Filipino Sex Stories
Nilason ng Kamunduhan Chapter 13 (The Finale)
By Eroticus
·
Nakita ni Homer ang pagtutok ng camera sa masayang mukha ng dalawang foreigner habang nag-uusap ang dalawa sa video. Nakaupo sila sa kama habang nasa likod naman nila ang nakadapang si Ellen. Nakasubsob ang mukha ng misis ni Homer sa unan na mistulang knock-out sa laban.
Nagsalita ang kano, "Whew man! I can't believe i came hard inside her tight ass!" Makikita sa video ang ari niyang nanlambot na.
Tumawa si Tyrone, "Damn brotha! Looks like you drained all your cum inside her." wika niya.
Masaya ang kano,"Yeah man!" tugon niya."Damn! I just can't believe she's soooo tight." dagdag niya. Tinampal-tampal pa ng kano ang matambok na puwet ni Ellen.
"Guess what brotha, this was her first time getting fucked by another guy other than her husband." sabi ng negro."Damn! Now my cock's getting hard again just by the thought of it."
Tumawa ang kano, "I bet her cuckold husband's cock is nothing compare to your horse-sized dick." sabi nito.
"Heheh. I agree bro. Her cunt is so tight it's like fucking a virgin." sabi ng negro. Tumawa ito,
"I think Homer's cock is pencil thin. No wonder he wants other man to fuck his wife hyahahahaha!"
Tumawa ang kano,"You know...as they say..." wika niya, "Once you go black, there's no turning back. Nyahahaha!" halakhak ng foreigner.
Nag high-five ang dalawang lalaki. Dumila pa ang negro sa video na tila ipinapakita kay Homer ang ginawa nyang pagdila sa puke ni Ellen. At tuluyan nang natapos ang video.
Nanlambot ang tuhod ni Homer habang nakasalampak sa sahig. Pinawisan siya ng malamig. Ang pawis sa kaniyang mukha ay mistulang mga patak ng yelo. Ang dibdib naman niya ay tila may hollow block na nakabara mula sa paninikip niyon.
Ilang minutong palabas pero habambuhay na siyang uusigin ng kanyang konsensiya sa mga eksenang napanood.
Mas nanaisin pa sana ni Homer na ipabugbog na lang siya ni Ellen o ipakaladkad sa sasakyan. Kakayanin pa niya iyon, pero hindi ang isang ito...Hindi ang kagaya nito...
"...Patawarin mo ko....." usal ni Homer. Pumatak ang luha sa kaniyang mata "Ellen...patawarin mo ko!"
Napahagulgol ang mister ni Ellen, "...Patawarin mo ko!.....Patawad!....Patawaaaddd!...Patawarin mo kooooooo!"
Tinabig ng malakas ni Homer ang laptop sa lamesa at nahulog iyon sa sahig. Tumambad ke Homer sa likod ng laptop ang isang sobre. Nakita niya ang penmanship ni Ellen sa sobreng iyon, isinulat ng misis ang isang pangalan. "Omeng"
Binuklat niya ang sobre at binasa ang piraso ng papel na nasa loob.
Nakita ni Homer ang wedding ring ni Ellen sa loob ng sobre. Sinabunutan ni Homer ang sarili at nilamukos ang pawisang mukha.
"Ellen...Huhuhuhu!...E-llen...Huhuhuhuhuhu!" iyak ni Homer.
Hindi mai-drawing ang mukha niya habang nakayuko at humahagulhol sa lamesa.
Biglang tumunog ang kaniyang phone sa mesa----may tumatawag.
Nakita niya sa screen kung sino---si Abigail.
"Ahhhhhhhhh!"sigaw ni Homer. Dinampot niya ang phone at ipinukol iyon ng malakas sa sahig. Nasira iyon nang tumama sa tiles.
Tumangis si Homer, "Ellen! Huhuhuhu! Ellen....Patawad! Huhuhuhu!"
At magdamag siyang naroon lang sa lamesang iyon. Tumangis siya nang tumangis sa hindi maubos na luha mula sa kaniyang namimighati at nanlulumong sarili.
_______________________________________________________________________
Alberta, Canada
Makalipas ang tatlong buwan...
Isang malakas na snow storm sa tanghaling tapat ang nagaganap sa lugar na iyon. Papasok sa bagong nilipatan na bahay si Fred. Isa iyong bungalow-type sa isang suburb working-class district.
Idinestino siya ng Meyers & Goldlink Shipping sa isang land-based operation nito at tinaasan siya ng sahod at dinagdagan ng iba pang benefits.
Mula sa inaapakang makakapal na niyebe sa kaniyang suot na boots ay nanginginig siya sa matinding lamig. Ramdam niya sa makapal na kasuotan ang bagsik ng panahon na pansamantalang nagpatigil sa operasyon ng kanilang kumpanya.
Sa kabila ng matatag niyang mga binti ay nahirapan pa rin siyang humakbang sa kapal ng yelo na nasa kaniyang walkway. Sa likod naman niya ang isang company suv na pinapagamit sa kaniya. Namumuti ang kulay asul na suv mula sa mga niyebe na bumabagsak sa sandaling iyon.
Pagkapasok ay mabilis niyang isinara ang pinto kasabay nang pagragasa ng mala-blizzard na hangin sa labas. Pinagpag niya agad ang mga yelo sa makapal na jacket. Matapos makapag-ayos ng sarili ay binuksan niya ang automatic fireplace na naroon.
Tinungo niya ang sofa at naupo. Ang nagyeyelong klima ay makikita sa usok mula sa kaniyang paghinga. Sa sandaling tinagal ni Fred sa Canada ay patuloy pa rin siyang nakikibalita sa mga malapit na kaibigan na iniwan sa 'Pinas.
"Sus wala yun, sino pa ba magtutulungan? Pakisabi din ke Direk pagaling siya." sabi ni Fred sa kausap sa cellphone,"Tsaka dun sa pinadala kong three-thousand dollars, tig two-hundred fifty dollars kayo ni Tisay dun." dagdag pa niya."Basta sabihin mo ke Direk, iwasan na nya ang uminom at naoperahan tuloy siya sa atay dahil dyan.
"Salamat Fred, mahina na kasi ang trabaho namin ngayon dito." wika ni Toto,"Nag-aplay naman ako job fair, over-age na daw ako eh, bukod pa sa mga bagong graduate ang kalaban ko sa trabaho...anong laban ko sa kanila?"
"Wag kang mag-alala 'To," tugon ni Fred,"Di'ba pinag-Tesda ko kayo ni Obet ng vocational course sa Electronics?" dagdag pa ni Fred, "Next month kasi kelangan ng kumpanya ng dalawang electrician."
Masaya uling nagsalita ni Fred, "Sabihin mo dun sa anak ni Direk, ihanda nyo ang papers nyo at ako nang bahala sa application niyo dito" dagdag pa niya, "Si Tisay ihahanap ko din ng trabaho sa mga companies dito. Ako na munang bahala sa gagastusin nyo."
"Salamat Fred!" masayang sabi ni Toto, "Hulog ka talaga ng langit sa'min. Pagpalain ka pa sana ng Diyos."
