LARAWAN 20

Habang binabaybay ng bridal car ang liblib na bahagi ng daan patungo sa simbahan ay nagulat ang driver sa biglaang pagpreno ng itim na SUV sa kanilang harapan. Akma sana nitong lalagpasan na lamang iyon ngunit isang van ang biglang tumabi naman sa gawing kaliwa ng kanilang sasakyan.

"AY, AY… ANO GA MGA I-RE?!" galit na bulalas ng driver.

Kinabahan si Trisha nang mabilis na nagsibaba ang mga lulan ng dalawang sasakyang umipit sa kanila at makitang pawang armado ang mga ito ng baril.

Natigalgal ang dalaga sa bilis ng mga pangyayari. Isa sa mga lalaki ang lumapit sa gilid ng driver, tinutukan ito ng mahabang baril at humihiyaw na buksan nito ang sasakyan. Isa pang lalaki ang nasa tapat na ng kanyang pinto at may nakatutok ding baril.

Nagmadaling binuksan ni Trisha ang kanyang purse, hinawi ang bead bracelet sa loob upang kunin ang kanyang cellphone at makatawag ng saklolo. Ngunit isang hataw ng puluhan ng mahabang baril ang bumasag sa bintana ng driver sa harap at nagpatili sa dilag.

"PUTANGINA!! BABA!!!" galit na hiyaw nito sa driver na kahit may bulto din ang katawan ay napataas na lang ang dalawang kamay dahil sa takot sa armas na nakatutok dito.

Sa pagkabigla ay nabitawan ni Trisha ang kanyang telepono. Agad namang nabuksan ng lalaking nakatayo sa labas ang kanyang pinto nang ma-unlock ng kasama nito ang mga pintuan ng sasakyan. Tinangka pa ni Trisha na lumabas sa kabila ngunit isa pang kasamahan ng mga lalaki ang nakatayo na din doon.

Nang makasakay na ang unang lalaki sa tabi ng dalaga ay walang alinlangan niya itong pinaghahampas. Hindi nanlaban ang lalaki at pinagsasalag lamang ang mga hampas at kalmot ng babae. Nang makasakay na ang kasama nito sa kabila ay bigla nitong tinukop ng hawak na panyo ang mukha ng dalaga.

Nakasusulasok na amoy ang nasinghot ni Trisha at unti-unti siyang nakaramdam ng pagkahilo. Humina ang kanyang panlalaban sa mga lalaki hanggang sa tuluyan itong mawalan ng malay.

Isang malakas na bira ng dulo ng mahabang baril ang tumama sa ulo ng kawawang driver na ikinawalan nito ng malay. Pinagtulungan naman ng dalawang lalaki ang pagbuhat sa katawan nito papunta sa likod upang maikarga sa loob ng trunk ng bridal car.

Napakabilis ng mga pangyayari. Sa isang iglap ay nagawa nilang hijackin ang sinasakyan ni Trisha bago pa may maparaang ibang sasakyan. Magkasunod na nagmaniobra ang bridal car at van pabalik sa direksiyong pinanggalingan ng dilag. Dumeretso naman ang SUV na humarang sa kanila kanina.

"Hello Boss… dala na namin yung pinapakuha mo." wika sa cellphone ng lalaki sa kanan ni Trisha na may kalmot sa mukha.

"Ok. Kopya boss." paalam nito sa amo matapos makapag-ulat.

"Puta ang sakit mangalmot nito ah!!" singhal ng lalaki habang hinihipo ang sugat sa mukha mula sa pagkakakalmot.

Aambaan na nito ng sampal ang walang malay na dilag ngunit pinigil ito ng kasamahang nagmamaneho nang matanaw siya nito sa rearview mirror.

"Hoy! Wag mong gagasgasan yang merchandise kundi mayayari tayo kay boss!" banta nito sa kasama.

Parang natauhan naman ang lalaki sa nadinig at ibinaba na ang nakaambang kamay.

"Pasalamat ka tangina… Di bale, pagkatapos ni boss sayo mamaya… kami naman hehehe"

Napapadila pa ito sa labi habang hinahaplos ang hita ng dalaga na natatabunan ng malambot na tela ng puting traje nito.

************************

Palabas na ng bayan nila si Daniel. Pilit idinidilat ang mga mata sa dinaraanan ng kanyang motorsiklo upang patuyuin sa hangin ang namamasang mga mata.

Dahil sa nalaman ay parang mas higit pa ang panghihina niya ngayon kaysa kaninang umalis siya ng Maynila. Ngayon pala ang kasal ng kanyang minamahal at sa dinami-rami ng lalaki, ay sa kanyang ama pa.

Dagdag pa ang kalituhan ng isip sa kanyang napanaginipan kanina. Hindi niya alam kung paniniwalaan pa ba ang mensahe ng ina sa panaginip o baka dala lamang iyon ng sobrang pag-iisip niya kay Trisha.

'Iligtas? Paanong iligtas?' nalilitong tanong niya sa sarili.

'At paano naman malalaman ni Mama ang pangalan nung bata sa duyan? Bakit niya nasabing si Ishie? Bat niya nasabing si Trisha yon?' sa isip-isip pa ng binata.

