1. Home
  2. Stories
  3. Textmates Forever
Filipino Sex Stories

Textmates Forever

By Teddyray ·
Nang matapos yung short time namin ni Norie doon sa maliit na hotel malapit sa simbahan ng Novaliches, iniwasan ko na siya. Tama na yung 'minsan'. Nung tinawag nya akong 'sweetheart' parang natakot ako. Wala siyang asawa at baka hindi na balikan pa ng intsik na kinakasama nya. Ayoko ng kumplikadong mga relasyon. Halos kalilibing lang ng namayapa kong butihing kabiyak. At ayokong isipin ng mga kakilala namin na kay dali ko siyang papalitan.

Actually, ang nangyari ay ganoon lang. Sinubukan ko lang kung gaano kasarap yung 'pabuya' na gusto nyang ibigay sa akin. To be honest, sa scale na one to ten, seven ang score nya para sa akin. Nakaka-antig ang seksi nyang katawan. Mahusay siyang mag 'serbisyo'. Mahusay siyang gumamit ng kanyang bibig para magpaligaya. Subalit, nasa estado ako na nangungulila ako sa dalawang babae na kagyat akong iniwan. Yung dalawang babae na kapwa naging mahalagang bahagi ko. Yung dalawang babae na wala akong itulak-kabigin. At hinangad kong sabay na maging akin.

At kay Norie ay wala akong nadamang kaka-ibang pitlag sa puso ko, maliban sa pitlag ng nasa ibaba ng puson ko.

Pero, yung ibang babae, nag-iisip na dahil napaligaya nila sexually yung isang lalaki, akala nila ay yun na yun. Na may relasyon na sila.

Sinikap kong iwasan si Norie, tulad ng naging pag-iwas ko sa kumare ni Ben. Pero mapilit ito. Matyaga. Pabalik-balik siya sa planta. Ang dahilan nya ay yung mga nag-aapply pa para kumuha ng credit card. Minsan nag overtime ako. Inabot ako ng 7:00 pm sa office. Tumawag ako sa bahay at binilinan ko yung katulong at yung yaya ni Albert, yung baby namin na naiwan ng aking si Marie, na gagabihin ako. Maayos naman si Paz yung nakuha kong yaya. May edad na ito. Ang sabi may isang anak na ito pero walang asawa, ayon sa nagrekomenda sa kanya. Si Aling Millen naman, yung nakuha kong all-around na katulong, labandera at taga-pag-alaga ng tatlo kong makulit ay kasundo naman ng mga bata.

Pero may plano na ako na sa loob ng taong ito ay magre resign na ako sa trabaho. Balak ko magtayo ng isang maliit na contracting company. Sa bahay na lang ako mag-oopisina para may kasama ang mga bata. Malapit lang ang bahay ng mga magulang ko sa loob din ng subdibisyong tinitirhan namin. Isang kanto lang mula sa amin. Kaya paminsan-minsan ay nasisilip din ng kapatid kong bunso ang mga anak ko habang nasa trabaho ako.

Madilim na ng lumabas ako mula sa office. Umaambon noon. Hindi ko ugaling magdala ng payong, pero lagi akong may dalang jacket kasi malamig ang aircon sa bus na lagi kong sinasakyan papunta at pauwi sa trabaho. Tumakbo ako patawid ng kalsada para doon mag-abang ng masasakyan ng sumalubong si Norie.

Nagulat ako at syempre at hindi ako nakahanda kung ano yung sasabihin ko at yung magiging alibi ko para iwasan siya. "Sukob ka na dito sa payong, lumalakas ang ulan, mababasa ka..." sabi nya.

"Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko na ginawa kong panangga sa ulan ang jacket ko. Hindi ako sumukob sa payong nya. " Iniiwasan mo ba ako?" Tanong nya " Anong nagawa kong mali?" Tinitigan nya ako. At nakita ko sa kanyang mga mata na para siyang nanunumbat. " Ganon lang ba yun? Matapos kang magpasasa sa akin, ganon lang yun?" Narinig kong humihikbi siya. Tinanaw ko yung planta na pinanggalingan ko. Naglalabasan na yung first shift at papasok naman ang second shift. Natilihan ako. Ayoko ng iskandalo. Kilala ako ng halos lahat ng nagtatrabaho sa planta. At yung makita nilang may kausap akong babae, na umiiyak ay hindi magandang ehemplo sa kanila.

" Hwag kang umiyak, please. Ano bang gusto mo?" Sabi ko sa kanya ng pabulong. Lumalakas na ang pagpatak ng ulan. Basa na yung jacket ko. Pero lalo lang siyang umiyak. Hindi ko malaman ang gagawin kung paano siya aaluin. Natanaw ko yung paparating na taxi. Kinawayan ko ito. Nang pumara sa aming harapan, binuksan ng driver yung likurang pintuan. "Saan tayo sir,"Tanong nito na nakatingin kay Norie. Tumingin sa akin ang driver at napangiti ng alanganin.

Binuksan ko yung pinto sa likuran na ibinukas ng driver. Hinawakan ko yung kamay ni Norie at hinila kong papasok sa loob ng taxi. "Itakbo mo lang at iisipin ko pa kung saan mo kami magandang dalhin," Sabi ko sa driver na kakamot-kamot sa batok." Hindi ba 'doon' sir? Tinitigan ko ito ng matalim mula sa salamin ng sasakyan." Itakbo mo lang..." Muli kong utos sa driver. Pilit kong itinatago ang pagka-irita. Gusto kong maagang maka-uwi. Nasasabik akong mayakap yung baby namin. Siya lang yung nagiging pang pawi ko ng pangungulila kay misis at kay Ellaine. Pag-ngumingiti si Albert naaalala ko si Marie. Mirror-image ni misis yung baby namin.

Parang naasiwa ako ng yumapos si Norie sa akin. Pasulyap-sulyap naman ang driver sa amin gamit yung front mirror. " Bale-wala ba sayo sweetheart yung nangyari sa atin?" Bulong nya sa akin na idinidikit yung malaki nyang boobs sa tagiliran ko. Hindi pa nakuntento bigla nyang hinimas si manoy. Napapikit ako. Sa isip ko, kailangan wag mag react si manoy. Para hindi magkaroon ng dahilan si Norie na yayain ako 'doon'. Naramdaman kong pinipilit ibaba ni Norie yung siper ng pantalon ko. Binabaybay na namin ang dakong C-5 patungong Tandang Sora.Nararamdaman kong malapit ng mag-react si manoy. Baka bigla itong tumingaro,magtatagumpay si Norie sa kanyang binabalak.

Alumpihit na ako ng pumasok na ang pangahas na palad ni Norie sa loob ng brief ko. Pero biglang tumunog ang cell phone ko. Kinuha ko ito mula sa clutch bag. Dalawa ang message sa inbox. Parehong numero lamang. Bigla kong inalis yung kamay ni Norie mula sa harapan ko. At ng makita ko ang kukutikutitap na neon light ng isang kambingan sa C-5 kinalabit ko yung balikat ng driver ng taxi. "Dito na lang tayo, Ipara mo sa tabi." Sabi ko dito. Nakatingin lang sa akin si Norie. Iniabot ko ang isang daang piso sa driver at mabilis na hinila ko si Norie palabas ng sasakyan. Nakatingin siya sa harapan ko na nagawa na nya palang buksan ang siper.

Nakapagtatakang sa bahaging ito ay hindi umuulan. Mabilis kong isinara ang siper ng pantalon ko at nagpatiuna akong pumasok sa loob ng kambingan. Isa pala itong Karaoke Bar. Parang biglang nagliwanag ang mukha ni Norie habang humahanap kami ng magandang pwesto. Gusto ko lang mag-usap kami. Tatapatin ko siya. Sasabihin ko sa kanya na wala namang namagitan sa amin kundi yun tikiman lang. Although masakit din kahit paano sa kanya. Kasi nga nagsabi siya na 'type' nya ako. Pero di naman nya naitanong kung type ko rin siya. Kasi sa totoo lang na-curious lang ako kung talagang tototohanin nya na ibigay 'iyon' bilang pabuya.

