241 - Part 7 by el_nunal — Pulandit.com

Ang tanong ni Amanda at nang nakita ko si Ryan eh mas naasar ako itsura, nakabahag lang siya, na nakamake up tapos may band aid ang dalawa niyang utang at may drawing nang pekas sa muka na mukhang tagwat na nakakaasar kasi ang panget tignan, in the contrary, I saw Amanda happy and laughing like hell, it's better rather than crying, then pinicturan niya silang dalawa, at bigla kong naitanong

"Wala ba kayong mga pasok?"

"Wala, nag leave kami for 5 days, sa susunod na araw na libing nang Mommy mo di ba Amanda?"

Ang tanong ni Ryan at ni Jake

"Oo, pero di siya ililibing icricrimate siya"

Then all of a sudden, my phone rung, it's Chloe calling

"Hello Ma… este Ms Chloe, napatawag ka?"

"Well, I already recieved your schedule for this coming Tuesday, halos sabay pala kayo ni Amanda, 1 o'clock in the morning ang start nang work mo until 9 o clock, tapos, yung Team Building natin, will be on Monday, so pagkatapos natin pumunta kina Amanda, diretso uwi ka na at 7:00 am ang call time nyo, lahat nang malalate may parusa malinaw ba yun?"

"Yes Ms Chloe"

"By the way…"

"Ano yun Ms.Chloe?"

"You already got 10 points deductions sa score card mo, ahahaha bye"

Napakamot na lang ako sa ulo, naalala ko, kahit hapyaw lang na pagtawag sa kanya nang ganoon eh meron na agad akong deduction, still di ko alam at wala akong idea kung ano ba yung deduct deduct na sinasabi niya then Amanda smiled and said

"Alam mo, yari ka sa team building natin, ahahaha"

"Ha? Bakit naman?"

Ang tanong ko sa kanila

"Kasi meron kang 10 parusa na nagaabang sa Team Building natin"

"Oh? Ahahahaha inakupo pagtritripan ako nang kaibigan mong yun"

"Naglalambing lang yun pag ganun, tinging ko type ka din niya eh, kasi di yun nagbibigay nang ganyang klaseng treatment basta basta sa mga agent nya"

Napangiti ako at tinanung sa kanya

"Nagseselos ka naman?"

"Hinde ah… bakit ako magseselos… alam ko naman na mahal mo ko eh"

Di ko maiwasang mapangiti noon samantalang yung dalawang kong kasamahan eh napapakamot na lang marahil sa sobrang cheesy nang moment namin noon. Then nagaya na si Amanda na pumasok sa loob nang bahay niya, sa loob ay napansin ko kaagad ang isang maliit na lalakeng naka formal attire, parang atorney ata or business man, then he approached Amanda at kinausap, pinauna na kami noon ni Amanda sa kusina at mukhang importante ang paguusapan nila. Ilang minuto na ang lumipas at di pa din siya sumusunod sa kusina kaya naisipan kong silipin siya at nakita ko na lumuluha siya habang may pinapaliwanag ang lalake sa kanya. Then tumayo na ang lalake at may inabot sa kanya na isang folder at brown envelope at umalis na. Then nilapitan ko si Amanda

"Bakit anong problema?"

Niyakap niya lang ako, di siya nagsasalita noon, and she was just crying, then biglang may tumawag sa kanya, pumasok muna siya nang kwarto at ako naman eh umupo na muna sa sala, mayamaya ay nagpaalam na si Jake at si Ryan

"Oi pre una na muna kami ha, sa lingo na lang tayo magkita"

"Sige"

At umalis na sila, mayamaya pa ay may nagsidatingan, yung mga nakita ko noong unang araw nang lamay at hinanap nila sa akin si Amanda at tinuro ko na nasa kwarto siya. Ilang minuto na ang lumipas pero di pa din siya lumalabas nang kwarto. Mag 1pm na nang hapon noon, so I gusto ko na sanang umuwi pero di ko magawang iwanan si Amanda nang di ko alam kung bakit siya umiiyak. Bumukas na lamang ang pinto ni Amanda at sumilip siya, tinanaw niya kung sino na ang mga tao sa bahay na yun, then pinalapit niya ako, medyo namumugto pa ang kanyang mga mata noong oras na yun, pumasok ako sa kwarto niya at muli ko siyang kinausap

"Anong problema? Bakit ka umiiyak?"

