Filipino Sex Stories
Cheating in September
By Fiction-Factory
·
PROLOGO
Minsan, kung ano lang ang nakikita ng ating mga mata ay siyang ating pinaniniwalaan, at kung ano lamang ang narinig ng ating tainga ay siyang ating pinakikinggan, kung ano lang ang ating nasagap na balita ay siyang pinaniniwalaan lamang.
At kung kailan huli na ang lahat, doon pa lamang natin natatanto na ang lahat ng ating paratang ay puro kamalian. Bakit kailangan palaging nauuna ang panghuhusga, at bakit ba laging nasa huli ang pagsisisi?
Ito ay isang simpleng kwento lang ng isang asawa na kailangang gawin ang ilang mga bagay kahit labag ito sa kanyang kalooban. Handang isakripisyo kahit na ang kanyang sariling kaluluwa alang-alang sa isang taong kanyang piniling mahalin.
Ngunit makita kaya ng kanyang asawa ang tunay na dahilan ng kanyang bawat pagkakamali, kung ang lagi lang nitong napapansin ay ang mismong huwad na katotohanang bumulag na sa kanya ng tuluyan?
Cheating in September
UNA - Paglisan
-Taong Labing walo't pitongpu't anim.
Mahimbing ang tulog ni Soledad ngunit napalingat siya ng madaling araw nang maramdaman niya ang haplos ng palad ng kaniyang katabi sa kama. Ang kamay ng kaniyang asawang si Samuel na banayad na sinasalat ang pagkababae nito. Ganito talaga siya sa tuwing gusto niyang sumiping kay Soledad.
"Hmm Mahal, alam ko ang salat na yan..." nakangiting sambit ni Soledad kahit nakapikit.
Tumagilid siya upang harapin ang kanyang Mister, at sa pagmulat ng kanyang mga mata ay nasilayan niya ang taglay na kagwapuhan ni Samuel. Singkit na mata, may matangos na ilong at mapulang labi, at manipis na bigote.
"Ang ganda mo talaga Mahal..." puri naman ni Samuel nang masilayan ang kagandahan ni Soledad kahit kagigising lang ng babae. Maputi ito, mayroong mahabang itim at kulot ng buhok na bagay sa tabas ng kaniyang maamong mukha. Bilog ang mga mata, matangos na ilong, maliit na bibig na may malalaman at mapupulang labi.
Lumagkit ang kanilang mapamusong na tinginan. Wari'y hinihikayat ang isa't-isa na tustusan na ang hinihiling ng kanilang mga katawan. Naglapat ang kanilang mga labi habang ang kamay ni Samuel ay patuloy na minamasahe ang pagkababae ni Soledad na natatapalan ng suot niyang puting panty. Banayad nitong hinihimas at pinipisil.
"Mahal na mahal kita asawa ko..."
"Gayun man ako asawa ko."
Umusad ang init sa kanilang mga kaluluwa. Dahilan upang tuluyang hubarin ni Samuel ang bulaklaking daster ng kanyang asawa. Iniangat naman ni Soledad ang kanyang likod upang bigyang daan ang pahubad niyang suot. At dahil wala itong suot na bra ay lumitaw agad ang matatayog nitong mga suso, malalaman at sariwang-sariwa sapagkat siya ay mura pa, na nasa edad na dalawampu't tatlo pa lamang.
Napuno ng pananabik si Samuel dahil sa ikatlong pagkakataon matitikman niyang muli ang hubad na katawan ni Soledad. Kahit nakaupo ay nagawa nitong hubarin ang kanyang salawal. Labis na pananabik ang makikita sa kanyang mga mata, pananabik ng isang dalawampu't anim na taong gulang na lalaking wala pang ibang karanasan sa pagtatalik bukod sa asawa nito.
Nang pareho na silang hubo't-hubad at wala ng natitirang saplot sa kani-kaniyang katawan, bukod tangi sa suot nilang pabango ay pinatungan na ni Samuel ang nakatihaya niyang asawa. Sinalubong siya ng yakap ni Soledad at tinanggap naman nito ang sunod-sunod na halik ng kanyang Mister.
Nagtalik ang kanilang mga pag-aari, at sa malamlam at banayad ng kanilang hindutan ay umiiral ang mapusok na senswalidad sa kanilang puso't-isipan. Lumilikha ng isang masidhing pagnanasang tagos sa laman. Pagnanasang maibaon ng sagad ang kasarian ni Samuel sa makipot na yungib ni Soledad.