" Nagulat ako ng umorder si Norie ng sang pitsel na beer saka pulutan na kalderetang kambing at papaitan. Hindi ko nasabi sa kanya na hindi ako kumakain ng papaitan. Habang naghihintay kami ng order namin ibinigay sa amin nung seksing serbidora ang song book at ang microphone. "Kanta tayo sweetheart," sabi nito at binulatlat na yung song book. " Kakantahan kita sweetheart," Sabi nya. Nang ilapag ng magandang serbidora yung isang pitsel na beer at dalawang baso kasama yung bowl ng tinadtad na yelo, agad na nilagyan ni Norie ng yelo ang dalawang baso at sinalinan ng beer mula sa pitsel. Tinawag nya yung serbidora sa lamesa namin. "Sweetheart may barya ka ba?" Tanong nya sa akin. Kumuha ako ng isang daang piso sa wallet ko at iniabot ko sa kanya. Ibinigay nya yung lista ng mga kanta na gusto nyang kantahin. Naiirita ako sa katatawag nya ng 'sweetheart', pero di ko naman siya sinasansala. Naisip ko hayaan ko na siya tutal kapag nasabi ko na sa kanya yung gusto kong sabihin sa kanya tapos na ang problema ko sa kanya.

Pero nung kumakanta na siya, di ko alam kung dahil di pa ako kumakain, tinablan agad ako ng beer na nainom ko. Sa liwanag ng pulang ilaw, habang kinakanta nya yung " Love Comes From The Most Unexpected Places" na pinasikat ni Barbra Streisand ang nakita kong umaawit sa aking tabi ay si Ellaine " Love comes from the most unexpected places...in someone's eyes you've never met who wants to get to know you...in someone's eyes you can't forget...and if the music plays on in your mind, take all the love that you can find...and if love takes you in, take all the love that you can find and hope it comes again..."

Yung nag-iisang biloy sa pisngi ni Norie ay nagpapasidhi sa pangungulila ko kay Ellaine.

At natagpuan ko na lamang ang sarili ko at si Norie. Naroon kami sa ikalawang palapag ng hotel na yun sa C-5. Ang nakikita ko ay si Elaine. Hinahalikan ko siya buong pagsamba. Sa buhok, sa noo. pababa sa kanyang pisngi paikot sa kanyang punong tainga..."Sweetheart ohhh nakikiliti ako..." Sweetheart na ba ang tawag sa akin ni Ellaine?

Dumako ang bibig ko sa kanyang leeg. Inulaol ko ito na halik. Himod halik at himod ang ginawa ko sa leeg nya. Kanda liyad siya sa pagkakasandal sa pinto ng silid sa hotel na yun. Tulad ng pagkakasandal sa pinto ni Ellaine doon sa kanyang opisina noong una ko siyang angkinin. " Teka sweetheart ako na maghuhubad ng shirt ko, baka malukot," Sabi ng katalik ko.

Hindi iyon ang sinabi ni Ellaine sa pagkakasandal nya sa likod ng pinto. Ang nagpapainit at nagpapabaga sa aking pagnanasa ay ng masalat ko ang pang-ibaba nya na walang buhok. " Bagong ahit yan sweetheart..."

Hindi ko pagsasawaan ang mabango at likas na kalbo nyang kaangkinan. Lumuhod ako, at lalo nyang pinagbukahan ang kanyang mga hita. " Honnnn ang sarapppp ang sarap ng dila mo dyan oooohh wag mong kakagatin ohhhhh ummmmppp bakit ang sarapppppp?

