Manikang Leon (Unang Yugto)

DISCLAMER: Ang kwentong inyong mababasa ay hango din sa totoo kong buhay pero halos kalahati ay fictional.Hindi ko na sasabihin if ano,sino at saang parte ang kathang-isip lamang para sa ikagigiliw ng aking mga mambabasa.

Note: Ang babae sa picture ay ang totoong Monic.

Enjoy reading.

Taong 2009..

"Puta pare stun mo naman.. gangbang na yun e."

"Ohh ito middle may kasama sa gilid ha.. abang lang."

"Bro ka-clash yan sila abangan wag magdikit-dikit matatalunan tayo ng ES!"

Kainitan ng larong DOTA Ver.1 ..online game sa desktop na kinabaliwan ng napakaraming kabataan.. babae man o lalaki.May kaidaran o bata.Isa na kaming magbabarkada ang nahumaling dito.Halos gabi-gabi kaming naglalaro.Kapag araw ng Biyernes dahil walang pasok sa trabaho kinabukasan ay overnight ang laruan nito sa isang kilalang computer shop na malapit sa aming barangay.

Kapag picking pa lamang ng mga heroes ay kanya-kanya kaming ALT-TAB at nagse-search sa google,makinig ng kanta o manuod ng video sa Youtube o kaya naman ay manood ng porn sa mga pornographic websites.. pero pinakamadalas naming ginagawa ay ang mag-FB!Bahala si Captain pumili ng aming mga heroes na gagamitin sa laro.Dito kadalasang badtrip ang tropa na nakatoka sa pagpili ng mga heroes.Paano ba naman.. tutok sya sa picking at hindi makagawa ng iba sa kanyang desktop ng basta-basta.Hindi kagaya namin.

"Taena!" bulalas ko.
"Ganda na nitong kabatch ko nun high school ah.. ano nakain nito?" dugtong ko.

"Patingin?!" halos sabay-sabay ang tropa.

Basta babae ang paguusapan e tila mga KURIMAW ang mga itong akala mo e lalantakan agad ang babaeng aming nakikita sa FB.

"Oo nga ano.. bakit hindi ba yan maganda dati pare?" tanong ni Jimmy.

"Hindi e.. dito may mga lumang larawan ito malamang.Stalk natin."

"Tara,tingnan natin!" nasasabik na sabi ni Jimmy.

"Ito pre.. hindi ba?Sakto lang naman.Hindi naman siya pangit." saad ko.

"Ahh oo,mas maganda lang talaga siya sa ngayon." halos sabay na pagkakasabi ni Jimmy at Jonas.

"Pre.. pasipat naman niyan daya ninyo ako ginawa ninyong captain sa laro e." saad ng isa pa naming tropa na si Perry.

"Makisipat ka na lang pre.. libre naman hehehe." sagot ko.

Patuloy ako sa pagtingin ng mga larawan nito sa kanyang mga photo albums sa FB.

"Ahhh kaya!Nagjajapan pala ito!" saad ko.

"Kaya pala pre e.. talagang magiimprove itsura niyan." sagot ni Jonas.

Ilang saglit pa ng pag-stalk sa mga pictures nito ay..

"Panalo ito ah?Sino to?" bulalas ko.

"Panalo pre..sino kaya yan?" tanong ni Kenneth.
"Di hamak na mas maganda yan pre kaysa doon sa kabatch mo!" dugtong nito.

"Oo pre,panalo ito!"

"Oi mga pre!Game na!Balik na sa laro!" sigaw ni Perry.

Nag-save photo ako sa desktop na gamit ko that time ng babae na yun na pumukaw ng aking atensiyon.Sobrang panalo.Aakalain mong artista.Ni wala sa 1/4 nito ang aking batchmate noon highschool na namangha din ako dahil sa pagibayo ng kagandahan nito.The ugly ducklinh turned into a beautiful swan ika nga.Pero iba talaga ang level nitong isa niyang kasama sa picture.

So sa madaling salita ay click ADD AS A FRIEND ako.. oo talagang kada tapos ng laro namin ay pilit kong hinanap ang pangalan nito doon sa mga pictures ng kabatch ko na kasama siya.Hindi naman ako nabigo.. may nakita akong picture na naka-tag siya.Sa madaling salita nakita ko ang pangalan niya.. I stalked her account.Di makita kung taken ito o single.Hindi pa naman kami friend sa FB that time.

So,siya si Monic.Panalo talaga.Yung ngiti,kutis at appeal e pang derbihan talaga.Tipong kapag kasama mo e kaiingitan ka ng mga kabaro mong makasasalubong.Natapos ang magdamag naming laro ng DOTA.Umuwi kami ng bahay,laman ng isip ko itong si Monic.Na-starstruck ako.. hindi ko man inaasahan na i-confirm niya ang friend request ko e nagbakasakali na din ako.Nakatulog akong iniisip ko ang babaeng tila pantasya lamang na maging girlfriend ko.