Then she show me a paper na madaming sulat at meron pang logo na parang sa doctor, then binasa ko siya at meron akong medyo di nagustuhan sa nabasa ko

"Please be notified that you are in need for surgey as soon as possible, we diagnosed that you have a rare heart disease known as Danon disease and it's already getting worse, please contact us to arrange your schedule of operation"

Then tinignan niya ako at umiyak ulit, and she told me something much more disturbing

"That note was 2 months ago, then the guy that talked to me earlier was my personal doctor and he told me that, my heart problem is getting worse and worse kahit pa ito halata… the only thing that could probably save me is if I take this operation"

"Bakit di mo sinabi sa akin to?"

"Dahil ang akala ko wala na siya… akala ko magaling na ako…"

"Sandali ha… sandali lang…"

Napahinga ako nang malalim and then I asked her

"Siguro naman di ka mamatay diba?"

Di siya nakasagot noon, and she was just crying, ang tanging nagawa ko na lang noon ay yakapin siya, then she suddenly said

"Sa lahat kasi nang ipapamana sa akin nang lola ko, bakit pa ang sakit niya…"

Then she continued crying at nagulat na lang ako nang may pumasok sa loob nang kwarto, yung kaibigan niyang bading at parang nagulat siya na nandoon ako and then he told me

"So alam mo na pala?"

Then he hugged Amanda that time at umiyak silang dalawa, that time I'm feeling a bit scared and so worried, di ko kasi alam kung anong totoong nangyayari, o mangyayari pa lang, then she took a small box sa kanyang aparador at may ininum siyang parang pills and he's gay friend told her

"Wag ka magalala, makakahinge pa naman tayo nang 2nd opinion eh, alam na din ba nang Papa mo to?"

"Wag… wag mo na munang sabihin kay Papa… ayaw kong magalala pa siya sa akin… tutal wala na din naman ako magagawa eh… siguro ieenjoy ko na lang muna ang natitira kong sandali…"

"Wag ka nga magsalita nang ganyan… girl mabubuhay ka… papayag ka bang iwanan mo siya? Lumaban ka…"

"Kaya nga eh… now that I have someone to be a reason for me to survive, I'll do anything…"

"Luka luka kasi eh…"

Nagsasalita sila habang umiiyak at ako eh nakatingin lang sa kanila, then that gay told me

"Ikaw ha… wag mong bibigyan nang sama nang loob tong kaibigan ko, akalako ko ako lang ang makakaalam, sinabi na din niya pala sayo… please… wag…"

Amanda then hugs me and told me

"Wag ka magalala, kakayanin ko to… para sa'yo promise… gagaling ako…"

Di ako nakapagsalita that time, instead, I just hugged her… and then she gave the folder to his gay friend and he said…

"Ayan oh! Pinamanahan ka nang Momy mo, bahay niya yun na pinagipunan niya para sayo… kaya lumaban ka… fight, kayang kaya mo yan"

Then pinunasan na niya ang luha niya and she smiled at me though alam kong she was just faking it, di na ako nagreact pa and she said

"Crying won't saving me… I guess you and I have to enjoy every single day of our life… wag kang magalala… akong bahala sa problema kong to…"

Then I just smiled and kissed her lips and told her

"Wag kang magalala… di kita iiwanan…"

And she kissed back and smiled and lumabas na kami nang kwarto at parang pinigilan kami nang bakla niyang friend na lumabas, nang masilip ko ang tao sa labas, alam ko na kung bakit naging ganun ang reaksyon nang baklang ito…

"Tong nina ka Jake, ano bang suot yan?"

Ang malutong na mura kong nasambit sa kanya nang makita ko ang itsura niya, ang ayos niya eh nakajumper suit, at sando lang ang panloob, nakasuot nang salamin na malaki, nakagel ang buhok na sobrang flat at merong lipstick ang dalawang pisngi, para siyang si Nicholas nang Betty La Fea, kaso may lipstick nga lang ang pisngi, siguro para kunwari may blush on siya

"Ang cute nga eh!"

Ang sabi ni Amanda,

"Pero tama nga ang sabi mo maasar nga si El Nunal ahahaha"

Dugtong pa niya dito

"Kumusta na nga pala yung sugat mo?" tanong ko sa kanya nang nakangisi but still annoyed

"Eto, medyo ok na siguro, buti na lang napalusutan ko sa aking ina ang nangyari"

"Ano bang pumasok sa isip mo at nagsuot ka nang ganyan, dre lamay to di to costume party"

"Eh kasi natalo ako sa pustahan namin nila Amanda last time"

"Teka, anong pustahan?"

