Sana'y Di Na Lang - Part 4

"Nasa bahay lang yun, baka tulog pa, tinawagan mo na ba? "Oo kanina pa nga eh kaso hinde siya sumasagot "Ahh... baka nakasilence yung phone niya, tulog pa yun, bakit? "Pinapapunta niya kasi ako kagabi eh, nasaan ka ba? "Nasa may Muntinlupa, sinamahan ko kasi tong kaibigan ko, mamaya siguro pupunta din ako kina Tamtam "Ahh.. Ganun ba... may number ka ba ni Jules? "Meron sandali send ko na lang sa iyo ha? "Sige sige salamat"

At binaba ko na ang tawag, ilang sandali pa ay dumating na business card galing kay Stella, number ito ni Jules. Agad ko itong tinawagan ngunit hinde ko din siya makontak. Ilang sandali pa ay nakarating na din ako sa Rosario at sumakay nang jeep papunta sa bahay nila Eusha. Pagdating ko doon ay nakita kong nakabukas naman ang pinto ng bahay ni Eusha, ngunit nakalock ang gate.

"Tao po, Eusha... Hello Eusha ang tawag ko noon, ilang sandali pa ay sumilip si Eusha at nang makita niya ako ay agad siyang bumaba at pinagbuksan ako nang gate. "Sorry ha, hinde ko napansin yung tawag mo nakasilence kasi eh, kanina ka pa ba? "Hinde naman kakarating ko lang, kumain ka na ba? "Nagluluto pa lang ako, tara pasok pagakyat ko sa bahay ay nagulat ako sa akin nakita, napakunot noo ako noon at kinausap siya "Ano yan? hinde siya kumibo noon at tumingin lang sa akin

"Eusha... ang daming bote nang alak ah... ikaw lang ba nakaubos nyan? ang pagbibiro ko pa noon na tanong sa kanya ngunit hinde siya noon lumingon sa akin at nagpatuloy sa kanyang ginagawa. Sinubukan mo muling kunin ang atensyon niya"Eusha, sa tingin mo, bibigyan kaya ako nang certificate of employment pag nag AWOL ako sa work natin? tumingin lamang siya sa akin noon at muling nagpatuloy sa pagluluto, hinde ako sanay na ganoon siya sa akin, kadalasan kasi ay makwento at madaldal siya, pero bigla akong napaisip noon, marahil ay nagdadamdam pa din siya sa aking mga nagawa noon, kung sabagay, sino ba naman ang hinde magtatampo, ikaw na nga ang tinulungan, ikaw pa ang may ganang magalit, kaya naman naisipan kong lumapit sa kanya upang makiosyoso sa kanyang ginagawa

"Hinde pa ba luto yan?" ang tanong ko sa kanya, pero hinde siya noon sumasagot, sinubukan ko siyang hawakan noon sa kanyang balikat ngunit inaalis niya ito "Eusha... galit ka ba sa akin? ang tanong ko noon sa kanya na may halong paglalambing, ngunit hinde siya kumibo, bagkus ay isang singhot ang tinugon niya sa akin, hinde siya humaharap sa akin noon, pero alam ko na umiiyak siya, kaya naman sapilitan ko siyang hinarap sa akin "Ano ba? ang sabi ni Eusha sa akin noon habang lumuluha ang kanyang mga mata

"Ayaw mo kasi ako kausapin eh... galit ka ba sa akin? Tanga ka ba talaga El Nunal? Sa tingin mo, sinong matutuwa sa mga pinaggagawa mo, sige nga ang sabi niya noon sa akin at muling humarap sa kalan ay pinagpatuloy ang pagluluto. Naisip ko na hinde iyon panahon para mangulet ako at baka mas lumala pa ang tampo niya sa akin. Hinde na ako noon nagsalita, at naupo sa sahig katabi ang isang bote nang Vodka, at uminom na lamang nito. Paglingon ko noon ay nahuli ko siyang nakatingin sa akin, tila nagulat siya nang bigla akong nalingat sa kanya at muling nagpatuloy sa pagluluto. Ilang sandali pa ay hinain na niya ang niluto niya, inabutan niya ako noon nang kutsara, sabay kuha noon nang shot glass at siya din ay uminom. Napansin ko noon bigla ang ilang piraso pa nang bote sa may gilid nang kanyang kutson, at kung titignan mo siya, halatang madami na siyang nainom, pero bilib ako sa kanya dahil nakapagluto pa siya noon nang sisig at masarap ang pagkakaluto niya dito. Wala akong maisip na sabihin sa kanya nang mga sandaling iyon, bakas ko sa mukha ni Eusha ang kalungkutan at pagkadismaya habang nagsisindi siya noon nang sigarilyo

"A-ang... sarap naman nang luto mo... Eusha ang puri ko sa ginawa niyang sisig, upang magkaroon kami nang mapaguusapan "Bakit ka ba nagpunta dito? ang tanong niya noon sa akin, nagulat ako at nagtaka dahil siya mismo ang nagpapunta sa akin noon sa text niya, ilang sandali pa ay nagulat ako nang may tumawag sa akin, isang numerong hinde rehistrado sa aking phone book, kaya agad ko itong sinagot "Hello? "Hello, El Nunal? "Jules? ang tanong ko bigla sa kausap ko noon sa aking cellphone, kita sa reaksyon ni Eusha noon ang pagkagulat at walang sabisabi ay agad niyang kinuha ang aking cellphone at kinausap ang pinsan sa wikang hinde ko maintindihan. Maya maya pa ay binalik na niya sa akin ang cellphone, at hinde pa naman pinuputol ni Jules ang tawag kaya muli ko siyang kinausap

"Jules... ano ba yung pinagusapan nyo ni Eusha?

"Jules... ano ba yung pinagusapan nyo ni Eusha? ang tanong ko noon sa kanya habang nakatingin kay Eusha na noon ay umiinom nang dalawang magkasunod na shot nang Vodka Wala! Sa amin na lang yun! Ikaw El Nunal, pagkakatiwalaan kita sa pinsan ko, siguro naman nakita mo na ang itsura niya, ngayon lang yan kasi ulet nang inom nang ganyan eh, sorry nga pala kung ginamit ko pa ang numero ni Eusha para lang itext ka at magkunwari na pinapapunta kita diyan "Walang kaso sa akin yun, siguro nga dapat pa akong magpasalamat at tinext mo ko eh ang sabi ko noon kay Jules at nakita si Eusha na nakatingin sa akin, tinagayan niya ang baso at inabot sa akin

"Oh... shot mo na ang sabi noon ni Eusha, nang maiabot niya na sa akin ang shot glass ay nagulat ako nang bigla niya akong tanungin nang isang bagay na hinde ko aasahang itatanong niya sa akin "Pwede mo ba akong... maging girlfriend? medyo natigilan ako noon sandali, at narinig din ito ni Jules mula sa phone na gamit ko at naririnig ko siya na para bang kinikilig at nagsisigaw pa, pinutol ko noon ang tawag ni Jules at tinitigan si Eusha "Eusha, lasing ka na, magpahinga ka na kaya? ang sabi ko noon sa kanya pero hinde niya ako pinansin bagkus ay muli niyang tinanong "Pwede mo ba akong maging girlfriend? napailing ako noon sa sinabi niya at tinabihan ko siya, bigla naman siyang dumantay noon sa akin at yumakap "Eusha... lasing ka na ba? ang tanong ko sa kanya noon

"Hinde ah... ano ka ba... wala naman tama para sa akin yang iniinom ko eh ang pagyayabang niya pa noon sa akin, hinawakan niya ang kamay ko noon nang mahigpit, at muli niyang tinanong sa akin "Pwede mo ba akong maging girlfriend? hinimas ko ang ulo niya, natuwa ako noon sa kanya dahil para lang siyang batang naglalambing Eusha... kasi... alam mo... hinde ko kayang sagutin ang tanong mo na iyan... alam mo naman siguro kung bakit hinde ba? El Nunal... sa susunod na linggo... ikakasal na si Charice... hinde ba pwedeng kalimutan mo na lang siya? medyo nagpantig noon ang aking tenga sa kanyang sinabi, hinde ako umimik noon, ayaw ko kasi na magkaaway pa kami ni Eusha. Nahalata niya na medyo nasaktan ako sinabi niya at agad siyang humingi nang paumanhin sa akin

"El Nunal... s-sorry... hinde ko sinasadya... pero "Eusha... please... wag na lang natin pagusapan yan... ok lang ba? hinde na siya nagsalita pa at ilang minuto kaming nanahimik, magkahawak ang kamay at nagtitinginan. Hinde tulad nang ibang babae na nakakasama ko noon, wala akong naramdamang libog nang mga sandaling iyon kay Eusha, kahit na nakasuot lang siya noon nang sobrang iksing short at sando na damit, dahil para nang kapatid ang turing ko sa kanya nang mga oras na iyon, nguniti kabaligtaran ang gusto niya noong mangyari. Ilang sandali pa ay muli siyang nagtanong "El Nunal... ano bang wala sa akin na meron sila? "Eusha.. ano ba yang pinagtatanong mo sa akin?

