Townhouse - Part 47: Hasta El Fin Del Tiempo

"Hi kuya Bogs..." bati sa akin ng dalagang si Carina.

Nagkita kami sa isang kapihan sa kahabaan ng West Ave. sa lungsod ng Quezon. Isang kakaibang tagpo kung saan hindi naman namin dating ginagawa. Wala sa loob ko noon kung ano ang kaibahan ng pagyayaya ni Carina sa akin noong araw na iyon. Nagkaroon na lamang ako ng kutob na may "Mali" sa sitwasyon, isang seryosong Carina ang aking nadatnan, malayo sa aking nakagisnan.

"Hi Carina, so, uhm, ano gusto mo orderin?" pag-aalok ko pa sa dalaga.

"Ah, siguro ma-ooverdose tayo sa kape sa haba ng pag-uusapan natin" sagot niya.

Pumili kami ng pwesto, hindi gaanong punuan ang naturang kapihan dahil ang ilang iskwelahan noon ay tapos na ang pasukan. Sa isang sulok kami lumuklok, kahit legal man kaming magkita ay hindi naman kami ganoon kapabaya, iniingatan pa din namin na may ibang makakita.

"Is there something wrong?" tanong ko kaagad sa dalaga matapos kaming maupo.

"....kuya" sambit niya.

Hinawakan ko ang kamay ng dalaga, hindi naman ito nanlalamig subalit batid ang kanyang kaba. Nakita kong nang-gigilid ang kanyang mga luha at kanyang inalis ang pagkakahawak ng aming mga kamay. Sa pagkakataong iyon ay nagsimula nang gumana ang aking walang kupas na imahinasyon, mapa ligaya man ito o saklap na parusa. Parang ine-rewind ko ang aking memorya, isa-isa kong inalala ang aking mga ginawa. May nakakita ba sa amin noong pumasok kami sa motel? Nakantot ba siya ni Estong? ni Mulong? samu't sari, iba-iba. Hindi talaga ako sanay, kung siguro may sakit ako sa puso e kanina pa ako inatake at namatay.

"Kuya we have a problem" seryoso niyang wika.

Boom. Eto na nga, unti-unting lumiit ang mga pagpipilian ko ng mga dahilan. "We" ang kanyang sinabi, kaya malamang kaming dalawa ang sangkot sa sinasabi niyang problema. Iiwan na ba ako ng dalaga? Labis akong nalungkot. May BF na kaya siya? Pero ang labis na nagdulot ng kabog sa aking dibdib ay ang dahilan na nabuntis ko si Carina. Sa aming dalawa, o maging siguro pati kay Angel na aking asawa ay ayos lang kung ganoon man. Pero malamang sa mata ng mga tao at ng simbahan ay hindi ito katanggap-tanggap.

Ito kasi ang unang pumasok sa aking isipan, si Carina kasi ang aking huling nakantot bago ang araw na iyon at nakasanayan na naming magtalik na walang proteksyon, at ang masarap pa e pinapayagan niya akong sa loob ng puki niya labasan. Pero lahat ng tao ay nagkakamali, ganunpaman ay matanda na ako upang resolbahin anumang gusot na aking pinasok.

"Hey, don't cry...please?" wika ko nalang.

Nagpasya akong hintayin nalang ang kanyang paliwanag, medyo mahabang pananahimik. Isang butil ng luha ang pumatak sa kanyang mga mata, dito tuluyang nadurog ang aking puso. Hindi ko man alam kung ano ang dahilan ay nang aking makita ang kanyang luha na dumaloy sa kanyang mapungay na mata patungo sa makinis niyang pisngi ay talagang ika'y maaawa.

"...kuya why?" tanong niya sa akin.

"Huh? why what?? pagtataka ko na may halong kaba.

"Ok, how about you tell me first what's going on?" patuloy ko pa.

Umiling ang dalaga, aking nakita ang pagkadismaya sa kanyang mga mata. Ito yata ang unang pagkakataon na makita kong ganito si Carina. Nabasag ang sandali, ako'y tuluyang natulala sa kanyang mga sinambit.

"Regina." wika niya.

"...and Vanessa" pahabol pa ng dalaga.

Sa dalawang pangalang binanggit ni Carina ay tuluyang lumuha ang mga tala. Ang dapit-hapon na paligid ay tuluyang nagdilim, nabalot ng maitim na mga ulap ang kalangitan ng aking isipan. Hindi ko na kailangang magsinungaling pa kay Carina, wala nang lusot pa. Alam ko at sigurado akong alam na niya kaya't lalalim lang siguro ang sugat kung ako'y magpapalusot pa.

