1. Home
  2. Stories
  3. Dustine: Ako Naman! (Finale)
Filipino Sex Stories

Dustine: Ako Naman! (Finale)

By eroticprince27 ·
SALAMAT SA PATULOY NA SUPORT. SA MGA COMMENTS AT LIKES. Kayo ang nakapagbinigya ng inspirasyon para patuloy na sumulat ng kwento...

----

Buhat ng iwan siya ni Dustine sa gym ay nagdidiwang ang kalooban niya. Nagtagumpay siya na masira ang relasyon ng lalaki at ni Sharon. Ngunit parang kulang, kailangan niyang maangkin ang lalaki. Hindi sapat ang masira lang sila.

Alam niya na mahirap nang makalapit pa sa binata lalo na ngayun. Pag dating sa apartment niya ay nagplaplano kung paano muling makikiha ang lalaki habang umiinom ng alak. Sa nakitangdeterminsayon nito at kung paano magmahal ay gusto niyng mapasa-kanya si Dustine.

Hating gabi na ng tigilan ang pag iisip, nilinis ang sarili at nahiga sa kama. Hindi na niya namalayan nanakatulog na pala siya.

Pero wala pa atang isang oras na nakakapahinga ang isip ng makarinig ng sunod sunod na kalampag sa pinto. Noong una ay hindi niya pinapansin pero nang makilala ang boses ng sumisigaw sa labas ay nabigla siya ng bangon at sinigurong hindi siya nanaginip lang.

Hindi na naisipang takpan ng kahit ano ang katawan na tanging manipis na nighties lang ang suot. Kakarampot na panty at walang bra.

Nagmamadaling binuksan ang ilaw sa sala at binuksan ang pintuan bago pa ito masira sa lakas ng kalabog ni Dustine.

Buti nalang at bakante ang parehong apartment sa tabi niya kung hindi ay malamang ay may nag reklamo na sa barangay.

Pagbukas niya ng pintuan ay bumingad ang galit na lalaki, ganun pa man ay hindi nakabawas ang pagnanasa niyang maangkin ito. Naka black fitted shirt at jogging pants, magulo ang buhok na parang kakagaling lang sa kama.

"Your happy that you ruined our relationship?" kasunod ang malakas na pagtulak sa pinto upang sumara.

Nakaramdam siya ng takot sa kilos ng lalaki, sa tingin ay parang kaya nitong pumatay ng tao at sa laki ng katawan ay hindi malabong isang suntok lang sa kanya ay tulog siya.

Nang hagipin siya nito sa braso ay nabigla siya at napaigik sa sakit, marahas ang kilos nito na dinala siya sa sofa. Halos umitsalo ng bitiwan ngunit nakasunod din naman agad ang lalaki.

"Tang ina mo ka, dahil sayo nasira kami." Hawak siya nito sa leeg habang mahigpit ang pagkakasakal sakanya.

"Dustine di ako makahinga."

"You deserve more pain than this."

Dahil nahihirapan na siya kaya pinilit niyang magwala sa takot na ituluyan siya ng binata. Ngunit kahit anong paglaban niya ay ni hindi mabaklas ang kamay nito sa leeg niya. Kinakapos na siya ng hangin ng biglang bitawan siya nito.

Halos masuka siya sa kakaubo at paghahabol ng hangin, kung hindi siya nito binitawan malamang ay wala na siyang buhay ngayun. Ganoon kalakas ang pulso ng lalaki.

Hindi pa siya nakaka recover nang hatakin siya ng lalaki paharap, ngayun ay nag iba na ang itsura nito. Yung Dustine na puno ng galit na may pag nanasa. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o matatakot sa nakikita.

Walang pag aalinlangang hiniklat ng binata ang manipis na kamison na suot niya, halos mahati ito sa dalawa sa pwersa ng pagkakapunit. Lumantad sa mata ng lalaki ang malulusog na suso ng babae.

Napatitig ito sa didbdib niya na hindi na pinag-aksayahan ng panahon takpan.

"Tang ina mo, ito ang gusto mo diba?"