"Nagtataka lang kasi ako... dahil ba, sa hinde ako ganoon ka pute? dahil ba sa hinde ako maganda? dahil ba hinde maganda ang buhok ko? dahil ba sa hinde ako sexy? Sabihin mo.. bakit? "Eusha... kasi kaibigan kita... mahalaga ka sa akin at ayaw kong mawala ka sa akin, at alam ko na mangyayari lang yun kapag hinde tayo naging magshota... kasi pagnagkaroon tayo nang relasyon... at nagkahiwalay tayo... baka hinde na natin magawa ang mga bagay na nagagawa natin bilang magkaibigan... Eusha... I'm just keeping this friendship that we build safe... kaya nga ni minsan hinde pumasok sa isip ko na patusin ka "Kasi hinde mo ko type?!" ang sagot niya bigla sa akin na medyo maluhaluha pa noon "Eusha... hinde sa ganon... hinde mo ba nagegets ang sinasabi ko... hinde kita kayang mahalin nang higit pa sa kaibigan... yun lang naman yun eh... isa pa... meron mas deserving na lalake para sa iyo"

Hinde na kumibo noon si Eusha at shumot na lamang, kusa na din siyang lumayo noon sa akin at pumwesto kung saan ako noon nakaupo. Muling nanahimik ang buong bahay, tanging mga dumadaan na lamang nang sasakyan ang ingay na aming naririnig, maging ang radyong pinapatugtog noon sa kalye. Napabuntong hininga ako noon, inisip kung ano ba ang gagawin ko noon, mukhang sa mga sinabi ko kasi ay mas lalayo sa akin itong si Eusha, gustuhin ko an noon na makipagkwentuhan ay hinde ko na talaga magawa, dahil nga sa mga sinabi noon sa akin ni Eusha. Ilang sandali pa ay unti unti nang umeepekto ang iniinom naming alak. Nang maubos na ang bote nang Vodka ay nagdesisyon na ako na umalis sa kanila at nagpaalam ko noon kay Eusha

"Eusha... uuwi na ako... ok lang ba? ngunit hinde siya sumagot noon at tinignan lang ako. Inisip ko na lasing laman siya kaya naman nagdesisyon na lamang ako na iwanan siya ngunit bago pa man ako noon makalabas nang pintuan ay nagulat ako nang maramdaman ko na ang kamay niya na nakahawak sa dulo nang tela nang aking damit "Iiwanan mo ba talaga ako? hinde ako sumagot noon, tumayo siya at nagulat ako nang bigla na lamang gawin iyon sa akin
Sadyang nakakapukaw nang pagkalalake ko noon ang ginawa ni Eusha noon sa akin, hinde ko lubos akalain na ganoon pala siya kasarap humalik. Dama ko ang init nang malambot at mumunti niyang labi na lumalapat sa aking labi noon, at di ko naiwasang gantihan ang ginawa niyang iyon sa akin, kahit nang mga sandaling iyon, sinasabi na nang aking isipan na wag kong patulan, sadyang katawan ko na din siguro mismo noon ang nais na makaisa ang katawan nang babaeng iyon. Patuloy kaming nagpalitan nang maiinit nahalik noon, bawat hinga namin ay nagdadala nang kakaibang init sa bawat isa, dila niya sa aking dila, halos di na kami noon

Magkadahumayog sa pagsasagutan nang halik, ngunit nang dumating noon sa punto na inalis na niya ang suot niyang sando at maging ang suot niyang bra at lumantad sa akin ang dibdib niya n noon ay kapansinpansing nanayo ang mga utong dahil siguro sa nararamdaman din niyang kalibugan, at matapos ay muli kaming nagpalitan nang halik. Ngunit sadya sigurong hinde ko siya kayang talohin noon, bigla kong pinutol ang aming paghahalikan

"Bakit?" ang tanong niya bigla sa akin "Eusha... sorry... di ko kayang gawin to sa iyo "Wag ka nang magpakabading diyan ang sabi niya sa akin at muli niya akong sinunggaban nang halik ngunit kusa ko nang inilayo ang aking sarili sa kanya, ngunit sadyang ayaw akong bitawan ni Eusha noon

"El Nunal... handa ko nang isuko ang sarili ko sa iyo... ano bang problema at ayaw mo pa sa akin... hinde mo ba talagang kayang mahalin ang isang tulad ko? "Eusha... hinde mo pa din ba naiintindihan... mahal ko si Charice... mahal din naman kita bilang kaibigan... hanggang dun lang ang kaya kong ibigay sa iyo... please... pasensya na kung nadala ako kanina "El Nunal at isang malakas na suntok sa mukha ang natangap ko noon sa kanya. Wala akong nagawa o nasabi, masakit ang suntok na ginawa niya sa akin ngunit mas alam ko na mas masakit ang naramdaman niyang sakit, hinde pisikal, kung hinde emosyonal na sakit na dulot nang aking kagaguhan. Ngunit ano bang magagawa ko nang mga sandaling iyon, sadyang hinde ko kayang taluhin ang tinuturing ko nang close friend, isa pa, mahal ko talaga si Charice kaya hinde ko magawang tumingin noon sa ibang babae kahit na noon ay handang handa na siyang magpakain sa akin. Muling umiyak si Eusha noon, nang hahawakan ko ang kamay niya ay agad niya itong iniwas at tinulak ako nang malakas palayo sa kanya

"Umalis ka na! At wag ka nang magpapakita sa akin kahit kailan! "EushaALIS!!! HINDE NA KITA KAKAUSAPIN KAHIT KAILAN! ALIS ang sigaw niya sa akin noon, at ramdam ko noon sa kanya ang galit at lungkot niya pero wala na akong nagawa pa noon, ang inakala kong pakikipagbati sa kanya ay nauwi lamang sa mas malalang pangyayari, at sa tingin ko ay tuluyan nang mawawala si Eusha sa akin. Paglabas ko noon nang pinto ay nagulat ako nang makita ko na nakaupo si Jules noon sa labas, nakaupo sa hagdanan, nagulat ako nang lapitan niya ako at sampalin "Jules... di ko sadya "Wag ka nang makikipagusap kay TamTam kahit kailan, wag mo na siyang itetext o tatawagan... malinaw ba?

At pumasok na siya sa loob nang bahay, sumilip ako noon sandali at nakita ko na nakayakap si Eusha sa pinsan at umiiyak. Ang bigat nang pakiramdam ko noon, hinde ko lubus akalain na may ganitong bagay pa ang mangyayare, sana pala ay hinde na lamang ako noon pumunta sa bahay ni Eusha, siguro ay naiba ang istorya, pero ano pang magagawa ko noon, nangyari na ang lahat, wala na akong magawa kung hinde ang mapabuntong hininga. Kung pinatulan ko man noon si Eusha at may nangyari sa amin ay maaring mas malala pa ang maramdaman niyang asar at galit sa akin. Paguwi ko nang bahay ay wala akong inabutang tao sa bahay, umaga iyon nang Miyerkules, may nakita akong sulat galing sa ate ko, pumunta sila nang anak niya noon sa Pampanga upang dalawin ang lolo nang mga pamangkin ko na noon ay may sakit. Natulog muna ako noon, pansamantala kong pinahinga ang aking pagiisip sa mga problemang sunod sunod na binabayo sa akin nang tadhana, minsan pa nga naisip ko, siguro kung totoo ang kasabihang life fucks each of us siguro buntis na ako, laspag dahil sa dami nang problemang nararanasan ko, mula sa pera, pamilya, pagibig. Sa paghiga ko noon sa aking kama ay agad kong tinakpan ang aking mukha nang unan at doon ko isinigaw lahat nang galit at asar sa mga nangyayari sa akin, kinagat, sinuntok at iniyakan ko ang unan na iyon, wala akong mapagsabihan nang aking problema nang mga sandaling iyon, ayaw ko din naman ito ipaalam sa iba kong kaibigan dahil alam ko na hinde naman nila ako maiintindihan, pakiramdam ko, wala akong kasama na kahit sino, wala ako kaibigan, walang pamilya, wala, hanggang sa isang tawag ang muli kong natanggap, mula kay Charice

"H-hello... El nunal "Cha... b-bakit ka... napatawag Pwede ba tayong magkita? "Bakit pa? Para saan pa? "El nunal... wag ka naman ganyan oh... gusto ko lang naman na Ano bang dahilan at kailangan pa nating magkita... Cha naman... lalo mo lang akong sinasaktan sa ginagawa moEl nunal... sige na... magkita tayo... sa dating lugar... meron lang akong sasabihin sa iyo, nang personal Bakit, hinde mo ba pwedeng sabihin to sa phone Please Charice... sorry... hinde ko kaya... wag muna... please at ako na mismo ang pumutol nang tawag. Agad ko din pinatay nang tuluyan ang aking cellphone upang hinde na niya ako matawagan. Hinde ko namalayan na lumuluha na pala ako nang mga sandaling iyon, masyado na akong nasaktan sa lahat nang mga nangyayari sa akin, hinde ko alam kung bakit lahat ata nang kamalasan sa buhay ay nararansan ko. Untiunting lumuha ang aking mga mata, hinde ko mapigilan na umiyak nang mga sandaling iyon, nagdilim ang aking paningin at hinde ko namalayan na nakatulog na pala ako nang mga sandaling iyon, Nagising ako nang madaling araw nang mga oras na iyon, lumabas ako at bumili muna ng yosi. Sa tindahan ay merong bumati sa akin, hinde ko siya noon nakilala dahil sa suot niyang hood na nakatakip sa kanyang mukha, nang alisin niya ito ay hinde ko maipalawanag ngunit natuwa ako nang makita ko siya at agad ko siyang niyakap Mabuti at nakita kita at yumakap din siya sa akin at nagtanong "Anong problema El nunal?

