Lihim ng Taksil: 1 Year Later (Chapter 3)

Chapter 3: Sa Likod ng Kataksilan

Napatigil ako sa paglakad. Di ako nakagalaw. Fuck! Anong ginagawa nya dito? Ilang weeks pa yung balik nya ng Pinas according to ate Danica! He caught me off guard again! Di ko alam gagawin ko! Tang ina! Wala pa naman si nanay ngayon! Shit! Fuck! Blank isip ko.

"Sinubukan kong tawagan number mo, di ko naman makontak. Nag iba ka ba ng number? " wika nya sakin. Kalmado boses nya. Putragis, tama si nanay. Makapal talaga mukha neto. Parang walang emotion.

Nilakasan ko nalang loob ko at lumapit sa gate. Iniwasan kong makipag eye contact sa kanya. Kahit anong galit ko, naaasiwa parin ako or rather yet... intimidated? Shit, iba parin ang presence ng ama. Tama ang pagpapalaki sakin ni nanay. May takot sa parents. Pero kung ganito naman pala tatay ko, di ko na alam kung paano ako makakareact. Gusto ko sya sapakin, duraan, murahin, sipaan sa bayag, shit! You name it! Pero di ko magawa.

Paglapit ko sa gate, nanginginig pa mga kamay ko habang binubuksan ko ang putang inang gate na naka padlock pa pala. Fuck! Bigla akong hinawakan ni Cesar sa balikat. Nakatalikod kasi ako sa kanya.

"Anak, alam kong galit ka pa sakin pero gusto kong magkausap tayo. Ikaw talaga sadya ko dito." Malumanay nyang sabi. Seriously, how the fuck can he be so damn calm!?

Di ko parin sya sinasagot. Open up dammit! Tang inang gate! Matapos ang almost eternity na nakatambay ako sa harap ng gate, nabuksan ko ito. Pumasok agad ako at sinara ang gate. Hinawakan ulit ni Cesar ang mga kamay ko.

"Wait Archibald, usap muna tayo. Pakiusap." Di ko na maiwasang mapatitig sa mga mata nya. Oh look, sad eyes pala sya. First time kong makita ang mga matang yun. Di ko alam na meron pa pala si Cesar nun.

"Ano pa po ba ang dapat nating pag usapan? Nasayo na ang lahat. Ano pang kailangan nyo sakin? "

"Kailangan kita Archibald kasi anak kita. Bilang ama mo, hinde kita pwedeng kalimutan. "

Shit! That's it! My patience has vanished in a zap!

"Ganun ba? Naaalala nyo parin ba ako habang kinakantot nyo si Coleen!?"

Natigilan si Cesar bigla. Alam kong napalunok sya ng laway. At napa kamot pa ng ulo. Eat that you fuckin old man!

"Alam ko ang pagkakamali ko anak. I know, I'm a total mess. I do the most stupid things in my life. Buong buhay ko ay isang pagkakamali. What I did, walang kapatawaran yun. Pero nandito parin ako, humihingi ng kapatawaran sayo anak."

"Once is a mistake. Pero hinde nyo ako pinagtaksilan ng isang beses eh. Ilang ulit! Akala nyo ba wala akong alam sa mga pinag gagawa nyo ni Coleen dati!? Alam ko ang lahat! Di ko matanggap na sarili kong ama ang aagaw ng minahal kong babae! May limits ang katarantaduhan ng mga tao. Pero ikaw, wala kang puso! Nirespeto kita noon kahit ilang beses mong sinaktan si nanay sa mga pambababae mo! Pero iba na to eh! Ako naman ang niloko mo! Simula nung araw na trinaydor mo ako, di na kita itinuring na ama. Para sakin, isa ka nalang masamang panaginip na balang araw makakalimutan ko. Kaya sige, ituloy nyo lang relasyon nyo ni Coleen. Magsama kayong parehong basura sa mundo! "

FUCK! Tumalikod ako sa kanya at papabukas na ng pinto. Ayokong makita pa pagmumukha nya. Baka di na ako maka tiis at masapak ko na sya.

