Hunks Over White Roses: Sweet Surrender 19

Chapter 19

Isa lang ang napatunayan niya habang pinagmamasdan ang nahihimbing na si Ahmed. Mahal na mahal niya ang binata. Nagawa niya ang isang bagay na ni sa hinagap ay hindi niya naisip na magagawa niya. At kanina habang buong bangis siyang inaangkin nito, ramdam niya ang pagmamahal na isinisigaw ng puso niya. Sapat na sa kanya ang siya lang ang magmahal ng walang kapalit. Ng hindi tiyak kung ano ang mangayayari bukas. Ang tanging lama niya sa mga oras na iyon ay hindi niya kaya pang mawalay sa kanya ang lalaking katabi… ang lalaking buong alab na umangkin sa puso niya… sa buong katawan at kaluluwa niya… ang lalaking pinakamamahal niya.

Hinaplos ng kanyang palad ang pisngi nito… ang mga labi na kinauuhawan niya. Nag init ang kanyang pisngi nang maalala ang mga nangyari kagabi. Mula sa mainit na pagtatalik sa ibabaw ng lamesa hanggang sa umabot sila sa shower room. Sumakit pa nga ang balakang niya dahil una siya nitong pinaupo sa lavatory sink at marahas na pinasok. Hindi sila natapos doon dahil inilipat siya nito sa malaking bath tub at matapos sumakit ang likod niya ay itinayo siya nito isinandal paharap sa dingding habang nasa likod niya ito at mabangis na bumabayo. Huli siya nitong dinala sa kama. Napakagat labi siya dahil sa kung anu anong posisyon ang ipinagawa sa kanya ni Ahmed. At hindi siya nakaramdam pa muli ng anuman pang hiya sa katawan. Bagkus ay buong alab din siyang nagpaubaya at nagpatinaod sa gusto nitong gawin.

I love you… sabi ni Red nang pabulong. Matapos na kintalan ng mabining halik sa labi si Ahmed ay maingat niyang itinaas ang braso nito sa baywang niya upang makatayo siya at makalabas na ng silid habang madilim pa. Mahirap na at baka may makakita pa sa kanila sa ganoong sitwasyon. Marahil sa pagod kaya mahimbing ang tulog nito at hindi nagising nang siya ay bumangon na. HInagilap ng kamay niya ang bathrobe ni Ahmed at ibinalabal sa katawan. Hindi na niya kasi mahagilap ang punit na sando maging ang suot niyang boxer shorts. Pagkatapos na bigyan ito ng huling sulyap ay mabilis siyang humakbang papalabas ng silid.

Bumaba siya ng hagdan pagkaligo at pagkabihis niya. Tinungo niya ang malaking kusina dahil gusto niyang magkape para mainitan naman ang sikmura niya. Hanggang ngayon ay parang nararamdaman pa rin niya ang pagkalalaki ni Ahmed na sumagad yata sa bukana ng sikmura niya kagabi. Napangiti siya sa naisip. Napahinto siya sandali nang makitang nandoon si Munjal na nakaupo sa harap ng malaking kitchen table at sumisim din ng kape habang nagbabasa ng newspaper. Pinagmasdan niya ito mula sa di kalayuan. Walang duda, napaguwapo nito. Mukhang mabango na malinis na ewan pa dahil hindi talaga niya mai describe. In fact, mas guwapo ito kay Ahmed. Ito yung tipo ng kaguwapuhan na sasambahin ng kahit na sino.

Ngunit mataman niyang pinakiramdamaman ang sarili. Malakas na kilig ang nararamdaman niya pag kaharap ito, lalo na sa pinakikita sa kanyang kabaitan at concern ngunit dama niyang may kulang. Mahal din niya ito, walang duda. Ngunit hindi niya maramdaman kay Munjal ang nararamdaman niya pag katabi si Ahmed. Yung pakiramdam na nasa panganib pero safe pa rin. Yung parang may humahalukay sa sikmura mo pag tinititigan ka o kaya naman ay nanginginig ang kalamnan pag nahahawakan siya. Kay AHmed niya lang naramdaman ang kakaibang init at pagnanasa na ipinakilala sa kanya nito. Kay Munjal ay pulos respeto, kabaitan at pagmamahal pero ramdam niyang pangkapatid o kaibigan lang. Alam niyang masaya rin ito pag kasama siya pero hindi niya maintindihan kung bakit parang lagi itong may nakaharang na pader sa pagitan nila. Na may ibang laman ang puso't isipan nito kahit masaya silang nagkukuwentuhan. Hindi siya sigurado subalit talagang nararamdaman niya na may taong nakapagitan sa kanila. Hindi lamang niya tiyak kung sino.

