Ang Butas

Pagbati sa lahat. Ako ay hindi manunulat. Nais ko lang ibahagi ang tunay na nangyari sa aking buhay na hinding hindi ko malilimutan.

Ako ay pamilyadong tao na. May asawa at anak. Masaya sa simple at marangal na pamumuhay, ikaw nga nila sapat lang.

Ang aking isasalaysay ay hindi tungkol sa akin at aking butihing maybahay. Ito ay tungkol sa aking byenan na babae, na ni minsan kahit sa panaginip ay hindi ko inaasahang maaari pa lang mangyari.

Ang aking byenan ay hindi ang tipong ng babae na maaari mong tawaging MILF. Sexy? Hindi, may edad na at hindi na kagandahan ang katawan kung pagmamasdan mo sa kanyang paboritong suot na duster na pambahay. Sa kabila ng lahat, mayroon akong pagnanasa sa kanya. Abnormal ba ako? Hindi ko alam. Ang daming mas bata, mas sariwa, mas sexy at mas nakakalibog. Bakit siya? Hindi ko alam. Laging may magneto sa likod ng aking utak na nagsasabi na kailangan kong maramdaman ang init ng bawat parte ng kanyang katawan. Kung hindi man mangyari yun, kahit makita ko lang ang kanyang suso, utong, bulbol o kaya puke.

Ngunit paano? Hindi ko alam. Malabo pa sa tubig ng maruming estero ang mangyari yun. Sa likod ng lahat ng pangamba at kawalan ng pag-asa, wala nang lalakas pa sa kapangyarihan ng kagustuhan.

Gagawa ako ng plano. Anong plano? Lalagyan ko ng pampatulog ang juice o kape na iinumin nya? Bibili ba ako sa Quiapo ng kahit ano na maaaring magpalibog sa kanya kahit alam kong kalokohan ang mga tinitinda dun? Alam ko na, aakitin ko sya. Subok lang naman. Walang mawawala. Kung maakit, salamat. Kung hindi, kalimutan na ang kahibangan.

Nakatira kami sa kanilang bahay, hindi dahil sa wala kaming sariling bahay, kagustuhan ng aking asawa yun. At dahil mahal ko ang asawa ko, tango lang ako, ikaw nga nila "happy wife, happy life."

Ang kanilang bahay ay may mga parte na pag-aari na ng anay. Malaki, maraming kwarto, ngunit sa katandaan at yari sa kahoy ang karamihan sa materyales na bumubuo dito, hindi maiiwasan na magkaroon ng mga butas. Sa kisame, sa dingding, sa pinto at kung saan saan pa.

Pinag-aralan kong mabuti ang bawat sulok, bawat butas at bawat kilos ng lahat ng nakatira sa bahay nila. Hindi ko na iisa-isahin, nabuo ang aking plano. Ang aking napili? Ang banyo na katapat ng kusina.

Sa tuwing maliligo ako kada alas sais ng umaga, naroon at nagluluto ng almusal ang aking byenan. Abala siya para sa paghahanda ng almusal at kung minsan, nagbabasa ng dyaryo habang nagkakape. Ang lahat ay wala na, nasa paaralan, trabaho o kung saan man ang lakad. Ang oras na yun ang aking paliligo dahil pinapauna ko ang iba dahil alas otso pa naman ang aking pasok sa opisina.

Ano na ang plano ko? Kapag wala nang tao susunggaban ko na lang sya? Hindi. May butas na malaki sa ibabang parte ng pinto ng banyo. Mula sa labas ay makikita mo ang paa ng kung sino man ang nasa loob kung titingin ka.

Sa harap mismo ng banyo, naroon ang lutuan na de gas at isa pang lutuan na de kahoy sa panahong mauubusan ng gas at wala pa ang inorder na kapalit. Kung ikaw ay magluluto sa de kahoy na lutuan, mahirap na hindi matuon ang paningin mo sa butas o malaking siwang sa ibabang bahagi ng pinto.

Eto na ang pinakahihintay ko. At nakisama ang pagkakataon, naubusan ng gas at walang duda na sa lutuang de kahoy magluluto ang aking byenan. Nakapaharap syang magluluto sa banyo kung saan ako ay maliligo.

Nung umagang yun, madilim pa ngunit halos wala nang tao sa bahay, ang iba ay hindi na nakapag-agahan dahil sa pagmamadali, ako at ang aking byenan na babae ang naiwan sa buong kabahayan.

AKO: Good morning po Ma.

