1. Home
  2. Stories
  3. Aagawin Ko Ang Lahat (Part 11)
Filipino Sex Stories

Aagawin Ko Ang Lahat (Part 11)

By hotsluttygay ·

Magdalena's point of view

Simula noong palayasin at hiyain ako ni Adonis sa kanilang bahay ay naramdaman ko ng may sumusunod at nagmamatyag sa mga kilos ko. Gusto ko man bumalik sa kanilang bahay upang magmakaawa at sabihing wala talaga akong kinalaman sa pagkawala ni Sophia, ay napagdesisyunan kong pabayaan muna ito at hayaang lumamig ang sitwasyon.

Sa mga araw na lumipas ay naging maingat ako sa bawat galaw ko; lalong lalo na sa pakikipagusap kay Tatay Tyago. Ayokong masira ang planong naumpisahan ko at ayoko ring magkaroon ni katiting na ebidensya si Adonis laban sa akin. Sinabihan ko si Tatay Tyago na huwag munang tumawag at ako ang cocontact sa kanya upang masiguradong hindi kami mahuhuli.

Sa mga panahong iyon ay iginugol ko muna ang atensyon at oras ko sa trabaho. Namuhay ako bilang isang normal na empleyado at araw araw kong ipinamalas ang aking sipag at talino sa lahat ng pinapagawa sa akin. Lahat ng napag aralan ko ay inapply ko sa trabaho at talagang nagpakitang gilas ako sa mga boss ko.

Tila umayon naman ang swerte sa akin dahil laking gulat ko ng i-promote nila ako agad sa mas mataas na posisyon at binigyan pa ng mas mataas na sahod. Hindi lang iyon, ipinalipat na rin nila ako sa mas magandang apartment kung saan sagot nila ang renta at niregaluhan pa ng sasakyan. Agad rin nila akong in-enroll sa isang driving school kaya mabilis akong natutong magdrive at makakuha ng lisensya.

Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Sinubukan kong tumanggi sa lahat ng kanilang ibinigay sa akin dahil pakiramdam ko ay sobra sobra ito, pero iyon raw ay pasasalamat sa lahat ng mga naitulong ko sa kumpanya. Ilang buwan pa lang daw kasi ako ay marami na akong nagawa; tumaas ang sales at dinagsa pa ng mas maraming kliyente ang kumpanya. At kung mas gagalingan ko pa raw ang performance ko ay mas maraming incentives at rewards pa ang makukuha ko.

Hindi magkandamayaw ang aking pasasalamat sa mga boss ko kaya naman ipinangako ko na mas gagalingan ko pa sa trabaho at hindi sila magsisi sa mga ibinigay nila sa akin.

Pero hindi lang pala doon nagtatapos ang swerte.

Isang gabi habang pauwi galing trabaho ay nahuli ko ang private investigator ni Adonis na sumusunod sa akin. Hindi na ako nagpatumpik tumpik pa kaya naman kinausap ko siya at kinumbinsi na ibigay sa akin ang kanyang serbisyo at loyalty. At dahil walang bagay ang hindi nabibili ng pera, samahan mo pa ng laman, ay pumayag ito at nangakong siya na ang bahala magpaikot kay Adonis at gawin ko na ang lahat ng plano ko kay Sophia.

Agad akong tumawag kay Tatay Tyago upang sabihing maghanda na para sa susunod na plano. Nagpadala ako sa kanya ng gamot na ipapainom nila kay Sophia at inutusan na videohan siya na sarap na sarap at nagpapakasasa sa burat ng mga kumpare nito.

Magandang takbo ng career, sariling kotse, kalayaan sa plano ko kay Sophia - hindi ko maiwasang mapangisi kapag iniisip ang biglaang swerteng umuulan sa aking buhay. Isa na lamang talaga ang kulang … si Adonis.

Pero konting tiis na lang dahil malapit ko ng maisakatuparan ang lahat ng plano ko. Kapag nangyari iyon, siguradong wasak ang puso ni Adonis dahil pandidiriha't kamumuhian niya si Sophia. Habang si Sophia? Hinding hindi na siya makakatapak pa uli sa bayan ng San Alcantara at hinding hindi na niya makikita pa si Adonis. Hinding hindi na niya ako magugulo maging ang nararamdaman ko para sa lalaking minamahal niya.

