Hayok pt.3

"Ano ka ba naman, Gudo."ani Kabesa,"Eh para bentilador lang hindi mo pa maayos eh kanina ka pa diyan."naiiling na wika ng matanda nang balikan niya si Gudo sa likod-bahay upang tingnan ang pinakukumpuni nitong electric fan.

"Tang-inang matanda talaga 'to. Buwisit."bulong ni Gudo habang may nakapasak na yosi sa kaniyang bibig.

"Anong sabi mo? Iluwa mo kasi yung sigarilyo mo hindi yung daig mo pa 'yung tambutso ng barko sa lakas ng usok mo dito."

Inalis ni Gudo ang yosi sa bibig at pinatay niya ang baga nito sa lupa.

"Ang sabi ko po, dapat pinapalitan niyo na 'tong bentilador niyo dahil nung panahon pa yata ni Quezon niyo huling pinaayos ito eh. Mas matanda pa yata sa tatay ko 'to eh."

"Ay putang-ina, Damuho ka, Gudo. Huwag mong minamaliit 'tong bentilador ko at wala ka nang makikitang ganyan ngayon sa bayan. Subok ko na ang tibay niyan kaya nga dapat ayusin mo."utos ng kabesa.

"Eh kung subok niyo na pala ang tibay eh bakit nasira?"pilosopong wika ni Gudo.

"Anong sabi mo? Lakasan mo nga?"ani Kabesa.

"Ang sabi ko po, mukhang kelangan nang palitan mga piyesa nito. At saan naman ako makakabili ng piyesa nito eh sa sobrang antigo nito baka sa museo pa ako sa Maynila makahanap."ani Gudo habang panay kalikot sa ginagawang bentilador.

Naiinip na lumapit ang matanda at yumuko sa ginagawa ni Gudo. Isinuot ni Kabesa ang kaniyang makapal na salamin at mabusising tiningnan ang ginagawa ni Gudo. Dahil isang retired electrical engineer si Kabesa, itinuro nito kay Gudo ang dapat nitong gawin sa bentilador. Makalipas ang ilang saglit, isinaksak ni Gudo sa kuryente ang bentilador at nabigla siya nang gumana ang lumang electric fan.

"Tang-inang matanda 'to, ang galing ah."wika ng isip ni Gudo.

"Hay naku, Gudo. Kung bata-bata lang ako eh ako na mismo ang nagkumpuni dyan."wika ng matanda.

"Paano, Kabesa, puwede na po ba akong makauwi at may gagawin pa ako sa bahay."ani Gudo para siya'y makasingil na rin sa matanda.

"At ano namang gagawin mo sa bahay?

"Magluluto pa ako ng pagkain ko."

"At kelan ka pa nagluto? Dito ka na kumain at marami pa akong ipapagawa."

"Pero dumidilim na, Kabesa. Babalikan ko na lang bukas yung ibang ipagagawa niyo."

"Eh ano ngayon kung dumilim? Tapusin mo na ngayon ang pwede mong gawin dito at mahihirapan na naman ako sa kakahanap sa'yo bukas."

"Puking ina naman talaga o."bulong ni Gudo sa sarili na walang magawa kundi ang sundin ang matanda. Wala lang siyang magawa dahil nakakautang siya kay Kabesa kapag kapos siya o mahina ang kita niya sa anihan.

Lumabas ang matandang maybahay ni Kabesa, si Aling Mercy, "Nakaluto na ako ng hapunan."wika nito kay Kabesa.

"Tamang-tama, sige at bigyan mo rin nang ulam natin si Beth. Hindi pa naman makakauwi ngayong gabi si Rogelio."

Nagpanting ang tainga ni Gudo sa sinabi ni Kabesa. Iyon ang dahilan kung kaya't atat na siyang makaalis sa bahay ni Kabesa. Pupuntahan niya si Beth.

"Paulo, apo. Pumarine ka nga muna't may ipapakisuyo ako sa'yo."sigaw ni Kabesa.

