My Princess And My Queens

YOW WASSUP!!!

Ito ang bagong handog ko sa inyo mga readers! BOSS/MADAM! MAMSER! ATEKUYS!

Sana magustuhan niyo, kung may gusto kayong i-comment o sabihin, huwag mahihiya.

follow niyo ko sa twitter: @sanake_fss

-----

TEASER!!!

"Love mo siya?"

"Love."

"Ako?"

"Love rin kita."

-----

Phase 1

"BBAAAABBBBYYYY!!!" My girlfriend shouted as she saw me.

I am at my house, not really my own house because I just rent here. I moved out of the family because of one reason, ang controlling nila masyado.

Bawal maggirlfriend not until I gave them a house? Oh, by the way, our family is big. You can call it huge kasi anim na magkakapatid sina lola, pinaka-onting anak sa kanilang anim is two. Pinakamarami is 8, sobrang dami namin. And kaming lahat ay nakatira sa bahay nina great-grandma and great-grandpa.

Medyo malaki naman yung bahay but I want to have my own space. I want privacy for myself, everytime na may mangyayari, gusto nila alam nila, nakikita, nakikinabang, gusto nila meron din sila. Fuck!

Sobrang ingay pa, I know, We, Filipinos, are very close sa family. Ganon din naman sakin, but as I grow older, nawawalan ng sense yung pagiging close namin. It's like they took care of me just to milk me.I know, may utang na loob tayo na dapat nating tignan. Pero at least, let the child give you what you want. Hindi yung parang pinepressure tapos kapag hindi nagawa, galit na galit ka.

Hindi lang yon yung problema, everytime na may award ako, they will ask me kung anong gusto ko, tapos kapag binigay nila isusumbat nila? ANO YON?!

Tatanungin nila ko kung may pera ako, tas pag meron hihiramin, pag sinabing wala, magagalit. Puta! Wala naman kayong binibigay sakin e. Yung 100 pesos nga for the whole day sinusumbat niyo na.

Pero syempre, kung sila ang gagastos sa sapatos or whatever shit it is, ok lang. Pera naman nila yan e. Pero isipin din nila na may kailangan din silang bigyan.

"BABY! Ang lalim nanaman ng iniisip mo!" Ok, my Queen shouted at me, again.

"Sorry, baby! Bakit, malalim ka ba?" I smirked.

Ito ang isa sa mga ikinatutuwa ko, everytime na may joke ako, kaya niya pa ring magseryoso. Damn, I'm lucky to have her.

"You know naman kung malalim or hindi no." Sabay irap sa akin.

"Tignan nga natin kung malalim ka. HAHAHA!"

"BBBBYYYY!!! Ang aga-aga, puro ganyan iniisip mo!"

"Just kidding, baby."

And, I kissed her, a long, sweet, passionate kiss.

I looked her in the eyes, ang pure. Wala kong makitang flaws. Ang perfect nitong babaeng ito. Samantalang ako, ang dami kong nakikitang mali sa sarili ko.

"Onga pala, baby. What brings you here?" I asked while she's in my lap.

Tumingin siya sakin, hinawakan yung mukha ko. Then I just felt her lips on mine.

Damn, ang sarap sa feeling. Para kong nasa langit, o lagpas pa. Ang lambot, ang init, ang kinis, ang bango, lahat na, lahat ng pwedeng gamitin na salita para mailarawan ang kanyang labi.

"I just missed you, baby." And she looked at me in my eyes.

"I missed you too."

Once again, our lips met. Another heaven-like feels for me, of course, for her as well.

She rest her head on my chest while playing with my right hand. I kissed her forehead and look at her. I caressed her hair while sniffing her hair.

Tangina, ang swerte ko, dati crush ko lang, ngayon girlfriend ko na.

Sa ilang taon na pagiging torpe, marami siyang naka-MU, pero walang umabot sa pagiging boyfriend niya.

Ako ang pinakamatagal niyang naka-MU, before pa man namin sabihin sa iba na kami na. Wala kaming anniversary, hindi na yon importane para sa amin. Ang mahalaga, we both know kung anong nararamdaman ng isa't isa.

Ako rin ang kanyang first kiss, at siya rin ang akin. Both of us, kami lang ang nakahalikan ng isa't isa.

Ako lang ang umabot sa second base, hindi ko alam kung anong kabutihan ang ginawa ko noong past life ko to deserve this. But, THANK YOU, LORD!

Ako lang ang kanyang third base. AKO NA YATA ANG PINAKASWERTENG NILALANG!

Though hindi pa nauulit at isang beses pa lang, I am very very very fine with that.

Walang pagmamadali, dahan-dahan, puno ng pagmamahal, walang masamang intensyon.

