay Roy noon sa kasintahan niya na kaibigan ni Jin, ang totoo nyan, si Roy ang habol nang habol kay Ate Sofia noon, lagi daw nasa labas si Roy noon sa bahay namin, dunating na nga sa point na pinabarangay na ni Ate Sofia si Roy, kaso ang nangyari, si Ate pa ang napasama, kamaganak kasi nang babae ang Kapitan noon at ilang tanod, napilitan si Nanay at ate na umalis nang probinsya namin at pumunta din dito sa Manila, ako naman ay umalis na lang basta basta kina Natasha nang di nagpapaalam, hinde ako pinatahimik noon nang aking konsensya at gusto ko nang sabihin ang totoo kay Natasha tungkol sa amin nang lalakeng kinakabaliwan niya but, sarado na ang tenga niya, ang isip... at ang puso niya. Nasaktan ako noon, kaya sinumpa ko sa sarili ko na sa lahat nang bagay na gagawin niya, nandoon ako para guluhin siya, at pabagsakin... pero... hinde ko kaya...
At muling tumulo ang luha sa kanyang mga malamlam na mata at muli siyang nagsalin nang wine sa baso, ako naman ay kakaubos ko lang at di pa man ako nagsasabi ay nilagyan na ni Monica ang aking baso

"Tama na ba yan?" ang sabi niya habang lumuluha
Tumango na lang din ako inabutan siya nang panyo

"Nagpakalayo ako sa kanya noon, at nakita ko si nanay at ate sofie habang naghahanap ako noon nang trabaho, gusto ko kasi noon makatapos, then I meet this man, biyudo na, mabait siya at minahal niya ako, sinuklian ko naman ang pagmamahal na iyon, pero ang di ko alamg ang isa sa mga anak niya ay kaklase noon ni Natasha, at siniraan ako ni Natasha, iniwanan ako nang lalake sa pagaakalang totoo ang mga sinabi ni Natasha noon, kaya, simula noon araw na iyon, natututo na akong lumaban, ang mangaagaw, wala na naman din ako noon pinagiingatan na prui noon, kung kanikanino ako sumasama, like Ate sofie, and it helps us a lot in financial matters but on socialization, wala... hanggang sa napadpad kami sa Rizal, at nakakilala doon si Nanay nang isang lalakeng walang pakielam kung sino siya at ano ang nakaraan niya, pinakasalan siya nito, dinala sa states, ngayon ,doon na sila nakatira, at pinapadalhan na lang kami ni Ate dito nang pera sa Pinas, isang araw... kinausap ako ni nanay and she told me na patawarin ko na ang pamilya ni Natasha, intindihin ko na lang siya, matagal ko na siyang pinatawad, noon namatay ang BF niya, gusto ko sanang pumunta sa lamay pero, nandoon ang step mom at daddy niya, di ko na din nagawang lumapit pa sa minsang lalaking minahal namin, alam mo ba... nagyon... naiba na ang sitwasyon... kung noon, ako ang unang nakakilala, ngayon naman siya... pero, mahal siya ngayon nang tao na yun... nakakaasar lang talaga... ang laki talaga nang hawig niyo, pero siguro, minumulto lang ako nang nakaraan...
Then tumingin siya sa akin at nagulat na lamang ako nang bigla niya akong halikan, matapos ay itinulak na niya ako palayo

"Puntahan mo na si Natasha... may alam akong isang lugar na madalas niyang puntahan noon, hanggang ngayon, di pa naman nagbabago ang itsura nang lugar na iyon... sa isang bakanteng lote, malapit sa may ilog sa Riverbanks, ilang lakad lang ang layo nito sa bahay ngayon ni Natasha, nandoon siya... doon kasi ang tamabayan nila Chloe at Geraldine... doon din sila madalas nang BF niya noon, siguro, doon mo siya makikita"

Agad akong tumayo upang puntahan si Amanda, bago ako makalayo nang tuluyan ay tinawag ako ni Monica

"Salamat... salamat sa pakikinig... magingat ka"

Ngumiti na lamang ako at umalis na. Tinatawagan ko ang cellphone ni Amanda but she's not answering my calls. Hanggang sa makarating ako sa kanila ay tinatawagan ko pa din siya, that time, di ko inaasahang masasalubong ko si Nanay Ela at hinanap ko sa kanya si Amanda

"Iho, hinde pa naman siya umuuwi, sandali, akala ko kayo ang magkasama ng alaga ko"

"Kanina po kaya lang kasi medyo nagkaroon po nang konting samaan nang loob, ayun po, umalis siya, eh nagaalala po kasi ako sa kanya, may alam po ba kayong bakanteng lote dito?"

"Ay oo iho, nakikita mo ba yang daan na yan, lakarin mo lang yan nang diretso tapos may makikita kang likuan pumunta ka doon, makikita mo yung bakanteng lupa na inatambayan nila dati"

At dali dali akong pumunta doon pero wala naman akong napansin na kahit sinong nandoon, tanging puno lamang nang mangga ang nakita ko doon, then, umupo muna ako sandali sa ilalim nang puno and try to call her again, and then, suddenly, I heard something

At galing ito sa taas, pagtingin ko sa taas, nandoon si Amanda, ngaun ko lang napansin ang tila sinadyang tambayan sa taas nang puno, I saw a ladder as well beside the Mango tree, well looking at the tree mukhang matagal na ito dito, may kalakihan din kasi ito, may mga malalaking sanga na kayang kayang sumuporta sa ginawang tambayan doon
"Amanda? Anong ginagawa mo dyan?"

"Ikaw anong ginagawa mo dito?! Paano mo nalamang nandito ako? "Sinabi sa akin ni... napaisip ako kung sino ang sasabihin ko, kung sasabihin ko na si Monica ang nagsabi... baka mas lalong mainis si Amanda, kaya mas minabuting sabihing
"Tinanong ko kay Nanay Ela... hinde nga siya nagkamali..."
Umakyat ako at tinabihan siya, napansin ko na presko at maaliwalas sa pakiramdam ang lugar na iyon, at mula doon matatanaw mo din ang maganda view nang lugar, sinubukan kong hawakan ang kamay ni Amanda pero dalidali niya din itong inalis mula sa aking pagkakahawak "Ano bang ginagawa mo dito?! ang galit niyang tanong sa akin "Para sunduin ka... at kausapin "Wala ako sa mood makipagusap... si Nanay Ela talaga... minsan sobrang daldal... at naglabas siya nang sigarilyo, at inabutan niya ako "Oh! ang pabalang niyang sinabi at kinuha ko naman ito at sinindihan
"Galit ka ba sa akin? ang tanong ko sa kanya "Hinde... tuwang tuwa ako sa' yo sobra, kulang na nga lang eh magpaparty pa ako eh"

"Ito naman, napakapilosopo, bakit ka ba nagagalit? Kasi inawat kita sa pagsugod kay Monica? yun ba yun? "Nakita mo naman ang ginawa diba? Tapos umepal epal ka pa, siguro kaya pinagtangol mo yun kasi gusto mo siya noh? Umamin ka nga, gusto mo ba si Monica? "Adik ka ba?! Umawat lang ako senyong dalawa, gusto na agad? Di ba pwedeng inisip ko lang ang kapakanan nyong dalawa? Kung di kita inawat, edi nagkaroon nang skandalo doon? Diba? Isa pa, magkakasakitan lang kayo, ayaw ko naman mangyari sa inyo yun, tapos nakainom ka pa kanina, di ba? Yun lang naman ang inisip ko eh... "Mukha mo! Umusog ka nga at ang init init" "Wag ka na kasi magalit" "He! Nakakaasar ka!"
At pinagpapalo niya ako "Aray masakit pa nga, hahalikan kita diyan sige ka pag di ka tumigil ngunit patuloy niya padin akong pinagpapalo kaya naman nang mahuli ko ang kamay niya ay agad ko siyang sinunggaban nang halik, at gumanti naman siya nang halik, saglit kong pinutol ang paghalik sa kanya upang kausapin siya
"Sorry na po.. inalala lang naman kita eh... yun lang..."

"Sige na... mali din naman ako eh... nakakaasar lang kasi talaga kanina..."

"Oh tama na... tapos na yun eh... hayaan mo na... wag ka nang maasar papanget ka nyan sige ka... at muli ko siyang hinalikan pero hinde na kami naggantihan pa nang halik at bigla ko siyang tinanong
"Ang tagal na ba nitong ginawa sa puno?"

"Hinde naman... kasi dati, wala pa tong tamabayan na to eh, madalas dyan kami sa baba tumatambay, madala kaming mga banig tapos nilalatag namin tapos doon kami humihiga"

"Sino sino kayo, kami nila Geraldine at Chloe... pati na din si... at bigla siyang natigilan sa pagsasalita at bigla niyang iniba ang usapan
"Alam mo ba yung meteor shower dati? Grabe ang ganda pa nga! Nakakita ka na ba noon? "Hinde pa?"

"Sayang kung nakita mo matutuwa ka, binalita kasi yun dati sa tv tapos inabangan ko talaga, grabe! Parang sabay sabay na shooting stars, para nga akong timang noon eh" "Bakit naman?
"Kasi, kahit noong bata pa ako, naniniwala na talaga ako sa wishing star, yung falling star, sabi kasi sa akin noon nang mommy ko, yung mga shooting stars daw eh mga angels na bumababa sa langit para tuparin ang hiling nang mga taong nakakita sa kanila, kaya ayun... nagwiwish ako every time na may makikita ako... kanina nga, nagwish ako eh, nakakita kasi ako kanina "Oh? Anong winish mo?
"Well... sabi ni Mommy sa akin, dapat daw sinisicret yung wish mo kasi di yun matutupad pero... alam mo ba... natupad nga eh... so I guess pwede ko na sabihin "Ano ba yun? "Winish ko kasi... sana... may dumating na isang taong magpapagaan nang loob ko ngayon din mismo... then all of a sudden, bigla kang dumating then she looked at me and smiled "Ang galing no? napangiti ako sa sinabi niya at natuwa sa mga sinabi niya, kung iisipin, she had this childish belief that shooting stars grants your wish, pero siguro, para sa kanya, shooting star ang nagdala sa akin sa tabi niya nang mga sandaling iyon. Muli niya akong binigyan nang sigarilyo at sabay kaming nagsindi
"Nasaan na nga pala sila? ang tanong niya sa akin
"Nandoon pa din siguro, pero sabi naman ni Ms. Chloe eh pwede nang umuwi, kaya pumunta na ako dito"

"Sorry kanina ha..."
Ang sabi ni Amanda and she lay her head on my shoulders then hinawakan niya ang aking kamay
"Isa pang wish ang natupad sa akin..."

"Ano yun? "Sabi ko kasi dati... during that meteor shower... bigyan nila ako nang isang lalakeng makakaintindi sa akin, sa aking pagiging isip bata, maldita kung minsan, at yung taong hinde ako iiwanan... ngayon... eto siya... kasama ko... hawak ang mainit niyang mga kamay..."

"Sana matupad din ang hiling ko sa wishing stars na makikita ko, madaya sila eh, bakit yung sa'yo natutupad sa akin hinde? "Eh ano ba kasi yung winiwish mo "Magkaroon ako nang super powers katulad ni Gokou sa Dragon Ball Z o kaya kay Super Man "Eh adik ka pala eh at nagtawanan kami "Tara na... baba na tayo... nagaalala na din kasi si Nanay Ela sayo eh... di ka ba natatakot dito? Nakakatakot naman tong lugar na to... ikaw lang magisa... babae ka pa... mamaya kung anong mangyari sa iyo dito "Ano ka ba... walang mangyayari sa akin dito, una sa lahat, wala naman dumadaan dito nang ganitong oras kasi natatakot sila sa mga kwento kwento dito"

"Bakit? ano bang mga kwento kwento yan? "Na meron daw nagpapakitang babaeng nakaputi dito, may kapre daw, pero pinakamabenta talaga aswang, kasi meron daw dati dito nakitang malaking aso na itim, kaya wala masyadong nagagawi dito, nandito lang naman eh si Ka Rogie at Nanay Isang
"Ha? Sino yung mga yun?"

"Mga nagbabantay nang lote na ito, ayun yung bahay nila oh"
At tinuro ni Amanda ang di kalayuang bahay
"Ahh... eh paano kung matchambahan ka nang mga adik, alam mo naman na talamak na ang mga gago ngayon sa mundo eh"

"Kaya ko naman ipagtangol ang sarili ko eh, isa pa, umuuwi naman ako nang maaga eh, di naman ako nagpapaabot nang ganito talaga, ngayon lang, may kasama naman kasi ako kanina dito, kababata ko, sinamahan niya ako sandali, eh sinundo na nang BF niya kaya ayun, naiwan na ako dito "Wag ka na pupunta ulet dito nang ganitong oras ha, mamaya may mangyari pa sa' yo dito eh... di na kasi katulad nang dati ang panahon natin ngayon "Opo hinde na... ano uwi na ba tayo? "Tara.. at bumaba na kami sa puno na iyon at nagsimulang maglakad pauwi sa kanila, pagdating namin sa kanila ay nagaabang si Nanay Ela at bakas sa mukha nang matanda ang labis na pagaalala, at nang makita na niya na kasama ko na ang alaga niya pagbalik ay agad niya itong sinalubong
"Ikaw naman iha, kung saan saan ka pa nagpupunta "Nanay Ela, ayos lang ako, ikaw naman"

"Anong ikaw naman?! Dada, alam mo naman na delikado na ang panahon ngayon, kung bata nga nararape ikaw pa kayang dalaga? Aba, sana ba kung gahasa lang eh, eh ngayon pinapatay na ang mga ginagahasa, wag mo nang uulitin yun ha? Alam mo bang di ako mapakale kanina nang malaman ko na hinde mo kasama yang si El Nunal"Nanay Ela hinde po talaga promise... di na ako ulit pupunta doon nang magisa at ganitong oras, wag ka na magalala nakakatuwang pagmasdan ang dalawa, akala mo si Nanay Ela ang mommy ni Amanda sa pinapakita nitong pagmamalasakit, at medyo naingit ako kasi di tulad ni Amanda, walang nagaasikaso sa akin nang ganun, iba kasi ang pagaasikaso nang isang ina sa kanyang anak, ang ate ko naman, inaasikaso ako pero di tulad nang pagaasikaso niya sa mga anak niya. "Iho tara, pumasok muna kayo at nang makainom kayo nang mainit ang aya ni Nanay Ela at pumasok na kami ni Amanda sa loob at nagkape. Habang nagkakape kami ay may biglang bumusina sa labas at sinilip ni Nanay Ela ito "Dada, may bisita ka"
Ang sabi ni Nanay Ela at di ko inaasahan kung sino iyon "Oh bat nadalaw ka?"

"Pasok ka Sheryll",
Ang aya ni Amanda at nagkatinginan kami pero agad naman namin pinutol ang aming pagtitinginan, parehas siguro namin naalala ang ang nangyari sa kanila
"Oh.. ano yun? Bat nadalaw ka nang ganitong oras?"
Ang tanong ni Amanda
"Uhm ano kasi... pinapatanong ni Manager kung pupunta ka daw ba? Kasi medyo bigtime yung magiging clients ni Manager kaya naman gusto niya pumunta ka, alam mo naman yung matandang yun eh, basta pagkakakitaan eh gagawin ang best lalo na pagmalaking pera ang involve, mga businessman daw, partner nang mga Ayala "Hay nako... di ko lang alam ha... natatawa pa nga ako sa ginawa nyo eh... binigyan nyo pa ako nang suhol para lang sumama" "Ganun talaga... ano ka ba alam mo naman na mahal na mahal ka namin eh, isa pa, gusto ka din namin kasama sa grupo, sige na oh
Tumingin sa akin si Amanda at parang humihingi nang approval at napansin ito ni Sheryll "Oi El Nunal payagan mo na siya, wala naman kaming malaswang gagawin eh, magsasayaw lang naman kami eh, tapos ayun na, wag kang magalala at di namin ipapatable si Natasha sa mga yun, sa amin na lang, ano? Pumayag ka na"
Tumingin ako kay Amanda and then asked her "Ikaw gusto mo ba? Kasi kung gusto mo, hinde naman kita pipigilan""Ok lang ba sa' yo? Mamaya nyan, magalit ka bigla sa akin..."

"May tiwala naman ako sa iyo eh... wag kang magalala, pero promise ha, di ka tatable, sayaw lang at walang hubaran na magaganap ha?"

