Tupa 02

Part 2
Secretly Exposed

Kinabukasan, habang nagkaklase ay napapansin ni Emily na panay ang sulyap sa kanya ni Andrea. At hindi lang basta sulyap ang ginagawa nito. Sa bawat pagkakataon na magtama ang kanilang mga paningin ay iniiwas ni Andrea ang tingin at nagpapalabas ito ng matipid at misteryosong ngiti.
Alam ni Emily ang nasa isip ng estudyante. Alam din naman niyang pinipigilan ng estudyante ang sarili upang hindi mapansin ng mga kaklase. Napapangiti na rin si Emily dahil dito. Pag nakatalikod siya sa klase habang nagsusulat sa pisara ay napapangiti siya nang wala sa oras. Nakaisip siya ng kapilyahan.
“Andrea…!” tawag ni Emily sa dalagita habang nakayuko ito at nagsusulat.
“Maam..!” sagot ni Andrea na nagulat at biglang napatayo dahil sa biglaang pagtawag ng guro.
“Are you listening?” malakas pero malumanay ang boses ni Emily.
“Yes maam…” sagot ni Andrea na bakas pa rin sa mukha ang pagkagulat.
“Can you repeat the things that I have said just a while ago?” pilit na itinatago ni Emily ang ngiting nais kumawala sa mga labi niya.
“Ma-maam…?” gulung gulo ang reaksyon ni Andrea.
“Nevermind Andrea. You can sit down.” Muling tumalikod si Emily at pinagpatuloy ang pagsusulat sa pisara. Nakangiti ito.
Naupo naman si Andrea na gulat pa rin. Tahimik na tumawa naman ang mga katabi niya na nangaalaska. Isang simangot at ngiti ang isinagot niya sa mga ito.
Nagpatuloy si Emily sa lessons niya para sa klase. Si Andrea naman ay gulo ang isip dahil sa biglaang pagtawag sa kanya ng guro. Sa tuwing magtatama ang kanilang mga paningin ay may bakas ng kapilyahan ang mga tingin ni Emily habang may tanong naman sa mga mata ni Andrea.
Natapos ang klase nang walang aberya. Habang papalabas na ang mga mag aaral ay nagsalita si Emily.
“Girls volleyball team, do you have a practice later?” tanong ni Emily na hindi nakatingin sa mga mag aaral.
Napahinto ang mga miyembro ng volleyball team na nasa kanyang klase.
“Yes maam…” sagot ni Janrelle.
“Ok. Andrea, see me at the office after practice.” Utos ni Emily.
Nagkatinginan ang mga miyembro ng volleyball team. Lahat ay nagtataka.
Si Andrea, hindi alam ang gagawin. Bigla na lang siyang nilapitan ni Janrelle saka hinila palabas ng silid.
“Patay ka na naman Drei… parang nagiging suki ka na ni maam Emily. Hihihi.” Bulong ni Janrelle.
“Ano ba naman ito si maam… parang me sapi. Ako pa ang nakita. Aysus!” sagot ni Andrea.
“Ikaw ang napaginitan Drei. Mukhang may balak na gawin kang asado. Hahaha.” Kantyaw naman ni Ellaine.
“Tumigil nga kayo. Masasabon na nga eh.” Baling naman ni Andrea sa mga kasamahan na tawa nang tawa.

Sa praktis, palyado ang mga galaw ni Andrea. Hindi nakakakuha ng bola. Mali ang galaw sa mga set plays. Walang coverage. Malalayo ang spikes. Halatang hindi maayos ang mind set. Napapailing na lamang ang coach nila at panay ang bigay ng instructions sa kanya. Ang mga team mates niya na hindi niya kaklase ay nagtataka.
Pilit man na ayusin ni Andrea ang laro ay palaging atrasado ang reaksyon niya sa laro. Ang guro ang nasa isip. Me pumalpak ba sa ginawa niya? May nagawa ba siyang mali kanina? Bakit siya napag initan? Mga tanong na umaaligid sa isipan ni Andrea.
Panay naman ang kantyaw ng mga kaklase niyang team mates.
“Hoy Andrea. Ayusin mo yang paglalaro mo. Kurutin ko yang singit mo maya maya pag palagi kang ganyan.” Nakatawang sabi ni Janrelle.
Hindi naman makaimik si Andrea. Blangko ang isip niya. Kahit sa biruan ay hindi siya makasagot.
Natapos ang praktis nang ganoon ang mga kilos ni Andrea.

Nasa faculty room si Emily. Malimit siyang nakatambay dito pag wala pa siyang klase o pagkatapos ng mga klase niya. Hindi na nagtataka ang mga kasamahan niyang guro sa kanya. Sanay na sila ditong makita na naiiwan na mag isa si Emily at ginagabi sa pag uwi dahil may mga tinatapos na gawain. Ayaw kasi ni Emily na mag uwi sa bahay ng gawain niya sa paaralan maliban lamang kung talagang hindi niya kayang tapusin ito dito.
