Shooter Game Fourteen

Game Fourteen. First Quarter.

Monday morning. Inabutan ko si George sa isang food shop sa labas ng school. Mag-isa siya. Himalang hindi niya kasama si Mitch. At ang loko, parang baliw kung tumawa habang nagtetext. First time ko siyang nakitang ganon.

Umupo ako sa harap niya. Kinausap ko siya. "Oy, George? Nasan si Mitch?"

Ni hindi niya ako nilingon. Naka-fixed lang ang eyes niya sa cellphone niya. "Nandun sa classroom nila."

"Eh bakit hindi mo kasama?"

"Gumagawa siya ng assignment."

"Bakit hindi mo tinutulungan?"

"Hayaan mo siya dun. Kaya niya na yun."

Nagtaka ako. Never ko pa siyang nakita na hindi kasama si Mitch sa umaga. "Sino ba yang katext mo at parang ipinagpapalit mo na yung syota mo?"

Muntik na kong himatayin sa sagot niya. "Si Ate Nadine."

"Ha? Si Ate Nadine?"

"Oo. Grabe, ang sweet talaga ng pinsan mo, Pare!"

Natulala ako at napaisip. Sweet talaga si Ate. Pero sweet kay George? Akala ko ba wala lang sa kanya yung pangungulit ni George sa text? Akala ko titigilan na niya?

"Papano naman naging sweet yun? Ang taray kaya nun!"

Tumayo si George at lumipat ng silya. Tumabi siya sa kin at inabot sa kin ang cellphone niya. "Tingnan mo oh. Grabe..." Kinikilig pa ang loko.

Kinuha ko naman ang cellphone, saka ko tiningnan ang mga text nila. Paatras ang pagbasa ko dahil sa ayos ng mga messages, pero kuhang-kuha ko naman kung anong pinag-uusapan nila. At halos mapamura ako sa nabasa ko.

Nadine: Ayoko. Hihi.

George: Ayaw mo ng bad boy, Ate?

Nadine: Wag ka magpapa-late. Bad yun.

George: Wala pa, Ate. 15 mins pa.

Nadine: Basta secret. Uy, baka may class ka na ha.

George: Haha. Bakit secret.

Nadine: Secret. Hihi

George: Ate, may bf ka na?

Nadine: Hmm... ewan ko.

George: Sino kaya yung lucky girl na yun?

Nadine: Ah, oo nga.

George: Totoo naman. Swerte magiging gf ko.

Nadine: Uy, confident.

George: Haha. Guwapo ako, Ate.

Nadine: Whatever. Ikaw, hindi ka naman pangit.

George: Hindi ako nambobola, Ate. Cute ka talaga.

Nadine: Ako, cute? Bolero ka pala.

George: Ang cute mo talaga, Ate.

Uminit ang tenga ko sa mga nabasa ko. Nakikipagharutan nga si Ate Nadine kay George. Pero bakit? Sabi niya wala lang si George? Akala ko ba ako ang boyfriend niya? Shet, bakit ganito?

"Oy, Nico. Anong nangyayari sa yo?" sabi ni George. Kinaway pa niya ang kamay niya sa harap ng face ko. Natulala kasi ako. Ang sama naman kasi. Shet, gusto ko siyang sapakin.

Pero syempre, hindi ko gagawin yon. "Pare, pinsan ko yon," protesta ko.

Nginisihan niya ko. "Bakit, Pare? Hindi ba talo si Ate Nadine?"

Lalo akong napasimangot. "Pare, may girlfriend ka..."

Tumaas ang kilay niya. "Nico boy, hindi ko pa nililigawan ang pinsan mo..." Nagpause siya sandali, bago itinuloy ang sasabihin. "...sa ngayon. Hahaha."

Nainis na ako. Tumayo ako at tinitigan siya ng masama. "Ano ka ba, George? Wag mo ngang pagtripan ang Ate Nadine ko!"

Natulala siya sa pagsigaw ko. Tapos yumuko saka umiling. "Ewan ko, Pare. Masama talaga ang tama ko sa Ate Nadine mo."

"Iba na lang ang paglaruan mo!"