"Good morning." bati niya nang mapagpasyahan na lumapit sa kinauupuan nito.

"Hi baba," ganting wika ni Munjal at ibinaba ang binabasang dyaryo.

Humila siya ng silya na kalapit nito. Hindi siya kumibo at sa halip ay tiningnan lang ito.

"Would you like to have some coffee, huh baba?" si Munjal.

"No. Mamaya na lang siguro."

"Are you sure? Masarap mag painit pag ganito kalamig sa umaga." ani Munjal.

Tumayo upang kuhanin sa cabinet ang bote ng kape, asukal at creamer. Kumuha ito ng tasa at nagsalin ng mainit na tubig. He was preparing him a coffee.

This guy is so sweet. bulong ni Red sa sarili habang pianpanood niya ang paghalo nito sa kape na para sa kanya.

"Do you want your coffee extra sweet o medyo matapang?" nakangiting tanong nito sa kanya.

Gusto niyang sabihin na hindi siya interesado sa kape pero hindi niya itinuloy. May gusto na naman kasi siyang mapataunayan sa sarili. At pawang heto ang tamang pagkakataon para malaman ang kasagutan sa kanyang tanong.

"Kahit ano, basta ikaw ang may bigay." sagot niya at ngumiti na matamis.

"Okay baba, ako na bahala." natatawang pagyayabang pa nito at patuloy pa rin sa paghalo.

"I think this should be okay." wika ni Munjal habang tumikim ng isang kutsarita.

"Do you love me?" ewan ni Red kung saan nanggaling ang tanong niyang iyon.

Napatigil tuloy si Munjal nang 'di oras sa paghahalo ng mainit na kape. Maang na napatitig sa kanya ang mga matang nagtatanong.

"I'm sorry?" si Munjal na parang gustong kumpirmahin kung nagkamali siya ng dinig.

"Mahal mo ba ako?" walang gatol na ulit ni Red.

"O-of course, baba. I do. Bakit mo naman naitanong?"

"On what ground?" sa halip at tanong muli ni Red.

"Does it matter?" asked Munjal.

"Kiss me." walang kagatol gatol na wika ni Red.

"What?"

"If you really love me then kiss me."

"Why?" naguguluhan na talaga si Munjal sa kinikilos ni Red.

"Kissing me isn't too much to ask, is it?"

"Y-yeah…"

"Then do it."

"Something's going on baba, I know it."

Nalaglag ang balikat ni Red. Huli na naman siya sa pagkakataon na ito. Ganoon ba siya ka transparent? Ang daling mahulaan ng mga plano niya.

"Spill it out." Munjal was serious.

Huminga muna si Red na malalim bago inipon ang lakas ng loob upang magsalita.

"I- I just… I just wanna know my exact feelings for you… a-and y-yours towards me…."

"I care for you, you know it baba." si Munjal na humila ng upuan patabi sa kanya.

"Yeah, I know. I feel it but…."

"But what?"

"You don't love me."

"I do, baba…"

"It's pure platonic. I can feel it, Munjal."

Hindi nagsalita si MUnjal pagkarinig ng sinabi niya. Tumitig lang ito sa mga mata niya na parang hinuhukay ang kaloob looban ng damdamin niya.

"I- I know, mahal mo ako pero nararamdaman kong hanggang pagkakaibigan lang ang ibinibigay mo. Lahat ng care na natatangap ko from you… yung pagigng protective mo… it's more on brotherly love… nothing more…" ani Red.

Malungkot na napangiti si Munjal.

"So, all along pala… alam mo na 'yan?" si Munjal.

"Nararamdaman ko."

"Hindi ka mahirap magustuhan, Red. Mabuti kang tao…"

"But not good enough to satisfy your taste?" asked Red.

"It's not like that, baba. But there are some things na hindi mo kayang piliting mangyari… na kung ipipilit mong talaga, hindi lang ibang tao ang masasaktan kundi lalong higit ang sarili mo. I tried hard to push my love towards you but obviously it didn't work out. And it would really be unfair if I'm gonna push it some more… makakasakit ako and at the same time, niloloko ko rin ang sarili ko."