===

===

"Ang layo naman pala nitong pinagdalhan ni Tatay Tyago kay Sophia. Mukhang wala na sa mapa ng Pilipinas itong pinupuntahan ko" reklamo ko dahil mahigit tatlong oras na ang aking pagdadrive patungo sa kinaroroonan nina Tatay Tyago.

Napatingin ako sa paligid; puro matataas na puno at malalaking bato ang makikita. Wala rin ni anumang bahay o establisyimento ang matatagpuan sa paligid kaya naman imposible itong puntahan ng ordinaryong tao.

Nagpatuloy ako sa pagmamaneho at makalipas ang isang oras ay nakarating na ako sa aking destinasyon. Tumingin ako muli sa paligid upang masiguradong walang nakasunod sa akin at ng makitang ako lang ang naririto ay pumasok na ako sa loob ng bahay na mukhang warehouse.

Naabutan ko sina Tatay Tyago pati ang mga kaibigan nito na nagiinuman at nagsusugal sa may sala. Nagkekwentuhan sila tungkol kay Sophia at nagtatawanan na tila ba kamanyakan ang pinaguusapan. Kilala ko silang lahat; si Mang Gado, Mang Berto at Mang Fred, hindi ko sila makakalimutan dahil kasama sila sa mga sumamantala sa aking kabataan.

Napakuyom ako ng palad ng maalala ang ginawa nila sa akin pero pinigilan ko ang aking galit dahil siguradong tumulong rin sila para maisagawa ang aking mga plano kay Sophia.

"Magdalenaaaaaaaa, andito ka na palaaaaaaa!!! Kamusta na ang anak anakan ko?!" sigaw ni Tatay Tyago ng makita ako.

Tipid akong ngumiti at tumango sa kanilang lahat.

"Mga pare natatandaan niyo pa ba itong si Magdalena? Tingnan niyo ang itsura oh big time na big time na!hehe. Kung noon ay tayo ang nagpapaulan ng tamod sa bibig niya, ngayon ay siya na ang nagpapaulan ng biyaya sa atin dito.hehe. Sige batiin niyo ang anak anakan ko!" pagmamalaki ni Tatay Tyago.

Isa isa nila akong binati at hindi sila makapaniwala na nag iba na ang itsura ko. Inaasar pa nila ako kung pwede pa nila akong magalaw katulad ng ginagawa nila noon pero tinapunan ko lang sila ng masamang tingin.

"Nasaan si Sophia?" tanong ko.

"Nandoon sa kwarto natutulog. Bagsak ang katawan non kasi tinag team naming lahat kagabi.hahaha. Diba mga pare?!! Sarap na sarap ang puta sa apat na burat na nakasalpak sa kanya?!!" nagtawanan ang mga matatanda at naghiyawan.

"Nagawa niyo ba ang mga inutos ko? Yung gamot na pinadala ko napainom niyo ba sa kanya?"

"Oo naman! Nabidyohan namin si Sophia habang kinakana nitong sina Berto at Fred. Kitang kita sa bidyo ang lahat ng ginawa nila dun sa kaibigan mo. Tinira sa puke, sa pwet, sa bibig tapos pinaliguan pa ng tamod.hahaha. Tsaka yung gamot na pinadala mo? Putsa ibang klase! Halos oras oras ganado si Sophia at walang kareklareklamo!" ani Tatay Tyago.

Tila naman nakaramdamn ako ng excitement sa kanyang sinabi. Sigurado akong kapag nakita ni Adonis ang video ay pandidirihan na niya si Sophia. Hindi nito matatanggap ang ginawang panloloko ni Sophia sa kanya. Isama mo pa ang huling video na gagawin ko ngayon, talagang tuluyan ko ng maipaglalayo ang dalawa sa isat isa.

"Good! Dahil diyan dadagdagan ko ang pinapadala kong pera dito. At kapag natupad na lahat ng plano ko ay bibigyan ko pa kayo ng sarili niyong bahay at doon mas giginhawa pa ang mga buhay ninyo" naghiyawan ang mga matatanda na akala mo nanalo sa lotto. "Basta ang usapan natin ay hindi niyo hahayaang makatakas si Sophia at wag na wag niyo siyang papatayin" dagdag ko.

Dali dali silang tumango na parang bata.

