Ang Pambansang Kawal (Part 4)

Isang araw makalipas ang kanyang promotion, nakaupo sa kanyang desk sa Security room ng Malakanyang si Bong. Ito na ngayon ang bagong opisina nya, sya na ang ikalawang pinakamataas na opisyal ng PSG. Bilang Vice Commander ng PSG, sya na ngayon ang may hawak sa lahat ng tangible assets ng PSG tulad ng armas, security devices, records, intel, armored vehicles, lahat...maliban na lang sa mga security agents ng VIP dahil si Cmdr. Gomez pa rin ang commanding officer ng buong PSG. Nagtataka si Bong kung bakit ganun na lang kabilis ang naging promotion nya dahil ni hindi pa sya sigurado kung mapopromote sya sa susunod na taon. At Vice Commander kaagad ang binigay na trabaho sa kanya. Ngunit hindi ito ang oras para sya ay magdiwang. Tila sya ay namatayan kasi...namatayan ng asawa. Nasaan na ang asawa nya na lagi syang nilalambing sa tuwing nasa kwartel ito? Hindi na kasi sya madalas binibisita nito. Kung bibisita man ay kumusta lang saka bibigyan ito ng lutong ulam at magpapaalam kaagad, kesyo busy daw sa trabaho etc. Napapansin ito ni Bong, ngunit mas masakit ang isipin na ang dahilan ng malamig na pakikitungong ito ay dahil sa kataksilan.

Kasalanan ba na ang isang sundalo ay kasal sa dalawa - isang babae at ang Inang Bayan???

Sadyang mapait ang buhay ng isang sundalo. Walang pinipiling oras ang Diyos kung kailan nya kukunin ang buhay na hiram, mas mabilis matapos ang buhay nila kaysa ordinaryong mamamayan. Ilang beses nyang tinanong ang maybahay kung okay lang ba dito ang maging kawal sya ng bansa. Ilang beses itong nangako, nangako na hinding hindi magsasawa at hinding hindi mapapagod na maghintay hanggang sa kumatok ang kawal sa pintuan ng kanilang tahanan. Napakapait na pangako.

Matapos ang pagmumuni muni ay itinuloy nya ito sa isang liblib na bar sa The Fort. Hawak hawak ni Bong ang CD na iniwan ni Gomez. CD na wawasak sa buhay ng asawa at ng kalaguyo nito sa oras na kumalat ito sa publiko. Dahil sya ay isang secret agent ng pamahalaan ay maaari nyang itakwil ang asawa sa ngalan ng pambansang seguridad sa oras na kumalat ang sex scandal nito. Hinding hindi malalaman ng madla na isang PSG ang asawa ng magandang babae na nasa video. Napabuntong hininga na lang si Bong.

"Manager Skye, Manager Skye!" sigaw ng isang waiter.

"What's with all the commotion?" usisa ng Bar Manager.

"Si President Gonzales, nandito!" bulong ng waiter.

"Ano?!? Are you sure?"

"Yes po nasa labas po sya."

Sinalubong ng manager ang Pangulo na abot tenga ang ngiti. Isang malaking karangalan na pumunta ito sa maliit ngunit cozy na bar. Kakaunti lang ang tao sa loob. Binarikadahan ng mga PSG ang entrada ng bar upang walang ibang makapasok. Magalang na pinalabas ang ilan sa mga natitirang panauhin. Ngunit may isang kaluluwa na walang pakialam.

"Sir? Sir? Pasensya na po but you have to go po kasi mayroon po kaming special guest." sabay turo ng waiter sa kinaroroonan ng Pangulo. Napatingin si Bong at nagulat. Nagkatinginan sila nito. Napangiti ang Pangulo.

"No my boy, it's okay. I know that guy. Actually, we will have something to talk about." wika ng Pangulo sa waiter.

Pinaalis ng VIP ang mga nakapaligid na PSG, na tila nagtataka din kung bakit naroroon si Bong. Kinawayan sya ni Ben at ni Dong. Ngumiti ito sa kanila bago sila tuluyang lumabas ng bar. Tanging sila na lamang dalawa ni Bong ang natira. "Follow me." wika nito sa kanya.

Umakyat sa 2nd floor ang Pangulo at pagkatapos ay sumunod si Bong. Nakatanaw sa terrace ng bar si Gonzales, nakatingin sa mga nagtataasang gusali ng BGC.