" Grabe ka talaga sweetheart... libog na libog na ako....ohhhh"

Sinungkal-sungkal ko ang bukana ng kanyang hiyas. Ang likas na amoy nito ay lalong nagpapataas sa libog ko... Napapakanyod siya pag hinihitit-hitit ko ang perlas sa unahan ng bukana ng hiwa nya. "Uhmppp Ohhh ohhh sweet heart ohhhh grabe ka... ang sarap mo kumain ng kepyas...ohhhh"

Naramdaman ko na parang may sumirit na mainit na likido mula sa bukana ng pwerta nya, hindi ako tumigil ng paghimod sa kanyang kaangkinan. Ginawa kong araro ang aking dila na sinusuyod ko ang kanyang basang basa ng bukirin. Bawat hagod ng dila ko sa perlas ng kanyang hiyas ay lalong nagpapatubig sa kanyang palayan. Pero lalo nyang ipinagduduldulan ang kanyang bukid para araruhin ng aking dila..." Ohhhhh uhhhmmm sweetheart nakaka dalawa na ako ummmm grabe ka talaga..."

At ng buhatin ko siya papunta sa sofa, at buong pagsamba kong iniumang ang matikas kong sibat sa kanyang nag-aanyayang kaangkinan, walang tinig na tinanggap nya ang una kong ulos.Napakagat labi siya, Alam kong masakit sa una. Subalit mananaig ang sarap na idinudulot ng paghugpong ng aking sibat sa kailaliman ng kanyang masabaw na kweba.

" Sige na sweetheart iyutin mo na ako ipasok mo na yan...ohhhh sweetheart ang sarap mo talagang umiyot. Ohhhhh Ohhhh Uhmmmm." Nagpagiling giling ang balakang ni Norie habang sinasakyod ko ng mahaba kong sibat. Si Ellaine ang nakikita ko na pinaliligaya ko. Ang aking si Ellaine. "Honnnnn hindutin mo ang puke ko... hindutin mo ako ng hindutin ohhhh honnn ang sarap mong humindot ohhhh ganire pala ire kasarapppp ohhhh"

Walang patumanggang bayo ang ginawa ko. Ulos na mahahaba at maiikling ulos. Ikinawit ng aking katalik ang dalawa nyang paa sa likuran ko habang naglalabas pasok ang sandata ko sa kaibuturan nya. Nanaig sa akin ang epekto ng beer na nainom ko. Ang tagal kong labasan. Lupaypay si Norie ng tuluyang sumirit mula sa ulo ni manoy ang aking naipong dagta. Subalit hindi siya kumalas. Parang iniipon nya sa kanyang sinapupunan ang lahat ng katas ko. Bigla akong natauhan.

Hinagilap ko yung twalya sa banyo at binalikan ko siya. Pinunasan ko ng pinunasan ang loob ng kanyang pwerta parang gusto kong tuyuin. " Hahaha! Anong ginagawa mo sweetheart? " Tanong nya habang tumatawa. " Natatakot ka na mabuntis ako? Gusto ko talaga mabuntis mo ako. Gusto ko magkaroon ng mag-uugnay sa ating dalawa".

Nanlulumo ako. Ano itong napasukan ko? Ah mapapa-aga yata ang pagre-resign ko sa aking trabaho. Kailangan kong iwasan si Norie.

Kinabukasan wala ako sa kundisyon ng magising ako. Halos madaling araw- ng naka-uwi ako. May hang-over pa ako. Hindi lang sa alak na nainom kundi doon sa nangyari na naman sa amin ni Norie. Ipinasiya kong di ako papasok ng araw na iyon. Lumabas ako ng kwarto para magtimpla ng kape. Sinilip ko yung kwarto na ginawa kong nursery ni Albert. Tulog na tulog yung yaya ni Albert na si Paz. Tiningnan ko ang aking munting anghel. Mag three months na siya. Kumislot ito na parang naramdaman ang paglapit ko. Inamoy ko yung aking hininga. Natalo na ng amoy ng kape na ininom ko yung amoy ng hang over ko. Dumukwang ako upang kintalan ng halik yung noo ni Albert. Isang impit na iyak ang naging reaksyon nito, na gumising sa natutulog nyang yaya. Parang naalimpungatan ito na biglang dumilat at awtomatikong ipinukol ang tingin sa crib na kinahihigaan ng kanyang alaga.

