The Power of Love

The Power of Love
By: machewman07

Talagang napaka hiwaga ng pag-ibig, hindi mo mahuhulaan kung kailan ba ito darating sa buhay mo. Minsan aakalain mo na natagpuan mo na pero along the way you will found out that it's just a simple admiration that you could easily forget because there is someone else who could make your world crazy, the someone who can stop your world revolving, someone who makes you smile even there is no reason to smile. Sa isang salita, "MAHIWAGA" at may taglay na kapangyarihan at kaalaman na kahit saan mang tanyag na paaralan ay hindi mo matatagpuan upang pag aralan. Kusa itong darating na may kakayahang tibagin ang lahat ng uri na may matibay na pundasyon.

Sa ating makabagong panahon lumalabas na ang iba't ibang uri ng pag-ibig lalo na sa mga kabataan ngayon. May sarili silang paraan upang makipag laban sa sarili nilang paraan upang masunod lamang ang tinitibok ng kanilang mga puso.

Tulad na lamang ng kwentong ito.

CHAPTER ONE

Malamig ang klima ngayong umaga dahil sa nakalatag na makapal na hamog sa buong paligid. Ang malawak na palayan ay hindi maaninag sa lambong ng mga ulap na siyang mapayapang namahinga sa buong magdamag sa kalawakan ng palayan. Sa paligid naman ay pumapailanlang ang mga huni ng mga ibon at tilaok ng mga manok na siyang gumigising sa mga nahihimbing na natutulog. Ang haring araw naman ay unti unti naring lumilitaw mula sa likod ng matatayog na bundok, at sa kanyang pag sikat ay nakakaroon narin ng matitingkad na kulay ang kapaligiran.

Isang napaka gandang umaga iyon para sa Baryo Mariquit. Subalit para kay Miguel ito ay simbulo ng panibagong simula at pakikibaka sa hirap ng buhay, isang bagong simula na naman upang unti uting hakbangin ang mga baitang ng kapalaran. Hindi man niya maabot ang dulo ng tagumpay ay sapat ng maabot man lang niya ang gitnang bahagi nito na kahit na igupo at ihulog man lang siya ng kabiguan ay hindi masyadong masakit ang kanyang pag bagsak at sa halip ay may sapat pa siyang lakas upang mag simulang muli.
Yan ang kanyang simpleng pangarap para sa kanilang simpleng pamumuhay.

Isang magsasaka ang ama ni Miguel na si mang Nestor, may sarili silang palayan na umaabot lamang sa apat at kalahating ektarya na malapit sa sapa na siyang pinagmumulan ng patubig para sa kanilang palayan.

Hindi naman nag lalayo sa sapa ang kinatitirikan ng kanilang tahanan. Ang kanilang munting tahanan ay napapalibotan naman ng tanim na kamoteng kahoy na siyang nag sisilbing bakod para sa kanilang tahanan. Sa gawing likuran naman ang taniman ng gulay ni aling Jessa na ina ni Miguel. May isa pang taniman ng gulay si aling Jessa, ang tatlong pitak ng dati nilang palayan na hindi naagusan ng patubig kung kaya't hindi na maari pang taniman pa ng palay at napag pasyahan na lamang nila na gawin itong gulayan upang hindi maiwang nakatiwangwang.

Sa madaling salita, hindi na nila pinoproblema ang pagkukunan nila ng pagkain. Ewan na nga lang kung bakit hindi sila naghihikahos sa buhay gaya ng karatig nilang sakahan. Kahit na ilang bagyo pa ang dumaan at masalanta ang kanilang taniman ay kaagad nakakbangon ang kanilang sakahan. Marahil ay sadyang maabilidad ang kanyang ama upang maisalba ang kanilang kabuhayan.

Masiglang natapos ni Miguel ang pag luto ng agahan para sa buong pamilya habang paulit ulit na umaawit ng "Open Your Heart" ni Madonna. Isang simpleng agahan, sinangag na kaning lamig, scramble egg at tinapa na may sawsawang kamatis. Ang bawat kilos ay sadyang may mabilis upang matapos agad ang naakatang na gawain para sa kanya.

Nakahain na ang nilutong pagkain sa hapag ng lumabas ng silid si Kim, bunsong kapatid ni Miguel, humihikab pa habang nagiinat ng dalawang braso sa ere. Lumapit sa mesa upang alamin kung ano ang kanilang agahan. Kinakamot pa ang hindi pa nasusuklay na magulong buhok habang ngumunguya na tila ba may kinakain.

"Wow, tinapa, may peyborit." Nanlalaking mata sa nakita.