"Wala yun. Basta ha. Ayusin nyo yung papers nyo dyan." sabi ni Fred, "Magpapadala ulit ako para dun. Magpataba ka, haha" biro ni Fred.
Natawa si Toto,"Fred naman, hehe. Ayan na naman tayo eh, hehehe." sabi nito, "Ano me nobya ka na ba dyan?"
"Wala. Kung meron man, darating din yan sa tamang panahon." tugon ni Fred.
"Sabagay. Tsaka Hindi naman kayo kasal ni Betty eh. Kaya okey lang." sabi ni Toto.
Hindi kumibo si Fred.
"Ay, Fred. Sori ha." sabi ulit ng lalake."Sabi mo naman kasi okay ka na."
"Wala yun. Okay na ko. Napatawad ko na siya." tugon ni Fred, "Kakamustahin ko din siya one of these days."
Nagkuwentuhan pa ang dalawa sa mga pangyayari sa 'Pinas. Si Fred naman ay iba-iba ang reaksiyon sa mga naaririnig sa kaibigan. May masaya, may malungkot, may nakakatawa at mayroon ding wala siyang anumang naging reaksiyon.
_______________________________________________________________________________
Metro Manila
Makalipas ang dalawang taon...
Sa umaga ng Linggong iyon, nasa loob ng isang mataong parokya si Homer, Nakaupo siya at karga ang isang natutulog na dalawang-taong gulang na batang lalaki.
Nagsisipagkinig sa misa ng pari ang mga naroon. Umupo sa tabi niya ang isang babae.
"Ba't ngayon ka lang?" tanong ni Homer.
"Sorry Hon, natagalan ako dyan sa tirikan ng kandila." sagot ng babae.
"Ah, ganun ba." tugon ni Homer.
Binulungan siya ng babae,"Hon, 'di ka maniniwala kung sino ang nakausap ko."
"Ha? Sino?" tanong ng lalaki.
.
.
.
.
"Si Betty." mahinang sabi ni Abigail, "Siya nga ang bumati sa'kin eh. Kinamusta nya tayo at si baby."
"T-talaga?" wika ni Homer.
Kinuha ni Abby ang anak nila ni Homer,"Hon, ako muna dito ke Junior. Sundan mo si Betty." wika ng misis ni Homer, "Parang paalis na kanina" dagdag ni Abigail, "Kamustahin mo siya kahit ngayon man lang." sabi ni Abby sa mister.
Hindi kumibo si Homer. Lumingon siya at nakita nya si Betty na lumabas ng pintuan ng parokya.
Sinundan ni Homer ang umalis na babae.
"Betty!" wika ni Homer nang maabutan niya ito.
Huminto sa paglalakad ang babae.
.
.
.
.
Humarap kay Homer ang isang nakadamit madreng si Betty. Nakita ulit ni Homer si Betty makaraan ang dalawang taon. Maganda pa rin ito sa kabila ng takip nito sa ulo at balot sa katawan. Napansin din niya rito ang kapayapaan sa itsura ng kilos nito at mukha.
.
.
.
Saglit na katahimikan ang namagitan sa kanila.
.
.
.
bahagyang ngumiti si Betty,"Kamusta?" sabi nito, "Kamusta ka na Homer?"
"Okey naman."sabi ni Homer, "I-Ikaw...Kamusta?"
Malumanay na nagsalita ang madre,"Mabuti din. Eto at busy sa mga projects ng kumbento." tugon ni Betty.
.
.
.
.
.
Nagkaroon ulit ng katahimikan sa kanila...
.
.
.
.
.
.
Isang mapagpakumbabang Homer ang nagsalita sa madre,"Patawarin mo ko kung hindi na ako nakabalik sa ospital..." sabi niya,"Magulo ang isip ko nun."
Ngumiti si Betty,"Ako nga ang dapat humingi ng tawad sa inyo ni Ellen." wika ng babae, "Ako ang dahilan kung bakit nagkasira kayong dalawa."
Hindi kumibo si Homer. Huminga lang ito ng malalim sa narinig.
Nagsalitang muli ang madre, "This is long overdue, pero gusto ko rin sanang magpasalamat sa'yo sa pagsagot mo sa lahat ng expenses ko sa ospital."
"Obligasyon ko yun Betty," tugon ni Homer, "anak natin yung dinadala mo that time."
"Hindi siguro talaga para sa'tin ang baby na yun." wika ng babae.
Hindi kumibo si Homer.
"Matagal na kitang pinatawad Homer." sabi ni Betty, "Tungkol naman sa sakit ko...gusto kong malaman mo na nawala iyon nang makilala ko ang Diyos."
Nakita ni Homer sa mukha ni Betty ang kapayapaan sa kaniyang magandang mukha.
Nagsalita ulit si Betty, "May peace of mind na ako Homer." wika niya, "Nakumpleto iyon nang pinatawad din ako ni Fred bago ko pa man mahanap ang misyon ko sa buhay." sabi niya, "Malaki din ang kasalanan ko sa kaniya."dugtong ni Betty, "Finally, nahanap ko na rin ang talagang purpose ko Homer." wika niya.
Ngumiti ang madre,"Ingatan mo na sana ang pamilya mo ngayon." sabi niya, "Ang pamilya ay kaloob ng Diyos. Ingatan mo ang mag-ina mo...Mahalin mo sila Homer."
"Salamat Betty." tugon ng lalaki, "Nagbago na rin ako simula nang nagising ako sa kasalanan ko ke Ellen. Ayoko nang maulit pa iyon ke Abigail."
"Masaya ako para sa inyo ni Abigail. Paalam Homer. God Bless you!" wika ng babae.
Muling ngumiti si Betty sa kanya. Isang payapang ngiti. Marahan nitong niyukod ang ulo at tumalikod na ito kay Homer at muling naglakad palayo sa kanya.
________________________________________________________________________________
Bonifacio Global City
Taguig
Pauwi na mula sa bago nilang pinapasukan ang mag-bespren na Ellen at Shirley. Matapos maghiwalay ni Ellen at Homer ay magkasama na silang dalawa sa inuupahan nilang bahay sa Taguig.
Mabilis na naayos ang annulment case nina Ellen at Homer. Ilang buwan na ang nakakaraan nang ipawalang-bisa ng korte ang kanilang kasal.
"Ui, Bes. Bilisan mo naman sa paglalakad." wika ni Shirley.
"Wait lang Bes." sabi ni Ellen,"Wala naman tayong ka-date ba't nagmamadali ka?" dugtong niya.
Marahang siniko ni Shirley ang kaibigan at nagsabing,"Sows! Ako wala...ewan ko lang sa'yo."
Napahinto si Ellen. Waring nagtatanong sa sinabi ng bespren. Kinindatan naman siya ni Shirley.
Mula sa kinatatayuan nila ay bumaba mula sa isang bagong suv ang isang lalaki.
Lumakad ang isang lalaking nakaputing t-shirt na fit, maong na pantalon na terno sa suot nitong magandang leather boots.
Nagulat si Ellen, "F-Fred? I-Ikaw ba yan?"
