Filipino Sex Stories
Ang Kuwentong Lingid Sa Alam Ng Nakararami Huling Kabanata
By Heavyarms1986
·
Ang Kuwentong Lingid sa Alam ng Nakararami Huling Kabanata
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
Disclaimer:
Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
Ang mga naganap ay nagbunga ng supling kina Eva at Lilith. Makalipas ang siyam na buwan, nagsilang si Eva ng sanggol na lalaki. Pinangalanan niya itong Cain. Samantalang si Lilith naman ay nagsilang ng mga itlog. Ang laman ng nauna ay isang Lamia, nilalang na ang pang-itaas na kalahati ng katawan ay isang babae at ang pang-ibabang kalahati ng katawan ay isang ahas. Ang laman naman ng pangalawang itlog ay isang Satiro, isang nilalang na ang pang-itaas na bahagi ng katawan ay sa isang lalaking tao at may dalawang sungay ng isang kambing samantalang ang pang-ibabang bahagi ng katawan ay sa kambing din. Ang laman ng ikatlong itlog ay isang Lagkitan, isang nilalang na may katawan ng babae ngunit nababalot ng materyal na tila malagkit at may mabangong amoy. Mayroon itong buhok na mistulang buntot ng isang hayop at kulay berde ang buong katawan. Ang laman naman ng ika-apat na itlog ay dalawa, isang Sirena o babaeng ang pang-ibabang bahagi ay kawangki ng isang isda ang pangalawang laman ay isang Siyokoy, isang nilalang na anyong lalaki ang pang-itaas na bahagi ng katawan, ang pang-ibabang bahagi ay sa isda din. "Ngayon, mga anak ko kailangan ninyong magtungo sa mga kagubatan sa paligid, malayo sa mga tao. Kapag kayo'y may sapat nang dami at gulang, ibubuwis ng bawat isandaan sa inyong lipi ang buhay ninyo alang-alang sa pag-alis ko sa piling ng inyong ama. Kayo din ay kukuha ng mga inapo ng mga tao upang sa kanila kayo magpalahi. Kayo din ay binibigyan ko ng kakayahan upang magbalat-kayo bilang ganap na tao upang linlangin sila at makuha ang inyong nais", sabi ni Lilith. Nakausap ni Lilith si Samael. "Nababatid kong may iba ka pang plano. Maaari ko bang malaman kung ano ito", sabi ni Lilith. "Oo mahal ko. Mangyaring binabalak kong hikayatin ang nalalabing anghel sa langit upang asawahin ang mga tao. Nang sa gayon, wala nang pagpipilian ang Lumikha kundi ang lipulin ang buong sangkatauhan. At kapag naganap ito, tayo na ang nagmamay-ari ng tinatahanang Lupa", ani Samael.
Makaraan ang ilang panahon, sa kuwebang tinutuluyan nina Adan at Eva, nag-usap ang mag-asawa. "Kay bilis ng panahon at binata na ang ating panganay na si Cain. Malalaki na din ang iba pa niyang mga kapatid. Panahon na upang sundan siya ng iba pang maaari niyang maging kapatid", ani Eva. Naibigan naman ni Adan ang nais ipahiwatig ng kanyang asawa. Maya-maya, itinigil ni Adan ang kanyang ginagawa. Nilapitan niya ang kanyang asawa. Inilapat niya ang kanyang kamay sa pisngi nito. Naglapit ang kanilang mga mukha sa isa't - isa. Naglapat ang kanilang mga labi. Habang ninanamnam nila ang paghahalikan, hinubad nila ang kani-kanilang mga kasuotang balat na gawa sa hayop. Pinagyaman ni Adan sa kanyang mga kamay ang hubad na dibdib ng asawa na malambot pa din at hindi nalulungayngay sa paglipas ng panahon na may mga bibig na sumuso dito. Naudlot ang kanilang ginagawa nang mabosesan si Cain sa labas na tumatawag sa