Naninibugho sa bugso ng pagpapaubaya ang katawan ni Soledad, kahit nanghahapdi na ang kanyang kaselanan ay kakaibang sarap parin ang ganti nito sa kanya. Tila natangay na ng libog ang kanyang gunita, katulad ni Samuel na lumulutang na rin ang kaisipan dahil sa kaligayahang natatamasa.
Napayakap na lamang ng mahigpit si Soledad sa lalaking nakapatong sa kaniya nang maramdaman niya ang matigas na aring nakabaon sa loob niya na parang dinidiligan na siya nito...
"Ahhhmmmmmm..." munting ungol ni Soledad na nagtapos sa kanilang mainit na pag-iisang ari..
Nang makabawi na ng konting resistensiya si Samuel ay kaagad din itong bumangon at umalis na sa piling ng kanyang asawa. Si Soledad naman ay hubad pa ring nanatiling nakahiga sa kanilang kama.
"Mahal, ikaw ba'y talagang tutuloy pa?" tanong ni Soledad habang binabalutan ng kumot ang kanyang sarili.
"Hindi ba't napagdiskusyonan na natin ito kagabi Mahal?" tugon ni Samuel.
"Subalit Mahal... Ako'y lubos na nag-aalala sapagkat ayaw mong banggitin sa akin kung saan ka nga ba paparoon. Ayaw ko namang maiwan dito na puno ng mga alalahanin at hindi mapanatag ang kalooban."
Lumapit si Samuel kay Soledad pagkatapos nitong magbihis at hinawakan nito ang magkabilang balikat ni Soledad na noon ay nakaupo na sa gilid ng kama.
"Magtiwala ka lang sa akin Mahal. Trabaho ang aking aasikasuhin. Pagkatapos ng dalawang buwan ako'y babalik at magpapakasal na tayo, dahil kapag nagtagumpay ako sa aking lakad siguradong mayroon na akong sapat na salapi upang iharap ka sa altar."
"Ngunit Samuel... Bakit ayaw mo sa aking sabihin kung saan at kung ano ang iyong hanapbuhay? Halos tatlong taon din tayong magkasintahan, at may isang linggo na rin ang nakalipas buhat noong tayo ay magsama sa iisang bubong, ngunit hindi mo pa rin sinasabi sa akin kung ano nga ba ang iyong tunay na pinagkakakitaan..."
"Sa ngayon Soledad hindi ko pa masabi. Pasensya na, kailangan ko ng umalis."
"Isama mo ako Mahal ko, sasama ako kahit saan ka magpunta, basta huwag mo lamang akong iwan ditong nag-iisa."
"Hindi maari Mahal ko. Kailangan kong umalis mag-isa... Patawarin mo ako. Pangako, babalikan kita..."
Ito ang araw na umalis si Samuel at iniwan si Soledad. Sa pagluwas niya sa siyudad ng Maynila ay hindi niya alam kung makakabalik pa ba siyang muli sa piling ng kanyang asawa. Walang katiyakan ang kanyang pagbabalik, sapagkat buhay ang puhunan niya sa kanyang napiling linya ng trabaho.
Simple lang ang buhay mayroon ang mag-asawa. Isang tipikal na pamumuhay sa barrio. Hindi sila kasal ngunit nagsasama sila sa iisang bubong na parang mag-asawa. Umuupa sila sa isang maliit na tirahan malapit sa bayan. Ito ang magiging buhay nila ngayon sapagkat itinakwil na si Soledad ng kanilang pamilya buhat noong magdesisyon siya na sumama na kay Samuel.
Nagkakilala sila tatlong taon na ang nakakaraan. Bagong salta si Samuel noon sa kanilang lugar. Mabait at maginoo si Samuel kung kaya't mabilis na nahulog ang loob ni Soledad sa kanya. Nagkapalagayan sila ng loob dahil sa pag-ibig na umusbong sa kanilang dibdib. Hanggang sa mahal na mahal na nila ang isa't-isa.
Sumama si Soledad kay Samuel sa pag-aakalang isasama siya nito sa Maynila. Matagal na kasing pinapangarap ni Soledad na makapunta sa tanyag na siyudad na ito. Ngunit alam ni Samuel na mapanganib ang kanyang trabaho, bagaman gusto niya itong isama ngunit mas minabuti na lamang niyang iwanan si Soledad para sa kaligtasan nito.