Tanong ko sa kanya

"Na hinde kayo magkakatuluyan, si Geraldine kasi pinaalala pa, eto, nagulat na lang ako nakahanda na pala susuotin ko"

"Sabi ko naman kasi sa inyo eh, wag ako, wala eh, ginusto nyo yan ni Ryan, teka nasaan na ba yun?"

"Wala ba kayong mga pasok?"

"Wala, nag leave kami for 5 days, sa susunod na araw na libing nang Mommy mo di ba Amanda?"

Ang tanong ni Ryan at ni Jake

"Oo, pero di siya ililibing icricrimate siya"

Then all of a sudden, my phone rung, it's Chloe calling

"Hello Ma… este Ms Chloe, napatawag ka?"

"Yes Ms Chloe"

"By the way…"

"Ano yun Ms.Chloe?"

"You already got 10 points deductions sa score card mo, ahahaha bye"

"Alam mo, yari ka sa team building natin, ahahaha"

"Ha? Bakit naman?"

Ang tanong ko sa kanila

"Kasi meron kang 10 parusa na nagaabang sa Team Building natin"

"Oh? Ahahahaha inakupo pagtritripan ako nang kaibigan mong yun"

"Naglalambing lang yun pag ganun, tinging ko type ka din niya eh, kasi di yun nagbibigay nang ganyang klaseng treatment basta basta sa mga agent nya"

Napangiti ako at tinanung sa kanya

"Nagseselos ka naman?"

"Hinde ah… bakit ako magseselos… alam ko naman na mahal mo ko eh"

"Bakit anong problema?"

"Oi pre una na muna kami ha, sa lingo na lang tayo magkita"

"Sige"

"Anong problema? Bakit ka umiiyak?"

Then she show me a paper na madaming sulat at meron pang logo na parang sa doctor, then binasa ko siya at meron akong medyo di nagustuhan sa nabasa ko

Then tinignan niya ako at umiyak ulit, and she told me something much more disturbing

"Bakit di mo sinabi sa akin to?"

"Dahil ang akala ko wala na siya… akala ko magaling na ako…"

"Sandali ha… sandali lang…"

Napahinga ako nang malalim and then I asked her

"Siguro naman di ka mamatay diba?"

Di siya nakasagot noon, and she was just crying, ang tanging nagawa ko na lang noon ay yakapin siya, then she suddenly said

"Sa lahat kasi nang ipapamana sa akin nang lola ko, bakit pa ang sakit niya…"

Then she continued crying at nagulat na lang ako nang may pumasok sa loob nang kwarto, yung kaibigan niyang bading at parang nagulat siya na nandoon ako and then he told me

"So alam mo na pala?"

"Wag ka magalala, makakahinge pa naman tayo nang 2nd opinion eh, alam na din ba nang Papa mo to?"

"Wag… wag mo na munang sabihin kay Papa… ayaw kong magalala pa siya sa akin… tutal wala na din naman ako magagawa eh… siguro ieenjoy ko na lang muna ang natitira kong sandali…"

"Wag ka nga magsalita nang ganyan… girl mabubuhay ka… papayag ka bang iwanan mo siya? Lumaban ka…"

"Kaya nga eh… now that I have someone to be a reason for me to survive, I'll do anything…"

"Luka luka kasi eh…"

Nagsasalita sila habang umiiyak at ako eh nakatingin lang sa kanila, then that gay told me

"Ikaw ha… wag mong bibigyan nang sama nang loob tong kaibigan ko, akalako ko ako lang ang makakaalam, sinabi na din niya pala sayo… please… wag…"

Amanda then hugs me and told me

"Wag ka magalala, kakayanin ko to… para sa'yo promise… gagaling ako…"

Di ako nakapagsalita that time, instead, I just hugged her… and then she gave the folder to his gay friend and he said…

"Ayan oh! Pinamanahan ka nang Momy mo, bahay niya yun na pinagipunan niya para sayo… kaya lumaban ka… fight, kayang kaya mo yan"

Then pinunasan na niya ang luha niya and she smiled at me though alam kong she was just faking it, di na ako nagreact pa and she said

"Crying won't saving me… I guess you and I have to enjoy every single day of our life… wag kang magalala… akong bahala sa problema kong to…"

Then I just smiled and kissed her lips and told her

"Wag kang magalala… di kita iiwanan…"

