ANGELICUS DIABOLICUS - Ikalawang Kapitulo

ANGELICUS DIABOLICUS – Ikalawang Kapitulo

Ang mga lumulutang na bolang apoy ang unang nakita ni prinsipe Luminarco, at nabatid niya na siya'y nasa kanyang silid sa kanilang kastilyo. Nilibot niya ang kanyang tingin, at nakita niyang lumuluha ang kanyang inang reyna na si Melandra sa tabi ng kanyang kama.

"Ina... paanong..." "Dinala ka rito ng hangin, ibinaba ka sa entrada ng ating kastilyo. Nag hahanda na ang iyong amang hari upang salakayin ang kabilang kaharian. Tanging isang Tabandarius lamang ang may kakayahang utusan ang hangin upang iuwi ka dito. Sa palagay ng ating mga punong gabay, sumalakay ang mga Tabandarius upang paslangin ka para makuha ang ating mga lupain. Ibinalik nila dito ang iyong katawan nung akala nila na patay ka na, upang malaman namin na wala nang susunod sa trono, at wala nang magmamayari ng ating mga teritoryo pag napaslang na rin nila ang iyong ama." Pag eeksplika ni Melandra.

Sinubukan ni prinsipe Luminarco na bumangon, ngunit masakit pa rin ang kanyang kaliwang balikat. Tinignan niya ang kanyang sugat, bagamat mabilis itong nanuyo mula sa naka bukang hiwa kanina, ay may kaunti pa rin itong sakit na dulot kung siya'y biglang kikilos. Naalala niya ang dalaga kanina, ang mga bughaw nitong mata, at maalindog na itsura, at isang ngiti ang 'di niya mapigilang kumalat sa kanyang guwapong mukha.

"Hindi ganuon ang nangyari ina, kailangan mong sabihan si ama na huwag ituloy ang pinaplanong pagsalakay sa kabilang kaharian. Hindi mga Tabandarius ang mga salarin, kundi mga Orcs sa pamamalakad ni Ogeron. Namukhaan ko kanina ang isa sa mga punong kawal niya sa labanan, muntik na akong saksakin sa likuran nito."

Halos mamutla si Melandra sa sinabi ng anak niya. Una ay dahil sa labis na pag aalala sa kanyang nagiisang anak, at pangalawa dahil nakilala nito ang isa sa mga tauhan ng kanyang kalaguyo. "Mag pahinga ka anak, marahil ay magulo pa ang iyong pag iisip, nalilito ka pa sa mga naganap kanina. Bukas, bago lumubog ang araw, mag aabang ang iyong amang hari at mga kawal natin sa pag ahon ng kaharian ng mga Tabandarius mula sa pusod ng dagat." Wika ni Melandra habang hinahaplos ang noo ng anak.

"Ina, paumanhin, ngunit kailangan kong mahadlangan ang napipintong pagsalakay. Kailangan kong kausapin si ama. Kailangan niyang..." "Sige anak, pero magpahinga ka muna, mamaya pag naka pahinga ka na mag iintay kami ng ama mo para kausapin ka." At ngumiti si Melandra sa anak, bago nito kinumutan ang prinsipe ng kanilang kaharian sa gitna ng nagbabagang bulkan.

"Ikaw ang may sala!" Halos isigaw ni Aera sa punong kawal na si Russo. Nagtatalo ang dalawa sa tahimik na lagusan mula sa mundong ibabaw papunta sa kaharian ng mga Tabandarius. Tulog na ang halos lahat sa kaharian, maliban na lang sa ilang mga kawal, at dama. "Parati mong pinagtatakpan at kinukunsinte ang prinsesa Serpentrisha, kaya't malaya nitong nagagawa ang mga bagay na matagal nang ipinagbabawal sa isang dugong bughaw na kagaya niya. Alam mong hindi siya dapat makihalubilo sa mga tao, lalo na ang sumubaybay sa prinsipe ng kalabang angkan ... ngunit ano ang ginawa mo, isa ka sa mga masugid niyang kakampi sa marami niyang kahibangan." Patuloy na sambit ng dama sa punong kawal.

"Kaya ng prinsesang ipagtanggol ang kanyang sarili ... may kapangyarihan siya na wala tayo, at may angking talino na nangingibabaw sa mga karaniwang nilalang na gaya natin." Kalmadong sagot ni Russo. "Akala mo ba'y hindi ko alam? Matagal ko nang napapansin... ang iyong mga titig sa prinsesa, ang iyong pag aasikaso sa kanya, ang lihim mong pagka giliw sa anak ng reyna ng ating angkan. Kaya mo parating kinakatigan, idinidepensa, at kinakampihan si prinsesa Serpentrisha ay dahil mahal mo ito."

