Halik ng Higanti 3

IKATLONG KABANATA
(Pagnanasang Maghiganti)

Napadpad si Tristan sa campo ng mga TBS, wala siyang malay nang buhatin siya ng mga tinuturin niyang kalaban at dalhin sa kanilang campo para gamotin at iligtas.

Inihiga siya sa isang silid at mabilis siyang hinubaran, pinunit ang mga damit at ginamot ng nag-iisang manggagamot sa campo nila.
Isa-isa niyang tinanggal ang mga bala sa katawan ni Tristan, at nilinis niya ang mga sugat nito.

Kinabukasan, minulat-mulat ni Tristan ang kanyang mga mata.
Nagising siya na hubo't-hubad at tanging kumot lang na puti ang nakatakip sa kanyang harapan.

Napansin niya ang isang babaeng nakaluhod sa gilid niya at hinahaplos ang sugad ng kanyang dibdib, ang mga sugat na sanhi ng mga balang bumaon sa kanyang katawan.

Dito niya naalala ang mapait na sinapit niya at ng kanyang asawa.
Biglang tumulo ang luha ni Tristan, at humihibik-hibik na parang bata, sa tindi ng sakit at poot na nararamdaman niya.

Narinig ng babaeng manggagamot ang pagtangis ni Tristan, diniin niya ang pagkakahawak sa bulak upang maiwasan ang pagdugo dahil umaalsa ang dibdib ni Tristan gawa ng pag-iyak nito.

"Oh, tahan na. Huwag kang masyadong gumalaw at baka dumugo ang mga sugat mo"
malambing ang tinig ng manggagamot at tuloy parin siya sa paglilinis ng mga sugat ni Tristan.

"Na-nasa'n ako?"
pinilit makapagsalita ni Tristan kahit masama parin ang pakirandam at pilit na kinakalma ang sarili.

"Shh.. 'wag ka munang magsalita, baka bumuka ang mga sugat mo, sariwa pa kasi"
tugon ng babae.

Hirap na ring magsalita si Tristan at sa isang iglap lang ay bigla na lang siyang nakatulog.

Napangiti ang manggagamot, hindi siya makapaniwalang mabubuhay pa si Tristan sa kabila ng malubhang sinapit nito, hinangaan niya ang katibayan ng loob ni Tristan.

Hindi rin niya maiwasan na hindi mapatingin sa bukol ni Tristan na natatabing lang ng puting kumot.

Sinusukat pa niya sa kanyang isipan kung gaano kahaba ang kargada nito.
Napapakagat-labi siya, pinagmamasdan niya ang kagwapohan ni Tristan at ang makisig nitong katawan.

Biglang may naglaro sa isip ng babaeng manggagamot, gusto niyang hawakan ang nakabakat na titi ni Tristan, gusto niyang samantalahin ang mahimbing na pagtulog ni Tristan.

Ngunit bago pa man masalat ng palad niya ang batuta ni Tristan ay biglang bumukas ang pinto.
Nagulat ang babae at mabilis na inayos ang kanyang sarili.

"Supremo, kayo po pala. Nagising na po siya kanina lang pero agad ding nakatulog."
sambit ng babae ng may mumunting kaba sa dibdib.

"Gano'n ba, hayaan mo lang siyang magpahinga. Magaling ka talagang manggagamot"
tugon ng Supremo.

"Hindi ako makapaniwalang mabubuhay pa ang sundalong ito. Nakatamo siya ng labing-anim na bala subalit nabuhay pa rin siya."

"Ano kamo? Labing-anim?"
nagulat pa si Supremo Habubakar sa sinabi ng babae.

"Opo. Ngunit kailangan pa niya ng mas matinding pahinga para tuluyan ng gumaling."
tinapos na ng babae ang panggagamot at iniligpit na ang lahat ng gamit.

"Supremo, bakit pa natin iniligtas ang sundalong iyan? Ba't di pa natin siya patayin?"
paunang salita ni Kumander Binladden na halos kadarating lang. Siya ang second commander na kanang-kamay ni Supremo Habubakar.

"Hindi Kumander. Kailanman ay hindi ko itinuring kalaban ang mga sundalo, at isa pa, tao rin siya na nangangailangan ng tulong."

"Pero Supremo, kung ikaw kaya ang nakita nilang nakahandusay, ililigtas ka rin kaya nila? Irerespeto ka kaya nila tulad ng pagrespeto mo sa kanila? Hindi! Papatayin ka lang nila."

"Kung gano'n man sila. Puwes, 'wag natin silang tularan. Manatili tayo, kung ano talaga tayo."
mga huling kataga ni Supremo at pagkatapos ay iniwan na niya sila.

Matapat si Supremo sa mga prinsipyong pinanghahawakan niya, pero hindi niya alam na si Tristan, ang sundalong iniligtas niya ay ang tanging lalaking pipindeho sa kanya, sa kanyang magandang asawa.

Samantala, hindi pa rin tumitigil sina Sgt. Cacayan at ang grupo niya sa paghahanap kay Tristan, hindi sila mapanatag hangga't hindi nila natatagpuan ang bangkay ni Tristan, na inaakala nilang pinaslang na ng kalaban.

Araw-araw silang nagpapatrolya sa gubat, hindi para tumugis ng kalaban, kundi para tugisin at patayin si Tristan, sakali mang buhay pa ito.

Hanggang sumapit ang tatlong araw at hindi pa rin nila natatagpuan si Tristan, at ang araw na ito ay ang araw na bumuti na ang pakirandam ni Tristan.

Nagising si Tristan na nag-iisa sa silid, kumukulo ang tiyan, gutom na gutom at uhaw na uhaw.

Pinilit niyang bumangon kahit hirap na hirap ito at kahit kumikirot-kirot pa ang kanyang mga sugat.