"Mabuti naman at nagkakaintindihan tayo" ani ko. "Sige maiwan ko muna kayo at pupuntahan ko na si Sophia. Gusto ko siyang makita at gusto ko na rin siyang paglauran" napatawa ako. "Nga pala, kahit na anong marinig ninyo sa loob ay wag na wag kayong papasok, maliban na lang kung tatawagin ko kayo. Kaya ko na ang sarili ko at hindi ko na kailangan ang tulong niyo" utos ko at tumango naman sila.

Nagpunta na ako sa kwarto na tinuro ni Tatay Tyago at pagpasok ay nakita ko si Sophia na mahimbing na natutulog sa kama, walang saplot at nakakakadena ang kanang paa. Kita ang pagbabago sa kanyang itsura dahil malaki ang ipinayat nito at maaninag ang mga sugat at pasa sa kanyang katawan. Hindi ko alam kung bakit pero tila ba natuwa ako sa kinahinatnan nito, dahil sa wakas ay naranasan at naramdaman na niya ang mga pinagdaanan ko kay Tatay Tyago. Ngayon ay alam na niya ang pakiramdam na walang magawa at walang kakayanang lumaban.

Tinitigan kong maigi si Sophia. Tiningnan ko kung makakaramdam ako ng awa para sa kanya, ngunit kahit anong subok ko at pagoobserba sa aking damdamin ay tanging tuwa ang nararamdaman ko. Demonyo na kung demonyo pero walang makakapigil sa akin sa lahat ng balak ko para makuha ang lahat sa kanya.

Lumapit ako sa kinahihigaan ni Sophia at marahang tinapik ang kanyang braso.

"Sophia… Sophia gumising ka! Nandito na ako, itatakas na kita dito sa lugar na ito! Sophia gumising ka" ani ko at pinigilang matawa.Hindi nito alam na nagpapanggap lang ako at wala talaga akong balak na itakas siya.

"Uggghhhh ngggggg" iling nito.

"Sophia, gumising ka na! Aalis na tayo sa lugar na ito"muli kong pagpapanggap.

"Nnnngggghhhhhhh mmmmhhhhhhh" muling iling nito.

Unti unting bumukas ang mata ni Sophia at kita ang pagliliwanag at pagkagulat sa kanyang mukha. "Ma-ma-magdalena? Ikaw ba yannn?" tanong nito. "Hffff hfffff hffff ikaw ba talaga yan Magdalena?" nagsimula na itong humikbi na parang batang iiyak.

Ngumiti ako at hinawakan ang kanyang kamay.

"Oo Sophia. Nakita na kita, at ngayon ay itatakas na kita dito at iuuwi na kita kayna Adonis at Lola Tessa" agad na rumagasa ang luha nito at niyakap ako ng mahigpit. Para itong bata sa kanyang pag iyak at walang tigil na nagpapasalamat. Sinumbong niya sa akin kung paano siya pinagsamantalahan ni Tatay Tyago at sinabing magsusumbong ito sa kinauukulan at pananagutin si Tatay Tyago at ang mga kaibigan nito sa ginawa sa kanya.

Nagpatuloy ito sa pag-iyak at pagsusumbong, at dahil naririndi na ako ay nagdesisyon akong putulin na ang aking pagpapanggap at kumalas na sa pagkakayakap dito. Tumawa ako ng malakas at nakakaloko.

"Isa kang uto uto Sophia. Nakakaawa ka!hahahaha"

"A-a-anong i-ibig mong sa-sabihin?" litong tanong nito.

"Anong ibig kong sabihin??? Sige ieexplain ko sayo dahil mukhang naalog na ang utak mo at nawala na yang pagiging Suma Cum Laude mo dahil sa ginawa sayo nina Tatay Tyago" panimula ko. "Ang ibig kong sabihin ay hindi talaga kita itatakas dito sa lugar na ito. Ang ibig kong sabihin ay hinding hindi ka na makakabalik pa ng San Alcantara at hinding hindi mo na makikita pa si Adonis at si Lola Tessa. Mabubulok ka dito Sophia. Mabubulok ko sa lugar na ito kasama sina Tatay Tyago pati ang mga kumpare niya." deretso kong sagot.

Nalilito siyang tumingin sa akin na tila ba hindi pa din naiintindhan ang nangyayari.