"Susmeyo Kimidora, lahat naman ng pagkain paborito mo, daig mo pa ang masibang maton sa lakas mong lumamon." Supla ni aling Jessa sa anak na dalagita.

"Si Mommy, naman, ke aga-aga nanunupla na agad. Sa halip na sabihing.. good morning my dear beautiful princess, how was your sleep, did you sleep alright." Banat ni Kim na kinukumpas pa ang mga kamay ng palahad at nakatagilid ang mga ulo na para bang may kausap sa sahig.

"Mommy? San nanggaling yun Kim?" wika ni aling Jessa na tinatali sa likod ang suot na roba.

"Mommy... means, sosyalan na tawag para sa nanay." Si Kim na nakataas kilay at nag sisimula ng maupo sa mahabang upuan sa harap ng mesa subalit nanatiling nakapatong sa upuan ang kanang paa.

"Ako nga ay tigiltigilan mo ng kaartihan mo Kimiralda, hindi tayo mayaman para tawagin mo akong Mommy, nakakahiya sa kapit bahay na makakarinig." Si aling Jessa na nag titimpla ng kape.

"As if naman may kapit bahay tayo, hello?" Pag mamaktol ni Kim na ginawang parang may hawak na telepono ang kanang kamay pagka banggit ng salitang "hello".

"Ano kamo?" halatang nayayamot na si aling Jessa sa asal ng anak.

"Wala po."

"Uyy Kim, ikaw ba'y nag hilamos na ba at nag toothbrush man lang bago ka dumulog d'yan sa hapag, kadalaga mong tao ang kababuyan mo talaga sa sarili sobra."

"Si nanay naman oh, kanina ikinumpara ako sa masibang maton, ngayon naman sa baboy, anu beh.. eh kung kay Angel Locsin man lang sana ako ikinompara matatanggap ko pa." banat pa ni Kim. "Mga ganung level kase ang ganda ko eh." Patuloy nitong litanya na may kaartihan at ang mga kamay ay kinukumpas sa hangin na nag papakita ng salitang "level".

"Ano kamo Kim?" mukhang nauubusan na ng pasensya ang ina sa anak.

"Wala po, sabi ko.. si Angel Locsin, insecure sa beauty ko." tumayo na si Kim mula sa pagkaka upo at tinungo ang lababong yari sa kawayan upang mag hilamos ng mukha at mag mumog. Subalit ng mapadaan sa tapat ni Miguel may binulong ito. "Si nanay, tumatanda na, may pagka bingi na."

"Kim, narinig ko yun." Saad ni aling Jessa habang patungo sa harap ng bahay dala ang tiimplang kape para sa kabiyak na paniguradong nag hihimas na naman ng panabong na manok.

Mahilig mag alaga ng manok si mang Nestor, lalo na yung tipong panabong, pero hindi ito nag sasabong sa halip ay binibenta niya ito sa mga kumpare niyang mahilig sa sabong at kung sinuswerteng manalo ang nabili nilang manok ni mang Nestor ay may malaki din itong balatong natatanggap. Samantalang ang mga inahin naman ay masipag mangitlog kung saan nanggagaling ang kanilang mga itlog para sa agahan at sa iba pang lutin.

"Kim, wag mong ginaganun si nanay, alam mo namang madaling mag init ang ulo nun." Pangaral ni Miguel sa kapatid na nag to-toothbrush sa harap ng lababong kawayan.

"Hinggi ngun nguya, lyabss angu ngun neh." Wika ni Kim na puro bula ang bibig at madaling nag mumog.

"Alam ko, pero wag mo naman abusohin." Naupo na si Miguel at nag sisimula ng mag sandok ng pagkain. "Pagkatapos mo d'yan, babain mo na yung mga love birds dun sa may hagdan at kakain na tayo."

"Yes bro." sabay saludo ni Kim kay Miguel matapos punasan ang basang bibig gamit ang laylayan ng suot na damit.

Ilang saglit pa ang lumipas ay mag kasama na ang tatlo upang mag simula ng mag agahan. Ang nanay at kapatid ni Miguel ay natural na ganun mag usap pero hindi naman nagkaka asaran. Isa lamang iyon sa paraan ng pag lambing ng bunso sa ina, maging kay mang Nestor ganun din ito mag salita. Marahil pinag papasensyahan na lamang ng mag asawa ang anak dahil sa ito ay bunso. Pero mabait na bata si Kim, masunurin, matalino at maalalahanin, may katabilan nga lang ang bibig. Kahit sa edad nitong kinse ay may paka isip bata parin. Mabibilang lang sa daliri kung ito ay mag ayos ng sarili, palaging wala itong paki alam sa mga damit na susuotin o sinusuot, katwiran niya, wala naman daw silang kapit bahay upang maka puna sa mga pananamit niya.

