K – Book 1 – Intro

Intro

Sobrang init nung araw na yun, buti na lang at hindi traffic sa hi-way. Nakarating naman si Kaye at ang kaniyang mga magulang sa simbahan ng walang aberya. Tila hindi na mapakali si Kaye at magtatapos na rin siya sa wakas ng high school. Sa sobrang excited ay sinusukat sukat pa niya ang toga at gala uniform niya na gagamitin niya sa pag-graduate. Ganun na din lang ang pakiramdam ng kaniyang mga magulang na bumiyahe pa galing abroad para lang makita ang kanilang bunsong anak na magtapos ng high school...

Kaye: Maghanap na kayo ng magandang mapupuwestuhan malapit sa harap Ma, dumadami na ang tao oh!

Mama: Sige anak, kami na ang bahala ng papa mo. Nakacharge ba itong digicam? Minsan lang ang mga ganitong pangyayari sa buhay mo baka naman hindi ka pa namin makuhanan ni isang litrato

Kaye: Oo naman! Gandahan niyo ang mga kuha niyo sakin ah, yung tipong pang miss universe! Hahaha...

Walang pasabi ay kinalabit ng isang kaklase si Kaye. Nagpaalam muna ito sa kaniyang ina para makasama ang kaklase niya. Lumayo muna sila para puntahan at tawagin ang iba pa nilang mga kaibigan at kaklase.

Vivian: Grabe Kaye! Gagraduate na tayo... Wuhoo!! Pinapatanong nga pala ni Wendy kung saan ka daw magcocollege kasi hindi pa rin daw niya alam kung saan siya pupunta, hehehe...

Kaye: Siyempre dun sa maraming boys! Lol... Nakakasawa na kasi mag-all girls na school

Vivian: Ganon? Ikaw ah... Lumalandi ka na ah! Hahahaha... Pero sabi mo nagentrance exam ka sa Holy Spirit diba?

Kaye: Yup, kinulit lang naman kasi ako ng ate ko na mag-test dun kasi andun siya. Eh nagexam din ako sa San Beda and pumasa din naman ako dun

Vivian: Aba! Diba all boys school yun? Malamang San Beda ang pipiliin mo, boys nga ang habol mo diba? Hahahaha...

Kaye: Dati yun. Tumatanggap na sila ng female students ngayon

Nagulat na lang si Kaye kasi kiniliti siya sa bewang ni Wendy galing sa likod. Nagkuwentuhan ang tatlong magkakaibigan. Sinabi na rin ni Kaye kay Wendy na baka sa Manila na siya magaaral pag tapak ng June. Nagsasawa na din kasi siya sa probinsya nila. Naroon kasi ang pakiramdam niya na gusto naman niyang lumayo sa Pampanga, makakita ng bagong lugar at makakilala ng mga bagong magiging kaibigan. Sa St. Scholastica siya gagraduate ng high school at dito din siya nag-grade school. Nagpapakatotoo na lang siya sa dahilan niya na kaya siya lalayo kasi nagsasawa na rin siya sa all girls na campus. Pero hindi na lang din niya inaamin na medyo naiingit siya sa mga kaibigan niya na may mga boyfriend na. At lalo lang siyang naiingit kapag nakukuwentuhan siya ng mga bagay na tungkol sa date, halikan at kung ano ano pa.

Wendy: So ganon? Iiwan mo na kami? And please... Huwag ka na ma-insecure sa itsura mo pwede ba?

Vivian: Oo nga! Sexy ka naman, petite, morena... mahinhin, at higit sa lahat mabait! Hindi lahat ng lalaki sa itsura nakatingin. Huwag mong gayahin si Wendy... Dinadaan lahat sa ganda! Hahahaha...

Kaye: Mga buwisit kayo! Hahahaha! Eh sa mga boobs niyo pa nga lang lugi na ako, hahahaha!

Wendy: Hayop ka Viv... Hayaan mo Kaye, bukas na bukas itetext kita. Ipapakilala ko sayo yung kaibigan ni Yuri. Gwapo yun, mabait pa! Akitin mo ng malabedroom voice mong boses... Hihihi

Vivian: Ay teka! Bago ko makalimutan, hinahanap tayong lahat ni Mr. Zamora. Ibabalik daw niya yung mga project na sinubmit natin last month

Kaye: Ano ba yan? Bakit pa? Magagamit pa ba natin yun sa college? Hahahaha!

Wendy: Speaking of hinahanap, hinahanap ka din ni Mang Andoy Kaye

Vivian: Ay oo nga! Hinanap ka din sa akin kanina. Baka bibigyan ka din niya ng mga inspirational speeches niya. Hahahaha... Kesyo nakatapos ka na, na pagbutihin mo ang pag-aaral mo pag dating mo ng kolehiyo... Para daw hindi tayo matulad sa kanya, etcetera etcetera...

Kaye: Weh? Hahahaha... Ang kulit naman nun! Sige, pag nakita ko siya

Wendy: Hoy Viv... Huwag mong ganunin yun si manong. Siya na yata ang pinakamabait na janitor na nakilala ko dito sa school. Dito na yata tumanda yun!

Vivian: Sa bagay. Pero at least hindi ko siya pinapahirapan. Hindi tulad ng isa jan na walang ng ginawa kung hindi magtapon ng foil ng chippy sa sahig eh may basurahan naman! Hahahaha...

Kaye: Mga baliw kayo! Hahahaha... Sige na, nasaharap na si Ms. Banaag. Mukhang malapit na magstart ang program and kailangan ko pa magretouch. Ang init naman kasi ng attire na to! Hindi ba pwedeng school uniform na lang, talagang kailangan na naka-gala uniform pa sa ibabaw at naka-stockings pa!

Nagtawanan ang tatlong magkakaibigan. Naghiwahiwalay muna ang mga dalagang masayang nagkukuwentuhan. Pumuwesto na si Vivian sa kaniyang assigned seat. Pinuntahan naman ni Wendy ang iba pa nilang mga kaibigan at nakipagkuwentuhan pa. Lumabas naman si Kaye ng kanilang simbahan. Dumaan na lang siya sa gilid na pintuan kasi yun ang pinakamalapit na daan papunta sa pinakamalapit na CR para ayusin ang kaniyang sarili. Napadaan siya sa school garden nila at bigla na lang niyang naalala ang kaniyang kabataan sa eskuwelahang kinalakihan na niya. Dito siya madalas tumambay kasama ang mga kaklase niya bago siya umuwi. Dito siya nakikipaglaro at nakikipagtakbuhan sa mga kaibigan niya nung grade school pa siya. Ito rin ang lugar na pinupuntahan niya kapag kinakailangan niyang mag aral bago mag-quiz. At ito din ang lugar kung saan siya naabutan ni Mang Andoy...