"Ano yun strip club?" ang sabi nilang dalawa at nagtawanan sila "Sure yan ha? ang sabi ko sa kanila at tumango sila at niyakap ako ni Amanda at hinalik halikan sa pisngi "Thanks thanks thanks nasilip namin ni Amanda ang kasama ni Sheryll, yung naghatid sa kanya kila Amanda, di namin mawarian kung babae ba o lalake kasi nakasuot nang helmet at jacket at jugging pants
"Sino ba yung kasama mo? tanong ni Amanda at tila inaaya ni Amanda na pumasok ito
"Ahh... yan ba... manliligaw ko"
At nagulat kami nang tanggalin nito ang helmet, babae pala to at ang ganda nang mukha niya, ang ikli nang pagkakagupit nang buhok kaya naman alam na namin na tibo pala yun "Joe nga pala pre ang bati sa amin ni Amanda at kinamayan kami, and then umakbay siya kay Sheryll pero inalis niya ito "Joe ano bang pinagusapan natin? "Sorry naman babes, ikaw naman, init agad nang ulo "Oi... Natasha, pupunta ka ha? Tetext ka namin kung kelan, una na kami at may pupuntahan pa kami"

"Sige ingat kayo..."
Ang sabi ni Amanda at umalis na sila, then biglang napailing si Amanda
"Bakit?
Ang tanong ko sa kanya "Nagulat lang ako at mukhang pinatulan ni Sheryll yung kasama niyang tibo, adik talagang babae yun, pero, kaawa na pa nga yun... kasi halos ibigay na niya lahat dun sa BF niya tapos pinagpalit lang siya nang walang hiya"

"Grabe naman yun nagpanggap ako na walang alam sa nangyari kay Sheryll, mahirap na baka matanong pa ako eh magcause pa nang away namin, mayamaya ay tinamaan na din kami nang antok, kaya naman nagpaalam na ako kay Amanda para umuwi
"Bukas ka nalang kaya umuwi, gigisingin na lang kita nang maaga ang sabi sa akin ni Amanda "Pwede pa naman akong makauwe eh, meron pa naman masasakyan nang ganitong oras "Mamaya kasi may mangyari na naman sayong masama, diba ikaw na din ang nagsabi sa akin na talamak ang masasamang loob ngayon, dito ka na matulog, doon tayo sa kabilang bahay, ano?"
Napaisip ako at naalala ko nga na halos ganoong oras din ako nadale noon sa jeep kaya naman nakumbinsi niya akong doon na mismo matulog sa kanila. Kinuha niya ang susi at doon na kami sa kabilang bahay tumuloy "Saan ka matutulog Amanda? ang tanong ko sa kanya "Doon na lang tayo sa kwarto... sabi ni Nanay Ela may electric fan na daw sa taas eh"

"Kasya ba tayo doon? "Kasya yan... tara, inaantok na din ako eh at pumasok na kami sa loob nang kwarto, pumunta si Amanda sa banyo para magpalit nang damit, ako naman ay nagpalit na din nang damit at nauna nang humiga sa kama. "Psst! Bagay ba?"
Ang sitsit ni Amanda at pagtingin, namangha ako sa ganda niya, bagay ang suot niyang night gown at ang ganda pa nang pagkakaayos nang buhok niya
"You look so damn beautiful with that gown ang sabi ko sa kanya at dahan dahan siyang lumapit sa akin at nang makalapit na siya ay hinalikan niya ako "Tulog na tayo ang sabi niya at nahiga na siya, kaya naman humiga na din ako, tapos bigla niya akong tinanong "Ok lang ba talaga sa' yo na sumama ako sa kanila... kasi kung di mo naman gusto pwede pa naman ako magback out tumingin ako sa kanya at hinawakan ang pisngi
"Alam ko naman kasing passion mo ang pagsasayaw eh... so bat kita pipigilan... isa pa... may tiwala naman ako sa' yo kaya naman... ok lang sa akin kahit sumama ka sa kanila... bakit?"

"Wala lang, mamaya kasi ayaw mo pala, pinipilit mo lang ang sarili mo"

"Kung di ko naman gusto eh bakit pa kita pinayagan in the first place diba? Isa pa, alam ko naman na di ka nila pababayaan eh "Salamat ha... thanks talaga..."

"Tulog na tayo... anong oras na oh.. "Sige na nga... kiss mo nga ako kaya naman hinalikan ko siya at gumanti siya nang halik, medyo napapasarap na kami nang halik noon nang halik at alam ko kung saan na naman yun pupunta kaya naman pinutol ko na ang halikan namin at ngumiti
"Pahinga na tayo... ikaw talaga napakanaughty mo hahaha"

"Ahehehe ok
Kaya naman natulog na kami. Kinaumagahan, di ko nakita sa tabi ko si Amanda, hinanap ko ang aking phone, at nakita kong magaalas otso na pala kaya bumangon na ako, pagbukas ko nang

"Chilchilin ko yang mukha mo eh... pwede ba, magusap na lang tayo nang ibang bagay wag lang yun, please? ok? halatang ayaw talaga pagusapan ni Amanda si Monica, kaya naman hinde ko na muli pang binangit si Monica at nagkwento na lamang nang kung ano anong kabalastugan sa kanya, habang nagkwekwentuhan ay nagulat kami dahil si Ton, Jon, Ericka at Janine ay pumunta din doon para magkape "Pa join naman kami dyan, kayong dalawa lagi kayong nagsosolo ang sabi ni Jon "Oo nga Natasha, bakit ganun? di man lang kayo magayang dalawa? Ikaw El Nunal ha! Snubber ka pala! ang sabi ni Ericka "Oo nga noh? hinde siya sumasama sa kainan natin sa canteen, nakakapagtampo naman talaga" dugtong pa ni Janine "Lovers nga kasi di niyo kasi maiintindihan yan kasi mga wala kayong shota! ang sabi ni Ton at nagtawanan kami
"Si Ericka kasi eh, ayaw pa ako sagutin! ang sabi ni Jon at nagpacute pa kay Ericka "Heh! Manahimik ka nga jan baka sipain kita dyan"
Ang sagot naman ni Ericka at naging nakakatuwang palitan nang kalokohan ang nangyari nang mga sandali na yun, matapos ang inuman nang kape at kwentuhan ay nagdesisyon na kaming magsiuwian. Habang naglalakad papunta sa sakayan ay napansin ko si Monica sa isang malapit na fast food chain malapit sa pinagkapihan namin at may kausap, si Ms.Chloe.
"Sino ang tinatanaw mo? ang tanong ni Amanda "Ah wala... akala ko kasi kakilala ko di pala... tara... sakay na tayo at pagsakay namin nang jeep ay pansamantala muna akong naidlip, nalaman ko na nandoon na kami sa babaan nang kalabitin ako ni Amanda
"Huy, nandito na tayo, ano maglalakad ba tayo o sasakay na lang ako nang tricycle? "Ikaw?"
Then hinawakan niya ang pisngi ko and then inayos ang kwelyo nang polo ko
"Sige ako na lang uuwi magisa,may kasabay naman ako eh, wag ka na magalala, umuwi ka nalang muna, nang makatulog ka nang maaga, ok? Bye na at hinalikan niya ako sa pisngi at sumakay na nang tricycle, ako naman ay sumakay na agad nang jeep pauwi sa amin, di ko napansin na nandoon pala si Monica, sa tapat mismo kung saan ako nakaupo, marahil sa sobrang antok ay di ko na nagawang ilibot pa ang mga mata ko para mangilala nang tao. Habang nakapikit ako ay may naramdaman ako na parang may gumagalaw sa bandang pwitan ko, nang imulat ko ang aking mata, isang lalake ang nagtatangka palang nakawin ang pitaka ko noon, well kahit naman na makuha niya yun eh wala naman siyang makukuha doon, ang kaso, nandoon lahat nang mga importanteng card ko like atm id's at mga sulat nang nakaraan mula sa mga babaeng nagdaan sa buhay ko (Janette,Bianca,Jamaica na lahat ay may A sa huli hahaha), tila nahiya at natakot ang kumag na magnanakaw at biglang bumaba "Ikaw kasi... bakit ka naman mantika kung matulog?"
At nang marinig ko ang boses ni Monica ay doon ko lang nalaman na kasama ko pala siya sa iisang jeep.
"Kanina ka pa? ang tanong ko sa kanya na medyo napahiya dahil di ko manlang siya pinansin "Oo... pagsakay mo pa lang eh nandito na ako, galit ka ba sa akin?"

"Huh? Bat naman ako magagalit sayo? "Kasi kanina... hinde mo manlang ako ako pinansin sa elevator, tapos ngayon inisnub mo pa ako... ano ba naman kaya yun... "Hinde sa ganun... kanina... ayaw ko lang nang eksena... ngayon naman eh di ko talaga napansin na nandyan ka pala inaantok lang talaga siguro ako"

"Pwede ka bang pumunta sa bahay? Samahan mo ko... ok lang? ang biglang aya ni Monica "Bakit?"
Ang tanong ko sa kanya
"May hihinghin lang sana akong favor eh... pwede ba?"

"Uhm... anong favor ba yan? "Basta... sumama ka na lang sa bahay... Ha? Medyo nagaalangan noon akong umoo pero pansin na pansin na parang may gustong sabihin si Monica sa akin pero hinde niya magawa sa public place so I guess it is something embarrassing I guess kaya naman di ko na siya kinulit at tumango na lang. Sinandal ko ang likod ko sa may bintana nang jeep para magstraight body ako, pero hinde ko alam na lalo lang akong aantukin. Pagmulat nang aking mga mata ay nagulat ako dahil nakadantay na pala ako kay Monica noon, dahan dahan kong inalis ang pagkakadantay ko sa kanyang balikat "Sorry... pasensya na inaantok lang talaga ako "Ayos lang ano ka ba?... malapit na tayo... gising na... "Nasaan na ba tayo? "Nandito na, tara"
At bumaba na kami at agad sumakay nang tricycle, pagdating ko sa bahay nila Monica ay humiga ako bigla sa sofa nila
"Ano ba yun Monica? ang tanong ko sa kanya na pumasok noon sa kusina, nanlaki ang mga mata ko sa sunod kong nakita "Mon..Moni..ca?"\
Pwede mo ba akong..."
At kitang kita na nihihiya si Monica, kaya naman ako na mismo ang lumapit sa kanya
"Sige.. ako nang bahala... basta... manood ka lang ok? at dahan dahan ko itong binaba at napapapikit na lang si Amanda
"GO!"
At tulad nga nang inaasahan, nagtalsikan ang mantika sa kalan, may pagkamoist pa kasi ang lagayan nang mantika tapos nilagyan namin agad nang manok na di masyadong nabalutan nang breadings, di ko naman kasi alam kung bakit tila nawala yung breadings na nakabalot sa mga to "Gaano ba kadami nilagay mong breadings dito? ang tanong ko kay Monica "Isang pack... kaso yung maliit lang...
"Kaya naman pala eh... next time ang gawin mo, haluan mo nang harina, tapos pakamay mo lang to nilagay? tumango siya at napangiti, sigruo alam niya din na mali ang ginawa niya
"Next time ang gawin mo eh una... ilagay mo yung mixture sa isang topper ware tapos, ilagay mo dun yung manok tapos tska mo alugin pero siyempre tatakpan mo muna ok? tapos tignan mo, mas maganda at pantay ang pagakakabalot nang breadings noon sa manok "I see... pasensya na ha at pinapapunta pa kita dito para lang magluto... "Ayos lang noh... basta... wag mo na lang muna sasabihin kay Amanda na pumunta ako dito... magagalit kasi yun eh... ano bang klaseng luto ang gagawin dito? Prito lang ba? "Uhm... nasaan ba yung cook book, sandali ha"
At pumunta si Monica sa sala para hanapin ang cook book, sinilip ko kung saan niya kukunin, at nang tumuwad siya, di ko sinasadyang nakita ang kanyang panty, nakaminiskirt kasi siya nang mga oras na iyon, hinde pa kasi siya nagbibihis nang pambahay

"Eto... uhm... anong page nga ba yun... sandali ha"
At binuklat ni Monica ang bawat pahina nang cook book hanggang sa makita ko na ang pinapaluto sa kanya nang Ate Sofia niya "Ahh... Orange Chicken Terriyaki pala... meron ba kayong orange? "Nasa reff, sandali ha..."
At kinuha niya ang orange sa ref at di ko ulit sinasadyang nasulyapan ang kanyang underwear, ang ikli talaga kasi nang suot niya kaya naman madaling masilipan
"Eto oh.. at inabot niya sa akin ito, binalatan ko na ang 2 oranges, at tinabi muna, matapos ay gumawa na ako nang sauce, gawa sa toyo, oyster sauce, brown sugar, konting asin, paminta, msg, tubig at tska ko hinalo magkasabay ang orange at ang pritong manok, ilang minuto pa ay natapos na ang aking niluto at nang matikman ni Monica ito ay napangiti siya sa akin
"Ang sarap ah... grabe... sana marunung din ako magluto... pritong manok lang kasi... palpak na agad ako eh... salamat talaga ha" "Sabihin mo na lang sa Ate Sofia mo... ikaw ang nagluto... gusto mo turuan kitang magluto minsan, gusto mo ba? "Ok na ok yan... kaso... di ba magagalit si Natasha... pagnalaman niya kasi to siguradong..."Wag kang magalala... wala naman tayong ginagawang masama diba? tumango lang si Monica at kumuha siya nang konte para pagsaluhan namin
"Magbibihis lang ako ha? ang sabi ni Monica, hinde na alam kung hinde niya alam o sadyang nanadya na si Monica sa ginagawa niya, hinde niya kasi isinara nang maayos ang pinto at kita kita mula sa kinauupuan ko ang ginagawa niya, well actually, narereflect lamang nang salamin ang ginagawa niya... naghubad siya nang suot niyang blouse, then ang miniskirt niya, sunod niyang tinangal ang kanyang suot na bra at natanaw ko ang kanyang suso, at nagsuot nang isang itim na damit na mahaba, so ang tanging suot niya lamang nang mga oras na iyon ay isang malaki at mahabang itim na damit, at tila maluwag pa sa kanya dahil nagiging off shoulder ang style nito "Kain na tayo ang aya niya sakin so kumain na kami. Habang kumakain ay biglang nalaglag ang isang papel na nakapatong sa itaas nang refrigirator at napunta sa ilalim nang nang lamesa
"El Nunal, pasuyo naman, bill ata nang kuryente yung nilipad at nang aabutin ko na ang papel sa ilalim nang lamesa ay napatingin ako sa makinis niyang binta na bahagyang nakabikangkang at muli ko na naman nasilyan ang kanyang suot na underwear pero sa pagkakataon na yun ay medyo sinadya ko na. Upang hinde mahalata eh kunwari ay binasa ko ang bill nang kuryente at nagulat naman ako sa laki nang bill nang kuryente nila "Monica... 3.7k ang kuryente nyo? ano ba gamit nyo sa bahay? "Uhm... ref tapos electricfan, rice cooker, tapos aircon computer tv radio "Ahh... siguro nagpapalaki dito yung aircon noh?"

"Siguro... pakilagay na lang ulet sa ref, tapos pakipatungan na lang nang mabigat na kung ano man dyan sa ref para di na mahulog napapangiti na lamang ako sa nangyayari, matapos naming kumain, si Monica na ang nagligpit nang kinainan, naglabas si Monica nang juice sa ref pero parang kakaiba ang juice na ito, kasi, parang may after taste siya nang gin kaya naman tinanong ko siya
"Monica may alak ba to? "Huh? wala naman... teka? sinilip niya uli ang ref at natawa siya "Ayyy... sorry ... yan pala yung iniinom ni ate kagabe... eto yung totoong juice... akin na baka sabihin ni ate eh iniinom ko na naman ang inumin niya"
At kinuha niya ang laman nang aking baso at sinalin pabalik sa pitsel na unan niyang kinuha at nilabas niya ang totoong juice
"Wala na tong halo ha? "Wala na, sorry talaga di ko alam "Ok lang... so ano... kelan mo gusto magsimulang matuto? "Ikaw... kung kelan ka na lang available... hinanap ko ang cook book at nang makita ko ito pinakita ko kay Monica ang madaling lutuin pero masarap
"Monica, eto muna subukan mong lutuin, Pininyahang Manok"

"Madali lang ba to? "Oo naman, diyan din ako unang natutong magluto eh pero hinde naman talaga, sinabi ko lang yun just to encourage her
"Salamat ha... El Nunal... Pasensya na nga pala..."

"Saan? "Sa perwisyo... kasi kanina, di ba inaantok ka na, tapos, inaya pa kita dito, gusto mo matulog ka na lang ulet doon sa tinulugan mo dati?"

"Ay wag na... uuwi na lang ako.. hinahanap kasi ako ni Ate ngayon eh "Ay... ganun ba... ok... at habang naguusap kami ay biglang may tumawag, si Amanda
"Nakauwi ka na ba?"
Ang tanong niya sa akin "Ah... hinde pa... nasa biyahe pa ako... trapik nga eh pero malapit na ako sa amin... ikaw? "Kanina pa adik ka? sige, text mo ko pag nakauwi ka na... bye... love you"

"Bye love you too"
At binaba na niya ang phone, napansin ko na parang biglang nanamlay ang mukha ni Monica "Oh.. bakit?
"Wala... naiingit lang ako... buti pa si Natasha... may nagmamahal.. sa akin... ewan... pero ewan ang nakikilala ko't nagiging boy friend... hay... siguro sadyang malas na kami ni Ate sa lalake"

"Adik tong babaeng to,,, bat mo naman nasabi yan? napansin ko ang isang kaha nang yosi
"Pwede huminge?"
Tumango si Monica kaya naman kumuha na ako, nagsigarilyo muna ako sa may likod nang bahay nila Monica, naalala ko kasi bigla na tagadoon nga pala si Nikki at baka makita niya ako, mahirap na. Then, habang nagyoyosi ako sa labas, nagulat ako at biglang yumakap sa akin si Monica "Oh.. Monica.. anong problema? "Wala... I just feel lonely and sad... I just need a hug for a while... hug mo nga ako... please? pagharap ko eh, nakakaawa naman tignan si Monica, kaya naman pinagbigyan ko na siya, I gave her a hug, and she hugs me as well "Thanks ha... ang bait bait mo talaga... sana makakita din ako nang lalakeng tulad mo... "Adik... mas madami pang lalake dyan na gwapo na, mas mabait na sa akin, mayaman pa "Saan... sa dream world? Isa pa di ka naman panget eh... may kalakihan lang ang nunal mo sa mukha, pero all in all, ok ka naman..."