Mabilis na hinawakan ng punong kawal ang lalamunan ng babae sa kanyang tabi, nanlilisik ang mga mata nito habang unti unting hinihigpitan ang kanyang kanang kamay palibot sa daanan ng hangin sa babaeng puno ng takot ang mga mata. "Pangahas ka dama, nakakalimutan mo yata ang iyong posisyon at kung sino ang iyong kausap. Ako ang una at huling hanay ng depensa ng kahariang ito, at ikaw ay isang taga silbi lamang. Ano ang pakay mo upang isiwalat sa akin ang iyong mga kurokuro? Ang takutin ako upang sumiping sa iyo? Matagal ko na ring batid ang iyong lihim na pagnanasa sa akin. Ang mga sulyap mo sa tuwing akala mo'y hindi ako naka tingin, ang mga ngiti mong maka hulugan sa tuwing magtatagpo ang ating mga mata. Ang sinasabi mong lihim kong pag-ibig sa prinsesa ay isang produkto ng iyong malisyosong imahinasyon... pero ang pagnanasa mo sa akin ay isang maliwanag na katotohanan."

Biglang binitawan ni Russo ang leeg ng dama, at nawalan ito ng balanse. Inubo ito at pilit hinahabol ang kanyang hininga. "Pagbibigyan kita ngayong gabi... dito sa hardin, sa tabi ng lagusan patungo sa mundong ibabaw at sa kaharian ng mga Tabandarius, ipatitikim ko sa iyo ang matagal mo nang hinahanap." At siniil ni Russo ang dama ng mapusok na halik, bagay na lalong humigop sa kakaunting hangin sa dibdib ng babae. Pumikit ang mata ni Russo, at ninamnam ang malambot na labi ng dama. Naramdaman niya habang naka pikit siya ang marahang pag hagod ng dalaga sa kanyang malapad na likod, at siya'y huminga ng malalim.

Mabilis niyang isinandal sa marmol na pader ang balingkinitang katawan ng dama, at inalsa ang mahabang palda nito. Parang hayok ang kawal na hinagilap ang mga labi ng babae upang himasin ito ng mabilis, at ubod dahas. Umungol si Aera nang maramdaman ang malaking kamay ng kawal sa kanyang lagusan, pilit nitong binubuka ang kanyang saradong pagkababae. Minulat niya ang kanyang mata upang makita ang guwapong mukha ng lalakeng matagal na niyang iniibig, at isang ngiti ang nag umpisang kumalat sa kanyang makinis na mukha.

Humiwalay ang dama mula sa halikan nila, itinulak ng bahagya ang kawal upang mapaupo ito sa isang marmol na bangko sa hardin, at mabilis niyang binuksan ang manipis na uniporme nito hanggang sa tumambad sa kanya ang malaking kargada nito. Buong giliw niyang nilibot ang kanyang mainit na dila sa pinaka ulo ng sandata ng kawal, bagay na nagpa ungol dito, at naramdaman niya ang mahigpit na hawak nito sa kanyang ulo. Hinagod niya ng pataas baba ang kanyang maliit na kanang kamay sa malaking tarugo, habang patuloy na dinidilaan ang pinaka dulo nito.

Naka pikit man ay ramdam ni Russo ang ginagawang pagpapaligaya sa kanya ng dama. Magaling itong sumubo ng kargada. Ang kiliti sa bawat hagod ng dila nito palibot sa ulo ng kanyang burat, ay isang bagay na nagdadala ng maraming sensasyon sa kanyang buong katawan. Inilagay niya ang kanyang mga kamay sa likod ng kanyang ulo, at nagpaubaya sa husay ng dama.

Halos mabilaukan ang babae nang subukang ipasok ang kabuuan ng sandata ng kawal sa kanyang lalamunan. Sobrang laki at tigas ito, marami na rin siyang nasubukang mga lalake, ngunit naiiba ang kawal na si Russo. Hinimod niya ng malikot niyang dila ang mabibigat na bayag nito, at bahagyang napa urong pataas ang katawan ng kawal. Pinagmasdan niya ang matikas nitong katawan, ang maamo nitong mukha, ang mga naka pikit sa sarap na mata, at naglalakihang mga bisig habang nagpapasasa siya sa pinaka sentro ng katawan nito.

Mabilis ang kilos ng dama, pakay niya ang matagal na niyang pinag iinteresan, ang maangkin ang katawan ng kawal na nuon pa man ay kanyang pinagnanasahan. Inalsa niya ang kanyang palda, at inupuan ang kanina pang nag huhumindig na tarugo, ngunit kalahati pa lang ang kanyang pilitang naipapasok sa kanyang maliit na puki ay nakaramdam na siya ng sakit dala ng sobrang laki nito.