Nagtataka pa siya kung bakit iba na ang kasuotan niya, ang dating damit-militar, ngayo'y simpleng shorts at sando na pambahay lang.

Agad siyang nakita ng babaeng manggagamot na saktong papasok na siya sa silid para suriin si Tristan.

Mabilis niyang inakay si Tristan sa likod nito at tinulungan niyang makaupo.

"Oh gising ka na pala, huwag ka munang bumangon"
sambit ng babae, ngunit nagpumilit pa rin si Tristan na umupo.

"Hindi. Kaya ko na. Sino ka, at nasa'n ako?"
tanong agad ni Tristan.

"Nandito ka sa campo ng mga TBS"

"Huh?! Ano?!"

Tumayo ang manggagamot at kumuha ng isang basong tubig at pinainom kay Tristan, habang si Tristan ay pinipilit maalala ang mga pangyayari at pilit bumubuo ng dahilan kung bakit siya iniligtas ng mga kalaban.

"Ako nga pala si Klaudia, 'wag kang mag-alala, ligtas ka rito."
pagpapakilala ng babaeng manggagamot.

"Ikaw, ano'ng pangalan mo?"
patuloy niya.

"Tristan, Tristan Morales. Teka! Ba't iba na ang suot ko?"

"Binihisan kita. Pasensiya, sinira ko na ang mga damit mo noong gamutin kita."
pilyang tugon pa ni Klaudia at napapasulyap pa sa nakabukol ni Tristan.

"Huh?! Binihisan mo 'ko? E'di?!"

"'wag kang mag-alala, pumikit naman ako! Ahihihi"
malanding sambit ni Klaudia na may kasamang malanding ngiti.

"Bakit ninyo ako niligtas?"
naging siryoso na ang mukha ni Tristan.

"At bakit hindi ka naman namin ililigtas?"
biglang sumabat si Supremo Habubakar pagdating na pagdating niya.

Nagulat pa si Tristan at napatindig sa malaking boses ng Supremo.

"Supremo..."
bigla namang napatayo at napayuko si Klaudia.

"Nangangailangan ka ng tulong, nakahandusay ka at sugatan, kaya tinulungan ka namin."
patuloy ni Supremo Habubakar.

"Pero isa akong kalaban noon, at iyon ang ipinagtataka ko"
tugon ni Tristan.

"Kalaban ka pa rin namin hanggang ngayon, sa mga oras na ito, pero kahit magkalaban, nagkakarespetohan din."
sagot ni Supremo.

Bumilib si Tristan sa pinapakitang makatao ng Supremo, hindi niya inakalang ang mga tinuturin niyang kalaban ay mas respetado pa kaysa sa mga itinurin niyang kakampi.

"Huwag ka munang mag-isip, magpahinga ka lang, at kung nais mong lumabas, malaya ka rito, walang gagalaw sa iyo. Ngunit sa oras na lisanin mo na lugar na ito at magkita tayo sa battlefield, wag kang magdalawang isip na patayin ako, dahil kapag naunahan kita, papatayin kita."
huling kataga ng supremo at agad naring umalis.

Pagkaalis ni Supremo Habubakar ay muli na namang umiyak si Tristan.
Napansin ito ni Klaudia at mabilis na umupo sa tabi ni Tristan.
Walang katagang lumabas sa kanyang bibig kundi ang malambing na pagyakap niya sa tumatangis na sundalo.

Naawa si Klaudia, totoo yon, ngunit sa higpit ng yakap niya sa estranghero ay napapalitan ng init ang awang nadarama niya, lalo na sa tuwing sumasagi ang mga suso niya sa katawan ni Tristan, dahil bukod sa kanyang asawa ay wala pang ibang lalaking nayayakap si Klaudia.

(Ano mang bahagi ng kwentong ito ay pawang mga produkto lamang ng may akda at hindi sinasadyang maihalintulad sa tunay na buhay. Nawa'y basahin lamang kung kayo ay nasa wastong gulang lamang)

Lumipas ang ilang araw at tuluyan ng lumakas si Tristan. Kahit hindi pa tuluyang natutuyo ang mga sugat niya ay nagdesisyon na siya na lilisanin na niya ang campo at bumalik na sa maynila. Dito na nabuo ang pagnanasang maghiganti ni Tristan.

Tinungo niya ang silid ni Supremo Habubakar upang makapagpaalam ng maayos. Tahimik ang nadatnan niyang silid. Nagtataka siya kung bakit tahimik ang campo, walang gaanong tao kundi mga babae at mga bata sa paligid, at naisip niya na baka rumonda ang grupo ni Supremo.

Sa ganitong gunita ay hindi na siya kumatok pa sa silid at tumalikod na para umalis. Ngunit may narinig siyang boses babae na biglang nagsalita.

"Ikaw na ba yan? Pasok ka lang, bukas yan."
ang malambing na tinig na kanyang narinig na nagmumula sa loob ng kwarto.

Nagtaka siya, normal na 'yon, pero sinubukan niyang pumasok.

"Marahil siya ang asawa ni Supremo."
sa isip niya.

At naisip din niyang itanong na rin kung anong oras babalik ang Supremo, kaya tuluyan na siyang pumasok.

Maaliwalas ang loob ng kwarto, isang kama lang ang nandito at tulad ng silid na tinutulugan niya ay wala rin itong gaanong gamit.

Iginala pa niya ang kanyang paningin at hinahanap ang babaeng narinig niyang nagsalita.
Napansin niya ang isa pang pintuan, at nang dakmang lalapitan na niya ito ay bigla na lang itong bumukas.

"Ang aga niyo namang bumalik--"
sambit ng asawa ni Supremo na halos kalalabas lang mula sa banyo, ng hubo't-hubad at katatapos lang maligo.