"Hi-hi-hindi k-k-ko maintindihan. Ano yang sinasabi…" unti unting nanlaki ang mata ni Sophia at tila ba nauwanaan na niya ang ibig kong sabihin. "Yung gamot na pinainom sa akin ni Tatay Tyago kagabi…hindi iyon galing sa kaibigan niya…sa-sa-sayo talaga iyon na-na-nanggaling? Ibig sabihin… ibig sabihin ikaw ang may paka…"

"Oo!" madiin kong sagot at hindi na pinatapos ang sasabihin niya. "Wala ng dahilan para itago ko pa sayo ang lahat kaya OO AKO ANG MAY PAKANA NG LAHAT NG ITO"

Kita ang pagkabigla sa itsura ni Sophia, tila ba hindi ito makapaniwala sa rebelasyong narinig.

"Ba-ba-bakit mo ginawa ito sa akin Ma-magdalana? Ano ang ginawa ko sayong masama para gawin mo itong lahat sakin??? Huwag mong sabihing lahat ng ito ay dahil kay Adonis?"

"Oo Sophia, dahil kay Adonis! Dahil sa kanya at dahil sa lintik na magandang buhay na tinatamasa mo kaya pinlano ko ang lahat ng ito sayo!" sumbat ko. "Lahat na lang ng mga magpapasaya sa akin ay kinuha mo na. Yung magandang buhay, yung pagiging Suma Cum Laude at si Adonis!!! Sophia simula pagkabata ko ay wala na akong pagmamahal na naramdaman. Yung mga ginawa sayo ni Tatay Tyago, wala pa yan sa kalingkingan ng mga pinagdaanan ko sa kanya. Ang swerte swerte mo Sophia kasi simula bata ay magandang buhay na ang tinatamasa mo!" dagdag ko.

"At hindi lang iyon, ikaw pa ang nakakuha ng pagiging Suma Cum Laude sa school at sayo pa nagpropose si Adonis! Sophia wala ka ng itinira sa akin! Ipinagdulduhan mo sa pagmumukha ko nung araw ng graduation natin kung gaano ka kaswerte… kung gaano ka kasaya… habang ako… ayun! Nagdurusa at nahihirapan" pinunasan ko ang luha na tumulo sa aking pisngi.

"Magdelana hindi ko kasalanan kung ipinanganak tayong magkaiba ng estado sa buhay! Hindi ko kasalanan kung ako ang naging Suma Cum Laude at lalong lalong hindi ko kasalanan kung ako ang mahal ni Adonis" depensa nito. "Magdalena hindi ako naging madamot sayo… lahat ng meron ako ay ibinabahagi ko sayo. Tinulungan kitaaaaaa! Ginawa ko ang lahat para kahit papaano ay maging masaya ka kasi alam ko na hindi maganda ang pinagdaanan mo sa kamay ng tatay tatayan mo! Nakalimutan mo na ba ang lahat ng iyon? Sisirain mo ba ang mga pinagsamahan natin ng dahil lang sa isang lalake? Ha Magdalena?!"

Napahinto ako sa kanyang sinabi at tila ba natamaan niya ang natitirang kunsensya sa aking puso. Napatingin ako kay Sophia at nangungusap ang kanyang mga mata.

"Magdalena hindi lang kay Adonis umiikot ang mundo. Nakita mo na ba ang sarili mo sa salamin? Maganda ka! At sigurado akong maraming lalake ang nakakakita ng kagandahan mo. Hindi mo lang sila nakikita dahil nakatuon ang atensyon mo kay Adonis" muling sambit nito.

Hindi ako sumagot at nanatiling nakatingin sa kanya. Sinasabi ng puso ko na itigil na ang nasimulan kong plano at ibalik na lang si Sophia kay Adonis, pero ang utak ko ay idinidikta na maging matigas at wag magpaapekto sa anumang sasabihin ni Sophia.

Nalilito ako at hindi alam ang isasagot. Nanatili lang akong nakatingin sa aking matalik na kaibigan habang nakakuyom ang mga palad.

Huminga ako ng malalim.

Huminga ako ng malalim at ilang sandali ay … umiling.

