Ang Hiwaga Sa Daigdig Ng Mga Engkanto (Chapter 5)

Author's Note: This story is entirely fictional. Any events and names in this series that resemble real-life are purely coincidental. This series is brought to you by kapeng barako, sa Tindi ng pait Ikaw ay ngibit and is free to read the story. Sharing of this story is allowed only with permission and credits to the author. thanks and have a nice reading.

Rheanna at Efraim!
BY: BladeMaster_Elven

CHAPTER 5

"Ting" Text Message alert ng celfon ni Ysmael. Kaagad nitong binuksan ang celfon at binasa ang nilalaman ng message.

"Ysmael, si boss teddy ito! kailangan mong pumunta kaagad dito sa opisina, ASAP! Meron lamang tayo'ng mahalagang pag-uusapan." 'Yun ang nilalaman ng text message. Galing sa kanilang big boss teddy ang text. At minamadali ang gusto nito na para bang emergency 'yun.

"Mahal may message si boss teddy sa akin." Sabi nito sa asawang si michelle. Ipinakita ang message sa asawa. "Parang may emergency, pinagmamadali ako. Sa tingin mo mahal, ano kaya ang nangyari!"

"Kung emergency 'yan mahal. Mas dapat puntahan mo na agad 'yan. 'wag na muna tayong tumuloy sa lakad natin. Cancel muna natin mahal, mas mahalaga na makapunta ka'gad sa opisina." Sabi nito sa asawa.

"Pasensya kana mahal kung hindi muna tayo matutuloy. Si boss teddy eh, hindi ko alam kong bakit niya ako pinapatawag sa opisina e, alam naman niyang day off ko ngayon." Aligaga na itong nagbibihis upang puntahan sa opisina ang kanilang boss. Isa 'yun mensahe na kailangan siyang pumunta sa opisina nito dahil meron silang mahalagang pag-uusapan ng boss niya.

Walang mahugot sa isipan si Ysmael kung bakit ipinapatawag siya ng kanilang bossing. Matapos silang mabigyan ng promosyon ni Efraim, naging maayos namang mga transaksyon niya sa kanilang mga kliyente, maging sa mga area niya ay smooth ang operation.

"Bakit kaya ako ipinapatawag ni boss bert". Ito ang nasa isipan ni Ysmael habang nakatitig sa celfong hawak. Mabilis niyang pinatakbo ang kanilang service delivery vehicle. Upang makarating kaagad siya sa opisina. "Hindi kaya nagkaroon ng aberya ang isa sa aming mga delivery. 'wag naman sana." Kabado nitong kinakausap ang sarili.

Pagbaba sa sasakyan ni Ysmael, patakbo niyang tinungo ang opisina ni boss bert. Pagdating niya sa opisina, hindi si boss bert ang nakita niyang nakaupo sa mismong upuan ng boss niya. Hindi siya maaaring magkamali, ang babae ni boss bert. Si arianna.

"M-Ma'am arianna! K-kayo ba ang nag message sa akin upang pumunta dito sa opisina." Pautal-utal na pagsasalita ni Ysmael. Hindi siya makapagsalita ng maayos dahil sa nakikita niyang magandang tanawin sa kanyang harapan.

"Hmmm, ako nga ang nag message sa'yo Ysmael. Ang totoo kasi niyan, wala dito si bert! Nasa subic siya ngayon dahil may dinadaluhan itong mahalagang pagpupulong." Sagot nito kay Ysmael, tumayo ito sa swivel chair upang tunguhin ang kinaroroonan ng lalaki. "Nagtext ako sa'yo dahil meron ta'yong mahalagang pag-uusapan."

"Ano bang sadya mo sa akin? Alam mo bang day-off ko ngayon! Inaasahan mo na ma'am arianna na may lakad kami ng family ko!" sagot nito habang nakikipagtagisan ng titigan sa babae ni boss bert.