Umiling siya ulit. "Hindi ko paglalaruan si Ate Nadine, Tol. Kung magiging girlfriend ko siya, gagawin ko siyang reyna ng buhay ko."

"Pare, may girlfriend ka na!"

Huminga siya na malalim. "Yun ang problema ko."

"Malaking problema yan! Kaya pwede ba, lubayan mo ang pinsan ko!" Tapos, tumayo ako at saka nagdadabog na iniwan siya.

Lumipas ang maghapon na masama ang loob ko. Feeling ko, pinagtaksilan ako ng girlfriend ko. Feeling ko, cheater si Ate Nadine. Walang laman ang isip ko. Siya lang, saka si George.

Nagmamadali akong umuwi pagdating ng uwian. Hinintay ko si Ate Nadine na makauwi at hindi ako mapakali. Nang marinig kong tumunog ang gate, takbo agad ako sa pinto. Binuksan ko yon at inabangan ko siyang pumasok.

"Hi, Boyfriend!" bati niya sa kin. Tumingin siya sa paligid kung nandun si Maurin, tapos hinalikan niya ako sa cheek.

Dinedma ko ang ginawa nya. Seryoso ako. "Ate, usap tayo."

Napasimangot siya, parang kinabahan. "M-May problema ba?"

Hindi ako sumagot. Tumalikod ako at naglakad papunta sa kwarto ko. Sumunod naman siya. Nagkulong kami sa kwarto at seryosong nagharapan.

Ako ang unang nagsalita. "Ate, bakit nagtetext ka pa kay George?"

Sandali siyang natulala, bago siya nakasagot. "Text lang naman yun..."

"Ate, iba ang dating kay George! Gusto ka niyang diskartehan!"

Umiling siya. "Hindi ko naman siya sasagutin."

"Kahit na. Bakit ineentertain mo si George? May girlfriend yun!"

Sumimangot siya. "Wala naman akong ginagawa ah..."

"Anong wala? Nabasa ko kaya mga text mo!"

Nagulat siya. "N-Nakita mo?"

"Oo! Ibinida sa kin ni George! Ang sweet mo daw sa kanya! Totoo nga!"

Napayuko siya ulit. "Sorry."

"Tigilan mo na si George, Ate..."

Hindi siya sumagot.

"Ayokong magalit ang girlfriend ni George sa yo. Baka sabihin niya, mang-aagaw ka..."

Huminga siya na malalim. "Okey," sagot niya. Tapos tumalikod siya saka naglakad palayo.

Feeling ko, hindi enough ang 'okey' niya. Kaya tinawag ko siya. "Ate..."

Pero hindi niya ko nilingon.

Game Fourteen. Second Quarter.

Pagdating ng gabi, hindi na naman pumunta sa kwarto ko si Ate Nadine. Pinuntahan ko siya sa kwarto niya at inabutan ko siyang nakahiga at nakapikit. Lumapit ako sa kanya para i-check kung tulog na siya. Pero dumilat siya at tiningnan ako.

"Ate, okey ka lang?" tanong ko.

Tumango lang siya, tapos pumikit ulit.

Sa expression niya, parang hindi niya ko gustong makatabi. Kaya tumalikod na ko at naglakad palabas.

Bigla niya kong tinawag. "Nico..."

Huminto ako. Nilingon ko siya. "Ate?"

Umusad siya nang konti sa bed. Nagkaroon ng space sa tabi niya. "Dito ka na lang matulog."

Natuwa ako. Lumapit ulit ako sa kanya at humiga sa tabi niya.

Niyakap niya ako kaagad. Tapos, malungkot siyang nagsalita. "Ang sama ko, Nico. Mang-aagaw ako ng girlfriend ng may girlfriend. Ikaw, inagaw kita sa girlfriend mo. Tapos si George..."

Sinagot ko siya agad. "Ate, huwag mong sabihin yan. Hindi ka mang-aagaw."

Humigpit ang yakap niya sa kin. "Galit ka sa kin, eh..."

Huminga ako na malalim. "Kanina yon, Ate... nung katext mo si George."

"Sorry..."

Umiling ako. "Wala na yun, Ate. Pero sana wag ka nang uulit."

"Hindi na. Promise..."

Napasmile ako. At last, solved na ang problema ko sa kanila ni George.

