1. Home
  2. Stories
  3. Nathaniel 3- Langit 07
Filipino Sex Stories

Nathaniel 3- Langit 07

By eroticprince27 ·
Please feel free to like and comment para mas sipagin sa pag susulat...

SALAMAT!

Nagkibit lang ito ng balikat saka tumuloy sa bowl para umihi. Titig na titig siya sa buratna nilalabasan ng ihi, malakas ang buga dahil siguro sa laki din ng butas. Nakakalibog pa ding tingnan kahit malambot. Ipinagpag ang burat bago sumalo sa kanya sa shower at linisin din ang pinaghalong katas at dugo.

Diretso nang nagbihis ang lalaki at nagpaalam umuwi. Gusto sana niyan ihatid pa kaya lang ay nahihirapan siyang lumakad.

Kinabukasan ay hindi siya makatayo at may sinat. Masakit na masakit ang katawan lalo na ang butas ng tumbong.

"Nathan , I feel sore and have slight fever."

"Why?"

"Fuck you! You did this!"

Nainis siya dahil hindi na nagreply ang lalaki, feeling tuloy niya ay wala siyang halaga dito. Pero nagulat ng dumating sa bahay niya na may dalang flowers, basket of fruits and chocolates.

Kinilig siya sa gesture ng lalaki, hindi na yata lust ang nararamdaman para kay Nathan pilit lang niyang itinatanggi.

Unang pagkakataon din na nagtungo ito sa flat niya na walang nangyari sa kanila, nakatabi lang ito at hinihimas himas ang buhok. Nakatulugan niya ang ginagawa ng lalaki, pag gising ay nandun pa din ito kahit tingin niya ay madilim na sa labas.

"Nathan, it's getting late."

"Hmmm, I will stay a little longer."

Isiniksik nalang niya ang sarili sa mainit na katawan ng lalaki.

Naging mas caring at sweet si Nathan. May pagkakataon na lalabas sila at maglalakad lang sa clear street. Maingat lang sila dahil baka may makakita sa kanila, ngunit may mga pagkakataon na napapakita pa din nila ang sweetness.

Naisipan niya minsan na surpresahin ito para ayaing managhalian after lunch ay naglakad pa sila habang pinapababa ang kinain. Tawa siya ng tawa sa kwento ni Nathan tungkol sa isang Pari kaya napahampas pa siya sa balikat ng lalaki.

Bilang may humarang sa kaniala.

"Rozelle?"

Nakatitig lang ang babae kay Nathan, naghihitay ng kung ano. Kapag daka ay ipinakilala siya nito.

"V-valerie this is R-rozelle, Rozelles this Valerie my business partner."

"Nice to meet you Rozelle," medyo ilang na sagot niya.

"I am glad to meet my husband's business partner."

"Oh, uhm I am glad too."

"We just had lunch and heading back to office."

"Oh, that's nice."

"Yeah, Nathan I have to go."

"No no no. I will go, continue your business lunch. See you at home."

"Hon." Hinawakan niya ito sa braso.

Hindi inalis ni Rozelle sa halip ay tiningnan lang ang kamay na nakahawak sa braso. Dahan dahan naman itong binitiwan ni Nathan.

Tuluyang lumakad ang babae na ni hindi sila nilingon. Inihatid lang ni Nathan si Valerie sa parking at agad umuwi ng bahay. Wala pa ang babae ng dumating siya at ilang beses niyang tinatawagan pero walang sagot hanggang sa cannot be reached na.

Tinawagan ang biyenan pero wala naman daw sa bahay nito at hindi din alam kung nasaan. Dahil nga hindi na niya ito pinagtrabaho kaya wala siyang alam kung nasaan.

Wala na siyang magawa kung hindi hintayin ang asawa, hindi mapakali dahil alam niyang naitago niya man ang relasyon kay Valerie ay hindi niya ito kayang ipagsinungaling. Lalo na nga at kanina ay hindi niya nagawa ang dating ginagawa niya pag ipinakikilala sa ibang tao ang asawa.