"Ysmael! Wala akong paki-alam sa lakad ng pamilya mo at wala din akong paki-alam kong day-off mo man ngayon, ang gusto ko lang ay makasama ka ngayong araw na'to. Alam mo naman siguro na type kita!" Pang-aakit ng babae kay Ysmael. "Alam ko 'din naman na gusto mo din ako, nakikita ko ang mga panakaw mong sulyap sa akin, ang matindi mong pagnanasa s'akin na makikita sa'yong mga mata. Gusto mo bang isumbong kita kay teddy. Siguradong magwawala 'yun kapag nalaman niya ang mga pinaggagawa mo!"

"Patay ako nito kay boss teddy, alam pala ni ma'am ang mga ginagawa kong pamboboso at mga sulyap ko sa kanyang katawan." Bulong nito habang nakatingin sa babae ng boss niya. "Ma'am Arianna! E, pasensya na kayo, alam ko mali 'yung ginawa ko, hindi ko na po uulitin 'yun, pangako" Lumapit na ito ng tuluyan sa babae. Tila humihingi ng kapatawaran sa mga ginawa dito.

Nakakuha naman ng pagkakataon si arianna na tuluyang maangkin si Ysmael. Lumapit ito at idinikit ang katawan niya sa katawan ng lalaki, upang maramdaman nito ang mainit niyang katawan. Alam ni Ysmael na matindi ang tama ng babae sa kanya. Gustuhin mang umatras ni Ysmael ay hindi na niya magagawa pa. alam niya sa sarili na Una pala lamang niya makita ito ay matindi na ang naging pagnanansa niya. Babae na ang nagbibigay ng motibo sa kanya. Parang palay na ang lumalapit sa manok, hindi siya na lalaki kung hindi niya 'yun tutukain. "Ma'am, seryoso ba talaga kayo sa gusto mong mangyari sa ating dalawa. Ang ginagawa ninyong ito'y hindi ko pwedeng tanggihan. P'wede ka pang umatras ma'am!"

"Ysmael, nakuha mo ang gusto kong iparating sa'yo. paligayahin mo ako kahit ngayon araw lamang na ito. Alam ko na matagal ka ng may pagnanasa sa akin. Hindi na kita isusumbong kay teddy basta gawin mo lang ang gusto kong mangyari," humawak na ng babae sa leeg ni Ysmael. Wala na itong kapalag-palag. Kaya naman sugba na sa apoy ang gagawin niya. Total gusto din niya ang nangyayari sa kanilang dalawa, kaya naman boung pagnanasa nitong dinampian ng halik ang labi ng babae. "Gusto ko 'yang malaking bukol sa short mo. Nararamdaman ko kung Malaki yang alaga mo. Wala namang silbi si bert. Hindi nya ako mapaligaya ng husto."

Wala nang pagpipilian pa si Ysmael. Nasukol siya ng babae. Kung hindi niya susundin ang gusto nito, siguradong malalaman ni boss teddy ang kamanyakan niya. At kung susundin naman niya ang gusto na babae, magkakasala naman siya sa kanyang asawa at kay boss teddy. Kasalanan niya kung bakit siya nasadlak sa ganuong sitwasyon. Wala siyang ibang dapat na sisihin kundi siya din lang.

Pero sa tingin naman ni Ysmael, wala siyang kasalanan. Aaminin na may pagkamanyakis talaga siya sa babae noong kabataan niya at hindi na nito mabilang kung ilang babae na ang nakatikim ng kanyang mabagsik na romansa, pero nagbago na siya mula ng magkaroon siya ng asawa at anak. Nagpakatino na talaga at hanggat maaari, iiwas siya sa kaway tukso. Pero heto siya ngayon, kapiling ang Babae ni boss teddy ang nag-aalok sa kanya ng katawan nito. Lalaki lamang siya na may matindi din pagnanasa dito. At susulitin niya ang bawat sandaling kapiling ito. Lalaspagin niya ang hiyas niyon bago tigilan.

Nang maramdaman naman ni arianna ang isang napakatigas na bagay na bumubundol sa kanyang kanyang harapan. Tama ang nasa isipan niya na Malaki 'yun. Bigla s'yang kinabahan sa gagawing pagtataksil sa kinakasamang si bert. Ngunit ang mga natitirang agam-agam sa isipan niya ay biglang Nawala ng makita niya ang matipunong pangangatawan ni Ysmael ng maghubad ito ng damit pang itaas.