Habang nagsusulat ay naisip ni Emily si Andrea. Napangiti siyang bigla. Alam niyang napagtripan niya ang estudyante kanina at wala naman talaga itong kasalanan. May konting pagkabahala man siya dahil sa maaaring maramdaman ni Andrea, ngunit nanaig ang pagiging pilya niya. Hihintayin na lamang niyang magkuwento ito mamaya sa mga nangyari sa kanya sa praktis nila.
Muling sumagi sa isipan niya ang nakaraan niya. Wala man pagkakahawig sa mga nangyari sa kanya at sa nangyayari kay Andrea ngayon, hindi niya maiwasang maisip ang kabataan niya na siya namang tinatamasa ng estudyante niya ngayon. Bagamat mas mulat sa mga kakaibang bagay si Andrea kesa sa kanya nung halos kasing edad pa lamang niya ito, iba pa rin ang thrill at excitement sa pagdiskubre ng dala ng mga bagong karanasan. Tinitimbang niyang mabuti ngayon kung dapat niya bang ibahagi at ikuwento kay Andrea ang mga naging karanasan niya.

Sa loob ng bus pauwi ay magkatabi sina Leila at Emily. Naupo sila sa pandalawahang upuan ng bus. Ang mga pinsan naman nila ay nasa unahan nila nakaupo.
Wala masyadong pasahero ang bus. Ang kahanay na upuan nila at ang likuran ay bakante. Natural lamang ito sapagkat hindi naman uwian ng mga pasaherong galing sa probinsiya.
Nasa gawing kaliwa si Leila, sa gilid ng bintana. Hiniling niya kay Emily na siya ang maupo dito kasi gusto niyang makita ang mga tanawin sa daan. Pumayag naman agad ang pinsan. May kalakihan ang dala niyang bag. Hindi ito magkasya sa lagayan sa itaas at ayaw naman niya itong ilagay sa lagayan ng mga bagahe sa baba, kaya kandong niya ito.
Isinandal ni Leila ang ulo niya sa gilid ng bintana. Bahagya lamang niyang binuksan ang kurtina na nakatabing sa bintana, sakto lang upang hindi gaanong pumasok ang init galing sa labas.

Ilang sandali pa at tumakbo na ang bus. Komportable ang upuan at malamig ang aircon sa loob ng bus. Kayat nakaramdam na rin ng konting antok si Leila. Napansin din niyang dumikit na rin si Emily sa kanya at isinandal ang ulo sa kanyang balikat.
“Malamig ate… hihihi…” mahinang sabi ni Emily kay Leila.
Ngumiti na lamang si Leila nang yumakap nang bahagya ang pinsan sa kanya.
Nakakaramdam na rin si Leila ng lamig. Malakas ang aircon sa loob ng bus. Iilan lang naman kasi ang pasahero sa loob ng bus. Idagdag pa dito ang suot niya. Manipis na tshirt at maiksing shorts lang kasi ang suot niya. Ganoon din ang suot ni Emily. Pero dahil sa pagdikit at bahagyang pagyakap ng pinsan sa kanya, nabawasan nang konti ang lamig.
Iniakbay na rin niya ang braso sa balikat ng pinsan. Saka tumingin muli sa labas.
Unti unti nang napapapikit si Leila.

Naalimpungatan si Leila. Naging malikot kasi ang pinsan sa tabi niya. Nakaunan na ang ulo nito ngayon sa kandong niyang bag at dahil sa pagtakbo ng bus ay nadikit ang likurang bahagi ng ulo nito sa kanyang dibdib. Ang kaliwang braso naman nito na kanian ay nakayakap sa kanya ay nakalagay na sa pagitan ng katawan niya at ng bag na kandong.
Nawala na ang antok ni Leila. Tumingin na lamang siya sa labas ng bus. Ang kamay niya ay humihimas sa likuran ng halos nakahiga na pinsan.
Paliko liko ang daanan na tinatahak ng bus. Sa bawat pagkurbada nito ay kumikilos din pasabay ang mga katawan nila sa loob ng bus. Dahil dito, nakikiskis ang nadiin na na ulo ng pinsan sa dibdib niya. Manipis ang suot niyang tshirt, at halos walang padding ang suot niyang bra kaya ramdam niya ito.
Parang may sariling isip at hindi niya kontrolado ang kamay niya na galing sa likod ng pinsan ay napunta sa harapan nito. Naapuhap niya ang dibdib ng pinsan. Namalayan na lamang niya na hawak na niya ang dibdib ng pinsan at hinihimas.
Bigla siyang napatingin sa paligid ng bus kung may nakakita ba sa ikinilos ng kamay niya. Nasa harapan nila ang mga pasahero ng bus, at natatakpan sila ng upuan sa harapan nila kayat hindi sila kita.
Ang siko ni Emily ay nasa pagitan na ng kanyang hita. Gumagalaw na rin ito kasabay ng paggalaw ng bus.
Nang ibaling niya ang paningin sa pinsan niya ay nakaharap na ang mukha nito sa kanya habang nakaunan pa rin sa bag na kandong niya. Nakatingin din ito sa kanya at nakangiti.
Ang siko at braso ni Emily ay kusa nang gumagalaw sa harapan niya kahit na diretso na ang takbo ng bus. Ang isa pang kamay nito ay nakahanap ng paraan para makapasok sa loob ng kanyang tshirt, at kasalukuyang nakahawak sa kanyang dibdib.