"Anak, wala na kami ni Coleen! " bigla nyang sagot sakin. Napatigil ako sa pag kabig ng door knob.

"Nilubayan ko na sya. Narealize ko na rin ang pagkakamali ko anak. Kaya please....for just once....mag usap tayo kahit sandali. At ipinapangako kong hinde na kita gagambalain pa. Ikaw lang ang natatanging parte ng buhay ko na alam kong nakuha ang lahat ng goodness sa katauhan ko. Isa akong masamang lalake anak. Pero ikaw, bunga kita at nakikita kong ang napakagandang katauhan mo na hinde ko nagawa. Ikaw lang ang tama sa buhay ko anak. Sa dinami dami ng mga kasalanan ko, hinde ko matanggap na nasaktan kita ng labis. Kaya nilayuan ko na si Coleen. Kinakain na ako ng konsensya ko."

"Konsensya? Meron ka pa pala nun? Kung ganun, sana kainin ka ng buo at dahan dahan! Mas matinde pa ang sakit na naranasan ko dahil sayo. Bakit mo pa nilubayan si Coleen? Ha? Matapos mo syang agawin sakin at ngayong nagsawa ka na sa kanya iiwan mo na rin sya? Wag mo nang paikutin ang utak ko Cesar. Hinde ako tanga. Alam kong nandito ka lang para mawala na ang bumabagabag sa isip mo at magka peace of mind ka habang nakikipagrelasyon kay Coleen. Tapos ngayong iniwan mo sya, maghahanap ka nanaman ng pwede mong biktimahin. Sino isusunod mo? Si ate Danica naman! ? Alam kong anak mo rin sya. Alam ko na lahat ng baho mo. O di kaya magha hunting ka sa ilang babaeng friends ko at kakanain mo rin? Wala na tayong dapat pag usapan pa."

"Anak wait! "

Pumasok na ako at sinara ko ang pinto. Of course naka lock ulit ang gate para di na sya mangulit pa sakin. Sinilip ko sya sandali sa bintana. Napayuko sya at napabuntong hininga. Napakamot sya ulit ng ulo at tumalikod na sabay alis. Ako naman ay mas gumaan ang pakiramdam. Di ko maisip na nasabi ko ang mga yun. Parang nag auto pilot na utak ko at nilabas ang kinimkim kong galit simula pa noong nakaraang taon. Buti di ako wild, kundi talagang nakipag suntukan na ako sa kanya.

----

"Ano!? Pumunta sya dito!? " gulat na wika ni nanay. Kinuwento ko sa kanya lahat ng nangyari kani kanina lang. Napa iling naman sya. Di nya lubos maisip na may plano pa palang ganoon si Cesar. Niyakap ako ni nanay at pinakalma. Pinangako nyang poproteksyonan nya ako kay Cesar. Although I think kaya ko namang e handle sya eh. Nagmukha tuloy akong baby na nilalambing ng nanay ko.

Ng gabing yun, nag online ako sa fb. Nakita kong online din si Coleen. Nag message ako sa kanya.

"Nakausap ko ang babaero kong ama, sabi nya hiwalay na raw kayo."

Ilang minuto nakalipas. Na seen ni Coleen ang message ko. Hinde pa sya nagrereply. Hinayaan ko nalang muna.

Chinek ko muna ang ibang notifications ko. Nag pop up ang chat bar ni Coleen. Nag reply na sya. Para akong sinampal sa pisngi ng makita kong nag send ng picture si Coleen. Magkatabi sila sa kama. Nakatihaya si Cesar at walang damit habang nakapatong sa kanya si Coleen at nakayakap. Nakasuot lang sya ng bra. Pareho silang naka ngiti sa camera.

"Last weekend lang yan. Kakarating nya lang dito sa Pinas. Nag hotel kami kaagad. Kaya di ko alam kung anong sinasabi mong wala na kami ng tatay mo." Reply nya sakin.

Pucha! Ano to!? Anong kagaguhan nanaman ito!? Di ko alam kung sino nagsasabi ng totoo! Pareho silang manloloko pero feel ko mas maniniwala pa ako kay Coleen. Pero ayoko parin maniwala. Di ko na alam ano iisipin ko.