kanila. "Ama! Ina! ", ani Cain. Dagliang ang sinuot muli nina Adan at Eva ang kani-kanilang mga damit. Siya namang pagpanaog ng kanilang panganay. "Ano ba ang kailangan mo, anak ko? May nangyari ba sa bukid na sinasaka mo?", tanong ni Adan sa anak. "Laganap pa rin ang sumpa sa bukirin, ama ko. Ngunit hindi po iyon ang dahilan kung bakit ako naparito. Humihingi po ako ng pahintulot sa inyo na mapangasawa ang isa sa aking mga kapatid na babae upang makapagtaguyod din po ako ng sarili kong pamilya. Maaari po ba? ", ani Cain."Iyon lamang ba? Tila umiibig na ang panganay ko! Sige pinapayagan kita. Hindi rin naman Niya ipinagbabawal ang pagkakaroon ng asawa mula sa sarili mong lahi. Sa ngayon ay hindi pa. Ngunit batid kong sa ilang panahon na darating, sa aming paglisan sa tinatahanang Lupa ay ipagbabawal na ito. Humayo ka, pumanatag at gawin ang iyong nais. Basta huwag ka lamang magbubuhat ng iyong kamay sa kaniya pagkat siya ay kapatid mo rin bukod sa siya ay iyo ring asawa", sabi ni Adan sa anak. Iyon lamang at agad na lumisan si Cain upang isagawa ang ninanais. Muli, naghubad na ang mag-asawa at itinuloy ang naputol na pagniniig. Matapos pagyamanin ang mga dibdib ng asawa, agad niyang pinagapang ang kamay niya pababa sa katawan ng asawa. Tila ba kinukubkob ang mga moog nito tulad ng isang mandirigma. Makikintal sa mukha nila ang pagkasabik na tila ba hindi pa sanay sa gayong paraan ng paglikha ng isang buhay. Natunton na ni Adan ang kanyang pakay. Pinaglandas na niya ang kanyang pang-gitnang daliri sa kayamanan ng asawa. Basa na ang kaselanan ni Eva sa ginagawa ng kanyang asawa. Di malirip ang ligaya niya na sa wakas ay mag-iisang katawan silang muli ng kanyang kabiyak. Pinagapang ni Adan ang kanyang paghalik mula sa labi ng asawa hanggang sa dibdib nito pababa. Tinatalunton ang mga dinaanan ng kanyang kamay na abala pa din sa pagpapala sa kayamanan ng kabiyak. Sinuklian naman ito ni Eva sa pagpapala ng kabahagi ng kanyang asawa. Hinahaplos niya ito, tila sandatang inihahanda sa mangyayaring labanan. Isang labanan na kapwa sila magwawagi. Tinanggal na ni Adan ang kanyang kamay sa kayaman ng asawa at ang mga labi niya ang ipinalit dito. Tikom man ang bibig ay nakakawala pa din mula sa bibig ni Eva ang mga impit na ungol,nasisiyahan sa paglupig ng asawa sa natitira niyang moog. Sipsip dito, sulasol doon ang ginagawa niya sa yungib ni Eva. Napadapo naman ni Eva ang kanyang mga kamay sa buhok ng asawa na tila sinasabi: "sige pa, iyong-iyo iyan ngayong gabi". Mula doo'y kinatasan si Eva. Sumumpit ang isa, at isa pa. Nang napagtanto ni Adan na handa na ang asawa, inilusong na niya ang kanyang tabak sa kaban nito. Ang kanyang tabak na walang kakayahang pumatay, bagkus ang tabak niya'y nagbibigay-buhay. Habang naglalabas-masok si Adan sa puke ni Eva, maririnig ang kanilang mga ungol sa loob ng kuwebang tahanan nila. Maya-maya'y bumibilis na ang ritmo ni Adan. Nararamdaman naman ni Eva na lalong tumitigas ang kabahagi ng asawa sa loob niya, tanda na mararating na nito ang glorya. "Malapit ka na ba? Malapit na rin kasi ako, oooh", sabi ni Eva. "Oo mahal ko. Ito na tanggapin mo", sabi ni Adan at noon di'y nilabasan ito sa loob ng sinapupunan ni Eva.
