Fuck Fianceé: Incited Mishap

Nanghihina pa rin akong nakahiga sa kama ni Kuya Sebastian, habang pinagmamasdan ko syang binubukaka ang mga hita ko.

"K-kuya, hindi ka pa ba nakaraos? Masakit na kase eh..." reklamo ko.

Aaminin kong ako nakaraos na, dalawang beses na nga ata akong nilabasan mula kanina eh. Malamang dahil first time ko. Nahihiwagaan tuloy ako kung first time din ba ni Kuya ito.

"Sandali na lang Lea. Hahayaan mo na lang bang mabitin ako?"

"Masakit na kase eh."

"Don't worry, mawawala din ang panghahapdi, mawawala din ang sakit."

Mapilit talaga sya. Hindi nya binitawan mga tuhod ko hanggat hindi nya ako napapayag. Sabagay nalilibugan pa rin naman ako eh.

Sa ayos ko parang akong nangnganak sa operating room. Sya naman nakaluhod sa tapat ko.

Napakagat labi ako nang maramdaman ko ang muling pagbunggo ng ulo ng titi nya sa bukana ng biyak ko. Pinapadulas nya ito na para bang tyinetyempuhan ang pagpasok.

Alam ko na ang sakit, kaya naman napapaalsa ang katawan ko sa kaba sa twing kakatok ang burat nya sa pintuan ko.

"Aahmmm... Ku-kuya, dahan dahanin mo lang please...."

Nararamdaman ko na naman ang pagbuka ng bukana ng lagusan ko, at damang-dama ko talaga ang kalakihan ng titi ni Kuya.

"Aaaahhhhh.... Aaaahhhh...."

Hindi ko malaman kung saan ako kakapit nang maramdaman ko nang umuusad papasok ang dambuhala nyang burat.

Napapapikit ako....

Medyo mahapdi pa rin...

Pero habang sumasagad tila sumasarap...

"Uuuhhhmmmmffff.... Oooohhhh..."

Nakikuliti ako... Muling lumalandi ang pakiramdam ko... Kumekerengkeng ang bewang ko...

Sinimulan na akong hindutin ni Kuya Sebastian. Kakaibang pleasure ang hatid sa katawan ko ng paglabas masok ng ari nya sa ari ko.

"Aaahhh Aahhh Aahh"

Bumibilis ang kadyot nya...
Hanghang sa nagsasalpukan na ang aming mga kasarian. Sarap na sarap na ako.

Nababaliw...

Nakakabaliw na kaligayahan...

Pumatong na sa akin si Kuya habang patuloy nya akong binibira. Yumakap ako sa katawan nya. Pikit na pikit, at sa twing mararamdaman ko ang madulas nyang titi na hinahalukay ang pwerta ko talagang linalabasan ako ng hima.

"Aahhhh Kuya, fuck me more... fuck me good... Oohhhh..." kung ano ano na ang nasasabi ko.

Ganito pala ang feeling ng tinototnak, parang nasa impyerno sa sobrang init, parang nasa langit sa sobrang sarap...

Nagulat na lang ako nang biglang hugutin ni Kuya Sebastian ang burat nya. Nasorpresa ako nang biglang pumutok ang tamod nya sa tyan ko, na tumatalsik hanggang sa mga suso ko.

Sinasalsal nya ang burat nya habang patuloy na linalabasan. At nang makaraos na sya dun ko pa lang naalala na dapat sana magpapabuntis ako. Haish. Medyo nakakadiri lang ang malagkit na tamod kaya sa kanya ko ito pinapunas.

Part Seventeen: Incited Mishap

Hanggang sa pagbalik ko sa kwarto ko hindi pa rin natatanggal ang ngiti sa mga labi ko. Naiimagine ko pa rin ang mukha ni Sebastian habang katalik ako. Ngayon ko lang nahalata na hindi man lang nya ako niromanansa. Sabagay sapat na siguro yung halikan namin.

Sa paglipas ng araw at ng buwan. Pansin ko na napapadalas ang pagsisiping namin ni Kuya Sebastian. Pero wala ata syang balak buntisin ako kase lagi syang nagko-condom at withdrawal.

Sabi ko sa sarili ko okay lang yon, na hindi namin kailangang magmadali. Sa paningin ng iba parang magkapatid lang kami, pero sa gabi hubo't hubad kaming nagaalab sa pag-ibig.