Ilang saglit pa, lumabas ng bahay ang isang guwapo at matangkad na binata... Si Paulo. Maganda ang morenong pangangatawan nito sa suot nitong sando at shorts. Hawak pa nito ang librong reviewer nito para sa nalalapit nitong board exam para sa kurso nitong civil engineer. Sa Maynila naninirahan si Paulo kung saan din ito nag-aral. Nasa States na naninirahan ang magulang niya at solo lang siyang anak. Ang ama niya ay ang bunsong anak ni Kabesa. Nagbakasyon lamang ang binata kina Kabesa upang makapagreview ito nang mabuti bago ang exam nito sa makalawang buwan.

"Lo, ano po iyon?"magalang na wika ng guwapong binata. Dumako ang tingin niya kay Gudo. Hindi niya gusto ang hilatsa nang asta nito. Mas matangkad siya ng ilang pulgada kay Gudo.

"Naalala mo yung itinuro ko sa'yong bahay nung isang araw na sabi ko mabait yung mag-asawang nakatira?"ani Kabesa.

"Yun pong maliit na bahay sa dulo malapit sa bukid?"

"Oo. Iyun nga. Gusto kong dalhan mo ng pagkain yung babaeng nakatira doon. Ang pangalan niya ay Beth."

Muling bumalik ang maybahay ni Kabesa dala ang nakatakip na mangkok ng bagong lutong pagkaing ibibigay kay Beth. Ibinigay niya iyon kay Paulo.

"Magpakilala ka na lang na apo ka kamo ni Kabesa."wika ng maybahay ni Kabesa.

"Opo."tugon ng binata. Napatinging muli si Paulo kay Gudo. Napansin niyang nakabusangot ito habang nakatingin sa kaniya.

"O sige at dalhin mo na yan habang mainit pa."ani Kabesa.

Umalis si Paulo at tinungo ang bahay ni Beth. Sinundan naman siya nang tingin ni Gudo.

"Wag kang mag-alala at kakain ka na rin"ani Kabesa kay Gudo.

Kakamot-kamot sa ulo na lang na naupo sa lamesa si Gudo habang naghihintay ng oras na makaalis na siya sa bahay ni Kabesa.

Naglakad sa madilim na labas si Paulo hawak ang nakatakip na ulam sa mangkok. Napansin niyang madilim nang husto ang kalangitan kumpara sa tipikal na kalangitan sa gabi kung saan maraming bituin ang nagkikislapan sa langit. Nakalabas na siya sa malawak na bakod ni Kabesa nang kumidlat ang kalangitan, kasunod ay ang pagkulog nito. Andap na siyang bumalik upang kumuha ng payong kung kaya't minabuti na lamang ng binata na bilisan ang paglalakad. Malayo-layo pa ang bahay na pupuntahan niya at kailangan na niyang magmadali dahil ramdam niya ang napipintong pagbuhos ng ulan. Ang iniiwasan kasi ng binata ay ang paglakad sa maputik na daan na idudulot nang pag-ulan.

Sa sandaling iyon, lumabas ng bahay si Beth nang mapansin ang biglang pagsama ng panahon sa gabing iyon. Tinungo niya ang mga alaga nilang kambing sa likod-bahay. Nilagyan niya ng tolda ang lumang nipa na bubong ng kulungan ng mga ito mula sa nagbabadyang pagbuhos ng ulan. Medyo nahirapan ang magandang ginang sa pag-aayos ng tolda dahil bukod sa kinakailangan niyang sumampa sa tuntungan doon ay madilim din sa lugar na iyon kapag gabi. Makalipas ang ilang minuto, naayos na rin ni Beth ang tolda sa bubong. Bumaba na ang ginang at naglakad pabalik sa kaniyang kubo.