Palagay niya'y dahil sa sobrang boto ito noon kay Ishie ay naghalo-halo na lang ngayon sa magulo niyang isip ang kanyang mga alaala at mga pangyayaring nagaganap sa kasalukuyan. Patuloy pa rin ang pagmumuni ng binata hanggang sa makalagpas na siya sa arko ng kanilang bayan.

'This time ikaw na mag-abot niyan ha Dandan.' naalala niyang sinabi ng ina tungkol sa bracelet.

'Dan… Lakasan mo ang loob mo anak… Malay mo she's the one pala di ba?'sambit naman ni Laura nang minsang maihatid siya nito sa school mula sa pagbuntot nito sa kanya sa eskwelahan ni Ishie.

Iyon ang unang beses na nakita ng ina ang babaeng kanyang napupusuan at naaalala pa niya ang nasambit nito. 'Pero alam mo nak… she looks familiar… Parang nakita ko na siya.'

Doon biglang napapreno si Daniel sa gitna ng kalsada. Mabuti na lamang at mabilis ding nakahinto ang mga sasakyan na sumusunod sa kanya.

Ngayon lang luminaw ang lahat. Marahil ay masyado pa kasi siyang bata noon upang maalala na nakita na nilang mag-ina si Ishie nang musmos pa lamang ito. Kaya naman pala nasabi ng ina na pamilyar si Ishie dito. Dahil si Ishie at ang batang nasa duyan ay iisa.

"AHH SHIT!!!"

Biglang paling ng motorsiklo nito pabalik sa kanilang bayan na umuusok pa ang mga gulong sa pagmamadali. Umaalingawngaw sa kanyang isipan ang sinabi ng kanyang ina. Na kailangan niya itong iligtas.

************************

Nagulat si Marco sa pagkakahawak ng estranghero sa kanyang braso. Magiliw naman itong nakangiti sa kanya na para bang walang ano mang pagbabanta. Ngunit ipinagtataka din niya ang tungkol sa sinasabi nitong pumapatol sa babae kaya't napilitan siyang tanggapin ang cellphone na inaaabot nito.

"Yes?…" malalim na tinig ng alkalde.

"Vargas! Kamusta na Mayor?… Remember me?" tanong ng nasa kabilang linya na may nakakalokong tawa.

Biglang kinabahan si Marco nang mabosesan ang kausap. Hindi siya pwedeng magkamali dahil madalas silang magkita nito noon sa tuwing bibisita sa kanilang bayan ang mag-ama na napag-alamang mga druglords pala at pinuno ng malaking sindikato.

Kahit nahuli na sa raid ang matandang Umali ay malaya pa rin ang nakapuslit na anak at hanggang sa ngayon at wala pa ring lead ang mga otoridad sa kinaroroonan nito dahil palipat-lipat ito ng kuta.

"What do you want, John?" matigas na sagot ng alkalde.

"Ohhh… I don't need anything from you hahaha… Tapos na di ba, wanted na ko… Tapos na maliligayang araw namin ni Daddy, at isa ka sa dahilan non!" may diin na pagkakasabi nito.

Hindi na kumibo si Marco. Kumakabog ang kanyang dibdib ngunit pilit siyang nagpapakatatag. May panibagong hinala nang namumuo sa kanyang isip ngunit ayaw pa rin niyang tanggapin iyon.

"So you see, wala akong kailangan sayo Vargas!… Pero ikaw… ikaw ang may kailangan sakin hahaha!" parang demonyo nitong tawa sa kabilang linya.

"Pero bago yan… siguraduhin mong cool ka lang diyan… Hindi pwedeng may ibang makialam… dahil kung hindi… merong sasamain!" pagbabanta nito.

Pigil na pigil ang galit ni Marco sa kausap na gusto na niyang murahin sa mga sandaling iyon. Nanatili naman na nasa kanyang tabi ang pinag-utusan ni John. Parang walang binabalak na masama at magiliw pang nakangiti sa alkalde kaya't hindi paghihinalaan ng mga naroon ang kanilang pagbabanta.

"Ok ba tayo dun ha Mayor?" tatawa-tawang paglilinaw ni John.

"Fuck! Diretsohin mo na ko!" pikon na tugon ng alkalde.

Napatawa ng malakas si John dahil damang-dama nito ang galit ng kausap. Bumaling siya ng tingin sa walang malay na babaeng nakahiga sa papag na sinapinan ng karton. Napakaganda nito sa suot na traje de boda. Napapakagat pa ito sa labi habang pinagmamasdan ang alindog nito.

Nanariwa sa kanyang alaala ang gabing nakita niya ang dalaga na kasama ng alkalde. Ngunit mas masarap pala itong pagmasdan habang suot ang damit pangkasal na iyon.Kinuhanan niya ito ng litrato saka ipinadala sa cellphone ng tauhan upang makita ni Marco.

"Ang ganda nga pala ng pakakasalan mo Vargas… tangina!"

Nagngangalit ang panga ni Marco nang makita ang larawang ipinadala ni John. Gusto niyang magwala nang makumpirmang hawak nga nito si Trisha. Akmang lalapitan niya upang pagbuntunan ng galit ang tauhang pinadala nito ngunit pinigil lang niya ang kanyang sarili.

"Putang ina mo John!… Wag na wag mong kakantiin si Trisha… PAPATAYIN KITA!" pabulong ngunit may pagbabantang pagkakasabi nito.

