1. Home
  2. Stories
  3. Together For(n)ever - Part 1
Filipino Sex Stories

Together For(n)ever - Part 1

By BellaVictoria ·
A/N:

This is a revised version of my story posted a few years back here in FSS and the other site. The previous version was written in English and I thought of revamping this into a "better" one and to cater to most of the readers' language preference. I *might* include additional scenes/or an alternative story line.

Warning: If you're a hopeless romantic, read on. A bit lengthy but, sex part will come soon enough.

Cheers, BV.

**

ANDREA's POV

It's 3AM in the morning. Kakatapos ko lang mag check-in sa hotel sa may Ortigas. Late na, dapat kasi kanina pang 1:30AM ako andito pero delayed ang flight ko.

"Damn!"

Bulong ko sa sarili ko habang papasok ako ng aking kwarto. Ibinaba ko ang aking mga gamit pagkatapos ay tiningnan ko ang calendar sa aking phone. Wala akong nagawa kundi mapa-iling na lang. Sobrang full ng schedule ko today.

Mabilis akong nag shower at nagtoothbrush. Matapos kong maglagay ng mga kung ano-ano pa sa face ko, dumiretso na akong nahiga sa bed. Nag check muna ako ng emails ko like what I always do, nag message din ako sa Ermats ko para sabihin na nakarating na ako sa hotel at nag check din ng Instagram at Facebook. After a while, ibinaba ko na ang phone ko and then I dozed off immediately.

7AM nang mag-alarm ang phone ko.

"10 more minutes!" Kulang pa ang tulog ko dahil halos tatlong oras pa lang akong nakakapahinga..

7:15AM na at pinilit ko ang sarili kong bumangon. Kung hindi lang sana ito business trip, baka nakahilata pa ako sa bed sa oras na ito. But unfortunately, I had to drag myself to take a shower dahil may conference call ako na kailangang attendan by 8AM. Pagkatapos naman noon ay may candidate interview ako ng 9:30AM.

Dahil hindi naman talaga ako morning person, medyo grouchy pa ako nang maramdaman kong kumakalam na ang sikmura ko. Naimagine ko pa naman ang masarap na breakfast buffet sa hotel restaurant sa baba.

Since mag-isa lang ako sa hotel room, wala na akong paki-alam na naglalakad ako ng naka hubad. Mabilis kong tinuyo ang buhok ko gamit ang towel kasi wala na akong time para mag blower pa ng hair.

Binuksan ko ang aking Macbook Air na nakapatong sa desk sa isang corner ng room. Pagkatapos ay nag-umpisa na akong magbihis.

7:45AM nang makatanggap ako ng chat from Alex, my boss. "Get ready, we will start the con-call in a few"

"Got it. Ready whenever you guys are." Mabilis kong sagot.

Kinuha ko ang aking make-up kit sa luggage at ang aking Livescribe. Palagi ko itong dala kapag may meeting ako dahil it saves me time sa pagsusulat ng notes. At the same time, I need to multitask and get myself ready for the meeting later on.

8:03AM nang mag ring ang phone ko. Nasa kalagitnaan ako ng paglalagay ng foundation sa mukha ko.

"Hello good morning!" Bati ko, sabay pindot ng on-button Livescribe. Kasabay noon ang pagsulat ko ng note sa aking notebook: Discussion notes – Technical Director, Philippines.

Ini-on ko rin ang speaker mode ng phone ko para marinif ko ng mas maayos ang usapan namin. Nag-umpisa nang magsalita sa Alex sa kabilang linya.

"Hi Eunice and Albert, how are you today?" Masiglang bati nya sa mga clients namin. "I am looping in my colleague Andrea, she is currently in Philippines for a business trip. She is the one in charge for Healthcare sector. "

"Hi Eunice and Albert. Thanks for making time to speak with us."

