Kusina Chronicles 6: Palate Cleanser

Nakaramdam ako ng konting hiya. First time kong makatulog ng ganun pagkatapos makipag-sex. Siguro ay dala lang ng nakainom. Nagkontrol nga ako sa alak pero madami-dami pa rin naman akong nainom at tinamaan din ako kahit papano.

Nginitian ko lang sya. Gumulong ako sa tabi nya at iniyakap ang kanan kong kamay sa may tiyan nya at ipinatong ang kanang hita sa hita nya. Para na talaga kaming magsyota nung mga sandaling yon.

"Nakatulog ka rin ba?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi. Anlakas ng hilik mo eh." Sagot nya.

"Ganun ba? Sorry. Hehe. Matagal ba akong nakatulog?" Tanong ko ulit.

"Haha. Joke lang. Mga 15 minutes siguro. Tiningnan lang kita habang natutulog. Ang cute mo eh. Parang baby." Nakangiti nyang sabi.

"So nakukyutan ka pala sakin. So crush mo nga ako?"

Napaharap sya sakin. Kumawala sa pagkakayakap ko at bahagyang inangat ang katawan mula sa pagkakahiga.

"Hooooyy! Ang kapal mo! Sinabi ko lang na cute ka kanina kasi para kang baby matulog! Parang ambait-bait! Parang di manyak at malibog!" Dinuduro-duro nya pa ang mukha ko.

"Hahaha! Kala mo naman di ka malibog." Pang-aasar ko sa kanya.

"Aba! Hoooyy! Ikaw ang nagsimula noh! Ang kapal mo talagang lalake ka!" Mataray nyang sabi sakin.

"Nagustuhan mo naman." Sagot ko.

"Ang kapal talaga neto! Kasalanan mo pa rin! Sinamantala mo ako! Sabi-sabi ka pa jan na mabait ka at wala kang gagawin sakin, yun pala..." Namumula na ang mukha nya sa asar.

"Yun pala ano?" Natatawa na ako.

"Yun pala bantay-salakay ka na manyak na malibog!" Singhal nya sakin.

"Manyak na malibog pala ha..."

"Aaaaayyyy! Ares!"
Napatili sya nang bigla kong dakmain ang puke nya at himasin ang tinggil nito. Nagtaas-baba ang daliri ko sa hiwa nya.

"Tingnan mo! Tingnan mo! Manyak ka talaga! Malibog!" Sabi nya sabay hawi ng kamay ko mula sa puke nya at pinagpapalo ako sa braso.

"Ako lang ba? Eh tingnan mo nga to oh, basa ka na agad!" Iniharap ko sa kanya ang kamay ko at ipinakita ang daliri ko na basa ng katas mula sa puke nya. Ipinagdikit ko pa ang hinlalaki at gitnang daliri ko tapos ay unti-unting pinaghiwalay para ipakita kung gaano kalagkit ang katas na iyon.

"Gago ka ba? Anong basa ka jan? Eh sayo galing yan! Andami-dami mo kayang ipinutok sakin kanina! Nung nakatulog kayo nyang alaga mo bigla na lang yan nag-exit at bumulwak lahat ng ibinuga nyan sakin." Galit nyang sabi.
Natawa na lang ako.

"Tawa-tawa ka pa jan. Nakita mo ba ginawa mo sa bed cover? Baka abutan pa ni Nadine yan. Eh kung ikaw kaya paglabahin ko nyan? Makakatawa ka pa kaya? Pagkatapos mo pa makaraos, tinulugan mo na lang ako basta-basta. Effective nga yung pampaantok mo. Kaso sayo lang. Ambigat mo pa. Di ako makakilos. Di man lang nga ako nakapaghugas." Tuloy-tuloy sya na parang teacher na pinapagalitan ang estudyanteng pasaway.

Nakaramdam ulit ako ng hiya sa sinabi nya. Bakit ba kasi ako nakatulog?