“Me dala ka bang jacket Ems?” tanong ni Leila sa pinsan.
“Meron ate… nasa bag ko po…” sagot ni Emily na natigil sa ginagawa.
“Kunin mo.” Utos ni Leila.
Nagtaka si Emily sa utos ng pinsan. Ayaw man niyang tumigil sa ginagawa ay napilitan siya. Sinimulan na rin kasing maghanap sa bag na kandong niya si Leila. Tumayo na lamang siya upang kunin ang bag na nasa lagayan ng bagahe sa itaas.

Naunang makita ni Emily ang kanyang jacket. Inilabas niya ito sa kanyang bag saka ibinalik ang bag sa lagayan. Nanatili siyang nakaupo na walang imik habang pinagmamasdan ang mga kilos ng pinsan.
Napansin niyang tumingin sa paligid nila si Leila. Sinilip ang mga nasa harapan at tiningnan ang likurang bahagi ng bus. Matapos na maigala sa paningin sa buong paligid ay bumalik sa pagkakaupo si Leila.
“Kandungin mo muna ito.” Hawak ni Leila ang bag.
Kinuha naman ni Emily ang bag sa pinsan saka kinandong.
Nang makuha na ni Emily ang bag galing sa pinsan ay nakita niyang may inaabot ito sa likod niya. Nagkatinginan silang dalawa. Mahiwaga ang ngiti ni Leila sa kanya.
Pagkatapos ni Leila sa likod niya ay ipinasok nito ang kamay sa loob ng manggas ng suot nitong tshirt. Nang ilabas nito ang kamay galing sa manggas ay may hila hila na ito.
Strap ng bra! Agad na rumehistro ito sa utak ni Emily.
Walang kakurap kurap na pinagmamasdan ni Emily ang pinsan sa ginagawa nito. Ganap na nitong nailabas ang strap ng suot na bra sa isang braso. Ganun din sa isa pa. Saka nito ipinasok ang kamay sa harapan ng tshirt. Tinanggal na ni Leila ang suot nitong bra.
Napatitig si Emily sa harapan ng pinsan. Aninag na ngayon ang dibdib sa suot nitong tshirt.
“O, ikaw naman.” Si Leila.
Dahil sa pagtitig ni Emily sa dibdib ng pinsan ay hindi na niya napansin na tapos na pala ito sa ginagawa at naibalabal na nito sa likod ang jacket. Bahagya pa siyang nagulat nang magsalita ito.
“O ano?” nakangiting tanong ni Leila. Kinuha na nito ang bag sa pinsan.
Umayos nang upo si Emily. Dahil sa siya ang nasa labas na bahagi ng upuan ay mas nagiingat siya. Tumingin siya sa harapan at likuran. Wala pa ring tao sa likuran. Ang mga tao sa harapan ay hindi naman sila nakikita sa likuran kung hindi talaga sila sisilipin. Kumilos agad si Emily. Ginaya niya ang ginawa ng pinsan niya. Parang kinikilig si Emily sa kanyang ginagawa. Hindi birong excitement ang ganito. Madali din niyang natanggal ang suot na bra. Kinuha ito ni Leila sa kanya at kasama ng bra ng pinsan ay ipinasok sa loob ng bag.
Nang maipwesto na ang bag sa mga hita niya ay tinapik tapik ito ng Leila habang nakatingin sa kanya. Ibig sabihin ay ibalik niya ang ulo niya dito gaya ng ginawa niya kanina.
Mabilis naman na bumalik sa dating posisyon kanina si Emily. Paharap na ang mukha niya ngayon sa katawan ng pinsan. Iniba na rin niya ang pagkakaupo upang hindi mahirapan. Patagilid na ang upo niya ngayon. Inilapag niya ang ulo sa bag. Halos madikit na ang dulo ng ilong niya sa nipple ng pinsan. Hindi na siya nagaksaya ng panahon, ipinasok na niya agad ang kamay sa loob ng tshirt nito, saka sinapo ang mayamang dibdib ng pinsan.
Napasinghap at napakagat labi si Leila nang maramdaman ang malamig pang kamay ni Emily na humawak sa dibdib niya.
Inayos ni Leila ang jacket ni Emily. Ibinalabal ito sa katawan ng pinsan. Ngayon ay matatakpan na ng jacket ang braso niya at hindi na ito makikita kung ano ang ginagawa nito.
Napangiti si Emily. Kaya pala ipinalabas ni ate ang mga jacket namin, naisip nito.
Ganap nang natatakpan ang kamay ni Leila ngayon. Malaya na siyang gawin ang gusto niya. Agad naman niyang hinimas ang dibdib ni Emily. Agad na nahanap ang maliit na nipple ng pinsan. Matigas na ito at nakatayo. Gigil siyang pinisil pisil ito, saka nilapirot.
Ginagaya naman ni Emily ang ginagawa ng pinsan. Kung ano ang ginagawa nito sa kanyang dibdib ay ganun din ang ginagawa niya sa dibdib nito. Nasasarapan siya sa ginagawa ni Leila at alam niyang masasarapan din ito pag ginawa niya ito sa kanya.