Ipinagpatuloy ko ang paglalagay ng foundation, powder at blush. Isinunod ko naman ayusin ang aking kilay. Kailangan dapat laging on fleek. Patuloy pa rin sa pag kausap si Alex sa mga clients namin, idini-discuss nya ang focus and specialty ng group namin.

Nag-umpisa na rin mag discuss ng job brief ang client namin. Sinabi nila kung anong klaseng profile ng candidate ang preferred nila, ano background and skillsets pati na rin ang desired softskills.

Naglagay na ako ng eyeshadow. Smoky effect para classy. Isinunod ko maglagay ng eyeliner at mascara. Napatingin ako sa wristwatch ko, 8:30AM na pala. Hindi pa rin sila tapos mag-usap dahil ang dami pa tinatanong ng boss ko. Once in a while sumisingit ako to clarify some things and to give my thoughts and suggestions pero si Alex wala pa rin tigil.

Magaling talaga sya makipag-usap at kapag na engage na nya ang clients namin, umaabot pa sa non-related topics ang discussion dahil sa mga segue nya. After a while natapos na rin ang discussion at na cover naman lahat ng questions.

I started to put on my lipstick. Since candidate interview naman iyon, I decided to use my Mac Ruby Woo lipstick, kasi bagay ang shade noon sa color ng blouse ko. I am feeling flirty today and of course, I want to make a good impression to the candidates that I am meeting.

Nang ibaba ng client namin ang phone, naiwan pa rin si Alex on the line.

"Do you have time for a quick catch up?" Tanong nya sa akin. 8:45AM na.

"Okay, I have 5 minutes" sabi ko.

"But your interview is at 9:30AM, right?" Alex asked sarcastically. I'm sure gusto pa nya akong kausapin longer than 5 minutes and this bitch ain't got time for that.

"I know! But I am still in the hotel room, my hair disheveled and all; I still need to fix myself! Now go on, what's up?" Ganyan talaga kami mag-usap ng boss ko dahil maayos naman ang working relationship namin. He's British and Single pa kaya sobrang hard working to the point na nagma-micro manage sya, at ako naman ang paborito nyang i-micro manage!

Madalas kaming mag lunch na magkasama kaya kapag wala kami sa office or kapag kaming dalawa lang ang magkausap, wala na halos formality but syempre andun pa rin ang respect.

Sa phone call, sinabi nya na pag-isipan ko raw ang strategy namin and mag brainstorm daw kami mamaya after ng meetings ko. I got bored and since hindi naman nya nakikita kung ano ang ginagawa ko, inumpisahan ko nang magsuklay at mag finishing touch ng make up. Inayos ko rin ang pagkaka-tuck-in ng blouse ko.

"Are you still there?" Tanong ni Alex.

"Yup, go ahead I'm listening! But I really need to go in 5 minutes" Sabi ko naman.
"Update me on your discussions later okay?" Pahabol pa nya.

"Sure will do, Boss! Have a nice day over there." Then I hung up.

I took the Livescribe and drew a star on the notebook, and then pressed the off button. Discussions recorded.

I grabbed my bag and put my stuff inside. I made sure na wala akong nalimutan. My iPad mini, Livescribe, and a power bank. Tumingin muna ulit ako sa salamin to make sure na maayos nga ang pagkaka-make-up ko pati na rin ang damit ko, saka ko pa lang isinuot ang blazer ko.

Tinitigan kong muli ang aking sarili sa salamin. 5 foot two inches in height, neutral skinned, oval faced, chinita eyes with long brown wavy hair. Nakasuot ako ng dark ash pencil skirt and light pink button up blouse paired with black blazer and Jimmy Choo's.

"Looking extra classy, you are. It's gonna be a lucky day today!" sabi ko sa sarili ko sa salamin. Pagkatapos ay naglakad na ako palabas ng room at pababa ng hotel. Buti na lang at may access mula sa hotel papunta doon.