Natakot siya na masaktan si Valerie kaya hindi niya naisip na ang asawa ang masasaktan. Tulirong tuliro na siya nang marinig na bumukas ang pintuan. Halos magkadarapa siya sa pagbaba upang salubungin si Rozelle.

Pagkita sa babae ay alam niyang galing ito sa pag-iyak dahil mugto ang mga mata at namumula ang ilong. Ngayun lang niya ito nakitang ganito, wala kang makitang galit pero puno ng lungkot.

Diretso lang ito sa kwarto, hindi nagsasalita. Gusto niyang magpaliwanag pero walang siyang mabitawang salita kung hindi...

"Hon Sorry..." sabay hawak sa kamay nito.

Hindi hinila, sa bagkus ay tumulo lang ang luha habang nakatingin sa mga mata niya.

"Bakit?"

"Hon?" walang masabi kung hindi ito lamang.

"May kulang ba sakin? May hindi bako kayang ibigay?"

"Hon, hindi!"

"Bullshit Nathan, I gave everything to you. I accepted you and your past."

Patuloy ang pag iyak ng babae.

"What have I done to deserve something like this?"

"Let me explain."

"That your just tempted, it's only once."

Parang lahat ng gusto niyang sabihin ay nasasabi na nga asawa, wala siyang maidahilan kung hindi ang totoong ginusto niya.

"I want to be alone, I asked dad to get the kids for a while."

"Hon, please."

"Go, I need to fix myself."

"I will not leave you."

"Really? You or me?"

"Hon, don't do this."

"Your asking mo to do something that you failed to consider."

Nakayuko lang siya dahil tama nga naman, ito dapat ang nagsasabi sa kanya nadapat hindi niya ito ginawa.

"Please leave!"

Ayaw man niyang iwan ang asawa ay nakita niya na determinado ito. Noon niya lang narealize kung ano ang ginagaw niya. Never nagalit sa kanya si Rozelle, ngayun lang.

Gusto sana niyang magpunta kay Valerie, pero hindi tama na ito ang takbuhan niya. Ayaw niyang isipin ni Rozelle na ipinagpalit niya nang tuluyan sa ibang babae.

Kumuha lang ng hotel malapit sa bahay, gusto niyang suyuin ang asawa. Pero ang tanong ay kaya ba niyang ibalik ang dati, at kaya ba niyang tuluyang iwanan si Valerie?

Dahil nakahiwalay ay nagkaroon siya ng pagkakataong mag-isip mabuti. Huli na pero nagsisi pa din siya, maraming sana na alam niyang hindi kayang ibalik ang kahapon.

Ilang araw niyang binalik-balikan ang asawa pero ganun pa din ang treatment sa kanya, na mimiss na din niya ang mga anak kaya pinuntahan sa bahay ng biyenan. Nuon niya naisip gamitin ito para muling tanggapin ng asawa. Pagbalik sa bahay ay kasama na ang tatlo.

Pagpasok nila bagamat nagulat si Rozelle ay umakto ng normal, pinupog ng halik ang mga bata ngunit ng siya na ang hahalik dito ay agad umiwas. Hinayaan nalang niya, kinagabihan ay duon ito natulog sa kwarto ng mga bata.

Malamig ang pakikitungo sa kanya, madalas ay nakatulala lang. Walang sigla maliban kung kasama ang mga anak. Pero malamang ay napapansin din ng mga ito namalungkot ang mommy nila.

Tumagal ng isang buwan na ganito sila, kaya hindi na siya nakatiis.

"Hon, can we talk?"

"You are already forgiven Nathan, but I need time to accept what you did."

"Hon, don't make it so hard for us."

"You don't understand how hard it is for me, the insecurities, the doubt on myself. I am ruined. I kept on asking why? I want to convince myself that it is normal and you still love us, love me."

"I do love you."

"It is pleasing to hear, it is so easy to say those words but it is hard to trust the one saying."

"What can I do to make up to you?"

"Nothing, just let me heal. I don't know how long but I guess it will take time."

Tumayo na ito at iniwan siya.

