Bastusin mo ako, Sir! Part 8 by sweetnslow — Pulandit.com

Lumapit si Dean Sanchez sa desk ni Daniel. Tumingala si Daniel nang maramdaman ang paglapit nito sa desk niya.

"Good morning, Dean" bati niya dito.

" Good morning, Daniel." balik nito sa kanya. " Are you busy today?" tanong pa nito.

" Di naman masyado, maam" sagot ni Daniel. " Tsini check ko lang po ang mga different case studies na ipi present ng different groups sa kin bukas…and then start writing test questions ."

:" Can you please do me a favor? "

"Yes, Dean…Basta ba kaya ko…wag lang kayong uutang sa kin.. I dont lend money to people unless it's a million or above." nangingiting sagot ni Daniel sa kanyang dean.

Di mapigilan ni Dean Sanchez ang matawa sa tinuran ng lalaki. Alam niya ang kabaligtaran ng financial capabilities nito kaya nga ito ang nilapitan niya.

" May experience ka sa Emergency Room Nursing right?" tanong nito kay Daniel.

" Been there. Done that…and all i have is a T-Shirt that says i can do CPR..but for beautiful girls only!" pabirong sagot uli ni Dan. Tinaasan ng kilay ng dean ang lalaki.

"Maam naman…Opo i have an extensive experience sa ER." nakangiti pa ring sagot niya sa dean. Di siya takot kay Mrs Sanchez. Alam ni Daniel na nirerespeto ng dean ang kanyang competency regarding nursing.

Tatango tango ang dean. " Ok then…you better hurry sa ER ng (binanggit ng dean ang pangalan ng malapit na hospital)…May naghihintay na group ng senior students dun.

"Po?" naguguluhang tanong ni Daniel.

"Tumawag si Ms Cortez…She is not feeling well today…Flu daw yata. I want you to cover that shift " pagpapaliwanag ng Dean.

"Ah..ok po dean." Sabay tayo ni Daniel at suksok ng cellphone sa bulsa ng slacks at ballpen sa chest pocket at magilas na hinagip ang kanyang blazer na isinampay sa kanang balikat. Parang sundalo na may pupuntahang giyera o pulis na nakatanggap ng emergency call. Dali dali itong naglakad patungo sa pintuan ng faculty room.

" Daniel !" tawag pa uli ng dean bago ito nakalabas ng pinto.

"Yes, maam?" tanong ng lalaki

"Paano kung matandang pangit na lalaki ang nangailangan ng CPR aber?" tanong ni Mrs Sanches.

" Madali lang yun, Dean…" mabilis na sagot nito. " Susunduin ko po kayo para kayo mag CPR sa kanya." Sabay ngiti nito sa dean at lumabas ng pintuan.

Di napigilan ng dean ang mapailing at mapangiti sa huling tinuran ni Daniel. Hindi mayabang ang dating nito. May easy confidence sa sarili. May gift for teaching although tinanggihan nito ang theoretical teaching post na inoffer niya. Ano nga sinabi nito nung ininterview niya about being a CI…

" Ok Mr Delos Reyes…we will call you once we evaluated your competency for the job vacancy." turan ng dean matapos mag demo teaching si Daniel.

Tumingin ng tuwid si Daniel sa mata ni Dean at marahang nagsalita.

" With all due respect, Maam. Mas gugustuhin ko pa pong ireject nyo ako here and now." Medyo nagulat ang dean sa tinuran ng lalaki. Pero hinintay niyang magpatuloy ito.

"Three days ago…Last friday to be exact… was my last day sa hospital. Im a jobless man right now." pagtutuloy ni Daniel. " But i cannot run the risk of putting my future livelihood into an uncertainties of the usual we'll call you later scheme. I have a family to support."

Di pa rin umiimik ang dean although nagiging interesado siya sa conviction na pinapakita ng lalaki sa harap niya.

Patuloy si Daniel sa pagsasalita. Measured ang bitaw ng mga words nito. " But dont mistake my plea as a sign of desperation." diin pa nito. "I believe i will have more than a fair chance of being accepted in other schools… Yet i must guiltily admit na this is my school of choice."