I respect her decision, a thing shouldn't be done kung hindi both parties ang may gusto.

I remembered that day. The day na naging isa ang aming mga katawan. Ang araw na ang dahilan ng orgasm namin ay ang isa't isa, physically, emotionally, mentally and spiritually.

-----

She called me, she said na pupunta siya ng Manila that day. Sa Batangas sila nakatira, pero sa Manila siya nag-sstay because of school. Magkaiba kami ng pinapasukan na university.

I asked her, what time or if may plans siya. Sabi niya, wala naman and she just want to be with me. So, sinabi niya sakin na pumunta na lang ako sa kanila. I refused, I said na hintayin ko siya sa babaan. She's ok with that naman.

Tangina, mga pre! Hindi pa kami nyan pero kinikilig na ko nung sinabi niyang gusto niya kong makasama. And, the best thing? Walang dahilan kung bakit gusto niya.

So, I waited at the shed. Wala pang 30 minutes ay dumating na siya.

She was wearing a floral dress na above the knee ang taas. Isang step-in na sandals, bag na maliit na nakasabit sa balikat niya.

Ang ganda.

Napakaganda.

Sino mag-aakala na aayain ako nitong tumambay sa kanila. Honestly, di ako kagwapuhan, sakto lang sa tingin ko. Di rin ako matangkad, konti lang ang itinaas ko sa kanya. Di rin kagandahan ang katawan, walang abs, hindi ma-muscles and mga braso.

Pagdating sa talino, saktuhan lang, hindi nagiging honor pero hindi naman mababa ang grades. Medyo talo lang sa pagkatalo, kasi makulit, and sumasagot sa magulang. Ok, I already said it, I think they deserve that.

I smiled as I saw her going off the bus. Ngiting-ngiti, labas ang aking gilagid. Simpleng tango lang at taas ng kilay. Usual greetings sa mga magkakatropa.

Syempre, hindi lang ganon yung tingin ko sa kanya. More than that, more than anything else. And, I'm aware na tropa lang ang tingin niya sakin.

Fine with me. Walang problema.

"Oy! Angas ng pormahan mo ah." Sabi ko while tinitignan siya mula ulo hanggang paa.

Perfect. Gorgeous. Beautiful. Cute. Or kahit anong word na babagay sa kanya.

And kindaaa, sexy.

"Ano ba! Hahaha, para ka namang sira." Humampas pa sa hangin dahil nasa harap ko lang siya.

I immediately grabbed my phone, turn the camera on. Tinutok ko to sa kanya, and as expected, umayaw siya. Same kami, naiilang sa mga biglaang picture taking. Pero ako, ok lang naman, wag lang yung gulatan.

"Isa lang! Sayang outfit mo baliw."

Nakatingin lang ako sa kanya. Naghihintay na ngumiti at humarap sa phone. Pero, the truth is, kanina pa filming tong video. Pwede naman magcapture ng photo habang naka-on ang video.

Pinapatigil niya pa rin ako, she's not looking at the camera. Nakatingin lang ako sa kanya. Gandang-ganda, hangang-hanga, ngiting-ngiti. Apaw ang saya sa puso ko, not expecting na mangyayari yung ganito.

Kasi we were just talking casually, hindi rin mahilig lumabas, konti lang ang same na interests.

"Sige na nga! I-send mo sa akin ah."

We both laughed sa sinabi niya. Oo naman, gusto mo send ko pa pati mga pictures mo na hindi mo alam ay meron ka pala.

I took several photos while filming. She does different poses, very not like her na magpose ng ganon for a photo.

I think that's the first time na makita ko siyang ganon. Pagkatapos kong kuhanan ay tinago ko na agad ang phone ko. Baka makita niya pa yung video e.

Nag-aya siyang magmall saglit. May bibilhin daw, fine with me. Kahit saan, basta siya ang kasama ko, goods yan sakin.

"Sky."

"Athena."

"Magluluto ako."

"EH?!"

"Oh, bakit? Bawal ba?"

Tumaas ang kilay niya sa reaksyon ko. Normal naman yun, and normal din na ganon yung reaksyon ko.

Hindi siya marunong magluto. Simpleng pagpiprito, bagsak. Pero ok lang, di naman ako maarte sa pagkain.

We got to the mall, konting usap while walking, on-off-on-off ang nangyari. Mabilis lang siyang nakapamili ng mga needs niya, I don't have any idea kung anong lulutuin niya.

While she was picking some foods, nagfilm nanaman ako. I just put my phone sa bulsa ng hoodie habang nakalabas ang camera at nakatutok sa kanya.

Damn. Medyo mabigat ha, daming bags. Umuwi kami sa bahay nila, pawis na ko. Gusto ko na maghubad ng hoodie.