"Ahahaha nakakatawa ka Monica... alam mo yun "AHEEEM! AHEEM! AHEEEEEEEEEM!!!" isang malakas na boses ang narinig namin ni Monica at parang mga bata na nahuling may ginagawanag masama, mabilis kaming nagbitiw sa pagkakayakap

"Anong ibig sabihin niyan? ang sabi ni Sofia habang bumubuga nang usok galing sa yosi "Ano.. kasi.. uhmm... paano ko ba to papaliwanag"
Ang sabi ko sa kanya na ngingisingisi pa "Well... I guess... it's up to you na... don't say I didn't warn you... ang sabi ni Sofia at nilapitan si Monica
"Ate Sofie... hinde ganun yun... ano... kasi... nagpatulong lang ako... kay el nunal na magluto... yun lang "Ibang luto ata ang gusto nyong gawin eh..."

"Ate naman... porke't yumakap lang naman ako sa kanya eh... "Hay nako... ewan ko sa' yo... malaki ka na... di ka na teen ager para di malaman ang tama at mali... wag ka lang sanang magsisi sa huli... sawa na ako sa kakangawa mo at hinimas ni Sofia ang ulo ni Manica, at tila matalim ang tingin sa akin ni Sofia pero di ito basta basta maaninag sa mukha niya, sadyang kahit galit siya ay maganda pa din siya, pero di ito maikakaila sa kanyang boses "Ikaw ba nagluto nito?"
Ang tanung ni Sofia kay Monica "Hinde ate... si El Nunal... bale kaming dalawa..."

"Masarap ba naman to? ang sabi niya nang nakangisi na, tila nawala ang matatalim niyang tingin sa akin nang matikman niya ang niluto ko
"Aba.. ang sarap ha... katulad nang pagkakaluto nang kaibigan kong cook, alam mo El Nunal, bakit hinde ka magculinary tapos magchef ka... sigurado yayaman ka, magaling ka magluto eh"

"Sumunod lang ako sa instruction "Kumain na ba kayo? ang tanong ni Sofia habang kumukuha nang kanina upang kumain "Opo ate... kumain na kami "Ahh ganun ba.. "Monica.. uwi na ako... "Sige... salamat ha..."
Tumingin ako kau Sofia at nagpaalam din2 "Ingat ka"
Ang sabi niya sa akin, paglabas ko nang pinto, eksaktong nandoon si Nikki sa tapat nang gate nila Monica, siguro ay naghihintay siya nang masasakyan, kaya napapasok muli ako "Bakit?" ang tanong ni Monica "Si Nikki... yung GF ni Geraldin.. nasa labas nang gate... "Ay... uu nga pala... nalimutan ko... pupunta nga pala sila Dindin dito "Ha? Ina ko po... problema nga to... at tila natawa si Sofia sa nangyari "Hala ka... anong gagawin mo... "Wala... mukhang mayayari ata ako kay Amanda nito
"Ahahahaha wala talagang lihim na hinde nabubunyag... alam mo... mabuti pa... dun ka na lang muna sa kwarto ni Monica, ilock mo na lang, nang di ka nila Makita at habang naguusap kami, isang pamilyar na boses ang narinig ko "Tao po... Kaka! Si DinDin to, Tao po!"
At nagmadali akong pumasoknang kwarto, matapos noon ay tska pinapasok ni Monica ang dalawa.
"Maganda umaga po ang narinig kong sinabi nang dalawa at tila nagkwentuhan pa sila nang mga bagay bagay na hinde ako makarelate then bigla nilang napagusapan si Amanda "Wala Kaka... Ayaw talaga makinig ni DaDa sa mga sinasabi ko eh... kung alam ko lang talaga... kahit dati pa siguro eh sinubukan ko nang ayusin to..."

"Ayos lang... magkakaroon din ako nang pagkakataon para magkayos kami nang babae na yun... kumusta na nga pala siya?"

"Ayun, ok naman, inaalagaan siya nang kumag na yun sa kanila, di ko talaga magawang magustuhan nang sobra yung lalake na yun... nakakatawa kasi... kamukha pa nung kupal na lalake na yun... grabe... talagang noong una inakala ko na siya eh at minumulto lang ako eh kaso may bangaw sa mukha kaya nalaman ko na hinde siya yun... hahahaha sorry ha, baka nasasaktan ka "Ano ka ba... matagal na naman yun eh... "By the way... pwede bang makuha yung jacket ko dyan, naiwan ko nga pala sa loob nang kwarto mo"
At narinig ko na binubuksan niya ang pinto "Peram nga susi Monica"
Agad kong narinig na lumapit si Monica
"Wala naman ata dito, kagagaling ko lang sa loob eh"

"Ahh... ganun ba? Pero icheck na din natin baka kasi nandyan eh"[email protected]
"Wala nga dyan Dindin...tinignan ko na kanina yan eh"[email protected]
"Ayun pala yung susi, silipin ko lang"
At biglang bumukas ang pinto
"Anong?!"
Ang sabi ni Geraldine na gulat na gulat at parang di makapaniwala
Bakit naman ang dumi nang kwarto mo Kaka... parang di naman babae nyan eh... tignan mo yung bra mo pa nandito lang sa kama... eh paano kung ibang tao ang bumisita eh di kung ano na naman ang inisip sa iyo, ikaw din kasi umayos ka... yang hirap sa iyo eh... eto yung jacket ko eh... "
At nang makuha ni Geraldine ang jacket niya ay nagpaalam na siya kay Monica at narinig ko ang motor ni Gerladine na unti unti nang umalis at nagulat ako nang biglang buksan ni Monica ang pinto
"Buti hinde ka nya nahuli?"

"Nakapagtago ako sa likod nang pinto, buti nga at diniya diniin ang pagkakabukas nang pinto siguro nakita ako noon, grabe nakakaba yun ah... langya... para naman akong may ginagawang masama... hahahaha at kailangan ko pang magtago... sige Monica... aalis na ako... next time na lang eto totoo na... aalis na talaga ako...
At nagmadali na akong lumabas, at dali daling nanakbo patungo sa may sakayan nang tricycle pababa. Mabuti na lang at madami ang dumadaan nang mga oras na iyon kaya sandali lang ako naghintay at nang makasakay na ako ay nagtext ako kay Amanda "Nakauwi na tulog lang muna ako, chacharge ko na din muna cp ko later na lang po tayo text text hane?" at tinago ko ang phone ko at nang makarating na sa baba ay agad na din akong sumakay nanag jip para makauwi. Ilang minuto lang ang lumipas at nakatating na din ako sa amin at natulog na agad ako. "Tito... gising na sabi ni Mommy!" nagulat ako, pamangkin ko ang gumigising sa akin "Oh Tricia, saan si Mommy?
"Umalis muna, bibili daw nang sopdrinks , tito... may dala kaming pagkain, madami, gusto mo ba? "Kiss muna tito?
At kiniss ako nang mataba at makulet kong pamangkin, medyo namiss ko din kasi ang mga batang ito, halos sa amin na kasi ito lumaki, "Anong ginawa nyo sa Pampanga?
"Madami tito! Nagpalipad kami nang salangola tapos nagbayo kami nang ano ba yun, yung kulay yellow?"

"Palay? "Opo mayamaya pa ay dumating ang ate ako
"Anong oras pasok mo?"

"Maya pa naman 11, anong oras kayo dumating?"

"Kani kanina lang... teka, baka inubos mo yung pera sa damitan ha? "500 nga lang kinuha ko eh" "Good, oh ano kumusta trabaho?"

"Ok lang naman... akala ko sa Lunes pa kayo uuwi, Miyerkules pa lang ah?"

"Ayaw ko na doon, alam mo naman kung gaano kaboring doon diba? Buksan mo nga tong pop tapos maghain ka na din kumain ka na din at nang di ka na kakain mamaya at diretso ligo alis ka na matapos kong maghain at kumain ay nagpalipas muna ako nang ilang minuto bago maligo, maaga akong umalis sa bahay, siguri ng 8:30 pa lang ay umalis na ako, kaya naman naisipan kong daanan si Amanda, chineck ko ang cp ko at meron na pala akong messages galing kay Amanda, pero puro blank messages. Pagdating ko sa kanila ay inabutan ko pa siya noong nakatapis at tila maliligo pa lang. "Ang aga mo ah?" ang sabi niya sa akin habang naglulugay nang buhok "Wala naman kasi gagawin sa bahay eh, nagulat lang din kasi ako at nandoon na ang ate ko ang alam ko Lunes pa uwi noon eh, teka, pwede bang panood na lang muna?" "Ayun yung remote sa may stante malapit sa bintana" nang nakuha ko ang remote ay nanuod muna ako sandali, samantalang si Amanda ay naligo na. Mayamaya pa ay may naamoy akong amoy rosas na amoy lavander, tapos na palang maligo si Amanda noon, umupo siya sa tabi ko nang nakatapis lang "Ano yang pinapanood mo?"

"Di ko alam, basta mukhang maganda naman eh, magbihis ka na kaya? "Maya na... papatuyuin ko pa buhok ko, at anong oras pa lang naman, mag 9pm lang excited ka? habang nakaupo siya sa aking tabi ay di ko napigilan ang sarili ko na halikan ang makinis at malasutla niyang balikat"Uhm! El Nunal... may pasok pa tayo... tigilan mo ko ha?"

"Ang bango bango mo naman, ano ba yang sabon na ginamit mo? "Yung bagong bili ni Nanay Ela, ang bango nga eh at hinimas himas ko ang kanyang binti at tumingin siya sa akin "El Nunal naman... ang libog mo pa nga..."Ngumiti lang ako at bigla kong hinalikan ang mamulamula niyang labi at gumaganti naman siya nang halik, pinuputol putol niya ang paghalik para sawayin ako
"El.. ano ba.. naman oh..."
Pero natatawa ako kasi hinde naman siya nagagalit, at parang natutuwang ewan pa siya sa ginagawa ko, at dahan dahan ko siyang hiniga sa sofa na aming inuupuan, dahan dahan kong hinila ang buhol nang twalyang nakatapis sa kanya, noong una ay pinipigilan pa niya ito
"El nunal.... ano ba... mamaya... dumating si Nanay Ela gago ka talaga... nakakahiya sa matanda... "Hinde yan..."
Ang sabi ko at tuluyan ko nang natanggal ang tapis niya at bumalandra sa akin ang namamango niyang katawan, dahan dahan kong hinalikan pababa ang kanyang leeg, balikat, at nilamaslamas ang kanyang suso
"El...Nunall... nakha...khaa...asar.. kahh... ahh... at nang matapos kong susuhin ang kanyang boobs ay dahan dahan uling gumapang ang aking halik pababa sa kanyang puson hanggang sa marating ko ang kanyang balahibong pusa, at hanggang sa bandang ibabaw nang kanyang namamangon kepyas. Sinimulan kong dilaan mula taas pababa ang kanyang clitoris at di naglaon ay sinimulan ko nang kainin ang kabuuhan nang kanyang pagkababae, at nasasayahan naman siya aking ginagawa at pumupikit sa bawat himud na ginagawa ko sa kanyang kepyas. Sinubo ko ang aking hintuturo binalutan nang laway at habang hinahalikan ko siya ay dahan dahan kong pinasok ang aking daliri sinimulan kong laruin ang kanyang pwerta "Ooohhh.... ahhh... ahh... uhm... uhm... sheet... El.. nunall... sigehh pahh.... hwah... ahhh... ang nakakalibog niyang halinghing kaya naman mas pinagbutihan ko pa ang pamiminger sa kanya, nilabas ko muna ang aking hintuturo at muli kong sinubo pero sa pagkakataon na ito ay kasama na pati ang aking himpapakyu (gitnang daliri) at sabay kong pinasok ulti ito sa kanyang puerta, at sinimulan ko na ulit ilabas pasok ang mga daliri ko, at habang nasa loob ito nang kanyang kepyas ay dinidilaan ko ang clitoris niya habang ang buong daliri nang aking isa pang kamay ay patuloy na hinihimas himas ang pisngi nang kanyang kepyas, sa paraang ito kasi ay mas maeexcite ang babae at nang matapos ang ilang paglabas pasok ko nang aking daliri sa kanyang kepyas nagsimula na siyang labasan nang likido sa kanyang pwerta"Ohhh sheeettt!!! Ahhhh!! Ohhh sheeeeeet...whooo... hooo...ahh.... ang nasambit niya at medyo may kalakasan ang daloy nito, at parang di alam ni Amanda ang gagawin habang nilalabasan siya, at medyo nanginginig pa siya noon "Ok ba? ang sabi ko sa kanya pero bigla niya akong binatukan "Ang libog talagang lalake ka! ahh... uhmm... sheet.. bwiset ka...""Ayus lang yan... gusto mo naman eh"

"Gago ka talaga... at tumayo na si Amanda at muling nagtapis at pumasok nang kwarto, di ko na naintindihan ang storya nang pelikulang pinapanood ko pero napaligaya ko naman ang babaeng mahal ko sa sexual na paraan kaya naman ok lang, isa pa, hinde ko din naman alam ang pamagat nang palabas. "Paglabas ni Amanda ay nakasuot siya nangitim na silk long sleeves at pinatungan niya nang medyo maluwag na kulay puteng damit at nakasuot siya noon nang cycling pants at ang sexy niyang tignan noon, isama mo pa ang cute na buhok niyang habang nakalugay, straigt ang taas pero habang bumababa ay kumukulot. "Ang ganda ganda mo naman ngayon sa suot mo..."

"Tagal ko nang di to naisusuot eh" At muli siyang tumabi sa akin noon una, pero nang tinignan ko na siya ay lumayo siya bigla sa akin at natawa ako "Oh... bat ka lumayo? "Che! Manahimik ka... mamaya eh.. sunggaban mo na naman ako... nagayos na ako eh, isa pa anong oras na oh, 9:50 na, tara na "Sige tara na nga baka mayari pa tayo nang nilalapitan ko si Amanda upang akbayan ay nagmamadali siyang lumabas "Wag mo kong lapitan, doon ka nga sa kabila doon ka sumunod naman ako at tila natatawa siya sa pagsunod ko at pagtingin sa kanya "Ano ka ba? Nakatira ka ba nang shabu at parang sabik na sabik ka ah.. "Ahahahaha ganun?"

"Ganun na nga... kaya pwede... lumayo ka muna sandali, El Nunal babayagan kita siga ka ang banta niya sa akin na may kasamang amba pa nang pagsipa pero mas lalo akong naenganyo kaya naman bigla ko na lang siyang niyakap "Akala mo naman! "Adik ka! Ahahahaha huy umayos ka nga nasa labas na tayo ang sabi niyang tila talaga naninibago sa aking kinikilos. Pagsakay sa jeep eh panay ang singhot ko sa buhok niya at sa kanyang balikat "Amanda...ang bango talaga nang sabon mo"

"Iihhh... tigilan mo nga El Nunal, pag di ka tumigil sasampalin na kita, di na kakatuwa ha?"
Hanggang sa opisina break time, na namin noon at hinanap ko agad si Amanda "Tara... sabay na tayo kumain Amanda? "Ano El Nunal, di muna ako magbrerbeak time, kakausapin ako ni Ms. Chloe eh, mauna ka na... maya na lang tayo kumain mamayang uwian."
Ang sabi ni Amanda at dumiretso sa station ni Ms. Chloe kaya magisa na ako umakyat, pagbukas nang pinto nagulat ako sa nakita ko sa loob?"

"Oi!!! Nanadito ka pa la!!!" ang sbai naming dalawa nang sabay
OH!!! EL NUNAL!!! DITO KA PALA NAGWOWORK!!!"
And then a big hug is followed by a loud yet sweet voice of Eusha, and it really do surprise me

"Kelan ka pa dito? ang tanong ko sakanya, bumitiw siya sa pagyakap at sinuntok suntok ako sa may braso "Di ko pa nga alam na nandito ka" "Ikaw din eh... sagutin mo ko kelan ka pa dito?"

"Ahh... noon nakaraan araw lang, nagtry kasi kami nang mga kaibigan ko dito kaso 2 lang kaming natanggap eto oh at hinila niya ako papasok, "Bilis dito ka na... sa canteen ka din ba pupunta? "Oo... libre mo nga ako ang sabi ko sa kanya "Ang kapal mo naman! Ikaw nauna sa akin dito eh dapat nga ikaw ang manlibre eh, ay KC si El Nunal nga pala friend ko"

At nagkamay kami ni KC "KC ba talaga pangalan niya?" "Kriss Charmaine pinaikli lang, kaya KC"

Mukhang mahiyain ang kasama ni Eusha kasi hindi ito masyadong nagsasalita, maganda naman siya, maputi, long hair at medyo may kapayatan, at siyempre, wala din boobs, well I guess it's a size A I guess, pero magaling ito magdala nang damit, napansin ko din ang suot ni Eusha, Black turtle neck na sweater at nakapony tail pa siya which is soo pleasing to my eye, ang cute niya kasing tignan that time, isama mo pa ang cute niyang smile and dimples.