May gigil nang nararamdaman si Emily. Bakat na ang nipples ni Leila sa tshirt, at nilalaro na niya ang mga ito ng daliri. Masarap palang maglaro ng nipples, ang tumatakbo sa isip ni Emily. May kung anong umuudyok sa kanya upang subukang kagatin ang mga ito. Tumingin siya kay Leila. Saka inilapit ang mga labi sa nakabakat nitong utong. Wala siyang makitang ni konting pagtutol sa pinsan, kayat itinuloy niya ang kanyang balak.
Napapikit si Leila nang mahinang kinagat ni Emily ang utong nito. Dalawang kamay na rin ni Emily ang nakapasok sa loob ng tshirt.
Naramdaman ni Emily na dahan dahan na gumalaw ang kamay ni Leila. Mula sa harapan niya ay gumagapang ito papunta sa kanyang likod. Hanggang umabot ito sa kanyang puwet.
Alam na ni Emily kung ano ang susunod na gagawin ng pinsan. Parang may paligsahan na ayaw niyang maunahan ng pinsan kayat uunahan na niya ito sa balak nito.
Mabilis ang kamay ni Emily. Nabuksan niya ang butones at zipper ng suot na shorts ni Leila gamit lang ang isang kamay. Kahit masikip at pahirapan ay naipasok niya ang kanyang kamay sa loob ng shorts at panty ng pinsan. Muli, nakapa niya ang kinapapanabikang kaumbukan. Mas lalo pa siyang nasabik nang malaman niyang basa na ito.
Tumingin patagilid si Emily sa mukha ng pinsan. Tinitingnan niya ang reaksyon nito. Nakatingin ang pinsan sa loob ng bus, na para bang nagmamatyag kung may kikilos o biglang lilipat ng upuan sa likuran. Wala siyang makita na anumang palatandaan ng pagtutol sa ginagawa niya. Ang tila ba pagsang ayon ng pinsan ay parang kinumpirma ng kilos ng kamay nito. Mula sa paglamas sa kanyang puwet, pilit na itong pumapasok sa loob ng shorts niya sa likod. Inarko ni Emily nang bahagya ang likod upang matulungan ang kamay ng pinsan sa pagpasok.
Bagamat pareho silang nahihirapan ngayon, mas naeexcite si Emily sa mga nangyayari. Bumibilis ang kabog sa kanyang dibdib. Mabilis din ang paglabas ng kanyang katas galing sa kanyang lagusan. Ramdam na niya ang pagkabasa nito. At alam niyang basa na rin ang suot niyang panty dahil dito.
Gigil na gigil na si Emily. Lalo pat naaamoy niya ngayon ang aroma ng sariwang katas ng kanyang pinsan. Kulang na lang na sapilitan niyang hubaran ang pinsan dito at lapain ang kinasasabikan niyang kaumbukan nito.
Hindi na nakatiis si Emily. Ipinasok na niya ang kanyang daliri sa naglalaway na lagusan. Kahit na masikip ay mabilis na nakapasok ang daliri ni Emily. Nakita niya ang pinsan na bahagyang napapikit kasabay ng pagpasok.
Nagsimulang mangalikot ang daliri ni Emily sa loob ng basang lagusan. Kasabay nito ay naramdaman ni Emily ang pagabot ng dulo ng daliri ng pinsan sa bukana ng kanyang pagkababae. Magkahalong pagkasabik at pangamba ang naging dulot nito sa kanya.
Mas pinagbuti ni Emily ang pagkalikot. May kung anong bagay siyang nasalat sa loob, at nang tingnan niya ang mukha ni Leila ay napakagat labi ito. Inulit niya ang pagsalat, napapikit naman si Leila. Agad niyang napagtanto na may kasarapang dulot ang ginagawa niya kayat ipinagpatuloy niya ito. Ang dulo naman ng daliri ni Leila ay nasa bungad na ng kanyang bilat. Habang abala siya sa ginagawa ay nagtatangka din ang pinsan na pasukin ng daliri ang makipot niyang lagusan.
Biglang napapikit at napanganga si Emily nang bahagyang pumasok ang daliri ng pinsan sa bilat niya. Nakangiwi ang mukha na tumingin siya sa pinsan.
“Masakit?” lumapit nang bahagya ang mukha ni Leila sa kanya at nagtanong nang mahina.
Mahinang tango lamang ang naisagot ni Emily habang nakangiwi pa rin ang mukha niya. Gayun pa man, hindi niya hininto ang ginagawang pagsalat sa misteryosong bagay sa loob ng bilat ng pinsan.
Hindi naman nagpumilit ang daliri na pumasok agad sa loob ng lagusan ni Emily.
Abalang abala naman ang daliri ni Emily sa pagkalikot sa lagusan ng pinsan. Halos sa bawat paggalaw ng daliri niya ay napapapitlag ang pinsan at tila ba hindi ito mapakali sa kinauupuan. Mas lalo namang nanggigil si Emily. Binilisan ang pangangalikot ng daliri.