Lumapit sa kanya si Fred. Pa-simpleng kinurot naman siya ni Shirley sa kanyang siko.
"Bes, maiwan ko na kayo ha." wika ni Shirley."Uy, Fred! Ingatan mo 'tong bespren ko ha!" dagdag niya. Natawa si Fred nang kindatan siya ni Shirley. Ang bespren kasi ni Ellen ang naging tulay ni Fred para muling makita si Ellen.
"Thank you!"makahulugang tugon ni Fred kay Shirley.
Tumango naman si Shirley kay Fred. Na-gets nito ang pasasalamat na iyon ng lalaki. Kinikilig na umalis si Shirley at iniwan ang dalawa.
Nagkatinginan sina Fred at Ellen...
Natigilan silang dalawa. Nagpakiramdaman...
.
.
.
Sumaya ang mukha ni Ellen, "Hindi talaga ako makapaniwala na babalik ka Fred." sabi niya, "Akala ko iiwan mo na ng tuluyan ang Pinas?"
"Akala ko nga rin Ellen." sagot ni Fred, "Akala ko kaya kong iwan ang Pinas." sabi ni Fred
Isang sidecar boy ang dumaan malapit sa kanila, tumutugtog dito ang classic na nirevive ni Charice,
".....ako ay nagbalik...at muli kang nasilayan...Hindi na ko muli...pang lilisan..."
Nagkatinginan muli sina Fred at Ellen. Napansin ni Ellen ang ningning sa mga mata ni Fred.
Dun na-realize ni Ellen na guwapo palang talaga ang lalaking nakatayo sa kaniyang harapan. Kaya pala ganun na lang kung kiligin si Shirley rito. Di man nahahalata ni Fred, pero kinikilig na si Ellen sa mga sandaling iyon habang kaharap niya si Fred.
"*Ahem* Look at you Fred, ibang-iba na ang aura mo." sabi ni Ellen, "You look nice. I'm happy for you." sabi niya.
Ngumiti si Fred sa kanya. Nginitian din siya ni Ellen.
"By the way..." wika ulit ni Ellen, "Kamusta naman kayo ng girlfriend mo?"
Ngumiti si Fred, "Wala akong naging girlfriend o anuman after Betty."
Ngumiti din si Ellen, "Bakit naman? Don't tell me nadala ka na sa nangyari?"
"No, Ellen." tugon ni Fred, "May hinahanap kasi akong quality sa isang babae." sagot ni Fred.
"At nahanap mo na ba siya?" wika ng babae.
"Oo. Two years ago pa." ganti naman ni Fred.
Nagkatinginan silang dalawa. Ang mga mata ni Fred ay tila nangungusap habang nakatingin kay Ellen.
"Ellen, are you free today?" tanong ni Fred, "Gusto sana kitang i-invite sa isang dinner."
"Nakakahiya naman sa'yo at naka-uniporme pa ko" sabi ni Ellen.
Nagkatawanan silang dalawa. Dinig pa rin sa kanilang kinatatayuan ang lovesong na iyon.
.
.
.
Tinitigan siya ni Fred. Halos malusaw si Ellen mula sa kinatatayuan niya.
Mabilis ang tibok ng kaniyang dibdib at pigil ang hininga na tila muling hinihintay ang susunod pang sasabihin ng lalaki.
.
.
.
Nagsalitangmuli si Fred, "So Ellen...can i ask you out?"
Ngumiti si Ellen. Isang matamis na ngiti,"Yes!" tugon niya.
Isang matamis na ngiti din ang naging ganti ng lalake, "Im so glad you said yes. Let's go?" sabi naman ni Fred.
________________________________________________________________________________
After three months...
Manila Cathedral
Intramuros, Manila
Isang kasalan ang ginaganap. Mula sa mga magagandang bulaklak na nasa loob ng simbahan. Naroon ang mag-asawang Dorothy at Frank. Naroon din sina Tisay at Toto na galing pa ng Canada.
Nakatayo si Fred sa harap ng altar, katabi niya si Toto na kinuha niyang bestman. Ulila na si Fred sa magulang kung kaya't si direk at ang asawa nito ang tumayong proxy bilang ama at ina niya.
Dumating na ang hinihintay ng lahat----ang pagdating ni Ellen, sa suot nitong puting bridal gown.
Naroon din ang magulang ni Elen. Masayang-masaya sila para sa anak.
Nagsimula na ang procession. Nang si Ellen na ang naglakad papunta sa altar ay tumugtog ang Philharmonic Orchestra at inawit ang "Sa'yo lamang" habang maluha-luha si Ellen na naglalakad papunta kay Fred sa harap ng altar.
At nagsimula ang seremonyas ng pag-iisang dibdib nina Ellen at Fred.
Napakagandang pagmasdan ni Ellen. Nagniningning ang kaniyang mga mata dahil sa saya.
"Fred and Ellen," wika ng pari, "have you come here freely and without reservation to give yourselves to each other in marriage?"
"Yes, Father." sabay na tugon nina Ellen at Fred.
Hawak ng pari ang mic at nakatayo ito sa harap nina Ellen na nasa altar,"Will you honor each other as man and wife for the rest of your lives?" tanong niya.
Tumango sina Ellen at Fred,"I will"tugon nilang pareho.
"Will you accept children lovingly from God, and bring them up according to the law of Christ and his Church?"
Tumugon ulit ang dalawa, "Yes Father."
"Since it is your intention to enter into marriage," wika ng pari, "join your right hands, and declare your consent before God and his Church."
Tumayo sina Ellen at Fred. Magkaharap silang dalawa sa tapat ng pari.
"I, Fredrick Manahan," sabi ni Fred, habang nakatingin siya kay Ellen "take you, Ellen Young Santillan, for my lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.
Tumulo ang luha sa mata ni Ellen, isa iyong tears of joy.
I, Ellen Young Santillan," tugon naman niya habang nakatingin sa lalaki, "take you, Fredrick Manahan, for my lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.
Naghiyawan ang mga naroon nang maghalikan ang bagong kasal para sa pagtatapos ng sagradong seremonya ng kanilang pag-iisang dibdib.
Mula naman sa isang malayong sulok sa dulo ng simbahan naroon sa likod ng isang malaking rebulto nakasilip at nanonood ang isang lalaki----si Homer.
Iniwasan niya ang mga taong naroon.
Isang luha ang tumulo sa suot niyang itim na sunglass. Maya-maya'y napangiti siya at umalis na ng simbahan na iyon.
________________________________________________________________________________
The Reception
Father Blanco's Garden
Masayang-masaya ang bagong kasal habang kasalo nila sa handaan ang mga mahahalagang tao sa kanilang buhay sa araw ng kanilang kasal.
Kayganda ng ambiance ng paligid ng reception. Masasarap din ang mga handang naroon.
Isang romatic medley ang kinakanta ng wedding singer kasama ng kaniyang banda.
Kasalukuyan niyang inaawit ang "Sway". Sinayaw ni Toto si Tisay, naging sila nang magkadevelopan sila sa Canada. Binata si Toto, iniwan naman ng ka-live-in niya si Tisay.