"Ano libre mo ako?"
"
Ang muli kong tanong sa kanya at suntok lang ang sinagot niya. Ilang sandali pa ay nakarating na din kami sa canteen. "Ano bang gusto mo? ang tanong niya sa akin, at natuwa naman ako kasi di ko naman inaasahan na ililibre niya nga ako "Wag na, nagbibiro lang ako ito naman" "Ano nga?! Bilis.... ikaw KC anong sa'yo? "Kahit ano na lang, libre mo naman eh"
Ang sagot nito at nagtanong ako sa kanya "Dami mo ata pera ah?"

"Pinadalhan lang ako ni Mama ko kanina, may nabenta kasi silang lupa kaya pinadalhan ako nang konte... uy... minsan sama ka sa amin sa may Aklan, malapit lang kami sa may Bora tambay tayo sa may bar nang tito ko, doon ako dati nagwowork eh "Ikaw na malapit sa Boracay, teka nagwaitress ka?"

"Tangek hinde ah! Doon ako sa pagserserve nang alak... ano ba yun... bartender ako doon.

"Weh?! Edi marunong kang magtimpla nang alak?"

"Ay hinde, kape lang at gatas alam kong itimpla adik ka din eh noh? Kaya nga ako nagbartender doon eh... teka kelan ka pa dito?"

"Bali two weeks pa lang naman pero 4 days na ako nagwowork, training ka palang noh?

"Oo kahapon lang ako tinawagan, akala ko nga di ako pasado eh, kaya naman naghahanap ako nang ibang papasukan eh noong paalis na ako kahapon bigla nila akong tinawagan, ayun, teka... anong account nga pala ang kapit mo?"

"Discover ... kayo? "Ay... di ko alam eh... ano nga pala ulit yun KC? "Travel Package siya eh... ano ba yun... basta tanungin na lang natin mamaya"

"Ay... so kayo yung tatawag?"

"Oo ata... tayo nga ba? "Oo... out bound tayo eh ang sabi ni KC at parang napakamot bigla nang ulo si Eusha "Oh bakit? "Kasi akala ko inbound yung accout namin... out bound pala... eh sabi nila mahirap daw out bound eh... mahirap nga ba? "Hinde ko alam... inbound kasi ang account ko eh"

Ayy... ano ba yun... yun ang gusto ko eh... ako yung tinatawagan... "Kahit nga ako eh.."

Ang sabi din ni KC, nang biglang may sumabat na lalake, tila kasamahan ata nila iyon

"Tangek inbound din tayo! Sila yung tatawag sa atin, hinde tayo ang tatawag sa kanila then biglang kinausap ni Eusha ang lalake "Oi Lester si El Nunal nga pala kaibigan ko, si Lester nga pala kasama namin ngayon sa training at muli niyang kinausap ang lalake

"Akala ko kasi outbound tayo eh... si KC kasi sabi"

"Alam ko kasi diba ang sabi nang nang orient sa atin kanina, outbound daw tayo
"Tange hinde! Ang sabi niya baka daw yung iba eh mapunta sa outbound di kasi nakikinig, puro ka text ang sabi nung Lester pero napansin ko nga na kanina pa siya text nang text "Oi ano nang kakainin natin tatlo? ang tanong ni Eusha "Kung ano na lang ang kakainin mo yun na lang din akin"
Ang sabi ko sa kanya at nakigaya naman si KC
"Eh ako hinde ba ako kasama sa panlilibre mo?"
Ang tanong ni Lester "Heh! ang dami daming pera eh, magpapalibre ka pa! Doon ka nga doon doon! "Ang sungit mo pa nga at biglang pinisil nito ang pisngi ni Eusha at biglang nagtitinakbo palayo
"Napakaepal talaga noon ang asar na sabi ni Eusha "Aiiyyeee!!!"
Ang sabi ko sa kanya at bigla siyang napataas nang kilay sa akin "Anong ibig sabihin nang pag aaayii ayii mo dyan?"

"Mukhang type ka noon ah? "Eww!"
Ang sabi ni Eusha at natawa naman ako
"Ah! Ayaw pa? Gwapengs pengs naman yung Lester ah?"

"IH! Di ko naman siya type eh... grabe nga pagpapansin nun eh"

"Kasi nga type ka!"
Ang sabi ni KC habang tumatawa at natawa din naman ako "Che! Ikaw KC eh magtext na lang dyan ha, baka isumbong kita kay ano dyan na meron kang crush sa kasama natin ngayon "Eto naman nagbibiro lang napakapikon mo pa nga
Ang sabi ni KC pero natawa naman ako kasi parang nangamba siya sa sinabi ni Eusha, malamang eh may boyfriend ito. Umorder si Eusha nang pagkain,para sa amin tatlo at kumain kami malapit sa may TV at muli kaming nagkwentuhan "Ano bang ginagawa sa loob nang floor? ang tanong sa akin ni Eusha "Well siyempre makakarecieve ka nang call tapos itytype mo sa parang web page na may lalabas na form tapos ilalagay mo doon yung concern nang tumawag tapos ayun isusubmit mo, pero gagawin mo yun habang nagsasalita ka sa head phone na suot mo" "Madali lang ba? "Well siguro sa akin oo kasi, diba adik nga ako sa computer so medyo kabisado ko na ang mga keyboard although hinde siya proper, tapos, kailangan nga din pala mabilis ka magisip nang isasagot sa tumawag sayo, sa case kasi natin malamang magkaiba ang info na sasabihin mo pero siguro naman tulad nang sa amin din ang itsura nang program nyo, meron ka naman kasi doon bubuksan na parang page para makita mo lahat nang itatanong sa iyo nang client, ang problema mo lang naman eh kung paano mo ito ididiliver nang maayos" "I see... ganun pala... sana di ako mahirapan "Di yan... ikaw pa... sa daldal mo yang yan? Isa pa maganda naman ang boses mo eh, kaya walang problema yan, di ka naman nahihirapan sa pagtataype diba? "Hinde naman, kahit papano, pero di ko rin kasi kabisado ang key boards nang computer eh kaya malamang medyo mabagal ako magtype niyan
"Edi ang gawin mo na lang yung tinuro sa atin sa training dati... yung pag mayisusulat ka, magbukas ka nang notepad tapos doon mo muna itype para di ka mahuli sa mga calls mo, di ba?"

"Oo nga noh"

"Basta isa lang ang tatandaan mo... wag ka lang matataranta at kakabahan sa mga calls mo kasi pag kinabahan ka... doon ka magkakandamali mali, ako nga noong unang 2 ata or 3 calls ko eh natataranta ako, pero nahandle ko naman nang maayos, di naman kasi ako masyado nataranta noon eh, basta keep in mind na wag kabahan at wag mapipikon sa tumatawag sa iyo"
Habang naguusap kami ni Eusha ay may biglang tumabi sa akin, si Monica "Hi, kumusta? ang sabi ni Monica at tinignan niya ang dalawang kasama ko sa pagkain "Sino sila?" "Ah.. si Eusha kaibigan ko, si KC kaibigan ni Eusha "I see... wait... mga new agents ba kayo? I mean trainee? "Opo... yung sa travel account "Ahh... naku galingan nyo ha, baka magkasama pa tayo doon at nagtaka ako sa sinabi ni Monica "Magkakasama kayo? What do you mean? Lilipat ka nang account nila? Pwede ba yun? "Oo pero hinde ikaw ang magrerequest noon, yung managment ang magdedecide noon, medyo madami na naman kasi ang agents sa account na kapit ko so hinde naman kawalan ang paglilipat nang agent sa ibang account, kaso panibagong training na naman to... mamaya nga ako magsisimula eh "Baka kasabay mo sila ang sabi ko then tinanong ni Monica si Eusha "What time simula nang training nyo? "Ay... ano pa lang po kami... orientation... "Ahh... okay... baka bukas magsisimula na tayo sa mga product training natin, huy ayusin nyo ha, pwede pa kayong matanggal dito kapag di maganda ang makuha nilang evaluation sa inyo, ako nga di ko alam kung makakapasa din ako eh, di ko alam kung icoconsider nila na agent na talaga ako, pero basta, galingan lang natin ok? "Wala ka ba pasok ngayon?"
Ang tanong ko kay Monica "Wala naman... pumunta lang ako para icheck kung kelan ako magsisimula eh itetext na lang daw ako kaya ayun... parang nagsayang lang ako nang pamasahe... kaya nga gagala na lang siguro ako eh... Sige... alis na ako... uy... El Nunal... punta ka nga sa amin mamaya? "Hinde ako sure... bahala na, text na lang kita ok? "Sige... ay sandali... eto oh at may inabot sa akin si Monica "Ano to? "Edi buksan mo nang makita mo"
At nang binuksan ko ay natuwa naman ako
Wow... ang ganda naman nito, saan mo nabili to?"

"Sa bilihan siyempre"

"Pilay na poso ka pa nga talaga"
At sinukat ko ito, Tshirt na itim ito na may logo nang No Fear at may scorpion pa sa taas nang letra nito at ang nakakatuwa eh kamukha ito ni Sand King, yung isang hero sa DotA "Uy salamat ha? Bakit mo ba naisipang bigyan ako nito? Di ko naman birthday ngayon ah?"

"Wala lang... isipin mo na lang eh thank you gift ko yan ok?"

"Ok ok... sige, salamat ha"

"Ok... sige bye ha... text ka lang ha? and then nagsimula na siyang maglakad papunta sa elevator, at natanaw ko na nagkasalubong si Monica at si Amanda pero di naman sila nagpansinan. Agad kong nilapitan si Amanda upang tanungin "Anong pinagusapan niyo ni Ms Chloe? "Wala... wala naman... ano yan? napansin niya ang hawak ko na plastic
"Ah... T shirt... tignan mo oh... bagay ba? "Kanino galing? di agad ako nakapagsalita, at tinignan ulit ako ni Amanda sa mata at muling tinanong
"Kanino nga galing yan? "Bigay lang nang kaibigan?"

"Sinong kaibigan? buti na lamang at biglang umepal noon si Eusha "Ako nagbigay sa kanya, nagpapasalamat lang ako kasi, tinulungan niya ako na makahanap nang work, tinuro niya kasi sa akin tong company na to eh "Ahh... sino ka naman?"
Ang tanong ni Amanda na medyo may katarayan ang boses kaya naman ako na ang nagsabi
"Siya yung kaibigan ko, si Eusha, remember? "No.. kaya nga tinatanong ko diba? Have we meet before?
"Uhm... well you can say that... remember sa MRT? Ako yung tinarayan mo noon at hanggang ngayon tinatarayan mo pa din, joke lang" ang sabi ni Eusha while smiling pero kita kong parang naasar si Eusha then tinignan siya nang mabuti ni Amanda "Ahh... I remember na! Ikaw ba yun? Pero... teka... alam mo mas maganda ka ngayon kesa sa huling nakita kita, pero I'm not saying na panget ka dati ha? Sorry ha... medyo di maganda timpla ko eh" "Oh.. bakit masama timpla mo?"
Ang tanong ko sa kanya "Maya na lang natin pagusapan... siguro madadaan na lang to pagkain, tara kain nga tayo "Ay... nauna na kaming kumain eh pero di pa naman ubos, tara order na tayo tapos sabay ka na sa amin "Hinde ako na lang, doon mo na lang ako hintayin ok?"
So bumalik na ako sa upuan ko kasama si Eusha at habang naglalakad kami di naiwasang magsalita ni Eusha "Alam mo... nakakaasar yang GF mo ha? Porke't binigyan ka lang t shirt nagkakaganun na siya"

"Ahahaha... by the way thank you ha?"

"Saan? "For making up that story... di ko alam kung bakit mo ginawa yun... pero salamat talaga.. "Kasi mukhang magkakaaway kayo kung di ako umepal kanina eh, tska ganun talaga friends tayo eh!"

"Ahahaha paano ba ako makakabawi sayo? "Uhm... punta ka sa birthday ni Insan next week, ok? Doon ka na lang bumawe pero isang kondisyon... "Ano yun? "Wag mong isasama yung GF mo, di ko ata siya makakasundo eh, mas ok pa yung kausap mo kanina eh "Wag kang maingay, mamaya magtanong ulet yun eh"

"Ahh... teka... magkaaway siguro yung dalawang yun noh? "Parang ganun na nga "Ahh... kaya... teka... baka naman pati sa akin magalit yan ha? "Di naman siguro "Eh di ba nga pinagselosan nga ata ako nyan noong swimming nyo, di ba? "Well... di naman ganoon yun, naasar lang siya kasi di ko pala siya napansin noon"

"Ang arte niya ha "Hayaan mo na ikaw talaga... then tumabi si Amanda sa amin at kumain na kami, at muli ko siyang tinanong
"Oi... bat tinoyo ka ata... di ka naman ganyan kanina bago ka kausapin ni Ms Chloe ah? "Mamaya sasabihin ko nga sa'yo"
She said it with a dissappointed voice so di ko na siya kinulet then she had conversations with Eusha and KC, which is a bit odd kasi nagulat naman ako, ineexpect ko na iisnubin niya ang dalawa but instead nagusap pa sila at nagtatawanan pa, maya maya pa ay umalis na kami ni Amanda dahil malapit nang matapos ang break time namin. Sa loob nang elevator ay pinansin niya ang damit na dala ko "Sukat mo nga, patingin kung maganda? nang isukat ko ito ay ngumiti siya"Bagay sayo huh, magaling pumili nang damit yung kaibigan mo na yun "Ang ganda no? "Uy.. pasensya na ha, at medyo nagtaray ako kanina... nakita ko mo naman kasi siguro na nasalubong ko pa yung... hay... pakisabi na lang sa kaibigan mo kanina sorry ha... kung nagtaray ako"

"Ahh... wala yun... ok lang yun noh"
At nang bumalik kami nang station namin, parang matamlay talaga si Amanda at hanggang sa matapos ang aming shift ay ganun pa din siya, so I asked her "Tara let's grab our favorite coffee jelly and have some fun for a while" "Uhm... sorry... I'm not in the mood for..."
Then bigla kong tinakpan ang bibig niya "Shh... don't speak... just come with me and let's have coffee please? tumango na lang siya at nagsimula na kaming maglakad. Pagdating namin doon ay umorder na ako at habang hinihintay ang aming order ay kinausap ko siya "So... why not tell me what's bothering this angel in front of me?" "Angel ka dyan adik!
"Bakit? Mukha ka naman talagang anghel eh... so ano bang problema? Common... wag nang mahiya... sige na... "Hay... kasi kanina... di ba pumunta ako kay Ms Chloe, tinext niya kasi ako kanina, then, suddenly, she asked me that starting next week... baka malipat daw ako nang account, kasi, daw, nirequest nang management, sabi ko nga ayaw ko eh... pero... ichecheck nya daw kung ok lang... grabe kasi... panibagong training na naman yun tapos panibagong schedule edi mahihirapan na naman ako... ewan ko ba... pero talagang hinde ako papayag na lumipat... kaya ako medyo nawala sa mood, sorry ha" "Ano naman masama kung malipat ka? Di ba? Kaya mo naman yun di ba?"

"Hinde naman kasi yun ang problema ko eh... kasi...""Kasi?"

"Kasi ayaw kong malayo sa'yo, kasi magiiba ang oras nang pasok ko tapos hinde na tayo sabay uuwi tapos hinde na kita makikita sa work place ko tapos..." then habang nagsasalita siya ay bigla ko siyang hinalikan sa kanyang malambot na labi. Bigla siyang natigilan at napangiti "Wag kang masyadong ma stress at malungkot, ano naman kung malipat ka? Di naman ibig sabihin noon lalayo ka nang sobra, iisang building pa din naman tayo magwowork, isa pa di pa naman sigurado diba? Kaya smile ka lang... di kasi ako sanay na di nakikitang nakangiti ang girlfriend ko eh, sige na smile ka lang na parang ganyan ok? "Sige na po... eto na.. oh nakangiti na "Ang ganda ganda talaga nang girlfriend ko aba! "Mukha mo nambola ka pa, nasaan na ba yung kape natin ang tagal naman ata?
"Ahh madami kasi kanina yung umoorder kanina eh,,, kaya siguro matagal, teka eto na ata eh
At tulad nga nang hinala ko, yun na nga ang aking inorder at ininum na namin ang kape, and I guess that kiss makes her feel better, kasi the whole conversation namin until magaya siyang umuwi ay masaya at nakangiti na siya. Paghatid ko sa kay Amanda sa kanila, ay nagstay na muna ako sandali just to spend a little more time with her. "What time ka uuwi?" "Well it depends... kung papaalisin mo na ba ako or not" "Ganun? eh paano kung hinde na kita paalisin dito?" "Eh di masaya, tutal buhay na ako dito, may bahay na unlifood pa hahahaha "Ganun? Dito ka na lang tumira gusto mo?"