Nang marinig ang garalgal na boses ng lalaki ay biglang nag init ang pakiramdam niya, na-excite siya sa ma-aaaring gawin nito sa kanya.

Hinawakan siya sa hita at hinila nang marahas para mapahiga sa sahig. Halos pumalo ang ulo niya dahil sa pwersa ng lalaki.

"Tang ina, sige pagbibigyan kita. Pero sisiguraduhin kong huli na ito, tang ina mo kang babae ka!"

Winarak din ang manipis na panting suot niya na parang papel lang. May pagmamadaling ibinaba ang jogging pants, nabigla pa siya dahil wala itong suot na brief kaya agad kumawala ang burat nitong namumula sa galit. Pinaghiwalay nito ang mga hita niya upang pumuwesto sa pagitan. Kumuha ito ng laway at ipinahid sa burat at saka muling naglaway para naman ipahid sa puke niya.

"Tang ina mo, hindi na pala kailangan! Your wet."

Itinutok na ni Dustine ang ulo ng burat at walang pasakalyeng umulos. Dumaplis ang unang pag ulos dahil kahit basa na siya ay hindi pa handa sa pag atake nito. Muling pumuwesto sa puke niya saka siniguradong nakatutok talaga at ibinigay ang isang mariing ulos.

Napaire siya sa sakit, kahit na nagamit na siya nito ng minsan ay hindi ito sapat para lumuwag ang puke niya. Hindi pa siya nakakapag-adjust ay muli itong umulos upang maisagad ang malaking burat nito. Napakapit si Hershey sa braso na lalaki upang kahit papaano ay maibsan ang sakit.

Dahil sa diin ng lalaki sa kanya ay sumasakyud ang likod sa sahig.

"Tang ina mo ang sikip mo din kahit laspag ka na."

Nagsimula ito bumayo na wala paki-alam kung nasaktan ba siya. Todo ang ibinibigay nito pag hinuhugot ay ulo lang iniiwan at mariin baon ang ginagawa hanggang ang bulbol nito ay sumayad sa makinis napisngi ng puke niya.

Sunod sunod ang bawat kadyot nito, ang dingding na hiyas niya ay kumakapit sa katawan ng burat ng lalaki. Kahit masakit nung una ay unti unti na niya nararamdaman ang sarap sa marahas na pag angkin ng lalaki.

Sa isang pag hugot nito ay tuluyang kumawala ang burat sa puke niya kaya ng umulos ay dumaplis papunta sa likuran kung saan ay tumama sa butas ng tumbong niya.

Tumigil sandali ang lalaki nang tingnan niya ay ngiting demonyo ang nakita sa mala anghel na mukha. Kinilabutan siya kahit hindi alam kung ano ang iniisip nito.

Hinawakan siya sa dalawang braso at saka iniangat upang italikod sa kanya. Dinikdik siya sa sofa habang nakatuwad. Pinasok siya ng lalaki patalikod.

"Ohhha Dustine ohhhhh."

Sa halip na matuwa ay nainis pa ata ang lalaki sa narinig na ungol ng babae.

"Putang ina mo, masarap ba? Masarap bang tirahin kita?"

"Oh-oh ang sarap Dustine hayup ka sa galing."

"Tang ina mo talaga!"

Hinugot nito ang burat at ikinabigla ng babae nang itutok ito sa tumbong niya.

"Dustine wag diyan, wala pang pumapasok diyan."

"Tang ina mo, wawasakin ko to."

Dumura ito sakto sa butas ng puwet niya, Pinaglaruan ng daliri nito ang birheng butas ng puwet niya, napapaurong siya sa tuwing dumidiin ang daliri sa pinaka butas. Hindi din niya mawari kung ano ang mararamdaman sa ginagawa ng lalaki.

Kinakabahan siya pero sa posisyon niya na halos nakadagan na ang lalaki sa kanya at ang hita niya ay nakabuka kung saan nakapuwesto ang lalaki.

Nang itutok ni Dustine ang mainit na ulo ng burat nito sa bukana ng butas niya ay napaurong siya. Natatakot dahil alam niyang hindi pangkaraniwan ang laki ng sandata nito. Yung puke nga niya na hindi na birhen ay nahirapan yun pa kayang tumbong niya na wala pang nakakapsok.