"How are you my boy?" tanong ng VIP.

"I'm alright sir." matamlay na tugon ni Bong.

"Really? I don't think so. Well, let me get straight to the point."
"I have a very special assignment for you in the next few days. I think we have a mutual...problem."

"Problem, sir?" tugon ni Bong.

"Geez this idiot. Don't pretend. I know everything that is going in this country, and yours is no exception."
"However, I want to make sure that you are all rested and your mind clear once I gave you this assignment. This is actually an opportunity. An opportunity for you and me."

"But if you fail. It will be the end of me and the end of you. I might be breathing after that, but you won't."

"I will extend your day off for another day. You don't have to report tomorrow. Go to your home. Don't waste it here. But it's up to you."

"Do you need your wife, or does your wife needs you?" pilyong tugon ng Pangulo.

"Uhmm sir I.. I don't..."

"You don't have to explain my boy. You can go now. Rest and clear your mind. It's gonna be beneficial for you." putol ng VIP sa kanya.

Nangilabot ang buong katawan ni Bong, sagad hanggang sa kaluluwa nito. Alam ng Pangulo ang lahat. Hindi lang pala ito likas na magaling sa pagpapalakad at pagsasalita, marunong din itong makiramdam sa emosyon ng ibang tao. Tila pakiramdam nya ay pinaglalaruan ng VIP ang kanyang emosyon. Nakakatakot pala ito. Ngunit ang mas nakakapaisip sa kanya ay ang life-or-death assignment na ibibigay nito sa kanya. Isa itong Presidential Order. Hindi nya ito maaaring tanggihan. Paano kung mamatay sya sakaling hindi maging successful ang assignment? Hindi na nya maitutuloy ang paghihiganti. Ang kunin ang buhay ng lalaking umahas sa kanya. At tuluyan nang mapapasakamay ng Michael na iyon ang pagmamahal at ang katawan ng magandang asawa nito. Umalis na ng bar at umuwi ito sa kanilang bahay sa Sampaloc.

Samatala, sa Bahay Pangarap, Palasyo ng Malakanyang...

"Sir, are you sure about this??? I strongly advise that you think twice about it prior to giving him this assignment. This will definitely kill him inside and out!" pagalit na tugon ni Cmdr. Gomez.

"Ahhhhh... yes I am sure. Just convey my orders to him once he report back to work." pabuntong hiningang sagot ng VIP.

"You are asking now...Why? Why of all the agents, why him?"

"Yes sir, I may be stepping out of line here, but I demand to know why."

"You should never dare demand something out of your Commander-in-Chief, you know that Victor right? I am the only one who is making demands here. If I am to demand for your life, and for the life of Commander Sanchez, both of you should not think twice. That is Loyalty for the Republic."

"I apologize from the bottom of my heart sir. Please forget what I said. I should have never said that." tugon ni Gomez.

"But since you are audacious enough to ask. Well I will grant your request for the sake of our friendship Victor."

"You know, you are my only friend here in this lonely path of mine in the Presidency. Vultures are circling around me, waiting for the right time to find fault in me and then strike for my worthless corpse. Di naman talaga tao ang turing sa akin ng mga iyan eh. Tingin nila isa lang akong robot, that they can use anytime then dispose when useless. Michael is one of those vultures..."

"But you know what Victor...before I am an older brother to my younger brother, I am a Father. The Father of 100 Million Filipinos out there, struggling everyday to survive. They are my children, those vultures are my children as well, whom I have sworn to protect in accordance with the Constitution. Those vultures are also struggling to survive as well, pero kinakain nila ang katas ng mga mahihirap. And I want to punish them."

"You know, Commander Sanchez and I, we share the same painful fate. Only I had the worse share of pain. All because of that son-of-a-bitch half brother of mine. It's time that you know everything Victor, why am I doing this to Bong. Just think of it as hitting two birds in one stone. So that you can guide him well in his assignment. That assignment is not just any assignment. It is a revenge, crafted with many years of patience and pain. All it takes is a spark, to make it all happen."

"And you are going to use Commander Sanchez as the spark?" tanong ni Gomez.

"Michael...he took everything from me. He took Bong's wife, the love they share is now hanging by a thread. And do you know what is the most ridiculous of it all? Michael, he don't care."