Byenan: Kumain ka muna bago ka maligo, nagluluto ako ng itlog at longganisa.

AKO: Hindi na po, kape na lang po siguro, coding po ako, magtataxi lang po ako.

Byenan: Ikaw bahala. Naubusan ng gas, masyado pang maaga para tumawag ako sa nagdedeliver ng gas, wala ding sasagot dun. Kaya nahihirapan akong magluto dito sa kahoy.

AKO: Ahhh sabagay po.

Ang aking byenan ay nakaduster na dilaw, alam mo yung tipo ng duster na karaniwang suot ng mga lola sa probinsya.
Habang ako ay nagkakape, nakaharap ako sa kanya, sinisipat kung may panloob syang suot. Walang suot na bra, pano ko nalaman? Sa tuwing gagalaw sya, bumabakat ang utong. Sabagay maaga pa at malamig. Hindi nakapagtataka na matigas at nakapatulis ang kanyang mga utong. Nabigo ako sa baba, manipis ang duster kaya nakita kong may suot syang panty.

Uumpisahan ko na ang aking mga plano. Bahala na. Pagkaubos na pagkaubos ng aking kape, bumalik ako sa kwarto at naghubad ng pangtulog. Wala akong itinira. Tanging twalya lang ang naisip kong isakbit sa aking baywang. Maliligo din naman ako. Dala ang aking isusuot na briefs, sasadyain kong ipatong sa lamesa at iwanan yun.

Paglabas ko ng kwarto, patungong banyo, kunwari ay nagtanong ako kung may pambayad na ng tangke ng gas. Sinadya ko yun para makita nyang tanging twalya lang ang saplot ko sa katawan at sana mapatuon ang kanyang paningin sa parte ng twalya kung saan nagsisimula nang tumigas ang aking titi.

AKO: Ma may pambayad po ba kayo sa gas?

Byenan: Wala nga, meron ka ba extra dyan?

AKO: Opo, pagkatapos ko maligo, iiwan ko po sa inyo.

Byenan: Salamat.

Nabigo ako, hindi siya tumingin kahit sulyap habang kinakausap ko siya. Pano na to? Hindi maaari. Gumawa ka ng paraan sabi ko sa sarili ko.

Iniwan ko na ang aking gagamiting
panloob sa lamesa sabay pasok sa banyo. Sinadya kong hindi i-lock ang banyo. Malay mo, may himala. Pero sinara ko ito ng nakalapat.

Nang nasa loob ng ako ng banyo, hindi paliligo ang aking ginawa, nagbuhos ng tubig ng ilang beses at naglagay ng sabon sa kamay. Sa pagkakataong ito, hinawakan ko ang aking titi, magjajakol ako at ipaparinig ko ang ungol ko sa kanya. Sa mga oras na yun, ibang kaba ang aking naramdaman. Nanginginig ang lahat sa akin. Marahil sa kaba na maaari maakit ang aking byenan o kaya ay sa galit kapag narinig ako at magsumbong sa kung kanino man.

Nagjajakol ako, mabagal pero kada hagod sa aking titi ibang kiliti ang aking nararamdaman, kaya hindi ko mapigilan ang aking mga ungol. Kung kanina ay plano kong umungol ng malakas para maakit ang aking byenan, ngayon ay totoo. Hindi lang para makaakit o ano pa man. Ngunit talagang umaapaw ba ako sa libog ng mga oras na yun.

Habang sarap na sarap ako sa mabagal na pagjajakol sa aking kargada, nakatayo akong lumapit sa pintuan upang sumilip sa isang maliit na butas sa may gitna ng pinto ng banyo. Sisilipin ko kung naririnig ako ng aking byenan. Sa aking pagsilip, nakita ko syang abala pa rin sa pagluluto. Walang bakas na naririnig nya ako. Palpak. Kailangang makaisip ng susunod na planong pang-aakit.

Ang siwang sa baba! Umupo ako, sa tabi ng pinto, pabukaka, sinigurado kong makikita ang aking titi habang akin itong jinajakol mula sa labas. Habang patuloy ko yung ginagawa, nakasilip ako sa isang maliit pa na butas, nag-aabang kung mapapatingin ang aking byenan sa aking pwesto.

Medyo nangangawit na ako sa kakajakol, hindi pa rin siya sumusulyap man lang sa aking kinaroroonan. Naisipan ko nang kalimutan ang lahat, tanggapin na bigo ako at maligo na nang tuluyan dahil baka mahuli ako sa aking trabaho.

