ANGELICUS DIABOLICUS - Unang Kapitulo

ANGELICUS DIABOLICUS – Unang Kapitulo

Mabilis na tumatakbo ang isang dalaga sa pangpang ng nagliliwanag na dalampasigan. Ang hangin ay parang bahagya siyang binubuhat sa bawat maliksing tapak niya sa puting buhagin. Dumiretso ito patungo sa mga naglalakihang alon, at ang dagat ay waring sabik na sinalubong ang kanyang maalindog na kurba at hubog. Narating niya ang mahigit isang dosenang hakbang bago nagsimulang lumubog ang kanyang tinatapakang tulay na gawa sa maliliit na kabibe. Wala siyang magawa kundi pagmasdan habang unti unting lumulubog ang apat na tore na hubog ahas, at nabatid niyang nahuli siya ng dating upang makauwi sa kaharian ng kanyang inang reyna.

"Terra ariva!" Sambit ng magiting na prinsipe Luminarco Avillardon, at agad umalsa ang lupa upang tabingan siya mula sa tatlong bandidong Orcs. Umatake ang mahigit limampung bandido habang nasa kalagitnaan siya ng kanyang biyahe pauwi sa kastilyo ng mga Avillardon, at mabilis na nalagas ang kanina lang ay dalawampung tauhan niya. "Fierro bolto!" Utos muli nito, at agad nag liyab hanggang maupos ang isang Orc na nagtangkang saksakin mula sa likod ang prinsipe. Lumingon si prinsipe Luminarco sa kanyang paligid, aapat na lamang sila ng kanyang natitirang mga kawal ang patuloy na nakikipaglaban sa mahigit tatlompung bandido. Batid ng prinsipe na nalalapit na ang kanyang katapusan, at nag alay siya ng dasal sa kanyang panginoon na may simbolo na Angelicus Luminatus, at hiniling dito na tanggapin ang kanyang kaluluwa pag siya'y patay na.

Nakatulog sa ilalim ng puno ng niyog ang dalaga na kanina ay pilit hinahabol ang lumulubog na kastilyo. Sa tabi nito, isang hubog tao na gawa sa hangin ang nag babantay sa kanya, habang ang isang hubog tao na gawa sa tubig ay tumatakbo palibot sa kanyang tinutulugan. Nagising ito sa malakas na sigaw, at tunog ng trumpetang gawa sa sungay ng toro. Alam niya ang tunog na iyon... mga Orcs na nagsasaya dahil sa tagumpay sa isang labanan. Mabilis na bumangon ang dalaga, at nawala ang kanyang mga bantay, habang tumatakbo siyang tinungo ang pinagmumulan ng tunog na gumising sa kanyang pagkaka himbing.

May malay pa si prinsipe Luminarco na may naka baong palakol sa kaliwang balikat, at nakikita niya kung paano mag bunyi ang mga bandido. Kita niya kung paano kunin ng mga ito ang kanilang mga mamahaling kasuotan, armas, at balutan ng pera. Ang iba sa mga Orcs ay iwinawagayway pa sa harap ng mukha niya ang mga nakulimbat na mga bagay. Halos pumikit na ang kanyang mga mata dahil sa natamong sugat nang marinig niya ang isang bulong mula sa nilalang sa may 'di kalayuan. "Circulo." Wari'y awit na sambit ng isang dalaga na 'di makita ng prinsipe, at agad umihip ang malakas na hangin upang palibutan ang mga bandidong Orcs. Patuloy itong umikot hanggang sa unti unting mabaon ang mga ito sa kanilang kinatatayuan. Ang kaninang sigaw ng tagumpay ay napalitan ng sigaw ng takot, at kita sa mga mata ng higit tatlompung bandido ang pagmamakaawa at pagsisisi.

"Finalmente." Sambit muli ng dalaga, at nalagutan ng hininga ng sabay sabay ang mga bandido habang patuloy silang ibinabaon sa kanilang kinatatayuan ng malakas na hangin. Lumipat ang dalaga mula sa likuran ng prinsipe kung saan ito nakatayo kanina, at nag tagpo ang kanilang mga mata. Napansin ng prinsipe ang bughaw na mata ng dalaga, at ang angkin nitong kagandahan. Lumuhod ang dalaga at inalalayan ang prinsipe habang tinitignan nito ang sugat na natamo ng makisig na lalake.

"Huwag kang mag alala, ligtas ka na prinsipe Luminarco." 'Yun lang ang narinig ng prinsipe bago niya naramdaman ang kanyang paglutang ng bahagya gawa ng maingat na ihip ng hangin. May ipinainom na matamis na tubig ang dalaga sa kanyang nanunuyong lalamunan, bago pumikit ang mga mata ng prinsipe, at inintay nito ang matahimik niyang paglisan sa mundo.