Naroon din at sumasayaw ang mag-asawang Dorothy at Frank. Bukas ng umaga ang kanilang flight pabalik sa US.
Si Direk naman ay umiindak habang nakaupo sila ng kaniyang asawa sa mesa. Hindi na umiinom ng alak si Direk matapos ang nangyari sa kaniya. Ang anak naman niyang si Obet na nasa Canada ay di pinalad na makauwi sa kasal ni Fred dahil sa kasalukuyan itong nasa isang seminar para sa napipinto nitong promotion. Malaki ang utang na loob ni Direk kay Fred sa lahat ng ginawa nito para sa kaniya at sa kaniyang pamilya.
Napipintong tumulak muli sa Canada si Fred sa susunod na buwan. Sa pagkakataong ito ay kasama na niya si Ellen.
Isang managerial position ang naghihintay kay Fred sa bagong tayong building ng land-based company ng Meyers and Goldlink Shipping sa Ottawa, Canada. Sa susunod na buwan ang opening ng malaking opisina na iyon.
Plano nila Fred at Ellen na duon na bumuo ng pamilya for good. Magbabakasyon na lang sila sa 'Pinas bilang mga balikbayan.
Inabot ng gabi ang selebrasyon na iyon. Maya-maya pa ay namangha ang mga bisita sa isang magandang fireworks display sa magandang kalangitan.
Makikita kina Ellen at Fred ang larawan ng dalawang pusong nagmamahalan habang magkahawak ng kamay na masayang nanonood din ng fireworks sa itaas nila.
Nagtama ang kanilang mata----at sila ay muling naghalikan sa ilalim ng magagandang fireworks display.
___________________________________________________________________________
4 hours later....
Pan Pacific Manila
Ang mga sapatos na nasa carpeted na sahig ang piping saksi sa dalawang nagmamahalan na magkaharap na nakaupo sa ibabaw ng malambot na kama.
"Happy?" tanong ni Fred kay Ellen. Yumakap siya sa babae.
Mahigpit iyong sinalubong ni Ellen, "Yes! Very much, Fred!" tugon niya.
Hinagkan siya sa labi ng lalaki. Ginantihan iyon ng babae ng ubod ng tamis na halik.
At isa-isang naglaglagan ang kanilang mga damit sa sahig.
Inihiga siya ni Fred sa kama. Magkadikit ang kanilang hubad na katawan.
Magkatinginan sila---ang kanilang mga mata ay puno ng pag-ibig.
"I love you Ellen." sabi ni Fred, "I love you very much!"
"Fred, I love you too very very much!" tugon naman ni Ellen.
Hinagkan niya sa labi ang mister,"May kailangan kang malaman, Fred." sabi ni Ellen.
Tinakpan ng lalaki ang labi ng asawa, "Shhhhhhh..." mahinang sabi niya, "Kung anuman iyon...Di na mahalaga sa'kin yun."
"But you have the right to know." tugon naman ni Ellen," About what happened the night na nakipaghiwalay ako ke Homer." dagdag niya, "I want to be honest sa'yo."
Hinawakan ni Fred ang kamay ng asawa. Masuyo niyang hinalikan ang daliri nito.
"Yung pinag-usapan natin sa simbahan more than two years ago" sabi ni Ellen, "Yung plano kong gumanti sa anumang paraan..." dagdag niya, "It happened that night..."
Pinagmasdan ni Ellen ang mga mata ni Fred, nakatingin ang mister niya sa kanya ng buong pagmamahal at pag-unawa.
Nagpatuloy siya sa pagsasalita, "...and it involved two men and a sex video."
.
.
.
.
.
Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Please, Ellen." tugon ni Fred, "There's no need para sabihin mo pa sa'kin yan. Walang magbabago sa pagmamahal ko sa'yo." dagdag niya.
.
.
.
"I know, Fred." ganti ni Ellen, "Kaya naman mas minahal kita alam mo ba?" sabi niya, "Hindi ko na kakayanin kung mawawala ka....ikamamatay ko Fred!"
.
.
Hinaplos ni Ellen ang pisngi ng mister.
Ngumiti si Ellen, "I just want you to know...Hindi ako ang babaeng iyon." wika niya, "At ikaw lang ang tanging naging lalaki sa buhay ko matapos ang nangyari sa amin ni Homer"
Niyakap siya ng mahigpit ni Fred. Pumapatak ang luha sa mata ng mister niya.
"Thank you...huhuhu...Thank you!" tears of joy ni Fred. "I love you very very much Ellen." sabi niya, "Ilang beses kong ipinagdasal nung nasa Canada ako na sana ikaw na ang babaeng para talaga sa'kin...huhuhu."
Umiiyak na din si Ellen, "Yung misis ng foreigner ang naka-chat ko nung gabing iyon"paglilinaw ni Ellen, "Nag-usap kaming dalawa sa webcam at naawa siya sa nangyari sakin." dagdag niya, "Gumawa kami ng plano nang gabing iyon at umisip kami ng munting palabas para kay Homer. Binura din namin ang nauna naming pag-uusap. Pumayag yung mister niya---si Tyrone sa plano naming dalawa. Medyo hawig ko yung babae," dagdag ni Ellen,"Pumayag silang mag-asawa sa plano ko."
Tahimik na nakinig si Fred. Pilit na inuunawa ang mga pahayag ng asawa.
"Mukha ko lang yung pinakita nung una." sabi ni Ellen,"Pero after nun, ako na ang nag-video ng pagtatalik na yun....pilit kong kinaya ang nakikita ko habang kinukunan sila...ginawa ko iyon dahil sa tindi ng sakit na nararamdaman ko."
Umiyak muli si Ellen.
Hinagod ni Fred sa buhok ang asawa, "Shhhh...tahan na sweetheart! Tahan na! I love you very much."
"Mahal na mahal din kita Fred!" tugon ni Ellen, "Gusto kong malaman mo na isa akong disenteng babae. Gusto kong malaman mo yan huhuhu."
"Alam ko Ellen, nakita ko ang qualities na iyon sa'yo." sabi ni Fred, "Kaya minahal kita. Kaya ako bumalik ay dahil sa'yo....I LOVE YOU!"
Hinagkan siya ni Fred nang buong pagmamahal. At sa ilalim ng mga salamin sa kisame ng kwartong iyon ay Nagsanib ang kanilang katawan. Isang pagsasanib na ubod ng tamis.
Buong pagpaparayang inialay ni Ellen ang kaniyang katawan sa lalaking kaniyang minamahal.
Naglakbay ang mga kamay ni Fred sa unang pagkakataon sa pinaka-iingatang laman ng babaeng minamahal. Malugod na tinanggap naman iyon ng kaniyang kabiyak.
Ang labi nilang dalawa ay naglakbay sa bawat distrito ng kanilang kaselanan.
Hanggang sa tuluyan na nilang pinagsaluhan ang ritwal ng pagmamahalan----at sila'y naging ISA.
.
.
.
.
.
W A K A S
Nagsalita ang kano, "Whew man! I can't believe i came hard inside her tight ass!" Makikita sa video ang ari niyang nanlambot na.