Pareho silang nagulat at si Tristan pa ang unang nataranta at mabilis na umiwas ng tingin sa nasilip niyang katawan, ngunit itong babae ay kalmado pa rin at dinampot lang ang tuwalyang nakasabit sa dingding sa tabi niya.

"Pa-pasensiya na, pumasok na ako, at babalik na lang ako mamaya."
pagkahiya ni Tristan.

"O, ayos lang. Akala ko dumating na si Supremo. Ano bang pakay mo? Sabihin mo na ngayon at baka abala na ako mamaya, dahil may pupuntahan kami ng asawa ko."
tugon ng babae habang pinupulupot ang tuwalya sa kanyang katawan.

"Asawa? Ikaw pala ang asawa ni Supremo, ba't di mo agad sinabi, Klaudia?"

"Hindi na kailangang ipangalandakan pa 'yon."
sagot ni Klaudia kasabay ng pag-upo niya sa gilid ng kama at ang mga paa'y kanyang pinagkrus.

"Ah oo nga naman. Hinahanap ko nga pala si Supremo. Nais ko na sanang magpaalam."
muling itinuon ni Tristan ang paningin niya kay Klaudia.

Naaninag niya ang mapuputing hita ni Klaudia na noo'y balot na balot ng mahabang palda, at ang kinis ng kanyang mga balikat, pati na ang dibdib niya na halos makita na ang malalaman niyang mga suso.

Napapalunok pa si Tristan, at nang mapansin yon ni Klaudia ay napangiti siya. Ngiting may ibig sabihin, ngiting may nais ipahiwatig. Ngunit walang-wala yon kay Tristan at nanatili lang siyang nakatayo at naghihintay ng sagot.

"Bakit ba nagmamadali kang umalis? Halika dito, maupo ka muna."
paunlak ni Klaudia at tinapik-tapik pa ang kamang uupuan ni Tristan.

"Hindi na. Babalik nalang ako mamaya. Baka madatnan pa tayo ng asawa mo at ano pang isipin niya."
pailing-iling na tugon ni Tristan.

Napangiti lalo si Klaudia saba'y sabing;
"Ano bang kinakatakot mo? Uupo ka lang naman sa tabi ko, bakit, may gagawin ba tayong milagro? Naguusap lang naman tayo ah!"

Sa sinabing ito ni Klaudia ay parang biglang nakarandam ng malagkit na init si Tristan sa kanyang katawan, dahil na rin sa kakaisip niya na baka may milagro ngang maganap, kasama niya ngayon ang asawa ng supremo sa kanilang silid mismo, wala pang suot kundi tuwalya lang na nakatabing sa malaman nitong katawan.
Ngunit sa isip niya ay imposible namang mangyari.

Umupo na siya sa tabi ni Klaudia at pilit na tinatanggal ang kamanyakang nabubuo sa kanyang isipan.
Batid niyang gusto lang talaga siyang paupoin ni Klaudia at siya lang itong nagiisip ng masama.

"Kamusta ka naman? Yang mga sugat mo, tuyo na ba at nagmamadali kang umalis? Sige nga, hubarin mo nga yang damit mo at nang masuri ko ang mga sugat mo."
utos ni Klaudia, sinasalat-salat pa niya ang mga hita niya, hinahaplos-haplos na parang inaakit talaga si Tristan.

"Ah. Uhm. Kase..."

"O bakit? Wag ka ng mahiya, tanggalin mo na ang damit mo."
diin ni Klaudia.

"Uhm. Kase baka makita tayo ng asawa--"

"Ng asawa ko?!"
sabat ni Klaudia at tumango lang si Tristan.

"Ikaw ha! Pilyo ka! Kung ano-anong iniisip mo, titignan ko lang naman ang mga sugat mo eh..."

nahiya pa si Tristan sa sinabi ni Klaudia, at para hindi siya pag-isipan ni Klaudia ay hinubad na lamang niya ang damit niya.

Napakagat-labi pa si Klaudia na parang nang-aakit talaga nang masilayan niya ang katawan ni Tristan.

"Ano'ng balak mo niyan pagbalik mo ng maynila?"
tanong ni Klaudia at sinimulan na niyang haplosin ang dibdib ni Tristan.

"Ang sabi ng asawa ko, ginahasa daw at pinatay ng mga kasama mong sundalo ang iyong asawa, pati ikaw, hindi ka lang napuruhan. Hmm... Balak mo bang maghiganti?"
patuloy niya.

Hindi naman mapakali si Tristan sa kakahaplos ng palad ni Klaudia sa balat niya.
Nakakapaso ang bawat dampi nito, at kakaiba ang pagsalo ng kalamnan niya.

"Oo. Mata sa mata, ngipin sa ngipin."
matalim na tugon ni Tristan.

"Kung gano'n ang balak mo, siguradong mahihirapan ka."

"Bakit naman?"
pagtataka ni Tristan.

"Hindi pa nasisiguro ng mga sundalong yon kung buhay ka pa o patay na. Sabi sa akin ni Supremo na araw-gabi ka nilang hinahanap sa gubat."
sagot ni Klaudia, at ngayo'y hindi na sa mga sugat ni Tristan nakadampi ang mga daliri niya, kundi sa mga mabubukol na abs na.

"Kung gusto mo, may mas maganda akong plano para mas mapadali ang paghihigante mo, magmimistulan kang anino at walang makakakita sa iyo."
patuloy niya.

"Salamangka?"
seryosong tugon ni Tristan.

"Ahihihi Loko ka talaga... Hindi! Palalabasin nating patay ka na..."

"paano?!"

"Oops! Sa isang kundisyon..."
malanding sambit ni Klaudia.

"Ano? Sabihin mo na at diretsahin mo na ako!"
pagka-atat ni Tristan.

"Tutulungan kita, yon ay kung tutulungan mo rin ako sa aking sariling paghihiganti."
itinapat pa ni Klaudia ang mukha niya sa mga labi ni Tristan at dinidiinan ang pananalita.