"Ano bang nangyare sa iyo... matagal tagal din tayong di nagkausap ah? ang tanong noon sa akin ni Pauline, ang bespren kong babae Hinde ko alam kung tama bang ginawa ko... Mamen... Sana di na lang talaga... Anong sana hinde na lang... ano ba kasi yun? Kwento mo kaya sa akin? at kinuwento lahat sa kanya ang lahat nang nangyari sa amin ni Eusha at ni Charice "Mamen... ang hirap naman nang pinagdadaanan mo... wala akong masabe... pero... anong balak mo? "Saan? "Kay Eusha? "Mamen... di ko nga alam eh... nagalit siya sa akin"

"Sana kasi binigyan mo na ang pabirong sabi nito sa akin at tumawa ngunit hinde ko nagawang ngumiti o tumawa, isang bagay na napansin niya at agad siyang tumigil sa pagtawa at hinataw ako

"Mamen! Biro lang! Ano ka ba, masyado ka naman seryoso dyan, ano ba, wag mo na kasing isipin yun, Mamen... alam mo naman na tama ang ginawa mo diba? "Tama ba talaga Mamen? "Mamen... since babae ako, di lang halata, eh sa aking point of view ha, eh tama lang naman ang ginawa mo! Alam mo ba kung bakit? Kasi una sa lahat, LASING KAYO!!!! O kahit sabihin na nating lasing siya, atleast, hinde ka nagtake advantage, hinde mo ginamit ang kahinaan niya para makuha mo ang pagkababae niya, hinde mo siya jinerjer, hinde mo siya inano, kasi Mamen, may paninindigan ka, isang bagay na kinakatuwa namin sa iyo ni Ate Videl, kasi, bihira na ang lalakeng may ganyan, as in Mamen, alam naman nila mama na kahit matulog ako dito sa bahay niyo eh walang mangyayare sa atin kahit sobrang lasing na ako kasi, alam kong mapagkakatiwalaan ka"

"Naniniwala ka ba talaga diyan? ang tanong ko sa kanya nang nakatingin sa mata "OO! Ilang beses ko nang napatunayan yan mamen, remember the time na broken ako sa ex ko, ano bang ginawa ko, naglaklakan tayo, hinalikan kita noon pero anong ginawa mo? Tinampal mo ko! Langya ka nga eh! pero that time, napatunayan ko na hinde ka abusadong tao, sadyang MALALANDE LANG TALAGA ANG MGA NAKIKILALA AT NAKUKUHA MONG BABAE!!!"

Natawa ako bigla sa sinabi niya "Mamen hinde naman lahat.... hinde lahat "Ahh ewan ko sa iyo mamen, basta, mamen... wala kang ginawang mali... pagdating naman kay Charice... Mamen... kaya mo ba? hinde ako nakakibo noon "Mamen... kasi sa kwento mo sa akin... mas nakikita ko na mas mahal ka ni Eusha... sadyang di mo lang siya mahal... si Charice naman... hinde ko maintindihan... ang labo kasi eh.... kung mahal ka niya... eh tang ina niya bat siya pumayag na makipagengage sa lalakeng yun?! Kakaiba din isip niyang naging shota mo eh "Hinde ko nga din maintindihan mamen eh..."

"Pero... tanong lang mamen... bakit ba kasi hinde mo pa siya tinanan noon? "Mamen... alam mo naman ang sitwasyon ko sa bahay diba? Alam mo naman na hinde ko pa kayang bumuhay nang pamilya at kamaganak nang sabay, hinde naman ako "Mamen... alam mo, sa tingin ko... hinde mo talaga mahal si Charice bigla akong napaisip noon at natahimik sa sinabi nang aking kaibigan noon "P-paano mo naman nasbi yun Mamen? "Kasi ganito... uhm... kahit ano pang sabihin nila, kahit meron ka pang matapakan na tao o may mga taong magalit sa iyo, wala kang pakeilam, at ipaglalaban mo siya... kasi MAHAL MO SIYA!!!! Mamen... doon mo kasi masusukat kung mahal mo ang tao

"Pero... Mamen... naging realistic lang ako.. walang happy ending sa totoong buhay, sa telenovela lang nangyayari ang pagkakaibigan nang mahirap at mayaman, ang panget at maganda... at Mamen... wala namang imposible eh... lahat posible, nasa tao yan kung paano mo gagawing posible ang isang bagay, kung gusto, madaming paraan, kung ayaw madaming paraan, Mamen, alam mo yan, nasaan na ba yung El nunal na madiskarte? Nawala na ata, mahina ka na ba Mamen, weak ka na ba?

"Hinde naman sa ganun Mamen, kasi nga, hinde ko talaga kayang "Mamen...maniwala ka sa akin, hinde mo siya mahal... wag ka sana magalit pero mamen... tatanungin kita... mahal mo ba siya kasi kailangan mo siya o kailangan mo siya kasi mahal mo siya? "Ano bang tanong yan? "Ahahahaha kasi napanood ko yan sa isang trailer nang isang movie kahapon, eh sakto naman ang tinatanong ko diba? napaisip ako noon, kahit na nakangiting nagtatanong noon sa akin ang kaibigan ko, alam ko na may sense ang tinanong niya, hinde ko alam kung mahal ko siya kaya ko siya kailangan o kailangan ko siya kasi mahal ko siya, naguguluhan ako noon, hinde ko alam kung ano ang isasagot sa kanya, nang bigla na lamang niya akong hinalikan sa aking noo Mamen... wag kang magalala, hinde naman ibibigay sa iyo ang mga problemang yan kung hinde mo kakayanin di ba? Alam mo naman parehas tayong maganda! At parehas tayong matatag, wag kang babagsak, wag kang susuko, kung ano man ang mangyare, tanggapin mo na lang, live with it... ok? Uwi na ako, hinahanap na na ako ni Mama eh"

"Hatid na kita at sinamahan ko si Paulin noon pauwi sa kanila. Nang makarating na ako sa kanila ay inaya niya na muna ako noon na magkape ngunit hinde na ako pumasok sa kanila at nagdesisyon na lamang na pumunta sa shop na tinatambayan ko noon ngunit nang makarating ako doon ay sarado na ito, kaya naman nagdesisyon na lamang ako na tumambay sa La Plaza ngunit wala ding tao nang mga sandaling iyon, kaya naman naglakad lakad na lang muna ako noon sa may Plaza. Nakita ko ang napakadaming magkalaguyo na masayang magkaholding hands, nagkwekwentuhan sa ilalim nang mga bituin at yakap yakap ang bawat isa dahil sa lamig nang gabi, nakaramdam ako noon nang ingit, naghanap ako noon nang bilihan nang yosi. Nagsindi ako nang isa at humithit nang malalim, sabay buga at pinagmasdan ang usok na untiunting tumataas sa kalangitan, di ko namalayan na lumuha na pala ako, naramdaman ko na lamang ang malamig na luhang dumaan sa aking pisngi. Umupo ako at pinunasan ang aking mata, nahiya kasi ako noon dahil madaming tao nang mga sandaling iyon Hinde ko namalayan na halos maubos ko na ang kalahating paketeng sigarilyong binili ko noon "Siguro... kung nandito ka... papagalitan mo ko"

Ang sabi ko noon sa aking sarili, napailing at muling nagsindi nang sigarilyo. Umihip ang malamig na hangin at muli akong dinalaw nang kalungkutan sa katawan, nagdesisyon na lamang akong umuwi noon

Nagdesisyon na lamang akong umuwi noon pero bago pa ako tumayo ay biglang nagring ang aking cellphone at nang makita kong si Charice ang tumatawag ay agad ko na itong sinagot "Hello... Charice..."