Tiningnan ko si Ate Nadine. Nakatitig siya sa kin. Halos three inches lang ang layo ng faces namin. Ibinuka niya ang lips niya. Alam ko kung anong ibig sabihin noon. Alam ko ang gusto niya, at gusto ko din yon.

Hinalikan ko siya agad. Magaang ang lips niya kaya magaan lang ang kiss ko. Naghiwalay agad ang mga lips namin, tapos nagtitigan ulit kami.

"Nico, magpinsan tayo..." bulong niya.

Hindi ko alam kung bakit niya sinabi yon. "Alam ko, Ate..."

Hinalikan niya ulit ako. Magaang ulit. Sandali lang ulit. "Nico, masama ang ginagawa natin..."

Hinabol ko ang lips niya. Isang halik, tapos sinagot ko siya. "Wala akong pakelam, Ate..."

Hinaplos niya ang cheeks ko. Akala ko may mangyayari na naman sa amin. Pero nagulat ako sa sumunod niyang sinabi. "Tama na, Nico. Hindi dapat."

Nanigas ako dahil doon. "Ate naman..." angal ko.

Niyakap niya ulit ako. "Gusto ko, Nico. Alam mo yan. Pero mali naman talaga ito, di ba? Tama na. Tigilan na natin..."

Hindi na ko nagsalita. Niyakap ko na lang siya kasinghigpit ng yakap niya. Alam ko naman kasi na totoo ang sinasabi niya. Mali ang mga nangyayari sa amin. Magpinsan kami. Kahit mas matindi pa sa pinsan ang feelings ko para sa kanya, kahit mas mahal ko pa siya kesa sa pagmamahal ko dati kay Jaja, mali pa din.

Pero bitin ako. At kahit papano, masama ang loob ko.

"Pwede naman tayong matulog nang magkatabi nang walang nangyayari, di ba?" sabi niya.

Huminga ako na malalim. Bitin man ako, wala akong choice. Mas matanda siya sa kin. Siya ang masusunod. "Oo naman, Ate."

Nagsmile siya. "Gaya ng dati?"

Tumango ako. "Gaya ng dati, Ate..."

Tuesday morning. Nang papasok na ako sa school, si Mitch naman ang inabutan ko sa food shop sa labas. Nag-iisa siya. Malungkot siya.

Pinuntahan ko siya. Umupo ako sa harap niya. Sa malapitan, kitang-kita ko na malaki ang eyebags niya. Medyo namumula din ang paligid ng eyes niya. Umiiyak ba siya? "Mitch, umiiyak ka ba? May problema ba?"

Tiningnan niya ko. Lalo siyang napasimangot. "I hate your pinsan, Nico!" sabi niya agad.

Napasimangot din ako. "Ha? Bakit?" Pero parang kinakabahan ako na baka nalaman niya na ang pakikipagtext ni George kay Ate Nadine.

Nagsimula na naman siyang umiyak. "Si George kasi, nakipagbreak sa kin..."

Gulat na gulat ako. "Ha? Bakit? Kelan pa?"

"Kagabi. Kausap ko siya sa phone. Ang sakit, Nico... Huhuhu..."

"Bakit daw? Anong nangyari?"

"Hindi niya daw pala ako mahal. Akala niya lang daw, pero hindi pala. Physical attraction lang daw pala. Nakakainis siya..."

"Abnormal naman ni George. Nanligaw sa yo tapos hindi ka pala mahal?"

"Ganun na nga. Pero feeling ko talaga, yung pinsan mo ang dahilan. Nakita ko kasi yung mga text nila sa cellphone nya. Grabe..."

Napailing ako. Lagot. Nakita pala yung texts. Sabi ko na baka mangyari ang ganito eh. Naku, sana tigilan na ni Ate Nadine ang pagtetext kay George. Hindi na maganda ito.

Biglang tumayo si Mitch at tumabi sa kin. Bigla niyang isinandal ang ulo niya sa shoulder ko. "Anong gagawin ko, Nico...?" Umiiyak pa din siya.

"Hindi ko alam," sagot ko. Hindi ko naman kasi alam kung papano sila magkakabalikan ni George. Pero at least nagpromise na si Ate Nadine na titigilan na niya si George.