Papasok na si Beth ng bahay nang may marinig siyang mga pagkahol ng aso. Isang anino ng lalake ang nakita niyang palapit sa kaniya. Nakasunod dito ang malaking aso ng kanilang kapitbahay na kahol nang kahol dito. Kinabahan si Beth sa pag-iisip na tila si Mang Gudo iyon. Pero biglang naisip ng ginang na malamang ay dayo ang lalakeng iyon dahil kilala ng mga aso sa lugar nila si Gudo. Papasok na sana siya upang maisara niya agad ang pinto nang marinig niya ang nabiglang tinig ng lalakeng iyon nang dambahin ito ng malaking aso.

Mula sa pagkidlat ay lumiwanag ang paligid, dito na nakita ni Beth ang hitsura ng lalake. Guwapo ito. Napaupo ang binata sa lupa nang dambahin ito ng aso. Binugaw ni Beth ang hayop. Tumakbo ang aso palayo nang kumuha ang ginang ng isang pamalo.

"N-Nasaktan ka ba?"ani Beth.

"Okay lang ako."tugon ng binata at maingat itong tumayo habang hawak ng isa niyang kamay ang mangkok,"Ako nga pala yung apo ni Kabesa. Napag-utusan kasi ako ni Lolo na bigyan ka ng hapunan."

"Ah ganun ba? Apo ka pala ni Kabesa? Naku pasensiya ka na kanina ha. Natakot kasi ako kaya bigla na sana akong papasok kanina. Mag-isa lang kasi ako ngayon dito sa bahay."ani Beth.

"Okay lang 'yun. Naiintindihan kita. Ako nga pala si Paulo."wika ng binata at muling nasilayan ni Beth ang mukha ng lalake sa muling pagkidlat ng kalangitan.

Magsasalita sana ang batang ginang nang biglang kumulog. Kasunod niyon ay bumuhos ang malakas ang ulan. . Napansin ni Beth na walang dalang payong si Paulo. Nababasa na silang pareho sa tindi nang pagbuhos nito.

"Halika pumasok ka muna sa loob at malakas masyado ang ulan."ani Beth sa lalake at agad niyang binuksan ang pinto at sila'y tumuloy.

Pagkapasok nila, ibinigay ng lalake ang mangkok kay Beth. Inilagay naman iyon ng babae sa lamesita sa gitna ng mga upuan nilang kawayan na siya ring nagsisilbi nilang hapagkainan. Pinaupo roon ni Beth ang lalakeng panauhin. Sa pag-upo nila nang magkaharap, napansin ng ginang na medyo natapunan ng sabaw ng pagkain ang suot na sando ni Paulo.

"Nakakahiya naman sa'yo at natapunan ka pa ng sabaw."nahihiyang wika ni Beth.

"Huwag mong alalahanin ito. Pag-uwi ko mamaya magpapalit na lang ako ng damit."tugon ng lalake.

Dinig nilang dalawa ang malakas na buhos ng ulan sa labas. Umaalingasaw sa labas ang maalimuom na singaw ng lupa habang bumubuhos dito ang ulan. Ang maalinsangang hangin naman ay unti-unting napapalitan ng malamig na klima.

"Saglit lang at ipagtitimpla muna kita ng kape."ani Beth na nahihiya pa rin sa nangyari sa apo ng mabait nilang kabesa.

Tumayo ang ginang at tinungo ang maliit niyang kusina. Sa pagdaan niya sa nakasabit niyang de-kuwadrong salamin ay napansin ni Beth na bakat sa damit niyang binasa ng ulan ang malusog niyang dibdib na natatakpan lamang ng manipis na bra. Nakaramdam nang pagka-asiwa si Beth at minarapat na niyang magpalit muna ang kaniyang suot. Ilang hakbang lang sa kinatatayuan niya, tinungo ni Beth ang lugar na nagsisilbing kuwarto nila ni Rogelio. Wala iyong dibisyon, bagkus ay may tabing lamang iyon na kurtina para mayroon pa ring privacy silang mag-asawa. Maayos na nakalagay sa isang gilid doon ang nakarolyong banig, kumot at mga unan. Isinara niya ang puting kurtina na nagsisilbing tabing doon. Hinubad niya ang basa niyang damit. Tinanggal na rin niya ang suot niyang basang bra. Mula sa mga nakatupi niyang damit ay kinuha niya ang isang bra at daster. Biglang kumidlat nang malakas. Kasunod ay ang nakakabinging pagkulog. Nabigla si Beth nang biglang magbrown-out. Nagdilim ang buong paligid maliban sa liwanag ng pagkidlat sa labas.