"Ha?! Sino'ng gagantihan mo naman?"
nahihiwagaan na si Tristan. Tila tinitigasan na siya sa kakadikit sa kanya ni Klaudia. Hindi niya mapigilan, lalu na't nalilihis-lihis ang tulawalya nito.

"Teka! Tinitigasan ka ba?!"
pagkagulat ni Klaudia nang mapansin niya ang pagbukal ng titi ni Tristan sa suot niyang shorts.

"Pilyo ka talaga! Ba't tinitigasan ka?! Ahihi"
malanding sambit ni Klaudia at hindi na tinanggal ang mga mata sa bukol ni Tristan.

Hindi makasagot si Tristan at namutla bigla ang mga pisngi, ito namang si Klaudia ay tumayo at lumapit sa tapat ng bintana.

"Ang asawa ko..."
pagpapatuloy niya sa usapan nang mapadungaw sa siwang ng bintana.

"Si Supremo?!"

"Shhh... Oo. Matagal ko ng gustong maghiganti sa kanya, kumukuha lamang ako ng tamang tiyempo, at ang pagdating mo sa lugar na ito ang nakikita kong pinakamainam na pagkakataon."

"Ano?! Bakit ako?! Teka! Kung may balak kang patayin ang Supremo, wag mo na akong idamay, dahil hindi ko kayang patayin ang taong nagligtas at nagmalasakit sa akin."
napatayo na si Tristan at dakmang aalis na.

"Walang patayan, kundi sex..."

Natigilan si Tristan sa kanyang narinig at muli niyang nilingon si Klaudia at pinakinggan ang sinimulang kwento nito.

"Isa akong lisensyadong doctor. Nagkaroon ng medical mission dito at isa ako sa mga nadestino. Nakilala ko si Habubakar, isang simpleng lalaki na nakapalagayan ko ng loob hanggang sa tuluyan ko na siyang mahalin. Isinama niya ako dito sa campo, doon ko palang nalamang isa pala siyang Supremo. Nagdalawang isip ako, pero nangibabaw ang pag-ibig ko sa kanya. Nagpakasal kami dito at masaya naman ako sa naging desisyon ko. Ngunit sadyang umuusad ang pagbabago, hindi lamang sa progress ng sibilisasyon, maging pag-uugali ng tao. Nagbago siya. Kahit pa asawa niya ako ay may iba-ibang babae pa rin siyang kinakatalik, akala siguro niya ay hindi ko alam. Nagbulag-bulagan ako at nagbingi-bingian, ngunit nasasaktan pa rin ako. Binaboy niya ang pagkababae ko, kaya ngayon, ako naman. Gaganti ako sa bawat pait na idinulot niya sa akin. Ibinigay ko'ng lahat sa kanya, iniwan ko ang propesyon ko at ang buhay ko sa maynila, pero ito pa ang isinukli niya."
malungkot na talumpati ni Klaudia.

"Bakit hindi ka nalang umalis dito?"

"Hindi pwede... Mahal ko siya, gusto ko lang talagang gumanti."

"Kung talagang mahal mo siya, bakit mo siya ginagantihan?"

"Narinig mo na ang kwento ko Tristan, tama na yon. Mamayang hating-gabi, pupuntahan kita sa kwarto mo, kaya wag mong ikandado ang pinto."

Nagkibit-balikat nalang si Tristan, at tuminindig na palabas ng pinto. Ngunit pinigilan siya ni Klaudia.

"Teka Tristan!"

Paglingon ni Tristan ay tinanggal ni Klaudia ang tuwalyang nakatapis sa kanyang katawan at nahulog ito sa sahig.

"Baka makatulong to sa pagdedesisyon mo."
sambit ni Klaudia at malamlam na umikot-ikot.

Tumambad kay Tristan ang hubad na katawan ni Klaudia. Nakarandam nanaman siya ng kalibugan nang masilayan niya ang malaman at mapuputing suso ni Klaudia, at ang malinis na biyak nito, matambok at walang bulbol.
Shit! Ang mga mabibilog niyang puwet at ang malalapad niyang baywang, ni walang bilbil sa hugis at hubog ng kanyang katawan.

Ibinuka pa niya ang kanyang biyak habang nakikipagtinginan kay Tristan. Napalunok na naman si Tristan sa nasilayan niyang mamula-mulang kuntil.

"Sa tingin ko hindi na dapat pinag-iisipan pa! Hihintayin kita."
nakangiting tugon ni Tristan.

Pagbalik niya sa kwarto, hindi siya mapakali, hindi matanggal sa isip niya ang naging usapan nila ni Klaudia, may punto si Klaudia, kung malalaman ng mga sundalong paghihigantihan niya na patay na siya ay tiyak na hindi nila mapaghahandaan ang pagganti nito, at mapapadali ang lahat.

At ang likas na hindi mawaglit sa gunita ni Tristan ay ang nasilayang masarap na katawan. Sa nakita niya'y nasasabik siyang matikman si Klaudia, lalo na nang makita niya ito sa hapunan, ang malanding si Klaudia ay bagong paligo, basa pa ang buhok at humahalimuyak sa bango.

Pinagmamasdan niya ang mukha ni Klaudia habang kumakain sila, kahit pa katabi niya ang kanyang asawang Supremo.
Napapansin ni Klaudia na tinititigan siya ni Tristan, kaya nakipaglandian siya sa kanyang dila para mapansin 'yon ni Tristan, at kinapa pa ng paa niya ang burat ni Tristan sa ilalim ng kanilang mesa, wala namang kamalay-malay ang Supremo at abala lang sa pagkain.

(Nawa'y basahin lamang kung kayo'y nasa wastong gulang na.)