"Dustine wag please."

"Di ba nagmakaawa din ako sayo ha!"

Hinawakan ng lalaki ang buhok niya at hinila.

"Ilang beses akong nakiusap ha!" Saka siya dinuran sa mukha.

Duon naman idiniin ng lalaki ang burat sa butas na birhen. Naramdaman niya ang hirap sa pagpasok ngunit dahil sa tigas ng sandata ay nagawang gumawa ng uwang para daanan.

Alam niyang wala pa itong naipapasok pero hindi na niya makaya ang sakit.

"Tang ina Dustine masakit wag mong ipasok."

Ngunit bingi na ang lalaki dahil binigyan siya ng isang mariing ulos para makapasok ang ulo. Daig pa ang sakit nung na birhen siya ng unang boyfriend.

"Shit Dustine wag mong isagad masyadong malaki oohhhh."

Huli na dahil nakabuwelo na ang lalaki at naisagad ang siyam at kalahating pulgadang burat.

Tumulo ang luha niya sa sobrang sakit. Daig pa niya ang biniyak sa ginawa ng lalaki.

"Shit hugutin mo pakshet tang ina ka Dustine."

Sumunod naman ang lalaki pero agad din ibinaon ng sagad.

"Hayup ka Dust wag kang gumalaw huhuhu."

Hindi na niya mapigilan ang maiyak sa hapdi ng butas na pinasok ng lalaki.

"Tang ina mo rin, di ba burat ko ang habol mo? Tang ina mo kang babaeh kahh."

"Please wag kang gumalaw huhuhu."

Walang narinig ang lalaki, muling humugot at saka sagad na ibinaon, parang nalulugod pa ito na makitang nasasaktan siya. Muli hinila nito ang buhok na nakadagdag sa sakit dahil sa anit. Muli ay dinuraan siya ng lalaki pero pag kakataong ito ay malapit sa bibig niya kaya ng umagos ang laway ng binata ay sinalo na at nilasahan.

Daig pa niya ang naadik sa lalake.

"Tang ina mo ang libog mo!"

Bumilis ang bayo nito, ang sakit na naranasan kanina ay inakalang hindi na mawawala ngunit ilang saglit lang ay nagsimula nang mag build up ang sarap sa ginagawang pagbayo ni Dustine.

"Tang ina ang sikip ng butas mo puta ka!"

Sa bawat paglapat ng bulbol nito sa puwet ay nag dadagdag ng libog sa kanya, worst ay hindi niya napigilang sarili.

"Shit ang sarap Dustine ohhhhh, shit shit shit."

Napakapit siya sa sandalan ng sofa habang ang buong katawan ay nanginginig ng maabot ang sukdulan. Yumuko siya para silipin ang sarili at nakita niya ang pagtagas ng sariling katas patungo sa upuan.

Patuloy ang lalaki sa pagbayo, mas maririin at mas mabilis. Hinawakan siya sa dalawang kamay kaya ang dibdib ay liyad na liyad saka hinatak palapit sa lalaki.

"Tang ina mo, sarap mong laspagin sa lahat ng butas. Um um um."

Nahihirapan siya sa ginagawa ng lalaki pero ang amoy ng hiniga nito ay nakakalasing, ang paghingal ay nakaka-enganyo.

Bigla siyang binitawan, hinugot ang burat sa puwet niya at saka ibiniling paharap. Ipinatong ang mga hitasa balikat at muling itinutok ang burat sa puke niya.

"Ahhhhhhh."

Napasigaw siya ng walang babalang ipasok sa puke niya ang malaking burat, sigaw hindi sa sakit kundi sa walang katulad na sarap. Pakiramdam niya ay inabot ng ulo ng burat nito ang pinaka malalim na parteng puke niya. May tinamaan na nakakabaliw sa pakiramdam.