Ngunit tinatalo man s'ya ng awtoridad ng mga haplos at pagpisil sa kanyang katawan ng babae. Wari'y inuutusan syang magpaubaya na lamang at wala na nga s'yang magagawa ng kuyumusin nito ng halik ang kanyang labi... Hindi nya kayang ipaliwanag ang init na namamagitan sa kanila na simbilis ng kidlat na dumapo sa kanilang mga katawan...

Mabilis ang mga sumunod na pangyayari. Nakipaglaban ng halikan si Ysmael sa mapusok na mga labi ng babae habang hawak hawak niya ang malambot n'yang mga suso sa ibabaw ng damit nito...

Mabilis namang itinaas ni Ysmael ang damit ng babae, at mabilis na isinunod ang hook ng bra. Umalagwa sa harapan ni Ysmael ang malulusog na suso ng babae, ang kulay pulay nipple niyon na kay sarap susuhin.

"Oooohhhh...." Napapaungol sa sarap si arianna. Ang ginagawang papaligaya ni Ysmael ay tunay na nakakataas ng libog niya. Hawak pa lamang sa kanyang suso ang ginagawa ng lalaki sa kanya, pero pakiramdam niya ay tatakasan na siya ng ulirat.

M'ya- maya ay binuhat na s'ya ng lalaki patungo sa malapit sa mahabang sopa at dahan – dahang inihiga dito. Pinagsawa ng lalaki ang kanyang sarili sa pagsupsop sa mga suso ng dalaga. Halinhinan ang magkabilang mga utong habang pinapadaanan ng kanyang daliri ang biyak ng dalagang naglalawa na sa katas.

"Shittt... you're so beautiful ma'am arianna." wika ni Ysmael habang panaka-nakang tumitingin sa mukha ng dalaga na halatang sarap na sarap sa sensasyong nararamdaman.

"Ooooohhhh, ang saaarrraapp." Napaliyad lalo si arianna ng unti-unting ipadulas ng lalaki ang daliri nito sa loob ng kanyang kaselanan. Dahan dahan itong naglabas masok sa loob ng kanyang puki. "Aaaaahhhhh" ang mahabang ungol ng dalaga ay sumasabay sa ragasa ng tubig sa ilog at kuliglig sa paligid...

"Are you a goddess of this paradise? I'm going crazy for you...hmmmm...!" pabulong ngunit malinaw na narinig ni Arianna ang tinuran ni Ysmael...!"

"Oooohhh...!"

Napaigtad si arianna at medyo bumuka ang kanyang mga hita. Huminto siya sa paghalik at hinila ako patayo sa kanyang harapan. Dali-daling niyang kinalas ang belt at binaba ang pantalon at underwear ko. Tumambad sa kanya ang naghuhumndig kong etits. Nanlaki ang mata ni ma'am arianna.

"Tama talaga ang hinala ko na malaki ang alaga mo." Hinawakan niya ito at isinubo. Sinimulan niyang BJ ang burat ko.

Mmmmmm...mmmmmm

Napahawak ako sa kanyang ulo, shit ang galling palang chumupa ni ma'am arianna, pati itlog ko ay hinihimod niya. Parang bibigay ang tuhod ko sa pagkakatayo habang chinuchupa ako ng napakaganda babae ng aking boss. Nakaramdam ako ng namumuong pagsabog sa puson ko.

"Wag mong bilisan arianna lalabasan na ko...." Ang mahina kong sambit.

Ayoko talagang labasan ako. Ang gusto ko ay makantot ko si ma'am arianna. Siguro naramdaman ito ni arianna. Huminto siya sa pagchupa sa akin. Tumayo siya mula sa sopa at humiga sa ibabaw ng desk. Tinangal niya ang kanyang pang ibabang damit at pabukakang itinaas niya ang kanyang mga hita. Naghiwalay ang mga labi ng kanyang hiwa na napapaligiran ng manipis na bulbol. Sumungaw ang nakausling tingil at bumuka ang mala-rosas at nangingitab niyang lagusan.

"Gusto kong paligayahin mo ako, Ysmael. Himudin mo ang puke at clitoris ko".