Rumerehistro sa isipan ni Tristan ang paghuni ng mga ibon at pagsiritsit ng mga insekto, tanda na malalim na ang gabi.
Hindi niya mapigilan ang pagtigas ng kanyang titi sa kakaisip niya na hinihintay niya ngayon ang magandang asawa ng Supremo at pagkatapos ay magpapakantot sa kanya.
Naghubad na rin siya at nahiga sa kama. Tirik na tirik ang matayog niyang titi.

Sa kalagitnaan ng kanyang pag-iisip ay marahan ng bumukas ang pintuan, at tulad ng inaasahan niya ay dumating na rin sa wakas ang pinakahihintay niyang si Klaudia.

Pagkapasok ni Klaudia, agad siyang nakadama ng libog nang makita niya ang malaking titing nakatayo sa harapan niya.
Kinandado agad niya ang pintuan at agad na linapitan si Tristan, at sa panggigigil niya ay hinalikan agad niya sa labi si Tristan kasabay ng pagsakal niya sa animo'y posteng burat.

"Parang ansarap-sarap mo Tristan..."
naibulong pa ni Klaudia.

Lalo namang nalilibugan si Tristan sa bango ni Klaudia, napakasarap niya, inamoy-amoy pa ni Tristan ang mahabang buhok ni Klaudia, at habang naghahalikan sila'y unti-unting naghuhubad si Klaudia, hanggang bra na lang ang matira, hanggang panty na lang ang natira, hanggang wala ng natirang saplot sa kanyang kanyang mainit na katawan.

Nag-aalab ang mga katawan nila.
Pumatong si Klaudia kay Tristan kasabay ng pagpasok ng burat sa biyak.
Yakap nila ang isa't-isa at walang tigil ang mga kamay ni Tristan sa kahihipo sa balat ni Klaudia, sa likod, sa hita at sa malambot niyang puwet ay minamasahe ni Tristan.

Hindi talaga siya makapaniwala na matitikman niya maging ang asawa ng Supremo, hindi makapaniwalang nagkakantutan sila ngayon. Pinapakialaman ang katawan at ginagalaw ang puki.

Sa parte naman ni Klaudia ay hindi rin siya makapaniwalang nagpapakantot siya ngayon at nakapatong sa ibabaw ng ibang lalaki, may ibang titing nakasalpak sa puwerta niya, may ibang kamay na lumalamas sa kanyang mga suso at may ibang labi na humahalik sa kanyang labi.

"Uuhhhmmm... Shheet Tristan... Sige pa, ang laki ng titi mo...."
bulong ni Klaudia, pikit-mata at nilalasap ang titing nakabaon sa pekpek niya.

"Talaga? Mas malaki ba sa titi ni Supremo?"
nakipagbulungan na rin si Tristan.

Alam ni Klaudia na ang katabing kwarto ni Tristan ay ang kwarto ng kinasusuklaman niyang si Kumander Binladden, ayaw niya sa lalaking ito dahil lagi siya nitong tsinatsansingan, hindi lang siya nagsusumbong sa asawa niya, dahil na rin may iba siyang plano sa lalaking ito.

At kahit pa magkaratig lang ang mga kwarto ay maingay parin siyang umuungol at nakikipagbulungan kay Tristan.

"Hhaaaahh Oo Tristan, mas malaki pa ang titi mo kaysa sa titi ng asawa ko... Ooohhh"
aliw na aliw si Klaudia at gumigiling-giling pa.

Inaangat-angat niya ang puwet niya para mas lalong lumabas-pasok ang bumabaon-baon na titi, habang ang mga suso niya ay lapat na lapat at dikit na dikit sa dibdib ni Tristan, habang ang dila niya'y nakikipaglandian sa dila ni Tristan.

"Ang sarap mo Klaudia, nakakalibog ka..."
sambit ni Tristan.

"nalilibugan ka ba ng husto ha? Tristan, mahal na kita.. Aaaaahhhh"

Sa sinabing ito ni Klaudia ay binira ng husto ni Tritan ang puwertang pinapasukan niya.

"Aaahhh Aahh Aahh Tristan mahal ko, bilisan mo pa. Kantotin mo pa ako... Hhaaaahhhhh"

Sa pagbubulungan nila, sa bawat ungol nila at sa ingay ng pagsasalpukan ng kanilang mga kasarian ay napalingat ang natutulog sa kabilang silid. Sumasama pa sa panaginip ni Kumander Binladden ang mumunting halinghing sa katabing kwarto.

Nang mahimasmasan siya ay mabilis siyang lumapit sa dingding na pumapagitan sa dalawang kwarto. Sawali lang ang dingding at may mga siwang, kaya mabilis na itinapat ni Kumander ang kanyang mata sa pinakamalaking butas ng dingding.

Ngunit dahil patay ang ilaw at madilim ay wala siyang makita, pero naririnig pa rin niya ang halinghing at bulungan.

"Hindi ako pwedeng magkamali"
nasabi ni Kumander sa kanyang sarili.

At nang makilala niya ang boses ni Klaudia ay tumakbo siya palabas ng silid para isumbong sa Supremo ang ginagawang milagro ng kanyang asawa.

Ngunit paglabas niya ng silid ay may biglang naglaro sa kanyang isipan.
Nakahanap siya ng butas para matikman ang matagal na niyang pinagpapantasyahan.
Naisip niyang i-blackmail si Klaudia para makantot niya, na kapag hindi siya pagbibigyan ay doon siya magsusumbong sa Supremo. Ito na rin ang nagsilbing katuparan sa pagnanasa niyang makaganti sa Supremo. Gusto niyang kantotin ang asawa ng Supremo kagaya ng pagkantot ng supremo sa asawa ni Kumander Binladden.
Ngunit ang hindi niya alam ay nahulog na siya sa nakahandang patibong ni Klaudia.

Oo, ito ang mapanganib na plano ni Klaudia. Isang palaso para sa dalawang walang budhing ibon. Ang ganti sa supremo at ang parusa sa kumander.

