Maxene: 1 - Numero Onse

Parang kahapon lang ng magkakilala tayo. Ako pa naman yung tipo ng tao na takot sa relasyon. Pagkatapos kong maranasan ang madaming mapapait na paghihiwalay ay takot na akong isugal ang puso ko. Hirap akong magtiwala sa kahit sinong lalaki. Kaya noon pa man ay tawag ng laman lamang ang habol ko sa mga lalaki. Iniiwas ko na ang puso kong masaktan pero hindi ko napigilan.

Nagpumilit ka pa ding pumasok hindi lang sa puso ko kundi pati na din sa buhay ko. Pinakanasaktan ako hindi sa mga pinagdaanan natin kung hindi noong panahong hindi mo manlang ako hinabol ng makipaghiwalay ako. Oo tanga, pero ikaw lang naman ang hinihintay kong magkusang makipag-ayos. Pero hindi. Iba ang nangyari. Pakiramdam ko pagkatapos ng lahat ay hindi ako sapat para sa'yo. Pakiramdam ko balewala lang lahat para sa'yo.

Alam mo bang napakahalaga para sa akin ng numerong onse? Inabot ka ng alas onse ng gabi para makarating sa tagpuan natin ng araw na iyon dahil sa sobrang traffic. Mismong ang araw na iyon ay onse. Ito ang mismong araw na una kong natikman ko ang langit sa piling mo. Isang araw na hindi mawawala sa isipan ko.

Sakay pa lamang tayo ng bus ay hindi na ako mapakali. Hindi dahil matraffic o dahi lsa pangit ang upuan kundi dahil ang tangi kong nararamdaman ay ang pakasabik na makasama ka ng solo. Nakaakbay ka sa akin kaya alam kong nararamdaman mo ang nararamdaman kong pagkasabik. Habang nakatingin ako sa katabi kong bintana ay hinawakan ko ang kamay mo gamit ang kaliwang kamay ko upang ilagay sa ibabaw kanan kong dibdib. Nakakakaba dahil puno ang bus na sinakyan natin at anumang oras ay maaari tayong mahuli o makita ng ibang mga nakasakay sa bus lalong lalo na ang nasa may bandang likuran natin. Kahit ganito ang sitwasyon natin sa bus ay nararamdamn ko ang gigil mo sa kada pisil ng kamay mo sa dibdib ko. Isang bagay na lalong nagpainit sa akin.

Tamang tama ang binabaan natin ng terminal ng bus. Katabi lamang nito ang pula at dilaw na building kung saan ay nakakuha agad tayo ng kwarto na magiging saksi sa nakatakdang pag iisang katawan natin.

Pagpasok natin ng kwarto halatang may pagkailang pa sa isa't isa kaya nanuod na lang muna tayo ng pelikula. Habang nanunuod ay pinatay mo na lahat ng ilaw kung saan tanging ang ilaw ng telebisyon ang naging liwanag nating dalawa.
Nahihiya. Naiilang. Nagpaparamdaman. Kahit malapit ng sumabog ang naipon kong init sa sobrang pagkasabik. Unti unti mo akong niyakap at kinabig hanggang angkinin ng mga labi mo ang mga labi ko. Ramdam ko ang gigil mo sa bawat galaw at pagsipsip ng mga labi mo. Minsan pa ay mag pagkagat kang ginagawa. Habang ginagawa mong lahat ng ito ay ipinapasok mo na ang kamay mo sa aking damit at unti unti mong iginagala ang isa habang ang isa ay nakahawak sa batok. Bawat galaw mo ay mas nararamdaman ko ang pagnanasa mo.

Unti unti mo na akong hinubaran. Dahan dahan, isa isa. Nang mahubaran ay sinuso mo ang aking utong na puno ng panggigigil habang nilalaro mo ang kabila gamit ang iyong mga daliri. Lalong nagliliyab ang aking nararamdaman.

Kinukuryente ng mga labi mo ang bawat utong ko nang pagpalit palitan mo ang dalawang korona ng suso ko sa mga labi mo. Habang ang kamay mo ay bumababa sa hiyas ko at unti unting nilaro ang pagkababae ko. Basa at naglalawa. Yan ang palagi mong sinasabi. Alam mong dahil sa sobrang libog ko sa'yo kaya madalas ay lagi itong basa. Halos mawalan ako ng ulirat sa ginagawa mo. Sinususo mo ang utong ko habang nilalaro at pinapasok mo ang mga daliri mo sa hiyas ko. Hanggang hindi na ako nakatiis ay hinila na kitang pumaibabaw sa akin. Sa isang mabilis na galaw ay napasok ng titi mo ang puke ko at unti unti mong kinantot. Hindi pa man mabilang sa daliri ang ulos mo ay nararamdaman ko ng lalabasan na ako. Kasabay nito ay ang malakas na ungol dahil sa sarap na nararanasan ko.

Mas pinag igi mo ang paglabas pasok at ipinagdiinan mo pa ito ng husto. Multi orgasmic. Nilabasan na naman ako. Ramdam na ramdam ko na ang basa ng kobre kama ng dahil sa tamod ko. Hindi ko manlang alam kung nilabasan ka na din dahil sobrang basa na ng pinaghugpong katawan natin. Pero hindi ka pa rin tumitigil. Pinag igihan mo pa at binilisan ang bawat pag diin mo sa aking hiyas. Halos mapuno ang kwarto ng malakas kong ungol dulot ng sarap ng tugtuging ating pinagsasaluhan. Hanggang mas lumalim ang kada ulos mo. Ako man ay halos hindi na alam kung papaano ko hahawakan ang likod mo. Halos hindi ako makahinga sa sobrang sarap at ramdam na ramdam ko na ang bigat ng aking puson. Pasigaw. Yan ang nangyayari sa akin kapag inabot ko na ang sukdulan at sabay tayong dalawa sa pag abot nito. Habol ang hininga at talagang masaya. Sasamahan pa ng halik at hahabol pa ng isa. Sabay sasabihin mong "mahal kita".

Naiiyak akong alalahanin ang lahat pero ano pa nga ba ang magagawa ko. Hindi naman tayo. Wala akong karapatang angkinin ka. Ang pwede lang ay hintayin kita. Hintayin kung kailan mo marerealize na mahal pa din kita. At yun ay kung dadating pa ang panahong ito.