“Malapit na ako…” muling lumapit ang mukha ni Leila kay Emily at bumulong.
Bagamat hindi pa gaanong malinaw para kay Emily ang ibig sabihin ng mga salita ng pinsan ay may ideya na siya kung saan “napapalapit” ang pinsan. Mas pinagbutihan pa niya ang kilos ng daliri.
“Uhmp…!” muntikan nang napahiyaw si Emily. Mabilis lang niyang napigilan ang sarili. Bigla kasing bumulusok papasok ang daliri ng pinsan sa kaloob looban ng kanyang matambok na pagkababae. Naramdaman niya ang sakit at kirot ng biglaang pagpasok.
Napatingin si Emily kay Leila. Kagat ng pinsan ang labi nito at nakatingin din sa kanya. Saka nito naisandal ang ulo sa likuran ng upuan at napapikit. Naramdaman naman niya ang bahagyang pagkibot kibot at pagsikip ng kalamnan sa loob ng bilat ng pinsan.
Ilang saglit din na nanatiling ganun ang sitwasyon. Si Emily ay nilalaro pa rin ang lagusan ng pinsan ng kanyang daliri. Habang si Leila naman ay nakapikit, nakasandal ang ulo sa sandalan ng upuan at mabilis ang naging paghinga. Hindi na rin kumilos ang daliri ni Leila na nanatiling nakapasok pa kay Emily. Nakatingin lamang si Emily sa pinsan habang patuloy sa ginagawa.
Maya maya pa ay dumilat na si Leila at nagtama ang paningin nila ni Emily. Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi nito.
Hindi pa rin umayos ng upo si Emily. Nanatili siya sa kanyang posisyon at pinagmamasdan ang pinsan.
Ilang saglit pa at namalayan na ni Emily na umalis na ang kamay ng pinsan sa kanyang puwetan. Nakita niyang agad na isinubo ng pinsan ang daliri nitong nanggaling sa kanyang pagkababae. Titig na titig si Emily kay Leila.
Nang mailabas na ni Leila ang kanyang daliri ay hinawakan nito ang baba ni Emily. Marahan niyang iniangat ang mukha nito. Saka ginawaran ng halik sa labi. Isang mabilis at matamis na halik.
Hindi na rin nagpatumpik tumpik pa si Emily. Pagkalabas niya ng kamay galing sa loob ng suot ng pinsan ay agad na isinubo niya ang daliri. Muli niyang nalasahan ang katas ng pinsan.
Nang muli siyang tumingin sa mukha ng pinsan ay nakapikit na ito at tila nagpapahinga. Umayos na lamang siya sa pagkakaupo. Isinandal niya ang ulo sa balikat ng pinsan at napikit na rin upang makapagpahinga.

Naputol ang pagmumuni muni at pagbabalik tanaw ni Emily dahil sa katok sa pintuan.
“Sino yan?” tanong ni Emily.
“Ako po ito maam…si Andrea.” sagot ni Andrea na nasa labas.
Tumayo si Emily upang pagbuksan ng pinto ang estudyante. Nakatayo na siya at humakbang na patungo sa pinto saka siya may napansin. Nanlalagkit ang pagitan ng kanyang mga hita.

Matapos nilang magshower at magbihis ay kanya kanya nang uwian ang mga kasamahan ni Andrea. Siya naman ay mabilis na naglakad patungo sa faculty room kung nasaan si Emily.Halos wala nang tao sa loob ng paaralan. Ang mga classrooms ay pawang sarado na. Tahimik na ang dinadaanan ni Andrea.
Nang may marinig siya na tumatawag sa kanya mula sa likuran. Boses ng isang babae.
Napalingon si Andrea.
“Excuse me…” ang sabi ng babae napapalapit na sa kanya.
Huminto sandali si Andrea. Ang maganda at sexy na lady guard pala ng paaralan ang tumatawag sa kanya.
Kilala ang naturang lady guard sa paaralan. Lalo na sa mga lalake na mga magaaral. Pati na rin sa mga lalakeng guro. Maganda kasi ito at sexy. At maraming nagkaka-crush dito na mga estudyante at maging mga guro.
“Late na ne…” napahinto sa pagsasalita ang lady guard nang mapalapit at mamukhaan ang estudyanteng tinawag. “Member pala ng volleyball team…” agad na nasambit nito. “Late na ah… saan ba ang punta mo at nagmamadali ka ne…?” nakangiti na tanong nito.
“Papunta po ako kay maam Emily. Pinapapunta po niya kasi ako dun pagkatapos ng praktis namin. Bakit niyo po ako tinawag?” nakangiti din si Andrea habang nagtatanong.
“Ah… kay maam Emily ka pala papunta… Pasensiya na ne… late na kasi. Nagtaka kasi ako bakit ang bilis ng lakad mo. Iche-check ko lang sana at itatanong kung saan ka papunta at bakit di ka pa nakakauwi. Pero ok na. Galing ka naman pala sa praktis at pinarereport ka ni maam. Samahan na lang kita papunta dun sa faculty room.”
“Sige po. At salamat po sa pagsama. Nagmamadali po kasi ako. Hindi ko po kayo napansin. Kayo po? Bakit di pa po kayo nakakauwi? Night shift po ba kayo?”