Patuloy sa pagkidlat ang masungit na kalangitan. Tumatagos ang liwanag niyon sa gilid ng kisame kung saan nagbibihis si Beth — kung saan din hindi sinasadyang nabanaag ni Paulo ang imahe ng kaniyang kahubaran mula sa nagliliwanag na kurtina doon. Hindi iyon alam ni Beth mula sa kinaroroonan niya. Nabigla ang binata sa pangyayari, subalit pilit man niyang umiwas nang tingin sa itinatagong alindog ng magandang si Beth ay hindi niya magawa. Pilit man niyang ipikit ang kaniyang mata ay walang kakurap-kurap siyang tumingin sa iniingatang alindog ni Beth habang tila nanunukso ang kidlat para maging makasalanan ang mga mata ng guwapong binata. At nagtagumpay nga ang kidlat. Sa sandaling iyon, pinagpala ni Paulo ang mga mata niya sa lahat ng naisin nito sa walang kamalay-malay na si Beth habang hinuhubad naman nito ang nabasa rin nitong panty. Hindi niya namalayan ang paglapit ni Paulo sa kurtina. Namumukol sa shorts ng guwapong binata ang nagising nitong pagkalalake.

Sa paglapit ni Paulo, nasagi ng isa niyang paa ang sandals ni Beth. Mabuti na lamang at hindi iyon narinig ni Beth dahil sa ingay ng pag-ulan. Saglit na dumalang ang mga pagkidlat dahilan upang muling dumilim sa loob ng maliit na kubong iyon. Nahihirapang kapain ni Beth ang bagong tupi niyang mga panty sa mga nakatiklop nilang damit ni Rogelio. Napilitang kapain ng ginang ang flashlight na nakasabit malapit sa kaniya. Nang maapuhap iyon ni Beth ay dagli niya iyong binuksan. Bahagyang kumukurap-kurap ang malamlam na ilaw ng flashlight dahil sa may kalumaan na nitong mga baterya.

Isinabit niya iyon at iyon ang nagsilbing ilaw niya sa kaniyang pagbibihis. Hindi na siya nahirapang dukutin sa mga nakatuping damit ang isa sa kaniyang panty. May nakita namang maliit na butas si Paulo sa kurtina. Bahagya siyang yumukod at buong pananabik na sumilip sa butas na iyon. Pigil-hininga niyang pinagmasdan ang hubad na katawan ng walang kamalay-malay na si Beth. Dito na niya nasilayan nang malinaw ang iniingatang kahubaran ng magandang ginang. Nag-aaluburuto na ngayon sa tindi ng pagnanasa ang pagkalalake ni Paulo. Hindi na kailangan pang utusan ng nalilibugang binata ang isa niyang kamay, kusa na nitong inilabas sa shorts ang naninigas niyang malaking ari. Sinalsal niya ang galit na galit niyang titi habang libog na libog niyang binobosohan ang magandang si Beth.

Sinalsal niya nang sinalsal ang kaniyang matigas na burat habang pinagsasawa ang kaniyang mga mata sa nagbibihis na ginang. Sa tindi ng pagnanasa ni Paulo ay agad sumirit ang tinitimpi niyang katas. Pumulandit ang dami niyon sa kawayang sahig. Humihingal na inayos ni Paulo ang sarili at muli niyang ibinalik sa loob ng shorts ang naninigas pa rin niyang ari. Huli na nang mapansin niya ang paghawi ni Beth ng kabilang bahagi ng kurtina upang lumabas. Mabilis na kumilos si Paulo upang muling bumalik sa upuan subalit huli na, hinawi ni Beth ang kurtina sa harap ni Paulo. Nagliwanag ang dakong iyon. Nagulat ang babae nang makita sa likod ng kurtina si Paulo. Nagkatinginan silang dalawa.