"Wala na akong pakielam sa kung anumang pinagsamahan natin Sophia. At wala rin akong pakielam kung ano ang mga naitulong mo sa akin! Mahal na mahal ko si Adonis at gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para lang makuha siya mula sayo. Kung kailangan kong dumihan ang kamay ko para lang makalimutan ka niya ay gagawin ko" sagot ko. "Pasensya na Sophia, pero kahit na ano pang sabihin mo ay hindi na magbabago ang isip ko, dahil katulad ng sinabi ko kanina, MA-BU-BU-LOK ka ditooooo!" muli kong diin.

"Hayuuuuuuup kaaaaa Magdalena!!!" hindi na nito napigilang sumigaw.

"Alam ko!!!" madiin kong sagot. "At para ipakita sayo na ako ang hayop sa lahat ng mga hayop…" kinuha ko ang aking cellphone sa aking bag at kunwaring tinawagan si Tatay Tyago. Ngayon ko na isasagawa ang aking plano.

"Hello Tatay Tyago. Kasama mo ba ngayon si Lola Tessa?" nakita ko ang pagkabigla sa itsura ni Sohpia.

"A-a-anong gagawin mo Magdalena? Ano ang gagawin niyo sa lola ko?" natatarantang tanong nito.

"Kapag narinig niyo ang hudyat ko, bubugbugin niyo ang matandang iyan. Bugbugin niyo hanggang sa malagutan yan ng hininga! At kung gusto niyo ring pagsamantalahan yan ay gawin niyo basta pahirapan niyo ng maigi si Lola Tessa!!!" kunwari kong utos.

"Magdalena waaaaaaaaag!! Parang awa mo na wag niyong sasaktan si Lola Tessa. Parang awa mo naaaaaaa!!!! Wag niyo siyang sasaktaaaaan!!!" napatingin ako kay Sophia na kasalukuyang umiiyak.

Ibinaba ko ang cellphone at lumapit kay Sohpia.

"Sige Sophia, para sa pinagsamahan natin ay hindi ko sasaktan ang lola mo. Pero sa isang kundisyon…." tumango ito na parang bata at inaantay ang susunod kong sasabihin.

"Kahit ano Magdalena. Please lang kahit ano gagawin ko wag mo lang idadamay dito si Lola Tessa" anito.

Kunwari kong ibinaba ang tawag at itinutok ang camera ng aking cellphone kay Sophia.

"Ngayon makipag hiwalay ka kay Adonis. Sabihin mo sa kanya na hindi mo na siya mahal at nakakita ka na ng ibang lalake at hindi ka na babalik pa sa kanya" utos ko. "At kapag hindi mo ginawa ang inuutos ko, magpaalam ka na kay Lola Tessa dahil siguradong mamatay siyang nahihirapan at nagmamakaawa" pang-aasar ko sabay ngumisi.

===

===

===

Walang tigil kakaiyak si Sophia pagkatapos ma-irecord ang kanyang video para kay Adonis. Durog na durog ang puso nito dahil sa kanyang mga sinabi at wala itong nagawa dahil kapag hindi niya ako sinunod ay tiyak na mamatay ang kanyang lola. Na ang totoo naman ay matagal na itong patay.

"Masaya ka na ba Magdalena? Masaya ka na nagawa mo na ang lahat ng gusto mo?!" tanong nito.

"Sobraaaaaa! Sobrang saya ko ngayon Sophia dahil tuluyan ko ng makukuha ang lahat sayo. Maagaw ko na ang lahat sayo!" hindi ko mapigilang tumawa dahil sa sobrang galak. "Wala ng kahit na sinong natira sayo Sophia… maging si Lola Tessa" rebelasyon ko.

Nagulat ito sa aking tinuran at kumunot ang kanyang noo.

"Alam mo kung bakit Sophia? Kasi matagal ng patay ang lola mo" pag-amin ko. Nanlaki ang mata ni Sophia at napailing dahil hindi makapaniwala sa narinig.

"A-a-anong sabi mo?"

"Patay na si Lola Tessa! Noong gabing dinukot ka ni Tatay Tyago ay yung gabing inatake siya sa puso. Alam mo kung bakit? Kasi sinabi ko sa kanya ang lahat ng mangyayari sayo. Kung paano ka lalaspagin ni Tatay Tyago at ng mga kumpare nito. Sinabi ko Lola Tessa ang lahat ng plano ko sayo… at dahil nahirapan siyang tanggapin ang kahihinatnan ng buhay mo… Ayun inatake siya puso" kunwaring malungkot na kwento ko. "Paano ba yan Sophia, naisahan na naman kita. Nauto na naman kita!!!hahaha!" biglang tawa ko.