Kahit na kakatapos lang ng sukdulan para sa kanya ay muling lumolobo ang utak at parang lumulutang sa ere. Ilang maririing bayo pa ay muling hinugot at itinutok ulit sa butas niya sa likod. Nakaramdam ulit siya ng sakit sa paggawa ng daan ng burat nito pero hindi naman nagtagal.

"Tang ina mo malapit nakoh."

Bumilis ng bumilis ang bayo nito, ang pawis ay bumabakat na sa itim na shirt ng lalaki. Ang noo ay may butil butil na tubig at ang leeg ang nangangalit ang lahat ng ugat.

Sa kalooban niya ay parang lalong lumalaki ang burat ng lalaki, ang ulo ay kumakayod sa dingding ng puwet niya.

"Tang ina eto nako puta ka!"

Bigla nitong hinugot ang burat at diretsong ipinasak sa puke niya, ilang maririing ulos at ibinuga sa loob ang tamod na naipon sa bayag nito.

Punong puno ang hiyas niya sa dami ng ipinutok ng lalaki, mainit ang bawat buga. Pumipintig pintig sa loob niya ang malaking ulo ng burat nito.

Ngunit mukhang narealized ng lalaki na sa loob niya ipinutok ang tamod kaya mabilis na hinugot ang burat, hindi pa lubusang tumitigil sa pag labas ng tamod kaya sa puson at dibdib niya napunta ang marami pa ding katas nito.

"Shit shit shit."

Umagos sa katawan niya ang mainit na tamod nito pero kita ang pagsisi sa ginawa. Napaupo ito sa sofa habang ang mga braso ay itinakip sa mata na parang inis na inis sa nangyari.

Nang kumalma na ang sarili, kahit hindi pa lumalambot ang burat nito ay tumayo na. Kinuha ang napunit niya nighties at ginamit pamunas sa burat bago itinaas ang jogging pants. Nuon lang niya napansin na ni hindi pala nito nahubad ang damit at jogging pants at nagkatapos na sila. Tukod na tukod ang burat nit dahil walang suot na brief.

Hinawakan nito ng isang kamay ang pagkabilang pisngi niya at pinaga.

"I DON'T WANT TO SEE YOU AGAIN!"

Isinalya siya ng lalaki bago mabilis na umalis. Naiwan siyang tulala. Parang pakiramdam niya ay napakadumi niya na ginanito ni Dustine. Hindi niya inasahan na masasaktan pala siya sa klase ng trato sa kanyang lalaki. Diring diri ito sa kanya yung ang nakikita niya.

Pero bakit parang inis ito nang iputok ang tamod sa loob niya?

Duon lang niya na realized kung ano ang maaring mangyari, nagbilang sa utak at naisip na maari siyang ma buntis dahil fertile siya ngayun. Kaya siguro masidhi din ang libog niya ng mga nakaraang araw.

Tumakbo siya sa banyo para linisin ang sarili at alisin ang naipasok nitong tamod sa loob, habang naglalakad ay umaagos sa hita niya ang malapot na katas ng lalaki.

Dustine's POV

Inis na inis siya sa sarili kung bakit nagpadala sa libog at galit, mas nainis pa ng hindi kinutrol ang sariling iputok sa loob ng puke nito ang init ng tamod. Ngayun siya nagsisi lalo sa mga ginawa niya. Sa halip na ayusin ang problema ay lalo pa niyang dinadagdagan.

Ano pa ang mukhang ihaharap sa babaeng minamahal, at paano pa niya maiiwasan ang babaeng tukso. Paano kung mapuruhan niya ay mabuntis ang babae tiyak na lalong gugulo ang sitwasyon.

Gulong gulo ang isip niya, pakiramdam niya ay walang ibang dapat sisihin kundi ang sarili sa pagiging marupok at matigas ang ulo.

Sa kalituhan ay hindi niya napansin na bumubilis na pala ang takbo ng motor niya, sa isang crossing ay hindi niya na tantiya nang biglang may lumabas na pulang kotse.

Mabilis na iniwasan ang sasakyan, ngunit huli na. Tumama ang motor sa likuran ng kotse at sa lakas ng impact tumilapon siya sa gutter. Dahil hindi na niya naisip na mag helmet kanina sa sobrang galit ay walang panangga ang ulo ng tumama sa sementong kalsada.

