Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit (Part 7)

I put my phone inside my denim pocket. Just had a phone convo with Lilian. Di daw siya makakapunta damil emergency straight duty sa hospital. She would have wanted to go back to my place after but her mom is getting worried about her na.

Much as I wanted to, or longing to desperately be with her, I must not be greedy. I understand her concerns din so I just told her not to worry and go home to her mom. There'll be other days, I assured her (and myself).

Naging tuluyan nang ulan ang kani-kanina'y ambon lang . Hindi kalakasan hangin. Tikatik ang pagpatak ng bawat butil nito. Somehow, nagiging blurred na ang paningin ko either dahil nakainom ako, or dahil na rin sa epekto ng patuloy na pagbughos ng ulan.

Malamang baha na naman sa ilang bahagi ng Quezon City at kabuuuang Maynila. The usual. Ikinibit ko na lang ang aking balikat at tinalikuran ang tanawing lalo lang lang pinadidilim ng ulan.

Iilan-ilan na lang ang taong natitira sa bilyaran. Mabilis ang paglipas ng oras. Halos alas kuwatro na ng madaling araw. Medyo may tama na rin ako. I suddenly felt the need to have the comfort of my bed. Ang medyo lumalamig na simoy ng hangin ay lalo pang nagpaige ng kagustuhan kong makauwi na. I stood up.

"Gado,"

"Boss?" tanong nito nang lumapit sa kin.

"Kaw na bahalang magsara dito antok na ko." Bilin ko.

"Yes, Bossing!" mabilis nitong sagot.

"Pag inabot ka ng alas-sais, wag kang magbubukas hanggang alas kuwatro ng hapon. Pahinga ka rin," bilin ko uli.

"Okay,Bossing," masigla nitong sagot.

I often think of myself as a considerate person. Hindi ko naman hahayaang walang pahinga ang mga taong nagtatrabaho sa kin. May isang araw kada isang linggo na humahanap ako ng karelyebo ni Gado para makapag enjoy din naman ito sa kung anumang bagay ang kinagigiliwan nitong gawin.

Isa lang lagi ang bilin ko. Drugs. I don't like it. Once gumamit ka, ayokong may kaugnayan sayo…

Ambon na lang halos ang kanina'y may kalakasang ulan. Nahugasan na naman ang kalye ng Metro Manila. Medyo may kalamigan ang simoy ng hangin kahit may kasansangang hatid ito dahil na rin siguro sa may karumihang ilog at mga kanal sa lugar na yun.

May mga iilan-ilang dyip na ang pumapasada pero may kaluwagan pa rin ang kalsada. Walang problema pagdadrive ko. Pero di pa ako gaanong nakakalayo sa bilyaran nang biglang may pumara sa kin. Di ko agad namukhaan dahil sa patuloy na paggalaw ng wiper. Hanggang mamukhaan ko ang isang pamilyar na mukha – si Nicole…

Marahan kong itinabi ang SUV at binuksan ang passenger seat. Mabilis namang sumakay si Koi. Medyo basa na ang hoodie na suot nito.

"Anyare sayo?" usisa ko.

Hindi agad sumagot ang dalaga. Abala ito sa paghubad ng hoodie.

Nakasulyap ako sa kanya.

Di niya namamalayang umaangat na ang laylayan ng tshirt na suot na umabot halos sa gilid ng dibdib niya dahil na rin sa paghuhubad niya ng hoodie. Iglap kong nasulyapan ang maputi nitong katawan pati ang nangangakong gilid na alindog ng kanyang dibdib.

Bigla kong inalis ang tingin sa nasabing tanawin at dahan dahang kong tinapakan ang silinyador. Naramdaman ko rin ang tila pagkislot ng alaga ko sa pantalong kinakukulungan nito.

"Anyare nga sayo?" ulit ko.

"Pauwi na, Bossing," sagot nito. " Tapos na walwal session."

Medyo humal ang pagkakabigkas nito ng mga salita. Lasing.

"Saan kita ihahatid?" tanong ko uli.

Tumingin sa kin si Nicole. Ngumiti. Ngiting wala na sa sariling wisyo. Ngumuso pa at nagbaba taas ang mga kilay ng ilang ulit. Sabay bumungisngis. Tapos umiling.

Cute talaga….kahit nakakainis. Mahirap kausap ang lasing, sa isip isip ko.

"Nicole, saan ka nga ihahatid?" medyo pinatigas ko na ang boses ko.