But I can't, kasi wala akong panloob na suot. Wrong move, puta naman talaga naman!

I just put the bags sa dining table then punta na agad akong sala. Ilang beses na akong nakapunta rito, wala ring tao kaya feel at home.

Tumapat lang ako sa fan at nagpalamig saglit. When I looked for Athena, I did not see her sa kitchen.

After a minute, andyan na siya. She was wearing a plain white shirt na medyo maluwag for her, partnered with a shorts.

Ngayon ko lang siya nakita na ganyan ang ayos. Kita ang thighs and ang leeg at balikat are medyo kita rin.

She's putting her hair in bun, damn, that look in her eyes. I tried to look away, baka mapansin pa na titig na titig ako sa kanya.

"Ayos ah, mukhang masarap lulutuin mo ngayon ah." I joked.

"Oo naman, and di mo pa natitikman luto ko right? Wait ka lang dyan."

"Picture pa nga lang, di na masarap."

"Ano yon?!" She looked at me with an irritated face.

"Ha? Wala, sabi ko, sige magluto ka na."

Umupo lang ako sa dining. Playing with my phone. Minsan napapatingin ako sa kanya, parang di alam ang gagawin.

"Athena."

"Oh?"

"If you need help, magsabi ka-"

"I can manage."

"If you say so."

And from that, tsaka ko lang napansin na she's gonna cook sinigang. She better pull that off. Mataas ang expectations ko sa ganyang ulam. Di naman sa pagmamayabang, pero never pa kong nakatikim ng sinigang na hindi masarap.

After awhile, tapos na siyang maghiwa and magready ng mga gulay. Medyo marami from what I expected.

Medyo matagal mapalambot yung karne since baka. Usap muna kami habang nakaupo.

Casual talk lang, talking about school, movies, series, books and other things. First time lang mangyari to, since first time lang din niya na ipatikim sa iba yung luto niya.

Sinend ko na rin sa kanya yung mga pictures. And shocked ako nung pinost niya yon with our picture.

Yes, may picture kami. But I didn't know that. She took it while may tinitignan ako as per the photo. Grabe yon, syempre, i-save ko yan.

After looking at the photos, napansin kong nakatitig siya sakin. Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Kanina mo pa tinitignan yan."

"Pake mo?" I looked at her na may halong pagtataka.

"Ano?"

"Ano rin?"

Tas umalis na siya. I love messing with people talaga. Nakakatuwa pag nakikita mong asar yung mga mukha nila.

Tuloy lang siya sa pagluluto, ang tuloy lang din ako sa pang-aasar sa kanya. Wala naman siyang magawa kundi maasar.

She's tasting the food. Tinawag niya ko to taste it, put the spoon near me. Medyo mainit pa so hinipan ko muna. I can sense na she's looking at me.

I tasted it. Matabang. Lame. Papunta na sa walang lasa. But syempre di ko muna sinabi. I acted na parang tinitikman ko pa rin sa bibig ko.

I even make my face na parang naghahanap ng lasa.

She leaned forward.

The next i knew? Masarap.

"Masarap."

"OH MY GOD, SKY! YUNG LUTO KO ANO BA!"

"Bakit?"

"Anong bakit, ha?!"

"Masarap nga."

"Bahala ka sa buhay mo."

And she go to her room na. Bakit? Ano bang nangyari?

-----

"Uhmmm, babbyyyy."

I came back to reality when I heard my girl's voice. I raised my brows as my answer.

"Sorry, nakatulog ako."

"It's ok. You can sleep on me anytime."

"Thank you, I love you."

"I love you too."

We kissed. Deeper. And deeper. And deeper.

"I love you."

"I love you too."

And we did kiss each other again. Feels so damn good. I feel safe, relax, calm, free mind, and I know that we both know each other's worth.

Time passes by, and we did our things and agenda. There are those talks and conversations about little things.

Hindi nakakasawa, hindi nakakaburyo, hindi nakakaantok. Hinding-hindi ako magsasawa sa ganito, ang sarap sa pakiramdam na may isang tao na hindi lang libog ang hatid sayo.

Swerte ko kasi dinadala niya ko sa mga bagay na hindi ko sigurado kung mangyayari ba. At swerte ako kasi hinahayaan niya akong gawin sa kanya ang mga bagay na gusto niyang maranasan.

-----

YOOOWWW!!!

Sana magustuhan niyo! Don't forget to like and heart this story kung nagustuhan niyo.

Hindi pa to tapos, may susunod pa rito.

Kung may iba kayong idea, or mga suggestions, comment niyo lang sa baba kasi binabasa ko yan.

Follow niyo ko sa twitter: @sanake_fss