Pambayad Utang Iii: Ang Paniningil (Chapter 2)

Napakagat labi ako ng maramdaman ko ang pagkagat ng clip sa aking tinggil. Matapos ay kumuha ng posas si Ma'am Amanda at ipinosas ang dalawa kong kamay sa aking likod. Sumaglit muli sa aparador at pagbalik ay may dala dala itong gomang hugis burat na may sinturong nakakabit.

"Nganga." Utos ni Ma'am Amanda na kaagad ko namang sinunod. Pagkabuka ng aking bibig ay mabilis na ipinasak ng sekretarya ni Mr. Lao ang gomang burat sa aking bibig. Sumagad ito sa aking lalamunan. Matapos ay inikot nito ang sinturong nakakabit sa laruan papunta sa likod ng aking ulo at isininturon ito.

Ilang sandali ay kumuha si Ma'am Amanda ng sapatos na apat na pulgada ang taas ng takong. "Isuot mo ito." Mariing utos sa akin ng babae habang nakaupo ito sa aking harapan. Dahan dahan kong iniangat ang isa kong paa upang isuot ang sapatos.

Habang tumataas ako dala ng takong ng sapatos ay mas lalong bumibigat ang mga kadenang nakaipit sa aking mga utong at tinggil. Gusto kong umaray ngunit hindi ako makapaglabas ng kahit ng anung tunog at binabarahan ng gomang burat ang aking lalamunan.

Napapapikit ako sa kirot ng aking nararamdaman sa bawat galaw ng mga kadena. Nang inakala kong tapos na ay laking gulat ko ng bumalik si Ma'am Amanda na may dala pang isa pang kadena. Ikinabit niya ito sa kadenang nakaclip sa aking tinggil at idinugtong sa kadenang nakaipit sa aking dalawang utong.

Sa gitna nito ay may leather na tali at walang isang iglap ay hinila ito ni Ma'am Amanda. Nabatak ito upang mapalakad ako ng wala sa oras. Sa bawat hakbang at hatak ng sekretarya ay siya namang batak ng aking mga utong at tinggil.

Kandatulo na ang laway ko sa sakit na aking nararamdaman. Halos mabaliw ako ng humahakbang ako pababa ng baitang at sa bawat paghakbang ko ay siya namang wasiwas ng mga kadenang kumakagat sa aking mga utong at tinggil.

Hindi ko maipaliwanag ang aking sarili sapagkat sa bawat paghiklat ng maseselan kong parte ng katawan ay siya namang tindi ng kuryente ang ibinibigay nito sa aking kaibuturan. Kasabay ng sakit ay biglang umagos ang aking katas mula sa aking puke habang naglalakad ako patungong pintuan.

Pagdating naming ng pinto ay andoon na si Mr. Lao at hinihintay ako. Nakangiti ito ng ako'y makita. "Ganda!" Tanging sambit ng matandang intsik. Inabot nito ang tali mula kay Ma'am Amanda at biglaang hinila ito palabas ng bahay.

Napatakbo ako sa bilis ng paghiklat ng kadena sa aking mga utong at tinggil. Napaluha ang aking mga mata habang hindi pa nakakarekober ng lakas ang aking mga binti mula ng ako'y nilabasan.

Binuksan ng mga tauhan ni Mr. Lao ang sasakyan. Naunang pumasok si Mr. Lao sa kotse. Hindi nito binibitawan ang tali na tila may hila hilang alagang aso. Hindi ko maintindihan kung paanong upo ang gagawin ko sa dami ng koloroteng nakakabit sa aking katawan.

Hindi naglaon ay nagawa kong pumasok sa loob ng kotse ng dahan dahan. Pagupo ko ay lalong dumiin ang matigas na laruan na nakapasak sa aking puwet. Napapikit akong muli sa kakaibang sarap na ibinigay nito sa akin sa munting pagkadyot sa lagusan ng aking dumi.

Sa loob ng isang oras ay walang ginawa si Mr. Lao kundi ang kalikutin ang kanyang cellphone. Sa loob ng isang oras naming paglakbay ay kinakantot ako ng marahan ng matigas na laruan sa aking puwet sa bawat uga ng aming sasakyan.

Basang basa na ang aking dibdib sa dami ng laway na lumalabas sa aking bibig. Nagsimula ng humapdi ang aking mga utong ng makaabot ang aking laway sa aking dibdib. Ngunit hindi ko maintindihan kung bakit nadadagdagan ang libog ko sa katawan habang humahapdi ang maseselang utong ko.

Hindi nagtagal ay nakarating kami sa isa pang malapasyong bahay. Pagdating doon ay kaagad binuksan ng mga gwardya ang pinto ng sasakyan. Kaagad bumaba si Mr. Lao at mabilis na hinatak ang tali ng kadena.

Nagkumahog akong umusog papunta sa pinto na kanyang binabaan. At sa bawat pag usog ko ng mabilis ay magkakahalong sakit at sarap ang aking naramdaman. Sakit sa bawat wasiwas ng mga kadenang nakakabit sa aking mga utong at tinggil. At sarap sa bawat pagulos ng gomang laruan sa aking puwet.

Nang ako'y ganap na makatayo paglabas ng sasakyan ay siya namang ragasa ng aking nektar. Muling nangatog ang aking mga binti at nagdalawa ang paningin habang papalapit sa amin ang lalaking kakatagpuin.