"HAHAHAHA!… Alam mong wala ka sa posisyon na gawin yan… Kaya kung hindi ka susunod sa mga ipag-uutos ko… pira-piraso kong isosoli sayo itong babae mo!"

Matapos noon ay binabaan na siya ng telepono ni John. Agad naman siyang sinabihan ng lalaking kaharap ng mga dapat niyang gawin at sundin.

Para siyang batang nakinig sa mga sinabi ng tauhan ng anak ni Cong. Umali. Mahigpit na ipinagbilin nito na wala dapat siyang pagsasabihan at walang susunod sa kanya kung hindi ay di na niya makikitang buhay ang dilag.

Tinawag na lamang ni Marco si Bert na sinusubukan din noong tawagan ang anak. Sinabihan niya itong hindi na matutuloy ang kasal. Labis na nagulat at may halong pag-aalala ang ama ni Trisha sa sinabi ng alkalde.

Gusto niyang malaman ang dahilan ng pagkakansela ng kasal at nais din niya sanang makausap ang anak. Ngunit walang maibigay na sagot si Marco. Sinabihan lang nito ang nag-aalalang ama na aalis siya upang sunduin na lang si Trisha.

Agad nang umalis si Marco sa kabila ng pagtataka ng mga tao sa simbahan. May bahid ng pagdududa si Mang Bert sa kilos ng alkalde dahil hindi ito nagsama ng body guards. Ipinagtataka rin niya kung sino ang lalaking kasama nitong sumakay sa sasakyan ni Marco na mabilis na umalis.

Ito din ang nasaksihan ng binata na nakaparada sa isang tabi. Tanaw niya ang kumpol ng mga taong inip na naghihintay sa labas ng simbahan. Kanina pa nagbabalak si Daniel na lapitan ang ama ngunit hindi makakuha ng lakas ng loob ang binata.

Gayon na lang ang pagtataka niya nang makita ang ama na tila papaalis ng simbahan. Nagduda siya sa pagsakay nito sa sasakyan kasama ang isang matabang lalaki. Minsan na niyang nakaalitan ang lalaking iyon sa pinaradahan niya sa may crossing malapit sa munisipyo nang inaabangan niyang maparaan doon si Trisha.

Hindi niya malilimutan ang pagmumukha ng mayabang na lalaking iyon. Lalo na siyang nagduda nang makitang sumunod at nagconvoy sa sasakyan ng alkalde ang isang itim na SUV na pamilyar din sa kanya at dating may plakang otso.

Hindi na nagdalawang isip ang binata sa sundan ang dalawang sasakyan. Malakas ang kutob niyang mayroong hindi magandang nangyayari.

"Akala ko ba sarhento eh tapos na kapag nakuha na natin yung babae? Masama na pakiramdam ko sa mga nangyayari." wika ng isang pulis na nakasibilyan na nagmamaneho ng pangalawang sasakyang nakabuntot sa oto ng alkalde.

"Wala tayong magagawa buddy… kailangan nating sumunod. May pinanghahawakan si Umali para idamay tayo sa sindikato." sagot naman ng isa.

Noong una ay inakala ng dalawang pulis na nakatalagang security ng alkalde na tanging pagti-tip lamang ng impormasiyon sa mga Umali ang kanilang papel sa mga ito. Hanggang sa nadawit na din sila sa operasiyon nito ng droga maging sa pagdukot sa babaeng pakakasalan ng alkalde.

"Wala bang sumusunod?" tanong muli ng nagmamaneho habang sumusulyap-sulyap sa dashboard mirror.

Lumingon naman ang kasama at sinilip nito sa likuran kung mayroong ibang sasakyan na galing din sa simbahan ang bumuntot sa kanila.

"Negative." maigsing sagot nito.

Ngunit walang kamalay-malay ang mga lulan ng dalawang sasakyan na may sumusunod sa kanila. Kahit malayo ang distansiya at minsan'y napapagitnaan pa ng ilang sasakyan ay tanaw na tanaw ni Daniel ang bawal liko ng mga ito. Sa tuwina'y maagap na nakasunod at hindi inaalis sa paningin ang dalawang sasakyan.

Kabang-kaba si Marco sa sitwasyon. Ramdam niyang hindi magiging maganda ang dulo at si John lang ang magwawagi. Ngunit wala siyang magagawa. Kailangan niyang sumugal. Dapat niyang sundin ang lahat ng ipagagawa ng mga ito. Handa siyang itaya ang kanyang buhay magkaroon lang ng pagkakataon na masagip si Trisha.

Pirming nakatutok sa kanya ang baril ng lalaking nasa kanyang tabi habang siya ay nagmamaneho. Kanina sa simbahan ay matamang minasdan rin nito ang kanyang bawat galaw upang matiyak na hindi siya makapagbibigay ng senyales sa ibang tao upang humingi ng tulong.

Pumasok na sila sa karatig bayan at dumeretso sa isang ilang na sitio. Sa bandang iyon ay pawang mga naglalakihang farm lamang ng hayupan at panabong na manok ang matatagpuan. Madalang ang mga residente kung kaya't mga farm truck at mga pribadong sasakyan lamang ang nagagawi roon.

Bahagyang kumukurap ang talukap ng mata ng dalagang nakahiga sa papag. Unti-unti'y nagkakamalay na ito. Bahagyang nanikip ang kanyang paghinga nang makalanghap ng usok na galing sa sigarilyo.

