Shooter Game Eleven

GAME ELEVEN. FIRST QUARTER.

Masaya ako sa nangyari sa amin ni Ate Nadine. Ibang saya yon. Noon ko lang yon nafeel. Hindi ko yon nafeel sa ibang girls na naka-s*x ko na. Para ngang hindi s*x ang nangyari sa min ni Ate Nadine. Mahirap iexplain, pero talagang masaya ako, kumpletong saya.

At dahil siguro sa nangyari, pagdating ng Monday, pumasok ako sa school na nakasmile.

"OMG, Nico. Don't tell me, nakamove on ka na with Jaja?" Si Mitch yon. Inabutan ko sila ni George sa tambayan namin sa school. Kasama din nila si Patrick na teammate namin at si Ingrid na syota niya.

Nagulat ako sa sinabi niya. Ano kayang move on ang sinasabi nito? "Ha? Anong sabi mo?"

"Sabi ko, nakamove on ka na yata sa pag-alis ni Jaja. Tingnan mo, oh. Nakasmile ka na."

Napahawak ako sa lips ko. Nakasmile ba ko? Oo nga. "Masama bang mag-smile?"

Nagsmile din siya. "Hindi naman. Pero kakaiba ka talaga ngayon. Last week, laging contorted yang face mo. Siguro nga, nakamove on ka na..."

Napaisip ako. Bakit nga ba ako nakasmile? Siguro dahil masaya ako. Si Ate Nadine kasi, pinasaya ako. Pero kung nakamove on na ko, bakit naman ako magmumove on? Nagbreak ba kami ni Jaja? Hindi naman. At bakit kinukulit ako ni Mitch? Bakit moving on ang topic niya for the morning? Gusto ba niyang magmove on ako? Bestfriend niya si Jaja, di ba? "Hindi naman kami nagbreak ni Jaja, Mitch. Bakit kelangan kong magmove on?"

Natahimik si Mitch. Pero si George naman ang humirit. At nagulat ako sa hirit niya. "Kasi naman, Pare, naaawa kami sa yo. Masyado kang nadepressed nung umalis si Jaja. Nandun na kami, mahal mo nga siguro siya. Pero look at the distance, Pare. Maghihintay ka na lang ba? Magpapaka-Jose Rizal ka? Pare naman, bata ka pa. Enjoy your life..."

Napatitig ako sa kanya. Bakit parang pinagkakaisahan nila kami ni Jaja? Gusto ba nilang mag-break na kami? Magmumove on ako, meaning kakalimutan ko na si Jaja?

Napatingin ako kay Mitch. Tumango siya, meaning agree siya sa sinabi ni George. Tumingin din ako kay Ingrid na friend din ni Jaja. Tumango din siya.

Umiling ako. "Mga friends, mahal ko si Jaja. Kahit quick start ang relationship namin, mahal ko na siya. Saka nagpromise ako sa kanya. I will wait."

Maganda na sana ang effect ng drama ko sa kanila, lalo na kina Mitch at Ingrid. Parang kinilig pa nga ang dalawa. Kaya lang biglang humirit na naman si George. "Maniwala ako sa yo," sabay tawa nang nakakaasar. Nagtawanan na lang din ang iba.

Batukan ko nga si George. "Sira!"

"Aray! Makabatok ka naman!" Pero tawa pa din siya ng tawa.

Biglang sumingit si Mitch. "Love mo talaga si Jaja, Nico?" Seryoso siya.

Nagseryoso din ako. "Oo naman."

"Hihintayin mo talaga siyang makabalik?"

"Nagpromise ako eh."

Bigla niyang niyakap si George sa braso. Kinilig. "Ang sweet mo naman, Nico..."

Bigla namang may sumigaw sa bandang likuran namin. "ROMUALDEZ! CONCEPCION!" Sila George at Mitch ang tinatawag.

Paglingon namin, si Mrs. Cortez pala, ang guidance counselor namin. "TO MY OFFICE, BOTH OF YOU!"

Pagkakataon ko na para asarin si George. "Yari kayo, Pare. PDA kayo..."

Asar talo si loko. Inis na inis. "Tang!na naman kasi!"

Tinarayan siya agad ni Mitch. "Minumura mo ba ko?"

