Kalungkutan (Pagpapakilala Bago ang storya)
Kalungkutan (Pagpapakilala Bago ang storya)
This are the main characters of the story.. iikot sa buhay nila ang kwento. Fiction lang po ?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Si Ruel:
Para syang isang inosenting batang natutulog, parang walang problema sa mundo, napakahimbing. Hindi ako makapaniwalang napangasawa ko sya. Mahinhin, mahiyain maganda at napakahusay mag alaga. Ako nga pala si Ruel at akoy nakatingin ngayon sa aking asawang si Lynie. Kadarating ko lang mula sa paghahanap buhay. Ngunit nawala na ang pagod, ng makita ang aking asawa, ang pinaka magandang tanawin sa buong mundo.
Gusto ko syang hawakan, gisingin, at halikan ang kanyang balat na animoy lagging pinapaliguan ng gatas. Ang kanyan magagandang mata na parang humuhukay ang tingin hangang sa dib dib, ay gusto kung pagmasdan. Ngunit alam kung hindi sya gigising para saaking pangangaylangan. Lumaki sa conserbatibong pamilya, paminsan minsan lang ang aming pagniniig. Siguroy dapat muna akong mag pigil kahit naamoy ko ang kanyang buhok na kay haba at kaylambot at may halimuyak ng isang daang rosas.
Si Lynie:
Alam kung nakatingin sa akin ngayon ang aking asawa. Bago sya tumawag na darating na sya ay nakapag ayos na ako ng aking sarili. Dito sa kamang kanyang tutulugaan, sa aking tabi. Dito ako humiga, ibinuka ang mga hita. Nagmakaawang paligayahin ng lalaking tinatawag nyang kaibigan. Dito ko hinalikan ang mahabat malakas na laman ng aking kalaguyo. Dito nabasa ang aking kaselanan ng laway at pinaghalong katas naming dalawa. Nararamdaman ko pa kung papaanong kumakamot ng mabilis ang kanyang pinagmamalaking alaga sa aking nangangating lagusan. Kung paano akong nilabasan ng hindi ko mabilang. Masarap pero masakit, hindi sa laman , kundi sa damdamin. Si Jay sya ang aking kalaguyo. Sya dapat ang aking mapapangasawa. Ano bang ayaw ng aking pamilya sa kanya? Bakit kaylangan kong magpakasal sa hindi ko naman mahal?
Si Jay:
Nagmamadali akong umalis ng bahay ng matalik kung kaibigan. Galing ako sa kanilang silid. Itinutok at ipinaasok ang aking galit na alaga sa kanyang asawa. Napakasarap, walang pinagbago. Araw araw ko syang kinakatalik. Araw araw kong dinidilaan ang kanyang hita patungo sa kanyang lagusan. Dinidilaan ang puno ng kanyang pagkababae. Napakasarap. Habang naririnig ko ang ungol ng isang anghel. Ang mura na nakakdag dag ng init. Naaalala ko pa, "kantutin mo ko jay, kantutin mo ko ng mabilis. Tangina ang sarap, puta naman", ang mga katagang aking narinig mula sa bibig ng isang mahinhing babae. Mula sa bibig ng aking pinakamamahal. Na dapat ay akin, ngunit hindi. Dahil hindi ako matangap ng kanyang pamilya. Dahil sa akoy hamak na tricycle driver lang. At ang kanyang asawa ay marketing head ng isang companya.
Si Donna:
Tama ako ang pinsan ko ay may kalaguyo.. Kitang kita ko sa mismong kwarto nilang mag asawa. Nakapatong ang isang matipunong lalaki sa kanya. Pero bakit ganon, imbes na akoy umalis ay pinanood ko silang dalawa. Kitang kita ko basang basa si ate, halos may sumisirit na likido sa bawat ulos ng lalake. Ang sarap siguro sa posisyon nya non. "Hindi, bakit ko iniisip to", "ah shet ang sarap, kamay ko palang na minamasahe ang aking basang laman ay masarap na.. Gusto ko na ng sex. Pero paano, gusto kong matikman ang natikman ni ate. Kahit si kuya gusto kong matikman, kahit si ate. Ang sarap ng ungol nya. Tangina talaga ang kati ang kati kati, ang init init .. . Nakita ko kung paano dinilaan ni ate ang laman ng lalake. Ganto siguro yon, nalalasahan ko ang sarili ko sa kamay ko. Ang sarap, pero bawal. Nakakahiya isusumpa ako ng pamilya ko. Ni hindi nila natangap na nagpaligaw ako sa tomboy na halos kasing ganda ko. Papano ako makakraos.. shet.. ayan na lalabasan na ako.. haa haa, ang sarap.. Papaano ko ba magagamit ang nalaman ko?
Itutuloy .. Next chapter .. (Kalungkutan – ang panimula)
-------------------------------------------------------------------
Pasensya na po.. pag tyagaan po sana ang story ko.. balak kung pahabain eh.. comment no matter how bad it is , will be accepted. Thanks.. Melancholy