Bumalik na sa loob ng kwarto si Kumander Binladden at taimtim na pinakinggan ang bawat halinghing ni Klaudia.

"Aaahhh Aaaahhh Ahhhh Sshheet.... Tristan bilisan mo pa."
nasadlak na sa kalibugan si Klaudia.

"Oo mahal kong Wendy...."
tugon ni Tristan at ang nasasambit na pangalan ay ang pangalan pa ng kanyang asawa.

"Wendy?! Yan ba ang pangalan ng asawa mo? Sige mahal ko, isipin mong ako si Wendy at iparanas mo sa akin ang pinaparanas mo sa kanya sa kama..."

Bumangon bigla si Tristan at si Klaudia naman ang kanyang pinahiga sa kama, at matapos ay siya naman ang pumatong at pumaibabaw kay Klaudia kasabay ng muling pagbaon ni titi niya sa puwerta.

"Aaaahhhh Hhaaaahhh Aaaahhh"

Napapatalanga pa si Klaudia nang halik-halikan siya ni Tristan sa leeg. Kakaibang kiliti ang kanyang naramdaman, na ni minsa'y hindi niya naramdaman sa kanyang asawa. Nangangati ng husto ang mga naninigas niyang utong, habang si Tristan ay walang humpay siyang binibira, kasabay ng maindayog niya pagroromansa sa malibog na Klaudia.

"Shit Tristan mahal ko...ang sarap ng ginagawa mo....Ooohhhh"

"Miss na miss na kita Wendy.... Mahal na mahal kita...."

Ang buong akala ni Tristan ay ang asawa niyang si Wendy ang kanyang katalik, mukha ni Wendy ang kanyang naaaninag, nalulong na siya sa droga ng pagmamahal niya para kay Wendy.

"Aaahhh Sige pa Tristan... Angkinin mo ako..."

Sa buong buhay ni Klaudia ay ngayon lang siya nakaranas ng ibang titi, kaya hindi niya maiwasang hindi ikumpara ang asawa niya kay Tristan.

Inigihan ni Tristan ang pagbayo at halos malawayan na niya ang buong leeg ni Klaudia, maging ang tenga niya'y kanyang dinila-dilaan na nagpapakilig pa sa buong katawan ng masarap na misis.
Bumaba rin ang halik niya sa mga malalambot na suso, umaalog-alog kasabay ng madiin na paglamas ni Tristan.

"Aaahh Susuhin mo pa ako Tristan, at pagkatapos ikaw naman ang sususuhin ko..."
hiling pa ni Klaudia kasabay ng pagtirik ng kanyang mga mata. Nabibigla-bigla sa bawat pag-sipsip ni Tristan sa magkabila niyang utong.

At ang mga kamay ni Tristan ay nakahawak sa magkabilang hita na nakasalampak sa kanya, pilit niyang isinusuksok ang titi niya sa naglalaway na lagusan, pilit niyang isinasagad, inaabot ang rurok ng langit at dinadama ang kasikipan ng puwerta ni Klaudia.

"Ooohhh sige pa Tristan, isagad mo pa... Malapit na akong labasan... Aaaahhhh"

Hindi na mapigilan ni Klaudia ang pagsirit ng kanyang likido, na dumaloy palabas sa kweba niya kasabay ng paglabas-masok ng burat ni Tristan.
Pakirandam niya ay parang lalagnatin siya, kaparang ng nadaramang init ni Tristan, kaparang ng nadaramang init din ni Kumander Binladden na tahimik na nakikinig sa kabilang silid.

Nanginginig ang buong katawan ni Klaudia, at nang mailabas na niyang lahat ng hima niya ay si Tristan nanaman ang pinahiga niya sa kama kasabay ng pagbangon niya.

"Ako naman ang magpapaligaya sa iyo Tristan."
bulong pa niya, ang kasama'y malanding ngiti.

Imbes na punasan muna ni Klaudia ang titing halos kalalabas lang sa puwerta niya ay kaagad niya itong isinubo.
Nalasahan niya ang kanyang sariling katas, malagkit at mamait-mait.
Ganunpama'y pinagpatuloy niya ang pagtsupa kay Tristan.

Hinagod pa ng dila niya ang kahabaan ng burat ni Tristan, mula sa bayag paitaas hanggang sa ulo ng burat at saka niya ito nilamon. Sinipsip niya ang ulo habang ang katawan ay sinakal at sinalsal, at ang mga bayag ay pinaikot-ikot niya sa kanyang palad, nilamas-lamas at nilaro-laro.

Kakaibang sensasyon naman ang nadarama ni Tristan sa ginagawang ito sa kanya ni Klaudia, halos malimutan na niya ang pangalan niya, halos mabaliw na kahit pa medyo nakakarandam siya ng mumunting pananakit gawa ng matinding paglamutak ni Klaudia sa mga bayag niya.

"Uhhhmmmm....mmmmm.... Ulk ulk ang sarap ng titi mo mahal ko.... Uuhhhhmmmm"

Sa ginagawang pagsalsal-tsupa ni Klaudia sa sundalo ay hindi na nakatiis pa si Tristan. Naipon ang katas niya at pinaputok niya sa mismong loob ng bunganga ni Klaudia, habang itong malanding babae ay mas lalo pang ginanahan.

Kahit pa nabibilaukan na siya sa pagsirit ng tamod sa bibig niya ay hindi parin siya bumitaw, kahit pa naduduwal-duwal na siya ay wala parin pakialam, at ang bawat patak ng tamod ni Tristan ay dumiretso lahat sa lalamunan niya, at nilunok niyang lahat.

Nang makaraos na si Tristan ay bigla siyang nanlambot at nawalan ng lakas, bagsak ang mga kamay niya sa kama, ngunit si Klaudia ay patuloy pa rin sa kanyang ginagawa, at nakuha pa niyang linisin ang burat ni Tristan.