Tatango tango lang ang dean. Hindi pa rin umiimik.

"Finally, we both are propessionals. We both are entitled to our opinions. At this very moment, it is your opinion that matters. I know im more than capable to teach here. But if your opinion on this matter differs from mine…" sandaling huminto si Daniel . " Then rest assured i will not bedgrudge it and be man enough to accept your judgment." pagtatapos nito.

Napangiti ang dean. Mahusay umapela ang kausap niya. May passion ika nga. Bagay sa uri ng trabahong hinahangad nito.

"Well, Mr Delos Reyes…or Daniel? is that right? " binibitin ni dean ang sasabihin. Marunong din akong magdrama oy, sa isip isip niya habang sumagot ng yes maam ang lalaki. " Why dont you sit down and lets talk about your salary?" napakaluwang ng ngiti na gumuhit sa labi. Ini offer ni Dean Sanchez ang kanyang kanang kamay kay Daniel na mahigpit na kinamayan ng lalaki.

" And welcome to the College of Nursing" pagsasaad pa ng dean nang umupo na si Daniel.

Naputol ang kanyang pagmumuni muni ng tumunog ang phone ng kanyang sekretaryang si Irma at tumingin sa kanya. Tinignan niya ito ng nagtatanong na mata.

"Maam tawag po from your house," pag uulat nito.

Iniangat ni Dean ang extension line sa kanyang office at sandaling may kinausap sa phone habang ibinaba naman ni Irma ang kabilang line ng marinig na niya ang boses ng boss niya.Ilang minuto pa at lumabas si Mrs Sanchez at dala ang bag nito. Suot na rin nito ang kanyang black blazer.

"Irma, im going to a meeting with other deans with the university president. Dun na rin ako siguro magla lunch. Cancel all my remaining appointments ok. Didirecho na ko ng uwi at padating daw ang mga apo ko." bilin nito sa kanyang sekretarya na sinagot naman ng mabilis na yes ma'am nito habang nagdidiwang ang kalooban dahil mga 4 pm pwede na rin siyang umuwi.

INIS at bagot ang nararamdaman ni Mailyn. Nagchichismisan si Paulo, Badette at Marita tungkol sa bagong cellphone samantalang si Marie ay nakatanaw lang sa di niya malaman kung ano dahil mukhang malalim ang iniisip. Nakaupo sila sa isang mahabang bench sa labas ng emergency room. Di sila pwedeng pumasok ng walang kasamang CI. Sa loob loob niya, ano ba naman tong si Ms Cortez? di man lang nagpasabi ng maaga. E di sana sa school na lang kami nakatambay. Pero nakareceive nga siya ng text mula sa secretary ng dean. May replacement CI nga daw na dadating.

"Hoy, Marie!" panggugulat nito sa kaklase na sinabayan ng bahagyang pagtulak sa braso nitong nakapangalumbaba.

"H-ha?" pagulat na reaksyon ni Marie.

"Para kang namatanda diyan eh. Wala kang kaimik imik," parang naiinis na sambit ni Mailyn.

"May iniisip lang ako kasi;" sagot nito. Kanina pa nga siya nag iisip. Paulit ulit na bumabalik sa isip niya ang nangyari sa kanila ni Sir Daniel. Nawala na ang sakit na nararamdaman ng katawan niya, ang parang nabubugbog niyang kaselanan at pati pangalawang butas na pangahas na napasukan ng isang malaking panauhin sa unang pagkakataon. Naalala pa ng katawan niya ang sarap na naramdaman. Para siyang nahihipnotismo ng kanyang ala ala; ng kabaliwang naidulot nito sa kanya; ang kanilang mga daing; ang kakaibang amoy at sensasyon. Napangiti siya tuwing pumapasok sa ala ala niya ang bahaging nagluluto ang kanyang CI. Tapos kumakanta pa. Cute tala nung eksenang yun. Napahagikhik siya.

Parang naiimbyernang nilingon siya ni Mailyn na narinig ang hagikhik ang kanyang hagikhik, " Naku, Marie! Pacheck ka na kaya? Mukhang nababaliw ka na. Tumatawa ka na ng mag isa. Ganyan ganyan yung pinsan ko. May kinakausap na hindi namin nakikita," panunudyo pa nito.

