Juan T.amad

Episode 1

Ako nga pala si Juan T-Amad, bente anyos. Ako ay may lahing arabo kaya ganyan ang aking apelyido.

Kayumanggi ako at may makapal na balbas at bigote. Pero wala akong putok.

Nag iisa lamang ako ngayon sa maliit na kubo dahil si Lola na dati kong kasama ay nasa isang anak nito sa Bisaya. Habang ang aking mga magulang ay hiwalay na at may kanya kanyang buhay na.

Isang simpleng magsasaka lamang ako sa aming probinsya ng makatanggap ako ng isang telegrama.

Nasa may kubo ako malapit sa aming taniman at kasalukuyan na nakahiga sa papag sa labas ng lumapit ang kartero sa akin dahil kakatapos ko lamang mag almusal.

" Juan, sulat para sa iyo" ang sabi ng kartero sa amin. Kilala na namin ang kartero dito sa lugar namin dahil sa wala kasing signal dito sa amin lugar kaya tanging telegrama pa din ang pinaka main source ng aming komunikasyon.

" Salamat po" ang sabi ko dito at kaagad ko kinuha ang sulat.

" Saan kaya galing ito?" ang tanong ko sa aking sarili habang tinitignan ang paligid ng sulat.

" Kay Tyong Kadyo" ang sagot ko sa aking sarili dahil nakita ko ang pangalan nito sa envelope.

" Bakit kaya siya na pasulat?" ang tanong ko habang binubuksan ko ang sulat.

" Pinapapunta ako nito sa Maynila para makatulong daw ako sa kanila" ng mabasa ko ang sulat.

At talaga ata sigurado siya na hindi ako makakatanggi dahil may pinadala itong 1k na nakaipit sa loob ng sulat.

Kaya agad din ako nag impake at naligo para makapagbiyahe na ako.

Hinabilin ko ang aking lumang kubo sa aking mga kapitbahay. At kaagad ako sumakay ng trike tungo sa terminal ng bus

=======================

Sa loob ng isang maliit na bahay sa may kamaynilaan.

Isang lalaki ang kasalukuyan na pinapakain ng isang babae na naka duster lamang.

Nasa wheelchair ang lalaki at nakatingin lamang ito sa malayo habang sinusubuan ito ng babae.

" Kadyo, kumain ka na" ang sabi ng babae habang tinatapat nito ang isang kutsara na may kanin at ulam sa bibig nito.

Binuka naman ng lalaki ang bibig nito at ngumuya. Matapos niya ito nguyain ay inabot naman ng babae ang baso na may tubig.

" Nakuha na kaya ni Juan ang sulat ko?" ang tanong ng lalaki sa babae.

" Siguro naman mahal, ang hirap kasi sa iyo eh. Andami naman diyan na mas malapit" ang sabi nito sa lalaki na asawa pala niya.

" Mahal, ayaw ko basta magtiwala at isa pa alam ko na mapagkakatiwalaan yan si Juan" ang sagot ng lalaki.

" Ikaw bahala mahal" ang maikling sagot nito sa lalaki at bumalik na siya sa pagpapakain dito.

Malalim naman ang tingin ng babae habang pinapakain nito ang asawa niya

========================

Dapit Hapon.

Kakapasok lamang ng bus na aking sinasakyan sa loob ng istasyon.

Kaagad naman ako bumaba sa bus at lumakad tungo sa gwardya na nasa di kalayuan. Tanging isang lumang backpack lamang ang dala ko.

" Boss alam nyo po ba kung paano pumunta dito" sabay pakita ko sa isang kapirasong papel.

" First time ko po kasi dito" ang pahabol ko dito.

" Sumakay ka doon sa dyip na iyon" sabay turo sa dyip na nasa dulo at kasalukuyan na nagsasakay ng pasahero.

" Pag dating mo sa dulo ng ruta niya. Hanapin mo ang jollibee. Sumakay ka ng trike at turo mo lang ang address na yan" ang sunod sunod na instructions nito.

Kaya mabilis kong tinandaan ang sinabi nito. Sumakay na ako sa dyip at nagbayad.

Sa may tabi ako ng driver sumakay dahil nakiusap ako dito na ibaba ako sa dulo ng ruta niya kung saan may Jollibee.