Minsan, kung ano lang ang nakikita ng ating mga mata ay siyang ating pinaniniwalaan, at kung ano lamang ang narinig ng ating tainga ay siyang ating pinakikinggan, kung ano lang ang ating nasagap na balita ay siyang pinaniniwalaan lamang.
At kung kailan huli na ang lahat, doon pa lamang natin natatanto na ang lahat ng ating paratang ay puro kamalian. Bakit kailangan palaging nauuna ang panghuhusga, at bakit ba laging nasa huli ang pagsisisi?
Ito ay isang simpleng kwento lang ng isang asawa na kailangang gawin ang ilang mga bagay kahit labag ito sa kanyang kalooban. Handang isakripisyo kahit na ang kanyang sariling kaluluwa alang-alang sa isang taong kanyang piniling mahalin.
Ngunit makita kaya ng kanyang asawa ang tunay na dahilan ng kanyang bawat pagkakamali, kung ang lagi lang nitong napapansin ay ang mismong huwad na katotohanang bumulag na sa kanya ng tuluyan?
Cheating in September
UNA - Paglisan
-Taong Labing walo't pitongpu't anim.
Mahimbing ang tulog ni Soledad ngunit napalingat siya ng madaling araw nang maramdaman niya ang haplos ng palad ng kaniyang katabi sa kama. Ang kamay ng kaniyang asawang si Samuel na banayad na sinasalat ang pagkababae nito. Ganito talaga siya sa tuwing gusto niyang sumiping kay Soledad.
"Hmm Mahal, alam ko ang salat na yan..." nakangiting sambit ni Soledad kahit nakapikit.
Tumagilid siya upang harapin ang kanyang Mister, at sa pagmulat ng kanyang mga mata ay nasilayan niya ang taglay na kagwapuhan ni Samuel. Singkit na mata, may matangos na ilong at mapulang labi, at manipis na bigote.
"Ang ganda mo talaga Mahal..." puri naman ni Samuel nang masilayan ang kagandahan ni Soledad kahit kagigising lang ng babae. Maputi ito, mayroong mahabang itim at kulot ng buhok na bagay sa tabas ng kaniyang maamong mukha. Bilog ang mga mata, matangos na ilong, maliit na bibig na may malalaman at mapupulang labi.
Lumagkit ang kanilang mapamusong na tinginan. Wari'y hinihikayat ang isa't-isa na tustusan na ang hinihiling ng kanilang mga katawan. Naglapat ang kanilang mga labi habang ang kamay ni Samuel ay patuloy na minamasahe ang pagkababae ni Soledad na natatapalan ng suot niyang puting panty. Banayad nitong hinihimas at pinipisil.
"Mahal na mahal kita asawa ko..."
"Gayun man ako asawa ko."
Umusad ang init sa kanilang mga kaluluwa. Dahilan upang tuluyang hubarin ni Samuel ang bulaklaking daster ng kanyang asawa. Iniangat naman ni Soledad ang kanyang likod upang bigyang daan ang pahubad niyang suot. At dahil wala itong suot na bra ay lumitaw agad ang matatayog nitong mga suso, malalaman at sariwang-sariwa sapagkat siya ay mura pa, na nasa edad na dalawampu't tatlo pa lamang.
Napuno ng pananabik si Samuel dahil sa ikatlong pagkakataon matitikman niyang muli ang hubad na katawan ni Soledad. Kahit nakaupo ay nagawa nitong hubarin ang kanyang salawal. Labis na pananabik ang makikita sa kanyang mga mata, pananabik ng isang dalawampu't anim na taong gulang na lalaking wala pang ibang karanasan sa pagtatalik bukod sa asawa nito.
Nang pareho na silang hubo't-hubad at wala ng natitirang saplot sa kani-kaniyang katawan, bukod tangi sa suot nilang pabango ay pinatungan na ni Samuel ang nakatihaya niyang asawa. Sinalubong siya ng yakap ni Soledad at tinanggap naman nito ang sunod-sunod na halik ng kanyang Mister.
Nagtalik ang kanilang mga pag-aari, at sa malamlam at banayad ng kanilang hindutan ay umiiral ang mapusok na senswalidad sa kanilang puso't-isipan. Lumilikha ng isang masidhing pagnanasang tagos sa laman. Pagnanasang maibaon ng sagad ang kasarian ni Samuel sa makipot na yungib ni Soledad.