Patayo na sana ako, nang biglang habang nagbabasa sya ng dyaryo at nagkakape rin habang hinihintay ang niluluto ay kitang kita mo mula sa butas na siya ay napatingin sa baba ng pinto ng banyo. Shit. Napakabilis, ngunit alam ko na kitang kita nya ang aking ginagawa. Nagkaroon ako ng pag-asa. Pinagbutihan ko ang aking pagjajakol na sinamahan ko pa ng mas pinalakas ng ungol. Sana tumingin siya ulit. Hindi ako nabigo, tumingin muli siya sa baba ng pinto, medyo may kalayuan kaya alam kong sinisipat nyang mabuti kung namamalik mata lang ba sya o totoo ang kanyang nakikita.

Noon ko lang naranasan na nasa pinaka-matikas, pinaka-malaki, pinaka-galit at pinaka-namimintog ang aking kargada. Shit! Ang sarap sa pakiramdam, hindi ko maipaliwanag pero alam kong lalabasan ako ano mang sandali dahil sa isiping nakatingin ang aking byenan sa aking alaga habang akin itong jinajakol.

Hindi maaari, huwag kang tanga, ngayong nandito ka na, huwag kang lalalabasan agad. Binagalan ko pa lalo ang aking pagjajakol upang mabawasan ang sensasyon. Naroon na kunwari ay titingin sya sa ibang bagay pero babalik ang tingin sa ibaba ng pinto. Ang daming tumakbo sa aking isipan ng mga sandaling yun. Ang tanging nangibabaw? Sige lang Ma, titigan mong mabuti kung gano kalaki at kataba ang aking kargada. Kasing pula ng mansanas ang ulo sa galit at namimintog sa kalibugan. Nasa kasarapan ako nang bigla syang tumayo at pumunta sa kanyang niluluto. Hindi na sya nakatingin, kaya sinabi ko sa aking sarili na sapat na yun sa ngayon. Mahuhuli na ako sa trabaho dahil medyo matagal na ako dito sa banyo.

Nagpagpasyahan kong tumayo na at maligo na nang tuluyan at huwag munang magpalabas. Isesave ko to para bukas, baka sakaling mangyari ulit. Kasalukuyan akong nagsashampoo ng biglang may kumatok sa pinto. Nagulat ako sa totoo lang. At ang aking byenan lang yun, dahil kaming dalawa lang naman ang nasa bahay ng mga oras na yun. Anong ang aking gagawin? Shit. Ang aking lumambot na titi ay wala ang limang segundo ay tumayo nang literal. Kada katok nya since hindi naman nakalock ang banyo ay medyo bumubukas, kaya nasabi ko sa aking sarili, kunwari ay hindi ko naririnig since nagdadala ako ng cellphone sa banyo at nagpapatugtog ng kahit ano tuwing maliligo. Sinadya kong humarap sa pinto para makita nya ng mabuti ang aking nakatayong titi habang kunwari ay pakanta kanta ako at nakapikit habang nagsashampoo. Sinabi ko sa aking sarili, apat pa na katok, saka ako sasagot sa kanya. Nang ikaapat na katok na kunwari doon ko lang nalaman na tinatawag nya ako.

AKO: Ay bakit po?

Byenan: Ko, may lighter ka ba dyan? Namatay yung apoy sa niluluto ko, nakasalang yung kanin baka mabitin, mahilaw.

(Ko ang tawag sa akin sa bahay, Kiko ang aking palayaw. At ako ay naninigarilyo paminsan minsan, madalas sa banyo, kaya siguro sinubukan nyang tanungin kung may bitbit akong lighter sa banyo.)

AKO: Opo, sandali lang po, magbabanlaw lang po ako, may sabon po ako sa kamay.

Tangina, dali! Isip agad ng gagawin. Magtatapis ba ako ng twalya? Haharap ng nakahubad? Bubuksan ang pinto ng konti lang para maiabot ang lighter? Ano? Ano? Ano? Dali isip.

Bahala na. Kamay ko lang ang tanging binanlawan ko upang maalis ang sabon. Haharap ako ng walang tapis. Bahala na. Kinuha ko ang
lighter, binuksan ang pinto banyo. Humarap sa aking byenan na hubo't buhad, basa, may shampoo pa sa ulo at higit sa lahat may mayabang na burat na nakahain.