"Ganun? Oh bakit pumunta dito sa bahay kanina si Cesar at humihingi ng kapatawaran sakin?"

"Ewan ko dun. Basta alam ko kami parin hanggang ngayon." Okay that's it! Lumabas narin ang tunay na ugali ni Coleen. She's a total BITCH!!!! A FUCKIN' WHORE!!!!

May sinend pa syang isang picture. Daliri nyang may singsing na diamond ang top.
"Eto bigay nya sakin nung dumating sya. You know what this is right? Engaged na kami Arch."

Napa isip ako ng sasabihin ko. Honestly, nanuyo ang lalamunan ko. Parang nag El Nio ang bibig ko. Shit talaga. Dumating pa talaga sa ganito.

"Ayos ah, di kaya masusunog ang simbahan kung ikakasal ang parehong traydor? " reply ko sa kanya.

"Sorry Arch, pero sa totoo lang, hinde na kita lobos na mahal noon eh. Di lang kita mahiwalayan kasi mabait ka sakin. Nahihiya ako sayo. Pero dahil sa ama mo, natuto akong lumakas ang loob. Natuto akong lumaban kung ano ang sinasabi ng puso ko. Yes, taksil kami Arch pero nagmamahalan kami. Seryoso sakin si Cesar. At mamahalin ko rin sya ng mas labis pa sa pinamalas ko sayo. Ilan beses kung gustong makipag ayos sayo pero ngayon alam ko ng sarado na ang puso mo. Let's face it Arch. Ang totoo hinde ka parin nakaka move on. May pagtingin ka parin sakin. Napatunayan ko yan dahil ramdam ko parin ang galit mo sa amin ni Cesar."

Fuck talaga. Di ako maka reply. Di ako makasagot. Bawat salitang binitiwan ni Coleen ay parang mga kutsilyong sumasaksak sa puso kong may peklat na. At ngayon ay mukhang nasusugatan ulit.

"I have no idea kung bakit pumunta pa dyan si Cesar para humingi ng patawad. Pero baka pang peace of mind na lang nya yan kasi wala ng atrasan ang desisiyon naming dalawa. Kasi kahit anong mangyari, tatay mo parin sya. Actually gusto nga nyang umatend ka sa magiging kasal namin eh. Kung mag kakaayos lang kayo or tayo. But we know now na galit ka parin. So, we will leave you alone. And I know from friends na wala ka pang gf na pampalit sakin. Sana maka hanap ka ng well deserving para sayo Arch. I don't need your blessing nor your forgiveness anymore. I am free. Bye."

And that's it. After ilang minuto, tinaggal na rin ako ni Coleen sa friends list nya. Ang kapal amputa! Saan ba nanggaling ang lakas ng loob nyang sabihin lahat ng mga yun? Shit! Di ako makapaniwala sa babaeng ito. Grabe talaga. Ibang iba na sya sa Coleen na nakilala ko. Or siguro, ito nga talaga ugali nya. Naging bulag lang ako noon.

Pinilit kong inalala ang mga nakaraan namin. Dito ko napansin ang ilang subtle na ugali ni Coleen. Sabagay, medyo demanding sya sakin noon, at parang walang spark. Kaya siguro ayaw nya akong makasex nung kami pa. Hinde nya masikmurang kami paring dalawa. Naglalaban ang isip nya kung hihiwalay ba sya sakin o talagang mag e stay. Pero dahil sa di inaasahang pag kakataon na may nangyari sa kanila ni Cesar, ginamit na nya itong paraan para makawala sakin. At ako naman itong tanga na umaasa parin at nasaktan. What did I do wrong to deserve this? Why me!? Why the fuck does it have to be fuckin' MEEEEE!! !!???

"Bam!! " binagsak ko ang mga kamay ko sa desk ko sa kwarto. Dumapa ako sa kama at tinakpan ang bibig ko ng kumot.

"AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!! " Buong lakas akong sumigaw. Gusto kong ilabas ang galit ko! Parang sasabog ang utak ko sa lahat ng natuklasan ko. Napatigil ako ng kumatok sa pinto si nanay.

"Anak, are you okay? "

Di ako sumagot.

"Anak buksan mo tong pinto."

Napatigil na ako. Binuksan ko ng marahan ang pinto.

"Nak what's wrong? Narinig kong sumisigaw ka."

"Wala to nay. Don't worry."

"Sabihin mo na sakin anak. I'm here for you." Hinimas ni nanay ang pisngi ko. Di ko na mapigilan ang mga luha ko.

"Nay!!.... " napa hagulgol na ako. Niyakap agad ako ni nanay.

"Sshh.. Sige lang anak, ilabas mo lang. Let it all go... sige lang... iiyak mo lang yan.... Mamaya pag usapan natin yan... " and that's it. Parang waterfalls ang mga mata ko. Di na ako makapagsalita. Humihikbi pa ako at humahagilap ng hangin habang patuloy na umiiyak. I'm pathetic. Such a loser. Gusto kong mag higanti! Gusto ko silang patayin! But I can't. I won't. Akala ko okay na ako. Pero pahanggang ngayon tinutorture parin ako ng nakaraan. Mali ata ginawa ko. Hinde ako naka move on. Nagtago lang ako sa katotohanan. At ngayong bumalik na ulit ito, para itong malakas na pressure ng tubig na nakabara sa isang tubo at biglang bumulusok sakin. Full force ang sakit!

After almost an hour siguro, nasa sala kami ni nanay. Nagtimpla sya ng juice at naglatag ng sliced bread na may nutella ang palaman. Sabi nya, nakakatulong daw ang chocolate pag depressed ang isang tao. Nakayuko lang ako.

"What happened anak. Tell me."

"Sinabi sakin ni Coleen....na....ikakasal na raw sila ni Cesar. Pinakita nya sakin ang engagement ring nya. Grabe nay, ang sakit. Talagang pinamukha nya pa sakin na proud sya sa ginawa nilang dalawa. At gusto pa daw nila akong e invite sa magiging kasal nila."

Napa nganga si nanay sa mga sinabi ko. Yep, ganun ang problemang kinakaharap ko nay. Di sya makapaniwala. Napahawak sa noo si nanay.

"I have no idea, na ganun pala kasama ang ugali ni Coleen. To think she is capable of doing something like this. Tama pala sinabi sakin ni Danica na di nya gusto ang aura ni Coleen noon. Di ko lang ito pinansin pero now I know."

Napainom si nanay ng juice na tinimpla nya sakin. Kinda humorous actually. Napa ngiti ako ng bahagya. Ngumiti naman sakin si nanay.

"How are you feeling now anak? "

"Still sucks nay. Pero makakabangon din ako. Sa totoo lang, gusto kong malaman noon ang dahilan kung bakit ako pinagtaksilan ni Coleen. Now I know. Di na nya ako mahal noon pa. At ginamit nyang paraan ang pumatol kay Cesar para makipag hiwalay sakin. Akala ko natukso lang sya. Yun pala iba na."

"Darating din ang karma para sa kanila anak. Alam kong meron ding darating na blessings para sayo."

"Thanks nay." Yumakap ako kay nanay. Di ko talaga gawain ito. In a normal situation, di ko magawang yumakap at lulambing sa kanya. Nahihiya ako. But now, its an exception. Hinalikan ko pa sya sa pisngi at nag paalam na matutulog na rin ako. Dinala ko nalang ang juice at tinapay sa kwarto ko.

Mabigat parin ang mga mata ko ng gumising ako sa umaga. Shit, buti nalang hapon pa ang pasok ko ngayong araw. Napapa isip pa rin ako. Ano ba talaga ang totoo. Sino ba talaga ang nagsasabi ng katotohanan at sino ang nagsisinungalin. Naalala ko pa nung ilang beses na ginusto ni Coleen magkabalikan kami. Para na syang desperada hanggang sa matuklasan kong meron parin silang relasyon ni Cesar. So why do the effort? Why the drama? May pa iyak iyak pang nalalaman si Coleen.

