I Was There II

"Oh where have you been?"tanong sakin ni Tori.

Kausap pa rin niya si Franz.

"Looks like nagkakaigihan na kayong dalawa."biro ko kay Tori.

"Mukha ba?"masayang sagot ng kaibigan ko.

"Nagkakaigihan saan?"bawi ni Franz

"Well...bagay kayo ni Tori. May malaking piggery at poultry siya sa Cavite."

"So? What does it have to with Tori and I?"halatang inis na tugon ni Franz sakin.

Tumawa naman si Tori. Batid niyang napikon si Franz sa sinabi ko. Nagsalitang muli si Franz...

"If you're implying na nagkakaigihan kami in a romantic way. Then hindi ako mag-aaksaya ng oras ko dito sa bahay mo. Aayain ko siya outside, to a place god knows where."naiinis
na sabi ni Franz sakin.

"In heaven? Dadalhin mo ako sa langit Franz?"nang-aakit na biro ni Tori.

Sa inis ni Franz ay umalis na lang ito bigla. Hindi na ito nagpaalam sa amin ni Tori.

"Ginalit mo kasi. Ayan tuloy umalis."sisi sa akin ni Tori.

"Okay lang. Ikaw din kaya. Makulit din kaya yun parang stalkish na nga kung minsan."

"Nagtataka ako sayo Alice. Bakit ayaw mo sa kaniya? Halata namang gustong-gusto ka nun?"

Hindi ako nakakibo . Nakadama ako ng guilt sa sinabi ko kay Franz. Mabait din naman talaga siya. Kaya lang hindi ko talaga siya mahal. Nagsalitang muli si Tori...

"Bakit Alice, may ibang nagpapatibok ba sa puso mo?"

Nakatingin ako kay Jerome. Siya naman ay panakaw-nakaw ng tingin sa akin habang katabi si Jillian.

"Ha? Bakit mo naman nasabi yan?"tanong ko kay Tori.

"Eh ang ganda-ganda ng aura mo. Halata ang saya sa mga mata mo. Ganyan ang aura ng mga taong in-love."

Nag-blush ako sa narinig ko. Totoong in-love ako. Sa katunayan, masayang-masaya ako sa araw na ito, lalo na kanina lang...sa nangyari sa amin ni Jerome.

"Huyyy...Sino ba yung masuwerteng lalake na yun? Sabihin mo na."sabi ni Tori.

Pasimpleng naghaharutan ang mga mata namin ni Jerome. Nakawan kami ng sulyap na di pansin ng mga naroon.

"Basta...Masaya lang ako."tugon ko.

"Good. Kung ma-maintain mo lang lagi yung aura mong ganyan. Mas bata ka pang tingnan kesa sa anak mo. I'm not kidding. All of a sudden bigla kang nag-bloom ulit."

"Thank you."sincere na sabi ko sa kaniya.

Nagpunta ako sa kitchen. Sinundan ako ni Jillian. Niyakap ako ng anak ko.

"Mom, you looked very happy. Ang ganda ganda mo ngayon kesa kanina when I just got here."

"Thanks Iha. Ikaw din naman you looked very happy."

"And alam mo naman kung bakit sobrang saya ko...Dahil kay Jerome."

Nadurog ang puso ko. Nakadama ako ng guilt. Nagsalitang muli si Jillian...

"Suitor mo pala yung guy kanina. If ever na sagutin mo si Franz, hindi ako tututol Mom...You have every right to be happy."

"Well...I'm not really sure kung anong feelings ko kay Franz anak."

"Matagal ng wala si Dad. Before, ayokong may nanliligaw sayo dahil gusto ko si Dad lang talaga because that's how immature I was that time. But then, nang makilala ko si Jerome I
felt how wonderful it was to love and be loved in return. In case na may feelings ka naman kay Franz. I'll be very for the two of you Mom. I'll support both of you all the way... just so
you know."

"Thanks Iha. So...How's you and Jerome?"