Halos isang oras din ang naging biyahe namin dahil sa trapik pero binaba nito sa ako sa tapat ng Jollibee at nakita ko naman ang sinasabing mga nagtrike ng guard kanina.

Kaagad ako lumapit dito at pinakita ang papel. Medyo mahirap daw at nagtanong tanong pa ito sa mga kasamahan niya.

Maswerte naman at may isa sa kanila na nakakaalam ng lugar. Sinabi naman nito na doon na daw ako sumakay.

Kaya sumakay agad ako at tinungo namin ang lugar ng aking Tiyo Kadyo.

Tumigil ang tricycle sa isang maliit na compound. Bumaba ako sa trike at pinagmasdan ko ang paligid.

May sari sari store sa tapat. May mga maliit na bahay sa paligid nito at ang bahay ng aking tiyo kadyo ang may pinaka malaki.

Kahit medyo luma na ito ay ayos lang dahil sa malawak ang harap nito. May nakaparadang lumang kotse dito.

" Kay Tiyo Kadyo siguro ito" ang sabi ko sa aking sarili. Lumapit ako sa lumang bakal na gate at kumatok.

" Tao po, Tiyo Kadyo!Tao po, Tiyo Kadyo!" ang dalawang beses kung tawag mula sa labas ng gate.

" Andyan, saglit" Ang narinig kong sigaw ng isang babae mula sa loob ng bahay.

At wala pang dalawang minuto ay lumabas ang isang babae na nakaduster na puti tsaka ito nag salita.

" Ano po kailangan nila?" ang tanong nito sa akin.

" Dito po ba nakatira si arkadyo Santos?" ang tanong ko naman dito.

" oho, sino po ba sila" ang tanong at sagot nito sa akin.

" Si Juan po, ung pamangkin niya galing probinsya" ang sabi ko dito.

" Pasok Pasok, kanina ka pa hinihintay ng tiyong mo" ang aya nito at pumasok muli ito sa maliit na gate tsaka ako sumunod din dito.

Dito ko napansin na ang sexy pala ng kausap ko dahil sa bakat na bakat ang malaki nito puwet at parang medyo bata pa ito.

" Umupo ka muna at ilalabas ko ang tiyong mo" ang sabi nito habang pinaupo ako sa sala.

Umupo ako sa couch at nilibot ang aking paningin. Malaki ang bahay at maraming mga appliances dito.

Ang kusina ay nasa dulong bahagi ng bahay. Katabi nito ang banyo na may kalaparan ang pinto.

May dalawang kwarto sa gilid. Kapansin pansin din na mas malapad ang pintuan ng nasa unahan.

Nakasabit din sa mga pader ang mga diploma ni Tiyong Kadyo bilang isang seaman. Ganun na din ang diploma ng isang babae na hindi pamilyar sa akin ang pangalan.

" Juan, pamangkin ko" ang sigaw mula sa akin harapan na bumasag sa akin pag mamasid sa loob ng bahay.

" Tiyong" ang tanging nasabi ko dahil nakita ko ito na nakaupo sa isang wheel chair habang tulak tulak ng babae.

Lumapit ako dito at kaagad ko niyakap ang aking tiyuhin.

" Iho, kumusta ka na?" ang tanong nito sa akin.

" Ayos lang po ako tiyong pero kayo po? Anong nangyari?" ang tanong ko dito.

" Kadyo Mahal, iwan ko muna kayo at aasikasuhin ko lang ang hapunan natin" ang paalam sa amin ng babae.

" Osige at mag uusap lamang kami ng aking pamangkin" ang sabi nito sa babae.

" Iho, pakitulak mo nga ako malapit sa sofa at para makaupo ka rin" ang utos nito sa akin.

Kaya agad ko tinulak ang wheelchair tungo sa akin sofa. At umupo din ako dito.

" Kumusta naman sa atin iho?" ang tanong nito sa akin.

" Ayun tiyong marami pa din talahib" ang sagot ko dito.

" Tiyong, nahihiya man ako magtanong. Pero sino po siya" ang tanong ko dito.

" Ay oo nga pala, matagal na akong hindi nakakauwi sa atin" ang sabi nito.