"M-Magpapaalam na sana ako para umalis."kalmadong wika ni Paulo na ikinukubli ang pagkabigla.

"H-Ha? Umuulan pa sa labas. Magpatila ka muna saglit."ani Beth na walang alam sa ginawa ng lalake.

"Kwan kasi... Magrereview pa ako."

Nahiya si Beth dulot ng abalang dulot niya sa lalake. Agad niyang kinuha ang isang nakasabit na payong. Muli siyang lumapit kay Paulo upang iabot dito ang payong para gamitin nito pauwi. Sa paglapit niya sa lalake ay natapakan niya ang katas ni Paulo sa sahig. Nabigla si Beth nang siya ay madulas at mabitawan ang payong. Maagap namang sumaklolo si Paulo at nahawakan niya ang ginang. Sa bilis ng pangyayari ay napakapit din si Beth sa binata.

Nabigla silang pareho nang may sabay silang napuna...at naramdaman. Nakasapo ang isang kamay ni Paulo sa puwitan ng ginang. Ang isang kamay naman niya ay nakahawak sa isang suso nito. Ramdam niya roon ang kalusugan ng suso ng magandang babae. Si Beth naman ay natigilan din nang maramdaman niya ang isang kamay niya na nakahawak sa naninigas na laman sa shorts ng guwapong binata. Ramdam doon ni Beth ang init ng naninigas na pagkakalake ni Paulo. Saglit silang natigilan. Agad din silang humulagpos sa pagkakadikit. Ramdam nilang dalawa ang kakaibang tensiyon dahil sa nangyari. Sa kabila ng maingay na pag-ulan sa labas, isang nakakabinging katahimikan ang namagitan sa kanila. Maya-maya'y si Beth na ang bumasag sa katahimikang iyon nang damputin niya ang payong sa sahig.

"Gamitin mo na 'tong payong para hindi ka mabasa ng ulan."ani Beth na hindi makatingin nang direstso sa lalake.

"Salamat."tugon ni Paulo nang abutin niya ang payong.

Kapwa pa rin sila balot nang pagkabigla sa nangyari. Lumabas na ng maliit na kubo ang binata. Sinuong ni Paulo ang malakas na buhos ng ulan gamit ang payong ni Beth. Sa loob ng bulsa ng kaniyang shorts nakasuksok ang hinubad na panty ni Beth na maagap niyang hinila sa sahig nang saglit na tumalikod ang magandang ginang sa pagbibihis. Mabilis niyang tinahak ang maputik na daan pauwi.

Sa pagsapit ni Paulo sa bakuran ni Kabesa ay nakasalubong niya si Mang Gudo na pinahiram ni Kabesa ng payong.

"Medyo natagalan ka yata?"malumanay pero halatang nag-iimbestigang wika ni Gudo kay Paulo.

"Bigla kasing bumuhos ang ulan kaya pinatuloy ako ni Beth."naninimbang na tugon ni Paulo.

Napansin ni Gudo ang natapon na sabaw sa sando ng binata. Tumingin siya sa payong na hawak ni Paulo.

"Pinahiram ka niya ng payong?"aniya.

"Oo. Kay Beth ito. Ibabalik ko na lang bukas."

"Para hindi ka na maabala. Magpalit na tayo ngayon ng payong. Ako na ang magsosoli sa kaniya tutal malapit lang naman sa lugar na iyon ang bahay ko."may pamimilit na tonong wika ni Gudo.

Saglit silang nagkatinginan. Walang kakurap-kurap na nakatingin ang mga mata ni Gudo kay Paulo. Nagpalit sila ng payong at agad umalis si Gudo. Sinundan ni Paulo nang tingin ang lalake. Aaminin niya, tila nakakaramdam siya ng kakaiba sa ikinikilos ng lalakeng iyon. Sinundan niya nang tingin si Gudo hanggang sa lamunin ng dilim ang anino nito sa ilalim ng malakas na buhos ng ulan.