Lia 8 (Tamis at Pait)

Hindi mapakali si Popoy sa pagalala. Hindi nya alam kung ano ang dapat nyang gawin nya at kung
paano nya hahanapin si Kants kaya minabuti na lang nyang kontakin ang mga kaibigan nito upang malaman kung saang lupalop ito nagsuot.

Inilabas ko ang aking walang kamatayang Nokia 6600 at...

Popoy (nagdadial) : Suzanne alam mo ba kung san nagpunta si Anne? Kinokonta ko kasi di sumasagot

Suzanne: Ay sori Poy di naman sinabi sakin ni Anne kung san sya pupunta.

Popoy: Ahh ganun ba sige salamat ah. Keep the Faith!

(Syet 1 down) sa isip nya

Popoy: Sinead, Alam mo ba kung nagpunta si Anne?

Sinead: Hmmmm... ahhhh di ko alam sorry Poy.

Popoy: Sige, Salamat ah.

(2 down)

Popoy: Connor, Alam mo ba kung san nagpunta si Anne?

Connor: Ang alam ko lang sa Villa Bong, yun lang.

Popoy: Ahh ganun ba!! Salamat ng marami!!!!

Villa Bong? Punyeta sang lupalop ba ng mapa yun?
Sinubukan kong mag google para hanapin ang nasabing lugar ngunit puro imahe ng mga swimming at diving apparel ang lumabas. Kaya nagpasya na lang akong makipagsapalaran at magbakasakaling alam ng mga tsuper ang lugar.

Dali dali akong naghanap ng masasakyan papunta sa kinalalagyan ni Kants nang biglang may dumaan na tricycle at agad ko itong pinara.

"Manong wait.. i need a ride"
"Ha?" huminto ang tsuper at inalis ang kanyang pekeng Beats Studio Headphones
"Sabi ko sasakay ako manong at ihatid nyo ko sa Villa Bong.
"Malayo yun ato at wala na ko sakay pabalik dun dahil dis oras na ng gabi"
"Magbabayad ako manong kahit magkano"
Agad kuminang ang mata ng tsuper at sinabing.. "Kahit magkano?"
"Oo may dalawang daan pa ko dito manong"
"Tara sakay na.. palag palag na yan!!! SAKAY!"
Daglian akong sumakay sa tricycle at sabay padyak naman ni Manong Pepe Pasada Member sa Kick Start!
Sinuot pabaligatad ang Acid wash na Jacket na puno ng patches ng agila, faded club roman jeans at
maluwang na leeg na puting Hanes T-shirt ....

"RENG-DENG-DENG-DENG-DENG" sabay labas ang makapal at maputing usok sa tambutso ng motor na animo may OPLAN PATAY DENGUE.

Anong oras na ato at wala namang tao dun sa lugar na pupuntahan mo, patanong ng tsuper.
Manong bilisan nyo at baka hindi ako umabot.
Di ambulansya ang sinakyan mo ato relax ka lang. sambit ng tsuper
"Manong pag hindi tayo umabot, mawawala sakin ang mahal ko, may sasagutin syang iba."
"Ah ganun ba, pagibig pala ang pinag uusapan natin dito ato" nakangiting salita ng tsuper at nakangisi
"Oo manong oras at pagibig ang nakasalalay dito"
"Kung magkaganon.. Times like this you need Juicy Fruit Gum" sabay abot sakin
Di ako nagbibiro manong. painis kong sagot
Ng makita ng drayber ang itsura ko ay agad nyang sinabi na "Kapit bata, sa mga ganitong pagkakataon Boy Scout ako"
Blangko ang isipan ko sa sinabi ni manong.

"Kapit sabi.. sabay may pinindot na buton sa silinyador ang drayber at biglang parang naging Jet sa
bilis ang aming arangkada at umangat pa nga ang harapan ng tricycle sa unang bomba nya ng silinyador"
"Wooooo ayos manong may NITROS pala ang tricycle mo" turan ko
"Aba ako lang ang meron nito, ginawa ko talaga to para sa emergency, special occasions at crunch times"
"Naks manong. astig. salamat ah"
"Ayos lang bata, nararamdaman ko ang nararamdaman mo dahil pinagdaanan ko din yan, nangyari din sakin yan pero hindi ako umabot, nang dumating ako sa simbahan ay kinasal na ang mahal ko dahil sa mabagal ang tricycle na sinakyan ko.Kaya mula noon ay tumatak na sa isip ko na pag hiningi ng pagkakataon na may humingi sakin ng ganoong klase ng pabor ay hindi ko sya bibiguin at 30 taon na ang

nakakaraan ay ikaw pa lang ang taong nakaenkwentro ko na may parehas na pagsubok na hinaharap"