Sige pa din si Mitch sa pag-iyak. "Nico... Papano na ko...?"

Huminga ako na malalim. "Mag-usap nga kayo ni George. Wag mo na problemahin si Ate Nadine. Hindi na yun magtetext kay George."

Bigla niya kong tinitigan. Bigla din siyang tumigil sa pag-iyak. Pero parang may duda siya sa sinabi ko. "Weh? Totoo?"

Tumango ako. "Totoo. Nag-usap kami ni Ate kagabi. Nagpromise siya sa kin."

Sumimangot siya ulit. "Maniwala ako sa Ate mo. Malay mo kung hindi lang magpapakita sa yo yun kapag nagtetext siya."

Napailing ako. "Hindi nga. Kilala ko ang pinsan ko. Sigurado ako."

Nagsmile siya. Tapos bigla akong niyakap. "Thanks Nico!" Pagbitiw niya, agad siyang tumayo saka tumakbo palabas.

"Hoy, saan ka pupunta?" habol ko.

Hindi na siya nakasagot dahil malayo na siya.

Game Fourteen. Third Quarter.

Pagdating ng afternoon, naging okey na lahat. Nagbalikan na sina George at Mitch. Siguro dahil no choice na si George at hindi niya kaya na wala siyang syota. Hindi na kasi sinasagot ni Ate Nadine ang mga text niya. Ilang beses din niya akong kinulit kung bakit. Ewan ko, yon lang ang isinasagot ko sa kanya.

Naging ordinary lang ang varsity practice namin. Medyo malas ako kaya 50% lang ang shooting percentage ko. Mas malas naman si George. Ilang errors ang nacommit niya. Ilang beses din siyang naagawan ng bola habang nagdidribol. Tulala kasi at occupied ang isip niya. Siguro, iniisip niya pa din si Ate Nadine.

Pag-uwi ko ng bahay, inabutan ko si Ate Nadine sa sala. Katabi niya ang malaking travelling bag niya. Sa ayos niya at suot, parang magbibyahe siya.

Nagtaka ako. "Saan ang byahe mo, Ate?" tanong ko agad.

Nagsmile siya. Yung smile niya, plastik. Malungkot ang eyes niya. "Uuwi na ko sa Bataan, Nico."

Naisip ko, baka uuwi lang siya para magbakasyon, tapos babalik din siya. "Bakit ngayon ka uuwi? Mag-aalas singko na. Bakit di na lang bukas nang umaga?"

Umiling siya. Nawala ng smile niya. "Uuwi na ko, Nico. Nakapagpaalam na ko kay Uncle. Hindi na ko babalik."

Nanigas ako dahil sa sinabi niya. "Ha? B-Bakit? May problema ba?"

Umiling siya ulit. "Ako ang problema, Nico."

Sumimangot ako. "Ano bang pinagsasasabi mo, Ate? Hindi ka problema!"

"Problema ako. Nakakagulo ako sa yo."

Hindi ko maintindihan kung bakit sinasabi niya yon. "Saang lupalop mo nakuha yang drama mo, Ate? Hindi yan totoo!"

Lumapit siya sa kin saka ako niyakap. Nafeel ko, nanginginig ang katawan niya. May pumatak na balikat ko kung saan nandoon ang face niya. Umiiyak siya. At parang napapaiyak na din ako. "Nico... Ayoko sana, pero kelangan na eh..."

"Bakit, Ate? May nagawa ba kong ayaw mo? May hindi ba ko nagawa para sa yo?"

"Marami kang ginawa para sa kin, Nico. Wala akong hindi nagustuhan. Masayang-masaya ako na nagkasama tayo nang ganito. Napamahal ka sa kin nang todo. Hindi lang pagmamahal ng isang pinsan. Mahal kita. Naiintindihan mo ba?"

"E bakit mo ko iiwan kung mahal mo ko? Mahal din kita. Girlfriend kita, di ba? Boyfriend mo ko, di ba?"