" Good morning po sir," Tumayo ito para tingnan kung bakit umiiyak ang baby ko. " O, bakit umiiyak ang baby...ah basa ka pala." Sabi nito.

"Ako muna titingin kay Albert," Sabi sa kanya. At inginuso ko yung bakat ng laway nya sa kanyang bibig. Parang napahiya, pinunasan nito yung bahagi ng bibig ng isang palad. " Mag-hilamos lang po ako Sir," Sabi nya na parang hiyang-hiya. Nangiti ako. Tumango ako at nilaro ko yung kamay ng baby ko na tumigil na sa pag-iyak. Isang mahabang buntung-hininga ang pinakawalan ko. Kung nandito lang si Marie, sana higit nyang maalagaan ang aming bunso. Marahil binawi siya ng Diyos sa akin kasi hindi ko pinahalagahan ang kanyang sakripisyo at pagmamahal sa amin ng mga anak ko. Sakim ako. Mas pinili kong bigyang buhay ang isang damdaming wala ng karapatan.

Dinatnan ako ni Paz na kalong-kalong ko si Albert. Kay gaan nya sa aking mga kamay. Subalit, ang init ng kanyang murang katawan ay nagbibigay inspirasyon sa akin. At parang nakikita ko si misis, ang aking nene, ang aking maasikaso at mapagmahal na si Marie, na naririto lang sa tabi ko at hindi kami iniwan ng kanyang bunso.

"Sir, akin na po si baby, papalitan ko yung kanyang 'pampers'." Parang bantulot akong iabot kay Paz ang kalong kong bunso. Inabot nya ito at pinanood ko muna yung dalawa habang pinapalitan ni Paz yung disposable diaper ni Albert. Dinampot ko yung inilapag ko na tasa ng kape. Malamig na yung kape. At humakbang ako palabas ng silid pabalik sa kusina. Sisilipin ko naman yung tatlo kong makukulit na mga maria.

Naalala ko yung cell phone ko nung bandang 7:30 am na. Kailangan ko kasi na ipaalam sa opisina na hindi ako makaka-pasok. Pagbukas ko ng cell phone nakita ko yung messages na mula sa dalawang numero na hindi naka phone book sa akin.

Idinayal ko muna yung number sa Admin ng office bago ko ipinasyang basahin ang mga messages. At ng narinig ko yung boses ni Arlene, yung secretary namin sa admin, sinabi ko sa kanya na hindi ako makakapasok. "Bakit sir, may hang-over ka?' Sabi nito sa boses na parang nanunudyo. " Mahirap bang maging bachelor, uli?" sabi nito. Isa nga pala si Arlene sa mga ka-opisina ko na napapansin ko ang lantarang pag-flirt sa akin.

"Ikaw talaga," Sabi ko na ibinitin ang gusto kong sabihin." Paki- notify lang dyan sa office na bukas na ako makakapasok. May personal lang akong inaasikaso dito sa bahay. See you tomorrow."

At narinig ko yung pinalambing nyang "Okay, see you too..." sabay ang mahinang 'klik'. At binasa ko na yung mga messages.

"Gud am sir Ted si Kristine po ito yung kapatid ni Ate Norie." Bungad noong unang text sa inbox ko." Di po alam ni Ate Norie na kinuha ko sa cell phone nya ang number mo." Natigilan ako. Bakit kaya siya nagtext? Binasa ko yung isa pa na message sa inbox ko.

"Hi, I'm Eden, dito ako sa Korea, isa akong OFW. Wala pa akong one year dito. Nakuha ko yung number mo sa kopya ng isang lumang dyaryo, nagpadala ka ng message doon. Touched ako sa message mo. Pwede makipag-kaibigan, if you may?"