"Ako na maglalaba. Wag ka na magalit." Sinabi ki na lang sa kanya sabay halik sa kanyang noo.

Bumalik sya sa pagkakahiga at tumalikod sakin. Tapos ay nanamimik na sya. Siguro mga limang minuto din syang walang kibo kaya akala ko nakatulog na sya.
Maya-maya ay narinig ko na lang na humihikbi at sumisinghot-singhot na sya.

Naalarma ako. Bumangon agad ako. Iniharap sya sakin at hinawi ang buhok na tumatakip sa mukha nya. Kitang-kita ko yung pagluha nya.

Agad nya naman itinakip ang dalawang kamay sa mukha nya. Tuluyan na syang humagulgol ng iyak. Taas-baba ang balikat at sumisinghap-singhap.

Di ko alam ang gagawin ko. Di ko rin alam ang sasabihin ko.
Kanina lang ay nag-aasaran kami.
Akala ko tanggap nya yung nangyari samin.
Akala ko wala lang sa kanya.
Akala ko okay lang ang lahat.
Akala ko okay lang sya.
At akala ko okay na kami.

Pero di pala. Akala ko lang pala. Kasi eto sya ngayon at umiiyak.

Hinawakan ko sya sa magkabilang balikat at hinila paupo. Idinikit sa katawan ko at niyakap. Sinubukan nyang pumiglas at kumawala pero di ko sya hinayaan. Pinagpapalo nya ako. Pinagkakalmot at pinagsusuntok pero sinalo ko lahat ng iyon. Hanggang sa nagsawa sya at umiyak na lang nang umiyak.
Maya-maya ay yumakap na din sya sakin.

Hinimas-himas ko ang likod nya. Pati ang ulo nya habang marahang hinahalik-halikan ang buhok nya.

"Ssshhhh... Tama na..." Yun lang ang tanging nasabi ko nang mga sandaling iyon.
Ayokong mag-sorry sa kanya dahil para sakin ay di naman pagkakamali o kasalanan yung ginawa namin. At ayokong ganun din ang maisip nya.
Ginusto ko iyon at masaya ako. Ayokong isipin nya na pinagsisisihan ko yung ginawa ko.

Parang may kumukurot sa puso ko. Nagsisikip ang dibdib ko at parang may nakabara sa lalamunan ko. Nasasaktan ako sa pag-iyak nya ngayon.
Kahit pa alam ko na ako ang dahilan.
O siguro dahil alam ko na ako yung dahilan.

Hinayaan ko lang sya na umiyak nang umiyak. Para mailabas lahat ng emosyon na nasa loob nya.
Basta niyakap ko lang sya.
Sa ganung paraan ko lang kayang iparamdam sa kanya na andito lang ako. Na okay lang ang lahat. Na wala syang Na di ko sya iiwan at pababayaan.

Unti-unting humupa ang pag-iyak nya. Hanggang sa naging pasinghot-singhot na lang.
Kumalas sya sa pagkakayakap sakin at pinakawalan ko naman sya.

Tiningnan nya yung mga bakas ng pagwawala nya sa katawan ko. Hinipo ang isang namumulang guhit sa dibdib ko.
"Sorry..." Pasinghot-singhot pa rin sya.

"Sshhh. Wala kang dapat ihingi ng sorry." Sabi ko.
Hinawi ko ang buhok nya at pinahid ang luha. Hinalik-halikan ang mukha nya at muli syang niyakap.

Nakaramdam ako ng bahagyang pagluwag ng dibdib.
Masaya ako dahil okay na ulit sya pero andun pa rin yung inis sa sarili ko dahil napaiyak ko sya.
May naramdaman din ako na sobrang tinding emosyon na di ko maipaliwanag. Parang yung kagustuhan na protektahan sya at pasayahin lang lagi.

Dun ko nasiguro na mahal ko nga sya. Gusto kong sabihin sa kanya iyon. Gustong-gusto ko. Pero parang di pa appropriate. Parang napakaaga pa. Parang napakabilis. Baka isipin nya na nadadala lang ako ng mga nangyari. At baka umiyak lang ulit sya.