"Adik! Ahahahaha as if naman papayagan ako nang ate ko, at lalo na nang Papa mo at nang step mom mo, hahahaha"

"Malay mo naman... di ba? Teka... uhm sister mo ba may work?
"Wala... actually ako nga bread winner sa amin eh... pero, I don't mind, it's fun working naman...
"Ahh... so... kaya mo ba nasabi na kung papayagan ka... bakit nga ba ayaw magwork nang sis mo? "Di ko nga din alam eh... pero hinahayaan ko na lang kasi kung papansinin ko yun diba edi magaaway lang kami, isa pa masaya naman ako eh, so ayos lang yun, anyway... meron ba kayong pagkain dyan, kain tayo.
"Ay walang niluto si Nanay Ela eh, gusto mo luto na lang tayo sa kabilang bahay, you want?
"Wag na, anong na na ba? "Well mag sisix na po, uuwi ka na? "Oo, makauwi na muna, nandoon kasi si Ate eh, hinihintay ako noon sigurado, isa pa nagtext sa akin yun kanina na umuwi ako nang maaga, di ko alam kung bakit, so mauna na ako ha? "Ok... ingat ha... so hinalikan ko na siya at nagpaalam, pagsakay ko nang jeep, agad akong nakaidlip, nagulat ako nang pagmulat nang mata ko ay lumampas na naman ako nang babaan. Kaya para masulit na lang ang nangyari sa akin ay naisipan ko na lang mamili nang makakain sa tanghalian, tinext ko ang ate ko na bibili na muna ako sa palengke nang makakin sa tanghalian. Habang namimili ako ay di ko inaasahan ang isang taong makakasalubong ko may grocery store "Oh, bat naligaw ka dito?" ang sabi ko sa kanya "Ano ka ba di ba magaaral ako magluto, so paano ako makakapagluto kung wala akong ingridients "Natulog ka na ba Monica ha?"

"Well... hinde pa... ikaw?"

"Hinde pa nga din eh... galing ako kina Amanda... alam mo naman yun, gustong gusto siyang hinahatid "Ah... teka... since you are here... help me out na to buy things listed here you don't mind? "Uhm.. sige.. mamimili din naman ako eh sabay ko na lang"
At matapos kaming mamili ay sumakay na kami nang jeep "El Nunal, pwede ka bang dumaan ka sa amin mamaya? "Uhm ok... what time? "Mga hapon ok?"

"Sige"
Then bumaba na ako nang jeep at nagpaalam na sa kanya, paguwi ko ay binigay ko kay ate ang pinamili ko "Ate, pakigising naman ako nang ala singko at may pupuntahan ako hane?"

"Sige sige, hinde ka ba kakain? "Tirhan nyo na lang ako nang makakain at natulog na ako. Nagulat ako nang bigla akong kalibitin nang ate "Bunso, may tumatawag sa'yo"
At nang binigay sa akin ito ni ate "Ha?! Teka... teka... sandali... seryoso? Sige... pupunta na ako... nakita ni ate ang pagaalala ko sa aking mukha noong mga oras na yun "Oh bunso bakit anong nangyari?"

"Nabungo daw yung sinasakyan nang kaibigan ko, dinala sa ospital
Nagmadali akong maligo noon at nagbihis agad, at habang naglalakad ako nang mabilis ay biglang may tumawag sa phone ko "Hello... Amanda... Oo... sige sige pupunta na ako... sige" agad akong sumakay nang jeep noon at nang makarating ako kila Amanda ay agad din kaming umalis
"Lintek kasi eh... sinabihan ko na sila na wag aangkas sa nakainom eh... ang sabi nito habang umiiyak. Pagdating namin sa may ospital, sa may Medical City ay agad hinanap ni Amanda "Nurse... saan po dinala yung nabanga po... si Sheryll ---? kaibigan niya po ako..."

"Mam nandoon po sila sa may E.R, pero bawal pong pumasok doon, kung gusto nyo mam doon na lang din po muna ka sa may waiting area, kasi po may mga pumunta din po doon para ichcheck ang friend ninyo kanikanina lang""Salamat po"
At dali dali kaming pumunta malapit sa may emergency room at nandoon ang mga kasamahan ni Amanda sa trabaho at lahat sila ay alalang ala
241 by El Nunal (Book 2)
July 1, 2013 at 5:25pm
241

"Kumusta si She? ang tanong ni Amanda na medyo nangangarag ang boses dahil sa kakaiyak "Hinde pa nga namin alam, may tumawag kasi sa amin, yung traffic enforcer na tumulong sa kanila"
At habang naguusap si Amanda at nang isa sa mga kasama niya sa work niya sa Dovino ay biglang lumabas ang doctor
"Doc, ano po ang lagay nang kaibigan namin? "Well... good thing at meron suot ang dalawang biktima, kasi kung nagkataon siguro ay patay na sila ngayon, unfortunately, isa sa kanila ay nasa kritikal na kondisyon, yung isa naman ay ok na for the mean time pero she will still be under observation "Sino po yung kritikal? ang tanong ni Maricel at Amanda
"Uhmm let see... si Sheryll --- ang underobservation, samantala si Joe Anne --- ang nasa kritikal na kondisyon, sorry, pero I need to go, kailangan pa naming ilipat siya sa ICU dahil merong mga internal organs ang nadamage sa insidente, excuse me" at umalis na ang doctor, medyo nakahinga ako noon nang maluwag, then, nilipat na si Sheryll sa ibang room at nang pinayagan na kaming makapasok ay dali dali silang pumasok "Sheryll, ano bang nangyari?" ang tanong nila
"Hinde ko din alam eh... alam ko lang kasi kinakausap ako ni Joe... sandali nasaan nga pala siya "She... wag kang mabibigla ha... kasi... nasa kritikal ngayon ang kasama mo... "HA?!!! BA..BAKIT!!!! ANONG KRITIKAL!! ang tila pasigaw at naiiyak na sinabi ni Sheryll at pinaliwanag nila ang nangyari at halatang nagulantang si Sheryll sa narinig at tuluyang umiyak "Kasalanan ko to eh... Sana talaga... sana... pini... pinigilan... ko.... siya... "
At habang umiiyak siya ay niyakap siya nang mga kaibigan niya including Amanda "Girl... wag mo sisihin ang sarili mo... walang may gusto nang nangyari... wag ka nang umiyak... baka kung mapaano ka pa nyan eh..."
Ngunit patuloy pa din ang pagiyak ni Sheryll at dahil tila naghyhyperventilate siya ay tinusukan siya nang nurse nang pampakalma at pampatulog, upang makapagpahinga na din siya. Tumawag si Amanda kay Ms. Chloe at pinagpaalam kami na baka malate kami dahil meron kaming pinuntahang aksidente pero tila di pumayag si Ms. Chloe at nang ibaba ito ni Amanda ay tila naasar siya sa nangyari "Grabe talaga tong si Chloe... wala manlang consideration... nakakaasar..
Ang sabi niya habang lumuluha si Amanda at niyakap ko siya para kahit papano ay maibsan ang asar at lungkot na nararamdaman niya. Dalawang oras na lang ay papasok na kami, inaya ko si Amanda noong una na pumasok pero hinde siya kumikibo. "Amanda... tara na... baka malate pa tayo... "Hinde ako papasok... ikaw na lang kung gusto mo... gustong samahan ang kaibigan ko dito...
"Amanda... pwede naman tayong bumalik na lang after nang shift natin eh... isa pa mas kailangan ni Sheryll nang pahinga... "Natasha... he got a point... isa pa the nurse told us na medyo mahaba ang tulog ni She... and she need to, at baka daw makaistorbo lang tayo... besides... visiting hours na lang daw tayo bumalik... kaya pumasok ka na... mamaya na lang tayo pumunta dito...
Ang sabi ng isang lalakeng tila may katandaan na, pero mukhang mayaman dahil sa suot niyang gintong hikaw sing sing at kwintas "Sige po Ninong..."
Ang sabi ni Amanda na lubos kong kinagulat, at mas kinagulat ko nang malaman ko sa ibang kasama ni Amanda na siya pala ang Manager na sinasabi nila. Kaya naman umalis na kami, sa biyahe, nakatulala si Amanda, at tila nagaalala pa din para sa kaibigan, well, kung ako din naman ang nasa kalagayan niya ay ganun din siguro ang aking gagawin, kaya naman, sinubukan ko siyang kausapin
"Amanda... wag ka na magalala, hinde mo ba narinig ang sinabi nang doctor, stable na siya, she's fine... she's under observation naman eh, and if anything happens naman eh malalaman naman natin yun... so please wag ka na malungkot... tumingin lang siya sa akin at muling umiyak
"Akala ko kasi... mamatay siya eh... kinabahan talaga ako... sobra talaga akong natakot.... "Wag ka na magalala, sa tingin mo ba matutuwa si Sheryll nyan pag nakita ka nyang nagkakaganyan? Hinde di ba? Kaya tahana... tignan mo pumapanget ka na"At medyo napangiti siya at binatukan ako
"Gago ka talaga... kaya ikaw... wag kang magmomotor ha! ay sinasabi ko sa'yo El Nunal... malaman ko lang na bumili ka nang motor o gumamit ka nang motor makikipaghiwalay ako sa'yo "Grabe naman to.. sige na po... nagagalit ka na naman eh... isa pa wala naman akong pera pambili nang motor noh, isa pa wala akong hilig sa motor"
Pero ang totoo eh matagal ko na talagang gustong magkamotor, ayaw lang din ako pabilihin ni Ate dahil natatakot siya na baka maaksidente ako.Maya maya pa ay nakarating kami sa aming trabaho. Nang breaktime namin ay pumunta siya sa station ni Ms. Chloe para magpaalam siguro pero lumabas siya na nasimangot, hinintay ko na lang muna na makarating kami sa canteen bago ko siya kausapin
"Ano... nagpaalam ka ba kay Ms. Chloe? Anong sabi? "Ayun... hinde pa din pumayag, ilang oras na lang naman daw at maguuwian na naman daw... "May point naman siya diba? Hintayin na lang natin ang end nang shift natin bago tayo pumunta doon... ok? Patience... patience lang... tahimik lang siya at hinde kinakain ang binile niyang pagkain
"Oi... kainin mo na yan... mamaya ikaw naman ang kung mapano..."

"Ayaw kong kumain... wala akong gana... "Wag na matigas ang ulo... sige na... isa pa... siguradong hinde ka din nakatulog nang maayos di ba? then out of the blue... bigla niyang naitanong sa akin "Sandali... paano mo nga pala nalaman na naaksidente si Sheryll... nagkakatext ba kayo?"

"Oo ... di mo ba alam? Akala ko nasabi na niya sa iyo? "Wala... wala siyang nasabi... kelan pa kayo nagkakatext ni Sheryll..."

"Well simula noong magkakilala kami sa burol, bakit?
"Wala... wala naman... kalimutan mo na yun... at kahit papano ay sumubo na siya,ngunit nagiba ang aura niya nang mga sandaling iyon, pagbalik namin sa station namin at matapos ang aming shift ay dumiretso na kami sa ospital, inabutan namin ang kanyang mga kasamahan doon, pero wala ang Manager nila, ang ninong ni Amanda "Ang aga nyo naman ata?" ang sabi ni Amanda "Di na kasi kami umuwi... kaso mukhang napaaga ata kami... anong oras pa lang kaya eto.. naghihintay lang muna kami, meron bang kainan na bukas ngayon?"

"Di ko alam eh... tara hanap muna tayo nang makakainan"
Ang sabi nila at kami ay kumain na muna kami sa isang lugawan malapit doon. Nagusap usap muna kami para hinde kami mainip sa oras hanggang sumapit ang ala siete nang umaga, at nang pwede na kaming pumasok ay dali dali kaming pumasok, inabutan namin si Sheryll na gising pero tulala. "Kumusta ka na... are you ok? ang tanong ni Amanda at hinawakan niya ang kamay ni Sheryll, pero hinde siya nagsasalita, at tumulo na lamang ang luha ni Sheryll, then may biglang pumasok na isang babaeng may dalang pagkain "Oh... mga iha... kaibigan ba kayo ni Sheryll? "Opo.. sino po kayo?"

"Ako ang nanay nanayan ni Sheryll, mabuti at nakabisita kayo... ay oo nga pala... nabalitaan nyo na ba ang nangyari sa kasama niya? "Bakit po? anong nangyari? ang tanong nilang lahat
"Hinde na kinaya at natuluyan na siya... hinde na naisalba pa nang mga doctor ang buhay niya, masyado daw kasi madaming dugo ang nawala at masyadong grabe ang natamong pinsala nang kanyang lamang loob"
Lahat sila ay natahimik at tanging hikbi na lamang ni Sheryll ang naririnig sa loob nang kwarto. Lumabas muna ako nang kwarto upang magyosi, at sa labas, nakita ko ang nanay nanayan ni Sheryll, at nagulat ako dahil nakilala niya ako "Di boy... ikaw yung dating pumunta sa bahay? "Po? "Doon sa nirerentahan ni Sheryll... ikaw yung lalakeng yun di ba? "Ah... opo... ako nga po... sandali po... kayo po ba ang may ari nang bahay?"

"Oo... yung land lady, alam mo parang anak ko na din kasi yang si Sheryll, akala ko ikaw yung bago niyang boyfriend eh"

"Ay hinde po "Ahh... ganun ba... kasi sa tuwing makikipagkwentuhan siya, at sa tuwing kakausapin ko siya eh hinde ata nawawala ang pangalan mo... El Nunal hinde ba?"

"Ahh... opo..."

"Akala ko kasi eh... hahahaha pasensya na ha... iho may kasintahan ka na ba? "Meron na po... kaibigan din po ni Sheryll"

"Ahh... ganoon ba? Pasensya na ha at napagkamalan kita "Ayos lang po iyon... "Kaawa na ang batang yan... magisa lang yan dito sa Maynila... buti nga at kinaya niya eh... matatag na babae yang anak anakan ko... sana wag nyong iwanan si Sheryll lalo na ngayon... mas kailangan niya kayo"

"Opo.. Sabay na kaming pumasok nang kwarto noon nang landlady nang bahay ni Sheryll at pagpasok namin nang kwarto, ay ganun pa din ang itsura ni Sheryll, tulala, at umiiyak. Biglang tumabi sa akin si Amanda
"Ano... uuwi ka na ba? Mauna ka na muna... dito na lang muna ako... nagtext na ako kay Ms Chloe na aabsent ako... "Ganun ba... sige... mauna na ako... ayos ka lang ba?"

"Oo... mas kailangan ako ni Sheryll ngayon at habang naguusap kami ni Amanda ay isang malakas na boses mula sa labas ang aming naririnig, isang umiiyak at nagsisigaw na babae at biglang kumalabog ang pintuan at may isang babaeng pumasok
"NASAAN NA SIYA?! Miss, pwedeng wag po kayong magiskandalo dito?"
Ang sabi ng mga nurse na pumipigil dito
"HOY PUTANG INA KANG BABAE KA!!! KUNG HINDE DAHIL SA'YO DI MAMATAY ANG KAPATID KO!!! biglang lumapit si Amanda at sinampal niya ang babaeng naghuhurumintado "Pasensya na kung nagawa ko sa iyo yun, pero, walang may gusto nang nangyari... alam kong masakit mamatayan nang kapamilya... pero please... walang may kagustuhan nang nangyari malamang ay nasaktan ang babae sa sampal ni Amanda, at tila nanahimik sa kakasalita at umiyak na lamang. Nilapitan siya nang landlady ni Sheryll at nilabas sa loob nang kwarto. "Tama siya... kung hinde sa akin... hinde namatay ang kapatid niya... hinde siguro nangyari ang lahat nang ito... ang biglang sinabi ni Sheryll habang lumuluha. Lumabas na muna ako nang kwarto nang mga sandaling iyon, upang magsigarilyo sa dahil medyo nakakailang ang mga kadramahan sa loob. Paglabas ko sa labas nang ospital ay nakita ko ang land lady at ang kapatid ni Joe a labas. Dahan dahan akong lumapit para makinig sa kanilang pinaguusapan pero bago pa man ako makalapit ay umalis na ang landlady at muling pumasok nang kwarto, at naiwan doon ang kapatid ni Joe, patuloy pa din ang pagiyak niya kaya naman inabutan ko siya nang tissue na hininge ko sa binilhan ko nang sigarilyo, isa din kasi itong kainan kaya merong available na tissue "Miss, tissue oh... baka kailangan mo"