Nagbabayad utang... ito ang paulit ulit na tumatakbo sa isipan ni Melandra habang patuloy siyang kinukubabawan ng pinuno ng mga tribo ng Orcs sa kanilang rehiyon. Ngunit gaano man niya ito ulitin ay hindi niya maitanggi na napamahal sa kanya ang pangit na Orc na ito. Marami na siyang tulong at pag aaruga na nakuha sa kulay berdeng nilalang na nagpapasasa sa kanyang maputi at makinis na katawan. Nag umpisa siyang makipag halikan ng buong husay sa kanyang katalik, may lambing at buong pusong pagmamahal niyang sinispsip ang malapad nitong dila, habang marahan niyang hinahagod ang balbunin nitong likod.

"Ooooooh puta, ansarap moooo Melandra. Napaka swerte koooo." Ungol ni Ogeron sa ibabaw ng balingkinitang katawan ng kanyang katalik. Ramdam niya ang masikip na pagkababae nito habang patuloy ang kanyang pag bayo. Dinidilaan pa ng babae ang kanyang pinapawisang leeg, habang buong husay nitong sinasalubong ang kanyang bawat ulos.

"Sige paaaaa, igiling moooooo. Isagad mo mahal ko. Ahhhhhhh, baon mo ng husto sa basang puki ko ang sandata mooooo." Halinghing na 'di mapigil ng babae. Gumulong ang dalawa, at si Melandra na ang nasa ibabaw ng lalake. Naka ngiti itong pinagmamasdan ang naka ngiwi sa sarap na mukha ng katalik, bago niya binilisan ang pag ayuda sa ibabaw ng berdeng nilalang.

"Malapit na ako Melandra... bilisan mo pa. Pasarapin mo paaaaaa." Utos ni Ogeron, at agad namang tumalima ang babae. Sinapo ni Melandra ang magkabila niyang suso, at marahas na nilamas ang mga ito habang patuloy na umiindayog sa ibabaw ng lalake. Pinagmamasdan niya kung paano sumagi ang kanyang tingil sa makapal na bulbol ng katalik at ito'y lalong nagpalibog sa kanya. Umangat ang mga kamay ng Orc at sinapo ang mga malulusog na suso ng babae, habang sagad sagarang ibinabaon ang naghuhumindig niyang burat sa loob ng makipot at mainit na lagusan.

"Ooooooh, puta kaaa... aaaaaayan naaaaa!!!" Sigaw na malakas ng Orc, at agad nitong pinuno ng malapot at masaganang katas niya ang naglalawang puki ng katalik. Sa dami ng inilabas na tamod ay 'di ito magkasya sa loob ng kepyas ni Melandra, at tumulo palabas sa palibot ng tarugo ng lalake ang kanyang sariling katas. Nanginig si Melandra ng maramdaman ang mainit na talsik ng katas ni Ogeron sa kanyang basambasang pagkababae, at sumunod siyang umabot sa ruruok ng kanilang ligaya.

"Ogeroooonnnnnn!!! Ahhhhhhhh mahal kooooooo!!!" At patuloy pa rin ang babae na nagta taas baba sa ibabaw ng Orc na abot hanggang tenga ang ngiti. Humupa ang kanilang orgasmo, at yumuko si Melandra upang halikan si Ogeron ng malambing sa bibig. Marahan itong bumangon mula sa pagkaka patong sa ibabaw ng berdeng nilalang upang mag bihis. Pinapanuod lang siya ni Ogeron mula sa pagkaka higa nito ng hubo't hubad sa kama, manghang mangha sa elegante nitong kilos.

"Siguraduhin mo lang mahal ko na hindi tayo mahuhuli, o mapag bibintangan. Ayokong madamay tayo sa problema sakaling 'di mag tagumpay ang surpresang pagsalakay sa grupo ni Luminarco. At isa pa... ang mga kawal lang ang dapat masaktan, hindi ang prinsipe. Importanteng hindi masugatan o malagay sa panganib si Luminarco." Sabi ng babae habang unti unting nag bibihis.

"Malinis magtrabaho ang mga tauhan ko Melandra, alam mo 'yan. Matapos silang salakayin, sisiguraduhin ko na ang mga kabilang kaharian ng mga Tabandarius ang mapag bibintangan, at palalabasin nating inutusan lang nila ang mga kakaunting bandido na wala sa aking pamumuno. Pag lumusob na ang angkan ng mga Avillardon, tutulong kami upang makuha natin ang kaharian sa gitna ng dagat. Magiging ganap na atin ang mundo mahal ko." At humalakhak ang pinuno ng mga Orcs habang kinakamot ang kanyang tagiliran.

"Mabuti kung ganun. Hanggang sa muli nating pagkikita mahal ko. Alagaan mo ang iyong sarili." At isinuot ni Melandra ang kanyang korona, bago lumabas sa kahoy na bahay ni Ogeron upang balikan ang kanyang responsibilidad bilang reyna ng kaharian ng mga Avillardon.

ABANGAN ANG IKALAWANG KAPITULO !!!