Daddies secrets PHILIP

Daddies secrets PHILIP

Bahala na! bulong ko sa sarili ko. Nilapitan ko siya na naghihintay nang masasakyang dyip. Nagulat siya ng makita ako. Niyaya ko siya na kumain sa Jollibee na nasa likod lang namin. Sabi ko kanya na tutal wala naman siyang pasok, samahan na lang muna niya akong kumain sa Jollibee. Nag-aalangan pa siya. Sinabi kong libre ko naman siya. Nag-aalangan pa rin siya. Hinawakan ko na lang ang kamay niya. Hindi naman siya pumalag. Hinila ko siya papuntang Jollibee. Naghintay na lang siya sa lamesa, ako na ang umorder sa counter. Nang makaorder na, nakatingin siya sa akin habang kumakain ng hamburger. Ngumiti ako sa kanya, gumanti naman siya ng ngiti. Nagtanong siya kung nagtatratrabaho ba ako. Sinabi kong late na kasi ako ngayon kaya hindi na ko tumuloy sa trabaho ko. Tinanong din niya kung ano ang pangalan ko. Ibang pangalan ang ibinigay ko. Tinanong ko naman siya kung anong gagawin niya sa school nila, wala na namang pasok. Magpapalipas lang daw siya ng oras sa school nila. Sa tanghali na daw siya uuwi. Tinanong ko siya kung gusto niya, sumama na lang siya sa akin na magpalipas ng oras sa sinehan. Hindi siya sumagot, tahimik lang siya habang patuloy sa pagkain ng hamburger. Pinagmasdan ko ang maamong mukha niya. Napakaganda niya talaga. Kinakabahan lang ako dahil malayo ang agwat ng edad namin. Bahala na! bulong ko sa sarili ko.

Hinawakan ko ang isang kamay ni Marriane na nasa mesa. Medyo natigilan siya. Muli tinanong ko siya kung gusto niya na samahan ako na sa sinehan na lang magpalipas ng oras. Wala akong narinig na sagot na galing sa bibig niya. Bagkus ay isang mahinang pagtango ng ulo niya ang nakita ko. Halos tumalon ang dibdib ko sa tuwa sa ikinilos niya. Pumayag siyang sumama sa akin. Mabilis kong inubos ang pagkain ko. Nang matapos kami ay ako na ang nagdala ng bag niya paglabas namin ng Jollibee. Umuulan pa rin. Isang payong nalang ang ginamit namin habang papunta kami sa sakayan ng dyip. Narating na nga namin ang mall na panonooran namin ng sine.

Sa mall ay may mga estudyante din kaming nakikita. May nakita pa nga akong kapareha niya ng uniform. Medyo magkalayo kami ni Marriane sa paglalakad. Alangan din kasi ako na may makamakita sa amin na kasama ko ang isang estudyanteng highschool lang. Nauuna lang siya sa akin ng kaunti sa paglalakad. Nang nasa teller booth na kami ng sinehan. Ako na ang bumili ng ticket. Syempre ako na rin ang nakapamili ng panonoorin namin. Nang makabayad na, tinungo na namin ang pinto ng panonooran naminng sine. Tumingin pa sa amin ang tagapunit ng ticket. Pumasok na kami sa loob. Madilim. Hinawakan ko na ang kamay niya. Nagtanong pa siya ako kung bakit yun ang pinili kong palabas. Sabi niya ay hindi naman daw maganda yung palabas. Wala naman siyang nagawa dahil nandoon na kami. Sinadya ko rin na yun ang panoorin namin dahil alam kong kunti lang ang tao malamang sa loob na manood niyon.