“Ah hindi. nagche-check lang ako ng mga rooms kung nakalock na ba. Hindi naman kami pinapayagan na mg lady guards na mag night shift, maliban na lang kung talagang walang pwedeng magduty ng gabi na lalake at biglaan ang dahilan.”
“Ahhh… ganun po ba… ano po ba pangalan niyo ate?” tanong ni Andrea na naglalakad na kasabay ng lady guard.
“Cindy ang pangalan ko. Ikaw?” balik tanong ng lady guard.
“Andrea po ang pangalan ko. Paano niyo po ba nalaman na member ako ng volleyball team?”
“Kilala ko kasi ang mga mukha niyo na mga athletes kasi palagi kayong late halos umuwi at minsan may mga weekends pa na nandito kayo sa school. Pero iilan lang ang kilala ko sa inyo sa pangalan. Hindi naman kasi lahat ng mga athletes, mabait.”
“Ate na lang po itatawag ko sa inyo ha…”
“Ok lang yan… ok lang din ba kung Andrea na rin itawag ko sa iyo?”
“Ok lang din po. Pwede din po na Drei na lang. Yun din naman po kasi ang tawag nila sa akin.” Sagot ni Andrea. “Nanonood din po ba kayo ng mga games namin?”
“Oo naman. Lalo na pag hindi ako on duty. Minsan, nagpapa-sub din ako pag may gusto ako na panoorin na laro…”
“Ano po bang mga laro ang hilig niyo na pinapanood ate?”
“Kayo.” Simpleng sagot ni Cindy.
“Kami po?” may pagtatakang tanong ni Andrea.
“Ibig kong sabihin, yung laro ninyo. Mahilig ako sa womens volleyball eh. Palagi ko kayong pinapanood.” Paglilinaw ni Cindy.
“Talaga po? Kaya po pala namukhaan niyo agad ako…”
“Oo. Nakilala agad kita nung lumingon ka at lumapit ako. Kilala ko naman mga mukha ninyo lahat. Pero sa pangalan, isa lang ang kilala ko, si Antonio. Si Janrelle. Ngayon, dalawa na.”
“Hala, nakakahiya po pala. Nanonood pala kayo parati ng mga laro namin.”
“Nahilig din kasi ako sa volleyball dati nung nagaaral pa ako. Kaso, hindi naman kasi ako ganun kagaling. Kaya masaya na ako sa panonood lang.”
“E si maam Emily po ba, kilala din ninyo?”
“Oo naman. Mabait kasi yan si maam at palabati. Lagi ako niyan na binabati. Minsan nga, nagkasabay pa kami niyan na kumain. At pag may ginagawa siya sa office niya at late na, nagpapasama yan sa akin.”
“Ay ganun po ba ate… mahilig din po kasi yan si maam sa volleyball. Palagi din yan nanonood ng mga laro namin.”
“Oo. Nagkasabay din kami niyan minsan na nanood ng laro niyo.”
“Hala… ganun po pala. Pareho po kayo ng hilig ni maam…”
“O nandito na pala tayo. Katukin mo na si maam at hihintayin kong magbukas bago ako magpatuloy sa paglilibot.”
Lumapit sa pintuan si Andrea at kinatok ito.
“Sino yan?” tanong ng nasa loob.
“Ako po ito maam… si Andrea.” Sagot ni Andrea.

Kinapa ni Emily ang likurang bahagi ng kanyang suot. Baka kasi may tumagos sa suot niya at mahalata ito ng estudyante niya.
Tuyo naman. Sadya lamang na nanlalagkit ang pagitan ng kanyang mga hita. Hindi kasi niya maiwasang uminit ang katawan pag nagbabalik tanaw sa mga ganoong pangyayari sa kanyang buhay.
Nang masigurong walang basang parte sa kanyang suot na pangibaba, binuksan na niya ang pinto.
“Magandang hapon po maam…” agad na bati ni Cindy.
Pansamantalang natigil si Emily. Hindi niya inaasahang may kasama si Andrea.
“O, nandiyan ka pala Cindy. Nagpasama pala itong estudyante ko sa iyo…”
“Ay hindi po maam. Ako po ang nagprisinta na samahan siya dito sa faculty room. Nakita ko po kasi kanina na mabilis na naglalakad magisa. E medyo late na po. Kaya po sinamahan ko na dito.” Sagot ni Cindy.
“Ah ganun ba… pasok kayo…” humakbang palayo nang konti sa pintuan si Emily.
“Maam… di na po ako papasok. Magro-roving pa po ako.”
“Ah sige Cindy…”
“Magpapasama pa po ba kayo palabas mamaya maam?”
“Huwag na siguro Cindy. Nandito naman itong estudyante ko. May makakasama na ako mamaya paglabas.”
“Sige po maam. Alis na po ako.”
“Salamat sa paghatid mo dito Cindy.”
“Walang anuman po yun maam…”
“At saka Cindy… isang bagay pa pala…”
“Ano po yun maam?” nahinto sa pagtalikod si Cindy.