Napamulagat ang dilag nang sa kanyang pagdilat ay nakita niya kung saan nagmumula ang usok na kanyang naaamoy. Takot na takot itong napamaluktot sa higaang iyon.

"SINO KA?!… NASAAN AKO?!" takot na tanong nito sa lalaking parang demonyo kung makangiti.

"Hindi mo na ba ko natatandaan Trisha? Di ba sabi ko sayo lahat ng babaeng ginusto ko, nakukuha ko…" sabay pitik nito sa upos ng sigarilyo palabas sa awang ng kahoy na jalousie ng bintana.

Hindi siya agad nakilala ng dilag dahil sa mas humaba na nitong bigote at balbas mula nang sila'y magtago. Nanlaki na lang ang mga mata ni Trisha sa pagkagimbal nang mapagtanto niya na ang lalaking kaharap ay siyang lalaking montik na silang ipabaril dalawa ni Marco sa mga tauhan nito noong kaarawan ng kanilang congressman.

Sa takot ay tinangka ni Trisha na tumakbo sa nakabukas na pinto ngunit biglang humarang doon ang isang lalaking may bitbit na baril. At muli siyang pumaling sa lalaking nakaupo sa papag.

"Anong kailangan mo sakin? Maawa ka!" pakiusap nito nang naginginig ang boses sa takot.

Napangisi lamang si John sa pagmamakaawa ng dalaga saka tumayo at hinila niya ito pabalik sa papag na kawayan. Sumunod na lang si Trisha dahil sa matinding takot. Napausod siya sa dulo ng papag nang tabihan siyang maupo ng lalaki.

"Kailangan? Hmmm… ano pa bang pwedeng kailangan ng isang lalake sa isang babae?" sabay hagod nito ng likod ng mga daliri sa kanyang pisngi.

"Maawa ka please… pauwiin mo na ko!" at di na napigil ng dilag ang pagtulo ng luha.

Tinawanan lang siya ni John at ng isa pang lalaking nakatayo sa may pintuan.

Napansin ni Daniel na dumalang na ang mga sasakyan sa daan at wala nang nakapagitna sa kanila ng sinusundan kaya't dumistansiya pa siya sa mga ito.

Paahon at palusong ang mabakong daan kaya't hindi nakikita ng mga pulis na sakay ng hulihang sasakyan kung mayroon bang nakasunod sa kanila. Kampante din ang mga ito na sa layo ng kanilang binyahe ay wala nang sinuman mula sa simbahan ang makakasunod pa.

"Itabi mo diyan." utos ng lalaking kasama ni Marco.

Huminto sila sa tapat ng isang malaking bakuran na napapalibutan ng yerong nagsisilbing bakod nito kaya't wala kang matanaw sa loob. Nang bumukas ang gate ay inutusan ulit ng lalaki ang alkalde na ipasok ang sasakyan sa loob ng bakuran.

Magkasunod na pumasok ang dalawang sasakyan. Mabilis namang isinarang muli ng isang matandang nakasalakot ang gate na gawa din sa yero. Nanatili lamang ito sa labas ng bakuran at sumilong sa ilalim ng puno.

'Kagandang motor ah!' bulalas nito sa sarili sa pagkamangha sa dumaan na big bike. Waring noon lamang ito nakakita ng ganoong klaseng motor sa lugar na iyon.

Inilampas ni Daniel ang motor sa pakurbang bahagi ng kalsada saka iyon ipinarada sa isang gilid. Nagmadali siyang balikan ang malawak na bakurang pinasukan ng magkasunod na sasakyan.

Kailangan ng binatang makahanap ng pwesto upang masilip kung ano ang nasa loob ng bakurang iyon. Balot na balot kasi ng yero ang buong harapan nito.

Nakatanaw siya ng puno sa labas na maaari niyang akyatin upang lundagin ang loob ng bakuran. Malaki ang duda niya sa nagaganap sa loob kaya't sinubukan niyang tawagan ang kanyang tiyahin na si Lucy upang ipaalam dito kung nasaan siya.

'The subscriber cannot be reached. Please try again later.'

Nadismaya ang binata dahil sisinghap-singhap pala ang signal ng kanyang telepono. Habang nakakubli sa punong balak akyatin ay sinubukan niya ulit na tawagan ang tiyahin ngunit hindi pa rin kumokonekta ang tawag niya dito.

"Argh! Fuck!!!" bwisit na turan nito.

Imbis na magbaka-sakali pa ulit na tumawag ay napilitan na ang binata na akyatin ang puno upang silipin ang loob ng bakuran kahit nakakaramdam pa rin ito ng pagkahilo. Desididong alamin kung ano ang nasa loob at kung bakit nagpunta roon ang amang nakatakdang ikasal. Nang makakita ng pwesto sa itaas ng puno at matanaw ang loob ng bakuran ay hinanap agad ng mga mata kung nasaan ang kanyang ama.

Nanginginig sa takot ang dilag habang nakaupo sa papag katabi si John. Napa-ekis ang mga braso nito sa kanyang dibdib dahil sa masamang tingin doon ng lalaki. Dahil sa off-shoulder na disenyo ng traje ay nakalantad sa dalawang lalaki ang kinis ng kanyang balikat at dibdib.

"Tinatago mo pa eh nakita ko na yan hahaha!" wika ng hayok na lalaki sa kanyang tabi.