***
Sa isang ordinaryong gabi, tulad ng mga nagdaang gabi, habang nag-iisip si Nilo tungkol sa nangyari sa kanyang kaibigan, nakarinig siya ng kaluskos sa kuwartong kanyang inuupahan. Binalewala niya ang kaluskos na narinig. Iyon din mismo ang dating kuwartong tinutuluyan ng kanyang mga kaibigan na kapagdaka'y biglang nawawala. "Ano ba kasi ang misteryong bumabalot sa pagkawala ninyo?", tanong niya sa sarili. Nasa ganito siyang pag-iisip nang makarinig muli ng kaluskos. Ang ginawa niya'y lumabas siya ng unit upang tingnan kung ano ang sanhi ng kaluskos na iyon. Wala naman siyang nakita. Hanggang sa pagbalik niya, napadaan siya sa mannequin na nandoon sa kuwarto. Tila ba nagbago ang ayos nito. "Imposible namang gumalaw ito. Inaantok na yata ako o baka sa labis na pag-iisip, kung anu-ano na ang napapansin ko", anas niya sa sarili. Natulog na lang siya nang gabing iyon pagkat kinabukasan ay isa na namang paghahanap at pagtatanong ang gagawin niya patungkol sa kasong hawak niya manapa'y ang pagkawala ng kanyang mga kaibigan nang biglaan. Hanggang sa sumapit ang alas - dose ng hatinggabi,ang mannequin na walang saplot ay gumalaw at nagkaroon ng buhay.
***
Si Cone ay nagdaraan sa isang madilim na eskinita pauwi ng kanyang bahay na tinutuluyan. At napansin niya ang babaeng nauuna sa kanya sa paglalakad. Pareho sila ng daang tinutugpa. Batid niyang ang daan na iyon ay pugad ng mga halang ang kaluluwa, mga mandurukot, mga mandarambong, mga manginginom at mga isinuka ng lipunan ang siyang lumulungga sa nasabing daan. Madalas namang ligtas daanan iyon. At ngayong gabi nga ay sinawing-palad na naroroon ang mga ito. Mapapahamak ang babae! Naisip niyang mapagsasamantalahan ito. Mayroon namang ibang daan patungo sa lugar na maaaring kinaroroonan din ng inuuwian ng babae ngunit malayo pa ang iikutan at isang sementeryo din ang madaraanan patungo dito. Nasa pagmumuni-muni siya at nagulat nang may mga lasing na lalaki ang nakapalibot na sa babae at humihipo sa iba't ibang parte ng katawan ng babae. Nakakarinig na siya ng mahinang pagtangis ng babae tungo sa pait ng kapalarang daranasin nito sa kamay ng mga buhong. Dagliang kumilos si Cone at tumakbo siya nang mabilis. Pinagsususuntok niya ang mga nasabing lalaki. Sinipa niya at pinilayan ang iba. Nakatawag ito ng pansin sa iba pang naroon at nadagdagan pa ang mga lalaking umaasam na matikman ang nasabing babae. Nag-umpisa si Cone na bilangin ang mga lalaki. Mga dalawampung kalalakihan, hindi mahigit tatlumpu ang mga iyon maliban sa kanya. Isa-isang hinarap niya ang mga iyon at nalugmok na ang halos kalahati sa kalsada. May isa doon ang may hawak ng patalim at matagumpay na nasaksak siya. Laking gulat ng lalaking sumaksak sa kanya nang maghilom ang sugat na likha ng pagkakasaksak kay Cone. Nagsipagpulasan ang natitira sa mga lalaking nakatayo pa hanggang sa sina Cone at ang babae na lang ang natira. Siyang pagharap ng babae sa kanya at tumingin sa nameplate ni Cone. "Maraming salamat ngunit hindi ka na dapat nakialam pa, Enoc", anang babae. Hindi kaya ang Enoc na ito ang binabanggit sa mga banal na aklat?