Ramdam niya ang sakit nang pagkakabagok ngunit sa isip ay ang mukha ni Sharon at ng ina ang palit-palitang lumulutang. Pilit niya ibinabangon ang sarili ngunit iginupo na siya ng sakit hanggang unti-unting nagdilim ang paningin.

Sharon's POV

BLAG!

Bigla nalang bumagsak ang isang frame sa sala nila kahit wala namang kahangin hangin. Na pabangon tuloy siya upang tingnan kung ano ang nangyari.

Paglabas ng kwarto nila ay may malamig na hanging dumampi sa katawan niya. Nagtayuan lahat ng balahibo niya sa katawan na may kasamang takot na di niya mawari kung bakit.

Pinulot niya ang frame na nahulog at muling isinabit sa pader. Hindi na siya dinalaw ng antok. Naupo nalang siya sa sala at kinausap ang anak sa sinapupunan.

'Anak pasensya ka na ha, magpapalamig lang naman ako tapos kakausapin ko na ang daddy mo. Nasaktan lang talaga ako sa nangyari.'

After ng nasaksihan niya sa gym ay dumiretso na siya sa terminal, hindi na siya nagdalawang isip na umuwi sa ina. Gulat na gulat ito ng makita siya at mas ikinagulat pa nang makitang malaki na ang tiyan niya .

Niyakap lang niya ang ina kaya hindi na nagtanong pa, ngunit alam niya na magtatanong pa din ito. Binigyan lang siya ng panahon para magpahinga.

Nang tingnan niya ang orasan ay mag aalas-sinko na pala. Hindi nagtagal at bumangon na din ang ina. Nagtungo lang ito sa kusina para magtimpla na kape.

Sinundan niya ito at hinintay sa lamesa.

"Anak kwento ka."

"Nay sorry, hindi ko lang talaga napigilang magmahal. Alam ko na mali pero wala akong kakayahang pigilan."

"Hindi masama ang magmahal anak at hindi lang ikaw ang babaeng nabuntis. Sino ang ama?"

"Nay. Sorry.... Si... Dustine..." mahinang tugon niya.

"Anak..."

Hinagod nang ina ang likod niya dahil hindi na niya napigilang ang pag iyak.

Sinimulan niyang ikuwento ang lahat buhat nung dumating ito sa Vizcaya, nung nag review siya at nitong nanirahan siya sa mga ito. Matiyaga lang itong nakikinig sa sinasabi niya hanggang sa umabot kung bakit siya biglang umuwi ng walang pasabi.

"Nay siguro talagang hindi kami dapat magpatuloy pa kaya may mga ganitong pangyayari. Mag kamag-anak kami at sa mata ng lahat ay mali ito."

"Anak may aaminin ako sayo."

Tumingin siya sa ina na puno ng katanungan.

"Sana ako din ay mapatawad mo."

"Nay?"

"Hindi ka anak ni Danny, hindi siya ang ama mo."

"Po?"

"Alam ni Ate ito dahil siya ang kasama ko sa Maynila. Na rape ako ng kaibigan ng amo ko."

"Nay?"

Ito naman ang lumuha dahil sa tagal ng panahon na itinago niya sa anak ang katotohanan.

"Kaya iba ang trato ni Danny sayo dahil hindi ka niya anak. Napilitan lang siyang tanggapin ka dahil sa pagmamahal niya sakin. Pero hindi ka niya kayang mahalin. Saka lang niya narealized na pede pala ay saka naman siya nawala."

"Naguguluhan ako, nasaan ang totoo kong ama?"

"Hindi ko alam. Hindi na namin nakita after dahil umalis na din ang mga amo namin."

"Nay bakit ganito."

"Anak ang mahalaga ay hindi mali ang pagmamahal mo, ang mali lang ay ang panahon."

Sa sinabi ng ina ay mas lumuwag ang pakiramdam niya, ang tungkol sa ama ay saka nalang niya iisipin. Magpapalamig lang siya at hahayaan niya si Dustine magpaliwanag, handa siyang bigyan ito ng isa pang pagkakataon.