She's horrible. Ang sama ng ugali nya. Manipulative at selfish sya. Dapat noon ko pa ito nakita. Totoong nakakabulag ang pag ibig. Kahit alam mong may mali ang mahal mo, di mo parin ito nakikita. Huli mo nang matuklasan ang lahat. Dapat noon palang ay tinanggap ko nang wala na talaga kami ni Coleen. Pero I kept on hanging on. I kept thinking mag woworkout parin ang relasyon naming nagkalamat. But this time, mas malinaw pa sa salamin ang lahat. My head is still confused pero mas alam ko na ang sitwasyong kinakaharap ko.

----

"Hoy Arch, anong nangyari sayo? "

"Ha? Ah wala naman? " nabalik ako sa realidad. Its been 2 days since magkita kami ni Cesar. Minsan napapaisip parin ako. Di ko na napansing kausap ko pala ka klase ko.

"An lalim ata ng iniisip mo tol? Wag ka mag alala, iniisip karin nun haha."

"Gago. Ano na nga yun sinasabi mo kanina? "

"Ah ano kasi, sabi kasi ng pinsan ni Rico na madalas ng mag absent si Rico sa mga subjects. Barkada ko kasi pinsan nya. Diba friend mo si Rico? "

"Ganun ba. Di ko alam na ganun ginagawa nya. Sige lang at try ko rin sya kausapin. Sa totoo lang di rin naman kami ganun ka close eh. Unlike Roxee."

Pagka uwi ko ng bahay medyo madilim na. Kumain muna ako tapos pumasok na sa kwarto para mag internet. Biglang may nagtext sa phone ko. Si Rico pala. Naalala kong kakausapin ko pala sya.

"Tol pwede bang tumawag? " sabi nya. Nag okay naman ako. At tumawag na sya.

"Oh pre, anong atin? Balita ko di ka na raw pumapasok sa school ah."

"Sensya tol na isturbo ba kita? "

"Hinde naman. Anong balita? "

"Tol....nakipag break na sakin si Roxee...." Malungkot na wika ni Rico. Fuck... ito na ngaba kinakatakutan ko eh.

"Bakit tol? Anong nangyari? Kinompronta mo ba sya about kay Mark? "

"Yun nga tol eh, sasabihin ko palang sana ang tungkol dun kaso inunahan na nya ako. Tumawag sya sakin bigla at yun sinabi na nyang break na raw kami. Kesho wala na raw nangyayari sa relasyon namin. Di na ako nakapagpaliwanag pa o makapag tanong kasi pinutol na nya ang tawag at di na nya ako sinasagot. Hanggang sa blinock na nya number ko. Grabe tol ang sakit ng ginawa nya. Matagal tagal na sana kami pero nabale wala lang. Hinde naman makatarungan ang ginawa nya sakin."

"Sorry to hear that pre. Ano plano mo ngayon? "

"Yun, gusto ko sanang magkausap kami ng harapan eh. Hihingi sana ako sayo ng pabor na e setup kami na magkita. Wag mo lang sasabihin sa kanya baka umalis bigla."

And fuck again, ako pa ata maiipit dito ah. May problema na nga ako sa sarili kong buhay, madadawit pa ako dito. Pero ayoko rin namang iwan sa ere si Rico. Nakakarelate rin naman ako sa kanya.

"Sige tol try ko. Etxt nalang kita kung ano plano ko."

"Sige sige, salamat talaga tol. Di ko alam kung paano ako makakabawi sayo kung sakaling magkaayos kami ni Roxee. Pero kung ayaw na nya sakin, okay narin siguro, ang mahalaga magkita talaga kami."

Napabuntong hininga ako. Sing bigat ni Atlas ang hininga ko. Tsk, ano bang klaseng buhay to. Gusto ko mang kausapin si Roxee ay hinde rin pupwede. Baka makahalata syang nakikipag usap ako kay Rico. At hinde na matuloy ang plano namin na iharap si Roxee kay Rico.