"I'll be honest with you, sinabi niya na bibigyan namin ng chance ang relasyon namin. Feeling ko may feeling pa rin siya dun sa girl na hinahanap niya. But I'm his girlfriend now.
Ganun naman sa isang relasyon, Kung mahal mo talaga ang tao at masaya ka sa piling niya. You'll risk everything. You'll endure everything.

Tila bumara muna sa lalamunan ko ang salitang lumabas sa aking bibig.

"Iha...Does he love you?"

Gusto kong bawiin ang sinabi kong iyon. Ayokong marinig ang sagot. Alam kong masasaktan lang ako.

"Yes Mom. I know mahal ako ni Jerome. Hindi magiging kami kung hindi niya ako mahal."

Nalungkot ako sa narinig ko. Nalungkot ako para sa aming dalawa ni Jillian. Nalungkot ako para sa sarili ko. Muli, para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Napansin iyon ng anak
ko.

"Don't worry Mom. Jerome and I are fine. Kitang-kita mo naman kanina kung gaano siya kasaya habang nakikipagkuwentuhan kami sa mga friends ko. I love him so much na talaga. I
don't know kung kakayanin kong mawala sakin si Jerome."

Tumingin sa kinatatayuan namin si Jerome. May pagtataka sa kaniyang mga mata habang nakatingin siya sakin. Kahit nasasaktan, Tiniis kong ilayo ko ang mga mata ko sa lalakeng
pinakamamahal ko...na ngayon ay minamahal ng lubos ng anak ko. Batid kong nakatitig pa rin sakin si Jerome. Na naguguluhan siya sa ipinapakita ko sa kaniya.

Nagtatalo ang puso't isipan ko. Muling bumalik si Jillian sa kinauupuan ni Jerome. Masaya itong sumandal sa lalake. Inasikaso ko naman ang mga bisita ko. Maya'maya'y tumunog
ang cellphone ko.

May nagsend ng text. Binasa ko iyon.

"Alice, what seems to be the problem?"

"Sino to?"

"Ako to. Yung iniisnab mo ngayon."

Napatingin ako kay Jerome. Hawak niya ang cellphone. Nakatitig siya sakin. Ang mga mata niya'y naghahanap ng kasagutan sa inaasta ko sa kaniya ngayon.

"Pano mo nakuha number ko?"

"Kay Jillian."

"Ang galing mo din ha."

"Of course. Di lang naman sa text lang ako magaling. Alam mo yan ;)"

Napangiti ako dun. Tinutukoy niya yung nangyari samin kanina sa bodega.

"Boyfriend ka na ng anak ko. Mahal na mahal ka niya."

"Mas una kitang minahal Alice. Alam mo yan. At hanggang ngayon Mahal na mahal pa rin kita..."

Gusto kong maiyak sa tinext ni Jerome. Alam kong mahal na mahal niya ako. Kung hindi lang ako naging duwag noon. Kung pinaglaban ko lang ang pagmamahalan namin hindi sana
kami magkakaganito ngayon.

Kasalanan ko ang lahat ng ito. Kasalanan ko kung bakit ako nasasaktan ngayon. Sinira ko ang isa sanang masayang buhay kasama si Jerome. Sinayang ko ang lahat pero narito
siya at ipinaglalaban ang pagmamahal niya para sakin.

Hindi ko na sinagot ang text ni Jerome. Nag-celebrate ako kasama ng aking mga bisita na kinukubli ang bigat ng aking dibdib.

Hapon na nang matapos ang party. Nagsisipag-uwian na ang lahat ng mga bisita. Basa labas ako ng bahay at nakikipagbeso-beso sa mga umaalis kong amiga. Si Jillian naman ay
umakyat saglit sa kuwarto niya kasama ng mga friends niya. Tumunog muli ang cellphone ko. Tumatawag si Jerome.

"Can we talk?"sabi niya sa kabilang linya.

Natanaw ko siya sa porch. Nakatayo siyang nag-aantay doon. Nakadikit sa tenga niya ang cellphone at nakatingin sakin. Sa isang kamay naman niya ang nakasinding sigarilyo.

"Sige..."sagot ko sa kaniya.

