Enslaved Mind (Chapters 10 & 11)

CHAPTER 10

"Hey you, bartender! Give me some tequila." Mataray na sigaw ng babaeng nakaupo sa gilid ng bar counter.

Napapailing na ngumiti si Raffy. Kahit kalian talaga ay maldita itong kababata niya. Kanina niya pa itong namataang pumasok sa lobby ng kanyang hotel. Maliban kasi sa real estate ay may pinapatakbo rin siyang hotel and casino. Mabigat ang kanyang pakiramdam dahil sa nangyari sa kanila ni Monique. Masakit mang aminin pero sa kabila ng lahat ay mahal na mahal niya pa rin ito. Nagtatalo ang kanyang kalooban kaya naman napagpasyahan niyang bisitahin nalang muna ang kanyang hotel.

"What the fuck?! What's this?! Are you even a bartender? Get out of my sight! I'll call your boss and have you fired!"

Lumabas na siya mula sa pagkukubli sa pintuan. Baka magwala pa ang kanyang kababata at gumawa pa ng eskandalo.

"I got this, Roy." Aniya sa kanyang bartender. Lulugu-lugo itong pumasok sa kitchen.

"What brings you here, Rebecca?" aniya saka lumabas ng counter para yakapin ito.

"Jeez, you look like shit, Rafael." Rebecca hissed while reaching for her cigarette pack from her purse. Mabilis itong nakapagsindi ng yosi at sunud sunod na naghithit-buga.

"'The f uck, Rebecca! You can't smoke in here!" bulong niya rito sabay agaw ng sigarilyo nito.

Ngunit mabilis na nakaiwas si Rebecca at nagpatuloy sa paninigarilyo. In fact ibinubuga pa nito ang usok sa mismong harap ng mukha niya. Pinagtitinginan na sila ng ibang customers. Bakas na mukha ng mga ito ang panghuhusga.

Tinapunan naman ang mga ito ng masamang tingin ni Rebecca. Kapagkuwa'y nagtaray na naman.

"Why are you staring at me huh?!" Sigaw nito sa isang babaeng customer. "Do you know me?! Do you f ucking know my name?! I'm Rebec---" hindi na nito natapos ang sasabihinsapagkat kinaladkad niya na ito papasok ng kanyang opisina.

"You're Rebecca Gatchalian, blah blah blah..." Natatawang sambit niya habang itinutulak ito paupo sa couch.

"What's your usual spiel again? You're Rebecca Gatchalian and in case they don't know you, they should just google your name?" tukso niya rito. He reached for his iPhone from his pocket and started typing Rebecca's name on the Google Search bar.

"Come to think of it, this is the first time that I'm actually gonna google your name." aniya sabay halakhak.

Ngunit unti unting napalis ang ngiti sa kanyang mga labi nang makita ang resulta ng kanyang Google search.

Rebecca Gatchalian: High caliber female lawyer or home wrecker?

Harvard-educated fixer, in bed with a Philippine Senator

Politician Sex Scandal... Atty. Rebecca Gatchalian

'Yan ang ilan sa mga top results mula sa Google search. Napalingon siya kay Rebecca. She was still smoking incessantly but her lips are shaking. It's as if she's at the verge of breaking down.

"B-Becc..." anas niya. Naaawa siya sa kanyang kababata at matalik na kaibigan. Parang kapatid na turing niya rito. Aside from being his close friend, she's also his god sister. Ninong niya ang ama nito.

Akmang lalapitan niya ito upang yakapin ngunit marahasitong umiwas.

"Becc..." aniya sabay yakap dito.

"Don't touch me!" sigaw ni Rebecca. Ngunit hindi siya nagpatinag at lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap dito.

He knows she's hurting. He knows that beneath the strong and bitchy facade lies a vulnerable woman who is in need of warmth and affection.

"D-don't touch me..." mahinang usal nito habang unti unting tumutulo ang luha sa mga mata. Paulit ulit nitong ipinupukpok ang ulo sa kanyang dibdib hanggang sa tumigil at tuluyan nang humagulhol.