"Sa..ss..sala..ma..t..."
At kinuha niya ito at ipinahid sa kanyang luha "Condolence nga pala... "Huh?... Paano mo.. "Nandoon ako kanina sa loob nang kwarto na sinugod mo kanina... palabas na ako noon nang bigla mong sipain yung pinto, nakakagulat nga eh... bigla siyang tumalikod sa akin habang kinakausap ko siya noon at bigla niya na lamang sinabing
"I'm sorry... kung nasa loob ka nang kwarto na iyon kanina, maaring kaibigan ka nang hayop na babae na yun... hinde ko gustong kaawaan at kausapin ang kahit sinong konektado sa babaeng yun.. excuse me... at umalis na siya at pumasok sa loob nang ospital, nakita ko din na tila inescortan pa siya nang guard, malamang ay iniiwasan na din nang guard na magkaroon na naman nang komosyon na maaring gawin nang babae. Napakamot ako sa ulo pero hinde ko nagawang maasar sa babae, kasi naman, kaya lang siguro siya ganun ay namatayan nga siya nang kapatid. Biglang tumunog ang cellphone na dala ko, pagtingin ko ay tumatawag si Amanda "Oh hello? Bakit? "Nasan ka?""Sa labas nang ospital, bakit?" "Ahh... wala... ano... pakisabi na lang kay Miss Chloe masama pakiramdam ko kaya di ako makakapasok ngayon... ok?""Masama ba pakiramdam mo? May sakit ka ba?" "Hinde... wala akong sakit, basta ako nang bahala... sabihin mo na lang kay Ms. Chloe yun ok? Pwede ba? "Well... kung ayaw mo naman pumasok bakit kita pipilitin, di ba? Isa pa, alam ko naman ang nangyari kaya naman di na ako eepal, pero sana naman, after visiting hours umuwi ka muna at magpahinga, bumalik ka na lang ok?" "Thanks for understanding... sige..."
At binaba na niya ang tawag, ako naman ay nagtext sa kanya na papasok na ako. Mabuti na lamang at wala si Ms.Chloe nang mga sandaling iyon kaya naman sa work force ko na sinabi ang dahilan nang di pagpasok nang isang agent na si Amanda at muntikan na akong malate nang mga oras na iyon, ramdam ko din ang pagod at kakulangan sa tulog, kaya naman medyo hinde maganda ang boses at performance ko nang mga oras na iyon pero hinde naman ako nagkaroon nang problema. Pumunta muna ako sa may kapehan upang magrelax sa labas nang aming building, para na din magising ang aking diwa dahil talagang naramdaman ko ang antok nang mga oras na iyon. Habang umiinom ako nang kape ay biglang may kumalabit sa akin "Oh... nandito ka pala? Samahan mo nga ako magkape dito Eusha... kumusta training? Umupo siya sa aking tabi at nangalumbaba, napansin ko ang suot niyang off shoulder na green shirt with white stripes, nakalugay ang buhok niya at nakasuot nang butas butas na maong na pambabae, napansin ko din na meron siyang hikaw sa kanyang labi, hinde siya noon nakangiti at parang malungkot "Ayun... ok naman... medyo mahirap na ang mga pinapakabisado sa amin... kanina nga ang baba nang score ko sa test namin eh... buti na lang at di ako bagsak pero ang baba pa din... parang pasang awa lang... nakakaasar... then napansin niya ata ako na tila hinde masyadong nagsasalita "Ikaw... ok ka lang ba? ahh.... siguro nagaway kayo nang GF mo no? "Ha? "Eh kasi wala siya dito eh... kaya ka siguro ganyan? "Hinde, pero tama ka, medyo nalulungkot nga ako kasi wala siya ngayon, umabsent kasi siya eh "Ah... may sakit? "Hinde... binabantayan niya yung isa naming kaibigan sa ospital, kasamahan niya yun sa work niyang isa, eh naaksidenta kaya ayun "Ahh... ganun ba... kaya pala... teka... meron pa siyang isang work? Ano yun? Ang sipag naman niya?"
Medyo napaisip ako sa sasabihin kong trabaho ni Amanda, baka kasi kung anong isipin ni Eusha pag sinabi ko na nagtratrabaho siya bilang isang pole dance minsan sa isang men's club, kaya naman sinabi ko na lamang "Nagnenegosyo siya, well actually sa family niya yun, sa kanya lang muna pinapaasikaso, kaya ayun "I see... kelan nga pala naaksidente?"

"Kanina lang... pumunta din ako kanina, kaya nga parang inaantok pa ako kasi parang di sapat ang tulog ko eh "Ahh... ganun ba? Kumain ka na ba? "Hinde pa... mamaya na lang sigurong uwian, di pa naman ako nagugutom eh, isa pa... baka mas lalo lang akong antukin kung kakain ako, teka, kasama mo ba si Monica ngayon sa training?"

"Hinde eh... pero kasabay ko siya lage pagpapasok ako, magkaiba ata yung training namin sa training nang mga dati nang agents eh "Ahh... siguro nga, baka mas mabilis silang tinuturuan, well, logically nga naman na mas mabilis matututo ang mga dati nilang agents kesa sa mga bagong pasok "Siguro ganun nga, sabay din kami nagbreak time eh "Ilang minuto nga pala break time niyo?"

"Uhm mahaba eh, 1 ½ hour ang binigay sa amin, meron pa kaming 30 minutes para magliwaliw "Ahh... ang haba naman "Ewan ko... mukhang tamad kasi yung trainer namin eh, pero di naman siya nagkukulang sa pagsasabi nang mga important information regarding sa kakapitan daw naming account"

"Eh yung kaibigan mo nasaan na?"

"Di ko nga din alam eh, hinde pumasok, eh bawal pa naman yun"

"Oo nga, ang alam ko kasi papanget ang evaluation mo pag may absent ka sa training eh, tinawagan mo na ba?"

"Oo naman, kanina pa pero di naman sinasagot yung mga tawag ko, panay lang ring "Baka naman suko na sa work na to? "Baka nga... kasi kahapon ang sabi niya sa akin, di niya alam kung kaya niya yung ganitong klaseng oras nang trabaho eh "Baka nga di na babalik yun"
Napansin ko na malapit nang matapos ang aking break time kaya naman nagaya na ako na bumalik na sa aming work place, at habang naglalakad,pinagmamasdan namin ang kalangitan nang may napansin kaming shooting star na dumaan, nakita ko na pumikit si Eusha at tila humiling, natawa ako kasi halos parehas sila nang ginagawa ni Amanda pag nakakakita nito "Nakita mo ba yun? tanong niya sa akin "Oo, nagwish ka ba? "Oo, ikaw?"

"Uhm... parang ganun na nga, anong winish mo? "Wala, hinde pwedeng sabihin, di daw kasi matutupad yun pag nalaman nang iba"
Napangiti ako bigla sa sinabi ni Eusha at di ko naiwasang pisilin ang pisngi niya

"Alam mo nakakatuwa ka talagang kasama, para ka kasing bata eh "Bakit? Bata pa naman ako ah? "Isip bata oo hahahahaha"

"Yabang nito, panget! "By the way... kelan pa yang ano mo? "Alin?"
At tinuro ko ang kanyang hikaw sa labi "Matagal na, nung nandoon pa ako sa Aklan, nagpalagay na ako nito "Ahh... pero teka... di ko ata napapansin yan?"

"Eh sinusuot ko lang naman to kapag nasa labas eh, tapos sinusuot ko din, pero minsan nalilimutan ko din isuot, pero hinde to nawawala sa wallet ko "Ahh... masakit ba? "Hinde naman masyado, parang meron ka lang singaw, ganun, di ko lang alam ha then bigla niyang sinalat ang mga labi ko "Ay... di ko alam sa'yo kung ganun lang din ang sakit, ang kapal pala nang laman nang labi mo eh kasi tignan mo hawakan mo ang labi ko"
Sinalat ko din ang labi niya at napansin ko nga na manipis at malambot ang kanyang labi, inamoy ko ito kunwari at inasar siya "Ano ba yan ang baho? Nagtoothbrush ka ba?""Ang kapal mo panga!!! at pinagpapalo niya ako habang tumatawa, pagdating sa elevator ay nakita doon si Monica, wearing a white long sleeve fit tshirt with blazer and brown skinny jeans
"Kanina pa kita hinahanap El Nunal, saan ka ba galing?"

"Sa labas nagkape bakit?"

"Wala lang... aayain sana kitang kumain eh... teka, di mo ata kasama yun?"

"Umabsent eh..."

"Bakit? "May sakit..."

"Ah... ok... El nunal... pwede bang... ay mamaya na lang... tetext na lang kita, anong oras ba uwi mo? "Ganun pa din, sige text mo lang ako ok? at nauna na akong lumabas nang elavator, sa pangalawang floor pa kasi ang training room nila, pagbalik ko sa aking station ay nasulyapan ko si Ms.Chloe sa kanyang station, mukhang kakarating niya lang sa isang meeting, then, when she saw me, lumapit siya sa akin "Have you seen Amanda? "Uhm... yes, Ms. Chloe, but she was feeling unwell that time and she told me that she might not be able to work today"

"I see... did she give you any letter? I did not recieved any text from her, neither the work force but they told me that an agent told them that she will come here today, I just want to know the reason, is she sick or something like that?"

"I don't know Ms. Chloe, she's not answering any of my calls and texts earlier "I see, well then, just tell her that before she go straight at work, kindly drop by at my station or my office and give me her medical certificate or else I won't honor her presence here got it?"

"Ok Ms. Chloe"
At umalis na siya at bumalik sa station niya, hinde naman siya galit or ano pa man pero kung paano niya idiliver ito ay parang naasar siya at gusto niyang malaman kung bakit nawala si Amanda nang araw na iyon. Matapos ang shift namin ay tinext ko si Amanda, pinaalalahanan ko siya na bago siya pumasok ay dumaan siya sa doctor para kumuha nang medical certificate pero hinde siya nagrereply, siguro ay tulog pa siya. May narecieved akong text, inakala ko na si Amanda pero number lang ang lumabas
"Nasaan ka na? "Sino to? ang reply ko noon
"Si Monica, new number ko, delete mo na yung dati kong number"

"Ahh ok... bakit? Na sim block ba? "Hinde, kwento ko na lang mamaya, punta ka sa may Starbucks, kape muna tayo "Ghe papunta na ako at bumaba na ako at dalidaling pumunta sa kapehan, at inabutan ko nga siya doon na may dalawa nang cup sa mesa "Oh sayo na tong isang to oh... "Salamat, teka, bakit ka ba nagpalit nang number? Ano meron? "May nantritrip kasi sa akin eh, di ko alam kung sino, eh ayaw ko nang ganun kaya nagpalit ako nang number, by the way, may pupuntahan ka pa ba? "Uhm... siguro uuwi na lang muna ako bakit?"

"Doon ka nalang sa amin matulog, tapos pagluluto kita, gusto mo? "Wag na, mamaya biglang dumaan doon si Geraldine mayari pa ako kay Amanda mamaya kung anong isipin noon eh, kahit si Nikki, baka makita ako noon"

"Ano ka ba, kaya lang naman nagpunta doon dati si Geraldine eh naiwanan niya yung jacket niya nung pumunta siya doon dati para manghiram nang pera sa akin, at kung si Nikki naman ang pinoproblema mo, wag ka na din magaalala kasi naman, yung inutang ni Geraldine sa akin eh ginamit niya para pangrenta sa bahay na kinuha nila ni Nikki, naglilive in na ata yung dalawa eh... somewhere in Mandaluyong ata, kaya di mo na makikita si Nikki doon "Ahh... ganun ba? SIge pagiisipan ko..."

"Sige na... pumayag ka na? Please... papatikimin lang kita nang luto ko, di ba sabi mo tuturuan mo ko?" "Sige sige... pero pwede bang matulog na lang muna ako?" "Sige... tanghali na lang kita gigisingin ok?" "Sige... matapos naming maubos ang iniinum naming kape ay sabay na kaming sumakay nang jeep at doon kaming dalawa sa tabi nang driver umupo. Ilang minuto pa, gawa na din nang kakulangan sa tulog at sobrang antok ay nakatulog na din ako.
"Huy... malapit na tayong bumaba"
Ang bulong sa akin ni Monica, di ko napansin na may kahabaan na pala ang tulog ko,at ilang sandali pa ay nakarating na kami sa binababaan niya. Pagbaba ko ay meron akong narinig na pamilyar na boses sa bandang likuran ko, pagharap ko ay biglang tumalon ang puso ko
"Oh? Teka anong ginagawa mo dito?"
Tanong sa akin ni Geraldine na meron daladalang bag at maleta, at salikuran niya ay si Nikki na meron ding dalang bag. Hinde ako nakapagsalita, at naipit ata ang dila ko sa aking bibig, ngunit ang labis na pinagtaka ko ay hinde nila napapansin si Monica "Hoy, ayos ka lang ba? ang tanung sa akin ni Nikki "Ah.. oo... siguro napagod lang ako... hinde pa kasi ako halos natutulog eh... "Meron ka bang kasama?" ang tanong sa akin ni Geraldine, isang bagay na pinagtakahan ko at nilibot ko ang paningin ko pero hinde ko nakita si Monica sa paligid "Wwwala.. wala.. ako lang magisa... pupuntahan ko kasi ang asawa nang kuya ko, umuutang kasi sa akin..." "Ahh... ganun ba? Tagasaan ba yun?" tanong ni Geraldine sa akin at tinuro ko ang isang muntingbahay malapit sa Sea Oil.Natanong ko din siya bigla "Teka bat ang dami niyo namang dalang bag?
"Kasi lilipat na sa inupahin naming appartment itong si Nikki, puro gamit niya to "Ah... ganun ba? Saan?"

"Sa may Mandalayung lang, sa may Taft, sabi ko kasi sa kanya paunti unti na lang muna ang damit na dalhin eh, nagmamadali kaya ito "Ahh... so parang maglilive in na kayo? "Oo, parang ganun na nga siguro at nang may huminto nang sasakyan sa harapan nila ay sumakay na sila
"Oi sige, una na kami at umalis na ang jeep, at sinimulan kong hanapin si Monica noon, natawa ako dahil ang galing niyang magtago at di manlang siya napansin nang dalawa pero ilang minuto na din ako naghahanap pero hinde ko siya makita, nang may biglang bumatok sa akin at natatawa, si Monica
"Oh... muntikan na ako dun ah... langya... teka saan ka ba nagtago? "Hinde ako nagtago, hinde ako bumababa sa jeep na sinakyan natin, nakita ko kasi sila bigla, sasabihan sana kita eh kaso excited ka masyado bumaba, kaya di na muna agad ako bumaba para naman hinde nila ako Makita "Ang galing mo... kinabahan talaga ako kanina, grabe ang kaba ko, tara na nga at baka bumalik pa sila tatawa tawa siyang tumawag nang tricycle at kahit sa biyahe ay patuloy pa din siyang natatawa
"Oh? Bakit kanina ka pa tawa nang tawa? "Kasi naman, pagnaalala ko yung itsura nang mukha mo noon nagulat ka sa kanila, priceless... di ko makalimutan ahahahaha, ganoon ka pala pag kinakabahan ka at nabibigla "Sabunutan kaya kita dyan
Ilang minuto pa nang kulitan ay nakarating na kami sa kanila, sa may gate ay may napansin akong isang yellow paper na nasipit doon "Monica, sa iyo yata to oh? "Ano yan? Patingin nga at binasa ni Monica ang sulat at nakangiti siyang umiling "Si Ate Sofia talaga puro kalokohan "Bakit?"

"Wala.. "Ano nga?"
Ang tanong ko sa kanya pero tanging ngiti lang ang sinagot niya sa akin, pagpasok namin nang bahay, agad na akong humiga sa sofa dahil inaantok na talaga ako "Huy, doon ka nalang sa tinulugan mo dati, maayos na naman doon eh, naglinis kami ni Ate Sofie doon kaya ok na yun pagpunta ko doon ay napansin ko nga na malinis na ang kwarto, as in malinis na talaga, di tulad nang una kong pagtulog sa kwarto ay madaming gamit, ngayon, tanging unan kumot kutson at alarm clock lang ang nakikita ko, isama mo na din yung ibang maliit na furnitures. Paghiga ko ay naamoy ko pa din ang bango nang kamang naiwan dito, iniisip ko kung sino kaya ang gumamit nang kwarto na iyon, ilang sandali pa ay unti unti nang bumabagsak ang aking mga mata hanggang sa tuluyan na akong makatulog. Nakarinig ako nang kaluskos at bumakas ang pinto nang kwartong tinutulugan ko, kaya naman pasimple akong gumising, at bahagyang dinilat ang isa kong mata, at nakita ko si Monica na may dalang electricfan. At nang masaksak na niya ito ay lumapit siya nang dahan dahan, at umupo sa harapan ko, naramdaman ko na hinihimas niya ang aking ulo at ilang sandali pa ay hinalikan niya ako sa noo at tska siya umalis, napangti na lamang ako pinagpatuloy ang aking paghimlay.
Sa kasarapan nang aking tulog ay bigla akong nakarinig nang malalakas na mga yabag at tila nagbabasagkang mga kawali kaya naman, minabute kong silipin kung ano yun, at pagbukas ko nang pinto ay sinalubong ako nang usok at inubo ako noon, kinabahan na ako dahil baka nasunog ang bahay ni Monica, dali dali akong pumunta sa kusina, ang pinaggagalingan nang usok at nakita doon si Monica na may hawak pang maliit na fire estinguisher. Nakita kong nangliliyab na ang kawali nang mga oras na yun, agad kong pinigilan si Monica na gamitin ito, at ang ginawa ko ay nilagay ko ang umaapoy na kawali sa may lababo, at medyo napaso ko ang aking daliri sa kaliwang kamay.
"Ayos ka lang ba?"
Ang tanong ko sa kanya at natatawa siyang tumango
"Ano bang nangyari at sumilab naman yun nang ganun? "Hinde ko nga alam eh, sandali ko lang naman iniwan dyan yun, the next thing I remember eh bigla nang umusok nang madami talaga at lumiyab"

"Naiwanan mo sa kusina kasi nalimutan mong may nakasalang noh?"