Then I noticed, her eyes we're teary and parang pinunsasan niya ito, then she continue massaging my head, parang naawa naman ako kay Rose Anne, and inisip ko noon na is she this desperate, nagpatay malisya na lang ako noon at tinuloy na lamang ang aking pagtulog, then, naalimpungatan ako, it's almost 11:30 na pala nang gabi, and Rose Anne was already gone. I noticed a note on the table and it's from Rose Anne

"Sorry if pinipilit kong isiksik ang sarili ko sa iyo, nasaktan talaga ako kanina nang marinig ko ang paguusap nyo, naiingit ako, sana ako na lang siya pero malabo na atang mangyari yun… kung di lang ako nagpakatanga noon sa kanya, siguro masaya ako na kasama ka… sorry if I been mean to you noon, ginago at ginamit, I gues ngayon, eto ako, nakakarma sa mga pinaggagawa ko noon, don't worry… I won't be bothering you for a while, I know na nakita mo na hinalikan kita, halatang gising ka eh, anyway, consider my offer, that's the only thing I know para makabawi sa'yo… text me na lang if you need someone to talk to thanks"

After reading, I texted her

"Adik! ahahahaha ok lang yun, ikaw pa… wag kang ganyan, di naman ako bitter sa ginawa mo sa akin, so you don't need to do such a thing like this, after all, I still like you as a friend and with the offer hahaha bahala ka"

And she simply replied

Matapos noon ay nagdesisyon na akong maligo at pupuntahan ko pa si Amanda, bukas na din kasi ang huling lamay, huling araw nang aking bakasyon, at malamang ay magiging busy na kami sa aming trabaho kaya sinamantala ko na ang pagkakataon.
Habang naliligo ako, I suddenly realized what I just found out earlier about Amanda… and it makes me wonder kung gaano ba kalala ang sakit niya. Matapos kong maligo, sakto naman na tumunog ang cellphone ko noon at may tumatawag, unknown number
"Hello good evening sino po sila?" "Si Amanda to" "Oh, bat ibang number ata gamit mo?"

"Nalowbat kasi ako, nandito kasi ako sa bahay nang pinsan ko, sinundo ko makikipaglamay daw siya kasi di niya alam na patay na pala si Mommy"

"Ahh ganun ba?"

"Ano, pupunta ka ba?"

"Eto magbibihis na lamang ako at paalis na din ako tatawagan kita pagmalapit na ako"

"Sige sige sa number ko mo ko tawagan ha?"

"Sige sige love you.."

"Love you din po"

Then binaba ko na ang phone nagbihis at sumakay na nang jeep Medyo malapit nang mapuno ang sinasakyan ko noon siguro mga 2 o 3 n lang na nabakanteng upuan, then nung huminto ang jeep para magsakay nang pasahero, I was surprised to see a familiar face, si Monica

"Uy!"

Ang bati niya sa akin at tumabi siya noon sa akin

"Saan ka pupunta?"

Ang tanong niya sa akin

"Sa GF ko, dadalawin ko pa, teka nga pala, yung ID mo nasa sa akin"

"Talaga?! Hay! Salamat! Akala ko ko pa naman nawala na, teka pano napunta sa yo yun?"

"Remember noong una tayong nagkita? Nahulog yung ID mo noon nahulog bag mo sa may upuan, then bumaba ka, hinabol nga kita eh kaso wala ka, ang bilis mo nawala eh"

"Nasaan na yung ID ko?"

"Ah.. eh… ano eh.. tehehehe naiwanan ko sa amin, bukas ko pa sana dadalhin, eh di ko naman akalain na makakasabay kita sa jeep"

"Ay… ganun… paano kaya to… ay alam ko na… gagawin ko na lang yung ginagawa nang kasama ko, kaso, di na ako masyado makakapagbanyo nito, asar… sana di rin makita nang aking team leader yung ID ko, tsk, kasi naman ihh…" "Ahahaha sorry naman di ko naman kasi alam talaga na magkikita tayo ngayon eh"

"Ayos lang, kasalanan ko din naman eh, teka ha, ano nga pala ulit pangalan mo?"

"El Nunal, bansama manlilimot"

"Hindeee!!! Kasi inaantok ako nun kaya di ko masyado naabsorb ang mga sinasabi mo noon sa akin, medyo wala pa ang kaluluwa ko sa lupa?"

"Naglakbay? Ba?"

"Oo pumuntang Jupiter! ahahahaha teka, anong account ka nga ulit?"

"Discover card…"

"Ahh oo I remember, so kanino ka, kay Sir Ralph, Ms Chloe o Mamu?"