“Naasiwa talaga ako pag pino-po mo. Di ba sabi ko sa iyo dati, huwag mo na akong i-po?” nakangiti si Emily.
“Ay! Oo nga pala. Hihihi. Nasanay po kasi ako sa ibang mga teachers.”
“Kita mo na? May po pa rin.” Nakangiting itinaas ni Emily ang isang kilay.
“Hihihi. Pasensiya na maam. Nasanay lang. Ayan. Wala nang po. Tuloy na ako maam.”
“Sige Cindy. Ingat.”
Kinawayan muna ni Cindy si Andrea bago tuluyang tumalikod na at naglakad. Ibinaling naman ni Emily ang atensiyon kay Andrea na nakapasok na sa loob ng silid at nasa gilid lang na nakatayo.
Ngumiti si Emily kay Andrea.
“How are you Drei? Hows your practice?” tanong ni Emily habang isinasara ang pinto.
“Ok lang po maam. Medyo hindi lang po maganda yung kilos ko kanina sa court. Marami pong sablay.”
“O bakit naman?” naglakad si Emily papunta sa kanyang mesa. “Upo ka.”
“E maam… medyo nagiisip po kasi ako kanina kung ano pong kasalanan ko sa inyo… pinatawag niyo po kasi ako.”
“Hahaha. Yun ba ang dahilan? Naku….” Malakas ang tawa ni Emily.
“Bakit po maam?” nagtatakang tanong ni Andrea.
“Wala ka naman kasing kasalanan. Gusto ko lang na ipatawag ka dito for 2 reasons. 1st, hindi ko gusto yung ginawa mo kanina. Yung pangiti ngiti ka sa akin. Mapapansin ng mga kaklase mo na itinatago ka, na may sekreto tayong dalawa. Kaya kanina, pinasagot kita at pinatawag dito sa office ko, para hindi maghinala ang mga kaklase mo na may iba kang iniisip.”
“Sorry po maam… hindi ko po kasi mapigilan…” medyo nakayukong sabi ni Andrea.
“Its ok. I just have to show them that I don’t treat you differently. Huwag mo na lang uulitin yun, ok?”
“Opo maam…”
“2nd reason. Nothing really. I just want to see you here and talk to you.” Nakangiting sabi ni Emily.
“Talaga po maam?” napatingin ng diretso si Andrea sa guro. Nawala ang lungkot dito at napalitan ng saya. “Hindi niyo po ba ako pagagalitan?” may konting kaba pa rin ang dalagita.
“Napagsabihan na kita. Hindi ko na kailangan pa na magalit sa iyo. Naiintindihan mo naman yung ibig kong sabihin di ba?”
“Opo maam.” Tumango si Andrea. “Masaya po ako maam dahil hindi po pala kayo galit sa akin.”
Isang matamis na ngiti ang naging sagot ng guro sa kanyang estudyante.
“Upo ka muna diyan. Magliligpit muna ako ng mga gamit. Sabay na tayong lumabas. Magpalipas muna tayo ng ilang minuto dito. Baka kasi makasalubong natin si Cindy pag lumabas agad tayo. Magtataka yun kung bakit ang dali lang natin dito.”
“Sige po maam…”
“Dito ka umupo sa may harapan ng table ko. Para kung may sumilip man sa bintana, makikita nila tayo agad. Pero huwag kang humarap sa bintana. Makikita ang mukha mo na masaya. Walang napapagalitan na masaya.” Kumindat si Emily sa dalagita.
“Hihihi. Si maam talaga. Pati ako po, maghahanap ng sasabihin bukas sa mga kaibigan ko. Pinagalitan niyo po ako eh. Hihihi.” Natatawang sabi ni Andrea.
Tumawa na rin si Emily.
Umupo na si Andrea sa harap ng table ng guro. Inilabas na lang ang cp at nagsimulang maglaro.
Kung sisilip sa bintana ay makikita na nakatalikod si Andrea at bahagyang nakayuko na tila ba ay napagalitan. Ngunit ang totoo ay naglalaro lamang ito at nakapatong sa hita niya lang ang mga kamay niya na hawak ang cp.
Lumingon nang pasimple si Andrea sa guro at tumingin dito. Nakita niya itong nakasuot ng salamin at seryoso ang mukha. Tumingin din ito sa kanya at kumindat. Ngumiti na lang ang dalagita at ibinalik ang atensiyon sa paglalaro.

Nagtama ang kanilang mga paningin nang napasulyap ang dalagita sa kanya, ngunit kanina pa pinagmamasdan ni Emily ito habang nakayuko. Maganda ang maamo at simple nitong mukha. Nakatali ang mahaba nitong buhok. Nakasuot ito ng simpleng tshirt na hapit sa katawan. Pati ang suot nitong maiksing shorts ay hapit din. Tipikal na katawan ng isang atleta ang katawan ng kanyang estudyante. Katawan na mas madedevelop pa sa pagdaan ng mga taon pag nagpatuloy pa ito sa paglalaro. Katawan na makakapagpalingon ng mga kalalakihan.
Nais ni Emily na pagmasdan pa nang mas matagal ang estudyante kayat binagalan niya ang pagliligpit ng mga gamit niya. Ang mga kamay niya ay naglalakbay sa mga gamit niya, pero ang mga mata niya ay sa mukha at katawan ng dalagita nakatutok.