"Parang ganun na nga din, nagaayos kasi ako sa loob nang kwarto ko eh nawala sa isip ko yung sinalang ko kaya ayun Napansin ni Monica ang sugat sa daliri ko, at hinawakan niya ang aking kamay "Pasensya na ha, tignan mo tuloy nasaktan ka pa"

"Gusto ko lang naman sanang magluto but I guess it's just not my forte talaga... hay... I guess I rather buy some cooked food and give up this silly cooking... "Wag kang sumuko no, minsan talaga nangyayari ang aksidente, pero sana, next time,wag kang magsisimula nang sunog ok? napangiti siya sa biro ko noon at tumango siya, binuksan namin ang mga bintana para lumabas ang usok na natira sa bahay niya.
"Ano bang gusto mo bang lutuin?"
Ang tanong ko sa kanya "Uhm, gusto ko sanang magluto nang pritong manok, tapos gagawin ko yung ginawa mo, kahit walang orange"

"Ahh... ok ok sige pagluluto na muna kita"
At nagsimula na akong magluto, si Monica naman ay muling pamasok nang kanyang kwarto, nilinis ko na din ang kalat habang hinihintay na maluto ang pagkain, then I noticed something on the floor, a crumpled piece of paper, nacurious ako kung anong nakasulat dito at habang binabasa ko ito ay nagulat ako nang bigla na lang hablutin ito sa akin ni Monica
"Hey! Di mo ba alam na bawal magbasa nang sulat nang may sulat? then she hid it on her pocket, then she checked if the food is already done "Ok na ba yung pagkain?"

"Well, konti na lang, at maluluto na siya, ano ba yung sulat na yun? "Wala to... uy... next time turuan mo kasi ako ha?"

"Eh ikaw lang naman ang adik na biglang nagluto nang wala ako eh, paano kita matuturuan niyan? "Ay... oo nga no? Sorry naman naexcite lang kasi ako eh.."
Ilang minuto pa ay naluto na ang pagkain, at hinain na ni Monica ito, at habang kumakain, she suddenly asked me
"Nabasa mo ba?"

"Huh? "Nabasa mo ba yung nakasulat? "Uhm... hinde... bakit?"

"Yung totoo... nabasa mo ata eh.."

"Alam mo adik ka, siguro nasinghot mo yung usok kanina kaya ka naprapraning nang ganyan, hinde ko naman nabasa kasi bigla mong inagaw diba? hinde na siya nagsalita pa at nagpatuloy kami sa pagkain. Habang kumakain ay di ko sadyang nabitawan ang hawak kong tinidor at nalaglag ito sa ilalim nang lamesa, nang kunin ko ito ay meron din akong isa pang natanaw na isang bagay, ang kanyang mga binting makikinis at mapuputi, maikling bestida lang kasi ang suot niya noon, at ang masama pa nito, nakataas ang isa niyang paa, kaya naman, kitang kita ko noon ang suot niyang panty, dahan dahan akong bumalik sa aking pagkakaupo, pagtingin ko sa kanya ay nakangiti siya sa akin na tila, alam niya ang ginawa kong paninilip sa kanya "Ikaw ha! Style mo bulok! "Anong style?"
Ang pagmamaangmaangan ko habang natatawa dahil guilty ako sa sinasabi niya. Matapos naming kumain ay siya na din ang naghugas at ako naman ay pumunta sa sala para magpahinga.
"Anong oras ka aalis?"
Ang tanong niya sa akin "Maya maya siguro aalis na ako at muli kong pinikit ang aking mga mata upang irelax ang mga ito, medyo kumikirot kasi ang mata ko noon, natatawa ako sa naisip ko na marahil ay magkakakuliti ako dahil paninilip ko kay Monica. Maya maya pa ay nagulat na lamang ako nang may naramdaman akong pumatong sa aking mga binti, si Monica, then she wrapped her arms around me "El Nunal... gusto mo bang magrelax sandali?
241 by El Nunal (Book 2)
July 1, 2013 at 5:26pm
241

"Uhm.. ano... Monica... kasi, medyo nakakailang yung pwesto mo... "Bakit? Anong nakakailang sa upo ko?"
Then parang nanadya siyang kinakaskas ang kanyang pwet sa pwesto kung nasaan ang aking alaga, at ano pang aasahan nyo kundi manigas ito, masarap sa pakiramdam ang ginagawa niya kaya naman medyo hinayaan ko muna sandal "Monica... ano na namn bang pumapasok dyan sa isip mo?"

"Uhm... well... let's say... medyo sinusumpong nanaman ako nang kamalditahan ko... at parang... gusto ko gumawa nang isang masayang bagay "Huh? Anong masayang... at bago ko pa matapos ang sinasabi ko ay bigla na lamang niya akong hinalikan, ang sarap talaga nang feeling nang hinahalikan ka na merong kasamang dila, gumanti ako nang halik nang mga sandaling iyon ngunit pinutol ko din at dahan dahan ko siyang inalis sa pagkakakandong sa akin2 "Monica... sorry... I need to go... "Why? Something wrong? hinawakan ko ang kanyang kamay at kinausap nang masinsinan "Monica... ginagawa mo ba talaga to dahil, mahal mo ako o sadyang gusto mo lang talagang agawin kung ano ang kay Amanda? bigla niyang inalis ang kamay niya sa pagkakahawak ko at biglang tumayo
"Ano ba yang sinasabi mo?! "Monica... I agree to stop by here once a while para turuan kang magluto, kasi nakita ko sa mga mata mo ang kagustuhan na matuto pero... hinde dapat na meron laging ganito..."

"Alam mo... di ko alam sa iyo kung ano talaga ang problema mo? Kung tutuusin nga, dapat nagpapasalamat ka pa at ginagawa ko to eh... aren't you satisfied? DI ba ako desirable sa paningin mo?"

"Hinde naman sa ganun kaya lang kasi, ayaw lang kitang masaktan, ayaw kitang gamitin, ayaw ko ding mas lumala pa ang away niyong dalawa... yun lang ang iniisip ko eh... "Alam mo... di mo naman kailangan problemahin yung mga bagay na yun eh, isa pa, sino bang nagsabi na gusto ko pang magkaayos kami? "Are you listening to what you are saying? So it means, lahat nang sinabi mo sa akin noon eh puro kasinungalingan lang? hinde siya nakaimik at sinampal niya na ako bigla
"GET OUT! PLEASE... GET OUT... sinabi niya ito habang tumutulo ang kanyang luha at kinagulat ko pa nang makita ko na nasa labas pa ang Ate Sophia niya, looking at me, then she holds my shoulders and whispered "Iwasan mo na ang kapatid ko, please... at dahan dahan akong lumabas nang pinto, paglingon ko ay natanaw ko na tila hahabulin ako ni Monica and her sister slapped her, gusto ko sanang bumalik kaya lamang, mas mainam na siguro na hayaan ko na lang siya, medyo may guilt akong naramdaman noon even though alam kong tama ang ginawa kong pagiwas, paguwi ko sa bahay ay tinawagan ko si Amanda
"Hello, are you ok there Amanda?"

"Ok naman... oh bat ganyan boses mo?"

"Anong problema sa boses ko? "Parang malungkot ka... something happened? "Ah.. wala... siguro pagod lang ako... teka, nasaan ka? "Nasa bahay na, papasok na ako mamaya... anong sabi ni Ms. Chloe? "Well, you need to present medical certificate daw "Ok na... meron na ako... pwede ka bang pumunta dito nang maaga? "Anong oras? "Mamayang hapon... I need to talk to you about something "Ano yun? "Basta... Mamaya na lang... sige at binaba na niya ang tawag, the wierd thing is, hinde man lang siya nag I Love You na madalas niyang sinasabi, at parang hinde maganda ang kutob ko sa gusto niyang sabihin. Natulog na muna ako at pagkagising ko ay agad na akong naligo at pumunta kina Amanda. Pagdating ko doon ay tila namumugto pa ang mga mata niya, agad ko siyang nilapitan at tinabihan sa inuupan niya "Oh, bakit? May nangyari ba kay Sheryll? tumingin siya akin at biglang tumulo ang luho niya "Ayos ka lang ba? ang pagaalala kong tanong sa kanya, hinde siya nagsalita, bagkus ay huminga siya nang malalim, at tinignan niya ako sa mata Are you serious about me?"
Isang tanong mula kay Amanda na lubos kong kinagulat
"Of course... bakit mo naman natanong yan? "Mahal mo ba talaga ako? "Oo naman... sandali... why are you asking me this questions? tumayo siya at muling napabuntunghininga at lumayo siya sa akin at tumalikod upang punasan ang luha niya "Anong ginawa mo kina Sheryll?
Bigla akong kinabahan sa tinanong niya, hinde ako nakapagsalita nang mga oras na iyon, humarap siya sakin at muli siyang nagtanong
"Anong ginawa mo kina Sheryll, please magsalita ka"

"Sinamahan ko siya noon... yun lang "Talaga, yun lang?"

"Tapos nagkakwentuhan kami... "EL Nunal... wag mo naman akong gawing inutil oh... wag mo naman akong gawing tanga, El Nunal... may nakakita sa inyo, naghahalikan"
Nabigla ako sa sinabi ni Amanda, hinde ko lubus akalain na malalaman niya ang nangyari sa amin ni Sheryll nang araw na iyon, ngunit, hinde ko alam kung sino ang nagsabi, alam kong hinde masasabi iyon ni Sheryll dahil ayaw niyang magkalabuan sila ni Amanda, kaya wala akong maisip kung sino
"Amanda, let me explain..."
At nilapitan ko siya pero lumalayo siya sa akin "Amanda... please... hinde ganoon ang nangyari... "Please... El Nunal... Tell me... may relasyon ba kayo nang kaibigan ko? May relasyon ba kayo ni Sheryll? "Wala Amanda... wala talaga..."

"Noong araw na din na yun, tinanong din kita eh... ang sabi mo nakauwi ka na... pero... hinde na niya nasabi pa ang gusto niyang sabihin at tuluyan na naman siyang umiyak, nais ko siyang lapitan at yakapin nang mga oras na iyon pero hinde niya ako pinapalapit at tinutulak ako palayo
"Pwede bang... wag mo na muna ako kausapin... ihatid... I need to think... mag cool off na muna tayo... "Amanda... wag naman ganito... pakingan mo naman ako... "El Nunal, ayaw ko na munang makinig sa iyo... basta mag cool off na muna tayo..."
At pumasok siya nang kwarto niya, ako naman pilit na pinapakiusapan siya na buksan ang pinto, gusto kong ipaliwanag ang nagyari pero hinde niya ako binigyan nang pagkakataon, nilapitan ako ni Nanay Ela
"Iho, hayaan mo muna ang alaga ko, hinde mo talaga makakausap yan nang ganyan, palamigin mo muna, mabuti pang umalis ka na lang muna, wala ding mangyayari kung aantayin mo siya dahil hinde ka talaga niya papansin hanggat mainit ang ulo niya" "Kanina pa po ba siya umiiyak?"

"Oo, pagkauwi niya dito kanina, balisa na siya, tapos bigla na lang siyang umiyak, tinatanong ko siya pero hinde niya sinasabi sa akin, siguro eh sadyang malalim nga ang problema nang alaga ako, nagaway ba kayo?"

"Parang ganun na nga po... "Ano ba kasi ang nangyari? Pwede bang ikaw na ang magbigay nang linaw sa akin, at nang maipaliwanag ko din kay Dada kung anong dapat liwanagin, hinde talaga siya nakikinig sa mga paliwanag basta basta hangga't hinde siya kumakalma at lumalamig ang ulo kaya pinaliwanag ko ang nangyari kay Nanay Ela ang lahat nang nangyari nang araw na iyon "Iho, alam mo, hinde ko din masisisi ang aking alaga kung ganyan ang reaksyon niya, alam mo kasi, kung hinde mo naman gusto ang nangyari, bakit pumayag ka pa hinde ba? Pero, napagdaanan ko din naman ang ganyan noon, hayaan mo, titignan ko kung anong magagawa ko, mabuti pa ay mauna ka na... pumunta ka na muna kung saan ka pupunta at wala talagang mangyayari sa iyo dito kaya naman umalis na ako. Ang bigat bigat nang pakiramdam ko nang oras na iyon, naasar ako sa sarili ko dahil hinayaan kong mangyari ang bagay na ito, hinde ko naman ginusto ang mga nangyari, pero wala akong magagawa, naisipan kong daanan si Sheryll upang bisitahin, at upang tanungin na din sa ilang bagay, pagpasok ko nang kwarto ay nakita ko si Sheryll na kumakain nang mansanas
"Oh... bat yan lang ang kinakain mo? Wala na bang masakit sa iyo? Anong sabi sa iyo nang doctor? Kelan ka daw lalabas? "Ang dami mo naman tanong... pwede isa isa lang? Gusto mo ba? at inabot niya sa akin ang isa pang mansanas sa kalapit niyang basket na puno nang prutas "Sheryll, may itatanong ako sa iyo... tumingin siya sa akin at sinabi niya "Alam ko na ang itatanong mo at di ko din alam ang isasagot, hinde ko sinabi, nangako ako diba? "Paano niya nalaman? "Hinde ko din alam... nagulat na lamang ako nang tanungin ni Natasha ang mga bagay na lubos kong kinagulat"

"Nagaway kami ngayon... nag cool off"
Hinawakan ni Sheryll ang mga kamay ko at marahang hinigpitan ang kapit "Sorry, hinde ko sinasadya... kung naperwisyo kita, kayo ni Natasha, gusto ko sanang ipaliwanag ang nangyari pero, hinde niya ako pinakinggan, umiyak lang siya at umalis na pagkatpos"

"Sino bang nagsabi sa kanya na nakita niya tayong naghalikan? "Hinde ko din alam, ang dami ko nang problema, dumagdag pa ito... "Wag mong iistress ang sarili mo baka kung mapaano ka pa"

"Alam mo... di ko talaga alam kung bakit ganyan ka... sadyang mabait ka lang ba talaga sa mga babae? "Huh? "El Nunal, hinde naman masama ang pagiging maalalahanin, ang pagiging malambing at maalaga, pero, sana, wag naman sobra, kasi... meron talagang mga taong minsan namimisunderstood ang ginagawa mo, alam kong mahal mo si Natasha, pero hinde mo pa din nililimitahan ang sarili mo sa ibang babae, kung paano mo kasi lambingin si Natasha, ganun din ang ginagawa mo sa iba... "Hinde ko naman alam na ganun na ang nangyayari... "Nakasanayan mo na kasi... maging ako, hinde sinasadyang, ewan ko ba, pero hinde ko naman pinagsisihan ang ginawa ko noon, dahil nang mga oras na iyon, hinde naman talaga ako seryoso noon, alam mo naman yun hinde ba? Sadyang dinapuan lang ako nang kalungkutan sa katawan nang mga oras na iyon, buti nga at hinde mo ako inabuso nang mga oras na iyon... at iyon ang gusto kong sabihin kay Natasha... pero... hinde na niya ako nabigyan pa nang pagkakataon para magpaliwanag at hinde namin alam na meron pa lang nakikinig sa usapan namin, ang land lady ng tinitirhan ni Sheryll na nakilala ko din sa tawag na "Aling Nanang, kanina pa ba kayo diyan?"
Ang tanong ni Sheryll "Oo, at meron din akong ipagtatapat sa iyo, ako ang nakapagkwento sa dalagang kasama mo Sheryll patawarin mo sana ako sa kadaldalan ko, hinde ko naman kasi alam na hinde pala yan ang kalaguyo mo"

"Ok lang po, hinde mo naman sinasadya, isa pa, ako din naman ang dapat sisihin sa nangyari, nagpadala ako sa emosyon ko nang mga oras na iyon umupo sa tabi ko ang matanda at hinawakan ako sa balikat "Iho, pasensya na ha, hinde ko talaga alam, inakala ko kasi na ikaw na ang magpapaligaya dito sa anak anakan ko, hinde ko naman lubus akalain na ikaw pala eh kasintahan nang dalagang kakwentuhan ko"
Napangiti na lamang ako, sa totoo lang, kung hinde lang talaga matanda ang nasa harapan ko noon at hinde bawal manakit, baka nasapak ko na iyong matanda na iyon, pero, sa likod nang isip ko, sinasabi nito na meron din akong kasalanan sa nangyari, kaya naman, wala din akong karapatan para sisihin ang matanda "El Nunal, wag kang magalala, tutulungan kitang ayusin ang problemang to, since naging parte ako nang problemang ito"

"Salamat, magpagaling ka na lang muna, tska mo na isipin ang mga bagay na ito, isa pa, siguro naman, kaya ko na ito, salamat"
Tumayo ako at hinalikan si Sheryll sa noo bilang pasasalamat at umalis na ako at pumasok. Pagdating ko sa opisina ay wala pa din si Amanda, halos 10 minuto na ang nakalipas pero wala pa din siya. "Mr.El Nunal, is Amanda still sick? ang tanong sa akin ni Ms.Chloe "Opo ata... hinde ko pa din po kasi siya napupuntahan sa kanila ang sabi ko kay Ms.Chloe, nagsinungaling ako para hinde mapahamak si Amanda, hinde pa din siya dumadating hanggang sa magbreaktime kami. Kinuha ko ang cellphone ko sa locker at tinawagan ko siya pero hinde ko siya makontak, hinde rin naman siya sumasagot sa mga tawag ko. Sa canteen, nakita ko si Eusha na magisang kumakain habang may binabasa na napakadaming papel, kaya naman nilapitan ko siya "Oi! Ano ginagawa mo? "Nagkakabisa nang mga term, may quiz na naman kasi kami mamaya, baka kasi di ako pumasa eh, mahirap na, kumain ka na ba? "Wala akong gana at tumungo ako sa tabi niya, kinalabit niya ako at nagtanong "Anong problema? "Wala, may mga bagay lang ako na iniisip"

"Weh?!"

