Tradisyun 2 ( Numb )

Salamat sa feedback, positive or negative accept ko po yan im not a perfect writer. at pasensya na rin kung matagal update busy pero tutuloy ko ang kwento kahit busy salamat ng marami hehe:

Karugtong….

Natapos kaming kumain ng lunch ng kaibigan ko at nagpasya na nga kami na bumalik sa Campus dahil sa dalawang bagay, una may klase pa kasi sya sa hapon at pangalawa gusto ako Makausap ni Lui na bagay na hindi ko naman alam ang dahilan maliban sa isasauli nya ang mga exams result ko these past weeks. So ganun na nga ang nangyari nauna na pumasok si Ej sa Campos gawa ng may klase pa sya at sinabihan nya ako na kwento ko sa kanya ano pinagusapan namin sabe ko naman cge at ako naman ay naghintay sa may gate gawa ng maaga pa naman sa usapan na sinabe nya na hintayin ko sya.

Habang naghihintay ay naisipan ko kunin ang smartphone ko para naman hindi ako maboring na magpatay ng oras, sa kasamaang palad ay hindi pa nagiinit sa kamay ko ang cp ko gayun din and pwet ko may narinig na akong boses na nagsalita. dala nya ang backpack nya tapos mayroon din syang hawak hawak na mga kulay puting papel, mukhang ito ata yung mga exams na pinacheck sa kanya.

Lui: Mr.Stalker Kanina kapa dyan?. tanung nya sken.

Ako: May Pangalan po ako MAAM!!!. Ren Po name ko. Sagot ko naman.

Pagkatapos kung sabihin ang pangalan ko agad syang nagaya na umalis na at sundan nalang daw sya kaya sumunod nlang ako, halos di pa kami nakakalayo ng school ng mapansin ko ang kakaibang hulma ng kanyang katawan habang sya ay naglalakad ng nakatalikod sa akin. average ang taas nya pero ang curve nya talaga namang nakakabaliw hawakan at yakapin mula sa likod iisipin mo plang makakaramdam ka na ng init sa katawan, pag tingin naman sa babang parte ay hindi rin magpapahuli ang matambok nyang pwet na para bang gusto mung maging panadero ( haha ) terno mo pa ang bilugang mga hita na waring gusto mo dampian ng mainit na palad at himasin. Nasa ganitong Pagiimagine ako ng bigla syang tumigil sa paglalakad ng hindi ko na namamalayan hanggang sa mabunggo ko sya. Maya Maya pa ay Humarap sya sa akin at nag Salita.

Lui: Nandito na tayo. Pahayag nya.

Ako: Hindi ko alam na may ganitong lugar di kalayuan sa Campus. Paghanga at dahilan ko.

Lui: Matagal na tong lugar na to, lika na pasok na tayo. Paanyaya nya.

Isa itong Coffee Shop sa ilalim ng matataas na puno na nagsisilbing harang para sa sikat ng araw at talaga namang napakaganda pagmasdan habang kumakaway ang mga sanga nito kasabay ng mahinang hangin. kung iisipin ang itsura nya para syang sa cartoons na "Heidi" sa taas ng bundok Alps, pero ito nmn ay nasa syudad.
Pagdating sa loob agad syang naghanap ng mauupuan at saglit lang ay may nahanap na sya at dun na kami nagtungo, nang nasa upuan na kami may lumapit sa samin at nagtanung ng Order.

Waiter: Hi Maam, welcome back po ulit. ano po order nila? tanung ng waiter.

Lui: Salamat, Same parin po tulad ng dati pero gawin mong 2pcs. Paglilinaw nya.

Waiter: Noted po Maam, ay nga pla maam bf nyo po ba yang kasama nyo?. Tanung ng waiter.

Lui: Saglit tumingin sken bago nagsalita. schoolmate ko po sya. Pagtatama nya.

Waiter: Cge po Maam pahintay nlang po ng Order nyo, salamat.

Habang naghihintay sa inorder nya nakalimutan ko na ito pala ang unang beses na makita ko sya ng malapitan maganda sya, maputi, mapungay ang mga mata kahit sya ay nakasalamin siguradong maaaninang mo parin ang ganda ng mag mata nya, dagdag mo pa ang mapupula nyang mga labi na nag aanyaya upang mahalikan, kaya naman hindi nakakapagtaka na marami ang nahuhumaling sa kanya at aaminin ko na isa ako mga mga taong yun. Nagawa ko syang pagmasdan ng ganito gawa ng abala sya mula sa dala nyang mga puting papel na hawak hawak nya kanina na waring may hinahanap at kapag nahanap nya na ito ay hahatakin nya mula sa kumpol ng mga papel.
Maya maya pa ay dumating na ang inorder nya sakto naman at tapos na sya sa paghahanap ng mga papel mula sa hawak nya kanina pagkatpos ay ibinalik na ang iba sa lagayan nya ng mga files para sa school. kinuha ang inorder nyang coffee at ang isa ay ibingay nya saken kaya nagpasalamat naman ako pero hindi ko muna binuksan upang antayin sa sasabihin nya sakin, samantalang sya tuluyan na nyang nabukasn ang coffee nya then hinalo nya ito tapos uminom ng kaunti bago sya nagsalita.