Matapos ang kanilang pag sasalo ng agahan ay may kanya kanya silang toka sa mga gawain. Si Kim ang naka assign sa pag huhugas ng pinagkainan, si aling Jessa naman ay nasisimula ng ayosin ang mga ipagbibiling gulay na itinabi sa silong ng kanilang bahay. Si mang Nestor naman ay nag aayos nang mga gamit na gagamitin sa bukid, mukhang mag i-spray ito sa palayan ng insecticide. Pero minsan nag tataka si Miguel kung bakit hindi siya pinatutulong ng ama sa mga gawaing bukid samantalang kaya naman niyang gawin yun. Meron naman siyang malusog na pangangatawan at sapat na lakas para sa mga gawaing bukid. Nalala pa niyang minsang tinanong niya ang ama kung bakit ayaw siya nitong patulungin sa mga gawaing bukid, ang tanging sagot na lamang nito ay upang magkaroon daw si Miguel ng sapat na panahon para sa pag aaral. Sabagay matalino namn si Miguel, sa katunayan isa siyang scholar sa university na kanyang pinapasukan sa kursong business administration.

Nagtataka siya kung bakit iyon ang kursong ipinakukuha sa kanya ng mga magulang samantalang wala naman silang negosyo. Kung siya lamang ang masusunod, gusto niyang mag agriculture na lamang dahil meron naman silang taniman ng palay at mga gulay.

Nag lalakad si Miguel patungo sa sapa na hila ang kanilang kalabaw, paliliguan niya ito bago itali sa lugar na maraming damo. Subalit bago sa siya makarating sa sapa ay nakarinig siya ng tunog ng isang bagay na bumagsak sa tubig, sa di kalayuan ay may mga damit na nakalatag sa damuhan. Isang kulay cream na short, green na polo shirt at black na brief at pares ng tsinelas. Mukhang may naliligo sa malalim na bahagi ng sapa kung saan madalas siyang maligo ngunit gamit ang tabo.

Dahan dahan siyang kumubli sa likod ng isang malaking puno malapit sa malalim na bahagi ng sapa. Mula sa kanyang pwesto ay nakikita niyang may isang lalaki na nag ba-back stroke sa pag langoy, wala itong saplot sa katawan. Nakita niya ang buong kahubdan nito, ang malaking ari ng lalaki na napapaligiran ng medyo may kakapalang bulbol at ang ari nito ay may kahabaan din kahit hindi pa matigas, gumagalaw ito pakaliwa at kanan sa tuwing ikakampay ng lalaki ang mga paa sa tubig.

Nanginginig ang kalamnan ni Miguel sa nakita, ngayon lamang siya naka kita ng taong walang saplot sabuong buhay niya. Nanunuyo ang kanyang lalamunan at nag sisimula ng mammuo ang butil butil na pawis sa nuo. Hindi niya maintindihan ang kanyang nararamdaman sa nasasaksihan. Hindi niya kilala ang lalaki, mukhang bagong salta lamang ito sa kanilang lugar. Napapikit siya ng mahigpit sabay lunok ng laway dahil parang natutuyo na ang kanyang lalamunan. Mahigpit ang pakakapit niya sa tali ng kalabaw na nasa tapat ng kanyang dibdib. Muli niyang minulat ang kanyang mga mata upang muling tignan ang hubad na lalaki na naliligo ngunit wala na ito.

"HOOOYY!" sigaw ng lalaki na biglang sumulpot sa kanyang harapan.

"AAYYY!" sigaw ng gulat na gulat na si Miguel na nawalan ng panimbang at tuluyan na siyang bumagsak sa malalim na bahagi ng sapa.

Hindi marunong lumangoy si Miguel, kung kaya't lulubog lilitaw lamang ito sa tubig.

"Namboboso ka no.!" wika ng lalaki.

"Tu – tul – long!" wika ni Miguel sa tuwing siya ay lilitaw sa ibabaw ng tubig, ngunit tuluyan na siyang lumubog sa ilalim ng tubig.

Pinabayaan lamang siya ng lalaki sa pag aakalang nag kukunwari lamang siya, subalit isang minuto na ang lumipas ay hindi parin lumilitaw si Miguel. Kinabahan na ang lalaki at mabilis itong nag dive sa tubig upang saklolohan ang nalulunod. Mabilis naman niya itong nakita sa ilalim ng tubig dahil malinaw naman ang tubig. Agad niyang binuhat sa tabi ng sapa ang wala ng malay na si Miguel, pinulsuhan, may pulso pa naman. Isang CPR ang ginawa ng lalaki sa walang malay na si Miguel. Tatlong pump sa dibdib sabay buga ng hininga sa bunganga ng nalunod habang tinakpan naman ang ilong.