Nitong mga huling araw naging abala kami sa preperation ng pinakaaabangan kong debut birthday party. Kumpleto na ang 18 roses, 18 balloons, 18 candles, 18 gifts, 18 golds at 18 treasures. Okay na sa akin yung list, wala akong pakialam kung sino sino pa sila, basta ang importante sa akin ay yung Prince na magiging last dance ko.

Pinipilit ni Mama na si Marlon daw ang magiging Prince ko, pero tumutol ako at sabi ko si Kuya Sebastian na lang. Sa huli pumayag din sila, sabi ko kasi kung hindi lang din si Kuya ang Prince ko, huwag na lang nila akong ipaghanda. Buti na lang hindi na sila nagtanong pa kung bakit.

Sa rehersals at practice namin sa dancing, sobrang sweet namin ni Kuya sa isa't-isa. Akala siguro nung iba simpleng lambing magkapatid lang, hindi nila alam na may something na sa bawat tinginan namin ni Kuya.

Hanggang dumating na ang araw na pinakaaasam ko. Hindi dahil sa engrande kong debut party, kundi dahil ngayong gabi, sa mismong birthday ko ipagtatapat ko na sa buong mundo ang relasyon namin ni Kuya Sebastian.

Oo ihahayag ko na! Sa halos limang buwan naming patagong relasyon ni Kuya, gusto ko na itong gawing legal sa mata ng ibang tao, at wala akong pakialam matanggap man kami o hindi ng lipunan.

Hindi kami pwedeng ganito ng boyfriend ko habang buhay. Secret relationship na alam kong mabubunyag din naman, bakit mo pa patatagalin.

Hindi ko na ito sinabi kay Sebastian. Alam ko kase na hindi sya papayag eh. At umaasa ako na pagkatapos ng malaking rebelasyong gagawin ko, mauunawaan ako nila Daddy at Mama. At kung sakaling hindi, may nakahanda na akong plan B. Ang magtanan kami ni Sebastian.

"And now ladies and gentlemen, the debutant, Ms. Maria Aliyah Mendez!"

Nung marinig ko na ang pangalan ko, bigla akong kinabahan. Hindi kasi ganito kadaming tao ang ineexpect kong dadalo. Yung iba malalaking pangalan pa sa industriya na affiliate ni Daddy sa negosyo.

Maalinsangan pa itong suot kong gown, lalo tuloy akong nate-tense. At yung minemorize kong speech bigla kong nakalimutan.

Pagtayo ko inalalayan ako ng Prince ko. Nginingitian pa ako ni Kuya. Nanginginig talaga mga tuhod ko sa ibabaw ng entabladong ito. Nagdadalwang isip tuloy ako kung itutuloy ko pa ba yung balak ko o hindi.

Inabot na sa akin nung hostess ang microphone. Hindi ko pa malaman kung pano ito kukunin at hahawakan, nanlalamig pa mga kamay ko.

Umihip ang hangin ng katahimikan. Bawat tenga handa ng makinig sa sasabihin ko. Huminga ako ng malalim para saluhin ang pagkabog ng puso ko. Hindi ko alam kung pano ko sisimulan ang speech ko, pero matapos ang ilang minuto ng katahimikan nagsalita na ako.

"Ladies and Gents, a pleasant evening. First of all I would like to thank each one of you for being here tonight. This is one of the greatest evening of my life. I also want to sincerely thank my loving parents for giving me this fantastic fairytale-like grand party."

Tapos hinarap ko sina Daddy at Mama, "Dad, Mom, thank you so much!" with a smile.

"Love is like a business, you must build it in one's heart, you must hardwork on it to nurture its feelings, to make it grow---" natigilan ako at muling huminga ng malalim.

"Hum. Pasensya na po, nakalimutan ko yung hinanda kong speech. Anyway, since I already forgotten it, let me continue with what my heart really feels. Siguro naman aware kayo sa merging ng David Enterprises sa kumpanya namin--"

Nang marinig ito ni Mama na nakaupo sa likod ko, binulungan nya ako, " Hija, what's wrong with you? Why did you suddenly come this matter up?"

Pero hindi ko sya pinansin at nagpatuloy lang ako sa aking sinasabi, "The time has finally come, I guess. The right time that they have been waiting for. Noon sobrang excited ko sa debut ko na ito pero ngayon, parang ayoko na ma-reach ang legal age ko..."