Tanghali nang sinubukan niya tawagan si Aleli pero can't be reached ang telepono nito, hindi niya diretsong matawagan si Dustine dahil nasa kanya ang cellphone nito. Nakalimutan na niyang ibigay dahil sa galit sa nadatnan, agad niyang hinanap ang telepono ng lalaki na nasa bag pa niya.

Pagbukas niya ay maraming missed calls pero hindi niya mabuksan dahil may password at hindi niya alam. Hinintay niya kung may mag missed call ulit.

Wala pang limang minuto ng muling ang ring at Albert ang pangalang nakaregister, kaya mabilis niyangsinagot.

Sharon: Hello?"

Albert: Hello, who is this?"

Sharon: Girl friend ni Dustine. Sino po sila?

Albert: one of his client. Kumusta na siya. Nagising na ba?"

Sharon: Nagising?

Albert: Huh?

Sharon: Wala kasi ako sa Manila ngayun, try mo tawagan ang mommy niya.

Albert: so you didn't know?

Sharon: Know what?

Albert: He is in comatose.

Sharon: Ano? Bakit? Anong nangyari sa kanya?

Albert: She had an accident last night.

Sharon: Oh my God!"

Hindi na niya naintindihan pa ang mga sinabi ng kausap, hinanap na niya ang ina upang tulungan siyang makabalik ng Maynila agad agad.

Umupa nalang sila ng isang van, kinausap ang isang kamag-anak para siya ang magmaneho. Sumama narin ang ina upang alalayan sila lalo na nga sa sitwasyon din ng pinsan.

Takot na takot si Sharon hanggang hindi niya nalalaman ang lagay ni Dustine. Ipinapanalangin niya na sana ay nagbibiro lang ito at gusto lang siyang pauwiin at makapagpaliwanag.

Ngunit kahit anong isip niya ay mukhang hindi nagbibiro ang kausap niya sa telepono.

Halos pitong oras din ang biyahe hanggang makarating sila sa Makati Medical Center kung saan ay dinala si Dustine. Agad sila nagpunta sa ICU.

Hindi niya mapigil ang pag iyak na makita ang lalaki, maraming aparatong nakaka-kabit sa ulo at kung ano ano ang nakatusok sa katawan. Ang nanay niya ang nag-ayos kung paano siya makakalapit dito. Awang awa siya sa lalaki, hindi niya alam kung ano ang nangyari pero pakiramdam niya ay malaking parte siya. Gusto niyang sisihin ang sarili, dahil kung hindi niya pinairal ang galit ay baka hindi ito nangyari sa lalaki.

Lahat daw ng vital signs ni Dustine ay mababa at walang kasiguruhan ang paggising pa nito. Kung sakali man daw ay gulay na lang din.

Nang titigan niya ang mukha ng lalaki bagamat wala kahit anong galos ay madilim, internal daw ang pinsala kaya mas delikado.

Hindi naman siya maaring magtagal sa ICU kaya sa labas lang sila ng ina. Bandang hating gabi ng maalala niya si Aleli kaya ipinahatid nalang muna niya ito sa isang staff nila sa gym.

Sakto naman naka alis ang ina ng may dumating na bisita na sa hinagap ay ayaw niyang makita. Kung may dapat sisihin ay walang iba kundi ang babaeng ito.

Pagtapat sa kanya ay mag asawang sampal ang ibinigay niya.

"Ang kapal ng mukha mong pumunta pa dito,. Ikaw ang may kasalanan ng lahat."

"Sharon patawarin mo ako. Oo ako ang may kasalanan at sinisisi ko ang sarili ko sa nangyari."

"Wala akong panahon pa para pakinggan ka."

"Sharon please, pakinggan mo ako."

Tinitigan lang niya ang babae, nang makita na mukha itong sincere ay hinayaan na niya.

"Oo ako ang may kasalanan, inaamin ko na inakit ko si Dustine dahil naiingit ako sayo." Inilahad ni Hershey ang naging karanasan niya kung paanong nasira din ang relasyon kaya ipinangako na gaganti sa lahat ng may magandang relayson.

