Ang Biyudo 62

Pasensiya na po kung natagalan….

WARNING!!!

Ang kuwentong inyong matutunghayan ay hango nga lamang sa malikot kong imahinasyon. At ang mga pangalan at pangyayari sa kuwentong iito na mababanggit ay walang anumang kinalaman sa mga tunay na kaganapan. Kung mang pagkakahalintulad, ito pp'y hindi sinasadya at inihihingi ko rin po ito ng paumanhin. Maraming salamat po….

Ang pagpapatuloy

At mula nga sa tahanang iyon nang mag-amang Fred at Francine ay masaya pa ngang nagkukuwentohan ang tatlong babae. Hanggang sa gitna nang masaya nilang pag-uusap ay biglang naging seryoso ang mukha at tinig ni Francine. Na siya namang dagliang nagpatahimik sa magkapatid.

Francine: maaari ba akong magtanong at huwag niyo sanang ikabibigla?! (seryoso nitong tinuran sa dalawa)

Devie: (napatingin muna sa kapatid) ano ba 'yung itatanong mo?! (sagot nito)

Francine: ahm… (nilingon saglit ang ama) gusto ko lang sanang malaman kung… kung gaano na katagal kayong nagtatalik ng aking ama?!

Sa nadinig ay biglang namutla ang magkapatid at waring hi di maalaman ng mga ito ang kanilang isasagot. Nandoong hindi mapakali si Nicole at para bang gisto na nitong tumakbo papalabas ng bahay. Hanggang sa ang panganay na ang unang sumagot sa tanong na iyon ni Francine.

Devie: ang totoo… medyo may katagalan na rin at nagsimula ang lahat ng 'yun ng iligtas ako nk Tatay Fred sa isang lalakeng mapangahas! (ang nahihiya niyang pagtatapat)

Francine: ikaw Nicole..?! (baling nito sa dalaga)

Nicole: ako…?! ahmm, ano…. (subalit gumawa ito ng ibang dahilan dahil alam niyang nagsimula ang lahat ng mahuli niya ang kanilang ina at ang matanda) ahmm sa akin kasi…. biglaan ang lahat, mas-masyado kasing mabilis ang mga pangyayari!!! (dahilan nito)

Saglit na tumahimik si Francine na nakamasid sa magkapatid at huminga ito ng malalim.

Francine: siguro nagtataka kayo kung papaano ko nalaman na may nangyayari sa inyo ni itay?! pero hindi na mahalaga kung paano kong natuklasan, kaya ko kayo pinapunta dito ay upang linawin ang lahat! ahmmm… ibig ko sana e, ihinto na ang lahat ng nagaganap!!! (napatingin naman ang dalawa kay Francine pagkadinig ng mga ito) nangangamba kasi ako na, mahantad ang mga sekretong ito sa lahat at sigurado akong napakalaking eskandalo nito pagnagkataon! (patuloy nito)

Makikita sa mga mata nina Devie at Nicole ang lingkot dahil sa ibig mangyari ni Francine. Batid nang magkapatid sa kanilang sarili na hinahanap-hanap nila ang pakikipagtalik kay Mang Fred. At lubos silang nasisiyahan sa tuwing nakakaniig nila ang matanda. Kaya naman ang lungkot nila ay hindi nila maitago nang mga oras na iyon at kapuwa napatungo na lamang ang mga ito. Pansin naman ni Francine ang kalungkutan nang magkapatid dahil sa kaniyang mga nasabi. Hanggang sa muli itong magsalita sa dalawa…

Francine: ahm…. alam kong hindi niyo naibigan ang mga narinig niyo! pero.. ngayon ay hahayaan ko kayo ni itay na gawin ang gusto niyo sa huling pagkakataon!!!

At mula sa pagkakaupo ay tumayo si Francine at inaya ang ama na maupo sa gitna ng magkapatid. Doon ay tahimik lang ang tatlo at walang kumikilos habang nasa sa tapat namam nila si Francine at nakamasid sa tatlo. Hindi ganoon kadali para sa magkapatid ang ibig mangyari ngayon ni Francine. Waring walang gana ang mga ito na makipagtalik kay Mang Fred dahil nga sa iyon na ang huli. Dahil dito ay nagpasya si Francine na tumayo at pumasok sa kaniyang silid at hayaan ang tatlo na magkaroon na pribadong sandali. Naiisip kasi ni Framcine na maaaring naiilang lang ang magkapatid sa kaniya. At sa salas naman ay patuloy na walang nagsasalita sa tatlo at waring nagpapakiramdaman.

Hanggang…..

Devie: Tatay Fred, seryoso ba si Framcine na itigil na natin ang lahat?! (may lungkot na tanong niya)

Mang Fred: seryoso Devie.,. kilala ko ang anak ko, pagginusto niya ibig niya na iyon ang masusunod! (tugon nito)

Nicole: kakalungkot naman Tatay Fred.. (saad nito) alam niyo naman kung gaano kami naliligayahan sayo tapos biglang eto… (malungkot din naman niyang tinuran)

Mamg Fred: sa isang banda, may punto rin kasi si Francine, inaalala lang niya ang maaaring kahihinatnan ng lahat kung sakali ngang mahantad sa publiko ang mga ginagawa nating lahat!

Nicole: pero nag-iingat naman tayo diba Tatay Fred?!

Mang Fred: alam ko pero…. (at hindi na nito malaman kung ano pa ang sasabihin dahil maging siya man ay naljlungkot din)

Subalit dahil sa iniingatan din naman ni Mang Fred ang samahan nilang mag-ama kung kaya't umaayon na lamang din siya sa gusto ng anak. At nagpatuloy sa katahimikan ang buong salas na balot ng lungkot habang sa loob ng silid ay patuloy na nakikinig at nakimiramdam si Francine sa kung ano na ang nagaganap sa tatlo ng kaniyang ama.

itutuloy……..