9:10AM nang dumating ako sa cafe. Hangga't maari, ayoko sana dito makipagmeet dahil ayoko na may makakita sa akin na kakilala ko, this cafe can get very busy pa naman pero wala akong choice, iyon ang pinaka convenient sa mga ka-meet ko.

I quickly scanned the place to look for a nice spot perfect for discussions. May mga tables na wala pang nakaupo pero masydong accessible at daanan ng ibang customers. May nakita akong magandang spot sa far end ng cafe and isang lalaki pa lang ang nakapwesto doon. He's occupying a table for two and sa tapat naman sya on the right ay may table for four na vacant.

Naupo ako sa kahilerang upuan ng guy at ipinatong ko naman ang bag ko sa katabing chair. From my peripheral vision, napansin ko na tiningnan ako nung lalaki at mabilis din nyang ibinalik ang tingin nya sa kanyang laptop. Kinuha ko ang phone ko sa bag at tinawagan ko ang candidate na ka-meet ko. After three rings, sinagot naman nya ang phone.

"Hi Jessie, this is Andrea. Are you on you way here? Let me know when you are near the place. Thanks!"

Inilabas ko naman ang notebook ko at ipinatong iyon sa table as sign na nakareserve na ang table na iyon. Binitbit ko ang bag ko at nagpunta ako sa counter para umorder.

"Good morning!" Bati ko sa cashier.

"Look, I am waiting for somebody and I really need a wi-fi connection right now..."

"Okay Ma'am. Can I get your order first?" Mabait na bati ng Cashier sa akin.

"Can I order later? I need to have wifi connection muna sana."

"Do you have a swirl card Ma'am?"

"The what card?"

"Kasi Ma'am our Wi-fi is free for those who have our loyalty card..."

"Oh I see. Wala ako eh, can I buy one?"

Mabait naman si kuya na nasa Cashier. Pumayag din sya na mamaya na ako mag order. Nadaan ko kasi na malambing na ngiti at paki-usap. Isinulat nya ang password sa isang piece of paper pagkatapos ay iniabot nya ito sa akin.

"Thanks Bobby! You are awesome." Nginitian ko sya saka ako bumalik sa table na nireserve ko.

Pagkaupo ko, napatingin na naman yung lalaki sa akin pero nagpretend na lang ako na hindi ko sya napansin. Dali-dali akong nagconnect sa wifi pagkatapos ay tinawagan ko ang staff ko sa Singapore using whatsapp. Sinagot naman kaagad ng staff ko ang call.

"Hi Ria, good morning! This will quick, I have sent you the documents for the Technical Director role, could you please start working on it? Just do the normal stuff and send to me by the end of the day. Everything clear?" Mabilis naman na nag-agree si Ria. Pinilit kong hinaan ang boses ko dahil mukhang naiinis na yung lalaki sa kabilang table.

Pagkatapos ng call ko kay Ria, nag ring naman ang phone ko. Si Marcus, isa sa mga professionals na naka schedule din for meeting sa akin that morning.

"Okay, that can't be helped but my schedule is quite full the whole day. I might be able to squeeze meeting the meeting in the afternoon though, say around 4:30-5PM?" Na-stuck daw si Marcus sa traffic and hindi makaka abot sa original schedule namin which is at 11AM. Medyo nainis pa ako dahil nagulo ang calendar ko.

Umalis saglit yung lalaki at pagbalik nya may dala ulit syang kape. Caramel Macchiato pala ang inorder nya, my favorite! Bigla tuloy akong nagcrave kaya nagdecide akong umorder na muna. Buti dumating na rin kaagad si Jessie. Inaya ko syang umorder na muna kami before anything.

Bumalik kami sa table namin after. Inumpishan na namin ang formal introductions. After a while ay nagumpisa na ang discussion namin. Midway ng aming usapan, ilang beses na nag clear ng throat yung guy opposite our table. Akala mo inuubo pero fake naman.

Ilang beses nya kaming tiningnan sideways, hindi na ako makapagtimpi dahil medyo naiinis na ako kaya para hindi mahalata ni Jessie, I sipped my coffee and pasimple akong tumingin sa lalaki sa kabilang table.