Ang sabi ko sa kanya ngunit nagulat ako dahil ibang boses ang aking narinig "Sino to? Tito el nunal kumusta na po?... punta ka dito sabi ni Mommy, ok lang po ba? isa munting boses nang isang batang babae ang narinig ko,hinde ko napigilan ang sarili ko na maluhang muli, para akong putang babaeng umiiyak noon sa may Plaza, at nang mga sandaling iyon nawala ang hiya ko at wala akong pakeilam kung makita man ako nang mga tao noon, hinde ko kasi akalain na maririnig ko ang boses nang anak ni Charice at ilang sandali pa ay "El Nunal... punta ka naman sa bahay oh... ok lang ba? "S-sige... nandyan ba s "Wala si Mac... umalis siya... meron siyang inaasikaso... kaya ok lang na pumunta ka dito... anong oras ka pupunta? "Uuwi lang ako... at maliligo "Umiiyak ka ba? ang tanong niya noon sa akin, natatawa ako dahil sa tono nang pananalita niya ay halatang umiiyak din siya "Oo... ikaw?

Oo at

Nagkatawanan kami nang mga sandaling iyon, marahil, ang mga nakakakita noon sa akin nang mga sandaling iyon ay napapaisip, nasisiraan na ba ang taong ito nang bait, iiyak tapos tatawa, mga bagay na pumapasok sa aking isip habang napansin ko sila na nakatingin sa akin, pero masisisi ba nila ako, maligaya ako nang mga sandaling iyon, animo'y pansamantalang nawala ang aking lungkot. Dalidali akong umuwi nang bahay at naligo, nagbihis at nagayos nang sarili. Hinde ko alam kung bakit pero nang mga oras na iyon, para bang napakabilis nang biyahe, wala manlang kahit anong klaseng istorbo sa biyahe, walang trapik, walang mga nangongotong walang nagoovertake, walang sumisingit sa sinasakyan namin noon at sadyang tuloy tuloy lang ang biyahe. Sa loob nang FX ay muling tumawag sa akin si Charice

"El Nunal... Nasaan ka na? "Nasa biyahe na ako... ikaw? "Nasa bahay... by the way, pwede bang dumaan ka din muna sa may maapit na 711 sa amin, bumili ka nang pagkain para kay Bethina "Sige... ano ba? "Chocolate chip cookie, tapos yogurt" "Ikaw wala ka bang ipapabile?" "Makita lang kita ok na ako"

Ang sabi niya sa akin at natuwa naman ako sa aking narinig. Ilang minuto pa ang lumipas ay nakarating na din ako sa aking pupuntahan, dumaan muna ako noon sa 711, at bumile nang pagkain, sa counter, ay napansin ang box nang condom at binili ko ito, alam ko kasing maaring may mangyari sa amin ni Charice, at malaki ang tyansa na magkaroon. Nagsimula na akong maglakad patungo sa bahay nila Charice, at ilang sandali pa ay nakarating na din ako sa kanila. Pinundot ko noon ang doorbell sa labas nang gate nila at nang bumukas ito ay si Charice ang nakita kong nagbukas at walang sabi sabi ay agad ko siyang niyakap at hinalikan, siya din namang ganti niya sa aking ginawa. Matapos ang ilang segundo nang paghahalikan namin ay pumasok na kami sa loob nang kanyang bahay. "Sandali lang ha, iaakyat ko lang ito sa kwarto ni Bethina nang tumalikod siya ay bigla ko siyang niyakap. Ilang minuto din kaming nakaganoon, magkayakap, at hinde nagsasalita. Hinawakan niya ang aking kamay noon at naramdaman ko na hinalikan niya ito

"Sandali lang... iaakyat ko lang to sa anak ko at bumitiw ako sa pagkakayakap ko sa kanya at umakyat siya nang kwarto. Ako naman ay umupo na muna sa may sofa at naghintay sa kanyang pagbabalik. Ilang minuto din akong naghintay ngunit nagtataka ako dahil hinde pa din siya bumababa, kaya naisipan kong sumunod sa kanya sa kwarto ni Bethina. Nakita ko na bahagyang nakabukas ang pintuan nang kwarto kaya naman minabuti kong sumilip upang makita kung ano ang ginagawa ni Charice at nakita kong hinehele niya ang anak, at napansin ko na tila umiiyak siya. Mayamaya pa ay nagulat ako nang bigla niya akong tawagin "El nunal... pumasok ka na at parang nahiya ako habang pumapasok sa kwarto "Sorry ha... medyo natagalan ako... pinapatulog ko pa kasi itong bebe gerl ko eh... naglalambing

Umupo ako sa kama malapit sa kanya at hinawakan niya ang aking kamay "Salamat at nagpunta ka hinde ako kumikibo nang mga sandaling iyon at pinagmamasdan ko lamang siya. Hinawakan ko ang mukha niya at pinunasan ang luha sa kanyang mga mata "Bakit ka ba umiiyak? ang tanong ko sa kanya "Wala lang... natutuwa lang ako... di ko kasi lubos akalain na pupunta ka... ang buong akala ko kasi, hinde mo na naman ako papansinin"

Hinalikan ko ang noo niya at lumabas na nang kwarto at umupo sa may sofa sa may sala. Napansin ko ang isang pamplet na nakalagay sa ibabaw nang mesang maliit sa may gilid nang paso sa sala, at nang tignan ko ito ay parang may kumurot, hinde, may tumusok sa aking puso nang mga sandaling iyon, nakita ko ang wedding invitation ni Charice at ni Mac, at sa itsura ni Charice sa pictura ay sadya naman talagang napakaganda niya, napansin ko din ang isang box na kulay pula noon at nang buksan ko ito ay may lamang dalawang singsing na ginto, mukhang ito ang gagamitin nila bilang wedding ring. Hinde ko napigilan ang aking sarili na maingit at maasar, at tinago ko ang isang piraso nang singsing "Maganda ba ako diyan? nagulat ako dahil hinde ko namalayan na bumaba na pala siya, at nagulat ako sa itsura niya noon, nakasuot siya nang puting night gown, at see through pa ito, at nakasuot lamang siya nang panty at bra noon, at nakalugay ang buhok niya, at kung tignan niya ako noon ay sadya namang nakakapangakit

"Kelan ka ba pumanget?

Ang sabi ko sa kanya noon, at binalik ang pamplet, dahan dahan ko siyang nilapitan at hinawakan ang mukha, sinalat ang kanyang mga labi, at dahan dahan ay naglapit ang labi naming dalawa, dinama ang init nang labi nang isa't isa, kapwa sabik sa halik nang isa't isa at ninamnam ang bawat halik na ginaganti namin sa isa't isa. Sandali naming pinutol ang pagpapalitan nang halik at umakyat sa kanyank kwarto at doon muli kami ay nagpalitan nang maiinit at nagbabagang halik, mga halik na kailan man ay hinde ko na maikukumpara pa sa iba
Dahan dahan kong inalis ang suot niyang night gown habang nakahiga siya't patuloy kaming nagpapalitan noon nang halik, hanggang sa tuluyan na siyang nakahubad at muli kong nakita ang katawan niyang hubo't hubad, sadyang kay kinis at kay puti nang kanyang kutis na kay lambot at mala sutla sa puti. Marahan kong nilamas ang suso ni Charice noon habang ninamnam ko ang mga labi niya. Ilang sandali pa ay dahan dahan kong ginapang ang aking labi pababa patungo sa kanyang dibdib at dahan dahan itong sinuso. Panay noon ang himas ni Charice sa aking ulo habang patuloy kong nilalaro ang kanyang dibdib gamit ang aking labi, matapos noon ay muli kong binalikan ang kanyang mga labi upang muli kong lasapin ang sarap nang kanyang halik. Ilang minuto din ang lumipas bago ko lisanin ang paghalik sa kanyang mumunting labi at nagtungo naman sa kanyang Kepyas. Kinaskas mo muna noon ang aking ilong at inaamoy amoy ang kanyang puerta na noon ay halatang bagong hugas dahil sa mala rosas nitong amoy, di ko tuloy maiwasang magtanong noon at magbiro "Ano gamit mong panghugas dito?" ang tanong ko sa kanya habang nakangiti

"Lactycyd... bakit? "Wala lang... ang bango eh"

At bigla siya noong natawa, matapos noon ay sinimulan ko nang halik halikan ang mga pisngi nang kanyang Kepyas noon. Halos magkasing lambot lang ang dibdib niya at nang pisngi nang kanyang Kepyas. Bahagya kong binuka ang kanyang puerta upang masilayan ang perlas na nasa loob nito at sinimulan ko itong diladilaan. Napapasabunot siya sa aking ulo habang patuloy kong hinihimuran ang kanyang pagkababae, sa bawat lapat nang aking dila sa sensitibo niyang pagkababae ay mas dumidiin ang sabunot niya sa aking buhok, hanggang sa dahan dahan ko nang ipasok ang dalawa kong daliri sa loob nang kanyang puerta at sinimulan ko itong laruin