"Inggit na inggit ako sa inyo ni Vargas nun alam mo ba… Ako sana iiyot sayo nung gabing yon pero sinapak ako ng sugar daddy mo sa harap ng mga tao!"

Naalala na ni Trisha ang gabing iyon kasama si Marco sa may cabana sa resort. Ang kaharap niya pala ay ang lalaking nakakubli noon sa puno ng niyog na naninigarilyo at natanaw niyang namboboso sa kanila ng alkalde.

Lumapit si John kay Trisha ng pagkakaupo at inakbayan ang takot na takot na babae. Tangkang hahalikan na nito ang dalaga nang marinig ang hiyaw ng tauhan mula sa ibaba.

"BOSS!! BOSS!! NANDITO NA SILA!!!"

Napangiti ulit ang amo at tumayo muna ito upang salubungin ang bagong dating na panauhin.

"Bantayan mo yan!" utos nito sa tauhang nasa may pinto.

"Yes Boss!" sagot nito at sumaludo pa sa among nagmamadaling bumaba.

Tanaw na tanaw ng binata ang kabuuan ng malaki at masukal na bakuran na isa palang dating poultry farm. Nakahilera ang mahahabang kulungan ng manok na nakahanay sa likuran ng dalawang palapag na lumang gusali na yari sa kahoy na nagsisilbing bodega. May kalayuan din ang mga istruktura sa gate na pinasukan ng mga sasakyan kanina.

Sa tapat ng bodega ay kapaparada lang ng dalawang sasakyan na kanyang sinundan. Mayroon din doong isa pang SUV, van, at kapansin-pansin ang puting bridal car na naroon. Lalong sumama ang kutob ni Daniel sa nakita dahil mukhang pati si Trisha ay naroon sa lumang istrukturang iyon.

Maingat na lumundag si Daniel mula sa puno at nagkubli sa matataas na talahib upang ipagpatuloy ang pagmamatyag. Nagsibaba na ang mga sakay ng dalawang sasakyan. Kitang-kita niyang ipinagtulakan ng matabang lalaki ang kanyang ama na bumaba sa sasakyan nito.

Maya-maya'y umislide pabukas ang malaking pinto ng bodega na yari sa pinagtabi-tabing tabla. Sa laki ng entrada ng istruktura ay makakapasok ang likuran ng isang truck. Tanaw ng binata nang lumabas mula sa lumang kamalig ang isang lalaki na sinusundan ng tatlong armadong mga tauhan nito.

"WELCOME MAYOR VARGAS!! MALIGAYANG PAGDATING!!!"nanunuyang bati ni John sa alkalde na nakalahad pa ang magkabilang braso na ani mo'y yayakapin ang bagong dating.

"Putang ina ka John… Nasaan si Trisha?!" salubong ang kilay na tugon naman ni Marco.

Sa halip na sumagot ay isang malakas na suntok sa sikmura ang pinawalan ni John habang nakatutok ang baril ng tauhan sa likuran ng alkalde. Napalukot ang katawan ni Marco sa lakas ng suntok na iyon. Nang makabawi-bawi ay nagtangka pa itong gumanti kay John ngunit isang palo ng puluhan ng baril sa balikat ang inabot niya sa tauhang nasa likod.

Napaluhod ang isang tuhod ni Marco sa lakas ng pagkakapalo ng baril sa kanyang balikat. Sinamantala naman iyon ng tusong anak ng kongresista. Isang suntok ang tumama naman sa mukha ni Vargas na siyang ikinadapa nito sa lupa.

Lahat ng ito ay nasaksihan ng kanyang anak na nakamasid sa malayo. Nagngingitngit ang dibdib nito at gusto nang sumugod sa nananakit sa kanyang walang kalaban-labang ama ngunit alam niyang kailangan niya munang humanap ng tiyempo.

Nagbakasali muli ang binata na humingi ng tulong ngunit hindi talaga makapasok ang tawag niya. Hindi naman niya magawang iwan ang ama sa ganitong kalagayan upang humingi ng saklolo.

Sa haba ng binyahe kanina papunta sa lugar na iyon ay baka huli na kung babalik pa siya. Kailangan niyang gumawa ng hakbang para sagipin ang kanyang papa.

"Arghh!" daing ni Marco sa tinamong suntok sa mukha at palo sa balikat.

"Dama mo ba warm welcome ko, ha Vargas? Hahaha!" halakhak nito sabay sipa ng alikabok sa mukha ng nakadapang alkalde.

Kinambatan nito ang isang tauhan upang igapos si Marco. Gamit ang lubid ay itinali ng lalaki sa likod ang mga kamay ng alkaldeng nakadapa habang niluluhuran ng isang tuhod ang batok nito.

"Ahhh Boss… baka pwede na kaming umalis?" habol ng isang pulis sa papatalikod na amo.

"Nagawa na namin ipinag-uutos mo… baka naman pwedeng magpalamig na muna kami?" wika din ng isa pang kabaro nito.

Nangiti lang si John sa dalawang pulis na nagpapaalam.

"Sure! Sure! Kayo pa ang lakas niyo sakin." sagot naman nito sa dalawa. "May ipapabaon pa nga ako sa inyo eh…"

Nagduda na ang dalawang pulis at nagkatinginan nang madinig ang huling sinabi ni John. Bago pa sila makabunot ay sabay-sabay silang pinaputukan ng apat na tauhang nakapaligid sa kanila.