Tuluyan nang umalis ang mga bisita ko. Pinagmamasdan ako ni Jerome sa paglapit ko sa kaniya sa porch. Kami lang ang tao doon. Sa itaas namin naririnig namin sa kuwarto ang
mahinang tawanan nina Jillian at mga kaibigan niya.

Sa paglapit ko sa kaniya ay sinalubong niya ako at niyakap nang mahigpit. Kami na lang ang tao sa lugar na iyon. Naupo kami. Tapos ay hinawakan ni Jerome ang kamay ko.
Nagholding hands kami gaya nang ginagawa namin noon.

"Jerome..."

"Bakit?"

"Mahal mo ba ako?"

Sa pagkakataong iyon ay hindi ko siya sinagot. Nagtatalo ang isip at puso ko.

Mas humigpit ang hawak niya sa kamay ko. Ramdam ko ang init ng kaniyang pagmamahal sa pagpisil niya sa kamay ko. Kay tagal kong inasam ang sandaling ito. Tiningnan ako ni
Jerome. Nagkatinginan kami.

"Anong nangyari sayo kanina? Kanina okay tayo bakit parang bigla kang nag-iba?"

"Jerome..."

"Ano yun?"

Hirap akong bitawan ang salitang ikadudurog ng puso ko...

"Kasi...Mahal na mahal ka ng anak ko."

"Alice..."

"Masasaktan ng husto si Jillian pag tinuloy natin to..."

"Ayokong maging unfair this time sa anak mo Alice. Naging unfair na ako sa kanya from the start..."

"Bakit?"

"Dahil hindi ko na kaya pang umibig sa iba gaya ng pagmamahal ko para sayo."

"Kasalanan ko lahat ng to Jerome. Kumplikado na ang lahat dahil sakin. Mahal na mahal ko din ang anak ko at di ko siya kayang masaktan. Please huwag mong sasaktan ang puso
ng anak ko. Mas doble ang sakit nun sakin. "

Magsasalita pa sana si Jerome. Narinig namin ang boses ni Jillian at mga kaibigan niya sa bandang pinto malapit samin. Papunta sila sa kinaroroonan namin ni Jerome. Inalis ko ang
kamay ko kay Jerome. Tumayo ako at sinalubong sina Jillian.

"Please Jerome...Ayoko ng iskandalo. Gawin mo to para sakin please."sabi ko.

Lumabas naman ng pinto si Jillian kasama ang mga friends niya.

"Mom. Aalis na yung mga friends ko."sabi niya.

Nagbeso-beso kami ng mga bisita ni Jillian. Nagpaalam na ang mga ito at lumabas na ng gate. Sukbit na ni Jillian ang shoulder bag niya. Suot na din niya ang favorite sunglasses
niya.

"Mom. Alis na rin kami ni Jerome. Mahihirapan na kaming bumiyahe mamaya."paalam niya.

"Ah ganun ba? Uhhmm okay iha. Ingat kayo."

"Let's go Hun."kayag ni Jillian.

Tumayo si Jerome. May sasabihin pa sana siya sakin pero inunahan ko siya.

"Goodbye Jerome."pigil ko sa sasabihin niya.

Isang malalim na buntung-hininga ang lumabas sa kaniyang bibig.

"Sige Let's go. Baka gabihin nga tayo."kayag ni Jerome.

Humalik ang anak ko sa aking pisngi...

"Mom alis na kami."

"Sige. Ingat kayo iha."

At tumalikod na ang dalawa. Kumapit sa braso ni Jerome si Jillian. Ngayon ko lang nakitang ganito kasaya ang anak ko...sa piling ng lalakeng wala siyang kamalay-malay na unang
naging akin. Tinanaw ko sila hanggang sa pagbuksan ni Jerome si Jillian ng pinto ng kotse. Pumasok si Jillian sa loob. Hindi umalis ang tingin sakin ni Jerome hanggang sa
makapasok siya at paandarin ang sasakyan.

* * * * * *

Sa loob ng sasakyan ay napansin ni Jillian na tahimik lang ang nobyo niya habang minamaneho ang kotse.

"Hun okay ka lang ba?"

"Oo naman."

"Para kasing hindi eh."

Hindi kumibo si Jerome.

