Aagawin Ko Ang Lahat (Part 9)

Magdalena's point of view

Nasa sementeryo kami nila Adonis, kasama ang mga magulang nito upang bigyan ng maayos na libing si Lola Tessa.

Halata ang puyat sa mga mata Adonis dahil sa walang tigil na paghahanap kay Sophia. Hindi rin ako nito pinapatulog dahil sa walang tigil na pagtatanong kung nakita ko na o may balita na ako sa bestfriend ko.

Hindi ko masabi na nag-aaksaya na lamang ito ng oras dahil hinding hindi na nito makikita pang muli ang pinakamamahal. Nasa malayong lugar na si Sophia at nakakulong habang pinagpepyestahan ng mga manyak na matatandang lalake.

"Nasaan ka na Sophia? Bakit hindi ka nagpaparamdam sa akin?" bulong ni Adonis.

"Anak, wag ka mawalan ng pag-asa, makikita mo din si Sophia. Siguro ay nabigla lamang siya sa pagpopropose mo at kinailangan niya lamang ng oras para sa sarili niya. Hayaan mo siyang makapag isip." ani ng nanay nito.

"Oo anak, babalik at babalik din siya sayo. Mag-antay ka lang. Mahal na mahal ka ni Sophia, hindi hindi ka niya magagawang iwanan" dagdag naman ng tatay nito.

Napangisi ako dahil imposible ang sinasabi nilang magpapakita pa si Sophia. At mukhang hindi pa nasasabi ni Adonis sa kanyang mga magulang ang tungkol sa ikinwento ko na iniwan na siya ni Sophia para sa ibang lalake.

Gusto ko man na sabihin sa mga magulang ni Adonis ang kwentong ito pero pinipigilan ko dahil baka mag ugat pa ito sa paghihinala nila sa akin. Hahayaan ko na lamang na maging palaisipan para sa kanila kung nasaan si Sophia.

"Oo nga Adonis, nandito naman din ako at tumutulong sa paghahanap sa kanya. Sasabihan kita agad kung sakaling may balita na ako sa bestfriend ko. Tsaka malay mo bumalik na siya dahil sa nangyari kay Lola Tessa, mapag isip isip niya na maling desisyon ang pag-alis niya at muling kayong magkasama" ani ko na kunwari nakikiramay.

Tumango lang si Adonis pero halatang nanghihina.

"Magdalena, aalis na kami ng Pilipinas bukas kaya ikaw na muna ang bahala kay Adonis. Gustuhin man namin na samahan siya pero kailangan naming asikasuhin ang mga negosyo namin abroad. Maraming mga business partners ang nag-aantay sa amin kaya kailangan na naming makalipad agad" bilin ng kanyang ina.

"Opo Tita. Hindi ko po pababayaan si Adonis at babantayan ko po siya para sa inyo" ani ko. "Lagi ko po kayong iupdate sa kalagayan ng anak ninyo" dagdag ko.

"Salamat iha. Balitaan mo din ako agad kung may marinig ka na sa kinaroroonan ni Sophia, o kung sakaling magpakita na siya uli. Nag-aalala din ako sa batang iyon. Sana ay walang nangyari masama sa kanya." dagdag nito at tumango ako.

Pagkalibing kay Lola Tessa ay sabay sabay na kaming umalis. Pinasama ako ng mga magulang ni Adonis sa kanilang bahay upang doon na mag miryenda at para din maipakilala nila ako sa kanilang mga katulong. Nang makarating sa kanilang bahay ay dumeretso agad si Adonis sa kanyang kwarto at nagkulong.

Hinayaan ko muna itong mapag isa at nagtungo na lang ako sa kusina upang kumain at tulungan ang mga kasambahay na magluto ng hapunan. Pero nag alala ako ng makitang nag-aakyat ng alak ang mga katulong papunta sa kwarto ni Adonis.

Pinuntahan ko ito at kinatok ang pintuan pero hindi ako nito pinagbubuksan. Inilapat ko ang aking tainga sa pintuan upang pakinggang ang nangyayari sa loob at halos madurog ang puso ko dahil puro sigaw at iyak ang naririnig ko.

Dahil sa pag-aalala na baka may mangyaring hindi maganda kay Adonis ay hindi ako tumigil sa kakakatok, pero ng pagbuksan ako nito ng pinto ay puro sigaw at pagdadabog lang ang inabot ko.