Patay malisya lang sya and he blankly stared sa laptop nya. Akala mo may binabasa pero wala naman. Ibinalik ko ang attention ko sa kausap ko kahit na medyo naba-bother ako dahil mukhang familiar sa akin ang hitsura nung guy.

After 30 minutes or so, naging mas intense ang discussion namin ni Jessie kaya medyo wala na akong paki-alam sa nasa kabilang table. Just as I thought na napagod na sya sa pagpapa-pansin, umubo na na naman sya kaya hindi ko na napigilan na mapatingin sa kanya. Sakto rin naman na naptingin sya sa direction ko and our eyes met.

"Damn!"

Mabilis kong inalis ang tingin ko sa kanya. The guy opposite the table is Josh, ang ex-boyfriend ko na hindi ko pa ulit nakikita after 5 years after we "broke up". Mukhang nagulat din sya dahil namutla sya nang makita nya ako. Hindi naman ako multo!

Tiningnan ko si Jessie na napatigil sa pagsasalita at ngayon ay nakatingin na rin sa aming dalawa. Nginitian ko sya at sinabihan na "Carry on please!" Ipinagpatuloy nya ang pagsasalita pero I swear, gusto kong matunaw sa kinauupuan ko. I silently wished na sana umalis na si Josh pero hindi, nag-stay pa rin sya doon habang akala mo may pinagkakabusy-han sa laptop nya.

After another 30 minutes, nag wrap up na kami ng discussion ni Jessie. Nagpaalam na rin sya dahil may aattendan pa daw sya na next meeting. Pagtayo ni Jessie, hindi naman namin napansin na may paparating pala na babae na may dalang tray. Nabangga nya ang babae kaya bigla namang nabitawan nito ang tray.

"What the?!...."

Malakas ang sigaw ni Josh. Napasigaw din ang babae sa gulat. Medyo natulala ako for a while at pinanood ko lang sila, parang biglang nag slow motion ang scene. Nakita ko na lang na nagaapologize si Jessie sa girl habang si Josh ay napatayo dahil basang-basa ng kape ang right part ng pants nya. Mabuti na lang at iced coffee iyon. Pagtingin ko sa paanan ko, half ng shoes ko ay covered with icing at kahit gusto ko rin mapasigaw, pinigilan ko na lang dahil I need to stay composed sa harap ng ka-meeting ko.

Nagsorry naman si Jessie kay Josh pagkatapos ay nakita ko na lang na nagsosorry sya sa babae habang nakapila ulit sila sa counter. Naiwan kami ni Josh na halos magkaharapan. Mabilis kong kinuha ang extra serviettes at iniabot iyon sa kanya. Kinuha nya ang mga iyon pero blank lang ang kanyang facial expression. Pinunasan ko ang icing sa shoes ko. Habang ginagawa ko iyon, nagsalita si Josh.

"May meeting ako mamayang alas dose dito. Maaga akong nagpunta dito para makapag prepare at para hindi ma stuck sa traffic. Look what happened now!"

I snapped back at him dahil ang dating sa akin ay ako pa ang may kasalanan ng nangyari sa kanya. Napataas din ang boses ko nang sagutin ko sya.

"I have another meeting at 12 too and this was clearly an accident. Now if you don't mind, I need to go and I will clean up myself!"

Mabilis akong lumabas ng cafe pero hindi ko rin napigilan na huwag syang lingunin. Pinapahiran pa rin nya ang pants nya. Hindi ako nakatiis dahil naawa naman ako dahil may meeting daw sya. Binalikan ko sya.

"I have a room upstairs, you have enough time to wash your pants and dry it up a bit. At least you won't smell of coffee and your pants are not sticking on your skin." Patuloy lang sya sa pagpunas ng pants nya.