Matangkad at matipuno si Mr. Hachimura. Halos wala na itong mata sa sobrang singkit ngunit ang nakakagulat ay diretsong diretso itong magtagalog. "Mr. Lao... Welcome sa aking bahay. Mabuti at nakarating ka." Bati ng hapon kay Mr. Lao.

Kung ipipikit mo ang iyong mga mata ay tila Pilipino ang nagsasalita. Halata mong matagal na si Mr. Hachimura na naninirahan dito sa bansa. "Siya na kaya ang pinaka lider ng sindikato?" Sabi ko sa sarili ko.

Habang malalim ang aking iniisip ay hindi ko napansin na papalapit na pala sa akin ang hapon. "Ito pala ang regalo mo sa akin ah Mr. Lao." Nakangiting sambit nito habang hinahawi nito ang aking buhok papunta sa likod ng aking tenga.

Hinimod ng kanyang daliri ang laway na dumadaloy sa pisngi ng aking suso at mabilis na tinikman niya ito. Napakibit balikat ang hapon matapos nito matikman ang aking laway. "Matamis ah... gusto ko tong babaeng to Mr. Lao. Tara sa loob." Paanyaya nito.

Nabighani ako sa laki ng bahay ni Mr. Hachimura. Halos nababalutan ng ginto ang bawat gamit nito sa bahay. Pagdating naming sa kanyang sala ay nakaluhod dun ang isang babaeng nakahubad may bakal na bilog na nakapasak sa kanyang bibig upang manaliting nakabuka ito.

Kaagad nilapitan ni Mr. Lao ang babae at hinimas himas ang mga suso nito. "Lambot dede ito ah!" Tatawa tawang sambit ng matandang intsik habang nakatingin kay Mr. Hachimura. Hawak naman ng hapon ang tali ko at masayang hinihila ako papalapit sa kanya.

"Mabuti pa maupo ka na Mr. Lao ng masimulan na natin ang ating paguusapan." Sambit ni Mr. Hachimura habang naglakad ito patungo sa aking likuran at naramdaman kong kinalag nito ang sinturon ng gomang burat na mahigit isang oras ng nakapasak sa aking lalamunan.

Naupo naman kaagad si Mr. Lao habang ang hapon ay abala sa pagtanggal ng gomang burat sa aking bibig. "Uuulk!" Nabilaukan pa ako ng biglang hilahin ni Mr. Hachimura ang laruan papalabas ng aking bibig. Bumulwak ang naipong laway sa aking lalamunan at umagos ito pababa ng aking leeg diretso sa aking dibdib.

Naupo si Mr. Hachimura sa tapat ni Mr. Lao at inutusan ang babaeng nakaluhod na hubarin nito ang suot niyang sapatos at medyas. "Kailangan ko ng patungan ng paa. Alam mo na ang gagawin mo." Sambit nito sa babae.

Kaagad namang pumwesto ang babae. Nakatuwad ito na nakalapat ang kanyang hita at tuhod sa dibdib ng babae. Habang ang pantukod niya ay ang kanyang dalawang braso. Hindi nagtagal ay ipinatong na ng hapon ang dalawang paa nito sa likuran ng nakatuwad na babae.

"Ikaw!" Tawag sa akin ng hapon. "Lumuhod ka sa paanan ko at linisin mo ang bawat daliri ng paa ko." Mariing utos ni Mr. Hachimura. Bigla akong natigilan sa narinig ko sa hapon. Hindi ko alam kung susundin ko ba ito o hindi.

Mas marami na akong naranasan na mas babaligtad ang sikmura ko pero ni minsan wala pang nagpagawa nito sa akin. Bigla akong napatingin sa aking amo na siya ring nakatitig sa mga mata ko na pawang nagpapahiwatig na "Anung tinatayo tayo mo diyan!"

Nang mahimasmasan ako ay mabilis akong kumilos at lumuhod sa paanan ni Mr. Hachimura. Dahan dahan kong inilapit ang aking mukha sa kanyang paanan. Hindi pa man ako nadidikit ay naaamoy ko na ang maasim na amoy ng paa nito.

Pumikit na lamang ako at sa isang iglap ay sinisipsip ko na ang hinalalaking daliri ng kanyang paa. Nagpalipat lipat ang aking bibig at dila sa bawat daliri nito sa magkabilang paa. Kung minsan ay padadaanin ko pa ang aking dila sa bawat pagitan ng daliri nito kung saan nagmumula ang masangsang na amoy nito.

Abala naman ang dalawa na naguusap. Pilit kong pinakikinggan ang kanilang usapan upang maiparating ko kay Credo. Batid kong anumang impormasyon ang makuha ko dito ay isang pagkakataon muli upang makita ang aking anak.

Makalipas ang halos dalawang oras na paguusap ng dalawa ay nagpaalaman na ang mga ito sa isa't isa. "So paano Mr. Lao... palit muna tayo?" Nakangiting tanong ni Mr. Hachimura. "Yes yes yes!" Mabilis na tugon ng matandang intsik habang paulit ulit na tumutungo ito.

Noong una ay wala akong ideya sa kung anung pinaguusapan nilang pagpapalitin muna. Hindi nagtagal ay hinatak ni Mr. Hachimura ang kanyang paa mula sa aking bibig. Kaagad namang pinatayo ni Mr. Lao ang babaeng nakatuwad na pinapatungan ng paa ng hapon.

"Ikaw sama akin ngayon!" Sambit ni Mr. Lao sa babae at naiwan akong nakatingin sa dalawa habang papalayo.

(...Itutuloy)