Masakit man pero inaasahan ko ng mangyayari ito. Inaasahan ko ng mahihirapan at matatagalan akong tanggalin si Sophia sa buhay ni Adonis pero gagawin ko ang lahat upang makalimutan niya ang bestfriend ko at ako ang pumalit sa espasyong iniwan nito.

Gagawin ko ang lahat upang mahulog ang loob ni Adonis sa akin.

===

Lumipas ang tatlong buwan at talagang hindi na natagpuan ni Adonis si Sophia. Halos mabaliw na ito dahil kahit na anong gawin niya ay walang nakakaalam kung nasaan ang babaeng pinakamamahal niya.

Gumastos na rin ito upang maghire ng private investigator pero wala pa ding nangyari. Ni katiting na detalye kung ano ang nangyari o kung nasaan si Sophia ay wala itong natanggap.

Lumipas ang tatlong buwan at nakita ko ang unti unting pagbabago sa itsura ni Adonis. Lumalaki na ang kaynang eyebags at unti unti na rin itong pumapayat dahil sa hindi pagkain. Halos maawa ako sa kanya dahil hindi na siya ang Adonis na kilala ko. Pero kahit na ganon ay siya pa din ang Adonis na mahal ko.

Bukod sa pagbabantay sa kanya, ay ginugugol ko din ang oras ko sa pagtatrabaho bilang assistant supervisor dito sa isang mall sa bayan ng San Alcantara. Nagkaroon kasi ako kaagad ng trabaho ilang araw matapos ang graduation, at laking pasasalamat ko dahil inendorso ako ng school upang mabilis akong matanggap sa trabaho. Si Sophia kasi dapat ang ieendorso nila dahil ito ang nakakuha ng Suma Cum Laude pero dahil wala na siya ay ako na ang pumalit.

Ngayon ay naglalakad na ako palabas ng mall upang magpunta sa bahay ni Adonis upang silipin at kamustahin ito.

Kinuha ko ang aking cellphone at tinawagan si Tatay Tyago.

"Hello Tatay Tyago, kamusta kayo diyan?" tanong ko.

"Maayos naman. Nagpapahinga lang kami ngayon kasi nakailang rounds naming tinira itong si Sophia ngayong araw. Kahit ba namang ilang buwan na naming nilalaspag ang babaeng ito ay hindi pa din nakakasawa ang katawan.hehe"

"Good. Kamusta naman si Sophia?"

"Ayun, tulog. Ikaw ba naman ang magdamag na tirahin ewan ko lang kung hindi bumagsak katawan nun. Tsaka wala pa ding tigil sa kakaiyak, akala siguro niya ay maaawa kami sa kanya. Laging sinisigaw ang pangalan ng lola niya, nung boyfriend niya tsaka ikaw!" sagot nito.

"Alam ba niya kung sino ang may pakana ng lahat ng ito?"

"Wala siyang alam, akala niya ay dinukot lang namin siya upang pagsamantalahan. Hindi niya alam ang tungkol sa mga plano mo" anito. "Teka Magdalena, kailan ka magpapadala ng pera dito? Paubos na yung pinadala mo nung nakaraan, medyo minalas sa sugal eh"

"Ang laki na ng pinadala ko nung nakaraan ah, naubos agad?" reklamo ko.

"Wag ka ng magreklamo diyan, syempre mabilis naming naubos iyon sa sugal. Idagdag mo pa yung pang araw araw na gastusin namin tulad ng alak at pagkain. Aba'y talagang mabilis mauubos yang pinapadala mo" inis na sambit nito. "Tsaka tandaan mo Magdalena, kung sakali na hindi ka tumupad sa napag usapan natin, baka sa poso negro ka naman pulutin kapag nagkabalikan etong kaibigan mo at yang lalake mo!" banta nito.

Wala akong nagawa kundi ang magbuntong hininga.

"Sige Tatay Tyago, magpapadala uli ako diyan bukas. Basta siguraduhin niyo lang na hinding hinding makakawala si Sophia. Nagsisimula pa lang ang mga plano ko at ayaw kong mapurnada ito"

"Yan ang gusto ko! Masunurin at mabilis kausap. Tsaka wag kang magalala, impossibleng makatakas dito ang matalik mong kaibigan. Kahit pa tumakbo iyon ay mahahabol namin kasi iika ika na maglakad!" tawang biro nito.