Lumuhod ako sa kanyang harapan at itinaas ko ang kanyang hita upang malaya ko siyang ma-brotsa. Pinagmasdan ko muna ang nakaladlad niyang kaselanan. Sinimulan kong laruin ng aking dila ang tingil niya. Nagsimula siyang umungol at naging magalaw ang puson niya. Hinawakan niya ako sa buhok sabay ng paninigas ng katawan niya.

"Ang saraaap... Malapit na akoooo. Ipasok mo naaaa kantutin mo na akoooh Ysmael, please!"

Tumayo ako upang pagbigyan ang kahiligan ni ma'am arianna at pumuwesto sa pagitan ng kanyang mga hita. Hinawakan niya ang burat ko at hinatak at ibinaon sa butas ng kanyang puke. Pumalipit ang kanyang mga paa at kinabig ang aking balakang. Itinaas ko ang kanyang blouse at nilamas ang kanyang mga suso. Unti-unting nawala ang mahaba kong ari sa masikip niyang butas. Hindi pa tuluyang nakabaon ito ng magsimulang mag-climax si ma'am arianna.

"Ayaaan naaaaah. Lalabasan na akooh. Sigeeee paaa... kantutin mo pa akooo. Ahhhhhh... Ayyy... Ummppph...

Hmmmmm!"

Binilisan ko ang pagkantot sa kanya. Lalong dumulas ang kanyang humuhigop-higop niyang butas. Tuluyan ng sumasagad ang bawat pagbaon ng aking sandata sa kanyang kasarian. Naramdaman ko na rin ang aking nalalapit na pagsabog.

"Ayan na rin akooo... Ohhhh" sabay sabog ng aking katas sa loob ng kanyang sinapupunan.

Maraming tamod ang lumabas sa akin, Nanginig ang aking mga tuhod. At pabagsak akong napaupo sa aking upuan. Tumayo si arianna at inayos ang ibabaw desk, sinisigurado niyang walang bakas na makikita dito. May ilang papeles ang nabasa ng aming nagsamang katas. Ipinasok niya ito sa loob ng kanyang drawer at kumuha siya ng tissue upang punasan ang tamod na bumasa sa desk. Lumapit siya sa akin at pinunasan ang aking etits. Pinunasan rin niya ang kanyang puke at ang tamod na umgos sa kanyang mga hita. Umupo siya sa kanyang upuan at lumapit sa akin.

"Ang sarap mo makipag-sex, Ysmael. Hinalukay ng mahaba mong ari ang loob ng aking puke." Hinalikan niya ako sa labi na akin namang ginantihan.

"Ysmael, ipangako mo na tayo lang ang makakaalam nito...Wag mong ikuk'wento kahit kanino. Maging kay Efraim, nagkakaintindihan ba tayo. 'wag kang mag-alala, huli na itong magpapakantot ko sa'yo!"

O...oo naman, sikreto natin to." Tugon ko kay ma'am arianna. Nagpasalamat siya sa babae dahil ayaw na talaga niyang muling magkasala pa sa asawa at syempre kay boss teddy na hindi na iba ang turing nito sa kanilang dalawa ni Efraim.

Tumango naman si ma'am arianna na ang ibig sabihin ay nauunawaan niya.

Inabot niyang muli aking batok at iginiya ang ulo ko palapit sa kanyang labi. Mapusok ang aming halikan. Espadahan ng mga dila at laway. Kapwa namin napagkasunduan na gagawin ang lahat para hindi na muli maulit ang kabaliwang iyon. Magkahalong hiya at pagsisi ang nadama ko. Hiya para sa mahal kong asawa dahil sa nangyari sa amin ni ma'am arianna lalo na kay boss teddy at pagsisi naman dahil sa pagiging marupok ko. Sana makayanan ko ang pagtitimpi namin ni ma'am arianna.

*******

"NAGKAMALAY na ang mahal mo, Efraim," biro ni Tiyo Amado pagdating niya sa bahay. Bitbit niya ang dalawang plastic bag na ang isa ay isdang nabili niya sa tabing-dagat ang laman at isang mga damit naman na para sa panauhin.

Agad na nagtungo si Efraim sa kanyang silid. Pagbukas niya ng pinto ay nakita niya ang babae na nakahiga pa rin at luhaang nakatitig sa kisame.

