Barangay Chairman si Tatay 1

Chairman ang tatay ko sa lugar namin. Normal na tanawin na para sakin ang mga kapitbahay namin na nagpupunta sa bahay upang magdulog ng kung ano-ano. Parang kulang pa yung oras ni tatay sa Barangay Hall at hanggang sa bahay namin ay tuloy pa din ang trabaho niya.

Minsan nga kahit disoras ng gabi ay pupunta ang mga kagawad samin dahil lang sa away-pamilya na nag-ugat lang sa.... hay... nabasag na baso.

Ako si Kier. Nag-iisang anak lang ako. Si nanay ay sa bangko nagtatrabaho. Idol ko si Tatay. Mabait siya kahit mukhang brusko. Malaking tao siya, siguro mga 5'10. Hindi naman siya sobrang maskulado pero wala siyang beer belly dahil bihira lang siyang uminom. Sa kabila ng lalaking-lalaki at astig na awra ay magalang si tatay at magiliw sa lahat ng tao. Kaya naman pati mga tambay ay nirerespeto siya.

11 years old ako noon at magge-grade 6 ng makasaksi ako ng isa sa mga lihim ni Tatay.

Dahil bakasyon noon ay sa bahay lang ako tambay. Ako din ang nagdadala ng lunch ni tatay sa barangay hall. Nung araw na yun, matapos bumili ng ulam sa carinderia ay dumiretso na 'ko kay tatay.

Nasa loob siya ng opisina niya at may kausap na dalagita. Tinanong ko si Kuya Lando, isa sa mga kagawad, kung sino yung kausap ni tatay. Sabi niya nahuli daw yun kagabi sa may park kasama ang boyfriend at may ginagawang milagro. Tatawa-tawa pa si Kuya Lando habang kinukwento.

Di naman na 'ko inosente sa sex. Alam ko ang tungkol dun. Wala man akong karanasan ay marunong naman na 'kong magjakol kaya alam ko ang tinutukoy na 'milagro' ni Kuya Lando.

Pumasok na 'ko sa opisina ni tatay at inilapag ang dala kong pagkain sa mesa. Tapos ay naupo ako sa harap ng computer at naglaro muna. Pabulong lang ang pakikipagusap ni tatay sa dalagita pero nadidinig ko pa din.

"Pag nagsawa na siya sayo, iiwanan ka din nun," mahinang sabi ni tatay. "Ganun lang mga lalaki, yun lang habol nila sayo kaya ka niya laging dinadala dun sa park pag gabi."

Nakayuko lang ang dalagita.

"Wag niyo na uling gagawin yun ah?" wika ni tatay.

Tumango-tango ang dalagita. Tapos nagsalita ng mahina. "C-chairman, pwede po bang wag niyo ng ipaalam sa nanay ko?"

Sandaling tumahimik si tatay bago muling nagsalita. "Sige. Sige na umuwi ka na."

"Salamat po chairman."

At umalis na ang dalagita. Niyaya na 'ko ni tatay kumain ng tanghalian.

Kinabukasan, nagdala uli ako ng pagkain kay tatay. At naabutan ko siya uli sa opisina niya na may kausap naman na binatilyo. Namukhaan ko ito. Anak ito ng isa sa mga kilalang pamilya sa lugar namin. May kaya ang pamilya nila at laging sa unahan nakaupo tuwing misa.

"Kuya Lando, sino po yung kausap ni Tatay?" tanong ko.

Bumulong siya sakin. "Naalala mo yung batang kausap kahapon ng tatay mo?" Tumango ako. "Yan yung boyfriend nun. Dalawa silang nahuli sa park nung isang gabi. Nagmimilagro. Hahaha."

Pumasok na 'ko sa office ni tatay, inilapag ang pagkaing dala ko sa mesa at humarap sa computer. Nagkunyari akong naglalaro pero nakikinig talaga 'ko sa usapan nila.

"Gaano katagal niyo na yung ginagawa?" tanong ni tatay.

"Matagal na po," nakayukong sagot ng binatilyo.

"Ambabata niyo pa ah. Tsk tsk tsk. Alam ba 'to ng magulang mo?"

"Hindi po," mahinang sagot nito.

Matagal bago nagsalita uli si tatay.

"Tigilan niyo na yang ginagawa niyo. Hiwalayan mo na siya," sabi ni tatay.

