Lust Call Pt. 4

Agad akong pumunta sa kama at tinabihan si Andrea. Nagyakapan kami at halikan sa labi muli. Parang may kakaibang lakas sa aking katawan, ganado ang aking pakiramdam. Ramdan ko na matikas na matikas ang aking alaga. Pakiramdam ko ay kahit hanggang sikatan kami ng araw ni Andrea ay kayako siyang kakantutin.

Hinawakan ni Andrea ang aking burat at marahang sinalsal ito. Ako man ay hindi nagpahuli, muli ay hinihimas ng aking daliri ang biyak ng puke ni Andrea na basa na din. Kumalas ako sa halikan namin ni Andrea at binulungan ko siya na baliktaran kami. Agad naman siyang umayos, kita ko sa mata niya ang kasabikan. Dahil na rin sa siguro sa sobrang libog, isinubo agad ni Andrea ang titi ko. Pilit siguro niya ipinapasok ang buong kahabaan ng titi ko sa bibig niya pero narinig ko na parang nabibilaukan siya. Hindi na niya ipinilit, kung hanggang saan lang ang kaya niyang ipasok kaya naman nag tuloy tuloy ang kanyang pagtsupa sa akin.

Kaya lalo akong ginanahan sa paghimod sa naglalawa na puke ni Andrea. Iba talaga ang kabanguhan ng puke niya, sarap na sarap ako sa amoy kaya todo ang pagbrotsa ang ginagawa ko. At siya rin ganado ang pagtsupa niya sa tigas na tigas na tarugo ko.

Tumigil si Andrea sa pagtsupa sa akin. "Leo, halika na kantutin mo na akohhhh. Agad akong umayos ng puwesto, lalo akong nakadama ng libog ng mapansin kong bukang buka na pala ang hita niya at handang handa na siyang magpakantot sa akin.

Padapa ang puwesto ko ... "Kakantutin na kita." bulong ko sa kanyang habang hinahalikan sa leeg. "Oo kantutin mo na kohhh"bulong niya rin. Inayos ko ang katawan niya sabay abot ng unan at inilagay ko ang unan sa ilalim ng puwetan ni Andrea. Gusto kong sagad na sagad bumaon ang matigas kong titi sa puke ng babaeng ito. Hindi ko tinitigilan ang paghalik ng padila sa mukha, leeg at mga suso nito. Gusto kong walang humpay ang sarap na nararamdaman niya sa akin.

Itinutok ko na muli ang burat ko sa puke niya. "Heto na ang kantot Andrea" bulong ko sa kanya. Halos mapasigaw siya sa sarap ng pumasok ang burat ko sa puke niya. Habang labas masok ang burat ko sa puke niya nararamdam ko ang naka usling laman sa bunganga ng puke niya na parang humahalik sa kalamnan ng burat ko."Annng sarap Leoohhh sige pahhhh."

Inangkla ni Andrea ang mga binti niya sa puwet ko, makalipas ng ilang minutong pagkantot ko sa kanya. Malakas na ang ungol ni Andrea ..."Isagad mo lahat Oohhh Leo." libog na libog niyang ginigiit sa akin. Nararamdam kong pilit niyang tinutulak ng paa niya ang puwetan ko para sumagad pa lalo ang matigas kong titi. Hindi ako makapuwersa kaya medyo pinipigilan ko siya.

Ng makaramdam ako ng pagluwag ay itinodo ko ang pagkantot kay Andrea. Aahhh...Leo AAAH... ohhhhsigaw niya sa bawat bayo ko sa puke nya. Bilisan mo pahhh isagad mo pahhh libog na bulong niya sa akin. Sinagad ko nga ang kada baon ko sa kanya, kaya lalong naglalawa ang puke ni Andrea.

Oh ang sarap talaga, magaang ang pakiramdam, parang nasa langit. binilisan at nilakasan ko ang bayo. Sumisigaw na si Andrea sa sarap, tinatakpan ko ang kanyang bibig baka meron mga taong naligaw malapit sa amin at marinig pero sige pa rin ang sigaw niya. Halos nabaliw na rin ako kaya pinabayan ko na siyang sumigaw at umungol ng malakas na "ohhhhhh ahhhh umhhh ungghh Leo."

Labas pasok ng mabilis ang titi ko sa puke niya. Dumulas ng lalo ang puke niya, ang mga paa niya ay nasa ere at bukang buka ang mga hita niya. Hinawakan ko ang puwet niya para lalo kong maibaon ang aking titi sa puke niya. Giniling giling ko ang aking burat sa loob niya. "Ohhh ang sarap mo talaga Andreaahh." "Ahhhgghh unghhhhhh Leoooooh" ... "Heto na akohhhhhhhh Andreahhh" ... "Ako din Leoooh." atnapasigaw na si Andrea. Nanginig ang aming mga katawan habang sabay kaming nilalabasan.