"Ayos manong ah, may Nitros na tricycle.."
"syempre naman, dont underestimate my baby here" sabay kindat na nakalabas pa ang incisors nya na kulay gold.
Di ako pinansin ng drayber at tila focused and steady sya sa kanyang pagmamaneho at humahampas sa pisngi ko ang malakas at malamig na hangin dahil na rin sa bilis ng takbo ng tricycle.

"Intayin mo ko Lia.. Intayin mo ko.. Im almost there" pabulong ko sa sarili ko

Rengggg!!! maingay na angal ng makina ng X4 na motor ni manong ng biglang bumagal ang takbo nito at nakaamoy ako ng nasusunog na bagay..
"Manong anong nangyari?"
"Pasensya na ato, di kinaya ng makina ko at bumigay" pailing na sagot ng tsuper
Nakanangteteng pag minamalas ka talaga... nangingiyak kong sagot
"Ato bagtasin mo ang deretsong daan na ito at tutumbukin mo ang Villa Bong.. bilisan mo ato at....

May the Force Be With You.
Wala akong sinayang na saglit at agad na tinahak ang malamig at madilim na kalsada na tanging buwan lang ang nagbibigay ng liwanang nung gabing iyon.

Makita lang kita Kants at kakanta tayo ng.... ( sa isip ko)

"Kapanahunan na naman ng paglalambingan
At kasama kitang mamasyal sa kung saan
Kabilugan ng buwan at ang hangin ay may kalamigan
Aakapin kita, mahal ko, sa buong magdamag

Pagmamahalan lang naman ang mararanasan
Sa sariling mundong tayo lang ang may alam
Kabilugan ng buwan at ang hangin ay may kalamigan
Aakapin kita, mahal ko, sa buong magdamag"

-APO

"Anong lupalop ba tong pinuntahan mo Kants, gagawa ka ba ng horror movie?" sa isip isip ko habang
tumatakbo sa mahabang kalsada na parang wala nang bukas

Habang tumatakbo ako ay naaalala ko ang mga pinagdaanan namin ni Kants, mga masasayang alaala, mga tawanan namin, mga kulitan, tampuhan at di ko namalayan na may puamtak pala na luha saking mga mata. (Sephia lahat)

Naisip ko na maaaring mawala si Kants sa gabing ito. Mawawala sya dahil sa katangahan ko, dahil sa kapabayaan ko. Bente minutos din akong tumatakbo hanggang narating ko ang parang isang animoy resort o pavillion, dulo ito ng kalsada. Dead End kumbaga.

"Will you love me again
Like you loved me before
This time I want you to love me much more
This time instead
Just come to my bed
And baby just don't let me go

Although we've come
To the end of the road
Still I can't let go
It's unnatural
You belong to me
I belong to you
Although we've come
To the end of the road
Still I can't let go
It's unnatural
You belong to me
I belong to you"

- End of the Road Boyz2Men

Maganda ang lugar, parang EK(Enchanted Kingdom) pero walang rides, parang mini park, medyo may ilaw sa paligid.
Wala akong nakitang tao dun, malamig ang gabi na yon, mga huni ng kuliglig lang ang
naririnig ko kasama ng ihip ng malamig na hangin na nanunuot sa aking kalamnan at kabiguan na hindi ko na inabutan doon ang aking mahal na si Kants.

Naglakad lakad ako sa paligid at marahang binabanggit ang pangalan ni Kants ng paulit ulit na parang sirang plaka. Di ko namalayan na nangangatal na pala ang aking boses at tila may mainit na bagay na nanggaling sa aking mga mata kasabay ng pagtigil ng aking mga paa at napaluhod sabay yuko na tila nawalan ng chakra at nanghina..

"Kants patawarin mo ako, ive been so dumb and numb all this time. Never i realized or come to a point in my life that youre the one that i love" habang naluluha at kinakausap ang sarili.