" Siya ang tiyang Rowena mo" ang sabi nito.

" Asawa ko iho, nakilala ko sa barko" ang sabi nito sa akin muli.

" Ah, kaya pala hindi ko siya kilala" ang sabi ko dito habang pinagmamasdan ang aking tiyahin na nagluluto sa kusina.

" Juan, siya talaga ang dahilan bakit kita pinaluwas dito" ang sabi nito sa akin.

" Bakit po tiyong?" ang nagtataka kong tanong dito.

" Mahina na ako iho, nabulag at nabaldado ako sa barko" ang kwento nito.

" Kaya kailangan ko ng katulong at kasama ng tiyahin mo sa mga gawain bahay" ang sabi nito sa akin.

" Yun lang pala tiyong eh, alala mo noong maliit ako. Kapag papaluin ako ni Lola ikaw ang nagtatanggol sa akin" ang sabi ko dito.

" Siyempre naman sanggang dikit tayo eh" ang sabi nito.

Masaya pa ang naging kwentuhan namin ni Tiyong kadyo ng lumapit si tiyang Rowena sa amin at niyaya kami kumain.

Nag presinta naman ako na itulak ko ang wheelchair ni Tiyong pero sabi ni Tiyang na siya na daw at kumain na daw ako.

Habang kumakain kami ay pinakilala naman ako ni Tiyong kadyo kay Tiyang.

" Mahal" ang tawag ni Tiyong Kadyo.

" Bakit mahal?" ang tanong nito kay Tiyo kadyo habang nagsasalin ito ng tubig sa baso.

" Di ko pa pala kayo naipakilala ng maayos" ang sabi ni Tiyong.

" Rowena, Siya si Juan ang paborito kong pamangkin" ang pakilala nito sa akin.

" Juan, siya ang Tiyang Rowena mo" ang pakilala niya sa babae.

Isang awkward na hi ang aming pinakawalan sa isa't isa.

Nagkwentuhan pa kami ni Tiyong Kadyo. Nagsabi na ako kay Tiyang na ako ang maghuhugas ng plato pero pinigilan ako ni Tiyong at magkwentuhan pa daw kami.

Tinuro naman niya sa akin ang dapat na gawin ko sa bahay.

Sabi ni Tiyong na gusto daw talaga ni Tiyang na siya ang gagawa sa mga gawain bahay dito. Kaya ako daw ang bahala pag maintain ng bahay at pagtulak tulak dito.

Pati na rin daw sa pagbuhat sa kanya kapag mag cr ito at maligo ay ako na daw ang bahala para hindi pagod si Tiyang.

Sinabi pa nito na bibigyan niya ako ng 5k per month para daw kahit papano ay makaipon ako. Di ko naman daw problema ang pagkain ko at tirahan.

Libre naman daw lahat iyon.

Nagpaalam na ito na matutulog na sila kaya tinulungan ko si Tiyang na ihiga sa kama si Tiyong kadyo. Lumabas na ako at pumasok sa akin sa sariling kwarto.

Malaki ito. Halos kasing sukat na siguro ito ng kubo ko sa probinsya. Kahoy ang kama at may tokador sa may dulo. May Lamesa at upuan na pang aral sa may malapit sa kama.

Kaagad ko nilapag ang aking backpack at nilabas ang aking mga damit para ilagay sa tokador.

Nagbihis na ako at nahiga sa kama. Dahil sa pagod ng biyahe ay nakatulog ako.

Naalimpungatan ako ng makarinig ako ng munting ungol. Ungol na parang nasasarapan.

Pero binalewala ko na lamang ito dahil sa sobrang pagod.

======================

Maaga ako nagising kinabukasan at balak ko magwalis sa bakuran para hindi naman ako nakakahiya.

Lumabas na ako ng aking kwarto. Tahimik pa ang paligid ng bahay kaya dahan dahan akong lumabas sa bakuran.

Pero may mas nauna pa pala nagising sa akin. Si Tiyang Rowena ay nagwawalis na sa paligid at nakayuko ito habang inabot ang mga nakasiksik na dahon sa gilid.