Lui: Dalawang bagay lang kaya kita inaya makipagusap at alam muna man siguro yun Mr.Stalker?. paliwang nya.

Ako: Ou naintindhan ko. Sagot ko nlang kht hindi ko talaga alam lahat.

Lui: Una, ito kunin mo mga exams mo yan these past few weeks and narecord narin yan. sabay abot saken ng mga puting papel, sa pagkakatanda ko ito ata yung hinahanap nya kanina sa kumpol ng files na hawak nya.

Ako: Cge, Salamat. Sabay tingin sa mga papel ko na walang pumasa na kahit isa man dun, sabay hikab ng malalim at tumingin sa kanya.

Lui: Maayos ang Pagcheck ko sa mga yan, kung ano ang binigay sakin na answer key yun ang sinusunod ko. Paliwanag nya. akala nya siguro pinabibintangan ko syang nandaya.

Ako: Wala ako sinabe na Masama. Pagtatama ko.

Lui: Good. at yung pangalawa naman ay yung isang araw na nagkita tayo ng di inaasahan sa isang store habang naglalakad ka. Pagpapatuloy na.

Ako: Look wala ako balak manggulo, isipin mo nalang na hindi mo ako nakita. Paliwanag ko.

Lui: Kaya nga ito gusto kita makausap para maayos ang lahat. Hindi ko yun Bf tulad ng Inisip mo, pinsan ko yun na napasyal dito para mangamusta at inimbitahan ako pumasyal sa province nila matagal na daw ng huli akong nakapasyal. Paliwanag nya.

Ako: Ahh, akala ko bf mo yun ang saya mo kasi. Opinion ko.

Lui: lahat ba ng masaya na naguusap mag bf or gf na?. bwelta nya sken.

Ako: Hindi nmn sa ganon ang ibig kung sabihin, so wala ka pa bf?. Pagtatanung ko.

Lui: Ok kaya kita kinausap baka mamaya ipagkalat mo sa campus na may bf ako pero wala ako bf bawal ako mag bf until i turn 18. dagdag nya.

Ako: Maganda yan, nga pla ilang taon kana pala now? Sunod kung tanung.

Lui: 17 plang ako bale next year pa ako mag 18. Paglilinaw nya.

Ako: I see. Putol ko.

Dalawang taon pala ang agwat ng edad namin pero napakalaking bukas nmn nya para sa isang 17 years old na babae, ang pangangatawan nya ay masasabi kung hinog na pero hindi pa ang edad nya, kung sabay may mga tao talaga na ganito nauuna magmature yung pangangatawan kesa sa edad at kabaliktaran naman yung iba.

Lui: ikaw bakit mo ako iniistalk? tanung nya.

Ako: ah ano kasi.. putol kung sagot.

Lui: may gusto ka sken noh?. dagdag nyang tanung.

Ako: ou gusto kita… Napaamin ako ng wala sa oras, mukhang malakas pangamoy ng babaeng to or sadya sigurong normal sa kanila yun.

Lui: Ganun ba. Pasensya na, bawal pa ako magka bf.. tsaka. Putol nya.

Ako: tsaka ano? Biting kung tanung.

Lui: Hindi kita type. prangka nyang sgot.

Ako: ganun ba. ok lang naintindihan kita. grabe parang gusto ko na umalis sa harap nya matapos ang sinabe nyang yun.

Lui: Ayaw ko sa lalaki na walang paninindigan sa sarili, kung gusto mo ako dapat sinabe mo sken ng harapan hindi yung inistalk mo ako, nakakatakot yang ginawa mo. dagdag nya.

:Ako: Pasensya kana sa ginawa ko: Pagsusumamo ko.

Lui: Tsaka Ayaw ko sa lalaki na hindi nag aaral at puro bulakbul ang inaatupag, para sken sila ang mga taong walang pangarap sa buhay. Pagtutuloy nya.

Pagkasabe nya saken nun ay parang wala naring dahilan para magpatuloy pa ang usapaang ito kaya naman ako na ang tumapos ng usapan namin.

Ako: Kung wala kanang sasabihin aalis na ako. Pagtatapos ko.