"P-po?" nagulat ang binatilyo.

"Sabi ko mag-break na kayo at iwasan mo na siya. Kaya mo ba yun?"

"P-pero po-"

"Maghiwalay kayo o kakausapin ko ang mga magulang mo."

At nakita kong tumango-tango ang binatilyo.

"Good. Sige na umuwi ka na."

Lumabas na ang binatilyo at kumain na kami ng tanghalian.

Araw ng Biyernes, dalawang araw matapos ang pag-uusap ni tatay at ng binatilyo. Katatapos lang namin ni tatay mag-almusal at paalis siya papuntang barangay. May kumatok sa bahay namin. Si tatay ang nagbukas dahil naghuhugas ako ng pinggan. Pagsilip ko, nakita yung dalagita na kausap ni tatay sa Barangay Hall.

Ipinakilala niya 'to sakin. Riselle daw ang pangalan. Maliit lang siyang bata. Halos magkasinglaki lang kami. Maputi at mahaba ang buhok. Ayon kay Kuya Lando ay 14 anyos lang ito. Naupo sila ni tatay sa mesa at nakita kong bigla na lang umiyak si Riselle habang nagkukwento kay tatay. Tinalasan ko ang pandinig.

"Ano nangyari Riselle?" malumanay na tanong ni tatay.

"Huhuhu... nakipagbreak na po siya sakin, Chairman! Huhuhu," panay ang hikbi nito.

"Bakit daw?"

"Ayaw na daw po niya sakin at iniiwasan na po niya 'ko. Huhuhu."

Huminga muna si tatay ng malalim. "Ano'ng sabi ko sayo?"

"Huhu... tama po kayo, chairman. Yun nga lang ang habol niya sakin... huhuhu."

"Tama na yan. Wag ka na umiyak," pang-aalo ni tatay dito.

Napansin ni tatay na nakatingin ako at nakikinig kaya hininaan niya ang boses niya at wala na 'kong marinig pa. Maya-maya'y nakita kong parang nagulat si Riselle at napatigil sa pag-iyak. Ngumiti si tatay tapos may ibinulong kay Riselle. Saglit na nag-isip ito. Tapos ay tumingin sa direksyon ko. Nag-iwas ako ng tingin. Pero napansin kong may sinabi siya kay tatay ng pabulong.

Tumayo si tatay at tinawag ako. Inutusan akong bumili ng softdrinks para daw may maipainom man lang kami kay Riselle. Pagbalik ko, inilapag ko sa mesang kaharap nila ang softdrinks at kumuha ng baso.

"Salamat, 'nak. Oh diba nagpapaalam kang magko-computer kamo kayo ng mga kaibigan mo?"

"Opo sana..." at nakita kong humugot si tatay ng pera.

"Oh eto pera. Maglaro ka muna sa labas. Wag kang makipagbasag-ulo ah."

"Salamat, 'tay!" masayang sabi ko.

Tapos ay agad akong tumakbo palabas. Hahanapin ko sana ang mga kalaro ko pero natigilan ako. Hindi pa 'ko nakakalayo ng bahay namin. Parang bigla akong nagtaka sa inasal ni tatay. At binigyan pa niya 'ko ng pera.

Naisip kong bumalik samin. Naghintay ako ng 10 minuto. Tapos ay naglakad ako pabalik ng bahay. Marahan lang ang kilos ko. Binuksan ko ang pinto namin. Naka-lock. Umikot ako sa likod. Bingo! Bukas ang pinto.

Maingat ang kilos na lumakad ako papasok sa bahay. Wala na sa sala sina tatay. Andun pa din ang softdrinks at baso. Pero wala pang bawas at hindi man lang nabuksan ang bote. Kinabahan na 'ko. Pinakiramdam ko sila sa baba, wala.

Dahan-dahan akong umakyat sa hagdan. Narinig ko ang boses ni tatay sa loob ng kwarto nila ni nanay. Nasa loob siya at may kausap! Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Tumakbo ako papasok sa kwarto ko at agad kong hinanap ang butas sa dingding sa pagitan ng kwarto nina tatay at kwarto ko.

Nakita ko naman agad iyon. Halos kasinglaki na yun ng beintesingko sentimos. Inilapit ko ang mata ko at nagulat ako sa nakita ko...

ITUTULOY.

(P.S.: Tapos na po yung karugtong. Pa-suspense lang. Hehe.)