"I... I'm a home wrecker." Umiiyak pa ring sambit ni Rebecca.

Napatiim bagang siya. Naalala niya ang kasalukuyang problemang kinakaharap nila ni Monique. Sumagi sa kanyang isipan si Michael. That f ucking bastard.

"Ssshh..." pang-a-alo niya rito. Yakap yakap niya si Rebecca at masuyong hinalikan ang tuktok ng ulo nito.

"I... s-screwed up, R-Raf..." She choked.

"Sssshhh... It's alright... It's alright, Becc." He knows that it is not 'alright'. But what can he do? They were both stuck in difficult situations. And all he can say is that everything will be alright even though he believes that it's just a f ucking lie.

"Ihahatid na kita." He told her as he raked his fingers through her messy hair. Pinunasan niya rin ang pisngi nitong basa ng luha.

Umiling si Rebecca.

"I don't wanna go home. Can I just stay here?"

"Sure, magpapahanda ako ng suite room para sa'yo."

"No. I meant, I wanna stay with you."

Napakunot noo siya.

"Please, Raf. I'll go insane if I'm left alone."

Parang dinurog ang puso niya sa narinig. Nakaramdam din siya ng ganoon noong panahong nadiskubre niya ang ginawa nina Monique at Michael.

Tumango nalang siya apagkatapos ay pinaupo si Rebecca. Kumuha siya ng dalawang bote ng vodka mula sa kanyang mini bar. Tig-iisa sila nito.

Ngumiti ito nang iabot niya rito ang isang bote.

"Just like old times?" Tanong nito.

"Just like old times." Sagot naman niya sabay upo sa tabi nito.

Humilig si Rebecca sa kanyang balikat at nagsalita.

"Why didn't I fall for you? Why didn't we fall for each other?" tila wala sa sariling sambit nito habang tumutungga ng vodka.

Hindi siya sumagot. Bagkus ay tumungga rin mula sa kanyang hawak na bote.

"Damn. We're so good. We're compatible. You know me too well. I know you too f ucking well. But why didn't we end up with each other?"

"Oo nga 'no? Siguro kung tayo, we won't be stuck in deep shit right now. We could have been enjoying our vacation or we could be having some mind blowing sex, perhaps?" Natatawang wika niya.

Umayos ng pagkakaupo si Rebecca at matamang napatitig sa kanya. Kapagkuwa'y kumunot ang noo nito.

"What happened?" Tanong nito sa kanya.

Tumawa lang siya.

"Rafael..." She uttered his name like a stern warning.

"Wala."

"Rafael Ephraim Gamboa! Ang daya naman yata? You've dug up the skeletons in my closet yet I can't dig up yours---"

"Monique cheated on me." Putol niya sa iba pang sasabihin nito sabay lagok ng alak hanggang sa mangalahati na ang laman ng bote. Napapiksi siya sa lasa niyon subalit balewala lang sa kanya. He knows that it'll help him forget about his problems the moment it kicks in.

Literal na napaawang ang bibig ni Rebecca kaya natawa siya.

"But your fiance... she's... she's like... she's like a saint!" Turan nito.

"Well, she's not. She cheated on me with my business partner." He hissed as he gulped down his vodka.

"Oh, Rafael!" bulalas nito sabay yakap sa kanya.

"Why didn't you tell me, Raf?"

Ngumiti lang siya at gumanti ng yakap.

Tila umiikot na ang kanyang opisina. He could feel as if the vodka's starting to mess with his head.

NAG-AALALA SI Monique sapagkat hindi pa nakakauwi si Raffy. Kung anu-ano na'ng pumapasok sa isip niya. Baka sinugod nito si Michael. Baka galit na naman ito at may masamang nangyari habang nasa daan.

Tinatawagan niya ang cellphone ni Raffy ngunit ring lang iyon ng ring. Tumawag siya sa hotel nito. Nagbabaka sakaling naroon ang binata. Ang sabi ng receptionist ay naroon nga ito kanina ngunit umalis din nang malasing.

She got really worried. Tinawagan niya ulit ito at nakahinga siya ng maluwang nang sagutin nito ang tawag niya.