***
Nagdalang-tao ngang muli si Eva at paglipas ng siyam na buwan, nanganak siyang muli ng isang lalake. Pinangalanan naman niya itong Abel. Hindi nagtagal ay lumaki si Abel at siyang naging pastol ng mga tupa at iba pang hayop sa bukid. Kasa-kasama naman ito ng kanyang Kuya Cain na nagsasaka malapit sa pinagpapastulan niya ng mga hayop. Napansin ni Cain na malulusog ang mga alagang hayop ni Abel samantalang hindi pa rin siya pinapalad na makakuha ng magagandang ani mula sa lupa. Nakaramdam ng pagkainggit si Cain sa nakababatang kapatid. Nangingibabaw na sa kanya ang pag-uugali ng tunay niyang ama. Hanggang sa dumating na nga ang paghahandog ng magkapatid. Kinalugdan ng Lumikha ang mga handog ni Abel mula sa panganay ng kanyang mga tupa habang hindi naman nagustuhan ang mga bunga ng pagpapagal ni Cain sa pagsasaka ng lupa. Matapos iyon ay lumipas ang maiksing panahon. Noon di'y si Abel naman ang naghahanap ng kanyang mapapangasawa sa kanyang mga kapatid na babae. Yun nga lang at labis siyang nahihiyang magturing ng kanyang nararamdaman. Napapansin ni Cain ang ginagawa ng kapatid niya kaya nabuo sa kanya ang isang plano. Nagkasundo silang magkuya na magkita sa isang lugar upang pag-usapan kung paano mapapaibig ni Abel ang isa sa kanyang mga kapatid na babae. Ang hindi niya alam ay pinagbabalakan siyang patayin ng kanyang kapatid na nila on ng inggit tungo sa kanya. Ang pagkikitang ito ay hindi alam ng kanilang mga magulang. Nagtungo na sila sa loob ng gar ng kanilang tipanan. Doon nga'y pinatay ni Cain si Abel. Bunga nito'y naglagalag si Cain at lumayo sa Lumikha. Sa kanyang pagkakalayo-layo ay napunta siya sa lupaing tinitirhan ni Tubal-cain at dalawa nitong asawa. Iniwan ni Cain ang kanyang pamilya mula nang mapatay niya ang kapatid. Naiinggit siyang muli pagkat siya'y mag-isa at walang makakasama sa sandaling siya ay maghanap ng init ng katawan. Binalak niyang patayin si Tubal-cain upang mapasakanya ang mga asawa nito. Ngunit iba ang nangyari, sa halip si Cain ang napatay ni Tubal-cain. Ipinataw sa kanya ang pitumpu't pitong patong ng pagkakasala ni Cain sa nasirang kapatid.
Nabatid na nina Adan at Eva ang nangyari sa kanilang mga anak. Makalipas ang pagdadalamhati sa pagpanaw ni Abel, inaliw muli ni Adan si Eva. Nagsiping silang muli at ipinanganak si Set. At matapos ito'y lumipas pa ang mahabang panahon. Tinapos ni Samael ang napakahabang panahon ng pagkukubli mula kay Adan at sa kanyang lahi. Nagtungo siya sa langit upang ipakita sa mga anghel na naroroon kung gaano kaakit-akit sa paningin ang mga babaeng anak ng tao. "Nakikita nyo ba sila? Hindi ba napakaganda nila anupa't marapat lamang na dalhin nila ang inyong mga binhi sa kanilang sinapupunan.", hikayat ni Samael sa mga anghel. Noon di'y bumaba ang ilan sa mga anghel sa lupa at pumili ng kanilang mapapangasawa sa mga anak ng tao. Maririnig sa buong kalupaan ang mga halinghing at ungol na dulot ng pagniniig ng mga tao't anghel. Ang mga anghel na ito'y pinarusahan at hindi na nakabalik sa langit. Hinubad din sa kanila ang kanilang imortalidad dahil aa kanilang kasalanan. Ang mga naging asawa nila ay nagdalang-tao at nagkaanak sila ng mga higante. Ang mga ito'y itinuring na bayani noong kapanahunan nila. Nagpatuloy pa ang paglaganap ng kasalanan sa tinatahanan lupa hanggang sa ang lupa'y nakaranas ng delubyo na maaaring hindi na maranasan pa sa kasaysayan ng buong sanlibutan.