Maliit lang si Tiyang halos 5'0 lng sya pero ang mapapansin mo agad sa kanya ay ang kanyang dibdib,

malaki eto na parang pakwan at para sa taas nya pero dahil sa suot nya

Dahil sa nipis ng suot nya aninag na aninag mo ang suso nya.naka suot ito ng sandong puti na sumasakto naman sa kulay ng balat nya

Naka shorts na maikli, nakalantad ang makikinis pa rin nitong mga hita at maluwang ang laylayan nito na tila kapag umupo ito ay makikita na ang tinatakpan ng kanyang shorts

"ay ikaw lang pala yan" ang medyo gulat nitong salita ng makita niya ako na nakatayo sa harapan nito.

"Oho tiyang. Magwawalis sana po ako kaso naunahan niyo po ako" ang sabi ko dito.

" Pasensya ka na iho, nasanay kasi ako na kami lang ng tiyong mo" ang sabi nito

" Pero ikaw na lang ang magdilig ng halaman at magluluto pa ako ng almusal" ang sabi ni Tiyang at binaba na nito ang dala niyang walis tsaka pumasok sa loob ng bahay.

Pero bago ko masimulan ang aking gawain ay nakarinig ako ng tawag mula sa kwarto nila tiyong.

" Juan, Iho tulungan mo nga ako" ang sigaw ni Tiyang rowena.

Kaya kaagad ako pumunta sa kwarto nila at nakita ko si Tiyang na nahihirapan na iuupo si tiyong sa wheelchair.

Dahil sa batak naman ang katawan ko sa trabaho ay walang kahirap hirap na binuhat ko ito at inupo sa kanyang wheelchair.

Lumabas na si Tiyang at sinabihan na ako na muna bahala kay Tiyong.

Sinabi naman ni Tiyong na gusto niya ng sariwang hangin kaya nilabas ko ito sa bakuran habang ako ay pinagpatuloy ang pagwawalis ni Tiyang kanina.

Nang magsimula ng magkwento si Tiyong tungkol sa buhay niya.

" Masaya ang buhay ko sa barko iho" ang sabi nito sa akin.

Tahimik lamang ako na nakikinig.

" Lahat ng gusto ko ay nabibili ko" ang sabi nito sa akin

" Alak, sugal, pagkain at babae" ang pagpapatuloy nito.

" Ang ganda po pala ng buhay niyo" ang sabi ko dito.

" Maganda kung sa maganda nak"

" Doon ko nakilala ang Tiyang Rowena mo"

" Isa siyang maintenance sa barko" ang pagpapatuloy nito.

" Yun bang, pagdadaong kami. Sila ung mag lilinis ng mga pasilyo at kung nasa laot naman kami ay siya ung nasa kusina" ang pagpapatuloy ni Tiyong dahil napansin nito ang pagkataka sa aking mukha.

" Niligawan ko kahit na malaki agwat namin sa edad. 50 na ako noon, 25 lang siya"

" Medyo ilang siya noong una at lagi niyang sinasabi na katawan ko lang daw ang habol niya." ang pagpapatuloy ni Tiyong sa kwento. Ako naman ay napatahimik lamang sa isang tabi habang pinakikinggan ito.

" Pero napatunayan ko ang lahat sa kanya. Sinagot niya ako at uuwi na sana kami dito sa pinas para magpakasal"

" Anong nangyari tiyong?" ang maikli kong tanong dito.

" Kaso isang araw, inakyat ng mga pirata ang barko namin. Hinostage nila ako at aking mga kasamahan. Buti na lang at nakapagtago ang tiyang mo" ang sabi ni Tiyong.

" Kung hindi ginahasa at pinatay din ito katulad ng mga kasamahan namin na babae"

" Kami naman mga lalaki ay tinorture . Kaya nabulag ako at nabaldado ang paa ko" ang sabi ni muli ni Tiyong.

" Kawawa po pala talaga kayo Tiyong" ang sabi ko dito.

" mag sampong taon na iyon pero bakas para rin ang sakit" ang sabi ni Tiyong habang naluluha luha na ito.

" Di ko tuloy maibigay ang pangangailangan ng tiyang mo" ang mahina pero alam tiyak ako na pinaririnig niya talaga sa akin yun.

" Pero tama na nga ang drama at pumasok na tayo" ang utos ni Tiyong sa akin at pumasok na kami sa kwarto.