----

Dumating na rin ang araw ng pag seset up namin. Tinawagan ko si Roxee na makipag meet sakin sa isang park. Ang plano ay parang aksidenteng makakameet namin si Rico na nag jojogging sa park. 4:30 pm na at nasa park na ako hinihintay si Roxee. Naka upo lang ako sa isang bench na semento. Although hinde naman katakataka ang supposed accidental meeting nila kasi napapa pasyal rin naman kami ni Roxee dito sa park at minsan sila rin ni Rico.

"Hoy! " napalingon ako at si Roxee na pala. Naka white uniform pa sya. Nurse na nurse ang getup.

"Galing ka pang duty? "

"Hinde, may RLE kasi kami kanina eh. Ano, kamusta? Biglaan naman ata ang date natin? "

"Hahaha ungas, di to date. Napatambay lang ako rito para makapag isip. Kaso wala ako kausap kaya tinext kita."

"Ganun? Ano naman iniisip mo?"

"Wala, personal problem lang."

"About sa tatay mo nanaman ba? "

Ayos, sharp pakiramdam ni Roxee ah. Tumango na lang ako. Ito na ang pagkakataon. Tinext ko si Rico at sinabihang dumaan after 20 minutes. Nag uusap pa kami ni Roxee. Kung ano ano lang para di sya makahalata. Grabe kinakabahan ako sa mangyayari. Parang may sasabog na timebomb.

After a couple of minutes nangyari na nga ang setup. Dumaan si Rico na naka sweat shirt at pawis na pawis. Pucha nag jogging talaga ah. Napatayo si Roxee bigla.

"Roxee... "

"Arch halika na, alis na tayo. " wika ni Roxee sakin. Di muna ako tumayo. Lumapit si Rico kay Roxee at hinawakan ang braso neto.

"Sandali Rox, mag usap muna tayo pwede ba."

"Ano ba!? Wala naman na tayong dapat pag usapan Rico. Tapos na tayo okay. Hinde ko na sinabi in person kasi ayoko ng makita ka."

"Si Mark ba ang dahilan kung bakit ka nakikipag hiwalay sakin? Sya ba? Mas pinili mo pa ba sya kesa sakin? "

Nagulat si Roxee. Shit, di nya alam na bistado na sya ni Rico. This could get ugly.

"Anong pinagsasabi mo? " palusot pa ni Roxee.

"Pucha naman Rox hinde ako tanga! Alam kong may relasyon kayo ni Mark. Nakita ko ang conversation nyo sa cellphone mo. Wag mo na ako paikutin pa. Gusto ko lang malaman ang katotohanan. Sya ba ang dahilan kung bakit nakipag break ka na sakin? "

"Oo sya ang dahilan! Satisfied!? "

Napakamot si Rico. Kita ko ang panghihina ng reaksyon ng mukha nya. Ganitong ganito rin ang mukha ko noon.

"Bakit mo ginawa sakin to Rox? Tapat akong nagmahal sayo. Tapos sisirain mo lang ng ganito."

"Pwede ba Rico wag mo na ako daanin sa mga drama mo. Ang OA mo. Boyfriend lang kita okay. Kung ayaw ko sayo, ayaw ko na sayo. Ano ba gusto mo mangyari? Ha? Tiisin kong magsama tayo kahit di na kita mahal? Ganon ba yun? Iniiwasan ko mangyari ang ganito eh pero ikaw parin ang gumawa ng paraan para magkita tayo. Masasaktan ka lang Rico. Akala mo ba di ko alam na setup ito? Kilala kita Rico."

"Please Rox, wag mo naman akong saktan ng ganito. Wala naman akong ginawang masama sayo ah. Ginawa ko naman lahat ng gusto mo hanggat makakaya ko."

"Eh ano magagawa ko? Eh wala na ako feelings sayo eh. Ang boring mo kasama. Para kang aso. Sunod ng sunod. And guess what, mas happy ako kay Mark. Alam nya kung paano ako e satisfy. Alam nya kung ano ang pangangailangan ko. And oh, bago ko makalimutan, itong friend kong si Archie na kinausap mo, you have no idea pero ilang beses na rin kaming nag sex ni Archie. You see? Hinde ako pwede sayo Rico. Hinde tayo match. Kaya tumigil ka na at lubayan mo na ako okay."