Duguang humandusay ang dalawang pulis dahil sa mga tama ng bala sa kanilang katawan. Naiiling si Marco sa nasaksihan. Wala siyang kaalam-alam na ang mismong mga nakatalagang pulis security sa kanya ay mga tauhan din pala ni Umali.

"Ayan… Malaya na kayo… Hahahaha!" sambit pa ni John sa mga nag-aagaw buhay na parak.

Puwersahan namang binitbit ng dalawang lalaki sa magkabilang braso ang nakadapang alkalde upang itayo. Napangiwi si Marco sa sakit ng balikat na pinalo kanina ng baril at pakaladkad siyang binitbit ng mga ito papasok sa loob.

Mataas ang kisame ng kamalig at gumuguhit ang liwanag na tumatagos mula sa mga butas nito sa bubong. Nagkalat sa paligid ang patong-patong na mga crate maging mga tray ng itlog na yari sa karton at plastic. May iba pang mga nakatambak na gamit na natatabunan naman ng tolda.

Dumeretso sila sa pinakadulo ng bodega. May hagdanan sa gawing kaliwa na ang mga lumang kahoy na balustre ng hawakan ay bumabaybay hanggang sa balkonahe ng buong ikalawang palapag. Napatingala si Marco sa silid sa itaas na binabantayan ng isa pang armadong lalaki ang pinto.

"Iakyat niyo na yan… nang masimulan na ang palabas! Magbantay ang iba dito sa baba!" utos ni John sa mga tauhan.

Nagpatiuna na itong umakyat sa silid. Nakasunod sa kanya ang dalawang tauhan na may bitbit kay Marco. Naiwan naman ang dalawa sa ibaba upang magbantay sa paligid.

"Oh paano pre… magbantay ka daw dito ha… hehehe" turan ng isa sa dalawang naiwan.

"Gago ka eh sabi dalawa tayo!" sagot naman ng sinabihan

"Ulul! Walang sinabi!… Akyat na ko magbantay ka dito… Nood pa ko ng live show hehehe!"

Masamang-masama ang loob ng lalaking naiwan na napakunot na lang sa noo at padabog na bumalik upang postehan ang pintuan ng kamalig.

Lalo nang napagtanto ng binatang nakamasid na hindi basta-basta ang mga dumukot sa kanyang ama. Na ganoon lang ay kaya nitong pumatay ng tao. Naroon pala ang babaeng pakakasalan ng ama kaya't nakuha ng mga ito ang alkalde ng walang kahirap-hirap.

Imbis na panghinaan ng loob sa nakita ay mas lalong lumakas ang hangarin nito na masagip ang kanyang mga mahal sa buhay. Batid niyang walang sasaklolo sa mga ito kundi siya lamang.

Sinubukan niya ulit gamitin ang telepono upang makapagparating man lang kahit mensahe na kailangan niya ng tulong. Nanalangin ang binata at umasang sana naman ay pumasok kahit text message sa kanyang tiyahin na siyang pinakamalapit na makakahingi ng tulong at nakakakaalam sa lugar na iyon.

Nagliwanag ang mukha ng binata nang makitang nakarating ang mensahe kay Lucy. Umaasa siyang mabasa agad iyon ng tiyahin at nang maipagbigay alam sa mga otoridad ang mga nangyayari.

Pakaladkad na ipinasok ng dalawang lalaki ang nakagapos na alkalde sa loob ng silid na kinalalagyan ng kanilang bihag. Saka nila ito ibinagsak pahandusay sa maalikabok at inaanay na sahig.

"MARCO!!! Huhuhu!" napahagulgol si Trisha nang makita ang kalagayan ng alkalde at agad niya itong nilapitan.

Kanina pa ito nanginginig sa takot nang marinig ang mga putok ng baril sa baba. Nanlulumong napayakap na lang ito kay Marco na may pasa sa mukha at nakagapos ang mga kamay.

"Trisha… Diyos ko… Sinaktan ka ba nila?"

Sunod-sunod na iling lamang ang isinagot ng umiiyak na dilag.

"Bakit ko naman sasaktan yan Vargas… Sa katunayan nga bibigyan ko na ng advance honeymoon yang babae mo!" at sabay-sabay na nagtawanan ng malakas si John at ang apat na tauhan nito na naroon sa silid.

Takam na takam ang mga tauhan sa napipintong gagawin ng kanilang amo sa magandang dilag na nakasuot pangkasal. Hindi na bago sa kanila ang ganoon. Makailang beses na din itong nagpadukot ng mga babae na pagkatapos ng among gahasain ay ipinapasa naman sa kanila.

Yumuyugyog ang hita ng nag-iisang bantay sa ibaba habang nakaupo ito sa silya. Dinig na dinig niya ang malakas na tawanan sa itaas. Palibhasa'y yari lamang sa maninipis na tabla ang butas-butas na dingding ng silid kaya't dinig ang ingay na nagmumula doon.

Wala itong kaalam-alam na kanina pa siya sinisilip ni Daniel na nagkukubli sa gilid ng bodega. Kumukuha lamang ng tamang tiyempo upang makalapit sa kanya ang binata.