"Raf? Where are you? Are you okay?" Puno ng pangambang tanong niya.

"Artista ka rin, 'no? Ang kapal ng mukha mong saktan si Rafael tapos ngayon you'll act as if you're genuinely worried about him? F uck you, b itch!" Sigaw ng boses ng isang babae sa kabilang linya.

Nanlamig siya. Hindi siya nakapagsalita. Hindi rin naman siya makakasagot sapagkat tinapos na nito ang tawag.

CHAPTER 11

Nakatulugan ni Monique ang paghihintay kay Raffy. She was still up until three in the morning, waiting for him. Hanggang sa hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.

Pagtingin niya sa wall clock ay mag a-alas siyete na ng umaga.

She heaved a sigh. She knows that after everything that has happened, she deserves this kind of treatment from him. She cheated on him. And now she pays the price.

Pero napagtanto niyang masakit pala. I hurts that she's waiting for him while she's fully aware that he's with someone else. Pero iyon nga, wala naman siyang karapatang magalit sapagkat kasalanan niya naman ang lahat.

Sumagi sa isipan niya si Michael. Ang lalaking pumukaw sa kanyang senswalidad. Ang lalaking tumukso sa kanyang gawin ang bawal.

Napailing siya. Hindi naman pwedeng isisi niya ang lahat kay Michael. Kung sana naging matatag lang siya, kung hindi lang sana siya nadarang, hindi sana mangyayari ang lahat ng ito sa kanya.

Ngunit tama nga sila, nasa huli talaga ang pagsisisi. Anumang gawin niya ngayon ay hindi pa rin mabubura ang kasalanang pinagsaluhan nila.

All she could hope for is that Raffy would forgive her. Kasi alam niya at narararamdaman niya na puno pa rin ng poot ang puso ni Raffy. Pero umaasa siya na darating ang panahong mapapatawad siya nito. And when that time comes, she would make sure that she will make up for everything she did. Magiging mabuting asawa siya at ina sa mga magiging anak nila ni Raffy. Gagawin niya ang lahat para maging masaya at payapa ang kanilang bubuuing pamilya.

Napayakap siya sa kanyang sarili. She still hasn't lost hope that everything will be back to how it was before.

She headed towards the kitchen. Maghahanda siya ng breakfast sakaling dumating si Raffy. Inilabas na ang ilang frozen cold cuts mula sa ref upang i-thaw. Babalikan niya nalang ang mga iyon pagkatapos niyang maligo.

Habang nasa shower ay hindi pa rin mawaglit sa isipan niya ang pag-uusap nila ang babaeng nakasagot sa tawag niya sa cellphone ni Raffy. Sino kaya ang babaeng iyon? Base sa pananalita nito ay parang kilalang kilala nito si Raffy. Isa lang naman ang alam niyang matalik na kaibigan nitong babae. Si Rebecca Gatchalian, isang defense lawyer at well-known fixer ng mga pulitiko.

Napapikit siya. Pilit na isinasantabi ang anumang agam-agam na namumuo sa kanyang dibdib.

Nang makapagbihis na siya ay narinig niya na may nagbuzz in sa pintuan. Napakunot-noo siya sapagkat alam naman ni Raffy ang kanyang passkey.

Dali-daling tinungo niya ang pinto. Pagsilip niya sa peephole ay napahumindig siya. Nasa labas si Michael.

"Monique, I know you're in there. Open the door!"

She closed her eyes. Kailan ba siya lulubayan ni Michael?

"Monique!"

Paano ba nito nalaman ang address niya?

"Monique, open the door!"

Sa takot na baka makabulabog pa ito sa kabilang unit ay binuksan niya nalang ang pinto.

"What are you doing here?!" Asik niya rito.

"Monique, how are you?" Wika nito sabay yakap sa kanya.

Marahas niya itong itinulak palayo.

"Leave me alone!"

"I'm sorry..." Anito sa paos na boses.

Pero sa halip na maantig sa tinuran nito ay lalo pa siyang nagalit.