Ito rin yung nagtext noong kalilibing lang ni misis.Pinakiramdaman ko yung sarili ko. May dating ba sa akin yung text nya? Yung pangalan nya? Kunsabagay, kung totoo na nasa Korea siya, hindi ako makagagawa ng isa pang pagkakamali. Walang chance na maulit yung eyeball namin ni Ellaine. At walang 'milagro' na magaganap sa isang sinehan.

Naupo ako sa garden set sa terrace. Ganap ng ginapi ng nainom kong dalawang tasa ng kape ang hang-over ko. Tinipa ko yung keypad ng cell phone ko. " Hi Eden, pasensya na kung ngayon ko lang nabasa yung text mo. Do you think you won't mind if I will describe myself as a widower with four kids, the youngest is only three months old and I am in my forty's already?"

This time, gusto ko maging totoo. Yung katotohanan ay magbibigay daan sa pagkawala ng mga kumplikasyon sa isang relasyon. Dapat sa una pa lang malinaw na sa atin yung mga kumplikasyon na pwedeng mangyari sa papasukin nating relationship. Yun ang mga nagdaang kahinaan ko. Hindi ko inisip yung pwedeng maging dulo ng aking mga pagpapasiya. Pikit-mata kong sinusuong yung 'ngayon', ng hindi ko iniintindi kung ano ang magiging dulo n'on pagdating ng 'bukas.'

Nag-antay ako ng sagot mula sa kabilang bahagi ng pinadalhan ko ng text ng sumungaw sa pinto ng terrace yung mukha ng 'bunso' ko na si Jenn kasunod yung dalawa pa nyang kapatid. Mas nauna yung si panganay na nakalapit sa akin. Pero mas mabilis na kumandong si 'bunso'.

"Pam, di ba may pasok ka? Maligo ka na at maya-maya lang nandyan na yung school bus na sundo mo." Sabi ko kay panganay na pilit ding kumakandong sa akin." Hindi ka papasok ngayon Daddy," Si Cindy ang nagtanong. Kahawig na kahawig talaga ni misis ang pangalawa ko. Nakadukwang siya sa mesa ng garden set at nilalaro yung wala ng laman ng tasa ng kape na nasa harapan ko. Nakalapag yung cell phone ko sa mesa ng garden set. Parang naiinip ako sa hindi agad pagsagot nung Eden sa text ko.

"Oo, maghapon ako ngayon dito sa bahay." Tugon ko kay Cindy.

"Yeheey, dito maghapon si Daddy!" Si 'bunso' ang umagaw sa sasabihin ni Cindy. May sasabihin pa sana ako ng tumawag si Aling Millen mula sa pintuan ng Terrace. " Sir, nakahanda na po yung almusal," Sabi nito at tinawag si panganay. "Pam nakahanda na yung gamit mo sa pag ligo at yung bihisan mo."

Kinarga ko si bunso, nangunyapit naman si Cindy sa braso ko. "Daddy kargahin mo rin ako," Sabi ni Cindy at nangunyapit sa braso ko. "Teka, teka, baka mahulog si bunso," Sansala ko kay Cindy.

"Bunso? Hindi na bunso yan ah, si Ray Al na yung bunso." Muling sabi nito na nakatingin sa akin. Inayos ko ang pagkakakarga ko kay Jenn at hinayaan kong sumampa si Cindy sa aking kabilang braso. Mabigat na yung dalawa." Bunso pa rin si Jenn, Cindy..." Paliwanag ko kay Cindy habang nahihirapan akong inihakbang yung paa ko na buhat-buhat silang dalawa. " Si Albert ang pinaka bunso. Si Jenn ang bunso kong anak na babae." Tumingin sa akin si Cindy. Di nya maunawaan sa murang isip nya ang ipinapaliwanag ko. Hinalikan nya ako sa pisngi at pinagbuti ang pangungunyapit sa balikat ko. Nang makita yun ni bunso na humalik ang kapatid sa akin humalik din ito at dinoble ang halik ng kapatid at nagpaligsahan ng paghalik sa akin yung dalawa. Nagawa ko silang buhatin hanggang sa dining room kahit abot ang hingal ko.