Bigla naman siyang kalma. Biglang parang naging ander kay Mitch. "Hindi ikaw, mahal. Si Mrs. Cortez. Kainis kasi eh..."

Tawa kami ng tawa sa kanya.

GAME ELEVEN. SECOND QUARTER.

Sermon ang inabot nila George at Mitch sa guidance office. PDA case kasi, pero warning lang ang ibinigay. Niremind lang si George na varsity siya and scholar. Kapag nagkaroon siya ng disciplinary record, matatanggal siya sa varsity at matatanggal ang scholarship niya.

The whole day, okey naman ako. Cool ang mga topics ng usapan namin sa barkada. Cool din ako sa mga subjects ko. Ewan ko, pero parang sinisipag akong makinig sa mga teachers ko.

Miss ko pa din si Jaja. Lalo na kapag nakikita ko sina George at Mitch, si Patrick at Ingrid, at ang iba ko pang teammates na may syotang cheerleaders. Syempre, si Jaja ang pinakamaganda sa mga cheerleaders dati. Sayang, wala na siya.

Pero kapag naaalala ko si Ate Nadine, nagbabago ang mood ko. Bigla akong napapasmile. May pinsan ako na super close sa kin. May pinsan ako na naka-s*x ko na. Super saya ako kapag kasama ko siya. Haaay... sana uwian na.

Nagmamadali akong lumabas ng school pagdating ng uwian. Inexpect ko na nasa bahay si Ate Nadine. Pero wala siya dun pagdating ko. Hinanap ko siya pero si Maurin lang ang nakita ko dun.

"Nasan si Ate Nadine?" tanong ko sa kanya.

Simangutan ba naman ako at tarayan. "Malay ko..."

Hindi ko na lang pinansin. "Umalis ba siya?"

"Obvious ba? Wala siya dito di ba?"

"Saan pumunta?"

"Ewan. Di ba nagpaalam sa yo? Di ba close kayo?"

Napakamot ulo ako. Ano bang meron dito kay Maurin at parang may regla lagi lately?

Umakyat na lang ako sa kwarto ko at nagbukas ng PC. Maglalaro sana ako ng NBA 2K14 nang mapatingin ako sa icon ng Skype. Naisip ko si Jaja. Miss ko na si Jaja. Ang tagal na naming hindi nagkikita.

Binuksan ko ang Skype. Wala lang. Baka-sakali lang na online siya. At nagulat ako dahil online nga siya! Agad siyang nagvideo call sa kin!

"Nicoooooo! Boyfrieeeeeend koooooo!" Ganyan ang bungad niya nang bumukas ang video call namin.

"Jaaaaaaa! Girlfrieeeeend kooooo!" Yan naman ako. Aminado ako, miss na miss ko siya.

"Miss na miss kita, Nicoooooo!"

"Miss na miss din kita, Jaaaaaaaa!"

Tapos, tawanan kami. Masayang masaya kami pareho.

Naalala ko bigla, di ba bawal siyang makipag-usap sa kin? "Oy, teka Ja. Nasan ka? Di ba banned ang ganito sa yo?"

"Nandito ako sa house. Pumupuslit sa laptop ni Daddy. Hahaha..."

Ano daw? Laptop ng daddy niya? Grabe. Hindi ba delikado yon? "Teka, nasan daddy mo? Papano mo nagawa yan?"

Ang ganda ng naging smile niya. "Umalis. May meeting daw. Naiwan itong laptop. Hihihi. "

"Papano kung matrace niya na ginamit mo Skype niya?"

"Relax, Nico my boyfriend. Marunong akong magclear ng history, cache, and logs."

Noon ako nakahinga na maluwag. "I-clear mo mabuti ha."

"Oo. Trust me. Kumusta ka na, Boyfriend? Miss na miss na kita!"

"Miss na miss na din kita, Girlfriend. Okey lang ako. Ikaw?"

Sumimangot siya. "Eto, kulong sa house. Sa September pa pasok ko sa school. Miss na kita. Ayoko dito. Gusto ko dyan..."

Napasimangot din ako. "Wala tayong magawa eh. Nandiyan ka na. Miss din kita..."

"Basta may promises tayo ha. I'm keeping mine. Yung sa yo, you better keep that."

"I'm keeping my promise, Ja. I'll wait for you."

Nagsmile siya. "Thank you, Boyfriend. I'm happy na. Kwento ka naman. Kumusta na sa school? Yung team? Yung girls?"