Kinailangan niyang umaktong normal sa lahat ng tao, nagpapasalamat na din at hindi nakiki-alam ang biyenan o baka hindi nito alam. Sa opisina ay ginawa ang dapat gawin maliban sa pag dalaw kay Valerie na talagang iniwasan na niya. Alam niyang kinakailangan niya itong kausapin para tapusin ang lahat hindi pa nga lang ngayun. Naduduwag siya hindi dahil sa kung anong gagawin ng babae kung hindi sa anong dapat niyang gawin. Baka hindi niya ito kayang bitawan kaya kailangan muna niyang patatagin ang sarili.

Isang buwan pa ang mabilis na lumipas, dinantanan niya si Valerie sa opisina. Inihanda na din naman niya ang sarili.

"Hi!"

"Hi!"

"Have a seat."

"Thank you!"

Tahimik siya, bumubuwelo.

"Valerie, about us."

"Yes, what about us?"

"Let's end this, I'm sorry."

"That's it Nathan, let's end this?"

"I'm really sorry but I love my family."

"I am not asking you to leave them nor to stay with me. I just want us to have that time we agreed."

"I can't, I cannot do this anymore. I don't want to hurt her further."

"Bullshit Nathan, what do you think you are huh?"

"Please, what we had is a mistake. Your young and beautiful. Look for a better man. You deserve better man than me."

"I cannot accept this, you don't fully know me."

"Valerie."

Matagal nang naka-alis si Valerie pero naka tingin pa din siya sa pinto, natutuwa na nagtagumpay siyang makipaghiwalay sa babae. Pag-uwi ay masaya dahil kahit papano ay nagawa niya ang bagay na tama kahit hindi pa ito hinihingi ng asawa.

Pero sapat na nga ba ito para makumbinsi na talagang nagsisi siya. Ganun pa man ay masaya pa din siya.

Maging sa pagtulog ay panatag, nakaplano na ang kinabukasan kung paanong susuyuin ang asawa, ipapakitang labis siya nagsisisi.

Tanghali na siyang gumising, itinaon na naka alis na ang mga bata. Muli niyang kakausapin ang asawa at hihingi ng ikalawang pagkakataon.

Hinanap niya sa bahay pero wala, isang lugar lang ang alam niyang maa-ari nitong puntahan ang mini garden nila.

Tama siya, nandoon nga si Rozelle, buhat sa pintuan ay malaya niyang natitigan ang asawa na ngayun lang ulit niya nagawa.

Nalungkot siya nang masuri itong mabuti. Malaki ang ipinayat, pati ang kulay ay maputla. Malalim din ang mga mata na parang laging puyat. Gusto niyang maiyak sa kagaguhang dulot niya sa babaing minamahal, napaka makasarili niya para hayaang umabot sila sa ganito.

Nasaan na ang masaya at masiglang babaeng pinakasalan niya? Gusto niya itong sugurin ng yakap at halik pero pinipigil ang sarili dahil alam niyang siya ang may kasalanan kung bakit ito nagkaganoon.

Palapit na sana niya nang mabitawan ni Rozelle ang pangdilig at kasunod nabumagsak sa damuhan.

"Honnn!"

-----
from the upcoming Batang P. O.-Baby Maker




"Tang ina pre, si Nicole napaka hilig gusto gabi gabi hahahah!"

"Ganun talaga ang mga babae, kala lang natin tayo ang malibog pero mas sila hahaha!"

"Kahit hindi ako ang naka-una dyan masikip pa din, maliit siguro ang titi ng na ka virgin."

"Gago ka talaga, baka malaki lang ang burat mo."

"Mas malaki sayo pre, siguradong pag tinira mo si Nicole magiging bulate nalang titi ko hahaha."

"Tang ina ka, baka makalimutan ka ni Nicole pag ganun hahaha."

"Pero ang gusto ko ako maka-una sa tumbong mukang masikip pa hahaha."


"Bat di mo subukan hahaha!"

"Ayaw, siguro kung may burat na nakapasak sa puke niya saka pa lang papayag hahaha!"

"Gago ka papayag ka ng ganun?"

"Hahaha matira ko lang sa pwet bakit hindi hahaha! Anyways may naka pasok naman bago ako kaya oks lang hahaha!"