Sa isang madilim na lugar ay may narinig akong kaluskos na tila papalapit sakin. kung tao man yon, hayop, engkanto, maligno o kung ano pa man ay hindi ko alam. Papalapit na sakin ang yabag ng at ng inaninaw ko ng mabuti ay isa itong babae,.

"Kants???"
"A-a-a-nong ginagawa mo dito Poy? patakang tanong nya
"Pinuntahan kita, gusto kong malaman mo na,,"
"Hindi na mahalaga yun Poy, bumalik ka na kay Lia at hinahanap ka na nun at baka magalit pa sakin yun pag nalaman na magkasama pa tayo dito"
"Ayoko na sa kanya Kants, napakatanga ko at ngayon ko lang nalaman to sa sarili ko"
"Na ano?"
"Na ikaw ang mahal ko"
Napatulala si Kants sa narinig nya at namula at napatitig lang sa akin.
"Ano ang sabi mo Poy?"
"Ikaw ang mahal ko Kants.. Ikaw"
"Wag mo nga akong pinaglololoko, sya ang matagal mo nang iniintay Poy diba?"
"Napagtanto ko na minsan ang mga bagay na hinahanap mo ay matagal mo na palang kasama, kelangan mo lang lumingon lingon hanggang mapatid ka at masaktan"
"Papaano si Lia Poy?"
"Pag-uwi natin ay ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat, siguro nabigla lang ako sa pagdating nya at
nagbalik ang nakaraan pero bandang huli ikaw pa rin talaga" Tayo rin ang magkikita sa Finals

"TINININININ TININININININ
TININININININ NININININININ
NINININININININININININININ
TININININNINI TININININININ
TINNINININININININININININ
(pause)

Its the FInal Countdown"

-Europe

"Kants bakit ka nagiisa dito?"
"Ungas yung si Jeremy! binasted ko ayun iniwan ako dito"
"Abay taran. ampota" wika ni Popoy
"Hayaan mo na yun Poy"

Naglakad na ang dalawa palabas ng lugar. Madilim, malamig, mapuno walang tao...
"Kants walang tao o? madilim"
"Ulol!!! Kantot na naman nasa isip mo!"
"Bwahahahhaa" joke lang! malakas na tawa ni Popoy
Trenta minutos na naglalakad ang dalawa pero wala pa rin silang makitang bakas o ni anino ng sasakyan palabas ng lugar
"Poy ngawit na paa ko, sakit na ng binti ko" reklamo ng babaeng anak ng erkon
Biglang tumalungko si Popoy
"O? ano pagod ka na rin? usal ni Kants
"Hindi! Sakay na!! Papasanin kita"

Bumilog ang mata ni Kants na parang nainlab na anime character sabay saklang sa likod ni Popoy.
Sabay may binitawang salita si Popoy

"Come on, Mr. Frodo, I can't carry it for you, but I can carry you!"

BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA SOOOOO GAYYYY!!!! sabay napabunghalit ng tawa ang dalawa habang tinatahak ang labasan...
"Poy sa likod ang hawak!! huwag sa pwet ok?"
"Aray ko bhe! ang bigat mo kaya!" sagot ng Perverted na Popoy
After 42 minutes 32 seconds..

"YES!!!!!! Labasan na!!!!!" TAGUMPAY!!!!! MAGDIWANG!!!!
"Ulol" wika ni Kants
Nakalabas nga tayo Poy eh mukha namang wala nang nagdadaang sasakyan dito.
Meron yan tiwala lang. Think Positive Wag kang aayaw
Mag Sex kaya muna tayo Kants habang wala pang sasakyan? Hehe, wika ni Popoy
Tarantado! Di ka ba makapag antay na makauwi tayo?
Joke lang!! Di na mabiro! sabay sundot sa tagliran ng dalaga.

Makalipas ang dalawamput pitong minuto ay may naulinigan silang Jeep na paparating.
Agad itong pinara ng dalawa.

"PARAAAAAAAAA" sigaw ni Popoy at Kants.
agad namang nag insta brake ang jeep.

Screeeeeeeeeeeeeeech!!! ingit ng gulong ng humintong jeep.
"Beep Beep Beep Beep" sabi ng tsuper ng Jeep
"Sakay na!" usal ulit ng tsuper

Sa harapan na sumakay si Popoy at Kants gawa ng wala din namang pasahero sa likuran.