"Oo nga"

"Weh?!"

"Promise! "Siguro, nagaway kayo nang shota mong labanos noh?"
Tumingin ako sa kanya at napangiti
"Sabi na eh, di ka naman matatahimik nang ganyan kung walang seryosong problema eh, teka, ano bang nangyari? kinuwento lahat kay Eusha ang nangyayari at tawa lang siya nang tawa "Eh sira ka pala eh! Alam mo, kahit ako ang GF mo, di ako makikinig sa mga kagaguhan mo! Aba, sino bang matinong lalakeng may GF ang makikipaglaplapan sa ibang babae"

"Pero kasi... "Walang pero pero, ano ka ba, sige nga, kung ikaw ang nasa kalagayan nang labanos na yun, tapos nalaman mo sa iba na meron siyang kahalikan, matutuwa ka ba?"

"Hi..hin.de.. "Kita mo! Di ba ang panget isipin at ang sakit kaya noon, kung ako si Labanos, baka hiniwalayan pa kita"

"Hay... siguro nga... napakagago ko talaga "Sobra! Matagal na! ngayon mo lang naisip "Ahahaha, adik ka talaga "Mas adik ka tanga! Wag ka na kasi magkakatol!"
Napangiti na lang ako sa sinabi niya, at medyo nabawasan ang sikip nang dibdib na nararamdaman ko nang mga orasn a iyon. Muli kong tinawagan si Amanda pero hinde ko pa din siya makontak. Pagkauwian namin, napansin ko si Monica, gusto ko sana siyang tawagin pero, naalala ko ang pakiusap nang ate niya sa akin kaya naman pinigilan ko ang sarili na tawagin siya. Nagulat ako nang may biglang kumapit sa kamay ko at hinila. si Eusha
"Tara! Alam mo, samahan mo akong maginom! I am the highest sa amin kanina, celebrate tayo nang hinde ka naman maboring dyan at mag emo, tara! sumama ako kay Eusha dahil gusto ko din uminom nang mga oras na iyon, isa pa, celebration niya ito nang isang achievement na pinaghirapan niya. Habang nagiinom kami sa may Eastwood, nagulat ako nang biglang may kumapit sa balikat ko
"Oh! Nandito ka pala?!"
Oh, Ton, nandito ka din pala, sino kasama mo?"

"Wala, ako lang, paalis na nga ako eh, teka"
Nilapitan ni Ton si Eusha at tinignan nang malapitan Di ba ito yung chicks na kasama mo nang pumunta ka nang cottage natin sa swimming? "Oo, bakit?"

"Wala, naalala ko lang ang ganda niya kasi eh"

"May ganun?"
Ang sabi ni Eusha na natatawa, umupo si Ton sa tabi namin at nakipagkwentuhan, matapos noon ay umalis na din siya. "May GF na ba yun? ang tanong sa akin ni Eusha "Sana tinanong mo"

"Ih!! Ayaw ko nga! Mamaya mamisunderstood pa nung mokong na yun eh"

"Teka, napansin ko wala yung makulet na lalake, sino nga ba yun? "Lester "Oo yung Lester, nasaan nga pala yun, di mo ata kasama? "Ayun, sumuko na din ata sa training, natatawa ako doon eh, puro kasi kaharutan ang alam, ayan, napagalitan nang trainor namin kasi ang baba nang 3 consecutive test niya, eh di naman kasi nakikinig yun, panay lang porma, buti nga umalis na siya eh "Uy! Namimiss niya!
"He! Tumigil ka nga, teka, mabalik tayo sa problema mo, so ano nang balak mo?" "Hinde ko alam, kung susuyuin ko ba or hinde... siguro, I will give her some time of her own na muna "Well... I guess dapat nga pabayaan mo muna magpalamig yun, mamaya imbes na cool off eh maging break up pa yan, kasi naman, basta babae di matanggihan, hay nako, El Nunal, ewan ko sa' yo, tama nga yung friend mo eh, yung Sheryll, wag ka kasi maging masyadong mabait sa lahat nang mga nakikilala mong babae, di mo naman kailangan maging kaibigan ang lahat eh, ano ka? Contestant sa beauty pageant para maging Ms. Friendship? "Adik! Ahaahhaa pero, may point nga kayo eh, kaya bukas di na ako magiging mabait sa iyo "Teka bat naman pati ako damay?" "Kasi babae ka din diba? "Alam mo ang tanga mo pa nga! Hinde naman lahat lahat mamimili ka lang ang bobo nito"

Nagkatawanan kami at nang maubos na namin ang inorder naming bucket ay nagdecide na kaming umuwi, ang tatag ni Eusha sa inuman dahil kahit naka 2 bucket kami, hinde siya pasuray suray kung maglakad, mas matino pa nga ang itsura niya kesa sa akin na manginginom eh, well I she gain some sort of strength like men when it comes to alchohol dahil nag bartender siya noon. Hinatid ko na siya sa may sa sakayan at matapos noon ay ako naman ang sumakay. Medyo nahihilo pa ako nang mga oras na iyon kaya naman agad akong nakaidlip, mabuti na lamang at ginising ako nang kunduktor at nakababa ako sa babaan kung saan ako sumasakay pauwi, sa babaan din ni Amanda. Nagbakasakali ako nang mga oras na baka kausapin ako ni Amanda but when I arrived at her house, tanging si Nanay Ela lang ang nandoon "Nasaan po si Amanda?" "Iho, hinde ko alam, hinde pa nga siya umuuwe simula kagabe, akala ko kasama mo siya "Hinde po, hinde nga din po siya pumasok kanina eh "Hay... nasaan na naman kaya ang batang iyon, wala naman siya sa may bakanteng lote, isa pa, maaga siyang umalis kagabi, mga 8 ata nang gabi siya umalis dahil sa nalaman ko ay tila nawala ang hang over ko at mas inalala kung nasaan si Amanda. I texted her and even call her but still she won't answer any of the two. I was worry sick, then I recieved a text from her "Hello sino po sila? Nagtaka ako dahil tinanong niya kung sino ako kaya naman sinagot ko agad "EL Nunal, ikaw sino ka?"

"Hoy! Ako to si Maricel, pwede bang puntahan mo si Natasha dito, lasing na lasing eh "Saan sa Dovino ba yan? "Oo, pakibilisan lang, pwede bang iuwi mo siya sa kanila, baka kasi makita siya ni Manager eh "Ganun ba sige papunta na ako"
Pagdating ko doon, nakita ko si Amanda na halatang lasing na lasing, at tulog na tulog pa, ang tapang din nang amoy nang alak sa katawan niya "Grabe, nakakagulat yang si Natasha, nagulat kami, nagsayaw siya bigla kahit wala naman siya sa slot tapos, bigla siyang lumaklak nang isang bote nang whiskey at uminom pa nang Vodka, kaya ayan, bagsak, kanina pa nga pala yan sumusuka, baka... at bago pa niya matapos ang sinasabi ay nasukahan ako ni Amanda sa damit, ang baho nga nang singaw nang katawan ni Amanda at nang suka niya, kaya naman minabuti ko nang ilagi mo siya sa isang hotel, sa SOGO, hinde na kasi ako nagisip nang iba pang lugar, una kasi, ito lang ang nakita ko noon na malapit na tulugan, pangalawa, lasing na lasing siya at alam ko na mas nakakahilo pagmagbiyabiyahe ka nang ganun ang kalagayan mo. "Welcome sir, anong room po ang kukunin nila? ang tanong sa akin nang parang bantay nang motel na iyon, napansin niya din na buhat ko si Amanda na amoy alak na, tulog na tulog pa kaya naman di ako naiwasang tanungin nang kung ano ano, mabuti na lamang ay may preweba akong ako ang BF ni Amanda at GF ko siya kaya malaya niya akong pinapasok, may discount pa. Pagpasok namin sa kwarto, agad ko siyang hiniga "Grabe ka naman Amanda, di mo naman kailangan magpakalasing eh ang sabi ko sa kanya habang hinihinmas ang kanyang ulo, maya maya ay bigla siyang sumuka ulit, mabuti na lamang at meron na akong naihandang pansalo noon. Habang tulog siya ay bigla siyang lumuha at nagsalita "Bakit ka ganyan... akala ko mapagkakatiwalaan kita... Bakit... hin..de... naman kita pinapabayaan ah... bakit..."
At muli siyang nanahimik. Tinamaan ako sa mga sinabi ni Amanda, alam kong grabe talaga ang sakit na naidulot ko sa kanya, humingi ako nang bimpo para punasan noon si Amanda, at dahan dahan kong inalis ang suot niyang damit. Isaisa kong inalis ang mga buttones nang suot niyang blouse, then ang suot niyang pantalon, at sapatos. She was just wearing underwear that time, pinagmamasdan ko siya, ang sexy sexy niya talaga at ang ganda pa, makinis na maputi pa, medyo nalilibugan ako nang mga oras na iyon, pero hinde iyon ang tamang oras kaya naman, pinigilan ko ang sarili ko at sinimulan ko na siyang punasan. Matapos kong malinis ang buo niyang katawan ay kinumutan ko na siya at sa may upuan na ako natulog. Mas mabuti na din kasi na doon ako pumwesto dahil, alam ko na ayaw niya pa akong makitang katabi niya. Ilang minuto ang lumipas ay natulog na din ako, kinabukasan, nagulat ako dahil wala na si Amanda sa kama, at sa akin na nakatakip ang kumot, I also saw a note "Thanks for taking care of me, pero please lang, wag ka na muna sanang magpakita sa akin tinawagan ko ang phone niya pero nakapatay ito, I even went to her house again but Nanay Ela told me that she left with some bags with her. Umuwi na lang muna ako sa amin dahil hapon na din yun at kinagabihan ay may pasok pa ako. Paguwi ko sa amin ay natulog ulit ako at nang magising ako ay naligo agad ako at pumunta agad sa opisina nang maaga. Nagulat ako sa narinig kong balita mula kay Janine
"Ui, El Nunal, bat nagresign si Amanda? "Ha? Totoo ba yan? "Oo, kanina lang namin nalaman kay Ms. Chloe that Amanda filed her resignation letter, di namin alam kung bakit eh, di kasi siya namamansin that time, namumugto din ang mga mata niya, Ms.Chloe even try talking to her but she refused then after that she left"
Dali dali akong lumabas at nagbaka sakali akong makikita ko siya pero sa tingin ko ay huli na ang lahat, wala na siya. Ilang linggo ang lumipas, wala manlang akong narinig na kahit ano mula sa kay Amanda, hinde manlang siya nagparamdam, ilang beses ko na din siyang pinuntahan sa kanila pero wala talaga siya, maging sa bar na pinapasukan niya ay nagresign na din siya. Nabalitaan ko din na wala na din si Monica sa aming company, she filed a leave but never came back.
Nasaktan ako sa nangyari, inisip ko noon na siguro nga, ay nakipaghiwalay na sa akin si Amanda. At sa di inaasahang pagkakataon, muli kong nakausap si Monica nang minsan kaming magkasalubong sa isang department store, ang laki nang pinagbago ni Monica, mula sa kanyang buhok, pananamit at pananalita, tila naging isang manang si Monica at halatang naglilingkod sa simbahan.
"Uy, El Nunal, it's been a while"

"Oh, Monica, grabe, di kita nakilala halos ah, kumusta ka na?"

"Eto... ok naman, ikaw? "Eto... di ko alam kung ok ako or hinde, pwede ba tayong kumain sa labas? "Kasi... meron pa akong pupuntahan na prayer meeting eh... sandali, busy ka ba? If you want, you can come with me na lang, ok lang? "Sure"
At sumama naman ako sa alive alive na sinalihan ni Monica. Well actually, at first, akala ko boring siya, since I'm not that so holy na linggo linggo eh nagsisimba, pero when I saw how these people sing, dance, share experience and tell stories about thier lives, it's something fun afterall. Nang matapos ang meeting, doon ako nagkaroon nang pagkakataon na makausap si Monica at kumain kami sa isang malapit na karindirya. "So, kumusta ka na? It's been 4 months since nagresign ka din nang biglaan sa work natin"

"Well, dati kasi, alam mo naman na padalos dalos pa ako noon magisip, tapos, mapusok at walang pakielam sa mga tao sa paligid ko, di ko din alam kung bakit ko ginawa yun, siguro, yun talaga ang nakatadhana na mangyari "Ang laki nang pinagbago mo, parang hinde na nga ikaw ang Monica na kilala ko... sorry nga pala ha "Sorry? Saan?"

"Dun sa... alam mo na... sa mga bagay na nasabi ko at nagawa sa iyo, di ko na din natupad yung pangako ko eh... natuturuan kitang magluto "Alam mo, dapat kalimutan na natin ang nakaraan, nakakatuwa ka naman, isa pa, wag kang nang magalala kasi marunong na kaya ako magluto"

"Weh talaga?" "Yes, pinilit ko kasi magluto, since ako na lang magisa here sa Pinas "Ha? Si Ate Sophia mo nasaan na?" "Ayun, sa awa nang Diyos, nakapangasawa nang mabait na Kano, dinala siya states at doon na sila nakatira, pinapadalhan niya ako nang pera dito,which some of it eh dinodonate ko sa charity "Ang swerte nya pala noh, ikaw naman masyado ka nang mapagkawang gawa "Well, kung hinde naman dahil sa kanila, hinde ako magkakaroon nang bagong direksyon sa buhay, by the way, anong balita sa inyo ni Amanda? "Well... it's been four months, na hinde kami nagkikita "Huh? What do you mean na hinde kayo nagkikita? Hiwalay na ba kayo? "Uhm... di ko alam... parang ganun na din siguro... kasalanan ko din naman kasi eh, meron ka bang alam na pwede niyang tirhan?"

"Well... wala na akong alam na iba pang mas nakakaalam kung nasaan siya, ever asked Geraldine? "Well, hinde ko na din siya nakikita eh, pero tinext ko na siya dati pero hinde niya din daw alam "I see, no wonder I don't see that smile in your face anymore "Ganun? at habang naguusap kami ni Monica ay may biglang tumawag sa akin "Hello? Sino to? Oo ako nga? Po? Sige po, pupunta na ako at binaba ko ang aking phone Bakit? Anong nangyari? ang tanong ni Monica Sino yang tumawag sa iyo at tila nakasimangot ka pa habang kinakausap siya?"Ang puna sa akin ni Monica at umupo siya sa aking tabi "Wala... problema lang ulit... "Anong problema? "Problemang di naman talaga dapat problemahin "Mamilosopo daw ba? Ano nga?" napangiti ako sa sinabi niya at hinimas ko ang buhok nga "Problema sa office, meron kasi akong nasagot na pabalang na isang customer, eh kasi naman, tila ilang beses ko na sinasabi sa kanya ang gagawin, di naman sinusunod siya pa ang galit, eh medyo napikon na ako, di ko naiwasan na sagutin siya, ayun, nasuspend ako, at tila ata matatangal pa ako sa work

"Ha?! Bakit ka naman kasi napikon? Di ka naman ganyan dati ah, ang gaganda nga nang mga feedback na naririnig ko noon sa mga team leader eh, lalo na kay Ms.Chloe "Hinde ko nga din alam, simula nang iwanan na lamang ako ni Amanda, bigla na akong naging bugnutin, ang dali ko na din mapikon... "Pero alam mo, isa lang ang di nagbago sa iyo eh...""Nunal ko? ang pabiro ko sabi sa kanya at natawa siya

"Tangek! Hinde! Alam kong di na talaga mababago yan! What I meant to say is yan, yang pagiging palabiro mo, pagngiti mo sa lahat nang mga bagay na pinagdadaanan mo "Grabe ka naman makapagsalita akala mo simula baby kilala mo na ako ang sabi ko sa kanya habang natatawa at hinawakan niya bigla ang kamay ko na hinahaplos ko sa kanyang buhok Alam mo, totoo yung sinasabi ko, hinde lahat nang tao, kayang ngitian ang mga problema, kung ako ang nasa lagay mo siguro nagiiyak ako at nagmumokmok sa isang sulok, pero ikaw, ayan, nakangiti, nagbibiro pa din, pero medyo ngayon, halata na may problema ka, siguro kasi, di na kasi kasing glowing ang mga ngiti mo di katulad noon "Ganun? Siguro sadyang matanda na lang talaga ako "Hah? "Kasi ang sabi nila, the more you age, the less you smile, tingin ko totoo yun. Kasi dati, ang problema ko lang, homework, project, babaunin ko, lalaruin kong mga games sa computer, paano manliligaw sa babae, lahat pala yun, puro problemang pambata lang pala, ngayon na ako ang bread winner sa amin, ngayon ko naramdaman ang hirap at kung gaano kaseryoso ang buhay, pagdi ka nagtrabaho, di ka kakain, di ka makakabili nang kung ano ano, madaming bagay ang dapat isakripisyo, mga luho mo noon na kailangan mo nang alisin, at mas masakit pala kung totoo na ang nararamdaman mong pagmamahal at di isang puppy love lang... tapos... at di ko na naituloy pa ang aking sasabihin nang bigla na lamang akong halikan ni Monica,