Unti unting bumilis ang paghinga ni Sophia at nararamdaman ko ang kanyang galit. Napakuyom ito ng palad at sinubukan akong atakahin ngunit hindi ito nagtagumpay.

"Hayoooooppp kaaaaa Magdalenaaaa!!! Hayoooppppppppp!!!!" sigaw nito. "Hayooppp kaaaaaa!!! Hfff hfffff anong ginawa mo kay Lola Tesssaaaaaa!!! Lollllaaaaaaaaaa!!!!" muling sigaw nito habang umiiyak.

Pinanood ko ito habang namimighati.

"Tatay Tyagooooo! Mang Gadoooo! Mang Bertoooo! Mang Freeeed! Pumasok na kayo dito!" sigaw ko at ilang sandali ay nasa loob na sila ng kwarto.

"Tapos na kami ni Sophia! Ngayon, gusto kong pagpyestahan niyo uli itong puta niyo at laspagin niyo uli kagaya ng ginawa niyo sa kanya kagabi" utos ko. "Kailangan niya ng tulong niyo para makalimot mula sa pagkamatay ng lola niya!" dagdag ko.

Agad na lumapit ang mga matatanda kay Sophia na akala mo mga asong ulol na manlalapa sa kanilang biktima. Isa isa nilang hinawakan si Sophia sa ibat ibang parte ng kanyang katawan.

"Hayop ka Magdalena!!! Demonyooo kaaaaa!!! Hinding hindi kita mapapatawad!!!!huhuhu! Lola Tessaaaaa! Lolaaaaa Tesssssaaaaaa!" hagulgol nito.

Isang malakas na kambal na sampal ang iginawad ni Tatay Tyago sa mukha ni Sophia upang patahimikin ito. Hinubad rin nito ang kanyang suot na brief at iyon ang ipinasak sa bibig ni Sophia upang tuluyan na itong hindi makalikha ng anumang tunog.

"Paalam Sophia. Eto na ang huli nating pagkikita" nakangisi kong sambit.

Naglakad na ako papalabas ng kwarto at nagtungo sa aking sasakyan. Sinuot ko ang aking seatbelt at pinaandar ang makina.

Madiin ang aking hawak sa manibela na tila may damdaming pinipigilang kumawala. Ilang saglit pa ay rumagasa ang luha sa aking mga mata. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong binalot ng lungkot at kunsensya.

Idinantay ko ang aking noo sa manibela upang mas lalo pang ilabas ang aking pag-iyak.

Maging malakas ka Magdalena.

Magpakatatag ka!!! Dahil malapit mo ng makuha ang lahat ng gusto mo. Lahat ng mga pinaghirapan mo ay malapit ng magbunga at dapat mo ng kalimutan ang nakaraan dahil magandang kinabukasan na ang nakahain sayo simula bukas!

Pinaandar ko na ang sasakyan at bumalik na sa San Alcantara.

Itutuloy …

===
===
===

P.S.

Hotsluttygay is taking a leave from writing, maybe at least a week or two. Medyo busy lang si vaccla sa trabaho and I am also gonna finalize kung paano matatapos at magsasara ang Book 1 ng story na ito.

Yes! Aagawin Ko Ang Lahat is now down to its final four chapters and hopefully abangan pa ninyo kung ano pa ang mga mangyayari kay Sophia at Magdalena at sa lintik na Tatay Tyago na iyan. Maraming pang nakakaimbyernang part at nakakalokang scenes kaya ayun… guguluhin ko na naman kayo soon.haha.

Also, I understand na ibang iba ito sa aking unang likha (Nanay Ng Asawa Ko) because of some violence, rape scene, despicable acts of some characters and simply it's not everyone's cup of tea. This story is intended to be a teleserye kind of story and so far satisfied naman ako sa itinatakbo ng plot and characters. Thank you for all your comments, likes, hearts, feedback and support. Greatly appreciate it. :)

Please don't hesitate to message me for any comments and suggestions dahil malugod ko po itong tatanggapin and will apply those for my future stories as there are tons of plots na nakahilera sa computer ko.hehe. *excited to share those with you.