Kants: Manong isa kang hulog ng langit! Maraming salamat at dumating ka sa ganitong oras ng aming pangangailangan.

Bogart: Hehe! walang anuman Ineng, kelangan ko din bumiyahe ng maaga para kumita.

Popoy: Oo nga Manong, maraming maraming salamat talaga.

Bogart: Abay wag kayo magpasalamat at may bayad naman ang sakay dito! Ngiyahahahhaa! (tawa ng tsuper)

Kants: Ay sori po Manong, eto na po. (iniabot ang 500)

Bogart: Wala ka bang barya ineng? kakalabas ko lang.

Kants: Keep the change na Manong. Para na din magandang Buena Mano. Hihihi

Bogart: Abay Maraming Salamat dito ah.

Natuwa ang drayber sabay pindot ng car stereo at biglang tinodo ang volume kasabay ng pag apak ng mariin sa silinyador.

"Biyaheng langit, pare ko Ang pasada ko Umangkas na lahat kayo
Makasalanan din akong sakay
Sa biyaheng ito pero
Sa awa Niya'y aabot din ...tayo
Makasalanan din akong sakay
Sa biyaheng ito pero
Sa awa Niya'y aabot din tayo"

Wooo!! Astig ang sounds mo Manong. Klasiko!! pagalak na wika ni Popoy
Abay Syempre naman bata!

Madilim, malamig, at mabilis ang takbo ng tatlo sa kahabaan ng Abbey Rd. kaya minabuting magplay ng medyo pampagising na tugtog ang Pepeng Pasada Member.

(drum beat. drum beat)

"Livin' easy
Livin' free
Season ticket on a one way ride
Askin' nothin'
Leave me be
Takin' everythin' in my stride
Don't need reason
Don't need rhyme
Ain't nothin' that I'd rather do
Goin' down
Party time
My friends are gonna be there too

I'm on the highway to hell
On the highway to hell
Highway to hell

-AC/DC

Kants: I'm on the highway to hell!!!!!
Popoy: I'm on the highway to hell!!!!!

Aliw na aliw ang dalawa kasama ang tsuper na napapahampas pa sa manibela sa saliw ng kanta.
Ngunit biglang nagulat ang tsuper at sa kanyang balintataw ay biglang may tumawid na aso sa kalsada

kaya mabilis nyang kinabig ang manibela.....

Manong!!!!!!!!!!!!!!!! sigaw ni Popoy at Kants

Bumangga ang kanilang jeep na sinasakyan sa isang malaking puno.

Nakadukmo sa manibela ang tsuper at walang malay samantalang....

"Uhmmmm" paungol na nagising si Kants at tumambad sa mukha ang matamis na ngiti ni Popoy
"Relax ka lang sagot kita" sabay bumulong ng "Mahal na mahal kita"
Naramdaman ni Kants ang bumibilis na paghinga ni Popoy at may naramadaman syang kakaiba sa kanyang dibdib. Mainit... Basa....

Kitang kita nya na tumutulo ang dugo mula sa dibdib ni Popoy habang nakayakap sa kanya. Sa dibdib ni Popoy ay may nakatarak na nabaling sanga ng puno na kanilang nabangga.
"Poy wag ka na magsalita... Tatawag ako ng tulong...Poy..."
"Kants.. ano man ang mangyari... tandaan mo.. Mahal na mahal kita.." hirap na pagsasalita ni Popoy
"Poy ano ba!!! wag kang ganyan.."
"Maha..ll.. Ki....taa... A..." hindi na natapos bigkasin ni Popoy ang pangalan ng mahal at tuluyan na
syang napikit....

"The long and winding road, that leads, to your door
Will never disappear, I've seen that road before
It always leads me here, lead me to your door
The wild and windy night, that the rain, washed away
Has left a pool of tears, crying for the day
Why leave me standing here, let me know the way

Many times I've been alone, and many times I've cried
Any way you'll never know, the many ways I've tried
And still they lead me back, to the long winding road
You left me standing here a long long time ago
Don't leave me waiting here, lead me to your door

But still they lead me back to the long winding road
You left me standing here, a long long time ago
Don't keep me waiting here (Don't keep me wait), lead me to your door
Yeah, yeah, yeah, yeah "

-Beatles

POYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Itutuloy.....