"Ahhh,,, El... Ahh... uhmmm.... ahh ang halinghing niya, muli kong hinalikan ang kanyang mga labi noon habang nilalabas pasok ko ang aking daliri sa kanyang Kepyas na noon ay nagsisimula nang mamasa, at ilang sandali pa ay tuluyan na iyong naglabas nang mainitinit na likido, habang siya ay napapakagat na noon sa aking labi. Medyo nasaktan ako noon sa kanyang ginawa pero hinde ko iyon pinansin pa at ininda na lamang ang sakit, at nang labasan na siya inalis ko na ang aking daliri doon. Mayamaya ay siya naman ang pumaibabaw sa akin. Dahan dahan niya akong hinahalikan sa labi, pababa sa aking dibdib hanggang sa makarating na ang mumunti niyang labi sa aking Manoy. Daman ko ang init nang pagdampi nang labi ni Charice sa aking alaga na noon ay hinde pa gaanong tumitigas "Ang cute naman nito pag hinde pa nakatayo"

Ang sabi ni Charice noon na medyo natatawa, napangiti ako sa kanyang sinabi at sinimulan niya itong himasin, at ilang sandali pa ay sinubo na niya ito. Sa bawat labas pasok nang aking alaga sa kanyang labi ay unti unti ding naninigas ang aking alaga hanggang sa mabuhayan na nang dugo ang aking Manoy at tumindig parang isang sundalong handa nang sumabak sa laban.Sinimulan niyang jakulin ang ang alaga noon habang marahan niyang nilalabas pasok ito sa kanyang bibig. Napapapikit ako noon sa sarap nang kanyang ginagawa, nang matapos na siya ay kusa na din siyang pumatong sa akin, at dahan dahan niyang tinapat ang aking alaga sa butas nang kanyang Kepyas at dahan dahan niya itong ipinasok, bawat sentimetro nang aking pagkalalake ay damang dama ang init nang kanyang Kepyas habang dahan dahan itong pumapasok at nang tuluyan na itong makapasok ay pansamantala kaming nagtitigan. Napaisip ako noon kung bakit, at nagulat na lamang ako nang bigla kong napansing tila lumuluha si Charice "C-cha? Bakit? .... Anong problema... bakit ka umiiyak?

Ang tanong ko noon sa kanya, hinawakan ko noon ang kanyang kamay, habang nakapasok ang aking ari sa kanyang ari ay bahagya akong umupo at tila nakakandong na si Charice sa akin noon nang nakaharap. Niyakap niya ako bigla at sinimulan na niyang igalaw ang kanyang baywang at nagsimula na ako makaramdam nang napakasarap na pakiramdam sa aking pagkalalake, habang gumigiling siya pahigpit naman nang pahigpit ang yapos niya sa akin, at habang ginagawa niya ito ay tila naririnig ko siya na sumisinghal, bigla ko siya noong hiniga at nagulat ako nang makita ko na lumuluha nga siya noon, umiiyak. Panandalian kaming tumigil sa aming ginagawa at marahan kong inalis ang pagkakapasak nang aking alaga sa kanyang puerta, at humiga sa kanyang tabi

"B-bakit... bakit ka tumigil? ang tanong niya sa akin "Charice naman... alam mo ba pakiramdam ko, nangrarape ako nang babae... bakit ka ba kasi umiiyak... ano bang problema? hinde siya sumagot at umiling lamang siya, nang akmang muli na naman siyang papatong sa akin ay pinigilan ko siya "Sandali lang... Charice... ano ba kasi? Sabihin mo na? at tuluyan na siya noong umiyak at yumakap sa akin"Alam ko kasi na maaring ito ang huli nating pagsisiping... ang huli nating pagkikita... natatakot ako pero... pero... wala na akong magagawa... ikakasal na ako... El Nunal... patawarin mo ako... hinde ko talaga sinasadya na---"

Ngunit bago pa niya sabihin ang kung ano man ang sasabihin niya dali dali ko siyang hinalikan sa kanyang labi, makalipas ang ilang sandali ay inalis ko din agad ang pagkakalapat nang aking labi sa kanya "Charice... wala na tayong magagawa... nandyan na yan eh... tanging nakaw na sandali na lang talaga ang magagawa natin... at tama ka sa isang bagay... maaring eto na ang huling araw na magkikita tayo... pero alam mo ba... hinde naman ako magsisisi eh... dahil alam ko... na ang babaeng mahal ko ay mabibigyan naman nang magandang buhay nang lalakeng papakasalan niya... isa pa... mahal ka naman ni Mac di ba? "El Nunal... seryoso ka ba?

Ang may kataasang boses na sinabi ni Charice noon sa akin, at bakas ko sa mukha niya ang pagkabigla at animoy hinde naniniwala sa aking mga salitang binitawan, hinawakan niya ang aking kamay at hinalikan ito"El Nunal... ganyan ka ba talaga... di ko alam... kung tanga ka ba... o sobrang bait mo lang talaga Cha... wala sa dalawa... siguro... iniisip ko lang... kung saan kayo mas mapapabuti nang anak mo

"El Nunal... napakaimpokrito mo sobra ang sabi niya noon habang natatawang umiiyak "Atleast napatawa kita diba Gagu! at bigla niya akong hinalikan at nang sandaling iyon, hinayaan ko na siyang pumatong muli sa akin upang tapusin na ang aming nasimulan Muli kaming nagpalitan noon nang halik habang marahan niyang ipinapasok ang aking nangangalit na alaga sa kanyang Kepyas, at nang tuluyan na itong bumaon sa kanyang pagkababae ay sinimulan na niyang igiling ang kanyang bewang. "Ahh... Ohhh.... uhmmm....

Ahhh ang haling hing niya habang patuloy ko na nilalamas ang kanyang mga dibdib at di naglaon ay sinimulan ko na din itong susuhin. Ilang minuto din ang lumipas nang tila nangalay na siya sa kanyang pwesto, kaya naman ako naman ang nagsimulang gumawa nang aksyon, at ako naman ang nagsimulang bumayo sa kanya, samantalang siya naman ay napapakagat na sa aking balikat

"Ahhh... Sheeet!!! Ahhh.... Ahhh!! AHH ang papalakas na papalakas na ungol noon ni Charice habang bumabaon ang kanyang mga kuko sa aking balikat, kahit na masakit ay iniinda ko ito dahil mas ginaganahan ako na ibaon sa kanya ang aking ari habang ginagawa niya iyon, ilang bayo din ang lumipas bago kami nagbago nang posisyon, humiga siya noon, at bahagyang nakataas ang bandang pwetan niya noon at medyo magkahiwalay ang kanyang mga binti, at habang nasa ganoon siyang posisyon ay sinimulan kong dilaan ang hiwa nang kanyang Kepyas, mula sa taas malapit sa butas nang kanyang pwet pababa at marahan ko itong ibinuka at doon ay dinildil ang aking dila, nakalasa ako noon nang kaunting alat, marahil ay ihi niya ito pero hinde ako nandiri o nailang, bagkus ay mas sinipsip ko pa ito "Sheeet... awww... ahhhh... awww... ahhhh ang sabi noon ni Charice na tila nasaktan sa aking ginawa kaya naman tinignan ko siya noon at tinanong "Masakit ba? Sorry ha?" "O-ok lang... ahh... nagulat lang ako sa parang konting kirot na

Naramdaman konaisip ko noon bigla ang isang pangyayari kung saan ang butas nang aking ari ay sinipsip diin noon nang aking katalik at medyo masakit nga ito kaya naisip ko na maaring ganoong sakit din ang naramdaman noon ni Charice kaya naman hinde ko na inulit. Ilang sandali pa ay dahan dahan ko na ulet pinasok ang aking Manoy sa kanyang pagkababae, unti unti ko itong pinapasok at nang tuluyan na itong nakabaon ay sinimulan ko siyang kantutin, napapakapit siya sa unan at napapanganga habang labas pasok noon ang aking ari sa kanya. Mayamaya pa ay hinawakan ko ang kanyang mga braso at hinila patungong sa akin upang mas maibaon ko nang maigi ang aking manoy noon, sa bawat kadyot ay sarap ang naidudulot sa aking buong pagkatao, ninamnam ko na lamang noon ang sarap nang sandaling hiram namin noon. Matapos ay muli ko siyang hinarap sa akin, at dahandahang binuhat, at habang buhat ko siya noon ay dahan dahan ko ding pinapasok ang aking alaga sa kanyang puerta, at nang tuluyan na itong makapasok ay sinimulan ko na siyang itaas baba gamit ang aking mga braso noon habang buhat ko siya, samatalang siya naman noon ay mahigpit na nakayakap sa akin, magkadikit ang aming mukha at parehas nakatitig sa Mata nang isa't isa, hanggang sa muli ay pinagtagpo namin ang ang mga labi, ilang sandali pa ay naramdaman ko na noon na lalabasan na ako, nang akmang ibaba ko na siya noon at huhugutin ko na ang aking Manoy sa kanyang Kepyas ay agad niyang binulong sa akin "Sah...hah.. loh..ob mo na labas yaahn...El... Ahh
"Sigurado ka ba?