Maya-maya'y tumayo ang bantay at insinadal nito ang mahabang armas sa dingding. Nang mapatalikod ito sa gawing kabila na waring iihi ay walang pag-aatubi itong nilapitan ng binata. Inipon ni Daniel ang kanyang lakas at ipinulupot nito ang kanang braso at mahigpit na inipit ang leeg ng bantay na di hamak na mas mababa sa kanya.

Sa pagkakaipit ay hindi na nito nagawang makapagtimbre sa mga kasamahan. Kahit kinakapos ng hininga ay pilit pa rin nitong kinakalas ang malaking brasong umipit sa kanyang leeg.

Kinaladkad ni Daniel ang lalaki pabalik sa gilid ng bodega nang di binibitiwan ang pagkakasakal ng siko sa leeg nito. Unti-unting nanghina ang mga kamay na nakahawak sa braso ng binata.

Napapikit si Daniel at nagngangalit ang panga nang pwersadong ipihit ang kanyang braso at marinig ang paglagutok ng leeg ng kanyang sinasakal. Saka dahan-dahang binitawan ng binata ang katawang wala nang buhay.

Unti-unting napaupo si Daniel habang nakamasid sa dilat na dilat na mga mata ng kanyang unang napatay. Madiing napapikit ang binata at sinikap alisin ang takot sa kanyang nagawa. Pilit niyang isinasaksak sa kanyang isip na kailangan niyang gawin iyon upang sagipin si Trisha at ang kanyang ama.

"Nakikiusap ako sayo John… Ako ang kailangan mo… ako may atraso sa inyo.. Huwag mo na siyang idamay!" pagsusumamo ni Marco.

Sinenyasan lamang ni John ang mga tauhan at agad hinila at pinaghiwalay ng mga ito ang magkayakap na magkasintahan. Pasalya nilang iniupo sa lapag ang alkalde at tinutukan ng baril sa mukha. Habang hinatak naman nila pabalik sa papag ang babae.

Umaasa si Daniel na may darating na saklolo. Ngunit wala pang kaalam-alam si Lucy sa sinusuong na panganib ng pamangkin sa mga oras na iyon.

"Ay Lucy! Parang natunog ang iyong selpon?" tawag ng kuya sa kapatid nitong nasa loob ng banyo.

"Pakibasa na lang kuyang… matatapos na ako…" tugon naman nito.

"Ay naka-lock eh… Saka wala ang aking salamin di-ne… Di ko rin ga iyan mababasa."

Inilapag na lamang ng matanda ang telepono sa lamesa upang ang kapatid na ang bumasa pagkatapos nitong maligo. Walang ideya na bawat pumapatak na sandali ay mahalaga sa ikaliligtas ng tatlong nasa bingit ng matinding panganib.

Kinapkapan ni Daniel ang lalaking nakahandusay ngunit wala siyang makuhang ano mang magagamit niyang panlaban sa iba pang nasa loob. Tanging ang mahabang baril nito na isinandal sa poste ang plano niyang balikan upang kuhanin.

"Oy Bogart! Sino kasama ni Kadyo dun?! Bumaba ka samahan mo!"utos ng kanang kamay ni John sa isang kasama.

Napansin nitong lahat pala sila ay naroon na sa itaas at nag-aabang ng magandang palabas. Kamot-ulo na lang na sumunod ang inutusan at lumabas na ito ng silid upang balikan ang kasamahang naiwan sa ibaba.

Pinigil ni John ang babae sa tangka nitong muling lapitan ang alkaldeng nakasalampak sa may sulok. Itinulak niya ang dilag pabalik at napahiga ito sa matigas na papag. Sa lakas ng pagkakasalya ni John ay napausod ang higaang gawa sa kawayan at sumagad sa isa pang sulok ng silid.

Napamulagat naman ang mga mata ng mga hayok na tauhan sa pagkakalilis ng traje. Sa pag-angat ng laylayan ng damit pangkasal ay lumitaw ang mapuputi at makinis na hita ng dilag.

Tinangka ni Marco na tumayo ngunit isang tadyak sa tagiliran ang kanyang inabot sa lalaking nakatutok sa kanya ang baril. Muli itong bumagsak sa lapag. Namimilipit sa sakit na tinamo ng tagilirang na ni hindi niya magawang hagurin dahil sa pagkakagapos ng mga kamay sa kanyang likod.

Isang malakas na batok naman mula sa kanang kamay ni John ang inabot ng kasamahan nito na pinabababa. Hindi pa pala ito pumanaog at nakamasid pa din mula sa likod at waring ninanamnam ang natanaw na hita ng dalaga.

"TANG INA SINABING BUMABA KA NA MUNA EH!!" muling singhal ng matabang lalaki.

Muling kakamot-kamot ng ulo itong sumunod sa utos ng kasama. Asar na asar at mukhang hindi siya makakapanood sa gagawin ng kanilang amo sa magandang dalaga.

Kampante itong bumaba ng hagdan habang nagsisindi ng sigarilyo. Lumalangitngit ang bawat hakbang nito sa mga baitang na yari sa tabla ng kahoy.

Nasa kalagitnaan na ito ng hagdanan nang walang ano-ano'y may kumapit na kamay sa kanyang alak-alakan. Napayuko ito at bago pa makapag-react ay may humila sa kanyang binti na siya niyang ikinatumba.

Para itong tinibas na puno ng saging nang tumaob at bumagok ang ulo nito sa sementadong sahig. Hilong-hilo itong pumihit at babangon pa sana ngunit puluhan ng mahabang baril ang huli nitong nakitang papalapit sa kanyang mukha bago ito nawalan ng ulirat.