"Wala akong masabi..."
nasambit na lang ni Tristan.

Nagkatinginan lang sila at pinaikot pa ni Klaudia ang kanyang dila sa kanyang sariling labi, sabay sabing;

"Sana maulit pa 'to!"

Tinapos ni Klaudia ang kanilang pagtatalik sa pagroromansa sa katawan ni Tristan.
Gumala ang dila ni Klaudia sa mga abs ni Tristan, patungo sa kanyang dibdib at dinila-dilaan din niya ang mga mumunting utong ni Tristan, at nagtapos sa mainit na halikan.

"Tristan, matulog ka na, at kahit ano pang marinig mo ngayong gabi huwag na huwag kang lalabas..."
huling bulong ni Klaudia kay Tristan bago lumabas ng silid.

Nagtagumpay na si Klaudia sa kanyang pagnanasang makaganti sa kanyang sariling asawa, para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib at sa wakas ay amanos na sila ng Supremo.

"Kung nakaya niyang mangaliwa, kaya ko rin!"
ang nasa isipan pa niya.

At ngayon, si Kumander Binladden naman ang aasikasuhin niya. Si Binladden na ngayo'y lumabas din ng silid.
Nagkita sila sa pasilyo, parehong nakatayo sa tapat ng pinto ng magkabilang silid tulad ng inaasahan niya. Napangiti siya dahil kumagat ang manyakis na Kumander.

"Nangalunyaya ka sa Supremo, at ang pinatos mo pa ay isang kalaban. Isa kang linta na dapat apakan. Makakarating ito sa Supremo."
paunang banat ni Kumander at tila nagmamalaki pa.

Nagpatirapa si Klaudia at mabilis na nilapitan si Kumander.

"Shh... Parang awa mo na kumander, huwag mo akong isumbong. Gagawin ko ang lahat, manahimik ka lamang..."
pabulong na sambit ni Klaudia.

Napangiti ang mokong dahil ganito ang inaasahan niyang isasagot ni Klaudia.
Ang hindi niya alam ay parte ito ng patibong ni Klaudia.

"Talaga mahal na Reyna?! Kahit ano?"

Tinitigan ni Klaudia si Kumander ng may mapang-akit na ngiti at inilapit niya ang bibig niya sa tenga ni Kumander kasabay ng pagdikit ng mga suso niya sa bisig nito.

"Kahit ano...."
malamlam niyang bulong.

Nanginig bigla ang buong katawan ng Kumander dahil sa init ng hininga ni Klaudia.

Walang sabi-sabi'y hinawakan niya ang kamay ni Klaudia at inakay papasok sa kanyang silid at mabilis na ikinandado ang pinto.

"Klaudia, alam mo naman siguro na matagal ko ng pinagnanasaan ang katawan mo, at inaasam-asam na maangkin."

"Ah. Yun lang ba? Ba't di mo agad sinabi?"
malanding tugon ni Klaudia, sabay pisil sa naninigas ng burat ni Kumander Binladden.

Sa aktong ito, dakmang hahalikan na ni Kumander sa labi si Klaudia ngunit biglang hinarang ng babae ang kamay niya para takpan ang malaki't-bigotihang bibig ng Kumander.

"Teka! Teka muna!"

Kumalas agad si Klaudia sa mga kamay ng manyak na kumander na akmang papayakap na sana at mabilis siyang lumapit at umupo sa kama.

"Kumander, gusto mo akong galawin? Halika... Sipingan mo ako.... Ahihi"
ang panlalandi ni Klaudia.

Nataranta si Kumander Binladden at agad na hinubad ang damit, ito namang si Klaudia, imbes na maghubad ay pinunit niya ang suot niyang daster sa parteng dibdib nito hanggang bumulgar ang mga suso niyang malalambot at umaalog-alog.

"Halika Kumander, basta ipangako mong hindi mo ako isusumbong sa asawa ko ha..."

"Oo, oo, pinapangako ko...."
matulin na tugon ng sabik na sabik na kumander.

Parang asong ulol na nauuhaw sa ilalim ng buwan. Pagkalapit na pagkalapit niya kay Klaudia ay agad niyang pinuntirya ang mga suso ni Klaudia. Gigil na gigil niyang nilamas at pinagsisipsip ang mga utong.

"Aaahhh Aaahhh Kumander, masakit, hinay-hinay lang..."

Parang walang naririnig si Kumander Binladden at tuloy-tuloy lang siyang nagbabad sa malulusog na suso ng asawa ng Supremo.

"Ooohhh Sabagay, dapat mo na ngang bilisan, dahil huling hawak at supsop mo na yan sa suso."

"Ano'ng ibig mong sabihin?"
natigilan bigla ang abalang kumander sa kanyang narinig.

Imbes na sumagot si Klaudia ay lalo lang niyang pinunit ang suot niyang daster at nagsisisigaw ng malakas.

"Aaahhh Hhuuwwwwaaaagggg! Huwwwaaagg! Bitawan mo ako hayup ka!! Aaaahhhh"
sigaw ni Klaudia kasabay ng masidhing pag-iyak niya, kahit wala namang ginagawa sa kanya si Kumander.

"Teka! Ano'ng ginagawa mo?! Tumahimik ka!!"
biglang nataranta at kinabahan si Kumander Binladden.

Ngunit hindi tumigil sa kakasigaw si Klaudia, at ngayo'y pilit na tinatakpan ni Kumander ang bibig niya.
Sa pagkagalit ni Kumander ay sasampalin na sana niya si Klaudia, ngunit bago pa man nakadampi ang palad niya sa pisngi ng babae ay bigla na lamang puwersahang bumukas ang pinto gawa ng pagtadyak ni Supremo Habubakar dito, kasabay ng pagbagsak ng palad ni Kumander sa pisngi ni Klaudia.