"Kay Ms Chloe"

"Hala ka! Terror nang floor yun! Sabi sa akin nang kaibigan ko sa account nyo eh pagmay mali kang naidiliver na word or di mo agad nasolusyonan ang concern nang caller, ibabarge ka nya tapos sisigaw sigawan ka sa floor hanggang sa matuto ka"

"Pero mabait naman daw siya sa labas nang floor"

"Oo nga eh, di ko nga alam kung saan nagtatago yung good side niya pagnasa floor siya, basta, kahit nga yung ibang team leader eh parang naawa na sa mga under ni Ms Chloe, nung training namin siya yung Product Trainer namin at alam mo ba, sa sa 15 agents na kasama ko noon na nagtraining 6 lang kami na natira, grabe ang higpit niya, kung anong ganda nga daw nang mukha niya, yun naman daw ang sungit at higpit niya sa amin, pero sabi nila ganun lang daw yun sa work and yes, napatunayan ko naman yun, when she saw an agent crying kasi bumagsak, she asked them all out for a group date and explained to them kung bakit niya ginawa yun and ayun nagkaayos din silang lahat"

"Grabe, ginawa niya yun?"

"Oo, kaya nga kahit terror yun sa floor like naman namin siya di tulad ni Mamu, yun pa, intrimitidang matabang panget na masungit na baboy na team leader nang account niyo, si Ms Chloe lang ata ang nakakabara doon eh" "Sa discription eh parang wala ka naman galit sa kanya noh?"

"Ay wala ah… di nga halata eh ahahahaha"

And we continue chatting about things na may kinalaman sa aming field na pinasok and it was fun chatting with her, not to mention looking at her, ang sexy niya noon, black leggings, with off shoulders na damit tapos nakapony tail pa siya, and the way she speaks eh nakakatuwa, cute eh, and then nakarating na ako noon sa may Rosario so nagpaalam na ako sa kanya

"Hoy yung ID ko bukas ha!"

"Sige sige!"

Then umandar na ang sasakyan, and sumakay na ako nang jeep going to Riverbanks, then, nagulat ako at meron na naman akong nakasabay na kakilala, si Eusha

"Oi!"

At lumipat siya sa tabi ko

"Saan ka pupunta?!"

Tanong niya sa akin

"Sa bahay nang GF ko, ikaw saan ka pupunta?"

"Sa party nang bespren ni insan, teka gusto mo sumama, wag ka na pumunta sa GF mo bukas na lang!"

"Tangek di pwede! Nangako na ako dun eh, isa pa, lamay din ang pupuntahan ko"

"Oh? sinong patay sa kanila? Ay… uu nga pala, nasabi niyo na din yan sa akin, teka, yung maganda at cute nagirl ba na maliit yung sinasabi mo?"

"Kung makasabi naman nang maliit to akala mo katangkaran ka"

"Bakit maliit naman talaga siya eh!"

Ang sabi niya habang nakangiti then after a few minutes dumating na ako sa babaan ko

"Sige Eusha, una na ako"

"Wag bata ka pa"

"Loko ka talaga ahahaha"

At bumaba na ako nang jeep and she waved good bye to me at naglakad na ako papunta kina Amanda noon. Pagdating ko, Amanda was standing in front of her Mommy's casket and she was just starring at her, and then nilapitan ko siya and kissed her in the cheeks

"Oh nandito ka na pala"

Ang sabi niya sa akin then she kissed me back and then I asked her

"Anong ginagawa mo at nakatayo ka lang dyan?"

"I'm looking my mom and appreciating her beauty… ang ganda pala ni Mommy…"

"Well, true ang ganda nga nang mommy mo, manang mana ka nga sa kanya eh, maganda din"

"Bola ka naman dyan"

"Totoo naman eh, ano ka ba di yun bola.. totoo yun"

Then lumapit sa amin si Nanay Ela and gave us a cup of coffee. Then she nagaaya siya na umupo muna sa may sofa, that time, parang kakaunti na lang ang napapansin kong tao, lagi kasing occupied ang sofa noong nakaraang gabi pero ngayon, meron pa kaming naupuan na dalawa so I asked her

"Nasaan yung mga kamaganak nyo?"