"So-sorry Carina...mahina ako" pag-amin ko sa kanya.

"You should be. I gave myself to you kuya, all, all of it. kahit na may asawa ka. kahit na may kahati ako sa iyo. tanggap ko yun dahil i think i am falling for you. shit. this is completely bullshit kuya. ang tanga ko." mataray pero mahinahong paliwanag ng dalaga.

Mabuti nalang at maganda ang aming pwesto, kaunti ang tao. Ang ideya ko sa aming pwesto e para maglampungan, walang makakakita sa amin kaagad kung siya ay aking halikan o hipuan. Pero ang pwesto ng aming upuan ay tila naging pagkukubli sa mga hinagpis ng dalagang aking itinangi.

"Please Carina, matagal na yun, and it hapenned only once" sinubukan kong magpalusot at umapila sa aking hatol.

"No kuya, sa akin sige, ok lang yun. alam mo ba ang problema? kay ate Angel. she is probably crying as much as i am right now" wika niya.

Shit, shit, shit. Nalintikan na. Kumplikado man ang sitwasyon, alam ko na ang kahihinatnan ng aking bukas. This is the end.

"Let's go" wika ko sa dalaga.

Noong una'y tahimik kami sa pagkasakay sa kotse, iiling-iling lamang ang dalaga at tila may iniisip.

"Kuya, you really did it with them?" tanong ng dalaga.

Dito ako'y napaisip. Ako at ang aking bibig. Sa kanyang tanong ay na-realize ko na parang nanghuhuli lang ang dalaga. Ipinaliwanag niyang muli ang kanyang mga datos na nakulekta, inilahad niya sa akin ang lahat. Kung paano, kung ano, at kung bakit.

"Ate Angel did. nadulas yata yung mga boarders mo, nasabi na nakipag-inuman daw sila dati sa iyo, and that's it" wika ni Carina.

"Tapos? inuman lang? shit." sagot ko pa na may galit.

Gusto ko nang ibangga ang aking sasakyan noong gabing iyon. Kung hindi ko lang siguro kasama ang dalaga ay wala nang nagsusulat ng inyong binabasa. Aking naunawaan na ang tanging nahuli ni Angel ay ang "Pag-iinuman" namin nila Vanessa at Carina. Hindi ko sure kung inamin din ng dalawa ang hindutan namin. Pero sa tingin ko'y hindi dahil gaya ng sabi nila dati noong huli ko silang natuhog e ayaw na daw nila ng gulo kaya't naging kampante pa din naman ako kahit paano. Hindi ganoon mag-isip sa akin si Angel, buo ang kanyang tiwala. Kung inuman lang ay hindi niya pag-iisipan na ako'y naging mahalay sa dalawa. Pero iba itong si Carina, advance ang isip niya.

"I know naman kuya, hindi ako nalalayo ng edad doon sa dalawa. Swerte mo hindi inisip ni ate yun, na tinira mo sila. but me, the first time i heard the news, yun na kaagad ang pumasok sa isip ko, which is in the end totoo nga" paliwanag niyang muli.

Humingi akong muli ng tawad sa dalaga. Ipit na ako at alam kong hawak na niya ang alas. Anumang oras ay maaari na niya akong ilaglag.

"Ang hindi ko lang matanggap e bakit mo pa nagawa yun, parang feeling ko ang pangit ko na, parang hindi kana kuntento sa amin ni ate..." huli niyang salita.

Halos hindi ko mapindot ang numero sa elevator paakyat sa aming unit. Hindi pa kasi sumang-ayon si Carina na ilihim nalang naming dalawa ang aking mga kasalanan. Siya ay nakipagkita sa akin upang pangunahan na ako, o siguro'y tulungan dahil siya daw ang unang tinawagan ni Angel matapos malaman ang aming lihim na inuman nila Regina at Vanessa.

"Babe?" mahinang wika ko pagpasok ng aming unit.

Inaasahan ko ay ang lumilipad na plato at baso sa aking mukha gaya ng mga nasa pelikula. Lumabas si misis galing sa aming silid at medyo nakasimangot pa. Natural sa isang asawa ang kabahan, kulang na lang e maihi ako sa aking salawal.

"Carina iwan mo muna kami" wika ng aking asawa.

Gustuhin ko man ay hindi pwede, ang aking tagapagtanggol na si Carina ay wala sa aking tabi. Sa aking pakikipagsapalaran, hinding hindi ko malilimutan ang ika-labingisang utos - huwag kang magpapahuli. Pero hindi na yata akma ito, kaya't doon ako nanalig sa ika-labingdalawang utos - pag nahuli ka, huwag kang aamin.

