1. Home
  2. Stories
  3. Shared Wife LDR - VI
Filipino Sex Stories

Shared Wife LDR - VI

By Regalia ·
Kulang isang buwan na lang ay uuwi na ako sa Pilipinas. Syempre sabik akong umuwi at makasama ulit si Sophia.

Pero sa ngayon ay mas sabik ako sa plano ni Caloy. Sabik ako na makita ulit si misis na binabarurot ng FUBU niya. Mas exciting 'to lalo pa at hindi alam ni Sophia na pinapanood ko s'ya.

Makalipas ang dalawang linggo ay dumating na ang pinakahihintay ko. Ang muling katuparan ng aking pantasya.

"Pare, nagkasundo kami ni Sophie na dito sa kwarto ko mag sex. Check mo na lang mga cams." chat ni Caloy.

"Ok." maiksi kong sagot.

"........."

8PM, oras sa Pilipinas. Tutok na ako sa computer, sa Skype, inaabangan ang pagsulpot ni Sophia at Caloy.

Mixed emotions ang pakiramdam ko habang naghihintay. Syempre libog, kasabikan at nerbyos. But at the back of my mind, I wish its not real,

...sana nagsisinungaling lang si Caloy.

Sana hindi na dumating si Sophia.

Unti-unting gumagapang ang takot sa pagkatao ko. Pagsisisi at kaba.

"........."

Makalipas ang kalahating oras ay dumating na si Caloy, buhat niya si Sophia na tila mga bagong kasal. Ibinaba ni Caloy ang asawa ko sa kama at masuyong hinalikan ang mapupulang labi ni misis.

Maalab na gumanti ng halik si Sophia. Bakas sa aksyon niya ang kasabikan at sarap. Hindi maitatago ang aura ng kalibugan na lumalabas sa kanyang mapang-akit na mukha.

Agresibo si misis. Kumalas siya sa halikan at hinubad ang short ni kalbo, noong tumambad sa harap niya ang naninigas na kargada ay masuyo iyong sinalsal, idinikit sa pisngi niya at isinubo.

Si Caloy naman ay halos mangisay sa sarap. Hindi malaman kung ano ang gagawin; Babayuhin ang bibig ni Sophia o sasabunutan ito.

Pinigil ni Caloy si Sophia. Agad na hinubaran ni kalbo si misis at agad na sinunggaban ang pagkababae ng asawa ko.

Napuno ng malanding halinghing ang buong kwarto. Tila naabot na agad ng asawa ko ang langit kahit na ilang minuto pa lang sinisisid ni Caloy ang perlas sa timog.

Ilang saglit pa ay pinatay ko na ang monitor. Ipinikit ko ang mga mata ko, pilit pinipigil ang luha mula sa pagpatak.

Bakit ang sakit?

Oo, alam ko na ginusto ko ang mga nangyari. Ako pa nga ang nagtulak sa kanila na gawin 'yon.

Pero ngayon, habang pinapanood ko sila ay parang nadudurog ang puso ko. Iba ang mga kilos at galaw nila kumpara sa dati.

Bakit ba pakiramdam ko ay mahal na nila ang isat' isa?

Nahiga ako sa kama. Pilit na binura sa isip ko ang hinala at pagdududa. Pilit kong pinaniwala ang sarili ko na ako pa din ang mahal ni Sophia.

Ako pa din ang mahal ng asawa ko.

Hindi pa naman huli ang lahat. May paraan pa para maibalik sa dati ang relasyon naming mag-asawa.

I'll do everything I can.

"........."

Kinabukasan, oras ng online namin ni misis. Nagulat ako dahil nauna pa siyang mag online sa akin.

"Hi honey! How's the work? I miss you!" sambit ng asawa ko.

I was so happy to hear her voice. That sweet angelic voice that comforts my troubled heart.

"Sophie, please. Ipangako mo sa akin na ako lang ang mahal mo."

Sophia looked at me, nagtataka ang mga mata niya.

"Honey, bakit ganyan ka? Of course ikaw lang greatest love ko ever."

"Please say it again, look at me. Sabihin mo na mahal mo ako. "

"Mahal kita hubby ko. Teka why so serious?"

"Uuwi na ako d'yan next week. Malapit na tayong magkasama ulit. Pangako hindi na ulit ako aalis sa tabi mo. Gagawa na tayo ng baby!"

Ngumiti si Sophia, tumingin siya sa akin.

"Hon, umuwi ka na para matapos na din ang paghihintay ko."

That time ay muli akong napuno ng kumpiyansa. Alam ko na mahal pa ako ng asawa ko at alam ko na hinihintay niya ako.

But I still need to fix a lot of things kaya si Caloy naman ang binalingan ko. Nagpadala ako ng message sa Facebook niya.