"Yung iba, bukas na lang daw pupunta sa huling lamay, hanggang sa icrimate na si mommy, kaya eto, dito na muna ako, ako na muna magbabantay kay Mommy, si Papa naman eh umalis na din muna, bukas na lang daw siya babalik"

Then pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko and asked me

"Pag ako namatay, gusto ko, ililibing mo ko in a white gown tapos may katabi akong mga roses ha, favorite flower ko kasi yun eh"

Medyo nagalit ako sa sinabi niya and told her

"Amanda wag ka nga magsalita nang ganyan… that's not a funny joke… really"

Then she smiled at me and told me

"Wag ka nga seryoso masyado dyan, ako yung may problema ikaw yung nagagalit, I rather make a joke out of it and laugh than to cry, tama naman diba?"

Then I hold her hands told her

"Alam ko… kaya lang… di ko kasi magawang matawa sa ganyang biro mo eh… wag ka na magbiro nang ganyan sa susunod, sorry ha kung medyo naasar ako…"

Then she kissed me and told me

"Sige po hinde na, ikaw naman, kumain ka na ba?"

"Oo kumain na ako sa amin"

Then may mga dumating na grupo nang mga babae, yung mga kasamahan ni Amanda sa Dovino at may mga dala pang alak

"Ay Bakla!!!"

Ang sigaw ni Meg at niyakap si Amanda at sumunod na din yung iba

"Shaila pasok na, wag ka na mahiya ngayon lang kasi siya nakapunta dito diba Dada?"

"Pasok kau, pasok"

Ang sabi ni Amanda

"Ok lang ba na maginom dito?"

Ang tanong sa akin nang babaeng nakasalamin

"Oo ata ate… ask Amanda"

"Kung makaate ka naman, eh mas matanda si Dada sa akin"

Then she removed her eye glasses and I recognized her si Sheryl pala un

"Oi Meg, Sandra, Shaila, Jeniffer, Allysa, Sheryl iinom tayo pero wag kayo maingay ha, doon tayo sa kabilang bahay ha? Nanay Ela, nandoon ba sina kuya?"

"Wala, umalis din sila"

"Pagdumating sila pakisabi sa kwarto ko sila matulog ha, sabihin mo may bisita ako, ok?"

Inabot ni Amanda sa akin ang susi nang kablinag bahay

"Pakisamahan naman sila, meron na doong mesa na pwedeng lagyan nang dala nila, pakiassist na lang muna sila ha, hintayin ko lang si Tito, pupunta daw siya eh"

Then sinamahan ko na sila sa bahay
Then biglang umakbay sa akin Sheryl and sked me

"Ikaw lalake, wag mo lolokohin yung kaibigan naming yun ha?!"

Natawa sila sa sinabi ni Sheryl

"Nako kuya wag kang maniwala dyan, manloloko din yan!"

At nagtawanan sila

"Mga g*g*! ahahaha!"

At habang nakaakbay siya sa akin, di inaasahang nadapa kami at di sinasadyang nagkadikit ang aming mga labi

Naramdaman ko ang lambot nang labi ni Sheryl, pero in the same time, I feel a bit pain in my lips and then dahan dahan kaming tumayo

"Are you ok?"

Ang sabi ko sa kanya and she just smiled and then she takes a hanky out of her short and pinahiran ang labi ko and I saw some blood on it

"Sorry ha… nagdugo tuloy labi mo…"

Then nilapitan kami nang iba pa niyang mga kasama

"You guys ok?"

"Oo… ahahaha grabe, di ko akalaing matutumba kami"

"Landi mo kasi gagi!"

Ang sabi ni Meg and then binuksan ko na yung pinto nang bahay at para silang mga bata na nagsipasukan sa pinto. Then si Meg and Jeniffer kinuha na ang alak, and then they started drinking, si Shaila, Sheryl and Allysa aranged the chair at nilabas ko na yung banig but they said

"Ok na to, mas sanay kami na umiinom sa may sahig eh"

So di ko na nilabas yung banig then they asked me

"Oi pwede bang pakuha nang baso, yung inuman talaga ha, di shot glass"

"Ha? you mean… sa baso kayo iinum?"

"Anong kami? Tayo!"

Ang sabi ni Meg at medyo napaisip ako, mukhang mapapalaban na naman ata ako sa inuman ah, ang masama kasi nito, puro hard ang dala nila, karamihan pa eh malalaking bote, no choice na din ako but go with them, siyempre kahit papaano eh kailangang makisama ka sa mga kakilala at kaibigan nang girlfriend mo, para magood shot ka, so nung nagsimula na sila eh sumali na ako,tumabi ako noon kay Sheryl at Jeniffer, mayamaya ay tumayo si Meg

"Wait lang ha"

Then nagsimula nang salinan ni Sheryl ang isang baso at inabot sa akin ito

"Since ikaw lang ang princesa dito group namin, ikaw muna ang unang shoshot!"