Nahabag ang kalooban ni Efraim. Paano ba niyang kakausapin ito gayong nasa gayon itong kalagayan. Shock at mukhang nagdadalamhati!"

"A- ako si Efraim," sabi niya bilang pagpapakilala. "Mabuti at nagising ka na pala. Kinakabahan kasi ako sa 'yo, e!" Pinilit niyang ngumiti kahit hindi siya tinapunan, isa mang sulyap ng babae. Naiintindihan naman niya ang kalagayan nito.

Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kusina para iluto ang nabili niyang mga isda. Sweet and sour lapu-lapu ang gagawin niya. Sana magustuhan niya ang iluluto ko! Naidalangin niya habang iginigisa ang bawang at sibuyas.

"Maraming salamat," anang tinig sa likod niya.

Napahinto siya sa paghahalo ng iginigisa at agad napalingon sa babae.

"Ikaw pala! Maupo ka." Hinila niya ang isang silya para makaupo ito. "Mabuti na ba ang pakiramdam mo?"

"Medyo masakit pa ang mga kasu-kasuan pero okey na 'ko," sabi nito pagkaupo.

"Ako nga pala si – "

"Efraim," anitong sinundan ng tipid na ngiti. "Nasabi mo na kanina, hindi ba?. Ako naman si Rheanna. Taga-Maynila." Inilahad nito ang kamay.

"Alam ko," wala sa loob na nasabi ni Efraim na sinundan niya ng mahinang pisil sa kamay ng dalaga. Napakunot ng noo si Rheanna. "Ibig kong sabihin, hndi maipagkakailang taga-Maynila ka nga kasi halata naman sa hitsura pati na sa kutis mo."

Muli itong ngumiti. At noon lang napansin ni Efraim ang maliliit na biloy sa magkabila nitong pisngi.

Ang ganda-ganda n'ya pala talaga! Hindi siya nagsasawang humanga.

"Sino nga pala ang nagpalit ng damit ko?" tanong ni Rheanna habang hinahagod ng tingin ang suot na mahabang damit panglalaki.

Napalunok si Efraim. Sasabihin ba niyang siya? Baka kung ano ang iisipin nito! "Naku, sunog na ang niluluto ko!" sabi na lamang ni Efraim na binalingan ang nakasalang na kawali at ang nasusunog na nga niyang niluluto.

Noon dumating ang kanyang Tiyo Amado. "O, Rheanna, sigurado ka bang ayos na ang pakiramdam mo?" nakangiting tanong nito sa panauhin. "Baka kailangan mo pa ng mahabang pahinga. Kami na ang bahala rito ng pamangkin ko. Gigisingin ka na lamang namin kapag kakain na."

"Okay na ho ako, Apo Adoy," sabi ni Rheanna na ginantihan ang ngiti ng matandang lalaki.

"Nagkak'wentuhan na kami kanina habang wala ka," sabi ni Rheanna nang bumaling sa kanya. "Nalaman ko na albularyo pala ang tiyo mo at ikaw naman ay narito lamang para magbakasyon."

"Naibenta na pala ako sa'yo ni Tiyo Amado."

"Anong naibenta?" Tutol nito. "Bukod doon ay wala na akong ibang sinabi. 'Ika ko dito kay Rheanna, darating din naman ang araw na magkakakilanlan kayong dalawa. Mas mabuti na iyong sa inyo manggaling ang mga bagay na gusto ninyong malaman sa isa't isa! O, paano? Doon muna ako sa labas at nang makapag-usap kayong dalawa. " Sumigaw pa ito nang nasa labas na. "Sarapan mong luto mo, Efraim, kung ayaw mong mabisto!"

Pinamulahan sa harap ni Rheanna ang binata.

"Mabisto saan?" nagtatakang tanong nito.

"H-ha? Wala! Nagbibiro lamang si Tiyo Amado."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

PAGKATAPOS ng agahan ay umalis si Apo Adoy kaya naiwan sina Rheanna at Efraim sa bahay.