Napasmile din ako. "Well, okey lang kami sa school. Kanina, na-guidance sila George at Mitch. Si Mitch kasi, kung makayakap sa braso ni George, wagas."

Natawa siya. "Epic failure. Pero ganun din kaya tayo dati. Buti hindi tayo naga-guidance. Pero remember nung napagalitan tayo ni Mrs. Delgado? Buti hindi tayo dinala sa guidance."

Natawa din ako. "Oo nga. Sermon lang ang inabot natin. Ang arte naman kasi sa school."

"Maarte nga. Pero papano kung walang PDA sa school. Anong gagawin mo sa kin?"

Napaisip ako. Marami akong naisip na gustong gawin sa kanya. "All of the above," joke ko.

Nagtawanan kaming dalawa.

Bigla siyang nagseryoso. "I have to go, Nico. Nagchecheck kasi si Daddy every hour. Tatawag siya, and for sure, alam na niya na naiwan niya itong laptop."

Nalungkot ako. "Sige. Kelangan tayong mag-ingat."

"Basta, keep in touch tayo ha."

"Oo naman."

"I love you, Nico..."

"I love you too, Ja..."

"Don't forget me, Boyfriend..."

"Never, Girlfriend..."

GAME ELEVEN. THIRD QUARTER.

Saktong natapos kami ni Jaja magchat, narinig kong dumating ang kotse ni Daddy. Napaisip ako. Maaga yata si Daddy. Wala pang six ah?

Lumabas ako ng kwarto at bumaba. Sasalubungin ko sana si Daddy pagpasok niya sa pinto nang biglang bumukas ang pinto ay pumasok si Ate Nadine. "Nicoooooo!" Sinugod niya ko at niyakap agad.

Natuwa ako na nandoon na siya. Pero kasama niya si Daddy? "Saan kayo galing?"

Bumitaw siya at ipinakita sa kin ang dalawang malalaking plastic bags. Mukhang mga damit yon. "Ah, sinamahan ako ni Uncle magshopping. Para daw may disente akong damit sa pag-aapply ko sa trabaho..."

Napatingin ako kay Daddy na kapapasok lang. Nagsmile siya sa kin na parang tuwang tuwa siya. Tapos inutusan niya si Ate Nadine. "Sige, Iha. Ipakita mo kay Nico yung isusuot mo sa interview mo bukas."

"Sige po, Uncle." Nagmamadaling umakyat si Ate Nadine dala ang mga plastic bags. Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto niya, tapos sumara.

Bigla naman akong tinanong ni Daddy. Nakasmile naman siya nung una. "Kumusta naman kayong magpinsan?"

"Okey lang, Dad. Gaya pa rin ng dati."

Bigla siyang nagseryoso. "Magkatabi kayo kagabi, di ba?"

Medyo natigilan ako. Oo nga, magkatabi kami ni Ate Nadine. May nangyari sa amin. Pero secret namin yon ni Ate Nadine. Hindi dapat malaman ni Daddy. "Yes, Dad. Gaya ng dati, di ba?"

Tinaasan niya ko ng kilay. "Nico, pinsan mo yan."

Tinaasan ko din siya ng kilay. "Oo naman, Dad. Bakit ba?"

"Baka naman tinatarget mo yan, hindi pwede. Off limits ka diyan."

Umiling ako. "Daddy, alam ko yan. Hindi pa naman ako desperado para patulan ko si Ate Nadine. Saka si Ate Nadine yan. Upakan ako niyan kapag may ginawa akong mali."

Natawa si Daddy. Alam din kasi niya na marunong magtaray si Ate Nadine kapag may nagawa kang mali sa kanya. "Okey. Winawarningan lang naman kita. Kumusta naman yung girlfriend mong nasa US?"

Naalala ko si Jaja. Naalala ko ang usapan namin sa Skype. Naging sweet kami kahit video call lang yon. Nafeel ko na love niya ako at love ko siya.

Pero biglang bumaba si Ate Nadine suot ang isang dress na bagay na bagay sa kanya. Cotton ang tela na may belt sa waist, flowers ang print, at hanggang tuhod ang skirt. Tapos may blazer siyang gray. Disenteng disente. Lalo siyang gumanda sa suot niya... "Maganda ba, Nico?" tanong pa niya.