Tumawa si Tyrone, "Damn brotha! Looks like you drained all your cum inside her." wika niya.
Masaya ang kano,"Yeah man!" tugon niya."Damn! I just can't believe she's soooo tight." dagdag niya. Tinampal-tampal pa ng kano ang matambok na puwet ni Ellen.
"Guess what brotha, this was her first time getting fucked by another guy other than her husband." sabi ng negro."Damn! Now my cock's getting hard again just by the thought of it."
Tumawa ang kano, "I bet her cuckold husband's cock is nothing compare to your horse-sized dick." sabi nito.
"Heheh. I agree bro. Her cunt is so tight it's like fucking a virgin." sabi ng negro. Tumawa ito,
"I think Homer's cock is pencil thin. No wonder he wants other man to fuck his wife hyahahahaha!"
Tumawa ang kano,"You know...as they say..." wika niya, "Once you go black, there's no turning back. Nyahahaha!" halakhak ng foreigner.
Nag high-five ang dalawang lalaki. Dumila pa ang negro sa video na tila ipinapakita kay Homer ang ginawa nyang pagdila sa puke ni Ellen. At tuluyan nang natapos ang video.
Nanlambot ang tuhod ni Homer habang nakasalampak sa sahig. Pinawisan siya ng malamig. Ang pawis sa kaniyang mukha ay mistulang mga patak ng yelo. Ang dibdib naman niya ay tila may hollow block na nakabara mula sa paninikip niyon.
Ilang minutong palabas pero habambuhay na siyang uusigin ng kanyang konsensiya sa mga eksenang napanood.
Mas nanaisin pa sana ni Homer na ipabugbog na lang siya ni Ellen o ipakaladkad sa sasakyan. Kakayanin pa niya iyon, pero hindi ang isang ito...Hindi ang kagaya nito...
"...Patawarin mo ko....." usal ni Homer. Pumatak ang luha sa kaniyang mata "Ellen...patawarin mo ko!"
Napahagulgol ang mister ni Ellen, "...Patawarin mo ko!.....Patawad!....Patawaaaddd!...Patawarin mo kooooooo!"
Tinabig ng malakas ni Homer ang laptop sa lamesa at nahulog iyon sa sahig. Tumambad ke Homer sa likod ng laptop ang isang sobre. Nakita niya ang penmanship ni Ellen sa sobreng iyon, isinulat ng misis ang isang pangalan. "Omeng"
Binuklat niya ang sobre at binasa ang piraso ng papel na nasa loob.
Homer,
Hindi na kita kilala, Hindi na ikaw ang lalaking pinakasalan ko.
Alam mo, pinuntahan kita kanina sa pinapasukan mo. Nakita ko ang lahat ng nangyari dun.
Ang galing ng mga babae mo. Pinag-aagawan ka pa nila.
Ang galing nyo gumawa ng eksena. Ang kapal-kapal ng mukha niyo.
Pinagmukha niyo akong tanga!
Simula ngayon, kahit anino mo ayoko nang makita. Wag mong balaking kausapin ako o puntahan ako.
Iniwan ko yung singsing. Wala nang rason para isuot ko pa yan.
Malaya ka nang gawin kung ano ang gusto mo sa mga babae mo. Ayoko na!
Ellen.
Nakita ni Homer ang wedding ring ni Ellen sa loob ng sobre. Sinabunutan ni Homer ang sarili at nilamukos ang pawisang mukha.
"Ellen...Huhuhuhu!...E-llen...Huhuhuhuhuhu!" iyak ni Homer.
Hindi mai-drawing ang mukha niya habang nakayuko at humahagulhol sa lamesa.
Biglang tumunog ang kaniyang phone sa mesa----may tumatawag.
Nakita niya sa screen kung sino---si Abigail.
"Ahhhhhhhhh!"sigaw ni Homer. Dinampot niya ang phone at ipinukol iyon ng malakas sa sahig. Nasira iyon nang tumama sa tiles.
Tumangis si Homer, "Ellen! Huhuhuhu! Ellen....Patawad! Huhuhuhu!"
At magdamag siyang naroon lang sa lamesang iyon. Tumangis siya nang tumangis sa hindi maubos na luha mula sa kaniyang namimighati at nanlulumong sarili.
_______________________________________________________________________
Alberta, Canada
Makalipas ang tatlong buwan...
Isang malakas na snow storm sa tanghaling tapat ang nagaganap sa lugar na iyon. Papasok sa bagong nilipatan na bahay si Fred. Isa iyong bungalow-type sa isang suburb working-class district.
Idinestino siya ng Meyers & Goldlink Shipping sa isang land-based operation nito at tinaasan siya ng sahod at dinagdagan ng iba pang benefits.
Mula sa inaapakang makakapal na niyebe sa kaniyang suot na boots ay nanginginig siya sa matinding lamig. Ramdam niya sa makapal na kasuotan ang bagsik ng panahon na pansamantalang nagpatigil sa operasyon ng kanilang kumpanya.
Sa kabila ng matatag niyang mga binti ay nahirapan pa rin siyang humakbang sa kapal ng yelo na nasa kaniyang walkway. Sa likod naman niya ang isang company suv na pinapagamit sa kaniya. Namumuti ang kulay asul na suv mula sa mga niyebe na bumabagsak sa sandaling iyon.
Pagkapasok ay mabilis niyang isinara ang pinto kasabay nang pagragasa ng mala-blizzard na hangin sa labas. Pinagpag niya agad ang mga yelo sa makapal na jacket. Matapos makapag-ayos ng sarili ay binuksan niya ang automatic fireplace na naroon.
Tinungo niya ang sofa at naupo. Ang nagyeyelong klima ay makikita sa usok mula sa kaniyang paghinga. Sa sandaling tinagal ni Fred sa Canada ay patuloy pa rin siyang nakikibalita sa mga malapit na kaibigan na iniwan sa 'Pinas.
"Sus wala yun, sino pa ba magtutulungan? Pakisabi din ke Direk pagaling siya." sabi ni Fred sa kausap sa cellphone,"Tsaka dun sa pinadala kong three-thousand dollars, tig two-hundred fifty dollars kayo ni Tisay dun." dagdag pa niya."Basta sabihin mo ke Direk, iwasan na nya ang uminom at naoperahan tuloy siya sa atay dahil dyan.
"Salamat Fred, mahina na kasi ang trabaho namin ngayon dito." wika ni Toto,"Nag-aplay naman ako job fair, over-age na daw ako eh, bukod pa sa mga bagong graduate ang kalaban ko sa trabaho...anong laban ko sa kanila?"
"Wag kang mag-alala 'To," tugon ni Fred,"Di'ba pinag-Tesda ko kayo ni Obet ng vocational course sa Electronics?" dagdag pa ni Fred, "Next month kasi kelangan ng kumpanya ng dalawang electrician."
Masaya uling nagsalita ni Fred, "Sabihin mo dun sa anak ni Direk, ihanda nyo ang papers nyo at ako nang bahala sa application niyo dito" dagdag pa niya, "Si Tisay ihahanap ko din ng trabaho sa mga companies dito. Ako na munang bahala sa gagastusin nyo."