PAK!

Kitang-kita ni Supremo kung papaano sampalin ni Kumander Binladden ang kanyang umiiyak na asawa.
Bigla namang tumakbo si Klaudia at nagtago sa likod ni Supremo, hindi pa rin tumigil sa drama niya.

"Supremo, hindi ito tulad ng iniisip niyo, wala akong ginagawang masama sa asawa niyo!"
nagpatirapa ang Kumander at lumuhod sa harapan ng Supremo.

"Nakahubad ka, punit-punit ang damit ng asawa ko na halos mahubaran na rin, sumisigaw siya ng tulong habang ikaw ay sinampal siya. Ano'ng gusto mong isipin ko kumander?"
matinding tugon ni Supremo Habubakar.

Nanlilisik ang mga mata niya kasabay ng pagdating ng mga alagad niya.

"Alam mo ang parusa sa kalapastanganang ginawa mo. Ako mismo ang nakasaksi na gusto mong halayin ang asawa ko na labag sa kanyang kalooban."
kalmado pa rin ang Supremo.

"Hulihin niyo siya at igapos!"
utos niya sa mga alagad niya.

Masamang-masama ang loob ng Supremo at niyakap na lamang niya ang asawa niyang si Klaudia.

"Ano bang ginagawa mo sa silid ni Kumander?!"
tanong ng Supremo kay Klaudia.

"Pinuntahan niya ako sa kwarto natin, ang sabi niya tignan ko daw si Tristan dahil mukhang may nangyayaring masama daw sa kanya, tapos pagtapat namin sa kwarto niya, do'n na, pwersahan niya na ako kinaldkad papasok."
mabilis na nakabuo ng kwento si Klaudia.

"Hindi ko inakalang magagawa sa iyo yan ni Kumander..."
panghihinayang ni Supremo.

"Ang sabi niya, paraan daw iyon ng pagnanasa niyang makaganti sa iyo, dahil ginalaw mo daw ang asawa niya."
ang mautak na Klaudia.

Natigilan si Supremo at pilit na itinatanggi ang paratang, pero sa loob-loob niya'y tama ang sinabi ni Kumander sa kanya.

Ngungit matagal ng alam ni Klaudia ang bagay na ito, paraan lang niya ito para tumigil na sa pang-uusisa ang Supremo at sintensiyahan na lamang ang Kumander.

Pagsapit ng madaling araw ay iginapos si Kumander Binladden sa isang kahoy na nakatayo sa kalagitnaan ng Campo, isang kahoy na napapalibutan ng dayami.

Ganito ang parusa nila sa mga nagkasalang kasapi sa kasong tangkang panghahalay sa babae o panggagahasa.
Susunugin nila ng buhay sa harapan ng madla para hindi na pamarisan.

Nakatayo si Supremo sa tabi ng kanyang asawa habang pinapanood ang pagpaparusa kay Kumander.
Ito namang si Tristan na halos kagigising lang ay agad na nangusisa.

"Ano'ng nangyayari?!"
tanong niya nang makalapit sa mag-asawa.

"Pagmasdan mo Tristan ang parusa namin sa mga lalaking nanggagahasa sa mga babae"

biglang nakaramdam ng kaba si Tristan sa naisagot ng Supremo, mabuti na lang at naroon si Klaudia para salohin ang takot niya.

"Tinangka niya kase akong gahasain..."
sabat ni Klaudia.

Lalong natakot si Tristan nang maalala niya ang nangyari sa kanila ni Klaudia, at lalo pa siyang nanginig sa takot nang makita niyang nasusunog ang katawan ni Kumander.

"Huminahon ka Tristan. Ganito talaga dito."
pagpapanatag ni Klaudia sa kalooban ni Tristan na puno ng pangamba, pangamba na baka malaman ni Supremo na ginalaw niya ang asawa nito.

"Supremo, nais ko na sanang magpaalam sa inyo. Aalis na ako bukas na bukas din."
iniba ni Tristan ang usapan dahil na rin sa takot niyang mang-usisa ang Supremo.

"Ngunit siguradong pinaghahahanap ka parin ng mga kasamahan mo hanggang ngayon, kaya mapanganib pa para sa iyo na umalis."
sagot ni Supremo.

"Ah. May naisip akong magandang paraan..."
sabat ni Klaudia habang nakatingin sa sunog na bangkay ni Kumander Binladden.

Ito na rin ang naging katuparan ng pangako niya kay Tristan.
Kinindatan pa niya si Tristan.

Sa araw din na ito, kinagabihan ay nagpapatrolya sina Sgt. Cacayan at ang grupo niya, at nang magawi sila sa ilog ay nakita nila ang sunog na bangkay sa daong, na sa buong akala nila ay bangkay ni Tristan, gawa ng mga personal na kagamitan ni Tristan, relos, pitaka, sing-sing at kung ano-ano pang pagkakakilanlan kay Tristan.

Ngunit lingid sa kanilang kaalaman na ang natagpuan nilang bangkay ay ang katawan ni Kumander Binladden.

Sa ganitong paraan, maluwalhati na lumuwas ng maynila si Tristan, ang buong akala talaga ng mga kasamahan niyang sundalo ay patay na siya.
Ang hindi nila alam ay handa ng ipatikim ni Tristan sa bawat isa sa kanila ang halik ng higanti.

ITUTULOY...

Sa kabila ng maayos na kalagayan ni Tristan ay nasasabik pa rin siya sa kanyang asawa, kahit pa sa kalagitnaan ng pagtatalik nila ng isang two timing wife na si Daisy ay ang asawa pa rin niyang si Wendy ang sumasagi sa kanyang isipan.

IKAAPAT NA KABANATA
(Pangungulila sa asawa)

ABANGAN...
Fiction-Factory2014