Sambulat ang tamod ko sa loob ng puke niya sabay naman kumikibot at parang humihigop higop ang loob ng puke niya at dumulas lalo dahil sa pagtagas ng likido naming dalawa. Halos mabaliw kami sa sarap sa pagkankantutan naming dalawa. Bagsak ako sa ibabaw ni Andrea.

Nagkatinginan kami ni Andrea at ngumiti siya. "Baka hindi ka makahinga sa bigat ko ay aalis ako sa ibabaw mo." Bubunutin ko na sana ang matigas ko pa ring titi ng sabi niya ..."Huwag mo munang bunutin Leo ... ibabad mong lang, sayang ang oras di ba." Taka pa din ako sa ilang beses ng sinabi na sayang ang oras o konti na lang ang oras. Hindi ko na lang pinansin kung anuman ang ibig sabihin ni Andrea.

Bigla ko siyang niyakap at iginulong para siya naman ang nasa ibabaw. Nagulat si Andrea at napasigaw ng "Ayyyyy" habang gumugulong kami. Hinihimas ko ang buhok, mga suso at katawan niya habang nakapatong siya sa akin at nakapasok naman ang matigas kong tarugo sa puke niya. Andrea, akala ko sayang ang oras, bakit di mo umpisahang kantutin ako, medyo pilyong ngiti ang binigay ko sa kanya.

"Ikaw lang hinihintay ko Leo, nakabawi ka na ba ng lakas para magkantutan tayo muli." ... "Maski kapapalabas ko pa lang Andrea basta matikas na ang alaga ko ay hindi na kailangang maghintay." Mula sa oras na yun ay nagkantutan kami ni Andrea. Kinantot ko siya sa iba't ibang posisyon, nagpalit palit din kami ng puwesto.

Ang ipinagtataka ko ay talagang malakas ako at ang burat ko ay di mawalwala ang pagkatikas. Parang wala akong kapaguran. Dati pagkatapos ng dalawang round ay kailangan ko ng mahabang pahinga. Taka man ay hindi ko pinansin dahil ang sarap naman talagang makipag kantutan kay Andrea.

Hindi ko alam kung paano kami nagtapos ni Andrea sa aming kantutan. Dahil ang sumunod ko na natandaan ay tinatapik at inuuga ako ni Andrea para magising mula sa aking pagkakatulog ... "Leo gising na please, kailangan mo ng umalis." ... Medyo wala pa ako sa kumpletong pagkagising at parang hilo ako, di alam ang ginagawa. Sinasampal sampal ng marahan ang mukha ko ni Andrea.

"Leo, Last Call na, kailangan mo na talagang umalis." Pagkarinig ko ng Last Call ay nagising ang aking diwa. Nakita ko nakabihis na si Andrea at inaabot niya sa akin ang mga damit ko. "Bilisan mo ng magbihis Leo." Gusto ko sanang magtanong kung bakit pero nagbihis na lang ako agad.

Pagkabihis ko ay sinaklit na ako agad ni Andrea sa braso, at nagmamadaling hinila palabas ng kubo. Naglakad na kami ng mabilis at nilisan ang mala paraisong lugar na yun. Tinatahak namin ang pabalik na daan at di kalaunan ay nakita ko na ang bahay nila Andrea. Hindi gaya ng nagdaang gabi na maliwanag ito dahil bukas lahat ang ilaw, ngayon ay para naman itong haunted house tignan mula sa aming linalakaran.

Akala ko ay dadaan pa kami sa bahay nila para magpaalam pero hinila ako ni Andrea tungo sa direksyon papuntang labasan. Naisip ko nakakahiya naman na di ako magpaalam sa kanyang mga magulang, dahil talagang aakyat ako ng ligaw sa anak nilang si Andrea. Tatanungin ko sana bakit ganoon na lang ang pagmamadali niya, pero uumpisahan ko pa lang sabihin ay sinabihan na niya akong huwag na akong magtanong.

Basta sinabayan ko na din ang bilis ng lakad ni Andrea. Tinatahak na namin ang landas palabas, pero nagtataka ako at yung mga punong maliliit na nakapila kanina sa aming daanan ng kami ay papasok ay naging sobrang laki na at hindi na maganda ang pagkakatabas ng mga sanga at dahon. Para tuloy nangilabot ang aking pakiramdam. Kaya binilisan ko pa lalo ang paglalakad ko dahil talagang hinihila ni Andrea ang aking kamay.