"Salamat Fred!" masayang sabi ni Toto, "Hulog ka talaga ng langit sa'min. Pagpalain ka pa sana ng Diyos."
"Wala yun. Basta ha. Ayusin nyo yung papers nyo dyan." sabi ni Fred, "Magpapadala ulit ako para dun. Magpataba ka, haha" biro ni Fred.
Natawa si Toto,"Fred naman, hehe. Ayan na naman tayo eh, hehehe." sabi nito, "Ano me nobya ka na ba dyan?"
"Wala. Kung meron man, darating din yan sa tamang panahon." tugon ni Fred.
"Sabagay. Tsaka Hindi naman kayo kasal ni Betty eh. Kaya okey lang." sabi ni Toto.
Hindi kumibo si Fred.
"Ay, Fred. Sori ha." sabi ulit ng lalake."Sabi mo naman kasi okay ka na."
"Wala yun. Okay na ko. Napatawad ko na siya." tugon ni Fred, "Kakamustahin ko din siya one of these days."
Nagkuwentuhan pa ang dalawa sa mga pangyayari sa 'Pinas. Si Fred naman ay iba-iba ang reaksiyon sa mga naaririnig sa kaibigan. May masaya, may malungkot, may nakakatawa at mayroon ding wala siyang anumang naging reaksiyon.
_______________________________________________________________________________
Metro Manila
Makalipas ang dalawang taon...
Sa umaga ng Linggong iyon, nasa loob ng isang mataong parokya si Homer, Nakaupo siya at karga ang isang natutulog na dalawang-taong gulang na batang lalaki.
Nagsisipagkinig sa misa ng pari ang mga naroon. Umupo sa tabi niya ang isang babae.
"Ba't ngayon ka lang?" tanong ni Homer.
"Sorry Hon, natagalan ako dyan sa tirikan ng kandila." sagot ng babae.
"Ah, ganun ba." tugon ni Homer.
Binulungan siya ng babae,"Hon, 'di ka maniniwala kung sino ang nakausap ko."
"Ha? Sino?" tanong ng lalaki.
.
.
.
.
"Si Betty." mahinang sabi ni Abigail, "Siya nga ang bumati sa'kin eh. Kinamusta nya tayo at si baby."
"T-talaga?" wika ni Homer.
Kinuha ni Abby ang anak nila ni Homer,"Hon, ako muna dito ke Junior. Sundan mo si Betty." wika ng misis ni Homer, "Parang paalis na kanina" dagdag ni Abigail, "Kamustahin mo siya kahit ngayon man lang." sabi ni Abby sa mister.
Hindi kumibo si Homer. Lumingon siya at nakita nya si Betty na lumabas ng pintuan ng parokya.
Sinundan ni Homer ang umalis na babae.
"Betty!" wika ni Homer nang maabutan niya ito.
Huminto sa paglalakad ang babae.
.
.
.
.
Humarap kay Homer ang isang nakadamit madreng si Betty. Nakita ulit ni Homer si Betty makaraan ang dalawang taon. Maganda pa rin ito sa kabila ng takip nito sa ulo at balot sa katawan. Napansin din niya rito ang kapayapaan sa itsura ng kilos nito at mukha.
.
.
.
Saglit na katahimikan ang namagitan sa kanila.
.
.
.
bahagyang ngumiti si Betty,"Kamusta?" sabi nito, "Kamusta ka na Homer?"
"Okey naman."sabi ni Homer, "I-Ikaw...Kamusta?"
Malumanay na nagsalita ang madre,"Mabuti din. Eto at busy sa mga projects ng kumbento." tugon ni Betty.
.
.
.
.
.
Nagkaroon ulit ng katahimikan sa kanila...
.
.
.
.
.
.
Isang mapagpakumbabang Homer ang nagsalita sa madre,"Patawarin mo ko kung hindi na ako nakabalik sa ospital..." sabi niya,"Magulo ang isip ko nun."
Ngumiti si Betty,"Ako nga ang dapat humingi ng tawad sa inyo ni Ellen." wika ng babae, "Ako ang dahilan kung bakit nagkasira kayong dalawa."
Hindi kumibo si Homer. Huminga lang ito ng malalim sa narinig.
Nagsalitang muli ang madre, "This is long overdue, pero gusto ko rin sanang magpasalamat sa'yo sa pagsagot mo sa lahat ng expenses ko sa ospital."
"Obligasyon ko yun Betty," tugon ni Homer, "anak natin yung dinadala mo that time."
"Hindi siguro talaga para sa'tin ang baby na yun." wika ng babae.
Hindi kumibo si Homer.
"Matagal na kitang pinatawad Homer." sabi ni Betty, "Tungkol naman sa sakit ko...gusto kong malaman mo na nawala iyon nang makilala ko ang Diyos."
Nakita ni Homer sa mukha ni Betty ang kapayapaan sa kaniyang magandang mukha.
Nagsalita ulit si Betty, "May peace of mind na ako Homer." wika niya, "Nakumpleto iyon nang pinatawad din ako ni Fred bago ko pa man mahanap ang misyon ko sa buhay." sabi niya, "Malaki din ang kasalanan ko sa kaniya."dugtong ni Betty, "Finally, nahanap ko na rin ang talagang purpose ko Homer." wika niya.
Ngumiti ang madre,"Ingatan mo na sana ang pamilya mo ngayon." sabi niya, "Ang pamilya ay kaloob ng Diyos. Ingatan mo ang mag-ina mo...Mahalin mo sila Homer."
"Salamat Betty." tugon ng lalaki, "Nagbago na rin ako simula nang nagising ako sa kasalanan ko ke Ellen. Ayoko nang maulit pa iyon ke Abigail."
"Masaya ako para sa inyo ni Abigail. Paalam Homer. God Bless you!" wika ng babae.
Muling ngumiti si Betty sa kanya. Isang payapang ngiti. Marahan nitong niyukod ang ulo at tumalikod na ito kay Homer at muling naglakad palayo sa kanya.
________________________________________________________________________________
Bonifacio Global City
Taguig
Pauwi na mula sa bago nilang pinapasukan ang mag-bespren na Ellen at Shirley. Matapos maghiwalay ni Ellen at Homer ay magkasama na silang dalawa sa inuupahan nilang bahay sa Taguig.
Mabilis na naayos ang annulment case nina Ellen at Homer. Ilang buwan na ang nakakaraan nang ipawalang-bisa ng korte ang kanilang kasal.
"Ui, Bes. Bilisan mo naman sa paglalakad." wika ni Shirley.
"Wait lang Bes." sabi ni Ellen,"Wala naman tayong ka-date ba't nagmamadali ka?" dugtong niya.
Marahang siniko ni Shirley ang kaibigan at nagsabing,"Sows! Ako wala...ewan ko lang sa'yo."
Napahinto si Ellen. Waring nagtatanong sa sinabi ng bespren. Kinindatan naman siya ni Shirley.
Mula sa kinatatayuan nila ay bumaba mula sa isang bagong suv ang isang lalaki.