Palagi niyang nakikita ang dalagita. Napapanood niya ito pag naglalaro. Napapagmasdan niya ito ng malapitan, ngunit ngayon lang niya ito napagmasdan ng malapitan na hindi nakauniporme. Ngayon lang niya napagmasdan ng malapitan ang hubog ng katawan nito. Ngayon lang niya napagmasdan, at napansin, na may ibubuga ang katawan nito. Agaw pansin para sa kanya ngayon ang bakat na hugis ng parte ng katawan na nasa pagitan ng mga hita ng dalagita.
Gusto niyang huwag nang tumingin sa parteng iyon. Idinadako niya ang mga mata sa ibang bagay subalit sadyang bumabalik ng kusa doon ang atensiyon ng mata niya.
“Maam…” sambit ni Andrea.
Parang nanumbalik sa normal na mundo ang kaisipan ni Emily dahil sa boses ng dalagita.
Napatingin siya sa mukha ni Andrea. Nakatingin ito sa kanya.
“Maam… ano po ba ang iniisip niyo? Natutulala po kayo…” dagdag ng estudyante.
“Ah… me iniisip lang ako…” bawi ng guro.
“Sus si maam… kanina pa po kayo nakatitig maam eh…”
Namula ang pisngi ni Emily.
“Ha? Ah eh… kuwan… kasi…” hindi malaman ng guro ang sasabihin.
“Hala si maam… nagi-stutter…”
“Kasi kuwan… ngayon lang kita nakita ng malapitan na ganyan ang suot…” sabi ni Emily.
“Parang alam ko po kung saan kayo nakatingin maam eh…”
Hindi makasagot si Emily sa sinabi ni Andrea. Sinabayan pa ito ng dalagita ng isang pilyang ngiti. Mas lalong natameme ang guro. Pulang pula na ang mga pisngi.
Ibubuka na ni Emily ang bibig para magsalita ngunit muli nang ibinaling ng dalagita ang tingin sa cp na hawak nito. Hindi nawala sa labi nito ang pilyang ngiti.
Napatitig si Emily sa mukha ni Andrea. Maamo. Pilyang ngiti. Pinagsama sa iisang pagkakataon. Biglang hindi mapakali si Emily. Umiinit ang kanyang mukha.
Naramdaman na lamang ni Emily na mas lalong dumami ang lumalabas na katas sa kanyang basa nang lagusan.

Inalis pansamantala ni Emily ang isip sa kung ano ang nakita at napansin sa dalagita. Ifinocus ang sarili sa pagliligpit ng gamit. Nanghihinayang man siya na hindi niya matitigan nang matagal ang dalagita, nahihiya rin siyang ipagpatuloy ang pagtitig dito dahil napansin na siya kanina.
Matapos maayos ang mga gamit ay muling napatingin sa nakangiti pa ring estudyante. Napapangiti na rin siya dahil dito. Hindi niya inaasahan na ganoon ang takbo ng utak ng dalagitang nakaupo sa harapan niya.
“Alis na po tayo maam?” bumaling si Andrea sa guro.
“Yes. Mag prepare ka na rin.”
“Ok na po ako maam.” Isinilid ni Andrea sa bag ang hawak nitong cp.
Nang maipasok ni Andrea ang cp sa loob ng bag ay bigla itong tumayo at humarap sa guro. Humawak sa magkabilang waistline ng suot na shorts, saka inayos at hinila nang paitaas konti.
Napamulagat si Emily. Mas lalong bumakat ang katambukan ng bilat ng dalagita sa suot nitong hapit na shorts dahil sa bahagya nitong paghila paitaas. Napako ang mga mata niya dito.
Ilang saglit na nakatitig si Emily nang maalala niyang dalagitang estudyante niya ang tinititigan niya. Muli siyang nakaramdam ng hiya. Inilipat niya ang atensiyon ng mata. Tumingin sa mukha ng dalagita.
Nakatingin lamang sa kanya si Andrea. May matamis at pilyang ngiti. Habang ang mga kamay ng dalagita ay nakalagay sa likuran nito na para bang sinasadya na ipakita sa kanya ang kanina ay tinititigan niya.
“Le-lets go Drei…” litong nasabi ni Emily. Hinagilap niya ang kanyang bag at tumayo.
“Go na po tayo maam…?” malambing na tanong ni Andrea. Nasa mga labi pa rin ang matamis at pilyang ngiti.
“Oo… its getting late…” nadagdagan pa ang pamumula ng pisngi ni Emily.
Tumalikod na si Andrea at isinukbit ang kanyang bag. Saka naglakad nang dahan dahan patungo sa pintuan.
Nagsimula na ring humakbang si Emily. Pupuntahan niya ang mga switch ng mga ilaw upang patayin.
Sa paghakbang niya. Naramdaman niya ang lamig at dulas sa pagitan ng kanyang mga hita. Kaagad siyang napahawak sa bandang puwetan niya.
Tama ang hinala niya. Tumagos na sa kanyang suot na pang ibaba ang kanyang katas.