"Yung mga pagtatanggol mo sakin kay Ahmed--"

"I wanted to protect you from him. When I first saw Ahmed looking at you, alam kong kursunada ka na niya. I know him very well. Pahihirapan ka niya and that what exactly happened kahit hindi mo sabihin. Kahit alam kong mahihirapan akong ilayo ka sa kanya dahil isa siya sa pinakamapanganib na kaaway na kilala ko. Mabait siya, no doubt about it, but he's such a beast pag may hindi nagustuhan. At isa pa…"

"A-ano…?"

"Isa pa, mahihirapan akong ilayo ka sa kanya dahil alam kong may gusto ka rin sa kanya."

"H-ha?"

"You can't deny it , baba. The problem with you is that, hindi ka marunong magsinungaling… hindi marunong magtago…and I even have this feeling that you already fell for him. You love him don't you?"

Hindi siya nakasagot sa tnong ni Munjal at sa halip ay napatungo na lang siya.

"See? I knew it. From the very beginning, alam ko na na mapapasunod ka ni Ahmed sa gusto niya. Ginawa ko lahat ang alam ko para malayo ka sa kanya dahil alam kong sa bandang huli ay masasaktan ka. But I guess it was too little too late. It already happened…"

"B-bakit mo ko gustong ilayo sa kanya?"

"Because I care for you."

"The moment I saw you… I don't know…. I just had this feeling na kailangan kitang protektahan kahit kanino…"

"But why…?"

"Because you seemed so innocent… so naive… so weak… just like him…."

"H-him?" Red showed his confusion.

Munjal took a deep deep breath before decided to open up. Tinitigan niya si Red.

"Yeah…. you're just like him…. nakikita ko siya sa'yo…"

"S-sino?"

"Yael. He's sweet… young… sobrang bait…very submissive… and you even sound like him…"

"T-talaga…?"

"Yeah, magkaboses kayo. Kaya kapag kasama kita, hindi pwedeng hindi ko siya maaalala…."

"Where is he now?"

"I have no clue."

"Oh."

"Yeah. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta right after that day…"

"That day--?"

"Would you mind if we stop talking about him? I'm still in the process of--"

"Yeah, yeah… don't worry… I just got curious… I respect your decision."

"What about that request kiss?" Munjal tried to revert the conversation.

"Oh."

"Is the invitation still open?" nakangiting tanong ni Munjal na tila nanunudyo.

"Ah… eh…"

"Let's just say na…. we just want to satisfy our curiosity… let's see kung meron bang heat na ma ge-generate gaya ng sabi mo kangina."

"Ahm… okay s-sige subukan nat--"

Red was not able to finish what he was about to say because Munjal didn't allow him to. He grabbed his nape with his one firm hand and the other one on his cheek. Napamulagat siya nang maglapat ang kanilang mga labi. nakita niyang nakapikit si Munjal kaya pumikit narin siya at pinakiramdaman ang sarili sa nagaganap. Humawak ang magkabilang kamay niya sa balikat ni Munjal. That kiss was so soft… so gentle…. the way Munjal's lips moved against his was perfect…. but it lacks something. he couldn't feel any friction like what he usually feel when Ahmed was kissing him. Walang sparks. The kiss didn't last that long because Munjal decided to ended it. Magkalapat pa rin ang kanilang noo at magkahinang ang kanilang mga habang payapang humihinga. Damang dama ni Red ang init at bango ng hininga ni Munjal na tumatama sa mukha niya.

"Now, what…?" asked Munjal.

"I- I felt nothing…" Red whispered.

"Same here…" ani Munjal.

"I guess we now know the answer…"

"Can we give another try?" biro ni Munjal at hinaplos ang pisngi niya.

"Sira ka talaga--"

"Fuck you!"

Dumagundong sa apat na sulok ng bahay ang sigaw na iyon na nagmumula sa may bukana ng kusina. Nanalamig si Red nang makita si Ahmed na tila bulkan na gustong sumabog sa anumang sandali. Dagling naghiwalay ang katawan nila ni Munjal. Halo hindi na siya makahinga sa takot na kung ano ang pwedeng mangyari smantalang si Munjal naman ay parang walang anuman na tumayo at sinalubong ang titig ni Ahmed.

"L-let me explain Ahmed--"

Naputol sa sigaw ang anumang sasabihin niya dahil si Ahmed ay inilang hakbang lang ang distansiya nila at dinaluhong si Munjal…