" Do you want my help or not?" Naghintay ako after a few seconds at nang hindi pa rin sya sumasagot, naglakad na ulit ako palabas ng cafe.

Habang hinihintay ko ang pagbukas ng lift, nakita ko ang reflection ni Josh sa door. Tiningnan ko lang sya at hindi ako nagsalita. Josh stood five feet 10 inches tall. Maputi sya, mas maputi pa compared to me. Clean-shaven sya kaya akala mo boy-next-door ang hitsura.

"I need your help." Sabi nya.

"I thought so too." Sagot ko naman.

Sakto namang bumukas ang pintuan ng elevator. Hindi kami nag-usap hanggang sa bumukas ulit ang door. Lumabas ako at naglakad papunta sa room ko. Mabilis naman syang sumunod sa akin. Pagdating namin sa room, ibinigay ko sa kanya ang isa pang spare na bathrobe para mahubad na nya ang kanyang pants.

"You can use the soap inside the bathroom. Wash your leg if you must. Take a shower if you want."

Hindi ako tumitingin sa kanya. Ini-on ko na lang ang laptop ko to keep myself occupied. Anyway, kailangan ko rin naman i-check ang schedule ko and my e-mails.

Lumapit sya sa akin at tinanong kung pwede daw ba nyang gamitin yung isang extra towel. Tumango lang ako. Habang naglalakad sya papuntang bathroom, tinanong ko sya.

"Do you know how to hand wash?"

"Oo naman!" Sabi nya.

"Okay. If you need help, just give me a wave. I need to make 2 calls. Bilisan mo dyan, you barely have an hour left."

Pagpasok ni Josh sa loob ng bathroom, bigla namang nag ring ang phone ko. That's my boss, dahil we have a scheduled phone call at that time. Sinabi ko lang ang feedback ko sa discussion ko earlier and other updates. Nang malapit na matapos ang call, pinakiusapan ko sya na kung pwede sya na lang ang tumawag sa isa pa naming client. Nag-excuse na lang ako na medyo masama ang pakiramdam ng tyan ko. Biniro pa nya ako na baka naman daw excuse ko lang iyon pero ang totoo ay matutulog lang ako.

Kinatok ko si Josh sa bathroom. Binuksan naman nya ang door. Bumalik syabsa pwesto nya na naka-lean sya sa sink habang kinukusot ang part ng pants nya. Nakapatong naman sa balikat nya yung kabilang side ng pants na malinis.

Ewan ko ba pero hindi ko mapigilan na mapangiti sa kanya. Nginitian naman nya ako pero parang napilitan lang. At dahil natural na suplado sya, he is giving me the look na para bang nagsasabi na "what the fuck are you staring at?"

"What now?" Tanong ko sa kanya habang nakatingin ako sa kanya. Feeling ko nagblush ako nang wala namang dahilan.

"May hair blower ka ba?" Si Josh.

"Well I guess this hotel room has, I suppose?" I rolled my eyes pero ang totoo nyan, I'm fighting the urge not to hug and kiss him. Like hello?! He's in my bathroom!

"Akin na nga 'yan! Ako na bahala dito. Just hurry and dry yourself up."

Ibinigay nya sa akin ang pants nya kahit na mukhang hesitant pa sya. Lumabas ako ng bathroom at nagpunta ako sa dresser to check if may blower nga ba doon, mabuti na lang at meron.

Inumpisahan kong tuyuin ang basang part ng pants nya. While doing so, I wondered if Josh can also dry the wet patch that I am having right now down there. Feeling ko lalo pa akong namasa just by the thought of it.

Hindi ko napansin na lumabas na rin pala ng bathroom si Josh. Na-distract ako sa pagmumuni-muni ko nang maramdaman kong dumampi ang labi nya sa aking noo.

"Ako na bahala dyan, ikaw naman ang mag prepare for your next meeting." Kinuha nya ang pants sa akin.

"Right, We should get moving by 11:50." Ipinasa ko naman sa kanya ang blower.