Naninibugho sa bugso ng pagpapaubaya ang katawan ni Soledad, kahit nanghahapdi na ang kanyang kaselanan ay kakaibang sarap parin ang ganti nito sa kanya. Tila natangay na ng libog ang kanyang gunita, katulad ni Samuel na lumulutang na rin ang kaisipan dahil sa kaligayahang natatamasa.
Napayakap na lamang ng mahigpit si Soledad sa lalaking nakapatong sa kaniya nang maramdaman niya ang matigas na aring nakabaon sa loob niya na parang dinidiligan na siya nito...
"Ahhhmmmmmm..." munting ungol ni Soledad na nagtapos sa kanilang mainit na pag-iisang ari..
Nang makabawi na ng konting resistensiya si Samuel ay kaagad din itong bumangon at umalis na sa piling ng kanyang asawa. Si Soledad naman ay hubad pa ring nanatiling nakahiga sa kanilang kama.
"Mahal, ikaw ba'y talagang tutuloy pa?" tanong ni Soledad habang binabalutan ng kumot ang kanyang sarili.
"Hindi ba't napagdiskusyonan na natin ito kagabi Mahal?" tugon ni Samuel.
"Subalit Mahal... Ako'y lubos na nag-aalala sapagkat ayaw mong banggitin sa akin kung saan ka nga ba paparoon. Ayaw ko namang maiwan dito na puno ng mga alalahanin at hindi mapanatag ang kalooban."
Lumapit si Samuel kay Soledad pagkatapos nitong magbihis at hinawakan nito ang magkabilang balikat ni Soledad na noon ay nakaupo na sa gilid ng kama.
"Magtiwala ka lang sa akin Mahal. Trabaho ang aking aasikasuhin. Pagkatapos ng dalawang buwan ako'y babalik at magpapakasal na tayo, dahil kapag nagtagumpay ako sa aking lakad siguradong mayroon na akong sapat na salapi upang iharap ka sa altar."
"Ngunit Samuel... Bakit ayaw mo sa aking sabihin kung saan at kung ano ang iyong hanapbuhay? Halos tatlong taon din tayong magkasintahan, at may isang linggo na rin ang nakalipas buhat noong tayo ay magsama sa iisang bubong, ngunit hindi mo pa rin sinasabi sa akin kung ano nga ba ang iyong tunay na pinagkakakitaan..."
"Sa ngayon Soledad hindi ko pa masabi. Pasensya na, kailangan ko ng umalis."
"Isama mo ako Mahal ko, sasama ako kahit saan ka magpunta, basta huwag mo lamang akong iwan ditong nag-iisa."
"Hindi maari Mahal ko. Kailangan kong umalis mag-isa... Patawarin mo ako. Pangako, babalikan kita..."
Ito ang araw na umalis si Samuel at iniwan si Soledad. Sa pagluwas niya sa siyudad ng Maynila ay hindi niya alam kung makakabalik pa ba siyang muli sa piling ng kanyang asawa. Walang katiyakan ang kanyang pagbabalik, sapagkat buhay ang puhunan niya sa kanyang napiling linya ng trabaho.
Simple lang ang buhay mayroon ang mag-asawa. Isang tipikal na pamumuhay sa barrio. Hindi sila kasal ngunit nagsasama sila sa iisang bubong na parang mag-asawa. Umuupa sila sa isang maliit na tirahan malapit sa bayan. Ito ang magiging buhay nila ngayon sapagkat itinakwil na si Soledad ng kanilang pamilya buhat noong magdesisyon siya na sumama na kay Samuel.
Nagkakilala sila tatlong taon na ang nakakaraan. Bagong salta si Samuel noon sa kanilang lugar. Mabait at maginoo si Samuel kung kaya't mabilis na nahulog ang loob ni Soledad sa kanya. Nagkapalagayan sila ng loob dahil sa pag-ibig na umusbong sa kanilang dibdib. Hanggang sa mahal na mahal na nila ang isa't-isa.
Sumama si Soledad kay Samuel sa pag-aakalang isasama siya nito sa Maynila. Matagal na kasing pinapangarap ni Soledad na makapunta sa tanyag na siyudad na ito. Ngunit alam ni Samuel na mapanganib ang kanyang trabaho, bagaman gusto niya itong isama ngunit mas minabuti na lamang niyang iwanan si Soledad para sa kaligtasan nito.