Maya-maya ay nagsalita sya.

"Tingin mo na sakin ngayon na easy to get ako. Pokpok. Baka ipagsabi mo pa sa iba na nakuha mo na ako."

"Hey! Di ako ganun. Hinding-hindi ko iisipin sayo yun. At hinding-hindi ko rin gagawin sayo yun." Sabi ko sa kanya. Hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya at pinaghahalikan sya sa buhok.

"Sigurado ka? Ganun naman kayong mga lalake di ba?"

"Di ako ganun. Promise. Nirerespeto kita. Di nagbabago ang tingin ko sayo." Paniniguro ko sa kanya.

"Eh pano pag may nabuo sa nangyari satin? Pano pag nabuntis ako? Andami-dami mong pinutok sa loob ko. Pano pag fertile pala ako?"Tanong nya.

"Sabi ko naman kanina na papanagutan kita. Totoo yun. Seryoso ako dun." Sagot ko.

"Sus! Baka sinasabi mo lang yan ngayon kasi wala pa. Pero pag andyan na, bigla kang mawawala na parang bula."

"Hindi po. Ibibigay ko sayo address namin kung wala kang tiwala. Pati number ng buong pamilya ko. Pati birth certificate ko at lahat ng documents. Original pa."Pangungumbinsi ko sa kanya.

"Eh pano na tayo? Pagkatapos nito? Anong mangyayari satin? Bukas? Sa mga susunod na araw? Sa trabaho? Parang wala lang bang nangyari?" Muli nyang tanong.

Natahimik ako.

"Wala kang maisagot?"

"I like you. More than like siguro. Bago pa mangyari to. Nung unang kita ko pa lang sayo. Gusto na kita. Gustong-gusto. At ngayon...."

"Hmmm?" Naghihintay pa sya ng susunod kong sasabihin.

"At ngayon tingin ko mahal na kita. Yun yung nararamdaman ko." Sa wakas ay nasabi ko rin.
"Kung papayag ka... Kung pwede sana..." Pagpapatuloy ko pa.

"Kung pwedeng ano?" Tanong nya.

Huminga muna ako ng malalim bago muling nagsalita.
"Kung pwede sana na maging tayo. Maging boyfriend mo ako at maging girlfriend kita. Kung gusto mo, liligawan muna kita. Para maging formal. Kahit dun sa inyo sa Pampanga." Sabi ko.

"Talaga? Seryoso ka?"

"Oo naman!"

"Baka naman boladas mo lang yan. Baka sinasabi mo lang yan para maka-iskor ka ulit."

"Di ah! Seryoso talaga ako."

"Kaya mong pumunta samin? Haharapin mo yung tatay ko? Kaya mo?"

"Kaya ko nga. Ako pa!"

"Ex-military yung tatay ko. Sure ka talaga?"

"Eh ano naman? Di naman ako makikipag-away sa tatay mo eh. Dadalaw lang naman ako."

"Hahaha! Akala ko pa naman antapang mo na." Bigla nya akong hinalikan sa pisngi at isinandal ang ulo sa balikat ko.

Para akong nabunutan ng isang napakalaking tinik sa dibdib nang marinig syang tumawa ulit.

"Pero sigurado ka ba na di mo sinasabi yan para lang maka-iskor ulit sakin?" Muli nyang tanong.

"Hindi nga. Ang kulit!" Mabilis kong sagot.

"Sure ka?" Muli nyang tanong.

"Sure na sure." Sabi ko.

"Eh di ayaw mo na umiskor ulit?" Tanong nya ulit.

"Ha?"

"Sabi ko, eh di ayaw mo na ba ulit umiskor?" Pag-uulit nya.

"Bakit?"

"Kasi ako gusto ko ulit umiskor sayo." Sagot nya.

Napatingin ako sa kanya. Nakangisi sya sakin at namumungay ang mga mata.

*

Itutuloy...