Napalunok ako bago ako nakasagot. "Oo, Ate. Grabe. Ang ganda..."

Umikot siya sa harap ko. Natulala ako lalo. Gandang ganda talaga ako sa kanya. Mukha siyang young urban professional. Mukha din siyang model. Imposibleng hindi siya makahanap ng work sa ganda niyang yon. Ang nakakatakot, baka tanggapin siya dahil lang maganda siya. Tapos, baka manyakin siya ng magiging boss niya.

"Dad," tawag ko kay Daddy.

Napansin ko, tulala din si Daddy kay Ate Nadine. "Oh?"

"Pwede bang sa company mo na lang magwork si Ate Nadine?"

Parang pareho kami ni Daddy ng iniisip. "I think that's a good idea, Nico. Sige, doon na lang siya..."

Syempre, narinig ni Ate Nadine ang usapan namin. "Nico? Uncle? Seryoso kayo?"

Tumango si Daddy. "Oo naman, Iha. Bukas, magreport ka na sa office ko. Sabay ka na sa kin."

"Totoo, Uncle? Tanggap na ko agad?"

"Yes, Iha."

Biglang niyakap ni Ate Nadine si Daddy. "Thank you thank you thank you thank you thank you Uncle!"

Natawa lang si Daddy. "Let go, Iha. Nasasakal ako. Hahaha."

Bumitiw naman si Ate. "Basta thank you, Uncle! Thank you talaga!"

"Wala yon, Iha. Sige na, magbihis ka na. Mayamaya, dinner time na."

Sumunod naman si Ate. "Sige po!" Tuwang tuwa siyang umakyat ulit papunta sa kwarto niya.

Napalingon ako kay Daddy. Napansin ko, nagpunas siya ng pawis sa noo. Napasimangot ako. Ano yon? Effect ng yakap ni Ate Nadine? "Daddy ha..." sabi ko.

Tiningnan niya ko na parang inosente. "Ha?"

Seryoso ako. "Pamangkin mo yan. Off limits ka diyan."

Napailing siya. Yung eyes niya, parang may guilt. "Alam ko, Iho." Tapos nagsmile siya sa kin at pumunta sa kusina.

GAME ELEVEN. FOURTH QUARTER.

Usual schedule namin ang magdinner at seven o'clock. Ang difference lang, kasama namin si Daddy. Masaya ang naging dinner namin. Pinagtripan ni Daddy si Ate Nadine about sa mga reactions ni Ate sa mall. Ibinuking ni Daddy ang pagkaprobinsyana ni Ate at tawa kami nang tawa. Tapos, si Maurin naman ang pinagtripan ni Daddy. For the first time mula nang dumating si Ate Nadine, tumawa si Maurin.

Napaisip tuloy ako kung ganon ba talaga si Daddy humirit sa mga babae. Madaldal. Makulit. Kayang kaya niya sigurong aliwin kahit sinong chicks. At least nakakita ako ng example. Kahit papano, may natutunan ako.

Pagkatapos ng dinner, dumirecho ako sa banyo. Nagshower ako para naman malinis ako sa pagtulog. Baka kasi tumabi ulit si Ate Nadine sa kin. Nakakahiya naman kung amoy school ako.

At hindi ako nagkamali. Pumasok si Ate sa kwarto ko a few minutes after kong magbihis. "Nico, patabi ulit ha."

Napasmile ako agad. "Oo naman, Ate. Hindi mo na kelangang magpaalam."

Nakasuot siya noon ng maluwang na white Tshirt. Very short ang white cotton shorts niya. Mukha nang underwear. Gandang ganda talaga ako sa kanya. Kung noong nakadress siya, mukha siyang yuppie, nang nakapantulog na siya, mukha siyang angel. Naramdaman kong nanigas ang alaga ko dahil sa kanya. Pero hindi ako masyadong nag-iinit. Parang hindi ako in heat. Parang mas gusto ko pa siyang yakapin lang nang mahigpit.

Humiga siya sa bed ko at tinawag niya ako. "Tabihan mo na ko, Nico."

Hindi ko na binuksan ang TV or PC gaya ng lagi kong ginagawa after dinner. Mas gusto kong tabihan siya, hawakan, yakapin, at makausap. Tumabi ako sa kanya, nakatihaya. Agad namang siyang umunan sa shoulder ko. "Thank you..." sabi niya.