Nagpaalam na ako at ibinaba ang telepono. Gagawin ko ang lahat para hindi na muling magkita sina Adonis at Sophia. Kahit na ibigay ko ang lahat ng sahod ko kayna Tatay Tyago ay gagawin ko para lang magawa ko ang lahat ng plano ko.

Sumakay na ako ng taxi upang magtungo sa bahay ni Adonis.

Pagdating ay dumeretso ako sa kanyang kwarto dahil sabi ng mga katulong ay hindi pa raw ito kumakain at walang inatupag kundi ang pag inom ng alak.

Sinubukan kong buksan ang pinto at nagulat ko dahil hindi ito naka-lock. Marahan akong pumasok upang silipin kung ano ang ginagawa nito. Nakaupo si Adonis sa sahig at nakasandal sa kanyang kama habang umiinom. Halos lagpas na sa bilang ng aking mga daliri sa kamay at paa ang mga naubos nitong bote ng alak ngayong araw.

"Adonis hindi ka pa raw kumakain sabi ng mga katulong? Magkakasakit ka niyan" malambing kong ani habang papalapit sa kanya.

Hindi ako nito pinansin bagkus ay tumungga uli ng isang bote ng alak.

"Adonis tama na yan, baka magkasakit ka kapag pinagpatuloy mo pa yan. Tingnan mo nga ang sarili mo? Halos pabayaan mo na ang katawan mo dahil sa pag inom"

Hindi ako nito muling pinansin.

"Nag-aalala na ang mga magulang mo sayo. Nakita mo na ba ang sarili mo sa salamin? Ibang iba ka na kumpara noon. Hanggang kailan ka magkakaganito?" medyo inis kong tanong.

Tila ba isa akong hangin dahil para itong walang narinig.

Nakaramdam ako ng inis kaya hinawakan ko ang hawak nitong bote ng alak at inagaw sa kanya. Kaso ay hindi ito pumayag kaya hinigit niyang muli sa aking kamay ang bote at biglang malakas na binato sa pader ng kanyang kwarto.

Nabasag ito at nagkalat sa sahig ang mga bubog.

Nakaramdam ako ng takot at pagkabigla sa kanyang inasta kaya medyo lumayo ako.

"Sabihin mo sa akin Magdalena? Magsabi ka ng totoo? Pakana mo ba ang lahat ng ito?" seryoso itong tumingin sa akin na akala mo binabasa ang mata ko pati ang kilos ko.

"Ah-eh-uh-eh" utal kong panimula. "Sye-syempre hindeee! Ano naman ang magiging kinalaman ko dito? Eh kusa ngang umalis yung tao para sumama sa ibang lalake! Gusto ko nga sanang kausapin siya ng gabing iyon at mag sorry kasi bigla akong umalis nung graduation, pero katulad mo ay hindi ko narin siya nadatnan!" ani ko.

Seryoso pa din itong nakatingin sa akin at halatang hindi pinapaniwalaan ang kwento ko.

"Isip ako ng isip ng dahilan kung bakit biglang nawala si Sophia. It really makes no sense na ipinagpalit niya ako para sa ibang lalake at iwanan niya rin si Lola Tessa ng mag-isa. Namatay na ang lola niya pero hindi pa din siya nagpapakita?" tanong nito sa akin.

Napalunok ako.

"Isa lang naiisip ko, plinano ang lahat ng ito. At sino kaya ang pwedeng gumawa nito? Sabihin mo sa akin Magdalena, sino?" muli nitong tanong na akala mo pinagbibintangan ako.

"Hi-hi-hindi ko alam Adonis. Bakit parang pinagbibintangan mo ako? Ano naman ang magiging dahilan ko para gawin ito? Tsaka paano ka nakakasiguro diyan sa iniisip mo?" napangisi ito ng sarkastiko.

Lumapit ito sa akin. Kinuha niya ang aking kamay at inilapat sa pagitan ng kanyang hita.

"Nasarapan ka nung gabing chinupa mo ako diba? Ano ang pakiramdam na pinagsamantalahan mo ang boyfriend ng bestfriend mo habang natutulog? Huh?" nagulat ako sa kanyang tinuran. Tila pinagsakluban ako ng langit at lupa dahil sa narinig. Alam niya ang nangyari sa amin? Gising siya noong gabing iyon?!