Gabi na ng makatanggap ako ng text mula doon sa nagpakilalang si Eden. "Hi, pasensya ka na kung ngayon ko lang nasagot ang text mo. Busy ako sa work ko maghapon. Di yata at byudo ka na?"

"Oo, namatay sa panganganak yung misis ko," Text ko uli sa kanya. Parang iba yung pakiramdam ko habang nagpapalitan kami ng text. Ganito yung naramdaman ko nung nagtitext kami ni Ellaine. Kumusta na kaya siya? Ah, kailangang malaman ko ang totoo. Pupunta ako isang araw doon sa opisina nya. Matatandaan ko pa yun.

" Alam mo, you remind me of someone I used to know..." Hindi ko alam kung bakit kailangan kong sabihin sa kanya, sa bago kong ka text yung tungkol kay Ellaine.

"Hmm, sino naman yun?" Text back nya.

"Wala, naalala ko lang siya." Sagot ko sa text nya.

"Mukhang may malalim na iniwang ala-la yung someone na yun, sir!" Nangiti ako ng mabasa ko yung text nya. Malalim na ala-ala. Hindi lang malalim. Naka-ukit na siya dito sa puso ko, na di na mabubura pa.

"Hindi ka na sumagot..." Sunod na dating ng text nya ng ilang saglit na nagbalik-tanaw ako sa naging mga sandali namin ni Ellaine.

"May ginagawa lang ako. Hindi mo sinagot kung ok lang sayo na makipag-kaibigan sa akin inspite sa status ko at sa edad ko." Text ko uli sa kanya.

"What do you think? Kung hindi ok sa akin mag text back pa ba ko sayo?" Oo nga pala. Dito naman sa mundo ng text eh you can be whoever you want to be.

"Pwede i-describe mo kung ano ang features mo, I mean how do you look like exactly." Text ko uli sa kanya.

"You mean natatakot ka na mukhang bakekang ang ka-text mo" Sagot nya. Yung 'bakekang' ay yung pangit na karakter sa komiks na ginawang pelikula ni Nora Aunor.

"No, I don't mean that way. I just want to imagine you, habang katext kita. It is imagining as if kaharap kita, we are talking face to face." Sagot ko.

" Then imadyin mo lang yung kahit sinong babae na naging bahagi ng buhay mo. Imadyinin mo na narito ako ngayon sa tinutuluyan ko dito sa Korea, naka t-shirt ako at walang bra. At naka panty lang ako!"

Napalunok ako ng mabasa ko ito. Nasa hardin ako sa mga rosas ni misis. Hawak ko ang isang lata ng beer. Naka upo ako sa binaligtad na balde ng pintura habang nagtitext ako. Is she trying to seduce me?

" I don't believe you. Parang tinutukso mo ako." Balik text ko sa kanya.

"Hahaha! I can imagine, baka naka-tingaro na agad si manoy mo at this moment!" Sagot nya naman. Natawa ako. "Game siya ha?" Naisip ko Tingnan ko kung gusto nya ang brutal na text. Hehehe!

" Hindi lang naka-tingaro.Kanina pa naka-saludo ito. Maimadyin ko lang kung ano yung natatakpan ng panty mo, tinitigasan na ako." Nangingiti ako ng pinindot ko yung send.

"Gano'n? Anong gagawin mo kung sabihin ko na hinubad ko yung puting panty na tumatabing sa iniimadyin mo." Nasimot ko bigla yung laman ng beer na iniinom ko. At naramdaman ko kumislot si manoy. Luminga-linga ako sa paligid. Maliwanag yung buwan. Full moon pala ng gabing yun. Sa tatlong paso ng mga rosas ni misis isa lang ang may namumukadkad na bulaklak. Yung kasing-laki ng kinuyom na kamao na puting-puting rosas ang sumasayaw-sayaw sa liwanag ng buwan...

End of Chapter 16- Susunod—A Love To Last...