"Lea, i'm telling you! Stop it!" mariing bulong ni Mama. Naabot na siguro nya ang nais kong iparating sa madla.

Paglingon ko sa kanila napansin ko agad na nabibigla sila sa sinasabi ko. Nagsimula na ring umusbong ang bulong-bulungan ang mga bisita. Hinarap ko si Mama habang nakatutok pa rin ang mikropono sa bibig ko.

"Ma, for gad sake, ayaw kong magpakasal sa lalaking yon! Ayoko syang mapangasawa! Simply because I don't love him and that i'm in love with someone else!" sabay lingon kay Kuya.

Kung si Mama pag-aalala ang nakikita ko sa mukha nya, kay Daddy naman galit ang nakita ko. Nang mapansin ito ni Kuya Sebastian ay agad nyang sinenyasan yung DJ upang ipa-cut ang line ng hawak kong mic.

Sumenyas din ng dalawang maid si Mama upang ipakuha ako, kasama na dito ang malditang si Angie. Pag-akyat nila hinawakan agad nila ako sa magkabilang braso.

"Bitawan nyo ako, hindi pa ako tapos magsalita!" pagpupumiglas ko.

Nakakainis talaga itong si Angie! Kung makakaladkad akala mo kung sino. Tingin ko sinasadya talaga nya akong saktan eh!

Sa kakapiglas ko bigla ko na lang naisigaw, "Sebastian tulungan mo ako!" nang madaan ako sa kanya.

Lumapit sya sa akin, "Lea, ano bang nangyayari sayo? Are you out of your mind? Mas makakabuti kung pumasok ka muna sa loob." tanging sabi nya sa akin.

Kinaladkad nila ako hanggang sa loob ng Mansyon, hanggang sa loob ng kwarto ko. Ito namang si Mama na nakasunod lang sa amin ay walang tigil sa kakadada ng mga bagay na hindi ko naman maintindihan.

"Okay na dito. Sige na, lumabas na kayo." utos ni Mama sa mga maid nang makapasok na kami sa loob ng kwarto ko.

"Lea, baliw ka na ba? Bakit mo sinabi yon sa harap ng maraming tao?" sermon agad ni Mama.

"Bakit Ma, totoo naman diba? Ipapakasal nyo naman talaga ako sa lalaking yon kahit ayaw ko diba?"

Habang nagsasalita si Mama tinangka ko ang pagkakataon upang makapagbihis.

"Anak, may mga bagay na pinag-uusapan lang sa loob ng bahay! Hay naku! Buti na lang hindi ako nang-imbita ng media."

"Ma, sorry okay? Wala na, nasabi ko na eh! Actually hindi pa nga tapos ang sinasabi ko eh."

Napabugtong-hininga sya, "Haish... Ano pa nga ba?! Ang inaalala ko ngayon eh yung galit ng Daddy mo. Nakita mo naman yung hitsura nya kanina, mukhang galit na galit. Naku mababaliw na ako sayo!"

Pagkatapos kong magbihis pinaupo ako ni Mama sa tabi nya, at ngayon pareho na kaming nakaupo sa gilid ng kama ko, saka nya ako hinarap.

"Sya nga pala, ano ba yung sinasabi mo kanina that you love someone else. Sino ba yon? Wala ka namang pinapakilala sa aming lalaki ah! Umamin ka nga sa akin, may boyfriend ka na ba?" siryosong tanong nya.

Tumango lang ako.

"O my gad! Then tell me who he is!"

Natigilan ako at naglaro sa utak ko ang tanong na, dapat ko na ba talaga itong ipagtapat kay Mama o hindi?

"Ano Lea, sino ang lalaking yon? I just wish that he is better than Marlon."

"Ahm... Ma..." this is the moment of truth, "Ma, honestly, si....si.... Si Kuya Sebastian ang boyfriend ko." buong tapang kong banggit matapos kong huminga ng malalim.

"A-ano?! Are you kidding me? What the hell are you telling me now?!" sabi ko na hindi sya maniniwala eh!

"Ma, sorry... Sa maniwala ka man o hindi, totoo yung sinabi ko, at totoong mahal ko si Kuya Sebastian!"

Maya-maya bigla ko na lang naramdaman ang mabigat na sampal ni Mama. PAK! Napahawak ako sa pisngi ko kasabay ng pagbagsak ng luha ko, "Ma, i'm so sorry..."