Ang mga sandaling yun ay parang langit. Ano kaya ang kanyang iniisip? Nalilibugan kaya ang aking byenan? Titingin kaya sya sa aking burat? Isa lang ang alam ko, isang hawak lang sa titi ko lalabasan ako ng walang sabi sabi.
May dala syang kapirasong karton.

Byenan: Ko sindihan mo na lang to.

AKO: Ah sige po.

Hindi ko mawari yung sa kapirasong karton na hawak nya siya nakatingin o sa sandata kong naghuhumindig sa galit. Sasadyain kong patagalin sindihan ang karton. Langit sa akin ang mga sandaling iyon.

AKO: Hehe sandali lang ma, ayaw sumindi. Basa po kasi kamay ko.

Byenan: Haha sige lang.

Ang sarap sa pakiramdam, mahuhuli na ako sa trabaho, wala na akong pakialam. Ayaw ko matapos ang tagpong ito. Sinisindihan ko ngunit namamatay ang karton. Sinasadya ko yun upang mas tumagal ang eksena namin. Nasa bandang tyan ko nakatapat ang karton na tangan nya, hindi malayo na since pababa ang tingin nya ay nakikita nya ang burat kong sinasadya kong papintigin para makita nya. Pano ko masisindihan? Eh sa mata nya ako nakatingin, para alamin kung saan sya nakatingin. Natapos ang tagpong iyon. Nakalimutan ko nang ipaabot ang aking panloob na kaninang sinadya kong iwanan sa lamesa, sobra sobra pa sa inaasam ko ang nangyari. Tapos na ako maligo. Pabalik na ako sa kwarto. Nakaupo sa lamesa ang aking byenan.

Byenan: Tapos ka na pala, ako naman maliligo, pupunta akong NSO.

AKO: Okay po, late na ako haha. Malamig po tubig Ma, sarap magbabad.

Byenan: Sigurado yan, magpapasko na. Sige na at nang makaalis ka na, may pinakulong tubig naman ako.

Natapos na akong magbihis at mag-ayos, magpapaalam na sana ako sa aking mahal na byenan pero nasa banyo na pala sya. Kumatok ako.

AKO : Ma alis na po ako, ilolock ko po ba pinto? O kayo na?

Byenan: Makilock na Ko, makiabot muna yung mainit na tubig sa takure bago ka umalis.

AKO: Ah sige ho.

Bakit hindi niya pa dinala kanina at tinimpla sa drum sa lalagyan ng tubig sa banyo? Ano to? Tinablan kaya sya?

AKO: Ma eto na po yung mainit na tubig.

Buong akala ko ay ipapaiwan nya sa pinto ngunit nagkamali ako.

Byenan: Anak makibuhos na nga dito sa drum.

Sabay bukas ng pinto. Kakatapos lang magtoothbrush dahil tanging bibig lang ang basa. Tuyo pa ang buong katawan at ang kinagulat ko na hindi ko kailanman inasahan, walang ni isang saplot sa katawan. Mabilis akong mag-isip. Dala ng kalibugan. Ni hindi man lang nya naisipang magtapis o takpan ng mga kamay ang kanyang mga suso o puke.

Dadaanin ko sa bagal ng pagsasalin, titignan ko siya habang nagsasalin. Bahala na. Nakatingin sya sa mainit na tubig na sumasalin sa drum, habang ako ay tinignan ang kanyang mga suso, malaki, hindi lawlaw, hindi rin naman tayong tayo. Hindi ko inaasahan. I was expecting na mah kukubot na sa kanyang mga suso, ngunit maniwala ka at sa hindi, wala. Maganda pagmasdan. Ang kutis, mula ulo hanggang paa, makinis at maputi, hindi na ako nagtataka, dugong instik kasi. Ang tyan ang nilampasan ko, may mga kulubot, malaki siguro siya magbuntis noon. Ang puke na napakatagal ko nang inaasam na makita, nandito at nakahain sa harapan ko, subalit makapal ang bulbol, hindi ahit, wala akong makita. Sapat na lahat yun upang manigas ang aking titi at maisipang bosohan sya bago ako umalis.

Natapos na ang pagsasalin at nagpasalamat sya. Inulit sa akin na makilock ng pinto pag-alis ko. Tumugon ako ng opo ngunit iba ang aking balak. Pagkasara nya ng pinto, na alam kong nilock nya ay agad akong pumwesto upang pagmasadan pa ang aking byenan. Hindi sapat ang aking nakita. Hindi sapat ang nakita ko lang lahat. Kailangang may mangyari.