"All he cares about are his pleasures and desires. Even if it destroys the life of others, he won't care. Just to get what he wants. He caused my mother and sister to die. He took the very last thing that I should have given to my sister. The company that Father has left us."

At idinetalye ni Pangulong Gonzales ang buhay nito kay Cmdr. Gomez.

Ang ama nila ay ang may-ari ng AsiaNickel Inc., ang pinakamalaking supplier ng Nickel ore (na ginagawang stainless steel). Ang kanyang ina naman ay isang sikat na pianist. Nang magsasampung taong gulang na si Arthur ay may dinalang bata ang ama sa kanilang bahay. Ito ay ang tatlong taong gulang na si Michael, anak ng kanyang ama mula sa kalaguyo nito. Maluwag na tinanggap ng kanyang ina si Michael. Ngunit kitang kita ni Arthur sa mata ng kanyang ina ang labis na hinagpis dulot ng kataksilang ito habang niyayakap ang bunga ng kataksilang iyon.

8 taon ang lumipas ay normal na lumaki si Arthur. Ngunit, kakaiba ang kay Michael. Isa itong spoiled brat, dahil na rin sa pinupukol na atensyon ng ama dito. Lahat ng gusto ay nakukuha ni Michael. Masakit man sa loob nya ay wala na rin syang magagawa sapagkat nagagalit ang ama sa tuwing pinapagalitan nya at ng kanyang ina si Michael.

Ngunit isang bagay ang hindi makuha kuha ni Michael. Iyon ay ang makasama ang tunay na ina sa loob ng kanilang tahanan, nang walang anumang kahihiyan.

Isang araw, pagkauwi ni Arthur sa eskwela ay nadatnan nito ang ina na nakabulagta sa sahig ng dining room, bumubula ang bibig nito. Nakita ni Arthur ang kape na nasa upuan. Inamoy nya ito. Amoy cherry. Ngunit hindi ito dahil sa cherry. Ito ay amoy din ng Hydrogen Cyanide, isang nakalalasong kemikal. Dali daling tumawag ng ambulansya si Arthur. Ngunit huli na ang lahat. Dead on arrival na sa ospital ang pinakamamahal na ina.

Matapos ang libing ay nasa loob pa rin ni Arthur ang sakit, ang pagsisisi na sana ay hindi na lamang sya pumasok nang araw na iyon. Ang autopsiya kasi ay lumalabas na nilason ng ina ang sarili, suicide. Hindi ito matanggap ni Arthur. Bakit? Pwede naman kasi silang lumayas mag-ina sa bahay na iyon kung di nya maatim ang kapatid. Ngunit wala syang rason para gawin ang pagpapatiwakal. Kitang kita naman nya na kahit spoiled ang kapatid ay inaalagaan at tinuturing pa din nya itong tunay na anak. Pinapaliguan, kinukumutan pag matutulog.

Lumabas si Arthur ng kwarto upang puntahan si Michael sa kanyang kwarto. Wala ang kapatid, ngunit bukas ang silid. Pumasok si Arthur. Ngayon lang kasi ito nakapasok sa loob ng kwarto ng kapatid. Kitang kita ang mga mararangyang mga laruan at mga nagkalat na video games sa loob. "Wow, sobrang swerte talaga nito kay Papa." bulong ni Arthur. Puro libro lang kasi ang binibili ng ama nito para sa kanya.

Lalabas na ng kwarto si Arthur nang mapansin nya ang isang maliit na bote na may sa tukador ng kapatid. HCN ang label.

"What the fuck is the meaning of this????" pagalit na sigaw ni Arthur. HCN kasi ang chemical name ng Hydrogen Cyanide, ang kemikal na nagtapos sa buhay ng ina.

Sinumbong ito ni Arthur sa ama, alam nyang ang kapatid ang syang lumason sa ina. Ipinakita nito sa ama ang bote ng kemikal. Ngunit tinapon lang ng ama ang laman nito sa sink.

"Just forget that we had this conversation, Arthur. Or you will lose everything. Be good to your brother." sambit ng ama nito sa kanya.

Tiniis ni Arthur ang lahat lahat. Nais nyang maghiganti, ngunit hindi nya magawa sapagkat hindi sya mamamatay tao, at lalo pa't kapatid pa nya ang paghihigantian nya. Inisip nya na dapat, ibang tao ang gagawa nito para sa kanya. Ang maipaghiganti ang kataksilan ng ama, at ang malupit na kamatayan ng ina!