"Baon mo pa dama. Inuutusan kita." Bulong ng punong kawal sa hirap ipasok na dalaga. "Hindi ko kaya Russo, masyadong malaki ang iyong kargada." Pailing iling na sagot ng dama. Kasing bilis ng hangin ay tumayo ang kawal, naka kapit pa rin ang dama sa kanya. Isinalya niya ito ng marahas sa pader ng hardin, at hinawakan ang mabibilog na pisngi ng pwetan nito uapang itaas baba ang dalaga sa kanyang sandata.

"Hindi ba ito ang gusto mo? Ang matikman ang katawan ko? Eto ang hinahanap mo hindi ba... ang titi ko? Ngayong nasa loob na ng puki mo, ngayon ka pa ba aatras? Magpakasaya ka dama, baka hindi na maulit ito... sulitin mo na ang pagkakataong ibinigay ko sayo." At isang ulos na puno ng diin ang ginawa ng kawal sa dalagang naiipit sa pagitan ng kanyang matipunong katawan at ng marmol na pader.

Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang maramdaman niya ang pagka puno ng kanyang lagusan. Halos mamuwalan ang kanyang pagkababae sa laki ng pumasok na sandata, at napasigaw siya sa sakit na dinulot ng pagbaon nito ng buo, sa kanyang maliit na kepyas. Pinatong ni Russo ang kanyang bibig sa sumisigaw sa sakit na bunganga ng dama, bagay na nagpa hinto sa anumang tunog na lumalabas dito. Itinuloy niya ang kanyang pag ayuda, marahas, mabilis, at walang awa sa damang halos mawalan ng ulirat sa naghalong sakit at sarap.

Bumitaw si Russo mula sa pagkaka kapit sa magkabilang pisngi ng pwetan ng dalaga, at ipinatong ang mga kamay niya sa malamig na pader sa likuran ng dama. Ang tanging balanse ng dalaga ay ang mga nakakapit nitong kamay sa magkabilang balikat ng kawal, at mga hita nitong naka pulupot sa bewang ng lalake. Naka pikit si Russo, hindi dahil sa sarap, ngunit dahil ibang babae ang nasa isip niya habang

ginagamit niya ang katawan ng dama.

Di nagtagal ay napalitan na ng sarap ang sakit kanina, at mabilis na nag taas baba ang dama sa malaking tarugo ng kawal. Umiikot ang kanyang bewang habang sagad sagaran niyang pinapasak ang titi nito sa sentro ng kanyang pagkababae. Dinilaan niya ang tenga ng kawal, at umungol sa palibot nito. Nakaramdam siya ng kiliti mula sa pinaka loob looban ng kanyang pagkatao, at batid niyang nalalapit na siya sa sukdulan. Kinagat niya ang kaliwang balikat ng kawal upang di maka gawa ng anumang ingay habang nanginig ang kanyang buong katawan.

"Uuuuuuhhhhmmmmmppfff!!!" Pigil na ungol ng dama na naka pikit ang mata sa lakas ng sensasyong bumalot sa kanyang pagkababae, at ito'y nanginig ng paulit ulit sa pagitan ng kawal, at ng malamig na pader. Ang kagat na iginawad sa kanyang balikat ay hindi nagdala ng sakit kay Russo, bagkus ay nag dulot ito ng kiliti na gumapang dahandahan mula sa kanyang mabibigat na bayag, hanggang sa sumabog ito at kumalat sa kanyang puson at mga maskuladong hita.

"Ahhhhhhh puta kaaaaaaa, tanggapin mo ang tamod kooooo... ang tamod na matagal mo nang inaasam... etoooooo... etooooo naaaaaaaaa!!!" At pinakawalan ni Russo ang sunod sunod na buga ng kanyang mainit at malapot na tamod sa nag iintay na mainit na lagusan ng dalaga. Umapaw ito, at tumulo sa kanilang mga magkahinang na puson at hita. Pilit kinagat ni Russo ang dila upang hindi mabulong ang pangalan ng dalagang kanyang iniibig, at nang hindi mabigyang pagsangayon ang hakahaka ng dama.

Mabagal na bumalik ang dalawa sa kanilang katinuan, at walang imik na nag hiwalay upang mag ayos ng kanilang kasuotan. Lumakad ang dama palayo sa kawal na kanyang iniibig, at lumingon bahagya sa nakatalikod na lalake ng may ngiti sa sarap na kanilang pinagsaluhan. Si Russo ay nakatitig sa entrada ng kaharian ng mga Tabandarius... iniisip, nangungulila, nagaalala para sa prinsesang matagal na niyang iniibig.

ABANGAN ANG IKATLONG KAPITULO !!!