Wakas
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
Disclaimer:
Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
Ang mga naganap ay nagbunga ng supling kina Eva at Lilith. Makalipas ang siyam na buwan, nagsilang si Eva ng sanggol na lalaki. Pinangalanan niya itong Cain. Samantalang si Lilith naman ay nagsilang ng mga itlog. Ang laman ng nauna ay isang Lamia, nilalang na ang pang-itaas na kalahati ng katawan ay isang babae at ang pang-ibabang kalahati ng katawan ay isang ahas. Ang laman naman ng pangalawang itlog ay isang Satiro, isang nilalang na ang pang-itaas na bahagi ng katawan ay sa isang lalaking tao at may dalawang sungay ng isang kambing samantalang ang pang-ibabang bahagi ng katawan ay sa kambing din. Ang laman ng ikatlong itlog ay isang Lagkitan, isang nilalang na may katawan ng babae ngunit nababalot ng materyal na tila malagkit at may mabangong amoy. Mayroon itong buhok na mistulang buntot ng isang hayop at kulay berde ang buong katawan. Ang laman naman ng ika-apat na itlog ay dalawa, isang Sirena o babaeng ang pang-ibabang bahagi ay kawangki ng isang isda ang pangalawang laman ay isang Siyokoy, isang nilalang na anyong lalaki ang pang-itaas na bahagi ng katawan, ang pang-ibabang bahagi ay sa isda din. "Ngayon, mga anak ko kailangan ninyong magtungo sa mga kagubatan sa paligid, malayo sa mga tao. Kapag kayo'y may sapat nang dami at gulang, ibubuwis ng bawat isandaan sa inyong lipi ang buhay ninyo alang-alang sa pag-alis ko sa piling ng inyong ama. Kayo din ay kukuha ng mga inapo ng mga tao upang sa kanila kayo magpalahi. Kayo din ay binibigyan ko ng kakayahan upang magbalat-kayo bilang ganap na tao upang linlangin sila at makuha ang inyong nais", sabi ni Lilith. Nakausap ni Lilith si Samael. "Nababatid kong may iba ka pang plano. Maaari ko bang malaman kung ano ito", sabi ni Lilith. "Oo mahal ko. Mangyaring binabalak kong hikayatin ang nalalabing anghel sa langit upang asawahin ang mga tao. Nang sa gayon, wala nang pagpipilian ang Lumikha kundi ang lipulin ang buong sangkatauhan. At kapag naganap ito, tayo na ang nagmamay-ari ng tinatahanang Lupa", ani Samael.
Makaraan ang ilang panahon, sa kuwebang tinutuluyan nina Adan at Eva, nag-usap ang mag-asawa. "Kay bilis ng panahon at binata na ang ating panganay na si Cain. Malalaki na din ang iba pa niyang mga kapatid. Panahon na upang sundan siya ng iba pang maaari niyang maging kapatid", ani Eva. Naibigan naman ni Adan ang nais ipahiwatig ng kanyang asawa. Maya-maya, itinigil ni Adan ang kanyang ginagawa. Nilapitan niya ang kanyang asawa. Inilapat niya ang kanyang kamay sa pisngi nito. Naglapit ang kanilang mga mukha sa isa't - isa. Naglapat ang kanilang mga labi. Habang ninanamnam nila ang paghahalikan, hinubad nila ang kani-kanilang mga kasuotang balat na gawa sa hayop. Pinagyaman ni Adan sa kanyang mga kamay ang hubad na dibdib ng asawa na malambot pa din at hindi nalulungayngay sa paglipas ng panahon na may mga bibig na sumuso dito. Naudlot ang kanilang ginagawa nang mabosesan si Cain sa labas na tumatawag sa kanila. "Ama! Ina! ", ani Cain. Dagliang ang sinuot muli nina Adan at Eva ang