Nilakasan ni Jillian ang aircon ng kotse ni Jerome.

"Hun, I don't feel good...As in."pinapawisang sabi ni Jillian.

Kinapa ni Jerome ang leeg ni Jillian. Tila may sinat ang babae. Sumandal si Jillian sa balikat ng kaniyang nobyo.

"Are you okay? Parang lalagnatin ka."concern na sabi ni Jerome.

"I don't know how i feel na. My eyes feels so irritated to the sun."

Hindi gaanong tinted ang bintana ng sasakyan ni Jerome. Alas kuwatro na iyon ng hapon. Hindi naman ganun katindi ang sikat ng araw na siyang ipinagtataka ng lalake.

"What's wrong?"

"Hindi ko alam Jerome. I think i need to rest lang."sabi ng babae. Ipinikit niya ang mga mata habang nakasandal ang ulo kay Jerome.

Alas sais na ng gabi nang marating nila ang condo unit ni Jillian. Masama pa rin ang pakiramdam ng babae. Pumasok sila sa loob ng unit ni Jillian. Sumalampak agad sa higaan ang
babae. Nakatayong pinagmamasdan ni Jerome si Jillian nang tumunog ang cellphone niya. Dinukot iyon ni Jerome sa bulsa. Binasa niya ang text message sa kaniyang inbox.

Nakauwi na kayo ni Jillian? text mula kay Alice.

"Oo. Nasa condo na niya kami. Kakarating lang namin dito. Masama pakiramdam ni Jillian nung umuwi kami."

"Wait. Call ko siya."

Tumunog naman ang phone ni Jillian. Tinawagan ni Alice ang anak. Nanghihinang sinagot iyon ni Jillian. Nag-usap ang mag-ina. Kinamusta ni Alice ang lagay ng anak.

"Ma, I'm okay. Sumama lang pakiramdam ko that's all. Don't worry, nandito naman si Jerome. He'll take good care of me naman eh."

Nag-usap pa ang mag-ina habang nakamasid naman si Jerome kay Jillian. Nginingitian ni Jillian ang nobyo habang kausap ang kaniyang ina sa phone.

"I love you Mom. I'll be okay. Bye."

Nilapitan ni Jerome ang nakahigang nobya. Umupo siya sa tabi ni Jillian. Kinapa niya ang noo nito.

"Thank God medyo bumaba na ang init ng katawan mo."

"Thanks to you."

"Me?"

"Oo. Bakit naman hindi? They say na kapag happy ang tao, mas madali siyang gumaling. Kabaliktaran naman kapag sad or depressed yung tao."

"Hmmm. Parang narinig ko na nga rin yan."

Saglit na katahimikan ang namagitan sa kanila. Humawak si Jillian sa kamay ni Jerome. Ramdam ng lalake ang sinat sa palad ng nobya.

"Jerome..."

"Yes?"

"Uhmmmm...Can you stay here for the rest of the night?"

Sa ilang buwan ng kanilang relasyon ay wala pang nangyayari sa kanilang dalawa. Hanggang kissing at petting lang sila ni Jerome. Hinila ni Jillian si Jerome upang mahiga na din ang
nobyo sa tabi niya.

"Hug meeeeee"malambing na sabi ni Jillian sa pagtabi ng nobyo sa kaniya.

"Tighter...Uhhhhhhhhh"dagdag ng dalaga.

Tumalima si Jerome at hinigpitan ang yakap sa nobya. Magkaharap ang mukha nila ni Jillian. Hinawakan ni Jillian ang isang kamay ni Jerome. Idinantay ng dalaga ang kamay ng
nobyo sa ibabaw ng kaniyang susong natatakpan ng suot niyang cocktail dress. Idiniin ng kamay ni Jillian ang kamay ni Jerome sa kaniyang suso.

"I told you before na I value my virginity so much di ba?"nanginginig sa pagnanasang sinabi ni Jillian.

Nakatingin ang dalaga sa mga mata ng nobyo. Tinitimbang niya ang susunod niyang sasabihin kay Jerome. Inilislis pataas ng nobya ni Jerome ang suot nitong cocktail dress. Nakita
ni Jerome sa unang beses ang makinis na singit ni Jillian. Singputi din iyon ng kutis ng babae. Nakita ni Jerome ang maumbok na pagkababae ni Jillian sa suot nitong puting cotton
panty.