Nasa kalagitnaan na kami ng daang palabas ng tumigil si Andrea. Humarap siya sa akin ... "Wala na talagang oras Leo, hanggang dito na lang ako." Magsasalita akong muli pero tinakpan ni Andrea ang aking bibig. Hinalikan niya ako sa labi at sinabihan na mag ingat. "Leo, sa kinatatayuan mo ngayon ay lumakad ka ng diretso palabas, at ako ay pabalik sa amin. Tandaan mo, huwag na huwag kang lilingon sa direksyon na pupuntahan ko, ang iyong mga mata ay diretso lang ang tingin hanggang labasan."

Tahimik na tumango lang ako. "Paalam Leo, maging masaya ka sana sa panibagong buhay at panibagong bukas mo, huwag susuko sa isang hindi magandang pangyayari ng dahil lang sa pag ibig." Lumakad na si Andrea pabalik, bago siya lumampas sa akin ay ... "Bilis na Leo, kung kailangan mo tumakbo ay tumakbo ka, basta huwag ka lang lilingon."

Dahil may kilabot na akong nararamdaman ay takbo na nga ang ginawa ko. Naluluha ako bakit ganito ang naging situwasyon, parang malungkot ulit. Makikita ko pa kaya si Andrea, na sa ilang oras ko lang nakasama ay nakaniig ko pa at umiibig na yata ako sa kanya. Malayo pa pero tanaw ko na ang high way, pero parang nakakaramdam ako ng pagkahilo, parang naamoy ko yung mga bulaklak sa hardin ng tatay ni Andrea.

Hindi ko alam kung ano ang nag udyok sa akin, lumingon ako sa direksyon ng pinanggalingan ko. Kasabay naman noon ay parang boses ni Andrea ... "Sabing huwag lilingon eh" at isang malakas na suntok ang naramdaman ko sa aking panga. Natumba ako at nagpagulong gulong dahil pababa ang daan papuntang labasan.

Para akong mawalan ng ulirat ng matigil ako ng pag gulong at halos nasa high way na pala ako. Pagtingin ko sa Silangan ay nakita kong halos sisilip na ang araw. Dahil hilo ang aking pakiramdam ay ipinikit ko ang aking mga mata habang nakahiga ako sa lupa. Ramdam ko na pataas na ang araw dahil naaninag ko ang sinag maski pikit ang mga mata ko.

Hilo pa din ako at nanghihina. Pinilit kong makaupo at di sinasadya ay napatingin ako sa direksyon na pinanggalingan ko. Masukal na gubat, punong puno ng punong kahoy. Wala ang landas na dinaanan ko at magandang pagkakapila ng mga puno. Nanghihina man ay napatayo ako dahil nakaramdam ako ng kilabot sa aking katawan at nagtayuan ang aking mga balahibo. Natanong ang aking sarili na ... Sino ka nga ba Andrea.

Umabot na ako sa high way. May nakita akong bus at pinara ko agad. Naupo ako sa may halos bandang likod. Lumapit ang konduktor, siya din ang konduktor kagabi sa bus na sinakyan namin ni Andrea. Nagkaabutan kami ng bayad at ticket. Nagtanong siya, bossing may bahay ba kayo sa lugar na ito. Tagal ko na sa biyahe na ito pero kayo lang ang bumaba sa lugar na ito at ngayon ay naisakay pa namin kayo sa pinagbabaan nyo kagabi.

Hindi na ako nagsalita, umiling lang ako. Lalo tuloy akong kinalabutan sa sinabi ng konduktor na ako lang ang bumaba kagabi sa lugar na yun. Ibig sabihin ay hindi niya nakita na may kasama akong babae kagabi at kasabay ko na bumaba sa lugar na yun.

Inilalagay ko ang ticket sa bulsa ng polo ko ng may maramdaman ako. Papel na nakatiklop, binuksan ko at isang sulat. "Leo, ng makita kita na nagpapaulan at nagiisip ng malalim ay nabasa ko na ang susunod na papasok sa isip mo ay ang magpatiwakal. Gawain naming magligtas ng sa kahit anong pamamaraan ng mga taong hindi maganda ang susunod na iisipin o gagawin. Inilalayo namin ang magiging direksyon ng pag iisip ng mga taong yun, kagaya mo kahapon. Hindi opsyon ang pagwawakas ng buhay. Ang buhay ay regalo mula sa itaas, dapat mo itong pagyamanin at laging manalig. Dahil hindi ka laging nasa ibaba, lahat ay may pagkakataong bumangon mula sa paghihirap at pagdurusa. Sana ay lagi mo akong maalala para maging matatag ang iyong pag iisip sa bawat yugto na iyong buhay. Andrea.

Nawala na ang kilabot na nararmdaman ko at pananayo ng aking balahibo. Napangiti ako, anghel ba kita Andrea, my Last Call.

THE END