kani-kanilang mga damit. Siya namang pagpanaog ng kanilang panganay. "Ano ba ang kailangan mo, anak ko? May nangyari ba sa bukid na sinasaka mo?", tanong ni Adan sa anak. "Laganap pa rin ang sumpa sa bukirin, ama ko. Ngunit hindi po iyon ang dahilan kung bakit ako naparito. Humihingi po ako ng pahintulot sa inyo na mapangasawa ang isa sa aking mga kapatid na babae upang makapagtaguyod din po ako ng sarili kong pamilya. Maaari po ba? ", ani Cain."Iyon lamang ba? Tila umiibig na ang panganay ko! Sige pinapayagan kita. Hindi rin naman Niya ipinagbabawal ang pagkakaroon ng asawa mula sa sarili mong lahi. Sa ngayon ay hindi pa. Ngunit batid kong sa ilang panahon na darating, sa aming paglisan sa tinatahanang Lupa ay ipagbabawal na ito. Humayo ka, pumanatag at gawin ang iyong nais. Basta huwag ka lamang magbubuhat ng iyong kamay sa kaniya pagkat siya ay kapatid mo rin bukod sa siya ay iyo ring asawa", sabi ni Adan sa anak. Iyon lamang at agad na lumisan si Cain upang isagawa ang ninanais. Muli, naghubad na ang mag-asawa at itinuloy ang naputol na pagniniig. Matapos pagyamanin ang mga dibdib ng asawa, agad niyang pinagapang ang kamay niya pababa sa katawan ng asawa. Tila ba kinukubkob ang mga moog nito tulad ng isang mandirigma. Makikintal sa mukha nila ang pagkasabik na tila ba hindi pa sanay sa gayong paraan ng paglikha ng isang buhay. Natunton na ni Adan ang kanyang pakay. Pinaglandas na niya ang kanyang pang-gitnang daliri sa kayamanan ng asawa. Basa na ang kaselanan ni Eva sa ginagawa ng kanyang asawa. Di malirip ang ligaya niya na sa wakas ay mag-iisang katawan silang muli ng kanyang kabiyak. Pinagapang ni Adan ang kanyang paghalik mula sa labi ng asawa hanggang sa dibdib nito pababa. Tinatalunton ang mga dinaanan ng kanyang kamay na abala pa din sa pagpapala sa kayamanan ng kabiyak. Sinuklian naman ito ni Eva sa pagpapala ng kabahagi ng kanyang asawa. Hinahaplos niya ito, tila sandatang inihahanda sa mangyayaring labanan. Isang labanan na kapwa sila magwawagi. Tinanggal na ni Adan ang kanyang kamay sa kayaman ng asawa at ang mga labi niya ang ipinalit dito. Tikom man ang bibig ay nakakawala pa din mula sa bibig ni Eva ang mga impit na ungol,nasisiyahan sa paglupig ng asawa sa natitira niyang moog. Sipsip dito, sulasol doon ang ginagawa niya sa yungib ni Eva. Napadapo naman ni Eva ang kanyang mga kamay sa buhok ng asawa na tila sinasabi: "sige pa, iyong-iyo iyan ngayong gabi". Mula doo'y kinatasan si Eva. Sumumpit ang isa, at isa pa. Nang napagtanto ni Adan na handa na ang asawa, inilusong na niya ang kanyang tabak sa kaban nito. Ang kanyang tabak na walang kakayahang pumatay, bagkus ang tabak niya'y nagbibigay-buhay. Habang naglalabas-masok si Adan sa puke ni Eva, maririnig ang kanilang mga ungol sa loob ng kuwebang tahanan nila. Maya-maya'y bumibilis na ang ritmo ni Adan. Nararamdaman naman ni Eva na lalong tumitigas ang kabahagi ng asawa sa loob niya, tanda na mararating na nito ang glorya. "Malapit ka na ba? Malapit na rin kasi ako, oooh", sabi ni Eva. "Oo mahal ko. Ito na tanggapin mo", sabi ni Adan at noon di'y nilabasan ito sa loob ng sinapupunan ni Eva.