"Na kung sakaling ikakasal tayo, dun ko pa lang isusuko ang pagka-birhen ko sayo."

Mula sa kaniyang suso, dahan-dahang ginabayan ng kamay ng dalaga ang kamay ni Jerome pababa sa suso niya. Dumausdos ang kamay ng lalake sa kalusugan ng dibdib sa bra ni
Jillian, umusad iyon sa makinis na tiyan ng dalaga. Ginabayan muli ng babae ang kamay ni Jerome pababa hanggang sa tumapat iyon sa ibabaw ng kaniyang pagkababae. Ramdam
ng palad ni Jerome ang init niyon. Sa pagdantay ng daliri ng binata sa natatakpang butas ni Jillian ay naramdaman niya ang pagkabasa niyon.

Si Jillian ang nagpasok sa kamay ni Jerome sa loob ng panty niya. Naramdaman naman ng lalake ang pagsuot ng malambot na kamay ng nobya sa loob ng kaniyang pantalon.
Naramdaman na lang ng matigas na laman doon ni Jerome ang init ng palad ni Jillian na humawak sa katigasan ng kaniyang pagkalalake.

Muling nagsalita si Jillian. Ang mga mata niya ay nagpupuyos...Nag-aalab...Balot ng pagnanasa.

"Ngayong gabi...Ipinawawalang bisa ko ang sinabi kong iyon. Nagyong gabi...kukunin mo ang para talaga sa iyo...Na ibibigay ko sayo ng walang pag-aalinlangan..."

Hinalikan ni Jillian ang nobyo. Isang mainit na halik na umaapaw sa pagnanasang para kay Jerome.

* * * * * *

Isang text message ang natanggap ni Jerome kinabukasan ng tanghali habang nasa loob siya ng kaniyang maliit na opisina sa Maynila.

"We need to talk." text ni Alice sa kaniya.

Hindi na nagreply si Jerome. Tinawagan niya agad si Alice. Dinig niya ang pagsinghot ng babae sa kabilang linya.

"Umiiyak ka ba?"

Hindi sinagot ni Alice ang tanong ni Jerome.

"I'm thinking of giving Franz a chance."

"And why are you saying that now?"

Hindi tuwirang masabi ni Alice sa lalake na sinabi ni Jillian sa kaniya kaninang umaga na may nangyari na sa kanila ng kaniyang nobyo kagabi. Na masayang-masaya pang sinabi
iyon ng kaniyang anak sa kaniya. Matinding sakit ang naramdaman ni Alice. Akala niya'y kaya niyang tikisin ang sakit kung sakaling mangyari ang bagay na iyon. Hindi pala. Dahil
ang pinakamamahal niyang lalake ang involve. Jillian has always been close to her mom. Halos lahat nasasabi niya sa Ina nang walang pag-aalinlangan.

Yet...Her daughter's truthfulness just killed her. Dinurog ni Jillian ang puso ni Alice.

Nagsalita pa si Jerome pero tila binging dumaan lang iyon sa tenga ni Alice habang patuloy ang pagbagsak ng luha sa kaniyang mga mata. Ramdam niya ang galit ni Jerome sa
kabilang linya. Gusto man niyang magalit sa lalake ay hindi niya magawa. Dahil sa umpisa pa lang ay alam na niyang siya naman ang may kasalanan ng lahat. Siya ang nang-iwan.
Siya ang hindi tumupad sa pangako niya kay Jerome.

"I deserve to know why...Goddamnit...All of a sudden sasaktan mo na naman ako."ani Jerome.

"Let's meet sa Tagaytay Highlands. May pag-uusapan tayo. I have been thinking about this since this morning pa."sabi ni Alice.

"I'll be there. I hope hindi moko iindyanin ulit dahil hindi ako aalis dun hangga't di ka dumadating."

"Actually papunta nako dun. I'll wait for you there."sagot ni Alice.