Nagtaka ako kung bakit siya nagtethank you. "Para san, Ate?"

"Di ba ikaw yung nagsuggest kay Uncle na sa office niya na lang ako magtrabaho?"

"Ah. Oo. Wala yun, Ate." Sa totoo lang, hindi ko masabi sa kanya ang totoong reason namin ni Daddy.

"Nakakatuwa naman. May work na ko agad."

"Okey yan, Ate. Basta sipag na lang sa work ha..."

"Sige. Although hindi naman ako masipag na masipag. Normal lang."

Napasmile ako. "Okey na rin yun, Ate."

Hinaplos niya ang dibdib ko. Sandali siyang natahimik. Mga one minute siguro. Hindi naman ako makapagstart ng bagong topic kaya tahimik din ako. Sa wakas ay nagsalita din siya ulit. "Nico..."

"Yes, Ate?"

"Naaalala mo yung kagabi?"

Natulala ako sa tanong niya. "Oo naman Ate."

"Nagustuhan mo ba?"

Syempre, aaminin ko. "Super, Ate."

"Super din sa kin. Pwede bang maulit yon?"

Napatitig ako sa kanya. Hindi ako in heat. Hindi ako gigil. Pero pareho yata kami ng nafifeel. Kung gusto niya kong maka-s*x, gusto ko din yon. Pero hindi s*x na basta basta lang. Gaya nung first time namin, gusto kong ibigay sa kanya ang best ko.

"Kelan mo gustong maulit, Ate?" tanong ko.

Ang ganda ng smile niya. "Pwedeng ngayon?

Tumango ako. "Nilock mo ba yung pinto?"

"Oo. Kanina, pagpasok ko."

"Gising pa si Daddy, Ate..."

"Hindi ako mag-iingay, promise..."

Agad nagdikit ang mga lips namin. Nagdikit din ang mga katawan namin. Para akong lumulutang sa saya. Feeling ko, isang angel ang kapiling ko.

Bumukas ang lips niya at naramdaman ko ang dila niya sa lips ko. Ginaya ko siya. Ibinukas ko din ang lips ko at nagdikit ang mga dila namin. Sarap na sarap ako.

Naghubad siya. Walang natira. Gumaya ako. Hinubad ko din lahat. Tapos, nagyakap ulit kami. Niyakap niya ang waist ko gamit ang legs niya. Yakap-yakap niya naman ang leeg ko gamit ang arms niya. Nagdikit ng todo ang mga katawan namin, skin to skin. Ramdam ko ang b00bs niya sa dibdib ko. Pati ang flower niya sa alaga ko. Grabe ang feeling. Ganun pa lang, parang nasa langit na ko.

At that moment, naalala ko si Jaja. Naalala ko ang promise ko sa kanya na siya lang ang girlfriend ko. Napailing ako. Wala naman akong ibang girlfriend. Siya pa rin naman. Si Ate Nadine, pinsan ko. Never ko siyang magiging girlfriend.

Naalala ko din ang sinabi ni Daddy. Pinsan ko daw si Ate Nadine. Off limits daw ako sa kanya. Pero anong magagawa ko kung kusang nagdidikit ang mga katawan namin ni Ate Nadine? Anong magagawa ko kung lalo pa kaming nagiging close sa mga nangyayari?

Lastly, naalala ko ang mga babaeng naka-s*x ko na. Lahat sila, pinanggigilan ko. Sa kanina, halos mag-apoy ako sa pag-iinit. Ang ultimate satisfaction ko, mapasok ang flower nila, makaraos sa loob nila. Kay Ate Nadine, iba. Gusto kong pinaliligaya siya. At mas masaya ako na siya ang ka-s*x ko kesa iba.

"Nico..." bulong ni Ate sa kin.

"Yes, Ate?"

"Sige na. Gusto ko na..."

"Eto na, Ate..."

Pinasok ko siya for the second time. Grabe, daig pa ang heaven sa feeling ko. At noong gumagalaw na ko at inaangkin ko siya, sobrang sarap ang nafeel ko. Nakikita ko na pareho kami ng nararamdaman. Nafifeel ko na sarap na sarap din siya.

For the first time, nasabi ko sa sarili ko, sana hindi ko na lang siya pinsan...