***
Sa isang ordinaryong gabi, tulad ng mga nagdaang gabi, habang nag-iisip si Nilo tungkol sa nangyari sa kanyang kaibigan, nakarinig siya ng kaluskos sa kuwartong kanyang inuupahan. Binalewala niya ang kaluskos na narinig. Iyon din mismo ang dating kuwartong tinutuluyan ng kanyang mga kaibigan na kapagdaka'y biglang nawawala. "Ano ba kasi ang misteryong bumabalot sa pagkawala ninyo?", tanong niya sa sarili. Nasa ganito siyang pag-iisip nang makarinig muli ng kaluskos. Ang ginawa niya'y lumabas siya ng unit upang tingnan kung ano ang sanhi ng kaluskos na iyon. Wala naman siyang nakita. Hanggang sa pagbalik niya, napadaan siya sa mannequin na nandoon sa kuwarto. Tila ba nagbago ang ayos nito. "Imposible namang gumalaw ito. Inaantok na yata ako o baka sa labis na pag-iisip, kung anu-ano na ang napapansin ko", anas niya sa sarili. Natulog na lang siya nang gabing iyon pagkat kinabukasan ay isa na namang paghahanap at pagtatanong ang gagawin niya patungkol sa kasong hawak niya manapa'y ang pagkawala ng kanyang mga kaibigan nang biglaan. Hanggang sa sumapit ang alas - dose ng hatinggabi,ang mannequin na walang saplot ay gumalaw at nagkaroon ng buhay.
***
Si Cone ay nagdaraan sa isang madilim na eskinita pauwi ng kanyang bahay na tinutuluyan. At napansin niya ang babaeng nauuna sa kanya sa paglalakad. Pareho sila ng daang tinutugpa. Batid niyang ang daan na iyon ay pugad ng mga halang ang kaluluwa, mga mandurukot, mga mandarambong, mga manginginom at mga isinuka ng lipunan ang siyang lumulungga sa nasabing daan. Madalas namang ligtas daanan iyon. At ngayong gabi nga ay sinawing-palad na naroroon ang mga ito. Mapapahamak ang babae! Naisip niyang mapagsasamantalahan ito. Mayroon namang ibang daan patungo sa lugar na maaaring kinaroroonan din ng inuuwian ng babae ngunit malayo pa ang iikutan at isang sementeryo din ang madaraanan patungo dito. Nasa pagmumuni-muni siya at nagulat nang may mga lasing na lalaki ang nakapalibot na sa babae at humihipo sa iba't ibang parte ng katawan ng babae. Nakakarinig na siya ng mahinang pagtangis ng babae tungo sa pait ng kapalarang daranasin nito sa kamay ng mga buhong. Dagliang kumilos si Cone at tumakbo siya nang mabilis. Pinagsususuntok niya ang mga nasabing lalaki. Sinipa niya at pinilayan ang iba. Nakatawag ito ng pansin sa iba pang naroon at nadagdagan pa ang mga lalaking umaasam na matikman ang nasabing babae. Nag-umpisa si Cone na bilangin ang mga lalaki. Mga dalawampung kalalakihan, hindi mahigit tatlumpu ang mga iyon maliban sa kanya. Isa-isang hinarap niya ang mga iyon at nalugmok na ang halos kalahati sa kalsada. May isa doon ang may hawak ng patalim at matagumpay na nasaksak siya. Laking gulat ng lalaking sumaksak sa kanya nang maghilom ang sugat na likha ng pagkakasaksak kay Cone. Nagsipagpulasan ang natitira sa mga lalaking nakatayo pa hanggang sa sina Cone at ang babae na lang ang natira. Siyang pagharap ng babae sa kanya at tumingin sa nameplate ni Cone. "Maraming salamat ngunit hindi ka na dapat nakialam pa, Enoc", anang babae. Hindi kaya ang Enoc na ito ang binabanggit sa mga banal na aklat?
