Ako at si Tito Alfred

Ako si John, 19 years old, tubong Baguio. Ang ibabahagi ko ay ang marahil pinakakakaiba at pinaka-unforgetable experience ko ever.

Summer na kaya ang saya-saya. Kahit tag-init, malamig pa rin naman ang klima namin dito. Naglalaro ng 17 to 25 degrees centigrade mula March hanggang June. Masaya din dahil sa wakas makakapag-solo na rin ako sa bahay. Iniwan kasi ako nina Mama at Papa para samahan ang younger sister kong si Liza na maghanap ng mapapasukan sa Maynila. Mga isang linggo silang mawawala dahil kasabay na rin daw nilang dadalawin ang mga kamag-anak namin doon. Tuloy-tuloy na sana ang kasiyahan ko ng matanggap ko ang text mula kay Mama.

"Darating si Tito Alfred mo diyan mamayang hapon para samahan ka. Ayusin mo na lang muna ang kwarto namin ng Papa mo at doon mo na siya patuluyin. Babantayan ka niya habang wala kami." Ok na sana kaya lang talagang hindi pwede akong walang bantay. Nung isang taon, naudlot ang balak namin ng barkada ko na mag-swimming sa Pangasinan dahil hindi ako pinayagan ng Tita Helen ko na siyang nagbantay sa amin ng younger sister ko noon na nasa La Union ang mga magulang ko at nagtatrabaho sa isang resort doon. "Bwisit naman." nasabi ko na lang sa sarili ko. Sa totoo lang kasi, hindi ako malapit sa mga kamag-anak ko sa father's side. Bukod sa malayo sila sa amin ay hindi kami madalas na nagkikita. Huling beses ay nung nakaraang Pasko na dumalaw kami sa kanila.

Matapos kong basahin ang text ay kagyat nag-ayos. Inalis ko muna sandali ang aking paboritong sweater na pambahay para hindi madumihan. Pinalitan ko ang bedding. Inayos ko ang kikislap-kislap na flourescent lamp at winalis ng mabuti ang sahig. Sa pagod ko'y di ko na naisuot muli ang sweater at dahan-dahang bumagsak sa kama.

Naalimpungatan ako ng makarinig ako ng mahihinang yapak mula sa sala. Halos hindi ko pa maimulat ang mata ko ng tumanaw ako sa bintana. Kinusot ko ito ng kaunti at maya-maya'y luminaw na ang aking paningin. Magdadapit-hapon na pala at hindi pa ako nakapagluluto o nakapagsaing man lang. "Ay oo nga pala…" sabi ko at kaagad bumangon sa kama.

Saktong pagbangon ko'y sumilip si Tito Alfred sa pinto. "John, andyan ka lang pala. Ang akala ko walang tao dito." sabi ni Tito Alfred. Muntik akong mapasigaw dahil nabigla ako kay Tito Alfred na nakadungaw ang ulo sa pinto. "ahh..opo inayos ko kasi dito daw po kayo ngayon.." sabi ko na kinukusot-kusot pa rin ang mata. "Sige po tito, dito na po kayo magbihis at maghahanda lang ako ng kakainin natin." sabi ko sabay dampot ng sweater. "Sige John medyo gutom na kasi ako eh." at lumabas na ako sa silid. Madilim na sa salas kaya binuksan ko na ang ilaw.

"John sabi ng mama mo ako daw muna magbabantay sayo habang wala sila. Nasabi na ba niya yon sayo?" tanong sa akin ni Tito Alfred habang nasa loob ng silid at nagbibihis. "Opo tito nasabi na po sa akin ni mama kanina." sagot ko habang tinatakal ang tubig na ilalagay sa sinaing. "Mukhang ayaw ka talagang paglakwatsahin ano John." pabirong sabi ni Tito Alfred. "Ewan ko ba sa kanila. Bakasyon naman. Ah ewan." sabay sindi sa gas stove.

"Kamusta naman si Liza? 'Sang taon ko ring di nakita ang batang 'yon ah." tanong ni Tito Alfred na nasa loob pa rin ng silid. "Mabuti naman po. Lumaki ng kaunti pero pumayat naman." sabi ko na inilalabas ang breaded na manok sa ref. "Ah ganon ba kasi last year may katabaan siya. Mabuti naman kung namayat siya." sabi ni Tito Alfred na parang may kinukuhang naka-plastic sa kanyang bag. Maya-maya'y lumabas siya sa loob ng silid ng naka boxer shorts lang. "Eto, Ice Cream pakilagay mo na lang sa ref para may ma-desert tayo mamaya." sabi ni Tito Alfred habang iniaabot sa akin ang lata ng Vanilla Ice Cream. Hindi ko maintindihan pero bakit ba napadako ang tingin ko sa kanyang boxers. Dagli ko ring inialis ang tingin dito at inilagay ang Ice Cream sa ref. Alam kong nahalata 'yon ni Tito Alfred kaya namula ako na parang kamatis sa sobrang hiya. "Ah..Tito ok ba sa inyo ang fried chicken? ito lang kasi ang meron dito eh." sabi ko na parang naguguluhan. "OK lang John kinakain ko ang kahit ano. Salamat na rin ah." sabi niya na bumalik ulit sa silid.

Nang maluto na ang sinaing at chicken ay kagyat kong inihanda ang lamesa. Matapos makapaglagay ng mga kutsara, tinidor at plato ay tinawag ko na si Tito Alfred. "Tito, kain na po tayo habang mainit pa." pasigaw kong sabi. Inulit ko ulit ang pagtawag pero hindi pa rin siya lumalabas. Naghintay ako ng kaunti pero hindi talaga siya lumabas kaya naisipan kong silipin siya sa kwarto. Pumasok ako at nakita kong nakahiga siya sa kama at mahimbing ang pagkakatulog. Naka sando at boxers lang si Tito. Sa isip ko, buti at natitiis niya ang lamig at nakuha pang mag boxers lang. Nakakalat ang pinaghubaran niya sa sahig kaya nagkusa akong isabit yon sa silya sa tapat ng dresser. Inilagay ko naman ang kanyang rubber shoes sa gilid ng kama. Maya-maya'y nag-iba siya ng posisyon - tumihaya. At sa pag-galaw niya ay kasabay ding umungol. Napadako na naman ang mga mata ko sa boxers niya. Nagulantang ako dahil may bumubukol dito. Tinitigasan ang Tito ko. Alam kong hindi naman ako bading pero sa mga oras na yon, na-curious ako na makakita ng kapareho kong lalake na nakaboxers lang at may umuumbok na kung ano sa harapan. Bumaling naman ang aking mga mata sa mukha ni Tito Alfred. Sa edad na 34, gwapo pa rin pala si Tito Alfred. Mestiso. Jet black ang buhok at may cleft chin pa. Bumaba ang titig ko sa chest niya. Matipuno pero hindi exaggerated. Masasabi ko ring wala siyang tiyan. Naguguluhan ang isip ko. Masasabi kong nahahalayan ako sa ginagawa kong pagtitig pero sabi ko, Tito ko naman siya at walang malisya dahil pareho kaming barako. Tatayo na sana ako para lumabas at kumain mag-isa ng kumilos si Tito. Ipinasok niya ang kaliwang kamay sa loob ng boxers at wari'y kinamot ang bayag.

Isang maling tantiya at sumabit ang paa ko sa silya dahilan upang matumba ito at magising si Tito. "Ahh..Ah.. tito …Ahh kain na po, luto na po. Baka lumamig na po…" garalgal kong sabi. "Andiyan ka pala, sige susunod na ako." sabi niya sabay alis ng kamay sa loob ng boxers.