Di naglaon ay tuluyan nang inasawa ng ama nya ang kabit nito, ang ina ni Michael, Matapos ang dalawang taon ay namatay ito, iniwan nya ang karamihan sa stocks ng AsiaNickel kay Michael, at 25% lang ng yaman nito ang napunta kay Arthur. Ngunit, ang huling habilin ng ama ay ibibigay ni Michael ang pinansyal na pangangailangan ni Arthur sakaling kailanganin nya ito. At iyon ang ginamit ni Arthur upang makapasok sa larangan ng pulitika, dito nya hahanapin ang taong maaaring kumumpleto ng kanyang paghihiganti.

"I am so sorry to hear that sir... I will make sure, with all my life that I and Vice Commander Sanchez will never fail you." tugon ni Cmdr. Gomez.

At nagumpisa nang bumuhos ang malakas na ulan.


Pagkadating ni Bong sa bahay ay nadatnan nyang nakaupo sa dining chair ang asawa, may katext ito. Ngingiti ngiti pa habang binabasa ang text. Hindi nito namalayan na nakapasok na pala sa loob si Bong.

"Oh honey! Nandyan ka na pala, kumusta? Congrats pala ha, sayang may pasok ako, di ako nakapunta sa ceremony." tarantang usal ni Erika, sabay tago sa phone.

"Ah oo. Okay lang." malamig na sagot ni Bong. Napansin ito ni Erika. Lumakas ang kabog sa dibdib nya. "Honey, I miss you so much! Let me hug my handsome husband!" Niyakap ni Erika ang lalaki, tila naglalambing. Ramdam ni Bong ang init ng yakap ng asawa, mabango ito at bagong paligo. Nag-init ang katawan ni Bong. Yumakap lalo ng madiin si Erika. Magkadikit na ngayon ang kanilang puson. Tumigas ang ari ni Bong, at ramdam ito ni Erika. Itinaas nya ang ulo sa asawa, sabay halik sa labi nito. Gumanti ng halik si Bong, matagal na rin kasi syang walang kantot. Masakit, ngunit masarap. Ito ang pakiramdam nya ngayon habang hinahalikan at tinititigan ang mata ng malambing na asawa.

"Hon, fertile ako now, gusto mo try natin gumawa ng baby?" nangaakit na tanong ni Erika.

Alam ni Bong ang gustong mangyari ni Erika. Nahuli lang nito ang asawa 3 days ago na nakikiapid sa Michael at nagpaputok pa ito sa loob nya, sa kasagsagan ng fertility nito. Pipikutin sya nito. Kunwari ay gagawa sila ng baby at kung mabuo nga ito ay wala ng trace kung sino ang ama, kung si Michael ba o si Bong. Lumalim ang poot na nasa kaibuturan ng dibdib ni Bong. Walang puso at kaluluwa ang asawa. Paglalaruan lamang sya nito. Ngunit, iba pa rin ang tawag ng laman. Sinunggaban kasi ni Erika ang titi nyang kanina pa pala nakalabas. Itinaas baba ito ni Erika habang dinidikit ang ulo sa malapot na lagusan ng kanyang puke. Pinapadulas nya ang titi, tulad ng ginagawa nila dati sa tuwing magtatalik sila, at ginawa din nya ito sa kalaguyo. Di na ito alintana ni Bong, nakainom kasi sya at mas nananaig ang libog. Nakakadarang talaga pag naghahalo ang sakit at sarap.

Tinulak ni Bong ang asawa sa sofa saka ito pinatungan. Si Bong mismo ang nagkiskis sa ulo ng titi nya sa bukana ng pekpek ng asawa, kahit na basang basa na ng katas ang buong titi nya. Hinalikan nito ng madiin ang labi ng taksil na si Erika. Maganda, makinis ang mukha, maamo at beautiful eyes ang itsura ng asawa nito habang ninanamnam nila ang glorya.

Pinasok bigla ni Bong ang titi sa loob ni Erika. Walang habas nya itong binarurot.

"Ahhhh honey bat ang tigas nyang titi mo ha??? Namiss ba ako ng baby kong ito ha???"

"Uhh ahhhhhh" ungol lang ni Bong.

"Honey, damihan mo sperm mo sa loob ko ha? Para makabuo tayo ng magandang baby ahhhhhhhhhh shit ang sarap!" nababaliw na tugon ni Erika.