Ang sabi ni Jeniffer, si Sheryl kasi ang tangera at sinasalbahe nila ako kasi halos kalahati ang baso na hawak ko

"Bakit naman ang dami, ganito ba talaga kataas?"

"Bilis na! Wala nang bakit bakit"

Sabay sabay nilang sinabi at nagchecheer pa sila nang

"Bottom's up!"

So wala naman akong choice but to drink it at ang saktit sa talaga sa puso nang nangyari kasi parang maduduwal ako, then, nagsimula nang salinan ni Sheryl ang baso nang mga kasama niya, meanwhile, si Meg pala ay nagluluto nang pulutan sa kusina at ilang minuto pa ay sumali na din siya sa amin dala ang niluto niyang pulutan, pusit, hipon, hotdog, sausage, ham, french fries, manok at may mga balot pang inalisan na nang shells.

"Ayan ang cook namin si Meagan!"

Ang sabi ni Sheryl

"Ahahaha talagang yung pangalan ko talaga ang sinabi, Sherylyna wahahaha"

Ang sabi ni Meg at tinawag niya din yung pa nyang kasama sa pangalan talaga nila

"Shaila Mae at Jeniffer Marie kayo eh magsitagay na"

Ang sabi ni Sheryl at nagtawanan sila, I don't get what just happened, I just smiled na lang then bigla na lang silang may hinanap

"Asan ba si Natasha?"

Tinignan ako ni Sheryl, she smiled and asked me

"Asan si Natasha?"

"Sinong Natasha?"

"Nake! Narinig nyo yun ha! Di niya kilala si Natasha!"

Ang sabi ni Shaila at lahat sila eh parang pinagkakaisahan ako

"Hala! Sasabihin namin kay Amanda may shota ka pangalan Natasha!"

"Ha? Di ko naman talaga kilala yung Natasha na yun eh"

"Weh?!"

Ang sabi nilang lahat at natatawa na lamang ako sa mga sinasabi nila then mayamaya pa ay dumating na din si Amanda and she was puzzled kasi lahat sila ay nakatingin sa kanya at nakangiti then lumapit sa kanya si Meg at may binulong at tumingin sa akin si Amanda

"So… May Natasha ka na pala ha?"

Ang sabi ni Amanda at shumot na din after siiting besides me

"Wala ah… uy wag naman kayo ganyan mamaya maniwala pa siya eh"

Ang pagaalala kong sinabi

"Alam mo ba Amanda sabi nila magaling daw sumayaw yung Natasha"

Sabi ni Jeniffer

"At eto pa ha! Mahal na mahal daw ni El Nunal yung Natasha na yun! Ano ka?!"

Ang dugtong pa ni Shaila

"Ganun? Sinabi mo talaga yun?!"

Ang parang pagsusungit na boses ni Amanda at medyo natatawang kinakabhan ako noon

"Di ko nga talaga kilala yung Natasha na un, bigla na lang hinanap sa akin nito yung Natasha eh"

Sabay tinuro ko si Sheryl

"Sabi mo kasi mahal na mahal mo si Natasha di ba girls?"

"Oo nga!"

Ang sabi nila nang sabay sabay, at wala na akong nagawa pa kundi ngumiti na lamang at maya maya pa ay nagtawanan silang lahat

"Si Natasha Amanda ang pangalan nang GF mo!"

Ang sabi nila at niyakap ako ni Amanda

"Seryoso yun talaga pangalan mo…"

"Oo, Natasha Amanda ---"

"Weh?!"

Ang sabi ko dahil di ako makapaniwala na yun pala ang name niya, ngayon aside from Dada, Natasha din pala ang name niya, real name then she kissed me and said

"Wag ka magalit ha, nagbibiro lang kami"

"Wala yun, natatawa lang ako kasi di ko talaga alam kung sino noon una si Natasha, ikaw pala yun"

Then naginuman na kaming lahat, then nang naubos na namin ang isang bote nang Empi ay nagbukas ulit si Meg nang isa pa, this time naman, Chivas, and then ganun pa din kataas ang tagay nila, pero siyempre mas tinaasan nila ang sa akin. Then suddenly Jeniffer suggested a game

"Guys, laro naman tayo nung lagi nating nilalaro"

"Ha?"