Ibinigay ni Alice ang detalye kung saan sila magkikita sa Highlands. Matapos iyon, mabilis na nag-ayos ng sarili si Jerome. Hindi na niya maalala ang sinabi sa sekretarya niya sa
pagmamadali niya. Ilang saglit pa'y humaharurot na ang kaniyang sasakyan habang umoover-take sa mga sasakyan ng medyo bumibigat na trapik papuntang south.

* * * * * *

Mula sa balcon ng malaking chalet na kinatatayuan ni Alice, kitang-kita niya ang mga cable cars sa kalayuan. Elegante siyang tingnan sa suot niyang black designer dress.
Nakamasid siya sa kalayuan. Napatingin siya sa oras habang inaantay si Jerome. Nagtext ang lalake na malapit na siya. Pagkabasa ni Alice doon ay may tinext naman siyang isa
pang numero. Lumipas ang ilang sandali, habang nakamasid pa rin siya sa balcon ng hotel, namalayan na lang niya ang pagtayo ng isang lalake sa tabi niya---si Jerome.

Hahalikan siya ng binata sa pisngi subalit iniwasan iyon ng mukha ni Alice.

"What's wrong?"

"Us...That's what's wrong Jerome."

"And you think Franz is the one whose right for you?"

"At least wala tayong masasaktan..."

"Well...Ako ang masasaktan sa gagawin mo. Ako ngayon ang nasasaktan sa ginagawa mo."

"Be a man Jerome. Magpakalalake ka para sa anak ko."

"Why are you doing this to me Alice? Bakit lagi mokong sinasaktan?"

"At ano naman tingin mo sa nararamdaman ko sa relasyon niyo ng anak ko? Hindi ako nasasaktan?"

Napatingin si Jerome sa malayo. Sinipa nito ang sahig sa bigat ng kaniyang nararamdaman. Kinuha nito ang kaha ng sigarilyo sa bulsa. Sisindihan niya sana iyon subalit maging iyon ay ipinukol niya sa labas ng chalet dahil sa tindi ng kaniyang emosyon. Nahulog iyon sa malalim na bangin sa ibaba nila.

"What's this all about? Ano namang ginawa kong mali Alice?"

"I just made up my mind that's all."

Idinaan sa tawa ni Jerome ang magkahalong inis at galit na nararamdaman niya. Sa loob ng galit na iyon ay ang takot na mawala ang pinakamamahal niyang babae. Likas na may pride si Jerome. Pero nawawala ang pride niya pagdating kay Alice.

Sila lang ang tao sa maluwag na balcon. Lumapit siyang muli sa babae. Yayakapin niya ito. Pinigilan siya ni Alice.

"Please, stop it. Let's stop this."

"No. Ayoko You love me and I love you."

"No Jerome, you only love yourself."

Maling-mali si Alice sa sinabi niyang iyon. Gustong magpaliwanag ni Jerome at itama ang sinabing iyon ni Alice subalit hindi na mahalaga iyon sa sandaling iyon kay Jerome.

"I love you Alice. Mahal na mahal kita kahit nasasaktan ako ngayon sa ginagawa mo."

"Sorry Jerome. This has to end."

"No you won't...ayoko...Ayoko."

Dumating si Franz sa loob ng chalet. Nakita siya ni Alice mula sa kinatatayuan nila ni Jerome.

"Goodbye Jerome..."

Tumulo ang luha sa mata ng lalake. Lumapit siyang muli kay Alice subalit pinigilan siya ng kamay ng babae.

"No...Don't..."sabi ni Alice.

Naglakad palabas ng balcon si Alice. Sa labas ng chalet nag-aantay si Franz. Sinalubong siya ng lalake sa lobby at sabay silang sumakay ng sasakyan. Sinundan sila ng tingin ni Jerome. Ang luha sa mata ng binata ay patuloy sa pagdaloy sa pisngi niya. Sa sandaling iyon, gusto na lamang tumalon ni Jerome sa bangin sa sobrang sakit nang ginawa sa kaniya ni Alice. Sa kabila noon, mahal na mahal pa rin niya si Alice.

To be continued...

copyright eroticus2015 all rights reserved.