"Mali ang ginagawa natin, Nico. Nagsisiping tayo kahit magpinsan tayo. Incest yon. Kasalanan. Pero hindi kita sinisisi. Kasalanan ko yon. Ako ang matanda. Ako dapat ang nagpigil. Kaya lang hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko. Masyado ka nang naging close sa kin. Naghanap ako ng paraan para maiwasan kong madala sa yo. Naisip ko, siguro kung may ibang lalaking involved, baka makaiwas ako. Kaya nililibang ko ang sarili ko sa pakikpagtext sa friend mo, para mabaling ang feelings ko mula sa yo. Kasi nga, kahit ikaw ang gusto ko, kahit mahal kita, hindi pwede..."

Napanganga ako sa mga sinabi niya. Noon ko lang naintindihan kung bakit sumakay siya sa pangungulit ni George sa kanya. Noon ko lang nagets ang ibig sabihin ng 'wala yun' na sinasabi niya kapag sinisita ko siya tungkol doon. Hindi niya gusto si George. Ginamit niya lang si George para maibaling ang pansin niya mula sa kin. Kasi nga, bawal at kasalanan ang namamagitan sa amin.

"Ate, huwag ka nang umalis. Huwag na lang tayong magtabi sa gabi. Ang importante, nandito ka. Nakikita kita..."

"Hindi pa din pwede, Nico. Mahihirapan tayo pareho kapag nagkikita tayo araw-araw. Masasaktan tayo pareho."

"Mas masakit kapag umalis ka..."

"Alam ko. Pero lilipas yun. Minsanan na lang ang sakit."

Sobrang lungkot ko. Hinigpitan ko nang todo ang yakap ko sa kanya. "Ate, mamimiss kita..."

Gumanti naman siya ng paghaplos sa likod ko. "Mamimiss din kita, Nico. Pero uuwi naman kayo sa probinsya kapag Pasko, di ba? Magkikita pa din tayo."

"Ang tagal pa ng Pasko..."

"Sandali lang yon. Basta wag mong hihintayin. Nico, bata ka pa. Gwapo ka. Marami ka pang babaeng makikilala at mamahalin."

Gusto ko sanang sabihin na ayoko ng ibang babae, na siya ang gusto ko. Pero hindi naman talaga kami pwedeng magkatuluyan. Wala na akong magagawa.

Tinapik niya ang likod ko. "Kelangan ko nang umalis, Nico."

Bumitaw na ko sa kanya kahit masama sa loob ko. "Sige Ate. Baka masyado kang gabihin sa byahe."

Tiningnan niya ko, tapos hinalikan niya ko sa cheek. "I love you, Pinsan," sabi niya.

"I love you too, Ate," sagot ko.

Pagkatapos noon, umalis na siya.

Iyon ang isa sa pinakamasakit na experience ko pagdating sa love. Iniwan na ako ni Ate Nadine, ang babaeng naging super close sa kin. Ang pinsan ko na minahal ko nang higit pa sa naging girlfriend ko. Ang babaeng nakapiling ko nang ilang beses sa bed ko.

Nasaktan ako sa pag-alis niya. Mas masakit yon compared sa pag-alis si Jaja o sa break-up namin. Alone in my room, wala akong ginawa kundi magmukmok. Umiyak ako nang umiyak. Hindi ako lumabas.

Game Fourteen. Fourth Quarter.

Midnight na, hindi pa din ako makatulog. Iniisip ko pa din si Ate Nadine. About nine o'clock, nagtext siya sa kin na nakarating na siya sa province. Medyo nakarelax ako dahil safe siyang nakauwi sa kanila. Pero namimiss ko siya. Grabe.

Nagulat ako nang bumukas ang pinto at sumilip si Daddy. "Gising ka pa, Gwapo?" nakasmile niyang tanong.

Sinubukan kong magsmile pero epic failure ako. "Yes, Dad. Hindi ako makatulog."

Ngumisi si Daddy. "Ang sama naman ng face mo. Para kang nabasted ng nililigawan mo." Tapos, tumawa siya nang malakas.

"Wala akong nililigawan, Dad."

Lumingon si Daddy sa gilid niya na hindi ko nakikita sa labas ng pinto. Biglang may babaeng sumilip, katabi niya. Maganda ang babae, sosi na ganda. Hindi siya si Mae pero kasing-edad, kasingganda, at kasing-sophisticated ni Mae. At sa suot niyang body tight na dress, sobrang seductive niya. "Hi, Nico," sabi niya, sabay kaway sa kin.