Unti-unting sumampa si John sa papag kung saan naroon ang babaeng nakapamaluktot. Pilit isinisiksik ang sarili sa sulok ng higaang nakadikit sa dingding.

"Wag ka nang umiyak baby ko… Di ba sabi ko sayo mas magaling akong umiyot kay Vargas? Hehehe" Ngising demonyo ito habang papalapit sa babaeng umiiyak.

Isang malakas na tadyak ang pinakawalan ng dalaga nang hawakan ng lalaki ang kanya paa. Tumama iyon sa mukha ni John na siya nitong ikinagalit ng husto. Agad nitong tinungo ang isang tauhan at hinablot ang baril nitong nakatutok sa alkalde at siya na mismo ang naglapat noon sa sentido ni Marco.

"PUTA KA!!! PASASABUGIN KO ULO NG HAYUP NA TO… PUTANGINA!!"

Kahit nanghihina pa ang kanyang katawan ay hinatak niya ang katawan ng lalaki palabas ng bodega habang panay ang lingon niya sa nakatalikod na taong nakaposte sa may pinto ng silid sa itaas.

Pinulsuhan ni Daniel ang nabagok na lalaki nang mahila niya ito palabas at maitabi sa una niyang naitumba. Buhay pa ito ngunit sa tingin niya ay malabo nang magising dulot ng malaking pasa sa mukha na dinadaluyan ng dugo.

Maingat ang mga kilos ni Daniel. Ayaw niyang maalarma ang mga nasa itaas dahil pwede nilang gawing panangga ang kanilang hawak na mga bihag.

Kailangan niyang makahanap ng tamang tiyempo upang mailigtas ang mga ito. Wala din siyang ideya kung ilan pa ang mga kasamahan ng mga ito na nasa itaas o kung mayroon pang ibang tauhan na nasa paligid.

Bigla niyang natanaw na pumasok sa bakuran ang matandang nakasalakot na nagbabantay sa labas ng gate.Agad siyang napayuko at nagmadaling magkubli sa likod ng mga drum sa may gilid ng kamalig. Nakasilip sa maliit na puwang sa pagitan ng mga iyon habang papalapit ang matandang patungo sa bodega.

"Wag please!… maawa ka samin!" pakiusap ng dalaga habang nakatutok ang baril sa ulo ni Marco.

Ngunit imbis na makinig ay sinipa pa ni John ang walang labang alkalde na ikinatihaya nito.

"TAMA NAAA!!! TAMAAA NAAA!!! palahaw ng dilag na nanginginig sa takot.

Awang-awa si Trisha kay Marco. Alam niyang nagawa lamang nitong isugal ang kanyang buhay upang sagipin siya sa kamay ng masasamang loob.

"Ano ba kailangan mo para pakawalan mo lang kami?"

Tila sumuko na ang dilag. Nawawalan na ito ng pag-asa sa kanilang sitwasyon ni Marco at nagbabakasali na lamang siyang pakakawalan na sila ng mga ito kapag nakuha na ang gusto.

"Ganyan nga… Matuto kang makiusap…" at muling iniabot ni John ang baril sa tauhan.

"Trisha… wag mong--"

Hindi na naituloy ni Marco ang kanyang sasabihin dahil isang malakas na tadyak muli ang inabot nito mula sa nakabantay na tauhan.

"Huhuhu… Tama na po!!" pagsusumamo ng dalaga na kitang-kita ang pamimilipit ng alkalde sa lakas ng tadyak na tinamo.

Agad siyang nagsumiksik sa sulok ng higaan. Namaluktot ito nang muling maupo sa papag ang pinuno ng mga lalaki. Muli nitong hinawakan ang kanyang mga paa. Ngunit sa pagkakataong ito ay gumapang na pataas ang mga kamay nito kasabay ng paglilis ng kanyang traje.

Pilit iyong pinigilan ng mga kamay ng dilag. Sinenyasan naman ni John ang tauhan na umambang tatadyakang muli si Marco.

"WAAAAG!! WAG POOO!!" pigil dito ni Trisha at inalis na nito ang mga kamay na pumipigil sa pag-akyat ng mga kamay ng lalaki sa kanyang hita.

Napangisi si John dahil alam niyang hawak na niya ang dilag. Kaya naman niyang pwersahin ito ngunit mas gusto niyang mawalan ito ng pagpipilian at kusang magpaubaya sa kung ano man ang gustuhin niya.

Wala nang nagawa si Trisha nang hilahin siya ni John upang mapalapit dito. Wala na siyang kaalma-alma nang alalayan siya nitong mapahiga sa karton sa ibabaw ng matigas na papag na iyon.

Lalo namang nasabik ang mga tauhang nakakasaksi sa tila pagiging sunud-sunuran na ng magandang dilag sa kanilang amo. Parang asong ulol ang mga ito na napapadila pa habang dahan-dahang inaangat ng kanilang boss ang laylayan ng puting damit pangkasal.

Kitang-kita nila ang magandang hubog ng mga hita ng dalaga. Tumambad sa kanila ang kutis nitong ubod ng puti at napakakinis. Inggit na inggit kung paano himasin ng kanilang amo ang mga hita ng magandang babae na waring kay lambot.