Lumipas ang ilang araw sa pagbukas ko ng FB account ko ay nakita kong nagconfirm ito sa aking friend request.Laking tuwa ko.Sinubukan kong magchat.Hindi naman sa seen ako pero hindi nya ito nababasa.Halos isang linggo na akong naghihintay ng reply niya.. wala talaga.Hindi naman ito fake account panigurado dahil kasamahan siya ng kabatch ko sa Japan.Alam kong totoo ito.. legit sabi nga.Pero ayun nga lang.. sa itsura nito hindi malayong gwapo din ang hanap.

Nagstalk ulit ako ng fb account nito.. dito nakita ko ang isang larawan ng lalaki na tila modelo.Hawig ito ng isang male sexy star noong dekada 90.Nabasa ko din ang mga palitan nila ng comments.. boyfriend pala ito ni Monic.Single lang pala nakalagay na relationship status nito pero sa totoo ay nasa isang relasyon pala.

Sa paglipas ng ilang linggo ay halos nalimutan ko na si Monic ng dahil sa aking nakita o nalaman.Sino ba naman ako para tangapin nito kahit isang chatmate lamang?Napakasimple ko.Hindi ako yung tipong boyfriend na pang-display.But despite of that e masasabi kong hindi naman ako pangit.Pero ayun nga,base sa itsura ni Monic e ika nga.. hindi ka-level.

Patuloy lamang ang paglipas ng mga araw.. unti-unti ay nalilimutan ko na ng tuluyan si Monic.Hindi rin naman kasi ito pala-post sa FB.Medyo privy din itong tao,yan ay base sa obserbasyon ko.Sa hindi inaasahanh pagkakataon ay nakatangap ako ng reply mula dito.

"Hi,walang ano man po." sagot niya sa chat message kong nagpapasalamat sa pagconfirm niya ng aking friend request.

Nakita ko na onlinr ito.Naglakas loob akong i-chat ulit.

"Ganda ninyo po miss.Okay lang ba makipagfriend o chatmate?"

"Oo ba." sagot nito.

Nagsimula ang aming paguusap via FB chat.Nagkakilanlan ng bahagya.Totoong pangalan,edad,trabaho etc ilan sa mga bagay na napagusapan namin.

"Naku miss salamat pero baka magalit boyfriend mo na magkachat tayo." saad ko.

"Hindi yun,alam niya naman na palakaibigan ako.Tska siya lang naman ang mahal ko..choosss!" sagot nito.

Oo nga naman,e sa itsura nilang dalawa e tila "match made in heaven".

Habang tumatagal ay napapadalas ang pagcchat namin ni Monic,hangang sa kadalasan ay bawat tapos nito sa trabaho ay nagkakausap kami sa chat.Kumustahan ba.. hindi man araw araw e masasabi kong mas madalas kami ngayon nagkakachat kung ikukumpara sa panimula namin.Siguro nagkapalagayan na din ng loob bilang chatmates o kaya naman ay kaibigan.Naging kabiruan ko na ito.May time pa nga na kinutsaba ko ito para lokohin mga tropa ko.

"Monic,may favor sana ako.Okay lang sana." pakiusap ko.

"Yes,ano yun?"

"Hmm gusto ko sana lokohin itong barkada ko.Sabihin ko girlfriend kita.Makikisakay ka lang.Prank ba,magbibirthday kasi ako kunwari e magandang regalo."

Game naman itong nakigulo.. hindi ko ineexpect kahit na naglakas loob ako pero talagang pumayag siya sa prank ko towards my friends.

"Wow lapit ka na nga pala magbirthday!Sure sige.. biruin natin sila."

Nang masabi ko ito kina Perry ay iba kong tropa.. nanlaki mga mata nito.

"Wow pare!Quality!Pwera biro?Girlfriend mo na?!" halos sabay-sabay nilang pagtatanong sa akin habang minamasdan ang mga photo albums ni Monic.Pinakita ko din yung scripted conversation namin ni Monic para mas lalong kapanipaniwala.

"Pre,bilib na talaga ako sa iyo." bulalas nila.

"Natyambahan lang mga pre.. pauwi daw siya next year reregaluhan ako." saad ko.

"Ano naman ang ireregalos sa iyo?" tanong ni Jonas.

"Alam niyo na pre.. para naman bago ng bago e hahahaha!" pagyayabang ko.

"Hayooooooopppp!Panallooo!" sagot nila.

Ilang araw din kaming ganito ang set-up.Honey ang naging tawagan namin.For sure sa side ni Monic e wala lang talaga ito.All for fun nga lang talaga gaya ng aming napagkasunduan.Pero as days past by ay nagiging iba ang aking pakitungo sa deal o scripted act naming ito ni Monic.Mas nagugustuhan ko siya at feeling ko totoong girlfriend ko na siya.Nandoon yung caring ng isang boyfriend sa kanyang girlfriend lalo na at malayo ito sa isa't isa.Ewan ko kung napapansin ni Monic iyon pero sa akin e halos obvious na.

