Nathaniel 3- Langit 19

Tumalikod nalang siya ay hindi na nakisama pa sa pagsasaya ng mga campers.

Nakita ni Nathan na naglakad palayo si Mrs. Gamboa. Napansin din niya ang lungkot nito habang nakatingin sa kanila o sa kanya. Masyado naman yata niyang binabalewala ang principal, oo naiinis siya dahil hindi ito uma-akto sa posisyon niya pero na-awa dahil tingin niya ay wala namang masamang intension.

Ayaw lang niyang magkaroon ng karagdagang problema. Matapos mag awarding ay pinabalik na sila sa mga kwarto para magpahinga at maligo, bingyan ng instruction for dinner. May kaunting program pa din daw kaya kailangang naduon pa din sila.

Nuon lang din niya nalaman na magkalapit lang ang kwarto nila ng principal, actually magkatabi. Nakita kasi niya ito sa maliit na beranda bago makapasok sa kwarto. Pero nang nakita siya ay tumayo na ito at ni hindi sila binati nila Daniel at Hunter.

'Mukhang nag-tampo hahaha.'

"What is that dad?"

"Nothing, go inside and take a shower okay."

"Can we use the bathtub."

"Hmmm, okay but not for long."

"Yehay!"

Agad na tumakbo ang dalawa patungo sa bathroom habang siya ay naupo sa bench sa may beranda. Ini-expect niya na lalabas ang principal pero wala kaya naisip nasabayan na ang mga bata sa paliligo.

Nagtungo na din sila sa dinner at lihim na hinanap ang principal pero wala ito. Natapos na silang kumain at nag-simula ang program ay hindi pa din niya nakikita ang babae. Na guilty siya dahil feeling niya ay siya ang dahilan kaya wala ito sa activity.

Buhat kaninang umaga kasi ay lagi lang itong nasa malapit sa kanila na medyo ikina-inis niya. Lalo na ang parang pag-titig nito. Pero mukang nasobrahan naman ang pag-ignora niya dito.

Nag pilingero din kasi siya na isiping may gusto ito sa kanya at nais lang ay ma-ikama niya. Ayaw niya dahil magiging kumplikado ang sitwasyon lalo ngayun with Kaytie at Carms. Kung pakiki-alaman niya ang babae ay baka mas gumulo pa.

Ngunit ngayung wala ito ay parang responsibilidad niya.

Nang tingin niya ay hindi naman na siya kailangan ay umalis na muna, babalikan nalang niya ang dalawa mamaya. Gusto lang niyang maka-usap ang principal kung hindi ay baka hindi siya makatulog. Sagutin pa niya.

Pagtapat sa kwarto nito ay nag doorbell pero walang sumasagot, ilang beses na wala talga. Naisip niyang hanapin sa paligid pero wala din.

Nagpasya nalang niyang bumalik sa program at baka naduon na ito.

Napadaan siya sa play area nang mamataan ang babaeng naka upo sa swing. Kahit nakatalikod ito sa kanya ay alam niyang ito ang principal.

"Good evening Ma'am!"

Nilingon lang siya nito at ni hindi bumati.

"Absent ka ata sa program."

"Hindi ako kailangan dun."

"Hinahanap ka kaya dun."

"Sino naman ang hahanap sakin dun."

"Ako!"

"Bakit naman?"

"Wala lang, wala nang nakatitig sakin."

Inirapan lang siya ng lalaki. Lalo tuloy siyang na guilty. Lalo nang maalala ang ginawa kanina sa bus.

Siya ang may pakana para hindi gisingin ito, nilapitan ang mga nakasakay sa bus at kinasabwat na dahan dahan mag silabas.

"Sinungaling, ni hindi mo nga ako pinapansin."

"Kinikindatan kaya kita."

"Para inisin, tapos iniwan nyo pa akong mag-isa sa bus. Huhuhuhu."

Duon na tuluyang umiyak ang babae hindi malaman ni Nathan kung paano ba ito kakausapin at patahanin.

"Ma'am wag naman kayong umiyak baka isipin ng makakakita e ina-ano ko kayo."

"Wala naman akong kasalanan sayo, bakit mo ako iniinis."

Napilitan tuloy siyang lapitan ito at aluin.

"Ma'am sorry na, please wag na kayong umiyak."