"Ilang beses kong sinubok pero matatag si Dustine, iniisip ka niya. Kayo ng anak mo."

Tahimik lang si Sharon na nakikinig.

"Oo may nangyari samin pero minsan lang at nakita kong hindi niya ginusto yun. Ginamit ko ang nangyari samin para makuha siyang muli at tuluyan kayong masira pero matibay siya. Iniwasan niya ako, hindi siya naglalagi sa gym."

Inabot nito ang tissue para punasan ang luha.

"Nung araw na nakita mo kami ay ako lang ang nagpipilit, tumatanggi siya. Actually itinutulak niya ako kaya lang dumating ka na."

Marami pang sinabi si Hershey pati ang pagpunta nito sa bahay niya para balaan siya ngunit hindi na nito ikinukwento ang pagtatalik na nangyari sa kanila.

"Matagal nakong hindi nagdadasal pero nang makita ko si Dustine, believe me I asked God na pagalingin siya kapalit ng paglayo ko at pag-aayos ko sa buhay ko."

Dahil sa mga ibinihagi ni Hershey ay mas naintindihan niya ang nangyari.

"I promise you Sharon, after this hinding hindi nyo na ako makikita. Nagdepsoito ako sa hospital para sa operasyon ni Dustine kung kulang pa sabihan mo lang ako."

Hindi na siya hinintay pa ng babaeng sumagot, lumakad ito patungo sa ICU at sinilip ang lalaki bago lumakad palayo.

Kinabukasan ay naka schedule na operahan ang binata, ngunit nangangamba sila dahilang mukha nito ay nangingitim na kung susuruin ay parang sa patay. Maging ang kuko nito ay nangingitim na din. Senyales na hindi maganda ang lagay nito.

Hating gabi habang nasa room sila ay bigla silang tinawagan ng nurse, kailangan sila sa ICU. Ang lakas ng kabog ng dibdib niya habang lumalakad papunta sa lalaki. Lalong sumidhi ang kaba niya ng makitang nagkakagulo ang mga tao sa kama ni Dustine. Dahil nurse siya alam niya na hindi magandang senyales ang nakikita.

Pag tingin niya sa monitor flat line ang heart beat, 0/0 ang bp. Alam niya kung ano ang ibig sabihin nito. Hindi kailangan ang duktor para ipaliwanag pa sa kanya. Isa lang. isa lang.

WALA NA SI DUSTINE.

Isa isang naglayuan ang taong nakapaligid sa binata, ang mga nurse ay malungkot na ibinaba ang mgagamit. Nilakad niya ang pinto para lapitan ang lalaki, may nagsuot sa kanya ng scrub suit, nag abot ng tsinelas at nagkabit ng mask.

Malabo ang mata dahil sa luhang walang tigil na tumutulo sa mga mata.

"DUSTINE! GUMISING KA! DUSTINE SAGUTIN MO AKO!"

Pilit siyang pinapakalma ng mga tao sa paligid niya, wala na siyang pakialam isinisigaw niya ang nais niya kung hindi ay hindi niya kakayanin.

"DUSTINE PLEASE!"

Wala ng boses na lumalabas sa lalamunan niya, luha na lamang ang patuloy ng umaagos hanggang takpan ng puting tela ang katawan ng lalaki.

"Misis dinudugo ka."

Pagtingin niya sa hita ay puno na nga ng dugo. Naglapitan sa kanya ang mga nurse mabilis ang kilos upang tulungan siya. Inilayo siya sa kama ng lalaki at dinala sa emergency room.

Sa isang sulok ay naka upo lamang si Aleli sa wheelchair.

"Dustine Anak!"

5 years later...

"Austin! Come here Sweetheart. Basa ka na ng pawis."

Nasa sementeryo sila para dalawin ang mga namayapa na. Nakakalungkot lang na hindi na niya nakita pa si Austin. Matutuwa panigurado dahil kamukhang kamukha ito ni Dustine ang ama female version.

May mga bagay talagang nagtatapos sa paraang hindi natin ninais. Na pipilitin nating isipin na may happy endong pa din.