Lumakad ang isang lalaking nakaputing t-shirt na fit, maong na pantalon na terno sa suot nitong magandang leather boots.
Nagulat si Ellen, "F-Fred? I-Ikaw ba yan?"
Lumapit sa kanya si Fred. Pa-simpleng kinurot naman siya ni Shirley sa kanyang siko.
"Bes, maiwan ko na kayo ha." wika ni Shirley."Uy, Fred! Ingatan mo 'tong bespren ko ha!" dagdag niya. Natawa si Fred nang kindatan siya ni Shirley. Ang bespren kasi ni Ellen ang naging tulay ni Fred para muling makita si Ellen.
"Thank you!"makahulugang tugon ni Fred kay Shirley.
Tumango naman si Shirley kay Fred. Na-gets nito ang pasasalamat na iyon ng lalaki. Kinikilig na umalis si Shirley at iniwan ang dalawa.
Nagkatinginan sina Fred at Ellen...
Natigilan silang dalawa. Nagpakiramdaman...
.
.
.
Sumaya ang mukha ni Ellen, "Hindi talaga ako makapaniwala na babalik ka Fred." sabi niya, "Akala ko iiwan mo na ng tuluyan ang Pinas?"
"Akala ko nga rin Ellen." sagot ni Fred, "Akala ko kaya kong iwan ang Pinas." sabi ni Fred
Isang sidecar boy ang dumaan malapit sa kanila, tumutugtog dito ang classic na nirevive ni Charice,
".....ako ay nagbalik...at muli kang nasilayan...Hindi na ko muli...pang lilisan..."
Nagkatinginan muli sina Fred at Ellen. Napansin ni Ellen ang ningning sa mga mata ni Fred.
Dun na-realize ni Ellen na guwapo palang talaga ang lalaking nakatayo sa kaniyang harapan. Kaya pala ganun na lang kung kiligin si Shirley rito. Di man nahahalata ni Fred, pero kinikilig na si Ellen sa mga sandaling iyon habang kaharap niya si Fred.
"*Ahem* Look at you Fred, ibang-iba na ang aura mo." sabi ni Ellen, "You look nice. I'm happy for you." sabi niya.
Ngumiti si Fred sa kanya. Nginitian din siya ni Ellen.
"By the way..." wika ulit ni Ellen, "Kamusta naman kayo ng girlfriend mo?"
Ngumiti si Fred, "Wala akong naging girlfriend o anuman after Betty."
Ngumiti din si Ellen, "Bakit naman? Don't tell me nadala ka na sa nangyari?"
"No, Ellen." tugon ni Fred, "May hinahanap kasi akong quality sa isang babae." sagot ni Fred.
"At nahanap mo na ba siya?" wika ng babae.
"Oo. Two years ago pa." ganti naman ni Fred.
Nagkatinginan silang dalawa. Ang mga mata ni Fred ay tila nangungusap habang nakatingin kay Ellen.
"Ellen, are you free today?" tanong ni Fred, "Gusto sana kitang i-invite sa isang dinner."
"Nakakahiya naman sa'yo at naka-uniporme pa ko" sabi ni Ellen.
Nagkatawanan silang dalawa. Dinig pa rin sa kanilang kinatatayuan ang lovesong na iyon.
.
.
.
Tinitigan siya ni Fred. Halos malusaw si Ellen mula sa kinatatayuan niya.
Mabilis ang tibok ng kaniyang dibdib at pigil ang hininga na tila muling hinihintay ang susunod pang sasabihin ng lalaki.
.
.
.
Nagsalitangmuli si Fred, "So Ellen...can i ask you out?"
Ngumiti si Ellen. Isang matamis na ngiti,"Yes!" tugon niya.
Isang matamis na ngiti din ang naging ganti ng lalake, "Im so glad you said yes. Let's go?" sabi naman ni Fred.
________________________________________________________________________________
After three months...
Manila Cathedral
Intramuros, Manila
Isang kasalan ang ginaganap. Mula sa mga magagandang bulaklak na nasa loob ng simbahan. Naroon ang mag-asawang Dorothy at Frank. Naroon din sina Tisay at Toto na galing pa ng Canada.
Nakatayo si Fred sa harap ng altar, katabi niya si Toto na kinuha niyang bestman. Ulila na si Fred sa magulang kung kaya't si direk at ang asawa nito ang tumayong proxy bilang ama at ina niya.
Dumating na ang hinihintay ng lahat----ang pagdating ni Ellen, sa suot nitong puting bridal gown.
Naroon din ang magulang ni Elen. Masayang-masaya sila para sa anak.
Nagsimula na ang procession. Nang si Ellen na ang naglakad papunta sa altar ay tumugtog ang Philharmonic Orchestra at inawit ang "Sa'yo lamang" habang maluha-luha si Ellen na naglalakad papunta kay Fred sa harap ng altar.
At nagsimula ang seremonyas ng pag-iisang dibdib nina Ellen at Fred.
Napakagandang pagmasdan ni Ellen. Nagniningning ang kaniyang mga mata dahil sa saya.
"Fred and Ellen," wika ng pari, "have you come here freely and without reservation to give yourselves to each other in marriage?"
"Yes, Father." sabay na tugon nina Ellen at Fred.
Hawak ng pari ang mic at nakatayo ito sa harap nina Ellen na nasa altar,"Will you honor each other as man and wife for the rest of your lives?" tanong niya.
Tumango sina Ellen at Fred,"I will"tugon nilang pareho.
"Will you accept children lovingly from God, and bring them up according to the law of Christ and his Church?"
Tumugon ulit ang dalawa, "Yes Father."
"Since it is your intention to enter into marriage," wika ng pari, "join your right hands, and declare your consent before God and his Church."
Tumayo sina Ellen at Fred. Magkaharap silang dalawa sa tapat ng pari.
"I, Fredrick Manahan," sabi ni Fred, habang nakatingin siya kay Ellen "take you, Ellen Young Santillan, for my lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.
Tumulo ang luha sa mata ni Ellen, isa iyong tears of joy.
I, Ellen Young Santillan," tugon naman niya habang nakatingin sa lalaki, "take you, Fredrick Manahan, for my lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.
Naghiyawan ang mga naroon nang maghalikan ang bagong kasal para sa pagtatapos ng sagradong seremonya ng kanilang pag-iisang dibdib.
Mula naman sa isang malayong sulok sa dulo ng simbahan naroon sa likod ng isang malaking rebulto nakasilip at nanonood ang isang lalaki----si Homer.
Iniwasan niya ang mga taong naroon.
Isang luha ang tumulo sa suot niyang itim na sunglass. Maya-maya'y napangiti siya at umalis na ng simbahan na iyon.
________________________________________________________________________________
The Reception
Father Blanco's Garden
Masayang-masaya ang bagong kasal habang kasalo nila sa handaan ang mga mahahalagang tao sa kanilang buhay sa araw ng kanilang kasal.
Kayganda ng ambiance ng paligid ng reception. Masasarap din ang mga handang naroon.
Isang romatic medley ang kinakanta ng wedding singer kasama ng kaniyang banda.