And shout out pala sa lahat sa mga readers out there and for these peepz as well.

@watchingoverme @lebron019 @masterbeater @Bebeko @babalu1966 @QSLeigh @Kakaldac @Yajar10 @RestLess @rgg323 @shortcakemuffin @jero1978 @alyana21 @Bossbaby @Yagyeong @krismille @Altheakorea @pilyopenduko @KnightBad @sta7k3r @110885erol @goriob @patRekt @Waters @megashaft_08 @hmasna1976 @nahtanojc6686 @jackcolecuhlungs18 @lonereadervc @renherrera @tobats @winter. @illusionred @vruno.marz

Lastly, here's a sneak peek on what to expect in the final chapters of this story.

*** SPECIAL TEASER ***

Sophia's point of view

Kahit pagod na pagod at hingal na hingal ay patuloy lang ako sa pagtakbo upang hindi ako mahabol nina Tatay Tyago. Wala akong pakielam kung masugatan ang mga paa ko dahil sa matutulis na bato na natatapakan ko o magkaroon ng galos ang aking katawan dahil sa pagdaplis ng mga dahon at sanga ng puno sa aking balat.

Wala na rin akong pakielam kung hubad hubad akong natakbo dahil ang importante ay makalayo ako sa lugar na ito at makahingi ng tulong upang makabalik ng San Alcantara.

Kailangan kong mapuntahan si Adonis. Kailangan ko siyang makita at masabi ang lahat ng mga nangyari sa akin.

Kailangan niyang malaman na si Magdalena ang punot dulo ng aking pagkawala at kailangan siyang maparusahan sa mga ginawa niya sa akin, lalong lalo na sa ginawa niya kay Lola Tessa.

"Bilisan niyo!!! Habulin niyo si Sophiaaaaa! Hindi siya pwedeng makatakas" sigaw ng mga humahabol sa akin. Kaya naman kahit hapong hapo na ay pinilit kong tumakbo ng mas mabilis pa.

Hindi ko na alam kung gaano kalayo at ilang minuto na ang aking natakbo, pero sa haba ng naabot ko ay wala akong makitang tao o bahay man na mahihingan ko ng tulong. Puro puno at malalaking bato ang mga nadadaanan ko.

Tumakbo pa ako ng tumakbo at hindi hinayaan na ang pagod ko ang maging dahilan para mahuli ako. Kung mamamatay ako sa kakatakbo ay tatanggapin ko dahil alam ko sa sarili ko na mamamatay akong lumalaban.

Ilang minuto pa ng pagtakbo ay umusbong ang pag-asa sa aking puso. Nakakita ako ng kalsada di kalayuan at may mga mangilan ngilang bahay din akong natatanaw mula doon.

Tinahak ko ang direksyon papunta sa kalsada. Mas binilisan ko pa ang pagtakbo upang mabilis na makapunta doon. At sa pagtapak ng aking paa sa kalsada ay may nakakabinging tunog akong narinig at nakakasilaw na liwanag na nakita.

Beeeeeeppp!! Beeeeeppppp!!! Beeeeeeppppp!!!

Naramdaman ko na lang na may bumanggang sasakyan sa akin at tumilapon ako papalayo. Unti unting binalot ng dilim ang aking paningin hanggang sa mawalan ako ng malay.

Mukhang hindi na ako makakabalik ng San Alcantara. Mukhang hindi ko na uli makikita si Adonis. At mukhang hanggang dito na lang ang buhay ko. Ipinagpapasalamat ko na lang sa May Kapal na kahit paano ay nakalaya ako kayna Tatay Tyago.

Na kahit papano ay nakalaya ako sa lupit ng buhay na ipinaramdam nila sa akin.

===

Dahan dahan akong napamulat ng mata at napangiwi dahil sa sakit ng katawan. Hindi ko maigalaw ng maayos ang aking kamay at katawan dahil sa tuwing ikikilos ko ang mga ito ay kung anong sakit ang aking nararamdaman.

Nang tuluyan ng makamulat ay marahan kong pinagmasdan ang paligid. Nakita ko na nasa loob ako ng isang malinis na kwarto at napaka ayos ng mga gamit na nandito.