Akala ko'y doon na matatapos ang lahat, akala ko doon na ang hangganan ng aking maliligayang araw. Ang mga masasarap kong karanasan sa aking asawa, ang mga ligayang dulot niya, akala ko'y maglalaho nalang na parang bula.

Utang ko ang lahat kay Carina, mahal ko na nga yata ang dalaga. Tama, hindi niya sinabi ang kanyang haka-haka sa aking asawa. Pero ito'y totoo, nahulaan at alam ni Carina na kinantot ko nga ang dalawang dalaga sa kabilang unit naming pinauupahan.

Inamin ko sa aking asawa na minsang kami'y nagsalu-salo nila Regina at Vanessa, hindi sa sex kundi sa inuman lamang. May guilt siyempre, ngunit paminsan-minsan ay dapat ding hindi maging tapat para sa ikabubuti ng lahat. Nanatiling sikreto sa pagitan namin ni Carina ang lahat, kahit na ilang linggo ko siyang hindi nagamit mula noong araw na iyon ay alam kong napatawad na ako ng dalaga. Nangako din naman ako sa aking sarili na hindi na ako titingin pa sa iba. May lamat na ang tiwala, hindi na maaari pang punan pa ng pagkakamali.

Minarapat ko na ding kausapin ang dalawang dalaga, hindi ito alam ng aking asawa, tinipon ko silang dalawa, kinausap ng masinsinan upang manatiling sikreto na lamang ang lahat. Hindi naman sila lumisan sa aming paupahan, ilang taon nalang din kasi bago sila matapos sa pag-aaral.

Naging maayos naman ang aming samahan, paminsan-minsan ay may inuman pero hanggang doon na lamang. Sa paglipas ng mga oras at araw ay muling nanumbalik ang lahat, yun nga lang limitado na. Hindi na kami madalas magtalik ni Carina, hindi dahil sa nagtampo siya dati kundi dahil na din sa utos ng aking asawa at ginusto ko na din iyon, para maiparating kay Angel na siya lang talaga. Paminsan-minsan ay nagtutungo pa din naman sa amin si Carina, yun nga lang e hindi na gaya dati na isang kindat ko lang ay bubuka na ang kanyang kalangitan.

"Babe, after holy week na tayo mag beach. ayokong makisabay sa madaming tao" wika sa akin ni misis isang gabi sa aming hapunan.

"Ah o sige babe" sagot ko naman.

"Sasama na din daw yung mga dalaga sa kabila" pahabol pa niya.

"Ah ok" sagot ko ulit.

Wala na yata talagang epekto ang alindog nila Vanessa at Regina sa akin. Siguro'y lipas na ang oras para sa amin, mabuti na din ito upang sa tuwid na daan ako'y magtungo.

"Si Carina gusto mo isama?" tanong sa akin ng aking asawa.

"Ha? e bakit sa akin mo tinatanong?" pagtataka ko.

"I love you Bogs, alam ko namimiss mo na siya. alam mo ba lagi ka din niya kinukumusta? ewan ko ba sa batang yun, naging close na din talaga kami" wika ng aking asawa.

"E si Kat?" tanong ko naman.

"She will be there" tugon ni Angel.

Muling nagningning ang talang minsang nang nalunod, niyakap ko si Angel, hinalikan at aking nilawayan. Isang gabing parang kailan lang, nagtalik kami na parang una pa lamang. Muli naming sinariwa ang aming nakaraan, naroon din ang mga pangarap na aming sinimulan.

"Babe, gusto ko sanang mag-ipon para sa isang project" wika ko.

"Ha? ano?" sagot niya.

Sinabi ko sa aking maybahay ang aking iniisip para sa hinaharap, na kung palarin ay gagawa ako ng aming bahay. Siguro'y nararapat lang na amin nang talikuran ang makasalanang aming tahanan. Hindi ko naman ito ibebenta, ang isa ay papaupahan ko pa din at ito'y mananatiling amin. Matagal pa, uunahin ko pa ang lupa. Doon ay sisimulan muli namin ang masayang pamilya. Siyempre hindi mawawala ang masiglang buhay-kalibugan naming dalawa. Nasisiguro ko din na doon sa aming magiging bagong tahanan ay naroon din ang dalagang si Carina. Muli naming isasagawa ang makamundong gawain, muli naming pagsasaluhan ang sarap ng tadhana. Madami pang pwedeng maganap, syempre dapat ay ang labis nang pag-iingat. Doon lang, sa pangarap kong Townhouse.

Wakas