"Lea, ayoko ng ganitong klaseng biro! Nagbibiro ka lang diba?! Itigil mo na ang kabaliwan mo!"

Ngayon ko lang nakitang nagalit ng ganito si Mama. At sa buong buhay ko ngayon lang nya ako pinagbuhatan ng kamay, na sa buong buhay ko ngayon lang ako nakatikim ng sampal.

Hindi na ako binigyan pa ng pagkakataong makasagot ni Mama. Iniwan na nya ako na para bang ayaw na nya akong makausap.

Tumayo sya at dire-diretsong naglakad palabas ng kwarto ko. Pagbukas nya sa pinto nakasalubong nya si Kuya Sebastian na sakto namang papasok. At ang sunod kong narinig ay isang matunog na naman na sampal.

Nagulat talaga ako at sobrang ninerbyos nang masaksihan ko kung paano sinampal ni Mama si Kuya Sebastian. Kinabahan talaga ako ng husto.

Walang lumabas na salita kay Mama. After nya sampalin si Kuya ay umalis na rin sya kaagad.

Hahabulin pa sana sya ni Kuya pero tinawag ko sya, "Kuya!" napahinto sya at napatingin sa akin. Akala ko lalapitan nya ako pero tinalikuran din ako atsaka na nya sinundan si Mama.

Naiwan akong umiiyak sa apat na sulok ng aking kwarto. Sabi ko na nga ba ganito kahahantungan nito eh. Pero nauunawaan ko na sa ngayon hindi pa nila matanggap ang relasyon namin ni Kuya Sebastian.

Inilabas ko na lang ang kalungkutan ko sa mga social medias;

"I love him, and i'm willing to face any concequences as long as we're devoted to each other."

"Him and I against the world, but of all the people, bakit ikaw pa Mama? Bakit ikaw pa ang hadlang sa pagmamahalan namin?"

"I fell in love with the wrong person, at the wrong time with the wrong place, but how can it be wrong, when the feeling is so strong? Oh dear, I'll fight 'till the end as long as you love me..."

Kung ano ano ang pinagpopost ko sa mga social netwotks account ko. Kulang na lang ilathala ko na ang buong kwento namin ni Kuya Sebastian.

Afterwards, tinawagan ko si Kuya, "Kuya akyat ka sa kwarto ko, may sasabihin ako sayo." tapos niligpit ko na ang gamit ko.

Pagdating ni Kuya sinabi ko na agad ang balak ko, "Kuya, magtanan na tayo, sa ganung paraan hindi na tayo mapaghihiwalay pa nina Daddy."

"Alam mo ba yang sinasabi mo Lea? Si Daddy, inatake, sinugod sya ngayon sa ospital."

"Tamang-tama Kuya, hindi nila tayo mahahabol!" bagaman nag-aalala ako kay Daddy pero alam ko namang magiging okay din sya. Tulad nung isang beses na inatake sya, naging okay din naman.

"Ano ka ba Lea?! Si Daddy yon! Iiwan mo na lang ba syang ganon?"

"Babalik din naman tayo bukas Kuya. Tara na!"

Alam kong gusto din naman ni Kuya ito eh, kaya wala syang nagawa kundi sumama sa akin.

Dumaan kami sa likod papuntang garage. Pareho kaming nagmamadali at sinabi ko sa kanya na ako na lang ang magda-drive para mas mabilis kaming makarating dun sa pina-reserve ko ng hotel. Baka mas matagalan pa kami kapag inexplain ko pa yung daan.

Kinakausap ako ni Kuya habang nagda-drive ako. Gabi na, medyo madilim na ang paligid kaya nahihirapan na akong mag-drive, at gusto kong bilisan. Lalo na nung palabas na kami sa gate ng mansyon. Buti na lang walang kaalam-alam yung dalawang guard sa nangyayari.

"Lea, huwag ka sanang magpadalos-dalos! Pano kung pag-isipan muna natin ng mabuti ang gagawin natin?"

"Kuya, napag-isipan ko na ito at desidido na talaga ako! Bakit, ayaw mo ba Kuya? Akala ko ba mahal mo ako?"

