Hanna... (tinuruan)

Ako po si Hanna, 20 y.o, isang estudyante. at ang kwento ko ay nagsimula noong nakaraang taon pagkalipat ko sa bago kong bording house. Nakilala ko si Johan, 25 y.o, hindi nmn siya kagwapuhan, kung baga eh, sakto lang… siya ay isang supervisor ng kanyang pinagtatrabahuan.. sisimulan ko ang aking kwento makalipas ang isang linggo sa bago kong B.house.
Pagdating ko sa B.house, linggo ng hapon, nadaanan ko si Johan na nanonood sa sala na mag-isa.

ako: hello kuya.. (sabay ngiti sa kanya)
Johan: helo din, ang aga mo ata ha… kausap ako, pero nakatingin lang sa t.v
ako: oo kuya, kasi marami pa akong aayusin na gamit ko. alam mo na, bagong lipat.. sige kuya ha. maiwan na kita..
Johan: sige. pero kung kailangan mo ng tulong, tawagin mo lang ako ha.
ako: ok kuya, salamat.

pass 7pm na nung matapos kong magayos ng aking mga gamit, pero may isang medyo malaking lagayan ng gamit na hindi ko kayang ilipat kaya tinawag ko si johan.

ako: kuya, pwed patulong dito sa kwarto ko, mabigat kasi yung isang ito. di ko kayang itulak. pampasikip lang din kasi dito sa kwarto.
johan: sige…
at pumasok na siya sa kwarto ko… dahil sa medyo masikip ang kwarto, kinailangan kong umatras ng konti at isara ng bahagya ang pinto para makalusot siya papuntang dulo.. pagkatapos niyang mailipat, hindi ko napansin na nasa likod ko na pala siya at tamang tama naman na pag dampot ko ng unan sa higaan ko ay napatama ang pwet ko sa mismong harap niya. naramdaman ko ang isang bahay sa aking pwetan na ikinainit ng katawan ko. bigla akong napatayo at humarap sa kanya habang nakatingin lang siya sa akin..

Ako: pasenxa ka na kuya, di kita napansin.
Johan: ikaw talaga, akala ko nga sinaya mo, habang nakangiti siya sa akin.
nagulat ako ng humakbang siya papuntang pintuan na akala ko ay lalabas pero itinulak lang pala niya para tuluyan maisara ang pinto sabay hatak sa akin.. ngayon ay nakaharap na siya sa akin… akala ko ay nagbibiro lang siya ngunit napansin kong unti unti din niyang idinidikit ang katawan niya sa akin.

Ako: kuya anung ginagawa mo..? (habang tinutulak ko siya papalayo ngunit malakas siya)
Johan: sssshhhh… huwag kang maingay…
Ako: kuya anu ba..! (habang ako ay nakayuko at pilit na itinutulak siya papalayo sa akin.)

niyakap na ako ng tuluyan ni johan, at unti unti niyang hinarap ang mukha ko sa kanya at hinalikan sa labi..
tulala ako sa mga oras na yun at umiyak nalang ako dahil sa takot at si Johan naman ay di alam ang gagawin habang ako ay umiiyak.. humingi nalang siya ng sorry dahil nabigla lang daw siya at tuluyang lumabas sa kwarto..

itutuloy…
please comment po para maimprove ko ang pag kwento ko sa inyu….