Hindi ko na inantay ang sunod nyang sasabihin at kinuha ko ang aking mga exam results na puro bagsak saka lumabas, iniwan ko na rin ang coffee na binagay nya para sken. Ng makalabas na ako ng Shop deresto na ako sa paguwi na hindi maintindhan ang nararamdaman. sa tindi ba nmn ng pagiinsulto kung natanggap sa kanya ay nagawa ko pang magtimpi ng aking sarili, pero grabe talaga ang mga binitawan nyang salita akala mo naman kilala nya ang buhay pagkatao ko.
Nakauwi ako ng bahay na Masama ang loob dahil sa mga ilang bagay, una binasted ako, pangalawa ininsulto ako, at ang pinaka masakit ay ang sabihan ako ng walang pangarap sa buhay at puro bulakbul lang ang alam gawin. subrang sakit sa pakiramdam ng nagyari sken para akong sinaksak sa puso ng tatlong beses at nagagawa ko pang himinga, kaya ang ginawa ko ay naginom nlang ako para kht papano mabawas ang sakit na aking nararamdaman at makatulog.
Kinabukasan araw ng Friday last day ng weekdays ng magising ako. hanggang ngayon sariwa parin sa alaala ko ang mga nangyari kahapon, ganun pa man kung magpapa apekto ako sa mga salita nya ay ako lang din ang mahihirapan kaya magpasya ako sa aking sarili na kakalimtan ko na ang babaeng yun para sa ikakatahimik ng buhay ko. so ayun na nga at naghanda na ako para pumasok sa school, after ko maghanda ay deretso na ako sa byahe at sa awa naman ng diyos nakarating ako ng maayos at hindi late dahil sa traffic. pag ganitong mga araw ay hindi kami nagkakausap o nagkikita ni ej gawa ng full lahat ng sched namin para sa araw ng byernes.
Nakakapagod man ang buong araw na klase ay masasabe kong ok na rin ito at busy kahit papano nakakalimutan ko ang sakit na nagyari nung isang araw.
kinabukasan araw ng Sabado karamihan ng mga studyante at nagsisiuwuin na papunta sa kanilang mga sariling bahay para magbakasyun or magpalipas upang kahit papano ay mapawi ang buhay mag aaral sa syudad, pero para sa isang katulad ko na walang ibang aasahan or kung mayroon man ay sapat lang para sa araw na yun at problema para sa susunod pang mga araw. kaya naman ito ako naghahanda para pumasok sa aking trabaho bilang isang fast food crew di kalayuan sa aking pinapasukang paaralan, malaking bagay ito para saken kaht papano ay hindi ako umaasa sa aking mga magulang para sa aking pang araw araw na gastusin habang ako ay nagaaral. araw ng sabado at linggo ang pasok ko at palitan ang shift minsan sa umaga ako nakaduty minsan naman closing kaya okay lang saken basta weekend at nagpapasalamat naman ako ng malaki dahil sa pagpayag ng amo ko sa nasabing fast food na pinagtatrabahuan ko.
Araw ng linggo patapos na ang buong weekend at bukas panibago nanamang araw at linggong darating at sana naman kahit papano ay maging okay ang lahat sabe ko sa sarili. Patapos na ang duty ko ngayon at naghahanda na para magclose ng store at karamihan sa mga kasamahan ko ay naghahanda na para umuwi ng kanilang mga bahay para magpahinga.
pagkatapos namin masigurong close na at secure na ang lugar ay nagpasya na kaming lahat na umuwi maliban sa security guard na syang nakatoka magbantay sa nasabing lugar. kaya nmn ito ako ngayon binabagtas ang daan patungo sa aking inuupahang munting apartment, masyado narin late talga ang uwi ko kapag natapat na closing siguro mga past 10pm ay nakauwi na ako.
Habang naglalakad pauwi ay napansin kung tahimik ang daan at halos wala kanang makikitang dumadaan or mga sasakyan gawa ng oras ng curfew at karamihan naghahanda na para matulong samantalang ako papauwi palang, habang binabagtas ko ang daan pauwi sa bahay ko napansin ko na parang may sumusunod sakin na grupo ng mga kalalakihan pero hindi ko nalang pinansin baka parehas kami ng dereksyun papauwi at galing din sila sa kanilang mga trabaho ng mayamaya pa ay may narining akong nagsalita mula sa hanay ng mga lalaki buhat sa aking likuran.

Anonymous: Hoy!! Mr. Stalker. tining ng mga lalaki buhat sa aking likuran.

Bigla akong napatigil ng maraming ko ang katagang yun at sa isip-isip ko isang tao lang ang tumatawag sakin ng ganun at yun ay si Lui pero bakit naggagaling ito sa ibang tao ngayon, kaya naman agad ko itong nilingon at ng saktong paglingon ko isang matigas na bagay ang naramdaman kong lumapat sa aking mukha kasabay nun ay paghawak ko sa parteng natamaan, dahil sa tindi ng tama saken ng bagay na yun ay agad akong natumba at nanlabo ang aking paningin,kasabay ng pagbagsak ko narining ko nanaman nagsalita ang nasabing lalaki pero hindi ko makita kung sino sya gawa ng madilim ang paligid at nagdidilim narin ang paningin ko.

Anonymous: Yan ang nagpapala ng naghahangad ng mataas, ang lakas ng loob mo para lumapit at kausapin si Lui alam ko dapat kung san ka lulugar. Pagbabanta ng isang lalaki.

Pagkatapos nun ay naramandaman ko nalang sa aking katawan ang paglatay ng ibat ibang uri ng mga kamay at paa sa bawat parte ng aking katawan at kasabay nuon ang tuluyan na akong nawalan ng malay.

Itutuloy…