"Nico, this is Susan. Dinala ko siya dito para sa yo," sabi ni Daddy.

Napasimangot ako. Alam ba ni Daddy na bad trip ako? O nahulaan niya lang dahil alam niyang umalis na si Ate Nadine?

"Dad..." Tatanggi sana ako pero pinapasok na ni Daddy si Susan kaya hindi na lang ako umimik. Nakakahiya kasi kay Susan kung sa harap niya ako magrereklamo kay Daddy.

"Tigilan mo pag-eemo mo, Nico," sabi pa ni Daddy. "I'm sure you'll enjoy the night with Susan."

Wala na akong nagawa kundi tumango.

Iniwan kami ni Daddy at isinara pa ang pinto. Lumapit naman si Susan sa kin. Umupo siya sa bed katabi ko.

Naamoy ko ang perfume niya. Magkapareho sila ng perfume ni Mae. For sure, si Daddy ang bumili noon. Malakas ang dating sa kin ng scent na yon, kaya nagsimulang makiliti ang pagkalalaki ko.

Hinaplos ni Susan ang cheek ko. Dumaan ang kamay niya sa chin ko, sa leeg, sa shoulder, hanggang sa chest ko. "Nico..." bulong niya, nakakaseduce ang boses.

Nagsimula akong mag-init dahil sa haplos niya.

Tumayo siya at humarap sa kin. Inilapit niya ang katawan niya sa kin, nakatapat ang b00bs niya sa face ko. Napatitig ako doon. Kapareho yon ng size ng b00bs ni Mae. Hindi sila magkamukha pero pareho sila ng skin--makinis at maputi. "Do you like what you see?" tanong niya.

"Yes," sagot ko.

"Want to see what's inside?"

"Yes..."

Inabot ng kamay niya ang zipper ng dress niya sa likod. Ibinaba niya ang zipper, at lumuwag ang dress. Dahan-dahan niyang ibinaba ang dress. Unti-unting lumantad ang shape ng b00bs niya. At sa lapit noon sa face ko, lalo akong nag-init.

Hinayaan niyang malaglag ang dress niya. Wala siyang bra pero tinakpan niyang ng braso at kamay ang b00bs niya. Dahil hindi ko agad nakita yon at may takip, nabitin ako. "Ang daya..."

Nagsmile lang siya lalo. "Bakit madaya?"

"Tinatakpan mo eh. Sabi mo, I'll see what's inside..."

Inilapit niya ang b00bs niya sa face ko kahit tinatakpan niya ng kamay. "Do you really like to see it, Nico?"

"Yes..."

Idinikit niya ang kamay na tumatakip sa b00bs niya sa lips ko. "Do you think they're beautiful?"

"They're beautiful..."

Bigla niyang tinanggal ang kamay niya. Dumikit sa face ko ang b00bs niya. Sumakto sa lips ko ang isang nippl* niya. At dahil bitin na bitin ako sa ginawa niyang pambibitin, pinanggigilan ko yon at sinisid ko agad.

"Aaaaah, Nicoooo..." ungol niya.

"Ganito ba gusto mo?" tanong ko.

"Yes, but I've had better..."

Parang nachallenge ako sa sinabi niya. Dahil doon, lalo kong sinisid ang b00bs niya. Hinawakan ko ang undies niya at agad kong ibinaba yon. Hinaltak ko siya para mapaupo siya sa lap ko nang nakabuka ang legs. Nagdikit ang mga 0rgans namin. Matigas na ang sa kin. Basa na ang sa kanya.

A few minutes more, nakahiga na kami sa bed. Nakapatong ako sa kanya at binabayo ko siya mabilis at madiin. Todo bigay naman siya sa pag-ungol at paghalinghing. Ewan ko pero parang nawala nang todo ang pagiging gentle ko sa s*x. Dahil kaya hindi siya si ate Nadine na iniingatan ko kapag nagses*x kami? O dahil gusto kong ilabas ang sama ng loob ko at ang s*x ang outlet ko?

Pero syempre, dahil masamang masama ang loob ko sa pag-alis ni Ate Nadine, sobra sobrang s*x ang nagawa ko kay Susan.