"Ahh fuck ahhhhhh uhmmmmp" dinilaan ni Bong ang leeg ni Erika.

"Shit ang sarap nyan ahhhh sige pa honey malapit na akong labasan ahhhhhhh ayan na ayan na ahhhhhhhh!!!" tili ni Erika habang inoorgasmo. Wala itong pakialam kung may makarinig man sa mga kapitbahay. Pinatuwad sya ni Bong at saka binuka ang puwet nito. Lumantad ang napakakinis na pekpek ng asawa, singputi ng porcelana ang singit nito at pinkish ang hiwa nito, naglalaway at umaagos mula dito ang luwalhati ng kanyang orgasmo. Sinipsip ni Bong ang lahat ng umaagos na katas mula dito, nangigigil, ngunit di nya pa rin maalis sa isip na may ibang lalaki nang nag brotsa sa pekpek na kinakain nya. Ang tingin na lamang nya sa asawa nya ay isa na lamang itong maganda ngunit bayaran na pokpok. Na dati nyang minahal. Na dati nyang inalagaan. Ang kanyang dating mahinhin at magandang prinsesa, isa na ngayong reyna ng kalibugan.

Matapos samsamin lahat ng umaagos na katas mula kay Erika ay tinutok na nito ang titi sa pekpek nya at tinuhog ito ng nakatuwad. Sa doggystyle na iyon ay dalawang beses muling nilabasan si Erika. Hindi tumitigil ang pagdaloy ng katas nya sa titi ni Bong. Pati hita ng lalaki ay namamasa din sa katas ng asawa. Hanggang sa...

"Shit lalabasan na ako ahhh ayan naaaaaa..." ungol ni Bong.

"Ahh honey cum inside me, give me a baby, I wanna feel it inside me!!!"

"Ahh ayan na haaaaaah!"

Biglang hinugot ni Bong ang titi mula sa pekpek ni Erika. Pinasabog nya ito sa puwet at likod ng asawa. Tumalsik ito, marami at malapot, tiyak na mabubuntis ang sinumang pekpek na papasukin nito sa dami ng kanyang inilabas. Paano eh mula noong huli silang nagtalik ng asawa bago nangyari ang insidente sa Malakanyang ay hindi pa nilabasan ng tamod si Bong.

"Honey! Bakit ka sa labas nag cum? Diba sabi ko sa iyo okay lang sa loob?" galit na wika ni Erika.

"Ok lang yan, nakaraos ka naman diba?" malamig na tugon ni Bong.

"Ano? Pero gusto ko ng magkababy, diba gusto mo na rin magkababy? Hon???" panghihinayang ni Erika.

Hindi na sya sinagot ni Bong, bagkus ay nagpunta na ito ng CR atsaka naligo. Pagkatapos ay natulog na ito. Tulala si Erika. Paano kung mabuntis sya ni Michael? Magtataka sigurado si Bong. Dahil kabisado ng asawa nito ang kabuwanan nya dulot ng kagustuhan nilang magkababy noon. Napa facepalm si Erika. Nais na nyang tigilan ang kataksilan nito. Bago pa mahuli ang lahat. Mahal na mahal nya si Bong. Isang matinding kasawian para sa kanya ang iwanan sya nito. Dahil ang kay Michael, palipas init lang.

Ngunit iba pa rin ang tawag ng laman. Hinahanap hanap pa rin nya ang titi ng kalaguyo. Nalilitong humiga sa tabi ni Bong ang babae.

Pagkagising ng babae ay wala na sa tabi nito ang asawa. Hinanap nito ang cellphone na nasa ilalim ng unan nya. Wala ito. Hinanap nya ito sa kama, sa tokador, wala ito sa kwarto nya. Tarantang lumabas ito ng silid. Nakita nya ang phone na nasa dining table.

"Dito ko ba naiwan to kagabi? Alam ko nilagay ko sa ilalim ng unan to eh...di kaya't??? Ehh di naman siguro, naka password lock naman ito eh." bulong ni Erika sa sarili.

Tinawag at hinanap nya ang asawa sa bahay, ngunit wala na ito. Binuksan nya ang cellphone at napadapa sya sa sahig sa nakita.

"Bong??? I'm so sorry..." lumuluhang usal ni Erika. Dali dali itong tumayo at patakbong lumabas ng bahay.

Itutuloy...
--Property of SuperMighty