"Heh! Sa may naisip akong nakakatawa eh…" sabay tulis ng nguso nito.

Nanahimik uli si Mailyn ngunit ilang sandali lang ay sinisiko nito ang kanyang tagiliran.

"Ano ba? " naiinis na baling ni Marie kay Mailyn. Hindi siya sinagot nito pero nung tignan niya ay paulit ulit tumutulis ang nguso sa isang direksyon. Sinudan niya ng tingin ang direksyon na tinuturo at nang ma realize niya kung ano ang dahilan ng pagngusong yun, parang biglang may tumalon sa kanyang dibdib. May kabang nagsimulang mamahay dito. Hindi ng takot…Bagkus ay di maipaliwanag na tuwa. Si Sir Daniel ang papalapit sa kanila. Ramdam niya na para siyang nagba blush lalo pa nga at napatingin siya sa papalaking pigurang lumalapit sa kanila. Parang may guiding system ang mga mata ni Marie dahil habang papalapit ang kanilang CI, napasentro ang tingin niya sa harap ng slacks nito. Hindi pala halatang malaki at mahaba ang alaga ni Sir…At saglit na namang pumasok sa isip niya ang hitsura nito habang sakal ng kanyang kamay at paulit ulit na naglalabas masok sa kanyang bibig. Shit, sabi niya. Ano ba yan? Nakita ko lang siya nag iinit na naman ako.

"Sir, " masiglang bati ni Mailyn. " Hanggang dito ba naman sa ER e sinusundan nyo ako? May crush kayo sa kin no?" pang aasar nito sa kanyang CI.

Hindi umimik ang CI nila. Bagkus ay tinaas ang kanang kamay at itinirik ang apat na daliri sa harap ni Mailyn.

"Ano yan, Sir" takang tanong ng dalaga.

" Yan ang grade mo…Kuwatro…pag di ka tumigil sa kapilyahan mo…" sagot ni Daniel.

" Ang harsh harsh mo naman, Sir…syado kang pikon." Pairap na sabi ni Mailyn

"at huwag mong kalimutan mamaya…kakausapin ka daw ni Sir Gary mo. Lagot ka." medyo nangingiti na nitong sabi.

"Opo sir" nakasimangot nang sagot ni Mailyn.

Binalingan ni Daniel ang iba pang myembro ng grupo na kanina pa naghahagikhikan.

"Ok. Ako muna ang replacement CI nyo for today." pagkasabi nito ay napatigil ang ang pag gala ng kanyang mata at saglit na tinitigan si Marie. Nang mahagip ni Marie ang matang yun. Pakiramdam nito'y parang may heat vision na dala ang titig ng lalaki sa kanya. Napatungo ito at pasimpleng napakagat labi.

Niyaya na ni Daniel ang grupo papasok sa side door ng Emergency room at sabay sabay na silang nagsipasukan dito. Sinadya niyang tabihan at sabayan si Marie at palihim na binulungan nang maunang pumasok ang dahil mas mabilis ang paglalakad ng mga ito.

"Missing me?" marahang bulong ni Daniel.

Ramdam ni Marie ang init ng hininga ng lalaki sa kanyang tenga at leeg. At ramdam rin niya na nag iinit siya lalo dahil dito. Automatikong tumango ito ng dalawang beses na naging dahilan naman ng pag ngiti ni Daniel nang makita niya ang pagtango nito at ang nahahalata niyang pag iinit ng dalaga nang bulungan niya ito. Hindi nila alam na sa sulok na mata ni Mailyn ay nakita niya ang pagbulong ng kanyang CI kay Marie at lalong pamumula ng mukha nito at pagtango tango.

Hmnnn…Di naman siguro, sa isip isip ni Mailyn. Kabaligtaran nya si Marie. Kung anong pilya niya, siya namang tahimik nito. Ay naku Mailyn. Di ka lang malibog, sermon nito sa sarili… Madumi din utak mo!

ITUTULOY