Nakaramdam ako ng takot dahil baka kakilala ni Tatay Tyago ang may ari ng lugar na ito at muli na naman akong mapunta sa kanilang mga kamay.

"Tito she's awake! Thank God she's awake!!!" rinig kong sambit ng isang binata.

"Yes she's awake! Wala ka ng dapat ikatakot because we didn't kill her" matipunong sagot ng isang lalake.

"Sinasabi ko sayo Kuya, kapag etong babaeng ito ay may kinalaman sa mga negosyo mo ay hinding hindi ka na makakadalaw pa dito sa pamamahay ko. I will never ever allow my sons or this family to get involved sa kung anumang hindi magagandang transaksyon ng negosyo mo" madiin na boses ng isa pang lalake.

"Magrelax ka lang diyan bro, okay lang? Wag kang masyadong paranoid! Parang hindi ka lalake ha. Katulad ng sinabi ko kanina, I don't know her. Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumakbo sa harapan ng kotse ko while we were driving back here" sagot muli ng matipunong boses.

"Paranoid is different from being protective, Kuya. Kung magkakaroon ka ng pamilya, you will understand where I'm coming from." ani ng isa.

"Tskkkk! Whatever!!!" sagot muli ng isa.

"Stop fighting! Baka nakakalimutan niyo kasama natin dito ngayon ang panganay ko, hindi maganda na naririnig niya kayong dalawang magkapatid na nag-aaway. Tsaka hindi makakabuti sa kalagayan ng bisita natin kung maririnig niya kayong nagtatalo. She's obviously not in good shape, so she needs to rest and calm her head" ani ng isang babae. "Pero once na malaman ko lang din talaga na may kinalaman ko o ang kumpanya mo dito sa bisita natin, hinding hindi ko na papayagan yung anak ko na sumama sayo. At hinding hindi ka talaga makakatungtong dito sa bahay" dagdag nito.

Ibinaba ko ang aking tingin at hinanap ang mga pinanggagalingan ng boses. Nakita ko na may mga nakatayo di kalayuan sa aking kinahihigaan at nakatingin sa akin; ang isa ay magandang babae, ang isa naman ay gwapo at matangkad na lalake na nakahalukipkip ang braso, ang isa ay batang lalake na kamukha ng unang lalaking nabanggit ko, at ang huli naman ay isang morenong lalake.

Para silang isang pamilya at kita ang pagtataka at pagaalala sa kanilang mga itsura habang nakatingin sa akin.

Lumapit ang babae sa aking tabi, pero dahil sa takot ay nagpakawala ako ng mga mahihinang sigaw.

"Wag kang matakot, ligtas ka dito sa amin" nakangiti at malambing na sambit nito sa akin. Naupo siya sa may tabi ng kama. "Ano ang pangalan mo?" tanong nito.

Umiling ako at hindi sumagot.

"Ako nga pala si Carla…, Carla Villarin" anito sa akin. Pinalapit nito ang mga kasama niya sa likod at isa isang pinakilala. "Eto ang aking asawa, si Knight Villarin at eto naman ang mga anak namin, si Frank. At etong isang lalaking ito na mukhang basagulero ay si King Villarin, kapatid ng asawa ko" natatawang biro nito.

Isa isa ko silang tiningnan at ng makampante ay unti unting nawala ang kaba sa aking dibdib.

"A-a-ako si So-so-sophia. Tu-tu-tulungan niyo akong makabalik ng San Alcantara. Kailangan kong makita si Adonis" sagot.

ABANGAN…..

P.S. (Again)

Shoooottaaaaa!! Kinikilig ako!!! Finally matutupad na ang pangarap kong crossover ng dalawang story na naisulat ko. Dream cum trueeeee!hehe. Kung hindi po ninyo kilala sina Carla, Knight, Frank at King, I suggest you read Nanay Ng Asawa Ko.hihi. :)

Ngayong nasa poder nina Knight and King si Sophia, ano pa ang kayang gawin ni Tatay Tyago sa kanya? Ano kaya ang magiging reaksyon ni Magdalena kung malaman niyang nakatakas si Sophia? At higit sa lahat abangang ang pagbangon at paniningil ni Sophia sa mga taong may atraso sa kanya. Kung naagaw man ni Magdalena ang lahat, BABAWIIN NAMAN NI SOPHIA ANG LAHAT.