Tama nga ako, kakaunti lang ang tao sa loob. Dinala ko si Marriane sa sulok, sa walang tao. Doon kami umupo sa gilid para wala kaming katabi. Kami lang dalawa. Tahimik lang siya habang nanonood. Ako nama'y pinakikiramdaman lang siya. Ilang saglit lang ay idinikit ko na ang balikat ko sa kanya. Idinikit ko na rin ang kamay ko sa kamay niya. Wala naman siyang reaksiyon. Hinawakan ko ang kamay niya, hinimas at pinisil-pisil. Hinimas ko pa ang kamay niya pataas sa kanyang braso. Naramdaman kong nagtayuan ang balahibo niya sa ginagawa ko. Matama lang siyang nanonood ng palabas, habang inumpisahan ko ng iakbay ang isang kamay ko sa kanya. Wala pa rin siyang reaksiyon. Sinimulan ko na ring hawakan ang dibdib niya. Marahan kong nilalamas ang papausbong niyang dibdib. Wala siyang tutol sa ginagawa ko sa kanya, napasandal pa siya sa balikat ko. Sinipat ko ang mukha niya na natabunan ng mahahaba niyang buhok. Gamit ang isa ko pang kamay na nakaabay sa kanya, hinawi ko ang buhok niya para makita ko ng buo ang maganda niyang mukha. Medyo nahihiya pa siya at hindi makatingin sa akin ng diretso sa mata nang iangat ko ang mukha niya.

Magkatapat ang mga mukha namin ni Marriane, dinampian ko siya ng halik sa bibig. Yumuko siya sa ginawa ko. Pinilit ko uling itaas ang mukha niya. May konting paglaban pa siya sa ginawa kong pag-angat sa kanyang mukha. Dahil mas malakas ako sa kanya, wala siyang nagawa kundi ang magpaubaya. Nasa harap ko na uli ang makipot at malambot na labi ni Marriane. Amoy na amoy ko ang mabangong singaw ng hininga niya. Para akong hahalik sa anghel, nang umpisahan ko uling dampian siya ng halik. Mas matagal na ngayong nakadikit ang bibig sa labi niya. Nagpaulit-ulit at nagpabalik-balik ang bibig ko sa bibig niya. Sa pisngi, sa ilong, sa baba niya, lahat ay pinasadahan ko ng halik. Tuluyan nang nagpaubaya siya sa akin. Hindi ko nararamdaman ang paglaban niya sa ginagawa ko.

Bumukas ang labi ni Marriane nang maipasok ko ang kamay ko sa loob na ng suot niyang bra. Dahil doon ay nagawa ko ring maipasok ang dila ko sa makipot niyang bunganga. Nararamdaman kong halos maubusan siya ng hininga sa masiil ko na paghalik, lalo pa na nakalamas ang palad ko sa ilalim ng kanyang bra. Ang sarap mahawakan ang malambot niyang suso lalo ang paglaruan ang korona nito. Lalong masarap ang malasahan ang kanyang laway habang masiil ang pagsipsip ko sa paghalik sa kanya.

Nasa kasarapan na ako nang biglang magpaalam si Marriane na naiihi siya. Gusto niya daw muna mag C.R.. Ayaw ko sana pero nakiusap siyang naiihi na talaga siya. Wala akong nagawa nang tumayo siya at kunin ang bag niya. Sasamahan ko sana siya, pero sabi niya ay wag na daw. Nakasunod ang tingin ko sa kanya habang naglalakad siya papuntang C.R.. Kinabahan ako bigla, na baka dumiretso siya palabas na ng sinehan. Mabibitin na naman ako. Paano kong lumabas nga siya at magsumba¶ong, sa pulis. Menor de edad pa naman siya. Pero naisip ko ring nasasarapan siya sa ginawa ko. Na kaya naiihi siya ay malapit na siyang makaraos. Nagtatalo ang mga senaryong yun sa utak ko habang nakaupo naghihintay kay Marriane, kung babalik pa siya. Lumipas ang isang minuto, naiinip na ako. Pagtingin ko sa relo, limang minuto na wala pa rin siya. Hanggang sa sampung minuto ay wala pa rin si Marriane...