Ang sabi ni Amanda at umiiling siya habang nakatingin kay Jeniffer

"Ano ka ba, ok lang yan! Siya lang naman eh!"

Ang sabi ni Jeniffer, that time I noticed na medyo may tama na ata itong si Jeniffer kasi di naman siya nagsasalita masyado kanina, ngayon bigla siyang dumaldal pero di naman siya nakakainis na madaldal, nakakatuwa pa nga eh, but still Amanda is kind of refusing pa din sa sinasuggest na laro ni Jeniffer

"Sige na Natasha!"

Ang sabi nang iba pa nyang kasama and parang napilitan na siya at sinabing

"Sige na sige na pero hanggang sa 3rd part lang ha! Kasama ko BF ko"

"Wooh!! Nagseselos ka kaagad wala pa nga!"

Then napatingin siya sa aking labi at napansin ang putok sa aking labi

"What happened?"

Habang tinititigan niya ito

"Naaksidente lang ako kanina, nabungo sa pader"

Then lahat sila ay napangiti, I guess they thought na sasabihin ko na nagkahalikan kami ni Sheryl nang di sinasadya kaya pumutok ang labi ko, then biglang kinurot ni Sheryl ang tagiliran ko and then Jeniffer gets the empty bottle and she then she asked me

"Alam mo na ba lalaruin natin?"

Umiling ako and then she smiled and said

"Since BF ka naman ni Natasha, and we know naman na di naman siya pumapatol basta basta sa mga ewang lalake, isasali ka na namin sa game na to, madalas naming laruin to nila Natasha, and it's called
Strip Me or Shot"

Then napangiti ako nang di ko inaasahan sa narinig ko at bigla akong binatukan ni Amanda

"Natuwa ka naman!"

Ang sabi ni Amanda then shumot siya

"Since bago ka sa laro, eto yung rules, magspin kami nang bottle, we will ask you to drink 3 consecutive shots ng alak or magtatangal ka nang suot mo pero paisa isa, any thing na suot mo, halimbawa hikaw, singsing, bracelet, damit tsinelas, sapatos, medyas, anything na suot mo at kahit halimbawa natapatan ka na, tapos ikaw ulit, gagawin mo pa din yun so malas lang talaga ang laging matutukan nang bote. ok tapos yung natapatan nang bote after recieving thier punishments ang magpapaikot?"

Then tinignan ko si Amanda at lahat sila ay nagtawanan

"I guess our guy here now knows kung bakit ayaw mong pumayag"

Ang sabi ni Meg habang natatawa then I started noticing thier clothes, kahit na medyo sexy ang suot nila, kapansin pansin na madami silang suot na accessory at doble yung suot nila na damit, while Amanda is just wearing a sleeveless t-shirt, a necklace, earings, pony tail and her shorts, then she smiled and said

"Ano?! Bat titingin tingin ka!"

Then napailing na lang ako niyakap siya
Then the game started and the rule is kung sino ang pinakabago siya ang unang magspin nang bote, so I started spinning the bottle at lahat sila ay nakatutok, then biglang tumigil ito at natapat ang pinakanguso nito sa direksyon kung saan nakaupo ang isa sa kanila at natawa na lang kami

"Ang daya naman!"

Ang sabi niya

"Wala Natasha, gumaganti sa'yo yang bf mo!"

Ang sabi ni Meg

"Ano inom o hubad?"

"Inom!"

Ang sabi ni Amanda so bingyan siya nang 3 baso nang alak pero yung dami eh sakto lang para sa 3 shot glasses, then one by one ininom ito ni Amanda and then siya naman ang nagpaikot and that time si Sheryl ang tinapatan

"Ang daya! Mahina ang ikot!"

Ang sabi ni Sheryl

"Hinde!!! Wooo!!!"

Ang sigaw nang mga kasamahan niya at ni Amanda

"Ano ba… teka… shot na lang din muna ahahaha"

Ang sabi ni Sheryl then when she spinned the bottle si Amanda nanaman ang tinapatan

"Ano ba yan! Kakatapos ko lang ah!"

"Wala eh, di ko naman sinasadya yun"

Ang nakangising sabi ni Amanda so tinanong ulit siya

"Hubad o shot?"

"Hubad na muna nasa lalamunan ko pa yung alak eh…"

Then Sheryl took off Amanda's earings

Then nang pinaikot ni Amanda ang bote, ako ang tinapatan at natawa naman ako nang sabihin nilang

"Hubaran! Hubaran! Hubaran!"