***
Nagdalang-tao ngang muli si Eva at paglipas ng siyam na buwan, nanganak siyang muli ng isang lalake. Pinangalanan naman niya itong Abel. Hindi nagtagal ay lumaki si Abel at siyang naging pastol ng mga tupa at iba pang hayop sa bukid. Kasa-kasama naman ito ng kanyang Kuya Cain na nagsasaka malapit sa pinagpapastulan niya ng mga hayop. Napansin ni Cain na malulusog ang mga alagang hayop ni Abel samantalang hindi pa rin siya pinapalad na makakuha ng magagandang ani mula sa lupa. Nakaramdam ng pagkainggit si Cain sa nakababatang kapatid. Nangingibabaw na sa kanya ang pag-uugali ng tunay niyang ama. Hanggang sa dumating na nga ang paghahandog ng magkapatid. Kinalugdan ng Lumikha ang mga handog ni Abel mula sa panganay ng kanyang mga tupa habang hindi naman nagustuhan ang mga bunga ng pagpapagal ni Cain sa pagsasaka ng lupa. Matapos iyon ay lumipas ang maiksing panahon. Noon di'y si Abel naman ang naghahanap ng kanyang mapapangasawa sa kanyang mga kapatid na babae. Yun nga lang at labis siyang nahihiyang magturing ng kanyang nararamdaman. Napapansin ni Cain ang ginagawa ng kapatid niya kaya nabuo sa kanya ang isang plano. Nagkasundo silang magkuya na magkita sa isang lugar upang pag-usapan kung paano mapapaibig ni Abel ang isa sa kanyang mga kapatid na babae. Ang hindi niya alam ay pinagbabalakan siyang patayin ng kanyang kapatid na nila on ng inggit tungo sa kanya. Ang pagkikitang ito ay hindi alam ng kanilang mga magulang. Nagtungo na sila sa loob ng gar ng kanilang tipanan. Doon nga'y pinatay ni Cain si Abel. Bunga nito'y naglagalag si Cain at lumayo sa Lumikha. Sa kanyang pagkakalayo-layo ay napunta siya sa lupaing tinitirhan ni Tubal-cain at dalawa nitong asawa. Iniwan ni Cain ang kanyang pamilya mula nang mapatay niya ang kapatid. Naiinggit siyang muli pagkat siya'y mag-isa at walang makakasama sa sandaling siya ay maghanap ng init ng katawan. Binalak niyang patayin si Tubal-cain upang mapasakanya ang mga asawa nito. Ngunit iba ang nangyari, sa halip si Cain ang napatay ni Tubal-cain. Ipinataw sa kanya ang pitumpu't pitong patong ng pagkakasala ni Cain sa nasirang kapatid.
Nabatid na nina Adan at Eva ang nangyari sa kanilang mga anak. Makalipas ang pagdadalamhati sa pagpanaw ni Abel, inaliw muli ni Adan si Eva. Nagsiping silang muli at ipinanganak si Set. At matapos ito'y lumipas pa ang mahabang panahon. Tinapos ni Samael ang napakahabang panahon ng pagkukubli mula kay Adan at sa kanyang lahi. Nagtungo siya sa langit upang ipakita sa mga anghel na naroroon kung gaano kaakit-akit sa paningin ang mga babaeng anak ng tao. "Nakikita nyo ba sila? Hindi ba napakaganda nila anupa't marapat lamang na dalhin nila ang inyong mga binhi sa kanilang sinapupunan.", hikayat ni Samael sa mga anghel. Noon di'y bumaba ang ilan sa mga anghel sa lupa at pumili ng kanilang mapapangasawa sa mga anak ng tao. Maririnig sa buong kalupaan ang mga halinghing at ungol na dulot ng pagniniig ng mga tao't anghel. Ang mga anghel na ito'y pinarusahan at hindi na nakabalik sa langit. Hinubad din sa kanila ang kanilang imortalidad dahil aa kanilang kasalanan. Ang mga naging asawa nila ay nagdalang-tao at nagkaanak sila ng mga higante. Ang mga ito'y itinuring na bayani noong kapanahunan nila. Nagpatuloy pa ang paglaganap ng kasalanan sa tinatahanan lupa hanggang sa ang lupa'y nakaranas ng delubyo na maaaring hindi na maranasan pa sa kasaysayan ng buong sanlibutan.
Wakas