Ngunit bago ko pa makuha ang kanyang sagot ay di ko na napiilan pa at nilabasan na ako noon sa loob nang puerta ni Charice, ramdam na ramdam ko ang paglabas nang aking similya sa loob nang kanyang pagkababae, at sa bawat pinitig nito ay sinisabayan ko nang bahagyang pagbaon, labas pasok nang aking Manoy, hanggang sa maramdaman ko na wala itong ilalabas pa. Nang ibaba ko siya noon at alisin sa pagkakapasak sa kanyang ari ang aking alaga ay nagulat ako nang lumuhod siya at sinimulan niya muli itong chupain, napahawak noon sa ulo niya habang patuloy niyang nilalabas pasok sa loob nang kanyang bibig ang aking Manoy, mayamaya pa ay tumayo siya hinawakan ang aking kamay at hinila ako papasok nang banyo, hanggang sa makarating kami sa shower room niya at walang ano ano'y binuksan niya ang shower at doon ay madaling bumuhos ang malamig na tubig, nagulat din siya sa lamig nang tubig nang mga sandaling iyon at nagkatawanan kami.

"Naalala ko tuloy, yung unang araw na may nangyari sa atin "Ako nga din eh... pero... Cha... siguro... lahat nang ito... magiging isang magandang alaala na lang, di ba? hinde siya noon umimik, at hinalikan na lamang niya ako noon sa aking labi. Maya maya ay lumabas siya nang shower room, kinuha ang nakasabit na bath robe at lumabas nang banyo. Bakas ko sa mukha ang kalungkutan nang sabihin ko ang mga katagang iyon, pero wala naman ako noon magawa dahil, alam kong iyon din naman kasi ang mangyayari. Naligo ako noon at matapos ay naghanap nang twalya na maaring gamitin, nang makita ko ang isang asul na twalya ay agad ko itong kinuha at ginamit upang ipangtapis. Paglabas ko ay nakita ko si Charice na nagbibihis na noon, nang makita niya ako ay agad niyang inabot sa akin ang aking damit, at nang makapagbihis na kami ay inaya niya ako noon na kumain sa kusina. Pagababa namin ay meron siyang kinuhang dalawang itim na microwavable tray at habang hinihintay namin na uminit ang pagkain ay muli tumabi sa akin si Charice at sumanday s aking balikat "Paano ka na? ang tanong niya sa akin, hinde ako nakaimik noon, iniisip ko kung ano ba ang sasbihin ko kay Charice, hinde ko din kasi alam ang mangyayari, mayamaya pa ay muli siyang nagtanong "Gusto mo bang sumama? nagulat ako sa tanong niya "Anong gusto ko bang sumama... saan ba? "Meron kasi akong pupuntahan... sa may Nueva Ecija... regarding sa... well hinde na niya naituloy ang sasabihin niya nang biglang may isang malakas na tunog ang umalingawngaw, tapos na pala ang timer nang oven. Dali dali siyang pumunta at kinuha ang pagkain, Carbonara... alam kong paborito mo to... sana magustuhan mo, ako nagluto nyan

Ang sabi ni Charice habang nakangiti,

Hinde ko maiwasang mapangiti sa ganda nang ngiti niya, pero, alam ko, bilang na ang araw... na muli kong makikita ang matatamis ang malalambing niyang ngiti, hinde ko noon naiwasang maluha habang kumakain, nagulat ako nang mapansin ko na siya din ay naluluha habang kumakain Bakit ka umiiyak? ang tanong namin sa isa't isa at bigla kaming nagkatawanan Para tayong tanga no?"

Ang sabi ni Charice sa akin, napangiti na lang ako, parehas naming hinde maitago ang mga damdamin namin sa isa't isa, pero sadyang kailangan talagang pumili nang desisyon, na kahit masakit sa damdamin, na kahit minsan, masasaktan ka, kung ikakabuti naman nang taong mahal mo, dapat handa kang isakripisyo, kahit ang sarili mong kaligayahan. Matapos naming kumain ni Charice ay muli kaming bumalik nang kwarto at doon ay magkatabing humiga "El Nunal... salamat "Saan? "Sa pagpunta mo dito... hinde ko kasi lubos akalain na,,, pupunta ka pa..."

"Wala kang dapat ipagpasalamat... hinde ba pumasok sa isip mo na... baka ginagamit lang kita? Na gusto ko lang na may mapagparausan kaya kita pinuntahan? hinawakan niya ang aking mukha noon at nagulat ako nang ngumiti lang siya sa akin at mas nagulat ako nang sabihin niyang Alam kong hinde mo magagawa sa akin yan... dahil alam kong mahal mo ko... kaya nga ako... pumapayag... na may mangyari sa atin.... at hinahayaan kitang pumunta pa sa bahay ko... kahit na at hinde na niya noon tinapos ang kanyang sinasabi at hinalikan ko siya bigla noon, hinde dahil gusto ko, kung hinde dahil ayaw ko nang marinig pa ang susunod na sasabihin niya, gumanti din naman siya sa akin nang halik nang mga sandaling iyon, at nang lisanin nang aking labi ang kanyang mumunting labi ay niyakap niya ako, at ilang sandali pa ay nakatulog na siya sa aking bisig. Napansin ang oras nang mga sandaling iyon, magaalas syete y medya na pala nang umaga, hinde ko namalayan ang oras, palibasa, masyado akong nagenjoy nang mga oras na iyon, sinulit ko na din kasi, dahil sa mga susunod na araw, ang tanging kaligayahan ko, ay kukunin na at mapupunta na sa iba. Dahan dahan kong inalis ang aking bisig noon upang hinde magising si Charice sa pagkakatulog, pagbangon ko ay pinagmasdan ko siya, hinde ko talaga maiwasang maluha noon, dahil masakit para sa akin na pakawalan siya, pero hinde ko talaga kaya, na buhayin siya, at patirahin sa munti kong baro baro, ayaw kong danasin niya ang hirap na dinadanas ko, lumapit ako sa kanya at hinalikan ang kanyang ulo, payapa siyang natutulog nang aking iwan. Umaga na nang lisanin ko ang bahay ni Charice, at nang mga oras na iyon, habang naglalakad ako papuntang sakayan ay meron tumawag sa akin

"Hello? Sino to? El Nunal... nasaan ka? Bakit? Kasi... si ano Sino?! Tteka.. sino ba to? Nagmamadali akong sumakay noon nang taxi at agad na nagpahatid sa may Jenny's, kahit medyo may kamahalan ang pamasahe, mas pinili ko na agad makarating kina Eusha. Pagdating ko sa bahay ay naabutan ko doon si Jules na umiiyak, at nang makita niya ako ay sinalubong niya ako nang malakas na sampal "Gago ka kasi! GAGO!"

Ang sigaw niya sa akin habang sinusuntok suntok ako noon, at di naglaon ay yumakap na siya sa akin at umiyak, naintindihan ko kung bakit niya iyon ginawa. Kahit noong una ay hinde ako makapaniwala nang kausapin niya ako sa cellphone "EL Nunal, nasaan ka ba?! Si Jules to! Si Eusha! Nasa ospital! Naglaslas siya nang pulso niya! Pumunta ka dito ngayon na hinde ko noon lubos akalain na darating sa puntong gagawin ni Eusha ang pananakit sa kanyang sarili. Nang sabihin ni Jules sa akin na kasalan ko iyon ay wala akong nagawa, wala din akong masabi o mairason, marahil tama nga, ako ang may kasalanan sa nangyari sa kanyang pinsan. Agad kaming nagtungo sa ospital kung saan dinala si Eusha. Walang kibo noon si Jules habang nakaupo sa tabi nang pinsan na kasalukuyang walang malay nang mga sandaling iyon

"Jules... lasing ba siya nang ginawa niya yan? ang tanong ko sa kanya pero hinde siya noon sumagot, tinignan lang ako nang masama at muling tinignan ang pinsan, hinde ako nakausap pa nang mga sandaling iyon, mayamaya pa ay dumating ang isang nurse para icheck si Eusha "Miss Jules, by the way po, sabi ni Doc, ok na daw po si Ms. Shahana, mabuti na lamang at walang tinamaang mga nerves na konektado sa kanyang mga daliri kung hinde eh habang buhay na niyang hinde maigagalaw ang mga daliri niya, meron ba siyang history na ganito even before?