Pero yumuyogyog pa din ang balikat nito kaya niyakap ng niya at hinayaang sa dibdib niya umiyak. Sobrang guilty talaga niya dahil sa ginawa sa principal.

Hindi naman nagtagal ay tumigil na din ito sa pag iyak, pero humihikbi pa din.

"Sige, bumalik ka na sa program. Okay lang ako."

"Di ako babalik dun kung di kayo kasama."

"Pano ako magpapakita dun e mugto ang mata ko."

"Ma'am na-guilty tuloy ako."

"Mamaya nalang tayo mag usap, baka may makakita satin dito e kung ano pa ang isipin. Sige na, ayos nako usap nalang tayo mamaya."

"Sigurado ka?"

Tumango nalang ito ng pag sang-ayon.

"Sige Ma'am pero... Bumitaw na kayo para maka-alis ako."

Nuon lang nito napansin na nakayakap pa pala siya sa lalaki at inaamoy ang singaw ng katawan nito habang nakahilig sa dibdib. Pasimple pa na idiniin ang sarili para maramdaman ang malaking bukol sa shorts na suot.

"Ay sige, sorry."

"See you later."

Bago siya umalis ay kinindatan pa ulit ang babae na nakahabol naman ng tingin sa kanya. After ng program ay kinailangan na nilang patulugin ang mga bata. Nang nakasettle na sila ay saka niya minessage ang principal.

Nathan: Hi!

Mrs. G: Hi!

Nathan: Saan tayo mag-uusap?

Mrs. G: Saan ba pwede?

Nathan: Ikaw, iniisip ko kasi baka may makakita satin ay kung ano ang isipin.

Mrs. G: Sa room nyo nalang?

Nathan: Baka magising ang mga bata. Sa room mo nalang.

Mrs. G: Sige.

Inayos lang niyang mabuti ang mga bata at saka siya lumabas. Hindi na nag doorbell dahil iiwan nalang daw nitong bukas ang pinto.

Dinatnan niya ang babae na nanonood ng TV habang naka upo sa sofa. Bahagya itong umayos ng upo ng makita siya. Nanatili naman siyang nakatayo sa gilid habang nakapasok ang dalawang kamay sa bulsa ng cargo shorts na suot.

"Upo ka. You want coffee or tea?"

"Wala bang beer?"

"Okay ka lang, retreat house ito."

"Sorry, wholesome pala hehehe."

Natahimik sila dahil hindi nag sasalita ang babae at hindi din niya alam kung paano sisimula ang usapan nila. Yung tinatawag na awkward silence.

"Hmmm, so."

"So what?"

"Galit ka pa ba sakin?"

"Hindi naman ako nagalit, naiinis lang kasi nga parang ano."

"Anong parang ano."

"Wala."

"Pwede bay un?"

"Wala nga."

"Bakit ka affected sa pag ignore ko?"

"Di naman ako affected."

"Bakit ka umiyak kanina?"

"Napagod lang ako, saka na-awa sa sarili ko."

"Bakit naman?"

"Para kasing nag-iisa lang ako. Parang ang lungkot ng buhay ko."

"Napikon ka ba sakin?"

"Hindi. Hindi ako napikon. May mga narealized lang ako sa mga sinabi mo."

"Like?"

"I am longing."

"Bakit? Wala na ba talaga kayong sex life ni tanders?"

Umiling lang ang babae.

"Nilalabanan ko nuon kaya lang sa mga sinabi mo na realize ko na ang tagal ko na nagtitiis."

Nagsimulang mag open ang babae, na anak siya sa labas at kaya niya pinakasalan ang asawa ay para maging maayos naman ang buhay nila ng ina nito. Pero ilang buwan pa lang buhat ng makasal siya ay na-aksidente ang sinasakyang jeep kaya nawala din. Ang pamilya ng tatay niya ay hindi siya kinilala hanggang nung namatay nga ang ina.

May kapatid sa labas na hindi niya alam kung kaibigan o kaaway dahil minsan ay concern sa kanya pero minsan ay maldita.

Na buong buhay niya ay hirap at sakripisyo ang ginagawa niya tapos ganito pa ang kinahinatnan ng buhay may asawa niya na parang sa papel lang.

"Nathan, I am still virgin."