Hindi ko napapansin halos isang taon na din kami simula ng unang magkachat nitong si Monic.Nagtuloy-tuloy lamang ito hangang sa hindi ko na maitago ang damdamin ko.. nagtapat na ako.Suntok sa buwan ang aking pag-asa pero sa boxing may tinatawag na "lucky punch".

"Ha?Seryoso?" reply nito na mukhang natatawa dahil sa smiley niyang isinama sa kanyang chat.

"Oo e okay lang ba?" sagot ko.

"Hmm wala naman masama,mukha naman mabait ka.Mabait nga ba?!" pabiro nitong sagot.

Gulat ako sa reply niyang iyon.Hindi ko ine-expect.. not in a simple guy like me.May namuong tanong sa isip ko.. alam ko na approachable si Monic pero bakit ganun siya kadaling tumangap ng pagtatapat ko ng damdamin considering na may boyfriend ito.Isa pa,oo hindi nga ako nagsabi na liligawan ko siya dahil for me below the belt yun at baka doon ay i-reject niya ako pero ang main reason na hindi ko siya maliligawan dahil alam ko na may boyfriend ito.

"Ahh yun?Wala na!Ilang months na din." sagot nito ng aking tanungin tungkol sa kanyang boyfriend.

"Huh?Seryoso ba?Parang okay naman kayo ahh." kunwaring pagaalala kong sagot pero deep inside e masaya din ako siguro dahil pwede ko siya ligawan.

"Walang kwenta e inutil sa anak namin." sagot ni Monic.

"Anak namin?May anak na pala itong si Monic?" tanong ko sa aking sarili.

"Ahh may anak na kayo?"

"Oo,bago ako bumalik dito sa Japan e nanganak na ako diyan.After almost a year bumalik na ako dito,kailangan e."

Gulat din ako sa nalaman ko kasi wala naman picture ng anak nito sa FB niya.Nalaman ko na kadalasan pala itong ginagawa ng mga Pinay entertainer sa Japan dahil kapag nalaman ng kanilang kalaguyong Hapon na may asawa na sila at lalo may anak ay iiwasan na sila nito.Tapos ang mga LAPAD na sustento sa kanila.. bagsak negosyo!

So,bago pa kami magkakilala sa FB ay may anak na pala ito.Okay nakuha ko na.

"Ahh ganun pala." sagot ko.Hindi ko na masyadong inisyoso pa.Baka sabihin nito ay pakialamero ako masyado.

Dito ay nalaman ko na totoong uuwi nga ito sa Pilipinas para magbakasyon.Totoo ang kanyang sinabi sa akin nakaraang taon ng aking kaarawan.

"So magkikita tayo?" tanong ko.

"Depende,kasi alam mo naman may pamilya din ako.Pero try natin okay?" sagot nito.

Expected ko naman na hindi ito makikipagkita.Nagsubok lang ako.Baka din napansin nito na.. I am crossing the line na.OA na sa scripted relationship namin.

Halos pauwi na siya ng Pilipinas para magbakasyon ng ako naman ay pinalad matawagan ng isang agency para makapagtrabaho sa barko.Hindi ko man pangarap ang maging isang seaman kahit pa may mga tiyuhin akong mandaragat din ay dito din ako napadpad.

Nagcha-chat pa din ako kay Monic.Pero hindi ko alam kung bakit sa loob ng halos 4 na buwan ay wala itong reply sa akin.Sobrang nagtataka ako,hindi ko siya girlfriend alam ko pero tanong ko sa aking sarili ay ano na ang nangyari sa kanya?

Kahit HI or HELLO ay wala akong natatangap dito.Halos araw-araw akong nagpapadala ng message sa kanya.Puno ng GIFs at EMOJIS ang conversation namin sa FB para kumustahin siya.

"Kumusta naman kaya siya?"
"Okay lang kaya si Monic?"

Ilan sa mga bagay na naglalaro sa aking isipan.

Patuloy lamang ang buhay sa gitna ng dagat.Gaya ng dati,halos nalimutan ko na ulit si Monic.Nakatulong sa akin ang paggala sa mga bansang pinupuntahan ng barko namin.Kapag nasa puerto ang aming barko ay matik na nalabas kami.Dito din ako unang nakatikim ng babaeng iba ang lahi.. Czech national.Pa alo.. pero panalo din sa presyo.Blondie ang pinili ko sa isang high end escort site noong nasa isang bansa sa Europa kami.Pero sa kabila nito.. nandoon palagi ang kahit kapupot na ala-ala ni Monic.

"Nasaan na kaya siya?Anong nangyari sa kanya?"

(Itutuloy…)