"May gusto sana akong sabihin sa'yo, Rheanna. Kaya lang ay nangangamba akong baka magalit ka." Nasa balkonahe noon ang dalawa at pinapanood ang tanawing nasa harap ng bahay.

"Bakit naman ako magagalit?"

"E kasi... Huwag na lang kaya."

"Ano nga iyon?"

"Okey," aniyang napabuntung-hininga. "I want to say that I'm really sorry. Hindi ko kasi napaigilan ang sarili ko na pagmasdan ka habang natutulog. But wait...!" Umayos ng upo si Efraim paharap kay Rheanna. Itinaas pa niya ang kanang kamay. " I swear na bukod doon ay wala na akong ibang ginawa! And yes, ako ang nagpalit ng suot mong damit. But again, hindi kita pinagsamantalahan." Tila nanliliit ang pakiramdam niya pagkasabi niyon.

Hindi agad nakapagsalita ang dalaga. "Akala ko naman ay kung ano," sabi nito. "Okey lang 'yun. Dapat pa nga magpasalamat ako sa'yo dahil inasikaso mo ako. Madali ka namang pagkatiwalaan, e!"

"H-ha?" Parang biglang kumapal ang pisngi niya. "At saka may i-itatanong pa sana ako sa'yo, R- Rheanna," sabi niyang nauutal na naman."

"Kung tatanungin mo kung dalaga pa ako? Oo, Efraim, dalaga pa ako. Pero may kasintahan na." Bumadha ang lungkot sa mukha ni Rheanna pagkasabi niyon.

Patay! Umpisa pa lang ay talo na!

Naisubsob ni Rheanna ang mukha nito sa dalawang palad at umiyak na nang umiyak.

"Pero wala na si Ralph..." sabi nitong hilam na hilam sa luha ang mga mata nang muling tumunghay sa kanya. "Hindi na kami nagkita pang muli!"

Iyon siguro ang sinasabi nitong kasintahan, naisip niya. Baka tinakbuhan!

"Nasaan siya? Kasama mo sa gubat?"

"Tulungan mo akong hanapin ang nobyo ko, Efraim," nagsusumamong sabi ng dalaga. "Ayaw kong isipin na patay na siya. Malakas ang kutob kong buhay pa si Ralph!"

Napayakap sa kanya si Rheanna.

"H-ha?E...teka!" Napaurong si Efraim. Hindi tuloy niya malaman kung paano ang gagawing pagtugon sa bigla nitong pagyakap sa kanya. "Okey, tahan na," pag-aalo niya habang hinahagod ang pantay-balikat nitong buhok. "Hahanapin natin siya. Huwag kang mag-alala, tutulungan kita."

Naiinis sa sarili niya si Efraim. Pagkakataon na sana niya iyon para maka-score pero naunahan naman siya ng awa sa nakikitang pangungulila ng babae. Kahit walang kasiguruhan ay nais niyang makatulong para mapagaan man lang ang dinadala nitong hirap sa dibdib.

MULA sa kusang loob na pagsasalaysay ni Rheanna ay nalaman ni Efraim na magkasama pala ang magkasintahan nang magtungo sa kagubatan. Nagbabakasyon din lamang daw ang mga ito. Ayon pa sa dalaga ay nagsimula ang kaguluhan at paghihiwalay nila ng nobyo nito dahil sa isang bagay na hindi nito maintindihan.

"Mga taong itim...!" Nanlalaki ang mga matang bulalas ni Rheanna.

"Nilikhang kulay itim? Hayop ba o tao?" Kuryosong tanong ni Efraim.

"Ewan ko," tugon nito. "Basta iyon lang ang nakita ko. Parang anino at simbilis na hangin na dumaan at naglaho sa paningin ko! May humahabol sa akin. Sari-saring nilikha. Nakakatakot ang hitsura nila." Badhang-badha ang takot sa mukha nito habang nagsasalita. "Kung saan-saan na ako nagsuot hanggang sa maubusan ako ng lakas at tuluyang mawalan ng malay."

"Paano ba kayong napunta rito sa lugar namin? Hindi ba taga- Maynila kayo?"

Tumayo ang dalaga at napayakap sa sarili. "Matatawa ka. Pero dahil lamang ito sa kalokohang pabuya! Isang milyon daw!"