"Ah-eh-uhhh" hindi ako makapagsalita.

Lumayo ito sa akin.

"Gising ako nung gabing iyon Magdalena, at alam kong ginamit mo ang aking kahinaan para masolo mo ako" anito. "At bukod don, alam kong matagal ka ng may gusto sa akin. Yung mga sulyap mo at ngiti ay alam kong may ibig sabihin. Kaya para walang maging hadlang sa pagkagusto mo sa akin ay naisip mong ilayo si Sophia para hindi na kami magkita pa."

Napauwang ang bibig ko sa narinig. Eksaktong eksakto ang kanyang sinabi sa plano ko at hindi ko akalain na malalaman niya ito. Pero hindi dapat ako umamin, at hindi dapat makita sa akin na totoo ang kanyang mga sinabi.

"Ipinahanap ko ang tatay tatayan mo sa bahay niyo pero wala siya doon. Sabi sa akin ng private investigator ay hindi na daw ito umuwi sa inyo ilang linggo ng makalipas. At sinubukan kong bilangin, sakto sa pagkawala ni Sophia ang araw ng pagkawala ng tatay tayan mo" huminto ito. "Ngayon tatanungin kita Magdalena, nasaan si Sophia?" mahinahon pero nakakatok na banta nito.

Hindi ako makasagot at nanatiling nakatingin lamang sa kanya.

"NASAAAAAAAANNNNNNNN?!!!!" sigaw nito na nagpasindak sa akin.

"A-a-a-adonis, maniwala ka wa-wala akong kinalaman sa sinasabi mo. Oo pinagsamantalahan ko ang kahinaan mo noong gabing iyon at oo gusto kita at mahal kita, pero hindi ibig sabihin ay magagawa kong ilayo si Sophia sayo! Tsaka hindi ko alam kung nasaan si Tatay Tyago?! Ang huli kong balita sa kanya ay umuwi na siya ng probinsya dahil sawa na siya sa buhay dito. At simula noon ay wala na akong balita sa kanya"

Tila ba hindi kumbinsido si Adonis sa sagot ko.

"Sinungaleng!" pagkasabi nito ay marahas niyang hinawakan ang aking braso at kinaladkad palabas ng kanyang kwarto.

"Adonis ano ba, nasasaktan ako! Wala akong kasalanan sa mga ibinibintang mo, maniwala ka!" patuloy lamang ito sa pagkaladkad sa akin pababa ng hagdan. Parang mababali ang balikat ko sa higpit ng kanyang pagkakawak.

"Eto ang gusto kong sabihin sayo Magdalena, kahit kailan ay hinding hindi kita magugustuhan! Hinding hindi ako magkaka interes sa babaeng katulad mo! Ang layo mo kay Sophia, at kahit kailan hinding hindi mo siya mauungusan sa anumang bagay at hinding hindi mo lalo mapupunan ang espasyong iniwan niya dito sa puso ko! Wala kang binatbat sa kanya!" sigaw nito. "At kung tingin mo titigil na ako sa paghahanap, nagkakamali ka! Hahanapin ko si Sophia at sa oras na malaman ko na may kinalaman kayo ni Tatay Tyago sa pagkawala niya at sinaktan niyo siya? Magtago na kayo dahil hinding hindi niyo magugustuhan ang gagawin ko sa inyo" banta nito at itinulak ako palabas ng pintuan ng bahay.

Tinawag nito ang mga katulong.

"Wag na wag niyo ng pababalikin ang babaeng iyan dito! Ayaw kong makikita ang anino at ni katiting na hibla ng buhok niya dito sa bahay ko" sigaw nito at isinara ang pintuan.

Naiyak ako sa takot at pagkabigla dahil hindi ko inaasahan ang nangyari ngayong araw. Pero ang pinaka mas namutawi sa puso ko ay ang galit. Galit kay Sophia dahil hanggang ngayon ay tinik pa din siya sa lalamunan ko. Kahit wala na siya ay binibigyan niya pa din ako ng problema.

Nakaisip ako ng paraan upang mapaniwala si Adonis na totoo ang mga sinasabi ko. Na totoo na iniwan na siya ni Sophia para sa ibang lalake at wala na itong pakielam pa sa kanya.

Humanda ka Sophia, dahil hinding hindi kita tatantanan hanggat hindi ka napapasaakin si Adonis.

Itutuloy…