"Wala po, ngayon lang po siya nagkaganyan... hinde ko nga po lubos akalain na gagawin po yan nang pinsan ko eh "I see... maari po sana, na wag nyo po muna siya iiwanan magisa, usually mga ganitong patient eh kailangan na masamahan lagi, may kausap, maaring may malaking problema o kaya naman eh sobra lang ang problemang dinadanas

Natatawa ako noon sa aking isip dahil ang mga salitang iyon ay galing sa isang nurse, hanggang malaman ko ang dahilan kung bakit niya nasasabi ang mga bagay na yun, ipinakita bigla nito ang kanyang bisig at nagulat ako nang makita namin ni Jules ang napakadaming peklat nang hiwa dito

"Nagkaganyan na din ako once, kaya ate, kuya, wag niyo sana siyang iiwanan ha, hanggat maari, iwasan natin na mastress ulit siya at matapos noon ay may binigay na papel ang nurse kay Jules at lumabas na noon nang kwarto. Tinignan ako ni Jules noon "El nunal... ano ba kasi ang nangyari? Bakit ba kasi... pinaasa mo pa ang pinsan ko?" "Jules... hinde ko naman kasi inaasahan na magkakaganyan si Eusha ehh... hinde ko alam na.. mamahalin niya nang higit pa sa isang kaibigan "El Nunal... kasi naman... sana pinaramdam mo sa kanya na hanggang doon lang ang kaya mong ibigay... alam mo... pareparehas lang talaga kayong mga lalake... pinapaasa nyo lang ang mga babaeng nagkakagusto sa inyo... siguro... kung iniwan ka nang taong kinakabaliwan mo ngayon eh babalikan mo siya, gagawin mo lang rebound si Eusha"

Medyo nagpantig ang mga tenga ko sa sinabi noon sa akin ni Jules kaya hinde ko siya naiwasang sagutin "Jules, pwede ba, wag kang magsalita nang ganyan?! IKAKASAL NA SA IBA ANG TAONG SINASABI MONG KINAKABALIWAN KO, AT AYAW KONG GAWINGPANAKIP BUTAS ANG PINSAN MO UPANG MAWALA LANG ANG SAKIT NA NARARAMDAMAN KO KAHIT NA SIYA NA MISMO ANG MAY GUSTO kita ko ang pagkabigla sa mukha nang ni Jules, maging ako ay nagulat na

Nakapagsalita nang ganoon, hinde ko naman kasi talaga ugali na magsalita nang ganoon, marahil ay nasaktan lang talaga ako sa sinabi ni Jules, dahil sa nangyari ay ginusto ko na noong umalis ngunit bago pa ako noon umalis ay nagulat ako nang biglang magsalita si Eusha

"El Nunal nagulat ako noon dahil wala pang malay si Eusha nang mga sandaling iyon pero nagawang niyang banggitin ang pangalan ko, maging si Jules ay nagulat sa nangyari, hinawakan ako bigla ni Jules sa kamay "Usap muna tayo sa labas... kumain na din tayo... medyo nagugutom na kasi ako eh at nagtungo kami sa malapit na 711,tahimik lamang kami noon na kumakain nang siopao, nagulat ako nang biglang magsalita si Jules "El Nunal... sorry ha... kung nakapagsalita ako nang ganoon kanina... alam ko naman na naiintindihan mo ko di ba? hinde ako noon umimik, at nagpatuloy lang sa pagkain "Sa totoo lang kasi... ngayon lang talaga ginawa ni Tamtam yun... hinde pumasok sa isip ko na ni minsan ay gagawin niya yan... dahil lang sa isang lalake... siguro nga ay mahal ka talaga ni TamTam... hinde ko alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa kanya... sorry ha... kung tinawagan pa kita... wala kasi akong ibang maisip na sabihan nito eh... hinde pwedeng si nanay at siguradong papauwiin siya sa Aklan... mabuti na nga lang at wala pa si nanay eh... El Nunal... hinde mo ba talaga kayang mahalin ang pinsan ko? "

"Jules... hinde ko mo naman kasi kayang pilitin ang pusong magmahal nang iba habang meron ka pa ding isang taong mahal hinde ba? hinde siya noon nakasagot, at nagpatuloy na lamang sa pagkain, at nang maubos na namin ang aming kinakain ay agad na akong nagpaalam sa kanya na tila pinagtaka niya, agad niyang kinapitan ang balikat ko nang mga sandaling iyon

"T-teka... saan ka pupunta? "Uuwi na ako Jules... ligtas na naman si Eusha eh... mas ok na hinde na muna niya ako makita... isa pa... di ba sabi nang nurse kanina... bawal daw siya mastress... mamaya pag nakita niya ako... baka maghumerintado siya doon at kung ano pa ang gawin... and besides... mas ok na to... na hinde na niya ako makita... ayaw ko ding mawala ang pagkakaibigan namin.. kaya lang sa nangyayaring ito... mas ok pa na mawala ako kesa sa imaintain ko ang friendship namin... kung ganito lang din naman ang mangyayari... siguro naman... maiintindahan mo yun di ba?"

"El nunal... di ko alam kung ano ang mararamdaman ko... maasar ba ako sa iyo o maawa o hahanga... ngayon parang alam ko na kung bakit mahal ka nang pinsan ko... hay naku... haaay, ewan ko El nunal at bigla niya akong niyakap, matapos noon ay hinayaan na ako ni Jules na umalis, habang naglalakad ako papunta sa sakayan, naisipan ko noon na muling bumalik sa ospital, upang silipin si Eusha, ngunit sa aking pagpunta doon ay meron akong nakitang tao na hinde ko inaasahang makita, si Glen, at nasa tabi siya ni Eusha, at sa aking gulat ay nakita ko ding gising na si Eusha, kahit gusto ko siya noon lapitan, ay pinigilan ko ang aking sarili, maari kasing magkaroon pa nang komosyon kung magpapakita ako, kaya naman minabuti ko na umalis na lamang. Sa biyahe, iniisip ko noon, kung ano ba ang gagawin ko... ngayon, bukas, at sa mga susunod pang araw na darating... masakit ang puso't damdamin ko nang mga sandaling iyon... dalawa sa pinakamahalagang babae sa buhay ko (maliban sa nanay at ate ko) noon ay nawala sa aking buhay... para isang dahilan, sa ikakabuti nila, hinde ko na noon napigilan pa ang aking sarili at lumuha ako kahit na pinagtitinginan ako nang mga kasabay kong pasahero sa sasakyan nang mga sandaling iyon, patuloy ang pagagos nang luha sa aking mga mata... animo' y bukas na gripo dahil kahit ang pilit ko na tumigil ay sadyang ayaw nitong humupa, marahil, totoo nga ang sinabi noon sa akin ni Amanda.. na ang luha... kusang dadaloy... kapag alam na nang puso mo na hinde mo talaga kaya ang sakit.

Paguwi ko sa bahay, ay inabutan ko doon ang aking ate na halatang iritado sa akin ngunit nang mapansin niya ang pamumugto nang aking mata ay tila ba alam niya na meron akong dinadalang mabigat, lumapit siya sa akin at niyakap ako, at kahit na kanina pa ako umiiyak, ay muli na naman akong naluha, at doon, sa yakap nang aking kapatid, ay inilabas ko at iniyak lahat nang aking damdamin at saloobin, sa isang panaghoy, sa isang hagulgol, sa iyak na aking ginawa noon, doon ko nilabas ang sakit na aking nararamdaman. Matapos kong lumuha noon, ay agad na akong pumasok nang kwarto at humiga, ilang minuto akong tulala, balisa, at hinde kumikibo, sa kisame lang ako noon nakatingin, lumilipad ang isip, wala sa sarili. Naramdaman ko na lamang na nasa tabi ko na ang ate ko noon "Bunso... ok ka na ba?

Ang tanong noon sa akin nang ate ko "Ate... bakit ba ganun... bakit... lagi na lang ako iniiwanan nang taong mahal ko... bakit sila ganoon... bakit? at muli na namang lumuha ang mga mata ko noon na naniningkit na sa sobrang pamamaga"Bunso... ganun talaga... may mga bagay talaga na hinde permanente sa mundo... minsan talaga, kailangan kang iwanan para makakita pa nang mas maganda pa o mas higit pa na magmamahal sa iyo, ano ka ba bunso, para ka namang babae nyan, iyak ka nang iyak, si ate mo nga di ba? Kahit iniwanan nang unggoy na yun, sandali lang ako umiyak, tapos, nagpakatatag na si ate mo di ba? "Ate... ang sakit eh... hinde ko inaasahan na masasaktan ako nang ganito"

"Bunso... alam mo... pag nagmahal ka... masasaktan at masasaktan ka, nasa cycle yan nang LOVE, kung hinde ka masasaktan, di ko nga din alam kung bakit eh, pero isa lang naman ang alam ko, bunso... bata ka pa... mas madami ka pang haharaping mas mabigat diyan, alam ko na masakit ang nangyari sa iyo ngayon, kung ano man yan, di mo naman kasi kinukwento sa akin eh, pero, tandaan mo bunso, kung ikaw nawalan nang GF si ate... nawalan nang asawa, mas masakit yun bunso, buti nga ikaw, gf lang di ba? Eh si ate mo, ano ba nawala sa akin? Di ba yung taong minahal ko din nang sobra, at pinakasalan ko pa? Pero anong nangyare? Pero tignan mo si Ate, ngayon ok na di ba? napaisip ako nang mga sandaling iyon, may punto ang ate ko, marahil ay kulangot lang ito sa naranasan niya, bata pa ako, hinde lang ito ang sakit na mararamdaman ko, medyo gumaan ang loob ko noon, ilang sandali pa ay nagulat ako nang yakapin ako nang mahigpit nang ate ko at nagulat ako sa kanyang sinabi

"Bunso.. aalis na nga pala si Ate nagtaka ako noon sa kanyang sinabi "Anong aalis? Uuwi ka ba ulet nang Pampanga? "Hinde... aalis na ako at pupunta nang ibang bansa nagulat ako noon sa balitang sinabi sa akin nang ate ko, hinde ako makapaniwala na aalis na ang ate ko "Kelan daw flight? "Etong darating na June... aalis na si Ate mo "Bat di pa bukas? ang pabiro kong sabi sa ate ko noon
Di ba nga naoperahan ako, ok na yun, isa pa. saktong paghilum nang opera sa akin, isa pa. sakto din na pasukan nang mga bata, sa Pampanga ko na iiwan ang mga pamangkin mo, ikaw na lang maiiwan dito sa bahay na ito... ok lang ba sa iyo yun?"