Kasalukuyan niyang inaawit ang "Sway". Sinayaw ni Toto si Tisay, naging sila nang magkadevelopan sila sa Canada. Binata si Toto, iniwan naman ng ka-live-in niya si Tisay.
Naroon din at sumasayaw ang mag-asawang Dorothy at Frank. Bukas ng umaga ang kanilang flight pabalik sa US.
Si Direk naman ay umiindak habang nakaupo sila ng kaniyang asawa sa mesa. Hindi na umiinom ng alak si Direk matapos ang nangyari sa kaniya. Ang anak naman niyang si Obet na nasa Canada ay di pinalad na makauwi sa kasal ni Fred dahil sa kasalukuyan itong nasa isang seminar para sa napipinto nitong promotion. Malaki ang utang na loob ni Direk kay Fred sa lahat ng ginawa nito para sa kaniya at sa kaniyang pamilya.
Napipintong tumulak muli sa Canada si Fred sa susunod na buwan. Sa pagkakataong ito ay kasama na niya si Ellen.
Isang managerial position ang naghihintay kay Fred sa bagong tayong building ng land-based company ng Meyers and Goldlink Shipping sa Ottawa, Canada. Sa susunod na buwan ang opening ng malaking opisina na iyon.
Plano nila Fred at Ellen na duon na bumuo ng pamilya for good. Magbabakasyon na lang sila sa 'Pinas bilang mga balikbayan.
Inabot ng gabi ang selebrasyon na iyon. Maya-maya pa ay namangha ang mga bisita sa isang magandang fireworks display sa magandang kalangitan.
Makikita kina Ellen at Fred ang larawan ng dalawang pusong nagmamahalan habang magkahawak ng kamay na masayang nanonood din ng fireworks sa itaas nila.
Nagtama ang kanilang mata----at sila ay muling naghalikan sa ilalim ng magagandang fireworks display.
___________________________________________________________________________
4 hours later....
Pan Pacific Manila
Ang mga sapatos na nasa carpeted na sahig ang piping saksi sa dalawang nagmamahalan na magkaharap na nakaupo sa ibabaw ng malambot na kama.
"Happy?" tanong ni Fred kay Ellen. Yumakap siya sa babae.
Mahigpit iyong sinalubong ni Ellen, "Yes! Very much, Fred!" tugon niya.
Hinagkan siya sa labi ng lalaki. Ginantihan iyon ng babae ng ubod ng tamis na halik.
At isa-isang naglaglagan ang kanilang mga damit sa sahig.
Inihiga siya ni Fred sa kama. Magkadikit ang kanilang hubad na katawan.
Magkatinginan sila---ang kanilang mga mata ay puno ng pag-ibig.
"I love you Ellen." sabi ni Fred, "I love you very much!"
"Fred, I love you too very very much!" tugon naman ni Ellen.
Hinagkan niya sa labi ang mister,"May kailangan kang malaman, Fred." sabi ni Ellen.
Tinakpan ng lalaki ang labi ng asawa, "Shhhhhhh..." mahinang sabi niya, "Kung anuman iyon...Di na mahalaga sa'kin yun."
"But you have the right to know." tugon naman ni Ellen," About what happened the night na nakipaghiwalay ako ke Homer." dagdag niya, "I want to be honest sa'yo."
Hinawakan ni Fred ang kamay ng asawa. Masuyo niyang hinalikan ang daliri nito.
"Yung pinag-usapan natin sa simbahan more than two years ago" sabi ni Ellen, "Yung plano kong gumanti sa anumang paraan..." dagdag niya, "It happened that night..."
Pinagmasdan ni Ellen ang mga mata ni Fred, nakatingin ang mister niya sa kanya ng buong pagmamahal at pag-unawa.
Nagpatuloy siya sa pagsasalita, "...and it involved two men and a sex video."
.
.
.
.
.
Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Please, Ellen." tugon ni Fred, "There's no need para sabihin mo pa sa'kin yan. Walang magbabago sa pagmamahal ko sa'yo." dagdag niya.
.
.
.
"I know, Fred." ganti ni Ellen, "Kaya naman mas minahal kita alam mo ba?" sabi niya, "Hindi ko na kakayanin kung mawawala ka....ikamamatay ko Fred!"
.
.
Hinaplos ni Ellen ang pisngi ng mister.
Ngumiti si Ellen, "I just want you to know...Hindi ako ang babaeng iyon." wika niya, "At ikaw lang ang tanging naging lalaki sa buhay ko matapos ang nangyari sa amin ni Homer"
Niyakap siya ng mahigpit ni Fred. Pumapatak ang luha sa mata ng mister niya.
"Thank you...huhuhu...Thank you!" tears of joy ni Fred. "I love you very very much Ellen." sabi niya, "Ilang beses kong ipinagdasal nung nasa Canada ako na sana ikaw na ang babaeng para talaga sa'kin...huhuhu."
Umiiyak na din si Ellen, "Yung misis ng foreigner ang naka-chat ko nung gabing iyon"paglilinaw ni Ellen, "Nag-usap kaming dalawa sa webcam at naawa siya sa nangyari sakin." dagdag niya, "Gumawa kami ng plano nang gabing iyon at umisip kami ng munting palabas para kay Homer. Binura din namin ang nauna naming pag-uusap. Pumayag yung mister niya---si Tyrone sa plano naming dalawa. Medyo hawig ko yung babae," dagdag ni Ellen,"Pumayag silang mag-asawa sa plano ko."
Tahimik na nakinig si Fred. Pilit na inuunawa ang mga pahayag ng asawa.
"Mukha ko lang yung pinakita nung una." sabi ni Ellen,"Pero after nun, ako na ang nag-video ng pagtatalik na yun....pilit kong kinaya ang nakikita ko habang kinukunan sila...ginawa ko iyon dahil sa tindi ng sakit na nararamdaman ko."
Umiyak muli si Ellen.
Hinagod ni Fred sa buhok ang asawa, "Shhhh...tahan na sweetheart! Tahan na! I love you very much."
"Mahal na mahal din kita Fred!" tugon ni Ellen, "Gusto kong malaman mo na isa akong disenteng babae. Gusto kong malaman mo yan huhuhu."
"Alam ko Ellen, nakita ko ang qualities na iyon sa'yo." sabi ni Fred, "Kaya minahal kita. Kaya ako bumalik ay dahil sa'yo....I LOVE YOU!"
Hinagkan siya ni Fred nang buong pagmamahal. At sa ilalim ng mga salamin sa kisame ng kwartong iyon ay Nagsanib ang kanilang katawan. Isang pagsasanib na ubod ng tamis.
Buong pagpaparayang inialay ni Ellen ang kaniyang katawan sa lalaking kaniyang minamahal.
Naglakbay ang mga kamay ni Fred sa unang pagkakataon sa pinaka-iingatang laman ng babaeng minamahal. Malugod na tinanggap naman iyon ng kaniyang kabiyak.
Ang labi nilang dalawa ay naglakbay sa bawat distrito ng kanilang kaselanan.
Hanggang sa tuluyan na nilang pinagsaluhan ang ritwal ng pagmamahalan----at sila'y naging ISA.
.
.
.
.
.
W A K A S