"Bahala ka na, Bossing. Hatid mo ko kahit saan wag lang sa min. Patay ako kay mama pag dun ako umuwi," banggit nito na tinawanan pa ang sarili.

Napailing na lang ako. This has been a smooth night or early morning so far. Then out of the blue, may problema ako. San ko dadalhin tong batang ito? Ano iisipin ng mga tao pag may nakakita sa amin? Sa bahay? Ugh. I'm usually a guy who can come out with simple solutions on simple problems. Although this seems to be a simple problem itself, im finding it hard to find any solution at the moment.

I decided to drive on lang muna. But before I can even do that, humilig na ang ulo ni Nicole sa balikat ko. Tulog.

I gently reached over her and got a hold of the seatbelt. After making sure na nakaseatbelt na ang pasahero ko, then slowly drove away.

Maulan pa rin. Although mahina na. May mga iilan ilang tao na sa bangketa at medyo dumarami na ang mga bumibiyaheng PUVs sa daan. Nakailang ikot na rin ako pero di ko pa rin alam ang gagawin ko.

Finally, dahil pagod na rin ako mag isip, I decided to take her home. Bahala na.

Hindi naman ako nahirapang maipuslit papasok si Nicoke sa apartment ko. Nakakalakad pa naman ito kahit papaano. Medyo dumadaldal nga lang ng kung ano ano. Something abot her mom and bf and school and etc etc .

Madali kong nabuksan ang pintuan ng apartment habang naka akbay si Nicole sa kin kung akbay nga bang matatawag yung may nakaangkla sa balikat mo to maintain her balance. Pero bago ko pa nabuksan ang pinto, biglang napayakap si Nicole sa kin. Huli na ang lahat. Di na ito nakapagpigil. Bigla itong sumuka sa dibdib ko.

Wala na kong magagawa kundi ang umiling. Naipasok ko rin si Nicole sa bahay ng walang aberya. Inihiga ko ang dalaga sa couch. Parang wala lang na patuloy ito sa pagtulog kahit may bakas pa ng pagsuka ang paligid ng labi nito.

Kumuha ako ng face towel at marahang pinunasan ang buong mukha ni Nicole. Dumaing pa ito ng kaunti ngunit dire direcho pa rin ng pagtulog. Naririnig ko na ang payapang paghinga nito senyales na himbing na talaga.

Tinungo ko ang banyo at mabilis na nag shower. Matapos nun ay nagsuot na lang ako ng boxers at dumirecho na sa kuwarto ko. Hindi ko itatanggi ang sungay na umuusbong sa utak ko nang mga sandaling yun. Malabo na kong magkaroon pa nang pagkakataong matikman si Nicole.

Pero hindi ganun ang pagkakakilala ko sa sarili ko. Hindi ako ang tipo na magsasamantala. Alam ko ring hindi ako mag eenjoy kung tulog ang makakaniig ko. Napabuntung-hinga na lang ako. Nilamon ng antok ang pagkatao ko na ang huling natatandaan ay ang pinipigil kong pagtigas ng sarili kong sandata…

Mainit …masarap…napapaungol ako nang di ko namamalayan. Nang hagipin nang kamay ko ang pinagmumulan ng sarap na yun, may nahagip akong ulo. Marahan kong iniangat ang mukha ko para makita kung sino ang estrangherong nagdudulot ng sarap na halos nagpapabaliw sa kaibuturan ng pagkatao ko.

Bakit maliwanag? Nang mawala ang agiw ng aking paningin, nawala rin ang bibig na bumabalot sa aking pagkalalaki. Kinilala ko ang babaeng kanina lamang ay nakasubsob sa aking kandungan. Si Nicole!

Nakangiti ang magandang mukha nito….ngiting naghahamon. Napalunok ako. Hindi ko alam kung bakit di ako makaimik o makakilos. Para akong nahihipnotismo.

Muling isinubo ni Nicole ang galit na galit kong ari. Yun lang ang gumagana sa kin…at ang sunod sunod kong paglunok na hinahalinhan ng mga daing dulot ng sarap ng paglalaro ng bibig ng magandang dalaga sa naghuhumindig kong sandata. Shit!

Hindi rin nagtagal at tumayo si Nicole. Wala nang saplot ito. Tama nga ang hinala ko sa hugis at kulay ng mga suso nito pati ang mapusyaw na kulay ng mala rosas at maliit nitong utong. Gusto kong abutin yun. Gusto kong lamasin. Gusto kong isubo at paglaruan nang husto. Ngunit para akong paralisado sa mga pagkakataong yun. Hindi ko maigalaw ang ibang bahagi ng katawan ko.