"Just leave me alone, Michael!"

"Please, Monique, patawarin mo 'ko."

"Ang kapal ng mukha mo'ng humingi ng tawad! You ruined me. Sinira mo 'ko. Sinira mo kami ni Raffy..." Nangingilid na ang kanyang luha.

"I'm sorry... I'm so sorry." Umiiyak na ring sambit ni Michael.

He then cupped her face and wiped away her tears. Kapagkuwa'y dahan dahan siya nitong niyakap.

"I'm so sorry..."

Napahagulhol siya sa mga bisig nito.

"Ssshh... It's okay." Anito. Naramdaman niyang hinalikan siya nito sa tuktok ng kanyang ulo.

"Are you okay? Si Raffy? Is he treating you well?"

Hindi siya nakasagot. Sa halip ay hindi niya napigilan ang paghikbi.

"Monique, is he treating you well? Please answer me. Sinasaktan ka ba niya?"

Tila biglang nag-flashback sa kanyang isipan ang nangyari sa kanila ni Raffy nang makauwi na sila sa kanyang condo unit mula sa ospital.

Sinaktan nga ba siya ni Raffy?

Yes, he took her in a rough and painful way. Pero balewala sa kanya iyon. Balewala sa kanya ang sakit. Balewala sa kanya ang anumang gagawin ni Raffy for as long as mapapatawad lang siya nito.

Marahan siyang umiling.

"No, he's not hurting me, Michael. He can't and he won't hurt me. Mahal ako ni Raffy." Aniya sabay tulak dito palayo sa kanya. Agad niyang napagtanto na baka dumating nalang bigla si Raffy at makita sila nito sa ganoong posisyon.

"Please, Michael, just leave. Leave me alone and don't you ever show your face to me again."

"No. Ask me to do anything, just don't ask me to leave you. Please, Monique... Let me take care of you."

"Didn't you hear me? I said, Raffy won't hurt me. He will never hurt me because he loves me. Kaya umalis ka na."

Humugot ito ng malalim na hininga at dinukot ang wallet nito. He reached for his calling card and placed it on the edge of the table.

"If a-anything happens, please call me. I'm staying at my place in Makati. I won't go back to Davao until I make sure that you're okay."

Hindi niya ito pinansin. Bagkus ay tinungo niya ang pinto at binuksan iyon.

"Makakaalis ka na."

Bagsak ang mga balikat na naglakad ito palabas ng kanyang unit. Agad niya namang isinara ang pinto nang makaalis na ito. Tila nauupos na kandilang napasandal siya sa nakasarang pinto.

God, where on earth is Raffy?

Naalala niyang inilabas niya pala kanina mula sa ref ang mga lulutuin niya. Gagawa nalang siguro siya ng French toast at magpi-prito ng bacon and eggs. Nasa kalagitnaan na siya ng paghahanda ng agahan nang marinig niya ang marahas na pagbukas ng pintuan na siya namang ikinagulat niya.

Paglingon niya ay nakita niya si Raffy. Madilim ang mukha nito at naglalakad palapit sa kanya.

"Did you see Michael?" Tanong nito habang nagtatagis ang mga ngipin.

"R-Raf..."

"Answer my question, Monique." Mahinahon ngunit puno ng awtoridad na wika nito.

God, what am I gonna do?

Kung sasabihin niyang oo, baka lalong magalit ito.

"N-no..." aniya sabay iling.

"F ucking liar!" Sigaw nito sabay sampal sa kanyang pisngi. Halos madapa siya sa intensidad ng sampal na iyon.

"R-Raffy...!" Umiiyak na bulalas niya.

"Ako pa'ng niloloko mo ha?" Lumapit ito sa kanya at hinila ang kanyang buhok hanggang sa mapatayo siya.

He held her jaw. Ramdam niya ang sakit habang isinusubsob nito ang kanyang mukha sa kitchen counter.

"Did he come here to f uck you, huh?!"

ITUTULOY...

______

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

All rights reserved. This story or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express permission of the author by any means available.

Copyright 2016

© Sheen Yu [shobe.sheen]