"Pate ba naman ikaw iiwanan mo ko? Bunso... gagawin ko to di lang para sa akin, para sa iyo at para sa mga bata, ano ka ba? Ayaw ko na maging pabigat sa iyo, isa pa, di ba sabi ko nga sa iyo, nakaipon din naman si Ate sa mga binibigay mo, kaya ayun nagasikaso na ako paalis, salamat bunso ha at makalipas ang tatlong buwan ay umalis na nga ang aking kapatid at ngayon ay naiwan na akong magisa sa Pilipinas. Sa bahay, habang nagliligpit ako noon, ay bigla akong may napansin na isang maliit na plastik na nakalagay sa isang box sa aking kwarto, pagtingin ko sa laman nito ay napangiti ako bigla, nandoon pa ang singsing, ang engagement ring na ninakaw ko kay Charice, umupo ako noon at pinagmasdaan ito, sakto naman merong dumaan na magaalahas at pinasuri ko sa kanya ang singsing Iho, totoo tong singsing na to ah, ibebenta mo ba sa akin? Uhm... magkano po ba? "Bibilhin ko na to sa halagang... sandali ha, tatlong libo?

"Yun na po ba ang pinakamataas niyan? "Aba oo iho, kasi kahit sa sanglaan ka pumunta, eh baka dos lang ang ito bilhin sa iyo, kaya ko lang naman prinesyohan to nang tres dahil maganda ang pagkakagawa sa kanya at isa pa, ibibigay ko din kasi ito sa aking asawa Ganun po ba, sige ho, benta ko na sa inyo yan "Sandali iho, ok lang ba sa asawa mo na ibenta mo ang singsing nyo? "Ho? at pinakita sa akin nang matanda ang na may nakaukit na pangalan doon, pangalan ni Charice, ngumiti lang ako noon at kinuha na ang bayad sa akin para sa singsing. Pagpasok ko nang bahay ay napaisip ako noon, kumusta na kaya ang babaeng yun, maging si Eusha ay iniisi ko kung maayos na ba sila, kung ano nang ginagawa nila, napabuntong hininga na lamang ako noon, naligo at umalis upang maggala, since meron naman akong pera nang mga sandaling iyon. Pumunta ako noon sa Megamall upang magliwaliw, at si di inaasahan pagkakataon, nakita ko si Jules noon at agad niya akong binate "UY! El Nunal! Long time no see ah... kumusta ka na? Anong balita sa iyo?

"Ok lang naman... eto... dahilang tambay... gusto mo kumain? at nagtungo kami noon sa food court at nagkwentuhan, hanggang sa muling mabangit ni Jules sa akin si Eusha Nasa Aklan na si TamTam... umuwi siya last month "Babalik pa ba siya? "Di ko lang alam... pero alam ko Oo kasi may work daw siyang naaplyan dito "Call center? "Hinde, sa bangko, nakuha siya as staff doon, nalimutan ko kung anong place pero BDO siya, yun ang alam ko, madami namang BDO di ba? "Galit pa din ba siya sa akin?

"Hinde naman siya nagalit sa iyo eh... sadyang nasaktan lang siya... ikaw... kumusta naman? May GF ka na ba? "Wala pa... wala na muna akong balak na maggaganyan... mas ok na ako na single Weh? Ahahaha anyway... good thing at nakita kita, dapat nga itatapon ko na lang to eh kasi hinde ko alam kung nasaan ka ba o saang lupalop kita nang Pinas hahanapin at inabot niya sa akin ang isang kwintas na gawa sa kahoy at may tila pendant na gawa sa Ivory "Kay Eusha ba to galing?

"Oo... pinapasabi niya nga sa akin na sana daw... kahit minsan, dumalaw ka daw sa bahay... sana nga daw hinde na lang niya sinabi na mahal ka niya eh, kaso wala naman daw siyang magawa... anyway, ingatan mo yan ha, siya mismo ang gumawa niyan tinignan ko ang kwintas at ilang sandali pa ay sinuot ko na ito, at napangiti sa kanya "Salamat ha... pakisabi kay Eusha... salamat sa lahat "Sige ha... una na ako... may pupuntahan pa kasi ako eh"

"Saan? Trabaho, nagbreak lang naman ako eh, sige, text text na lang, sandali, ano bang number mo? "Wala na akong cellphone, pinadala ko na sa ate ko sa ibang bansa eh Ay ganun ba... facebook? "Wala din.. hinde pa ako nakakagawa Ano ba yan... taong bundok? Sige, next time pag nagkita tayo dapat may FB ka na ha... i add mo na lang ako doon at umalis na siya noon.

Ako naman ay

Nagliwaliw pa at habang naglalakad lakad ako ay di ko maiwasang hawakan ang kwintas na binigay nang kaibigan ko, si Eusha, at napaisip ako noon, sana di na lang siya naging si Eusha, siguro ay minahal ko din siya tulad nang pagmamahal ko noon kay Charice. Naisipan ko din noon pumunta sa Eastwood upang maggala, gabi na din kasi nang mga sandaling iyon, buhay na ang lugar na iyon at siguradong madami nang magaganda at cute na mga babaeng naglipana doon, pero nang mga sandaling iyon hinde iyon ang aking nais makita, kung hinde ang fountain... ang fountain kung saan kami nagkikita ni Charice. Ilang minuto ang lumipas ay nakarating na din ako sa Eastwood at sa aking paglalakad patungo sa fountain ay di ko maiwasang maalala ang mga bagay bagay na ginagawa namin noon dito ni Charice, lalo na sa may El Pirata na madalas naming kainan noon, at sa wakas ay nakarating na din ako sa fountain na iyon, doon ay umupo ako sandali at pinagmasdan ito. Muling nagbalik sa akin ang alaala nang nakaraan, at tila ba para akong nakakita nang multo nang may makita akong babaeng nakatalikod noon at halos kaparehas nang buhok ni Charice, dalidali akong tumayo at nilapitan ang dalaga ngunit nagkamali ako nang hinala, hinde iyon si Charice, agad akong humingi nang pasensya at natawa na lamang sa aking ginawa, nawala sa isip ko nang mga sandali na iyon na nasa ibang bansa na nga pala si Charice, kasama si Mac sa America at doon na nanirahan. Muli akong umupo at nagsindi nang sigarilyo na aking baon, napailing ako noon at tila nalungkot at muling nangulila sa kanya, muli kong naalala si Charice, tumayo ako noon at humarap sa fountain, at sa aking isip, tumakbo ang isang salita, salitang alam ko ay may pagkabitter pero sadyang ito na lamang ang aking nasambit

"

Matapos ay naglakad na ako paalis nang fountain at nagabang nang jeep sa sakayan. Sa biyahe ay umidlip ako sandali, magaalasingko na kasi noon nang madaling araw nang umuwi ako. Pagdating ko sa babaan sa may Rosario ay naghintay muli ako nang sakayan, mabuti na lamang at nang mga oras na iyon ay madaming dumadaan na sasakyan at hinde ako nahirapang sumakay pa. Muli ay natulog ako sa may sasakyan, sa FX na aking nasakyan, ilang oras din ang lumipas at nakauwi na ako sa amin, pagdating ko sa bahay, nagulat ako nang bigla akong tawagin nang aking kapit bahay "Oy El nunal, uu nga pala, may naghahanap sa iyo kanina ah

"Ha? Sino? "Bibili lang daw siya sandali eh... kanina pa yun nandyan"

"Ha? Anong itsura? Babae eh, matangkad tapos maganda napakunot ako nang noo noon at nagtaka kung sino iyon, kinatanghalian ay nagulat ako nang may bigla na lamang kumalabog nang malakas nang aking pinto, si Pauline Mamen?! Gising! Punta ka sa bahay mamaya ha? "Bakit anong meron? "May bisita ako, kilala mo yun! "Ha? Sino? "Pumunta ka na lang ha? Teka,. alam ko na sumama ka na kaya sa akin" at kahit ayaw ko pa noon sumama ay wala na akong nagawa dahil hinatak niya ako, pagdating sa kanila ay nakilala ko na ang sinasabi niyang bisita

"Oi! Kumusta? Long time no see ang sabi nito sa akin "Oi el nunal kumain ka na din dito"

Ang sabi nang nanay sa akin ni Pauline, kaya naman sumalo na ako sa pagkain, kasama ang bisita nang aking kaibigan na noon ay hinde sumagi sa isip ko na magiging parte din pala nang buhay ko

(End)