Samantala, umakyat na nang tuluyan si Nicole sa kama. Natambad sa akin ang napakagandang hugis ng katawan nito. ..ang kakinisan…ang kaputian…at ang lungga ng paraiso para kay Adan. Kalbo at may katambukan ang hitsura nito at hindi gaanong nakausli ang kuntil sa pagitan ng animo .

Inihakbang ni Nicole ang isang paa upang mapagitnaan niya mismo ang pagkalalaki ko. Balak niya itong upuan. Dahan dahan niyang ibinaba ang sarili. Hinawakan niya ang tigas na tigas kong sandata at ikiniskis-kiskis sa guhit ng kanyang pagkababae. Paulit ulit niya itong ginagawa. Napapasinghap ako sa pananabik na mapasok na ang kanyang lungga. Naramdaman ko ang tila pagbuka ng kanal ng kanyang pagkababae. Tinignan ko ang mukha ni Nicole. Napakalandi ng ekspresyon nito. Dagdag libog pa paglalaro nito ng dila na iniikot ikot sa paligid ng sariling labi…

Napalunok ako ng maramdaman kong bumaon ng kaunti ang aking pagkalalaki. Naitapat na pala ni Nicole sa lagusan ang sandata ko. Ramdam ko ang kasikipan ng pagkababae ni Nicole nang unti-unti nitong ibinaba ang sarili hangang tuluyan na nitong maupuan ang matigas kong alaga. Pasok na pasok …mainit….maginhawa…masikip…Fuck!

Pumailanlang ang pinong daing ni Nicole nang magsimula itong kumanyod. Una'y marahan na animo'y kinakakamot ng pader ng kanyang pagkababae ang buong pagkalalaki ko. Hindi ko maipaliwanag ngunit nagagawa kong salubungin ang bawat kanyod na ginagawa niya.

Napaungol si Nicole sa ginagawa ko. Tinignan na naman niya ako ng malanding tingin. Unti unti niyang inilapit ang mukha sa kin. Kasabay ng pagsalubong kanyang mga labi sa nakabuka kong labi ay ang tila malanding pagpasok ng kanyang mga dila na sinalubong din ng aking dila.Mainit…malambot….matamis…

Patuloy sa pag araro sa kin si Nicole habang ang mga labi nami'y magkahugpong at tila mga eskrimador na nakikipag espadahan sa isa'isa. Nagsasalimbayan ang mga ungol at daing at pagsinghap sa pagitan naming dalawa. Minsang kakawang ang mga labi upang humagip ng kaunting hangin at dagliang bumabalik muli sa mga iniwang labi…

Dahan dahang iniaangat ni Nicole ang sarli nang hindi kinakalas ang pagkakaupo sa aking pagkalalaki.

Patuloy ito sa pag-araro na animo'y walang kapaguran. Napakaganda sa paningin ang pagsasayaw ng dibdib nito. Ngunit hindi ko maigalaw ang aking mga kamay upang mahawakan at lamasin ang mga ito.

Tuloy tuloy lang si Nicole sa kanyang ginagawa hanggang bumilis na ng bumilis ang pagkanyod nito sa kin. Umiikot na rin ang paningin ko. Hindi ko na kayang pigilin pa ang nakaambang pagsabog ng aking kalibugan.

Hindi ko na alam mga salitang lumabas sa bibig ko. Ang alam ko na lang ay ang panunumbalik ng lakas ng aking mga bisig na humagip kay Nicole at pumigil sa kanya upang di makawala ang madiing pagkakabaon ng aking alaga sa loob ng kanyang lungga. Kasabay ng halos pasigaw kong daing ay ang pagsabog ng katas ng aking pagkalalaki sa loob ng kanyang pagkababae.

Ang sunod sunod na pagsumpit ng aking katas ang naging dahilan upang mapakislot-kislot si Nicole na may halong daing nang isang maluwalhating pagdating sa paraiso. Kumibot kibot pa ang katawang yun ng ilang ulitna inabot ng ilang sandali bago kumalma. Ah, Nicole…Yun na ang huli kong natatandaan…

Basa! Nakapa ko ang alaga ko sa loob ng boxers ko. Basa. Napatawa ako bigla. Shit, Im too old to have these kind of dreams. But it was so true….langya…Panaginip lang pala.

Lintek na Nicole yan. Pati ba naman sa panaginip tukso pa rin? Iiling iling akong bumangon mula sa pagkakahiga…

ITUTULOY