Aminin ko man or hindi, bigla akong nalibugan habang pasimple ko syang pinapanood habang tinutuyo nya ang pants nya. It made me wonder kung kaya rin ba nyang tuyuin ang lagusan ko na nagumpisa na ring mamasa dahil sa kanya.

Gusto ko na sana syang lapitan, akapin nang mahigpit at halikan. I want to taste his lips pero pinigilan ko ang sarili ko. Bigla kong naalala na kailangan kong mag behave kahit pa naglalawa na ang pagitan ng hita ko.

"This not the right time." Paulit-ulit na sinasabi ng utak ko.

Napasulyap sya sa akin. Binawi ko ang tingin ko sa kanya at tiningnan ko na lang ang oras sa aking wristwatch. 11:40AM na pala. Mabilis akong nagpunta sa bathroom para mag re-touch. Naglagay ako ng kaunting blush on at lipstick. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang daliri ko para medyo messy hair. Inayos ko rin ang pagkaka tuck ng blouse ko and now, I am ready to go.

Paglabas ko ng bathroom, nakasuot na si Josh ng pants and shoes nya. Medyo awkward pa nga dahil nakatayo lang sya dun at nakatingin sa direction ko.

"Shall we go?" tanong nya casually.

"Ready whenever you are!" sagot ko naman, sabay kuha ng bag ko.

Lumabas kami ng room ko and buti na lang malapit lang ang elevator. Para bang naputulan kami ng dila at tahimik lang na hinintay ang pagbukas ng pinto noon.

Pagbukas ng elevator, pinauna nya akong pumasok at mabilis din syang sumunod sa akin. Kami lang ang tao sa loob kaya andun na naman ang awkward feeling. Sumara ang pinto and there was total silence kahit pa halos mabingi ako sa tunog ng pagkabog ng puso ko. Josh cleared his throat. Tiningnan ko sya sa reflection namin sa door.

"You look very beautiful Andrea—as always."

Nginitian ko lang sya. I blushed.

"Alam ko na ikaw ang babae sa katabing table sa cafe the moment you spoke sa Cashier na si Bobby."

Natawa ako dahil natandaan nya ang pangalan ng Cashier.

"Ikaw lang naman ang kilala ko na may voice na ganyan."

Inirapan ko sya.

"Kaya nga hindi na halos mapakali sa pag asikaso sa'yo yung tao."

Tiningnan ko lang ulit sya sa reflection. Wala naman ako maisip na sabihin sa kanya.

Lumapit sya sa akin, but it's a safe distance. How I wished na mas lumapit pa sana sya because if he did, hahalikan ko na talaga sya.

"God knows how thankful I am that I was there and you were there and I just want to hug you so tight, but I...I..."

"But you just can't." Ako na ang tumapos ng sentence nya.

Bumukas na ang pinto ng elevator. Bigla naman nag ring ang phone ko. Mabilis kong sinagot iyon, at sinadya ko ring iwasan ang mga mata ni Josh.

"Yeah I received it. I am on my way there. Give me a few minutes. Sorry. See you soon. Bye!" Tumawag ang ka meet ko. Andun na sya sa cafe.

Mabilis kong nilapitan si Josh at inakap ko sya ng mahigpit. Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko.

"Thank you for the past one and a half hour." And I let go of him. Naglakad ako palayo.

"Wait! Same cafe pa rin naman ang pupuntahan natin diba?" Medyo pasigaw nyang tanong sa akin.

Mas binilisan ko pa ang lakad ko. Baka kasi pag hindi ako lumayo ay magdecide na lang ako na huwag makipagmeet sa ka appointment ko.

"You have my number. It hasn't changed. You know my email address. It hasn't changed as well. Keep in touch!" Sigaw ko sa kanya.

And then I walked away.

To be continued.

**

This story may not be reposted, reproduced or distributed, in whole or in part, without prior written of the author by any means available. © 2017 Bella Victoria OW121048