Putang ina! Dinamay pa ako ng babaeng to! Di ako makatitig kay Rico. Shit! Hinde na nakapagsalita si Rico. Tumalikod kaagad si Roxee at diretsong umalis. Si Rico naman ay naka yuko lang. Dito na ako napatingin sa kanya.

"Rico...."

"Totoo ba? Totoo ba ang sinabi ni Roxee na may nangyayari sa inyong dalawa? "

Di na ako makatanggi. Ayoko ng magsinungaling pa. Grit your teeth dude!

"Sorry to...." "Pak! " isang malakas na sapak ang inabot ko sa kaliwang pisngi. Pero magaan ang sapak ni Rico.

"Putang ina mo! Baboy kang hayop ka! Pinagkatiwalaan pa kita! Tang ina mo! Bakit mo nagawa sakin to Archie!? "

"Tol, patawarin mo ako. Alam ko ang pagkakamali ko. Patawarin mo ako tol." Wala na akong ibang masabi. As in, total loss ko ito. Wala akong lusot. Shit my life dammit!

"Bahala kayo sa buhay nyo. Mga hayop kayo! Sana makarma kayo! " umalis si Rico. Mapula ang mga mata. Nasaktan. Bigo.

Umalis rin ako sa park. Late ko ng naramdaman na maga na pala ang pisngi ko. Puta, dapat pala sinapak ko rin si Cesar nun. At least naka bawi rin ako. Bili na lang ako ng ice. Ambigat ng dibdib ko. Apektado rin ako. Pareho kaming nasaktan. Pero at least alam na rin ni Rico ang lahat. Yun ang mahalaga. Hinde ko na rin kakausapin pa si Roxee. We are done!

Pagka uwi ko ng bahay, nagpahinga na ako. Wala akong ganang kumain. Sinubukan kong matulog pero di ko nagawa. Di ko kayang pumikit. Gising parin ang utak ko. Andaming tumatakbo dito. Tinawagan ko nalang si ate Danica. Sumagot naman sya kaagad.

"Oh bro? Kamusta? "

"Sensya ate, andami ko talagang pinagdaanang problema."

"Love life ba? "

"Oo eh. Sorry sa istorbo ha."

"No, its okay Archie. E kwento mo nalang sakin baka makatulong ako mabawasan ang bigat na pinapasan mo."

Kinuwento ko lahat kay ate Danica. Ang tungkol kay Cesar, kay Coleen, at kina Roxee pati kay Rico. Nakinig lang si ate. Hinde sya nagbigay ng advice sakin. Listener lang sya sa lahat. In turn, parang nagbago rin ang mood ko. Nabawasan ang mabigat na aura na bumabalot sakin kanina.

"You know Archie, ngayong darating na sem break pupunta kami ng boyfriend ko sa isang beach sa pampanga. Gusto mo sumama? "

"Wala ako pera ate eh."

"No worries, boyfriend ko na bahala sa lahat. Hehe."

"Naku nakakahiya naman. Ayoko maka istorbo sa moments nyo eh hehe."

"Nonesense. Kasama naman ang family nya eh. Tsaka may ipapakilala ako sayo hehehe. "

"Ate naman, me problema na nga ako, tapos meron ka pang ipapakilala sakin."

"Hay nako Archie, don't be so emo. Di na uso yan. Basta sumama ka na lang. Aasahan kita okay."

"Sige paalam na lang ako kay nanay."

"Okay cool."

Natapos ang usapan namin after 30 minutes pa. Well, meron daw syang ipapakilala sakin. Siguro kailangan ko na rin ng new experience. Nakakabaliw ang laging iniisip ang problema. Di ko na rin namalayan na malapit ng matapos ang sem namin. Malapit na rin ang halloween. Sana multuhin kayong mga manloloko sa mundo.

I hope magiging maayos ang sem break ko.

I hope....