"Pabuya?" Sumasagitsit sa utak ni Efraim ang maraming bagay. Mga bagay na alam niyang konektado sa sinasabi nito at sa kanyang pagtungo rin doon. Nanlaki ang mata ng binata. "Iyon din bang sa internet? Iyong tungkol sa parallel dimension?" sunod-sunod na tanong niya.

Si Rheanna naman ngayon ang nagimbal nang marinig kay Efraim ang detalye ng sinasabi niya. "Alam mo rin ang tungkol dito?"

Tumango si Efraim. "Isa iyon sa mga dahilan kung bakit ako naririto," pag-amin niya. Siya naman ngayon ang nagkuwento kung paano niya nasumpungan ang website na iyon.

"Ang tatanga natin, ano?" Nasa tinig ni Rheanna ang pagkainsulto. "Naniwala kaagad tayo sa manlolokong lumikha niyon sa computer! Tayong mga mukhang pera, parang uhaw na hayop na kaagad ay sumugod para tingnan ang patibong. Kaya heto, tayo ang napaglalaruan."

Nasaktan siya sa mga binitiwang salita ng dalaga. Subalit hindi niya ito masisisi. Sino ba namang hindi magkakainteres sa isang malaking halaga ng pera? Milyones ang pinag-uusapan dito! At kahit siya ay naloko sa bagay na iyon!

"Pero hindi ba totoo naman?" tanong niya.

"Ang alin? Na may sira ulong magbibigay sa atin ng isang milyong pisong pabuya?"

Napailing si Rheanna.

"Hindi. Na totoong may lagusan! May mga engkanto at maligno. Na engkantado ang gubat na pinanggalingan mo!"

Tumitig sa kanya ang dalaga. Mayamaya ay humalakhak ito ng tila nang-uuyam. "Pati ba naman ikaw?"

Nainsulto siya sa tawa nito. "Bakit? Sino bang iniisip mong may kagagawan sa pagkawala ng nobyo mong si Ralph? Iyong nakita mong tila aninong umagaw sa kanya? Pati na rin iyong mga sinasabi mong nakakatakot na nilikhang tumutugis sa iyo? Paano mong ipapaliwanag ang lahat ng iyon?"

Natigilan si Rheanna. Nag-isip.

"Ang lahat ng nakita mo ay mga engkanto sa kagubatang iyon," mahinang sabi ni Efraim. "At senyales iyon na malapit ka na sa lagusan! Totoong may lagusan, Rheanna! May daan patungo sa kanilang daigdig!"

Wala pa ring imik ang babae. Halata sa reaksyon nito ang magkahalong pagtataka at pagkamangha tungkol sa bagay na sinasabi niya.

Mayamaya ay umalis ito sa harap niya at nagkulong sa kuwarto.

Naiiling na sinundan na lamang niya ito ng tingin.

"Panganib ang tatahakin mo, Efraim!" may isang nagsabi. Narinig niya. Ngunit nang luminon siya ay wala na naman siyang nakitang ibang tao maliban sa kanya. Kung gayon ay sino na naman? "Mapapahamak ka lang! Umiwas ka hanggang may panahon pa!" sabi uli ng tinig.

Hinanap niya ang pinagmumulan ng tinig. "Sino ka? Anong kailangan mo sa akin?" Umikot siya hanggang sa likod-bahay. Subalit walang ibang naroroon. "Magpakita ka sa akin! Sino ka?"

Wala na uli ang tinig. Nanlalambot ang tuhod na napaupo siya sa isang tabi. Ano ba itong mga nangyayari? Epekto iyon ng desisyon niyang hanapin ang lagusan patungo sa daigdig ng mga lamang-lupa at engkanto!

HINDI man nakikita ng normal na tao, ngunit sa mismong bahay ding iyon naroroon ang tirahan ng mga engkanto. Araw-araw ay nakikipamuhay ito sa nakatira doon. At bukod tanging ang Tiyo Amado lamang ni Efraim ang nakakakita sa mga ito.