"Pare, okay na ang mga nangyari. Uuwi na ako next week at gusto ko ng bumalik sa normal ang relasyon namin ni Sophia. Pakiusap lang itigil n'yo na ang ginagawa n'yo."

Ilang minuto lang ay nagreply na si Caloy,

"Sure. Salamat na din ng madami sa experience at kay Sophia."

"........."

Dumating ang araw ng pagbabalik ko sa Pilipinas. Umaapaw ang saya at kasabikan ko na makasama muli ang mahal na mahal kong asawa.

Pagdating sa NAIA ay agad akong kumuha ng taxi at nagpahatid sa Sampaloc, Manila. Mabilis ang naging byahe namin, buti naman at nakisama ang traffic at EDSA.

Pagdating namin sa Buendia ay pinahinto ko ang driver sa isang flower shop. Bumili ako ng isang dosenang red roses bilang pang sorpresa kay Sophia.

Alam ni Sophia ang araw ng paguwi ko ngunit hindi niya alam ang oras. Gusto ko siyang sorpresahin kaya hindi ko talaga sinabi.

Isang bagay lang ang ibinilin ko sa asawa ko.

Mahigpit kong ibinilin kay Sophia na mag impake na ng gamit. Pagdating ko sa apartment ay agad kaming lalayo, uuwi na kami sa probinsya ko sa Panggasinan. Doon na kami titira at bubuo ng pamilya.

Walang tutol na sumang-ayon si Sophia sa plano ko. Alam din niya na kailangan naming lumayo para makapagsimula ulit ng bagong buhay.

Makalipas ang isat' kalahating oras na biyahe ay dumating na kami sa Sampaloc, sa tapat ng apartment namin ni Sophia.

Binayaran ko ng isang libong piso ang taxi. Huminga muna ako ng malalim bago bumaba ng kotse.

Pasado alas tres na ng hapon. Mataas ang araw at maalinsangan ang panahon. Panay ang tahol ng mga aso ng katabing bahay habang naglalakad ako papunta sa apartment namin.

Kumakalabog ang puso ko sa kaba, excited na din akong makita ang reaksyon ni Sophia kapag nakita n'ya ako. Ano kaya ang sasabihin ko? Ano kaya ang gagawin namin?

Binuksan ko ang pinto at pumasok sa apartment. Marahan ang kilos ko upang masorpresa ko si Sophia.

Sumilip ako sa kusina, wala.

Wala di'ng tao sa CR.

Umakyat ako sa taas, baka nasa kwarto siya at nag-aayos ng gamit.Natatawa ako na parang sira-ulo habang marahang binubuksan ang pinto ng kwarto namin.

"SURPRISE!!!"

"........."

Wala din siya sa kwarto. Wala na din ang mga gamit niya.

Nagsimula na akong kabahan ng husto. Bumaba muna ako papunta sa kusina upang uminom ng tubig.

Noong nasa tapat na ako ng ref ay may nakita akong nakaipit na papel sa handle.

Kinuha ko iyon at binasa ang laman ng sulat.

"Gerry Morales.

Hi Germo! Gusto ko lang malaman mo na minahal talaga kita. Naging tapat ako sa'yo at ginawa ko ang lahat para unawain ka.

Noong nagpunta ka sa Saudi kahit na 3 months pa lang tayong kasal ay sobra ang tampo ko sa'yo. Pero naniwala ako na babalik ka din at magiging masaya tayong dalawa.

Madaming nangyari hanggang sa dumating nga si Caloy at nagbago na ang takbo ng buhay ko. More than the great sex, ang pinakagusto ko sa kanya ay ang maturity niya as a man.

He knows how to take care of me.

He knows how to make me smile.

Germo, I tried to resist my feelings for him dahil kasal tayong dalawa. Pero mahal talaga namin ang isat' isa. He's everything to me and for him, I'm his all.

I'm sorry kasi hindi ko masabi sa'yo ng harapan ang totoo.

Sorry kasi hindi na kita mahal.

Sorry kung naging taksil ako.

Hindi kita sinisisi sa nangyari dahil ginusto ko din naman ang lahat.

I'm sorry but we have to part ways.

I'm sorry and goodbye.

- Sophia"

Huminto ang mundo ko noong mabasa ko ang "Hindi na kita mahal".

The pain is indescribable!

That moment, nagising ako sa realidad. Bigla kong naramdaman ang lahat ng sakit, pagsisisi at pighati.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatayo at umiiyak sa harap ng ref. Gusto kong ibalik ang nakaraan, hilahin pabalik ang oras.

Hindi ko sana siya iniwanan.

Hindi dapat ako naging gago.

Dapat ganito! Dapat ganyan!

Pero kahit ano'ng pagsisisi, kahit ilang galon ng luha ang iiyak ko. Wala na akong magagawa,

...huli na ang lahat.

Hindi na niya ako mahal. Iniwan na ako ng mahal ko.

Iniwan na ako ni Sophia

TBC ETA 1D