"Lea, mahal kita....kaya ko nga pinipigilang mangyari ito eh, dahil ayaw kong umalis tayo na may sama ng loob sa atin ang mga magulang natin." sa tingin ko nagdadalawang isip pa rin si Sebastian na sumama sa akin.

"Sebastian, natatakot ako eh... Natatakot ako na baka bukas, makalawa, ipakasal na nila ako kay Marlon... Natatakot ako na baka bigla ka na lang mawala sa akin."

"Hindi ka naman nila basta basta ipapakasal lang kay Marlon! At hindi ko naman hahayaang mangyari yon, lalo na si Daddy, alam kong ipaglalaban ka nya."

Ang gusto ko lang naman ay makasama ko ang lalaking mahal ko. Ang gusto ko lang naman ay hindi mawalay sa akin ang taong pinakamamahal ko.

Hindi ko na pinakikinggan pa si Kuya Sebastian sa kahit ano pang sabihin nya. Kasabay nito ay ang pagtulo ng luha ko...

Maya-maya biglang nag-ring ang cellphone ni Kuya Sebastian.

"Yes Ma?" nang sagutin na nya ito nakita kong nag-alala si Kuya. Hindi ko naririnig ang sinasabi ng kausap nya sa kabilang linya, pero nagulat ako sa lakas ng sigaw ni Kuya.

"What?!!"

Sobrang pag-aalala ang nakita ko sa mukha ni Kuya at bigla akong kinabahan nang makita ko na syang umiiyak at sumisigaw, "No Ma! You're lying! Tell me it's not true!"

"Kuya bakit?!! What happened?" nadala ako sa pag-iyak ni Kuya.

"Lea, Si Daddy...." lalo akong kinabahan, "He's gone..." at lalong lumakas ang pag-iyak ko.

Giniwa ko kinabig ko ang kotse pabalik dun sa family hospital namin kung saan naroon si Daddy. Hindi ko matanggap na pumanaw na sya ng dahil sa akin.

Punas ako ng punas sa mga mata ko, nanlalabo kasi paningin ko dahil sa luhang hindi ko mapigil sa paglabas. Hindi ko tuloy agad napansin ang kasalubong naming malaking truck ng buhangin.

BBeeeeppppppp!!!!

"L-eeeaaaaa....."

Kinabig ko ang manibela pakaliwa para iwasan ang pagbangga namin sa truck. Nagawa kong umiwas pero dahil sa bilis ng takbo namin dumiretso kami sa dulo ng daan. Bumangga sa barrier ang kotse namin at nahulog kami sa matarik na bangin.

"Kuya!!!"

Dahil hindi kami naka-seatbelt, umalog-alog kami ni Kuya sa loob habang patuloy na nagpapa-ikot ikot na nahuhulog ang kotse sa bangin. Kumakalaksing at tumatalsik sa amin ang bubog ng mga nababasag na salamin.

Nang makita ko si Kuya, nakapikit sya at wala na syang malay na nakamukmok, tapos duguan na ang ulo nya. Hindi ko na rin alam pa ang sumunod na nangyari dahil nagdilim na rin ang paningin ko.

**********

Sebastian's POV

Pagkatapos magkwento sa akin ni Lea, dun ko lang napansin na umiiyak na pala ako. Kahit paano ko bali-baliktarin ang utak ko wala pa rin akong maalala ni isa sa mga sinabi nya.

At ang bagay na gumugulo talaga sa akin ay kung pano ko tatanggapin ang lahat ng ikinwento sa akin ni Lea.

Masakit talagang malaman ang katotohanan. Hindi ko alam kung ikatutuwa ko ang mga nangyayari o hindi.

Liningon ko si Lea na hanggang ngayon nakasandal pa rin sa balikat ko habang yakap ako. Kahit ba half sister ko lang sya, hindi pa rin dapat ako umibig sa kanya.

Nabibigatan talaga ang puso ko. Sa tingin ko hindi na mahalaga pa kung ano ang mga bagay na naganap sa buhay ko noon, mas gusto kong maalala ngayon ang damdamin ko noon. Kung ano ba talaga ang tunay kong nararamdaman para kay Lea.

Kung bakit ko sya minahal, kung paano ko sya minahal. Ano ang mga bagay na nakita ko sa kanya na nag-udyok sa akin upang ibigin sya. Totoong minahal ko nga ba sya, o tawag lang ng laman?

Yoko na mag-isip, sumasakit lang ulo ko...

>>>>>>>