Alam ng mga engkanto ang lahat ng nangyayari sa daigdig ng mga tao. At maging sila ay may kakayahang magpanggap bilang normal na mga tao. Ngunit kadalasan ay mas pinipili nilang huwag nang magpakilala pa sa mga ito lalo na at nakikita nila ang uri ng pamumuhay ng mga ito sa ibabaw ng lupa.

"Masyado nang mapangahas ang mga tao, Inang Subiri," naiwika ni Mazoorka sa katabi rin nitong engkantada habang pinagmamasdan nila si Efraim at Rheanna. "Ano ba ang mapapala nila kung matagpuan nila ang lagusan patungo sa ating daigdig?" Napatitig siya sa dalawang magkayakap. At tila may naramdaman siyang kung ano sa dibdib habang pinagmamasdan ang mga ito,

Kumikislap- kislap ang mga mata ni Inang Subiri pagharap kay Mazoorka. "Kayamanan at kapangyarihan! Maaari nila tayong maging alipin!"

"Paanong – "

"Katulad rin natin," tugon nito. "May kapangyarihan tayo sa kanila hanggat hindi nila tayo nakikita. Kaya nating pakialaman ang buhay ng mga taong iyan kung tayo ay nasa kanilang daigdig."

"Pero ang daigdig nila ay daigdig rin natin, hindi ba Inang Subiri?" giit ng engkantadang si Mazoorka. "Lahat tayo ay nilikha ng Maykapal at ang kalikasan ang ating tahanan."

"Tama ka. Subalit iyon ang sinasabi nilang parallel dimension," sabi ni Inang Subiri. "Mayroong lagusan patungo sa daigdig natin! Kapag natunton iyon ng mga tao, manganganib ang ating angkan! Lahat tayo ay mamamatay!"

Nakadama ng takot si Mazoorka. Kailangan palang bigyan ng babala si Apo Adoy upang huwag mangyari ang kinatatakutan nila! Malaking pagkawasak ang haharapin ng angkan nila pag nagkataon!

Ngunit mapipigilan pa kaya niya sina Efraim at Rheanna?

Si Inang Subiri ang pinakapinuno ng mga Leighna, ang angkan ng mga mabubuting engkantada at lamang-lupa. Anak nito sina Mazoorka at Juvai. Ang nauna ay nanatili sa panig nito ngunit si Juvai ay tumiwalag sa kanilang angkan. Plano ng huling magtatag ng isa pang kaharian batay sa nais nitong ipatupad na mga batas.

Sukdulang kalabanin nito ang Inang Engkantada! At sukdulang maglungsad ang itim na engkanto ng malawakang digmaan sa ilalim ng lupa!

Tulad rin ng normal na tao ang mga Leighna. Ang hubog ng katawan at tindig ay walang ipinagkaiba sa normal na mga nilikhang nasa ibabaw ng daigdig. Ang pagkakaiba ng mga Leighna, puting – puti at napakalambot na parang bulak ang balat ng mga ito gayundin ang kulay ng mata, pati na mga buhok. Walang mga ngipin at puro gilagid lang ang mga Leighna. Wala rin itong mga pakpak, di tulad ng pagsasalarawan sa mga kuwento at pelikulang pinapanood ng mga tao.

Malakas ang pangamba at higit na malaki ang takot ni Inang Subiri sa maaaring mangyari kung matutuklasan ng tao ang kanilang daigdig. Nangangahulugan iyon ng tuwirang pakikialam ng tao sa kanilang lahi! At ang kanilang pagkagapi...

Gaya ng sinabi nito kay Mazoorka, may kapangyarihan sila sa mundo ng mga tao. Ngunit kung matutuklasan ng tao ang daan patungo sa kanilang daigdig, ang mga ito ay maaring magsisimula na ang pagkawasak. Iyon ang matagal nang lihim sa ilalim ng lupa. At ngayo'y nangangamba sila sa posibilidad na malalaman na iyon ng mga tao!

"Dumating na nga ang araw na kinatatakutan ko! Nakakagimbal ang mga susunod na pangyayari," may lungkot sa tinig na sabi ni Inang Subiri. "Isang malaking digmaan ng mga tao at mga engkanto...! At isa sa kanila ang tiyak na magwawagi upang ganap na angkinin ang daigdig!"

ITUTULOY