Wala parin nangyayari kung kaya't inulit niya muli ang pag CPR.

"Uhuu.. Uhuu!" pag ubo ni Miguel kasabay ang pag labas ng mga tubig mula sa bibig at ilong nito.

Idinapa ng lalaki si Miguel upang mailabas nito ang mga na inom na tubig mula sa kanyang baga. Makalipas ang ilang saglit, ang pag ubo ni Miguel ay napalitan ng pag hikbi ng marahan hanggang sa ito ay nauwi na sa pag iyak habang nakadapa parin, nakatulala ito habang umiiyak. Nabuhayan ng loob ang hubad na lalaki na siyang nagligtas kay Miguel.

"Bakit ka kase namboboso, oh ito tignan mo na ng malapitan para hindi kana mamatay kaboboso saken." Asar na pananalita ng lalaki habang mayabang na ibinuyangyang sa kanyang harapan ang hubad nitong maskuladong katawan.

Tumayo na siya mula sa pagkaka dapa, nanghihina ang kanyang tuhod dahil sa nangyari kanina. At isang matalim na tingin lang ang pinukol nito sa lalaking kaharap.

"Oh baka naman mas gusto mong hawakan." Pagkawika ay mabilis na hinawakan ng lalaki ang kanyang kamay at ipinadama sa kanya ang pagkalalaki nito.

Sobrang pikon na si Miguel sa pagyurak ng lalaki sa kanyang pagkatao, kaya sa halip na mag pasalamat ay isang malutong na sampal ang kanyang binitiwan sa makinis nitong mukha at mabilis na umalis.

"Aba't..GAGO TO AHH!" galit na sigaw ng lalaki.

Mabilis na hinila muli ang kanyang kanang kamay bago pa man siya makaalis, sa sobrang lakas ng pagka hila ng lalaki sa kanya ay bumangga ang kanyang katawan sa hubad na katawan ng lalaki at isang iglap lang ay hinalikan siya nito sa labi, sakop ng mga halik nito ang buong bibig niya. Nanlaki ang kanyang mga mata sa pagka gulat. Matagal na halik ang ginawad sa kanya ng lalaki ngunit hindi siya makawala sa mga pagkakayakap nito sa kanya. Sobrang malakas ang lalaki at hindi sapat ang kanyang lakas upang kontrahin ito at makapanlaban man lang.

Nang gilid ang mga luha ni Miguel, masakit na ang kanyang mga labi sa marahas nitong mga halik, may kakaiba narin siyang nalalasahan, lasang dugo. Sa wakas ay binitiwan na siya ng lalaking pangahas. Napayuko na lamang siya at mabilis na umalis.

"THANK YOU HA, SA PAG LIGTAS.... WALANG ANO MANNN!" sigaw nito sa kanya na sinundan pa ng malakas na pag tawa habang siya ay papalayo.

Wala siya sa kanyang sarili na nakauwi sa kanilang bahay, hila parin niya ang kalabaw na sana ay kanyang paliliguan sa sapa. Samantalang sakto namang lumabas ng bahay si Kim at nagtaka sa kanyang itsura.

"Oh kuya, bat ganyan ang itsura mo, basang basa ka... at saka... umiiyak ka ba?" tanong ng nag tatakang kapatid sa kanya, paikot ikot ito sa kanya na para bang nag iinbistiga. "Hhhmm.. lumangoy ka ba sa sapa?...kelan ka pa natutong lumangoy?" patuloy pa nito.

Sa halip na sagotin ang tanong ng kapatid sa mga tanong nito ay wala parin siya sa kanyang sarili na nag patuloy na nag lakad habang hila parin ang kalabaw na dapat ay kanyang paliliguan. Itinali niya sa isang madamong lugar ang kalabaw kung saan ay nakasisiguro siyang makakakain ito ng mabuti. Sariwa parin sa kanyang alala ang naganap kanina lang sa sapa. Sari-saring mga isipin ang patuloy na nag lalaro sa kanyang isip, tulad ng: kung sino ba ang pangahas na lalaki na kanyang nakita sa may sapa, kung ano ang kahahantungan niya kung hindi siya niligtas ng lalaking yun sa pagkakalunod. Paano na ang kanyang mga pangarap sa buhay na maiahon sa hirap ang kanyang pamilya kung tuluyan na siyang namatay. Nasa ganung pag iisip siya kung kaya't muling dumalisdis muli sa kanyang makinis na pisngi ang mga masasaganang mga luha.

"Eherrm." Pag aagaw atensyon sa kanyang pag se-senti mode. Nilingon niya kung sino ito.

ITUTULOY